Chris Copeland, εσύ, Superstar.
- Κάτι δεν κολλάει στους Suns.
Η ομάδα-έρωτας της περσινής σεζόν βασίστηκε στο run ‘n’ gun και τον υποβιβασμό του εγώ των παικτών της. Καταπληκτική κυκλοφορία της μπάλας, βασισμένη στο ότι όποιος την έπαιρνε έκανε αμέσως την κίνησή του, και τα πάντα δούλευαν χωρίς η μπάλα να κολλάει. Φέτος, με την προσθήκη του Isaiah Thomas και την αποχώρηση του Channing Frye, η χημεία δεν είναι ακόμα στο ίδιο επίπεδο. Το μπάσκετ που παίζουν είναι κάπως πιο εγωιστικό, και ενώ υπάρχει και πάλι το στοιχείο της ταχύτητας στην επίθεση, η μπάλα δε γυρίζει όσο πέρσι. Τα λεπτά στην περιφέρεια είναι πιο σφιχτά και στην front line ο χρόνος του Frye πρέπει να μοιραστεί, με αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση ότι όλοι παίζουν για να αποδείξουν ότι αξίζουν κάτι περισσότερο, έχοντας σπάσει έτσι την άτυπη συμφωνία της ισότητας των ευκαιριών.
Από την άλλη πλευρά, το ρεκόρ τους είναι στο 5-5, και παρά το πολύ εύκολο πρόγραμμα, δεν είναι καταστροφικό. Τα ποσοστά ευστοχίας είναι πεσμένα σχεδόν σε όλους τους βασικούς συντελεστές τις περσινής ομάδας-έκπληξη και δεν αποκλείεται τα πάντα να είναι ζήτημα χρόνου μέχρι να βρεθεί αγωνιστικός ρυθμός. Η αρχή του διαφορετικού πρωταγωνιστή κάθε βράδυ ανάλογα με το ποιος εμφανίζεται ζεστός παραμένει, με έξι παίκτες να σκοράρουν μεταξύ 13 και 17 πόντους ανά αγώνα.
Το πλήγμα της φυγής του Frye είναι μεγάλο για το, απαραίτητο για να μπουκάρουν οι 3 PGs προς το καλάθι, spacing, αλλά ο Hornacek εμπνέει εμπιστοσύνη καθώς έχει διάφορα τακτικά τρικ στο μανίκι του για να δουλέψει και χωρίς αυτόν. Το σύνηθες σε set παιχνίδι (aka όταν δεν τρέχουν σαν μανιακοί) είναι οι δύο της front line να έρχονται ψηλά ταυτόχρονα στην αρχή της επίθεσης, για να τραβήξουν τους προσωπικούς τους αντιπάλους μαζί τους και ο playmaker να έχει διάδρομο προς το καλάθι.
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε τον Plumlee να δίνει screen στον Bledsoe ενώ ο Morris έχει τραβήξει και τον Griffin προς την περιφέρεια δημιουργώντας ένα τεράστιο κενό στο ζωγραφιστό. Στη δεύτερη, η φάση ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο αλλά ο Len 1)Ο οποίος μετά την rookie season του που πέρασε και δεν ακούμπησε δείχνει φέτος να είναι καλύτερος παιχνίδι με το παιχνίδι. 17-11 και 18-7 στα τελευταία δύο παιχνίδια. εδώ έδωσε sreen μακριά απ’ τη μπάλα στον Dragic, o οποίος με το που πήρε την πάσα έκανε το drive, η άμυνα έκλεισε προς τα μέσα ακολουθώντας τον και η μπάλα κατέληξε στον ελεύθερο Tucker που περίμενε στην κορυφή.
Ο Griffin δίνει τη βοήθεια και ο Tucker έχει κάνει το βήμα για να βρεθεί μόνος στην κορυφή.
Όπου εδώ, διαβάστε Minnesota. Στα τελευταία τρία παιχνίδια με Rockets, Pelicans και Mavericks δέχτηκαν 113, 139 και 131 πόντους αντίστοιχα. Ο τραυματισμός του φύσει και θέση ηγέτη τους φέτος Ricky Rubio δεν τους αφήνει περιθώρια ανταγωνιστικότητας. Πλέον αποδεικνύεται και η συνεισφορά του στην περιφερειακή άμυνα, καθώς χωρίς αυτόν να είναι έστω ενοχλητικός για τα πλάνα των αντιπάλων, η πίσω γραμμή που περιπολείται από τον Pekovic (ο οποίος δεν είναι σε κανενός το μυαλό shot-blocker, ούτε και ιδιαίτερα ευέλικτος), θυμίζει γραμμή Μαζινό. Αλλιώς, «Παιδιά, αυτό το πράμα δε θα κουνηθεί, πάμε από γύρω».
