The Ball Hog’s Rookie Ladder

Posted on Nov 21 2014 - 3:23pm by Giannis Chatsios

Rookie Ladder: Η προσπάθεια περιοδικής αξιολόγησης της πορείας των rookies.

Rookie Wall: Μια διαδεδομένη μυθική αντίληψη στους κύκλους του NBA. Η πρόσκρουση στον rookie wall είναι αποτέλεσμα της σωματικής και πνευματικής καταπόνησης των αθλητών οι οποίοι δεν είναι συνηθισμένοι στη συχνότητα των αγώνων και τη διάρκεια της σεζόν του NBA. H δοκιμασία ξεκινά περίπου 30-35 παιχνίδια από την έναρξη της χρονιάς και συνήθως διαρκεί μέχρι το ξεκίνημα της επόμενης.

rooks

Η περσινή χρονιά σημαδεύτηκε και από την ευρύτερη και πιο γενικευμένη προσπάθεια tanking που έχει δει ποτέ το ΝΒΑ. Επινοήθηκαν μέχρι και slogan για να γλυκάνουν τις διαρκείς ήττες και την ανικανότητα στις πόλεις που η αποτυχία επιλέχθηκε ως δρόμος για τη μελλοντική επιτυχία (Riggin for Wiggins, Sorry for Jabari). Σε θεωρητικό επίπεδο μιλάμε για ένα από τα βαθύτερα drafts των τελευταίων πολλών χρόνων, που διέθετε δύο σίγουρους franchise players και μελλοντικούς starters στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου γύρου. Μετά από ένα όπως φαίνεται αδύναμο draft το 2013 η όρεξη των GMs άνοιξε ενόψει 2014, και είδαμε μια τρομακτική αύξηση της αξίας των picks στο μεταγραφικό σκηνικό.

Τελικά οι Cavs κέρδισαν το τρίτο τους πρώτο pick την τελευταία τετραετία στην κλήρωση, σε ένα θλιβερό σκηνικό (βλέπε video παρακάτω) όπου ο εκπρόσωπος τον Cavaliers πανηγυρίζει και δίνει το χέρι στον Dr. J που έχει το βλέμμα «Νάνε, θα σε φυτέψω» και την κόρη του αφεντικού των Bucks, Mallory Edens, να λέει πίσω απ’ το παγωμένο χαμόγελο “Happy now, you ugly motherfucker?” . Με το #1 λοιπόν, επέλεξαν τον υιό Wiggins, σε μια κίνηση που προκάλεσε αλυσιδωτή αντίδραση σε όλο το φάσμα της λίγκας. Ο LeBron έψησε εαυτόν να γυρίσει στο Ohio, γι’ αυτό και έγραψε ένα γράμμα επιστροφής όπου μιλούσε για το μέλλον και τους νέους του συμπαίκτες. Μόνο που στο γράμμα αυτό «ξεχάστηκαν» κάποια ονόματα. Αυτά των Andrew Wiggins και του περσινού πρώτου pick Anthony Bennett, οι οποίοι τυλίχτηκαν σε πακέτο, διακοσμήθηκαν με έναν όμορφο φιόγκο και αποδείχτηκαν too good to refuse αντάλλαγμα για τον φευγάτο από τη Minnesota Kevin Love. Έτσι,  όλες οι ομάδες που ελευθέρωναν χώρο στο salary cap και μηχανεύονταν τρόπους να προσελκύσουν τους δύο superstars στις πόλεις τους, είδαν τα σχέδια τους να καταλήγουν στο κενό, προς τέρψιν τον υπόλοιπων free agents που είδαν τη ζήτηση για τα ταλέντα τους να εκτοξεύεται.

Ένα draft λοιπόν, και η επένδυση σε παίκτες που δεν έχουν παίξει ούτε ένα λεπτό στο ΝΒΑ άλλαξαν ραγδαία μέσα σε ένα καλοκαίρι τη μορφή της λίγκας, και μένει να δούμε αν η γενιά του ’14 αξίζει τον κόπο.

