Kawhi Leonard: Αξίζει max contract ο MVP των τελικών;

Με το συμβόλαιό του να λήγει το καλοκαίρι και να γίνεται restricted free agent, ο καλύτερος της ομάδας που κατέθεσε, ενδεχομένως, την εντυπωσιακότερη performance σε τελικούς NBA των τελευταίων πολλών χρόνων, αξίζει το max συμβόλαιο που οι περισσότεροι θεωρούν δεδομένο;

*Το κείμενο γράφτηκε την 31^η Ιανουαρίου 2015 και το σύνολο των στατιστικών αναφέρονται μέχρι την συγκεκριμένη ημερομηνία, εκτός όπου αναγράφεται διαφορετικά.

Αν κάποιος έθετε αυτή την ερώτηση τα ξημερώματα της 16^ης Ιουνίου 2014, μετά το πέρας και του 5^ου τελικού και την κατάκτηση του τίτλου από τους Spurs, όταν ο Leonard ανακηρυσσόταν στον τρίτο νεαρότερο MVP στην ιστορία των τελικών του ΝΒΑ, γηραιότερος μόνο από τους Magic και Duncan, δύσκολα θα λάμβανε -μη γραφικές- αρνητικές απαντήσεις. Οι εμφανίσεις του, άλλωστε, απέναντι στον LeBron ήταν τόσο εμφατικές που δεν άφηναν μεγάλα περιθώρια αμφισβήτησης του ταλέντου του και των δυνατοτήτων του.

Άλμα στο χρόνο 7,5 μήνες αργότερα και δεν είναι ούτε και φέτος All Star. Μόλις ο 7^ος στην ιστορία της λίγκας NBA Finals MVP που δεν είναι All Star την επόμενη σεζόν¹⁾Willis Reed, MVP 1974, το 1975 έπαιξε μόλις 19 παιχνίδια και αποσύρθηκε και δεν ήταν All Star. Wes Unseld MVP το 1978, τελευταία του All Star εμφάνιση το 1975. Ο Magic δεν ήταν All Star το 1981, τη χρονιά μετά το εκπληκτικό MVP του 1980. Ο Cedric Maxwell, MVP του 1981 δεν έγινε ποτέ All Star. Ο Chauncey Billups κέρδισε το MVP των τελικών το 2004, αλλά εμφανίστηκε σε All Star το 2006 για πρώτη φορά. Ο, συμπαίκτης του Kawhi, Parker, ήταν ο πολυτιμότερος των τελικών του 2007, αλλά δεν συμμετείχε στο All Star της επόμενης χρονιάς. Δεν υπολογίζεται ο Jordan, που τη σεζόν μετά το MVP των τελικών του 1993 έπαιζε baseball – Δεν κατάφερα να το βρω από κάποιο site έτοιμο το συγκεκριμένο στατιστικό, αλλά αντιπαραβάλλοντας έναν προς έναν, χρονιά προς χρονιά NBA Finals MVPs και επόμενης χρονιάς All Stars, εξ ου και η παράθεση-, αλλά ο νεαρότερος της λίστας και ο μόλις δεύτερος, μετά τον Cedric Maxwell, που δεν υπήρξε ούτε πριν, αλλά ούτε ποτέ All Star (αν και αυτό, μέσα στα επόμενα χρόνια, θα ανατραπεί κατά πάσα πιθανότητα για τον Leonard).