Ο Young, παράλληλα, είναι έξω επ’ αόριστον λόγω του θανάτου της μητέρας του. Θεωρητικά είναι η ευκαιρία του Saunders να δει τι έχει στα χέρια του, σε αυτή την ομάδα που ξεχειλίζει από πρόσφατα lottery picks. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιος να κυκλοφορεί την μπάλα για να φτάσει, υπό καλές προϋποθέσεις, σε Wiggins, Bennett και Dieng. Ο Zach LaVine ρίχνεται σε ρόλο βασικού ball handler, ρόλο για τον οποίο είναι εμφανώς ανέτοιμος, και οι Martin, Brewer λένε «ευχαριστώ πολύ για τα σουτς, θα τα πάρω όλα».
Δεν περίμενε κανείς πολλές νίκες από τους Timberwolves φέτος, αλλά οι ελπίδες μας για ένα ομαδικό και διασκεδαστικό σύνολο πέφτουν στο κενό.
- Rockets ready to launch.
Έγραφα στα previews ότι είναι αποδυναμωμένοι με την απώλεια του Parsons και την αντικατάστασή του από τον Ariza. Και πράγματι, στο χαρτί φαίνεται ότι το καλοκαίρι ο Morey έπαιξε και έχασε.
Aλλά:
Ο τρόπος που κολλάει ένας παίκτης σε μια ομάδα, δεν έχει να κάνει με την αξία του στην αγορά. Οι Rockets ήθελαν έναν παίκτη που να μην κόβει δρόμο στην άμυνα αλλά να είναι πάντα συνεπής, και να είναι σταθερός από τα 7,25. Ο Ariza έχει γίνει ένα είδος superstar σε αυτό το ρόλο. Ήδη έχει κάνει θαύματα για το spacing, πράγμα που έχει απελευθερώσει τον Howard, και ο Harden, πλέον έχοντας δύο καλούς αμυντικούς γύρω του στην περιφέρεια, μπορεί να κρύβεται ευκολότερα.
Έτσι, η θεωρητικά αποδυναμωμένοι Rockets, είναι αυτή τη στιγμή από τις πιο πειστικές ομάδες του NBA.
- Oι Grizzlies έχουν το καλύτερο ρεκόρ στο NBA
Με 9-1 και τη μόνη ήττα τους να έρχεται – απρόσμενα – από τους Bucks για έναν πόντο, στέκονται στην κορυφή της Δύσης. Η συνταγή είναι γνωστή και δεν έχει αλλάξει. Ασφυκτική άμυνα (ή καλύτερη ως στιγμής, κρατώντας τους αντιπάλους στους 91 πόντους μ.ο.), λίγα fouls, αναγκάζουν τους αντιπάλους τους σε πολλά λάθη (16 ανά αγώνα) ενώ οι ίδιοι παίζουν αργά και μεθοδικά στην επίθεση, βάζοντας τη μπάλα στο ζωγραφιστό σε κάθε ευκαιρία, με αποτέλεσμα τα λίγα δικά τους λάθη (12 ανά αγώνα) και αντίστοιχα χαμηλό ρυθμό και λίγες κατοχές.
Η τριάδα Gasol, Randolph, Conley έχει ξεκινήσει εξαιρετικά και αποδίδει τα αναμενόμενα, αλλά ο x-factor της ομάδας είναι ότι έχει στη διάθεσή της την καλή έκδοση του Courtney Lee, που της δίνει, με τους 15 πόντους που πετυχαίνει ανά αγώνα, μια πολύτιμη τέταρτη οδό στην επίθεση. Το 60% που σουτάρει στα τρίποντα δεν μπορεί να διατηρηθεί, αλλά αν καταφέρει να μείνει μια σταθερή απειλή στο σκοράρισμα, είναι μεγάλο κεφάλαιο για τους Grizz. Ο Beno Udrih εκμεταλλευόμενος την τιμωρία του Καλάθη έχει ξεκινήσει επίσης ζεστά ως back up άσσος, και, με το πονηρό midrange game του, προσφέρει μια νέα πτυχή στην επίθεση.