Mε τις περισσότερες ομάδες να έχουν συμπληρώσει μια δεκάδα αγώνων, ας δούμε τι έχει καταφέρει η τάξη του ’14 και ποιος ηγείται της κούρσας για το βραβείο του rookie of the year.

 

1. Jabari Parker

12 GP – 29.8 MPG – 11.8 PPG/5.7 RPG/1 APG/1.2 SPG – 46% FG/21% 3P – 13.3 PER

Ο Parker ξεκίνησε τη σεζόν με φόρα και δύο double-doubles στα τρία πρώτα παιχνίδια που αγωνίστηκε. Σιparker1γά σιγά άρχισε να πέφτει τόσο στο σκοράρισμα όσο και στα rebounds. Παίζει με μια αυτοπεποίθηση που δε δείχνει ο βασικός του ανταγωνιστής για το βραβείο, Andrew Wiggins, και καταλήγει να παίζει με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο. Εκβιάζει αρκετά σουτ και θα μπορούσε να έχει καλύτερα ποσοστά ποσοστά (46% FG, 49% TS, 21% 3P), αν και στα τελευταία παιχνίδια οι επιλογές του είναι σωστότερες. Το σουτ του ακόμα θέλει δουλειά, όταν όμως βρει ρυθμό και από έξω θα ανεβάσει και το σκοράρισμά του. Είναι πάντως πίσω από τον Nerlens Noel ο δεύτερος σε rebounds rookie, και δείχνει έτοιμος σωματικά για το ΝΒΑ. Η εκτίμησή μου είναι ότι όσο οι Bucks βρίσκουν τους ρόλους τους τόσο θα βελτιώνεται και ο ίδιος επιθετικά, και είναι μαζί με τον Knight τα μόνα σίγουρα μέλη της βασικής 5άδας των Bucks και οι πρωτεύουσες αιχμές της επίθεσής τους. Αυτή τη στιγμή το βραβείο είναι his to lose.

2. Bojan Bogdanovic

11 GP – 31.9 MPG – 11.3 PPG/ 3 RPG/ 1APG – 47%FG/ 37% 3P/ 1.7 3PM – 11.6 PER

bbogdan

Δύσκολα θα διεκδικήσει μέχρι τέλους το βραβείο, και σίγουρα τα 6 χρόνια που ρίχνει σε Wiggins και Jabari καθιστούν την προσαρμογή του στους ρυθμούς του NBA σαφώς πιο ανώδυνη. Ακόμα και έτσι όμως, αυτή τη στιγμή είναι ο rookie με την σταθερότερη και καλύτερη απόδοση και ήταν καθοριστικός στη νίκη των Nets εναντίον των Magic (22pts 9/12 fg, 6 reb, 2ast. 2stls). Σε μια καταθλιπτική ομάδα των Nets, μπήκε κατευθείαν στην 5αδα και προσφέρει περί τους 11 πόντους με 47% FG και λίγο πάνω από το μέσο όρο της λίγκας (37%) στα τρίποντα σε κάτι λιγότερο από 32 λεπτά ανά παιχνίδι.

 