Επί του προσωπικού, αποτελώ τεράστιος θαυμαστής του ταλέντου και του παιχνιδιού του Kawhi. Αλλά πέρα από αυτό, η είσοδός του στο ΝΒΑ, με τον τρόπο που αυτή συντελέστηκε, ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρουσα, αν όχι εντυπωσιακή. Δεν περίμενε κανείς ο Popovich, έστω και δακρυσμένος, να αποχωριστεί το μεγάλο project των Spurs της περιόδου, τον George Hill, για ένα άγνωστο παλικάρι στα μέσα του πρώτου γύρου του draft του 2011. Συνέπεια αυτού του γεγονότος, και λόγω του, μάλλον αρκετά περισσότερο από απλή εκτίμηση, θαυμασμού μου για τον Popovich και τον τρόπο λειτουργίας του οργανισμού Spurs στο σύνολό τους, ήταν να έχει κεντριστεί, από το καλημέρα του στην λίγκα, το ενδιαφέρον μου για το project Kawhi, και να μην έχει λείψει από κανένα fantasy roster μου έκτοτε. Είτε σε απλές 20άρες yearly leagues, είτε σε keepers leagues, είτε στην καλύτερη NBA fantasy λίγκα του κόσμου -χωρίς απολύτως κανένα ίχνος υπερβολής σε αυτό-, την salary dynasty Locked Out²⁾δεν έχει σημασία το link στην σελίδα της στο ESPN, καθώς όλη η λίγκα κρατιέται σε excel και το νταβαντούρι γίνεται στο αντίστοιχο group στο facebook. Η αναφορά εδώ είναι ένα απλό teaser της αναλυτικής παρουσίασης της συγκεκριμένης λίγκας, που θα γίνει, κατά πάσα πιθανότητα το καλοκαίρι, στα πλαίσια αναλυτικής παρουσίασης του NBA fantasy, τόπος γνωριμίας άλλωστε, του συνόλου των συντελεστών του Ball Hog, αλλά και στη δημιουργία fantasy λιγκών υπό την αιγίδα του site μας από την επόμενη σεζόν, κάθε φορά που ο Kawhi έδενε τα κορδόνια του ήταν και στο δικό μου roster. Καθώς λοιπόν, πέρα από το καθαρά αγωνιστικό ενδιαφέρον, αλλά και την, από πολυποίκιλη ως άρρηκτη πια, διάδρασή του παιχνιδιού με τα οικονομικά αυτού, υπάρχει και το προσωπικό ενδιαφέρον, του να μάθω το ποσό που θα μου καταπιεί από το fantasyακό μου salary των επόμενων χρόνων, θα κάνουμε μια προσπάθεια να αναλύσουμε τα αγωνιστικά, και όχι μόνο, δεδομένα του Kawhi, πριν απαντήσουμε στο, από την αρχή τεθειμένο, ερώτημα του παρόντος άρθρου.

ΝΒΑ Finals 2014

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, από την τελευταία του μεγάλη παράσταση: τους περσινούς τελικούς. Τα νούμερα του σε αντιπαράθεση με αυτά του LeBron ήταν τα ακόλουθα:

Τα οποία είναι, αναμφισβήτητα, εντυπωσιακά βελτιωμένα σε σχέση με τα αντίστοιχα των τελικών της προηγούμενης χρονιάς:

Η αντιπαραβολή των αριθμών είναι τέτοια, που σε συνδυασμό με το eye test, μιας dominance performance απέναντι στον, αβοήθητο από τους υπόλοιπους Heat και απελπιστικά μόνο, αλλά στο peak της καριέρας του, LeBron, στο σύνολο των πέντε αγώνων, που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης του ταλέντου, αλλά και της προσπάθειας του επιτελείου των Spurs και του ίδιου του Kawhi, αυτό το ταλέντο να ωριμάζει χρόνο με το χρόνο. Η έμφαση δεν μπορεί να δοθεί αλλού, πέρα από την ηλικία κατάθεσης εμφανίσεων τέτοιου επιπέδου: 22 ετών. Για να γίνει ευκολότερα αντιληπτό το συγκεκριμένο επιχείρημα, ο Kawhi είναι γεννηθείς το 1991, μαζί με τους Alec Burks, Brandon Knight, Derrick Favors, Dion Waiters, Khris Middleton, Nikola Mirotic, Terrence Ross και Tristan Thompson, ενώ στην περσινή του ηλικία φέτος είναι οι Doug McDermott, Evan Fournier, Harrison Barnes, Jared Sullinger, Kyrie Irving, Michael Carter-Williams, Terrence Jones, Tobias Harris, Tony Snell και Victor Oladipo. Καλά ονόματα αρκετοί από αυτούς, αναμφισβήτητα. Αλλά πόσοι από αυτούς θα στέκονταν ψηλότερα από LeBron, Parker, Duncan, Wade, Bosh και Manu σε τελικούς ΝΒΑ σε αυτήν την ηλικία; Υποθετικά μπορεί να υποστηριχτεί πως κάποιοι εξ αυτών ίσως και να μπορούσαν. Ρεαλιστικά, όμως, το έκανε μόνο ένας: ο Κawhi. Και μάλιστα με τρόπο εμφατικό.