Φυσικά, το πρόγραμμά τους ήταν χάδι μέχρι στιγμής, χωρίς να τους έχει φέρει αντιμέτωπους με τους κορυφαίους της Δύσης, αλλά ακόμα και έτσι οινίκες τους είναι αγχωτικές. Μια έγνοια είναι και το προβληματικό ξεκίνημα του Vince Carter, ο οποίος αποτελεί βασικό παράγοντα αν θέλουν να φτάσουν μακριά στα playoffs. Μένει να δούμε πως θα συνεχίσουν το επόμενο 15θήμερο που το πρόγραμμα φτάνει στα κανονικά, για ομάδα της Δύσης, επίπεδα.
Ατομικά:
- Kobe watch 2)Με το αυθαίρετο όριο του under/over να είναι τα 24.5 σουτ, θα έχει περισσότερα παιχνίδια με πάνω από τόσα μέσα στη χρονιά;: Αυτή τη στιγμή είναι στο 5-4 με 5 παιχνίδια στα οποία σούταρε 25+ φορές. Season High τα 37 απέναντι στο Phoenix. Δεν έχει σουτάρει με πάνω από 50% σε κανέναν αγώνα φέτος. Η σεζόν προβλέπεται δύσκολη για τους Lakers-Kobe fans.
- Η θλιβερή εικόνα του Eric Gordon. Πριν μια 3ετία ήταν ένας από τους εκρηκτικότερους αθλητές στο ΝΒΑ (βίντεο ντοκουμέντο από κάτω). Σήμερα, στα 26 του, είναι σκιά του εαυτού του, σκοράροντας 8 πόντους ανά αγώνα με ποσοστό 33% (23% στα τρίποντα). Αν ήταν υγιής οι Pelicans αυτή τη στιγμή θα είχαν μια μόνιμη απειλή από την περιφέρεια και θα ήταν σε θέση ισχύος για την είσοδο στα playoffs. Μέσα στον αχό τόσων τραυματισμών την τελευταία 3ετία και της συζήτησης για το αν μπορούν οι εκάστοτε Rose, Love, Bryant να επιστρέψουν υγιείς, πέρασε απαρατήρητο το σβήσιμο ενός ανερχόμενου αστέρα του NBA.
- Μένοντας στη Νέα Ορλεάνη, τι γίνεται με τον Tyreke Evans; Εντυπωσιακοί μέσοι όροι (16.3pts, 6.8reb, 7.1ast) και κεντρικός ρόλος στην επίθεση των Pelicans. Η πρόβλεψη ότι θα έρχεται από τον πάγκο μοιάζει πλέον παραλογισμός. Βέβαια αυτό βασίστηκε στο ότι ο Tyreke στα 5 χρόνια που παίζει στο NBA ήταν ένας παίκτης που πήγαινε στο καλάθι κατά βούληση και είχε πολύ καλά τελειώματα εκεί, αλλά τον κρατούσε πίσω το κακό του σουτ (26% στα τρίποντα στην μέχρι πέρσι καριέρα του). Και φέτος έχουμε αυτό:
Ποιος είσαι και τι έκανες στον Tyreke;
- Ο Evan Fournier καλημερίζει τους αντιπάλους. Με 6.2 από τους 17 πόντους που πετυχαίνει σε κάθε παιχνίδι να έρχονται στην πρώτη περίοδο (πάνω από το 1/3), ο Γάλλος είναι στο top-20 σκοραρίσματος στο διάστημα αυτό. Με το μάτι πάντως, είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που κατεβαίνει στους αγώνες με το βλέμμα στο καλάθι από το τζάμπολ. Με την επιστροφή του Oladipo το trend ίσως σβήσει, αλλά στα πρώτα 11 παιχνίδια των Magic, το ξεκίνημα κάθε αγώνα ήταν ένα heat check του Fournier.
-
Look at the way Rose walks. There is an imbalance between the hamstring and the quadriceps femoris muscle. It looks like a lot of patella tracking during knee extension. I’m sure he’s 100% right now but what happen when he becomes fatigue and the muscles no longer effective at absorbing shock and rely on antagonist muscles? First sign of hamstring issues this season look out for that knee. You saw it here first.
Beffiosa στο Realgm.com 3)Αναλυτικά το thread που αναφέρεται το παραπάνω στα forums του realgm.