3. Andrew Wiggins

10 GP – 27.1 MPG – 10.7 PPG/ 3.4 RPG/ 0.7 APG/ 0.9 SPG – 44% FG/ 60% 3P – 9.1 PER

Έδειχνε χαμένος στα πρώτα παιχνίδια, χωρίς να μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του παιχνιδιού στο επαγγελματικό επίπεδο, και αυτό του στερεί την πρωτιά στην κατάταξη. Κατά διαστήματα αποδεικνύει ότι awigginsμπορεί να γίνει σύντομα lockdown defender, με εντυπωσιακές φάσεις σε αυτή την πλευρά του παιχνιδιού. Έχει μια μοναδική ικανότητα να ακολουθεί βήμα βήμα τον αντίπαλό του και να πέφτει σαν κουβέρτα πάνω του όταν αυτός πάει να πάρει την προσπάθεια. Τα νούμερά του δεν εντυπωσιάζουν, ωστόσο εδώ πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι α) δεν εκβιάζει προσπάθειες και εκτελεί μέσα από τη ροή της επίθεσης και β) ειδικά τώρα που λείπει ο Rubio, έχει δίπλα του παίκτες με νοοτροπία σκόρερ, που δύσκολα θα μοιράσουν τη μπάλα για να πάρουν όλοι τις προσπάθειες τους (Young, Brewer, Pekovic, Martin). Το σημαντικότερο ζήτημα που αντιμετωπίζει είναι ότι διστάζει ακόμα να βάλει τη μπάλα στο παρκέ και να μπει προς το καλάθι, με αποτέλεσμα να σκοράρει σχεδόν με jumpshots και tip ins (μόλις 9 από τις 74 προσπάθειές του σύμφωνα με το Nba.com έχουν προέλθει από drives). Το θετικό βέβαια είναι ότι το σουτ του αποδεικνύεται καλύτερο από αυτό που είχε διαφημιστεί, έχοντας στο ρεπερτόριό του και ένα πανέμορφο και φονικό step-back. Η δημιουργία και τα rebound λογικά δε θα αργήσουν να έρθουν, όσο σιγά σιγά προσαρμόζεται στην ταχύτητα του NBA.

4. Elfrid Payton

13 GP – 24.1 MPG – 5.5 PPG/ 3.5 RPG/ 5.1 APG/ 1.2 SPG/ 2.2 ToPG – 33% FG – 8.8 PER

Οι συγκρίσεις με τον Rondo είναι αναπόφευκτες. Δυσκολία στο σκοράρισμα, δε σουτάρει από μακριά ούτε με το μαχαίρι στο λαιμό, δείχνει δείγματα εξαιρετικού court vision και έφεση στα κλεψίματα. Ξεκίνησε δυνατά τη elfridhairχρονιά έχοντας και δύο παιχνίδια που σκόραρε 15 και 16 πόντους αντίστοιχα, εκτός της δουλειάς του στην οργάνωση και την άμυνα, αλλά στα επόμενα έξι παρουσίασε μια τρομερή ύφεση με 11 πόντους συνολικά και διστακτικότητα στις κινήσεις του. Τα σκαμπανεβάσματα είναι δεδομένα και δικαιολογημένα για έναν παίκτη που ήταν χαμηλότερα από το #10 στις προβλέψεις. Οι οργανωτικές του αρετές είναι ήδη εδώ, αλλά για να ανέβει ψηλότερα στα rankings θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους να απειλεί και ο ίδιος τα αντίπαλα καλάθια, καθώς τα νούμερά του μέχρι στιγμής στο σκοράρισμα είναι τραγικά. Η επιστροφή του Oladipo τον εξοστράκισε στον πάγκο, και ελπίζουμε πως ο Vaughn θα τον διαχειριστεί σωστά χωρίς να του ρίξει την αυτοπεποίθηση στα τάρταρα. Ότι και να καταφέρει φέτος πάντως, λίγη σημασία έχει, όσο κυκλοφορεί στα γήπεδα του NBA με αυτό το ασύλληπτο μαλλί.

5. KJ McDaniels

11 GP – 22MPG – 8.5 PPG/ 2.6 RPG/ 0.9 APG/ 1.4 BPG – 47% FG/ 39% 3P/ 56% TS – 11.4 PER

Ο περίφημος McDaniels, παίκτης που επιλέχθηκε στο δεύτερο γύρο του draft και αρνήθηκε το συμβόλαιο που K.J. McDanielsτου προσέφεραν οι Sixers με δύο χρόνια εγγυημένα και άλλα 2 μη εγγυημένα, προτιμώντας μη εγγυημένο μονοετές minimum συμβόλαιο που θα τον κάνει restricted free agent το καλοκαίρι. Η πεποίθηση του (και του manager του) ήταν πως μπορεί να κερδίσει ένα καλό συμβόλαιο με ένα χρόνο παρουσίας στο NBA, με το συνακόλουθο ρίσκο, να μη βρει δεύτερη ευκαιρία μετά τη φετινή σεζόν, αν τα πράγματα δεν πάνε κατ’ ευχήν. Προς το παρόν το τζογάρισμά του φαίνεται καλό, καθώς στους φετινούς Sixers βρίσκει αρκετά λεπτά και αποδίδει πολύ καλύτερα από ότι προμήνυε η θέση του στο draft. Ξεχωρίζει το 39% στα τρίποντα και οι 1.4 τάπες ανά αγώνα από τη θέση του shooting guard.