Διαρκής Βελτίωση

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να δοθεί παραπάνω έμφαση σε κάτι που αναφέρθηκε και ανωτέρω: τη διαρκή προσπάθεια, τόσο δική του, όσο και του επιτελείου των Spurs, για την συνολική του βελτίωση σεζόν με τη σεζόν.

Στον πίνακα που ακολουθεί είναι με σειρά οι αριθμοί του για κάθε σεζόν και κάθε playoffs μέχρι και φέτος:

Ενώ και στο επόμενο γράφημα φαίνεται χαρακτηριστικά η σταδιακή βελτίωσή του στο τρίποντο, όσο και η κίνησή του σε σχέση με τους υπόλοιπους forwards, αλλά και το σύνολο της λίγκας:

Στο γράφημα αυτό παρουσιάζονται λοιπόν χαρακτηριστικά τα στοιχεία της τάσης των τελευταίων χρόνων του ΝΒΑ, για σουτ είτε πίσω από τη γραμμή του τρίποντου, είτε κοντά στο καλάθι. Για την τρέχουσα σεζόν, το 68% από το σύνολο των σουτ του για δύο πόντους είναι σε απόσταση ως 3 μέτρα από το καλάθι, ενώ το 25% περίπου των συνολικών σουτ του είναι για τρεις πόντους. Η βελτίωση του σουτ του φαίνεται χαρακτηριστικά, όπως και ο σταδιακά αυξημένος ρόλος του και επιθετικά, με την αύξηση των προσπαθειών του, αλλά και με την ελευθερία (και ευστοχία) να σουτάρει και mid-range χρόνο με το χρόνο, κάτι που ειδικά για φέτος είχε τονιστεί από την pre-season. Και σε αυτές τις θέσεις κύριας επιλογής, τρίποντο και ζωγραφιστό, κινείται, σε μέσους όρους, τόσο πάνω από το σύνολο της λίγκας, όσο  και από τα υπόλοιπα forwards του ΝΒΑ.

Τα advanced statistics του παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα, όπου και φαίνεται και πάλι εμφανώς η χρόνο με το χρόνο βελτίωσή του σε όλη την έκταση των στατιστικών κατηγοριών³⁾αστερίσκος τα λίγα παιχνίδια, και αυτά με πολλούς και περίεργους τραυματισμούς, για την σεζόν 2014-15 που θα αναλυθούν ακολούθως στο κείμενο. Η προσεκτική ανάγνωση της προβολής των αριθμών του για 36 λεπτά ανά αγώνα δείχνουν μία ομαλότατη βελτίωση χρόνο με το χρόνο, γεγονός που πιστοποιεί και τη θέση πως το ταλέντο ήταν πάντα εκεί και τη σταδιακή ανάδειξη αυτού, μέσω της δουλειάς που γίνεται στο project Kawhi από τον οργανισμό Spurs. Ιδιαίτερη έμφαση αξίζει να δοθεί και στο Usage Rate του, που έχει ανέλθει φέτος στο 22,5%.

Τα προσόντα και το ταλέντο λοιπόν, είναι εκεί: με ύψος 6,7’ (2,01 μέτρα), αλλά wingspan 7,3’ (2,22 μέτρα) και παλάμη στο μέγεθος εκείνης του Shaquille (ή όσο ένα 10ιντσο tablet)⁴⁾άνω των 25 εκατοστών, κοντά στα 28. Φιλική συμβουλή: Μην πάτε να κάνετε υπολογισμούς και συγκρίσεις που θα σας μελαγχολήσουν, κιλά στα 102 (225 lbr), αλλά ιδιαίτερο δεμένο κορμί, η αρχική προβολή του ήταν για ένα εκπληκτικό 3&D⁵⁾καλός σουτέρ τριών πόντων και καλός αμυντικός. Όμως η εξέλιξή του έδειξε, και δείχνει, πως το ταβάνι του είναι πολύ παραπάνω από αυτό.

