NBA Previews 2014-15: Phoenix Suns

Posted on Nov 3 2014 - 4:46am by Stavros Marinos

Phoenix Suns logo

Τι κάνατε πέρσι:

Το 2010 που έκλεισε ο επιτυχημένος και πολυαγαπημένος κύκλος του δίδυμου Steve Nash – Amar’e Stoudemire (με τον δεύτερο να μετακομίζει στους Knicks), o ιδιοκτήτης των Suns, Robert Sarver, κατηγορηματικά αρνιόταν να αποχωριστεί τον ιδιοφυή point guard και να θέσει την ομάδα σε ανακατασκευή, όπως και θα ήταν το λογικό. Έτσι, για τα επόμενα δύο χρόνια παίχτες και οπαδοί βασανίστηκαν στη μετριότητα χάνοντας τα playoffs για λίγες νίκες. Τη σεζόν 2012-13 με τη φυγή του Nash, ήρθε επιτέλους η ανακουφιστική πτώση που σήμαινε πως η ομάδα θα έμπαινε πλέον στην μακροχρόνια αλλά απαραίτητη φάση χτισίματος.

Προς έκπληξη ειδικών και μη, το μεταβατικό στάδιο κράτησε μόλις μια χρονιά, και πέρσι χάρη στην εξαιρετική συνολική διαχείριση του ρόστερ, οριακά έμειναν εκτός playoffs, όταν στην Ανατολή θα μπορούσαν θεωρητικά να είχαν φτάσει μέχρι και τους ημιτελικούς.

Μια σειρά παραγόντων που λειτούργησαν σε απρόσμενη αρμονία, κατέστησαν τους Suns την πιο ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος:

  1. Η πρόσληψη του παλαίμαχου Jeff Hornacek για προπονητή, ο οποίος αδίκως δεν κέρδισε το βραβείο του Coach of the Year, μιας και ο Gerg Popovich δε θα έπρεπε να συμμετέχει.
  2. Η απόκτηση του πολυτάλαντου (αν και εύθραυστου) Eric Bledsoe, και η η δημιουργία του DragonBlade (Dragic + Bledsoe), σαν ένα από τα καλύτερα backcourt στη λίγκα.
  3. Η ένωση των δίδυμων Morris, που μπορεί να μην είναι οι παίχτες που θα κάνουν τη διαφορά, αλλά το επίπεδο αυτοματισμών, συνεργασίας και γενικότερης στενής σχέσης μεταξύ τους, δένει την ομάδα σημαντικά στον τομέα της χημείας. Άλλωστε έχουν και τα ίδια τατουάζ.
  4. Η παραμυθένια bounce back χρονιά του Channing Frye (που από καρδιοπαθής χάνοντας ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν, έγινε ο τρίτος καλύτερος ψηλός σουτέρ μετά τους Kevin Love και Ryan Anderson).
  5. H ανάδειξη του rookie Miles Plumlee και του παίχτη με το μεγαλύτερο άλμα στο ΝΒΑ, Gerald Green.

Ενώ εμείς κάναμε μπάνια:

Μετά από ένα επιτυχημένο ξεκίνημα για μια τόσο νεανική ομάδα, το επόμενο βήμα ήταν η θεμελίωση του υπάρχοντος πυρήνα και το περαιτέρω χτίσιμο. Παρά την μετακίνηση του Channing Frye για ένα γενναίο συμβόλαιο στο Orlando, οι Suns δεν σάστισαν ιδιαίτερα. Ο Marcus Morris μαζί με τον νεοαποκτηθένα βετεράνο Anthony Tolliver, έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν το κενό της trendy πλέον θέσης του stretch-four.

Η κίνηση ματ του καλοκαιριού ήταν η υπογραφή του -μόλις 175 εκατοστών- σκόρερ Isaiah Thomas. Μετά από το περσινό breakout με 20 ppg και 6 apg, ο Thomas δεν έμεινε στους Kings (παρά την επιθυμία του), με αποτέλεσμα να βρει σπίτι στο Phoenix.

Ο Eric Bledsoe ανανέωσε έστω και καθυστερημένα το συμβόλαιό του κερδίζοντας $70 εκατομμύρια για τα επόμενα 5 χρόνια.