 6. Dante Exum

12 GP – 18.7 MPG – 5.8 PPG/ 1.5 RPG/ 2.7 APG/ 0.9 ToPG – 44% FG/ 35% 3P/ 56% TS – 12.2 PER

Παίρνει κάτι λιγότερο από 20 λεπτά ανά αγώνα με τη second unit των Jazz και δείχνει θετικά στοιχεία, dexumδιαψεύδοντας σαφώς ότι βρίσκεται χρόνια μακριά από το να μπορεί να προσφέρει στο ΝΒΑ. Με μόνη αγωνιστική εμπειρία το πρωτάθλημα high-school της Αυστραλίας και το καλοκαιρινό μουντομπάσκετ, παίζει με αυτοπεποίθηση που δεν ταιριάζει ούτε στα χρόνια ούτε και στην εμπειρία του. Όχι ακριβώς playmaker, δημιουργεί ρήγματα και μπορεί να πασάρει, όχι σουτέρ αλλά δοκιμάζει σχεδόν 3 τρίποντα ανά αγώνα. Το δίδυμο που συνθέτει με τον Rudy Gobert είναι μια μαγεία. Το εντυπωσιακότερο είναι ότι ενώ παίζει με τη μπάλα στα χέρια, έχει λιγότερο από ένα λάθος ανά αγώνα. Υπάρχει κάτι εδώ, που δεν είναι ακόμα διαμορφωμένο, και θα έχει πλάκα να παρακολουθούμε κατά τη διάρκεια της σεζόν σε τι θα εξελιχθεί ο Dante Exum.

 

7. Nerlens Noel

9 GP – 28.1MPG – 7 PPG/ 6.1 RPG/ 1.8 APG/ 1.6 SPG/ 1.4 BPG/ 2.2 ToPG – 41% FG – 8.8 PER

Περίπτωση rookie αντίστοιχη με αυτή του Blake Griffin που έχασε όλη την «κανονική» rookie season του λόγω τραυματισμού, οπότε μπαίνει στο παιχνίδι με το πλεονέκτημα ότι προπονείται και ζει σε περιβάλλον NBA ήδη για ένα χρόνο. Γεμίζει το stat-sheet αμυντικά, με 2 κλεψίματα και 2 τάπες ανά 36 λεπτά (αν και τρώει πολλές προσποιήσεις στο μεσοδιάστημα) και σίγουρα είναι θετικός αμυντικός. Τα προβλήματα όμως είναι αρκετά. Λίγα πράγματα ως rebounder (κατεβάζει το 11% των διαθέσιμων rebounds όσο βρίσκεται στο παρκέ, νούμερο μετριότατο για ψηλό). Στην επίθεση, θεωρητικά είχε το χρόνο να δουλέψει τα τελειώματα και το σουτ του, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμα ορατά. 6/22 στα σουτ που δεν είναι από μηδενική απόσταση, με 3/13 jumpshots, 3/10 στα hooks και αποτέλεσμα ένα άσχημο TS% στο 41%. Μάλλον ο rookie που έχει απογοητεύσει περισσότερο μέχρι στιγμής.