Πρόκειται για κάτι που έγραψε κάποιος το καλοκαίρι σε μια συζήτηση για την κατάσταση που επιστρέφει ο Rose. Η συζήτηση ξεκινάει από το ότι δεν υπάρχουν από τη φύση τους ευπαθείς παίκτες, αλλά η ευπάθεια αποτελεί συνέπεια ανισορροπίας στην ενδυνάμωση των ανταγωνιστικών μυών του σώματος. Κρίνοντας από το περπάτημα του Rose από ένα video, καταλήγει στο συμπέρασμα πως μπορεί να επέστρεψε στο 100% της δύναμης και της εκρηκτικότητάς του, αλλά αυτό βασίζεται στην ενδυνάμωση του τετρακέφαλου που “συγκρατεί” το γόνατο 4)Οι δυνατοί τετρακέφαλοι μπορούν να κρύψουν πολλά προβλήματα στα γόνατα. Όταν συσσωρευτεί μυϊκός κάματος στον τετρακέφαλο θα ακολουθήσουν hamstring injuries, όπως υποστηρίζει ο user, και τότε θέλει προσοχή το θέμα γόνατο. Μπορεί ο τραυματισμός του Rose να είναι συμπτωματικός και να μην υπάρχει λόγος ανησυχίας για το γόνατό του, λόγω των hamstring issues, αλλά από την άλλη είναι μια πληροφορία που αξίζει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ως NBA fans ή ως fantasy owners. 5)Δεν υποστηρίζω σε καμία περίπτωση ότι ο τύπος που το έγραψε είναι κάποιου είδους αυθεντία, ή ότι είναι κάτι που δεν ξέρει το ιατρικό team των Bulls. Με αυτό δεδομένο, ο χρήστης αυτός έχει κάνει διάφορα posts για αθλητιατρικά θέματα και υποστηρίζει πως αυτό είναι το επάγγελμά του. Από την ελάχιστη εμπειρία που έχω από τραυματισμούς δικούς μου και φίλων, η οπτική που αναφέρεται εδώ μου φάνηκε λογική και ενδιαφέρουσα, εξ ου και η παράθεση.
Small Sample Size Alert: Ο Brandan Wright βάζει φωτιά στους αντίπαλους πάγκους. Ερχόμενος στα παιχνίδια με τη second unit έχει 10 πόντους, 4 rebounds και 1.5 κόψιμο, σουτάροντας με 77.4% (78.5% TS). Εντός έδρας σε 6 παιχνίδια είναι στο 86%. Βασικά, όταν η μπάλα φεύγει από το χέρι του, η γραμματεία χρεώνει ήδη δύο πόντους.
Μα κοιτάξτε αυτή την ομορφιά.
Weirdest Statline: 17 πόντοι με 7/22 και 22 rebounds από τον Zach Randolph απέναντι στο Detroit των Smith, Monroe, Drummond. Το εντυπωσιακό όμως είναι τα 13 επιθετικά που κατέβασε, αριθμός ρεκόρ για την ομάδα του Memphis.
Chucker of the Week: Δικαιωματικά ο τίτλος στον Kobe Bryant και στο 1/14 στην ήττα από τους Spurs. Υπάρχει και το 2/17 του Chris Bosh αλλά έπαιζε απέναντι στον Αντετοκούμπο βλέποντας το παιχνίδι, έπαιρνε σωστά σουτ, στη ροή της επίθεσης, απλώς η μπάλα δεν έμπαινε.
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα, καλά ξενύχτια.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Ο οποίος μετά την rookie season του που πέρασε και δεν ακούμπησε δείχνει φέτος να είναι καλύτερος παιχνίδι με το παιχνίδι. 17-11 και 18-7 στα τελευταία δύο παιχνίδια. |
|---|---|
| ↑2 | Με το αυθαίρετο όριο του under/over να είναι τα 24.5 σουτ, θα έχει περισσότερα παιχνίδια με πάνω από τόσα μέσα στη χρονιά; |
| ↑3 | Αναλυτικά το thread που αναφέρεται το παραπάνω στα forums του realgm. |
| ↑4 | Οι δυνατοί τετρακέφαλοι μπορούν να κρύψουν πολλά προβλήματα στα γόνατα |
| ↑5 | Δεν υποστηρίζω σε καμία περίπτωση ότι ο τύπος που το έγραψε είναι κάποιου είδους αυθεντία, ή ότι είναι κάτι που δεν ξέρει το ιατρικό team των Bulls. Με αυτό δεδομένο, ο χρήστης αυτός έχει κάνει διάφορα posts για αθλητιατρικά θέματα και υποστηρίζει πως αυτό είναι το επάγγελμά του. Από την ελάχιστη εμπειρία που έχω από τραυματισμούς δικούς μου και φίλων, η οπτική που αναφέρεται εδώ μου φάνηκε λογική και ενδιαφέρουσα, εξ ου και η παράθεση. |