Επειδή όμως το άθλημα δεν είναι ατομικό, αλλά ομαδικό, ποια θα μπορούσε να είναι η επίδραση ενός παίκτη στην καλοδουλεμένη μηχανή των Spurs; Tην απάντηση την δείχνει, πολύ εντυπωσιακότερα του αναμενόμενου, ο κάτωθι πίνακας:

Με απλά λόγια, η άμυνα των Spurs επιτρέπει στους αντιπάλους να σκοράρουν 10,4 πόντους ανά αγώνα παραπάνω χωρίς τον Kawhi, καταγράφοντας μάλιστα αρνητική διαφορά πόντων. Χωρίς τον Kawhi έχουν μία εκτός top 5 άμυνα, ενώ με την παρουσία του, διαθέτουν την καλύτερη άμυνα της λίγκας. Και σε μία σεζόν που η επίθεσή τους είναι, μετά από καιρό εκτός ΝΒΑ top 10, η άνωθεν διαφορά μπορεί να αλλάξει το status μίας ομάδας από non-contender σε διεκδικητή του τίτλου.

Γεγονός που μάλλον δεν θα έπρεπε να εντυπωσιάζει, καθώς ο Leonard μπορεί να μαρκάρει αποτελεσματικά τέσσερις θέσεις, από PG μέχρι PF, απελευθερώνοντας αμυντικά κυρίως την βασική επιθετική μηχανή των Spurs από την περιφέρεια, τον Danny Green, αλλά και όποιον άλλον συμπαίκτη του αντιμετωπίζει δυσκολίες στο match up του. Τον έχουμε δει να μαρκάρει, το ίδιο αποτελεσματικά, από τον Westbrook, μέχρι τον LeBron και, ενίοτε, και τον Griffin. Άλλωστε, τουλάχιστον μέχρι την μπασκετική ωρίμανση του Kyle Anderson, η θέση του στο ρόστερ των Spurs είναι η μόνη χωρίς επαρκές βάθος κάλυψης.

Επιπρόσθετα, σε πρόσφατο άρθρο του το Spurs Nation, έδειξε την εντυπωσιακή επιρροή του στο plus/minus των Spurs ανά 100 κατοχές την τελευταία 3ετία, όταν και κατέκτησε αναντικατάστατα την θέση του στο βασικό σχήμα των Spurs. Συγκεκριμένα:

2012-13: +10,1

2013-14:  + 9,6

2014-15: +13,3

Την θετική επίδραση της επιρροής του στο παιχνίδι των Spurs, δεν χρειάζεται να την ψάξει κανείς στο βάθος των advanced analytics των geeks των στατιστικών. Είναι ορατή στην επιφάνεια, κοιτώντας απλά τα αποτελέσματα της ομάδας με και χωρίς αυτόν την τελευταία 3τία:

2012-13: 43-15 με, 15-9 χωρίς

2013-14: 54-12 με, 8-8 χωρίς

2014-15: 21-8 με, 9-9 χωρίς

Σύνολο: 118-35 με (77,1%), 32-26 χωρίς (55,1%)

Μάλιστα, το Δεκέμβριο του 2014, με τον Leonard απόντα στα περισσότερα παιχνίδια, οι Spurs έγραψαν για πρώτη φορά αρνητικό ρεκόρ σε ένα μήνα (7-8) κατά τη διάρκεια της παρουσίας του Duncan στον οργανισμό. Επιπλέον, η σημαντικότητα του Kawhi, ως ο 2^ος rebounder της ομάδας με 8 ανά αγώνα για την τρέχουσα σεζόν, φαίνεται και από το γεγονός πως, στον ίδιο μήνα, οι Spurs πήραν παραπάνω rebounds από τους αντιπάλους τους μόλις σε τρεις αγώνες.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός, πως από το draft του 2011, όταν και επιλέχθηκε στο #15, ο Leonard, είναι 2^ος σε Win Shares με 22,8, πίσω μόνο από τον Jimmy Butler που έχει 22,9 και μπροστά από τον Kyrie Irving που έχει 22,1 στην τρίτη θέση⁶⁾σύμφωνα με το basketball reference.

Ενδεικτικό της επίδρασής του στο παιχνίδι των Spurs είναι το ακόλουθο video:

Όλη η παραπάνω ανάλυση και η σημαντικότητα του Leonard στο παιχνίδι των Spurs, συνοψίζεται στην πρόσφατη φράση του Popovich, o οποίος σε άψογα Popovichικά δήλωσε: “O Kawhi είναι MVP τελικών. Πρέπει να έχεις ιδιαίτερες ικανότητες για να καταφέρεις κάτι τέτοιο. Οπότε μάλλον είναι καλύτερα να παίζεις με τέτοιους παίχτες στην ομάδα σου, παρά χωρίς”.