8. Aaron Gordon (Inj)

11 GP – 15.1 MPG – 5.8 PPG/ 3 RPG/ 0.5 BPG – 58% FG – 15.3 PER

agordonΟ 19χρονος, πρώην αθλητής του University of Arizona, θεωρήθηκε reach με την επιλογή του στο #4 του draft, και πέραν των εντυπωσιακών αθλητικών προσόντων του, πολύ άγουρος επιθετικά και ερωτηματικό αν μπορεί να σκοράρει μακριά από το καλάθι. Το 42% στις βολές που κουβαλάει από το κολλέγιο σίγουρα δεν ήταν ο καλύτερος οιωνός. Κι όμως, έστω κι αν το δείγμα γραφής είναι περιορισμένο, σουτάρει με πάνω από 50% στα jumpshots (και 4/8 τρίποντα) και έχει 10/13 βολές. Τα προσόντα του θυμίζουν Ibaka στο λίγο κοντύτερο, και είναι τόσο γρήγορος που μπορεί να ακολουθήσει ακόμα και guards στην άμυνα. Ακόμα παίρνει λίγα λεπτά (15.1) και προσπάθειες, αλλά με 15.3 PER είναι μακράν πρώτος μεταξύ των rookies. Δυστυχώς τραυματίστηκε και θα είναι εκτός επ’ αόριστον, αλλά έχουμε γενέθλια την ίδια μέρα, οπότε έχει αυτό για παρηγοριά.

 

 9. Κώστας Παπανικολάου

12 GP – 23 MPG -6.1 PPG/ 4.3 RPG/ 2.9 APG/ 1 SPG/ 0.6 BPG/ 2.2 ToPG – 34% FG/ 33% 3P/ 46% TS – 9.4 PER

Παίζει 24 λεπτά μέσο όρο σε μια ομάδα που έχει από τα καλύτερα ρεκόρ στο πρωτάθλημα και αυτό, όσο να’ ναι, papanikolaθα πρέπει να μετρήσει κάπως. Είναι ο glue guy των Rockets, και έχει δημιουργήσει από το πουθενά μια φοβερή χημεία με τον Dwight Howard, όντας ο παίκτης που του περνάει τη μπάλα εκεί που θέλει (κάπου μπορεί να βρεθεί αυτό το στατιστικό, το δουλεύω ακόμα). Μοιάζει να φέρνει το παιχνίδι στους ρυθμούς του. Από την άλλη βέβαια, διάολε, δε βάζει γκολ με τίποτα. Το ποσοστό του στα σουτ είναι 34%, και τα λάθη του πολλά. Έχει μεν 3 ασίστ ανά αγώνα, αλλά έχει παράλληλα και 2 λάθη. Η δουλειά του στην άμυνα είναι συνολικά καλή, και έχει να επιδείξει ένα από τα καλύτερα DRtg (99) για rookie, αλλά στην ατομική άμυνα τα αθλητικά του προσόντα του δημιουργούν πρόβλημα. Μαζί με τον Exum και τον Bogdanovic πάντως δείχνουν τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο χρόνος συμμετοχής του είναι σταθερός, ζητούμενο είναι να βρει σταθερότητα και στην απόδοσή του.

10. Shabazz Napier

12 GP – 21.6 MPG – 6.2 PPG/ 3 RPG/ 2.4 APG/ 0.9 SPG/ 2 ToPG – 45% FG/35% 3P/ 58% TS – 10.7 PER

Ο εκλεκτός του LeBron που έμεινε παρακαταθήκη στο Miami, ξεκίνησε μεν αναιμικά τη σεζόν, αλλά στα τελευταία 3 παιχνίδια έχει σκοράρει πάνω από 10 πόντους και ελλείψει του Wade βρίσκει περισσότερα λεπτά να κάνει αισθητή την παρουσία του. Οικονομικός στην επίθεση με εξαιρετικό true shooting percentage, καλός rebounder για τη θέση παρ’ ότι μικροκαμωμένος και εντυπωσιακός χειριστής, όπως βλέπουμε και στο video όπου τιμωρεί Williams και Garnett που δεν είχαν πάρει τις δραμαμίνες τους πριν τον αγώνα. Στη θέση του ναι μεν υπάρχει συνωστισμός, αλλά έχει την ευκαιρία να υποσκελίσει τους Chalmers και Cole που βρίσκονται μπροστά του.

Τα λέμε προς τα Χριστούγεννα για το δεύτερο rookie ladder. Θα είμαι ψηλότερα.

Τα λέμε προς τα Χριστούγεννα για το δεύτερο rookie ladder. Θα είμαι ψηλότερα.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.