Οι τέσσερις rookies δε θα έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής λόγω του ποιοτικού ρόστερ, άλλα όλοι τους θεωρούνται πολύ καλές επιλογές. Από τον στρατηγό του παρκέ Tyler Ennis (18) και τη μηχανή του σκορ T.J. Warren (21) μέχρι τον Σέρβο Bogdanovic και τον Σλοβένο Zoran Dragic. Το Phoenix πλέον έχει δύο ζευγάρια αδερφών στο ρόστερ (Morris και Dragic) και τον Miles Plumlee να σκέφτεται τι θα γινόταν αν ερχόταν κι ο δικός του από τους Nets.

Depth Chart:

PG Goran Dragic Isaiah Thomas Archie Goodwin Tyler Ennis
SG Eric Bledsoe Gerald Green Zoran Dragic
SF Marcus Morris P.J. Tucker T.J. Warren
PF Markieff Morris Anthony Tolliver
C Anthony Tolliver Alex Len

Γκανιάν:

Καθ’όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού οι Irving-Waiters των Cavaliers, ανταλλάσσουν trash-talk με τους Wall-Beal των Wizards, για το ποια ομάδα έχει το καλύτερο backcourt του NBA. Κι ενώ οι guards των Suns θα μπορούσαν εύκολα να μπουν στην συζήτηση, πλέον με την παρουσία του Isaiah Thomas, η σύγκριση είναι ανούσια. Γιατί να συγκρίνεις δύο καλούς περιφερειακούς όταν είσαι η μόνη ομάδα που έχει τρεις σε τόσο υψηλό επίπεδο;

Μια από τις πιο γρήγορες ομάδες σε transition, έγινε γρηγορότερη. Τερμάτισαν στις top 8 ομάδες σε offensive rating, FG%, 3FG% και pace (αριθμός κατοχών ανά 48 λεπτά).

H δυνατότητά τους να φεύγουν στον αιφνιδιασμό, να διεισδύουν προκαλώντας χάος στην αντίπαλη άμυνα, αλλά και να τελειώνουν τις επιθέσεις με τρίποντα χάρη στους ψηλούς σουτέρ, είναι μοναδική στο ΝΒΑ.

Μουλάρι ο Αστραχάν:

Όπως είναι λογικό, όταν μια ομάδα είναι γεμάτη forwards που νιώθουν πιο άνετα στην περιφέρεια, η δύναμη στη ρακέτα πάσχει. Τα παραδοσιακά centers του ρόστερ, Miles Plumlee, και το bust (;) του περσινού ντραφτ (#5), ο Ουκρανός Alex Len, είναι κατώτεροι του μέσου όρου για να παρέχουν στοιχειώδη άμυνα κοντά στο καλάθι.

Καθόλου τυχαία, οι Suns δέχτηκαν 45,5 ppg στο ζωγραφιστό (26οι) και ήταν μόλις 22οι σε rating αμυντικών rebounds.

Με έχεις κάνει ξενύχτη:

H ταχύτητα και οι συνδυασμοί των Dragic, Bledsoe, Thomas και Gerald Green στα passing lanes και στον αιφνιδιασμό θα τρομοκρατούν κάθε νύχτα τα γήπεδα του ΝΒΑ. Είναι αδύνατο τα μάτια να κλείσουν σε τέτοιο θέαμα, παρά τις πολύ σκοτεινές ώρες που λαμβάνουν χώρα οι αγώνες της Δύσης.

Tο μαντείο του Ball Hog

Οι 45 νίκες είναι καλή βάση για συζήτηση και αν τα γόνατα του Bledsoe παραμείνουν γερά, η πρόκριση στα playoffs δεν είναι επιτυχία, αλλά προφανής συνέπεια. Η ενδεχόμενη βελτίωση των Plumlee, Len στη ρακέτα μπορεί να τους καθυστερήσει τις διακοπές ακόμα και μέχρι το τέλος Μαΐου.

The following two tabs change content below.
Αιρετικός Βουδιστής, θεοσεβούμενος αθεόφοβος, σκληροπυρηνικός συνομωσιολόγος, vegan αστρολόγος, αντικοινωνικός κοινωνιολόγος, πιστεύει στους εξωγήινους. Έχει περάσει περισσότερες ώρες ξύπνιος τη νύχτα βλέποντας NBA απ’ότι στο φως του ήλιου. Εμμονικός Fantasy Commissioner από το 2002, στις πιο «βαθιές» λίγκες του πλανήτη. Αν έπαιζε στο NBA, θα έστηνε αγώνες για να κερδίσει η ομάδα του στο fantasy. ΝΒΑ blogger από το 2007. Ακόμα πιστεύει πως ο Donté Greene θα γίνει All-Star.