Μάλλον καλά τα είπε πάλι.

Το μεγάλο “Αλλά”

Αλλά όσο εντυπωσιακά κι αν είναι τα προσόντα του, τα ατομικά και ομαδικά στατιστικά του, δεν έχει καταφέρει καμία σεζόν να μείνει υγιής. Ακόμα και στο ιδιαιτέρα προστατευτικό για τους παίκτες περιβάλλον του οργανισμού των Spurs, το ανώτερο που έχει παίξει σε μια σεζόν είναι την περσινή, 2013-14, με 66 παιχνίδια. Αριθμό που δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει ούτε φέτος, μιας και έχει ήδη χάσει τα 18 από τα 47 παιχνίδια των Spurs, με το ταβάνι του να είναι πλέον στα 64 παιχνίδια. Σε σύνολο 293 αγώνων κανονικής περιόδου που έχουν παιχτεί από την μέρα που επιλέχθηκε στο draft, έχει αγωνιστεί σε 217 (ποσοστό μικρότερο του 75%).

Για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό το μέγεθος, θα πρέπει να συγκριθεί με τους υπόλοιπους παίκτες του μπήκαν μαζί με τον Kawhi στο NBA. Σε σύνολο, λοιπόν, 33 παιχτών του draft του 2011 που έχουν μια παρουσία άξια αναφοράς στη λίγκα, ο αριθμός των 217 παιχνιδιών τον κατατάσσει μόλις 21^ο, έχοντας αγωνιστεί σε λιγότερου αγώνες από παίχτες όπως ο Bismack Biyombo (258), o Lavoy Allen (227) και ο E’Twaun Moore (223).

Σε συνολικά λεπτά, η εικόνα είναι κάπως καλύτερη, όπου είναι 12^ος με 6.186 λεπτά, αλλά και πάλι έχοντας παίξει από 30% ως 26% λιγότερο από τους Chandler Parsons (8.860), Klay Thompson (8.811), Kemba Walker (8.760) και Brandon Knight (8.383), που όλοι τους έχουν ήδη γράψει πάνω από 8.000 λεπτά στα παρκέ. Άξιο αναφοράς και το γεγονός πως έχει παίξει μόλις 353 λεπτά (ήτοι 7 και κάτι 48λεπτα) παραπάνω από το #2 pick του draft του, αλλά μεγάλη απογοήτευση όλα αυτά τα χρόνια, Derrick Williams. Να σημειωθεί ακόμα και το ότι ο, ήδη All Star Game MVP, αλλά κυρίως MundoBasket MVP, και #1 pick του συγκεκριμένου draft, Kyrie Irving, δικαιώνει και αυτός τον τίτλο του ευπαθή⁷⁾“τραυματάκια”, λαϊκιστί, έχοντας παίξει μόλις εννέα παιχνίδια παραπάνω από τον Kawhi, αλλά έχει «γράψει» 1.626 λεπτά παραπάνω, ήτοι 20,81% έξτρα αγωνιστικό χρόνο, το οποίο μεταφράζεται πως για κάθε 40 αγωνιστικά λεπτά του Kawhi, o Irving παίζει 50.

To περίεργο όμως με τον Leonard, πέρα από τα σημαντικά διαστήματα που περνάει αποθεραπευόμενος, είναι και η ίδια η φύση των τραυματισμών του. Μόνο τους τελευταίους 13 μήνες έχει τραυματιστεί πέντε φορές:

Στις 19.12.2014 έπαθε ρήξη συνδέσμου στο δεξί του χέρι.

Λίγο πριν ξεκινήσει η σεζόν, ξεκινώντας από 27.10.2014, ταλαιπωρήθηκε από μόλυνση στο δεξί του μάτι.

Πέρσι την άνοιξη, από τις 14.04.2014, έχασε παιχνίδια λόγω τραυματισμού του (πληγή) στο χέρι, ενώ και στις αρχές του περασμένου έτους, στις 22.01.2014, είχε αντιμετωπίσει προβλήματα με το χέρι του. Ένα μήνα νωρίτερα δε, στις 21.12.2013, είχε απουσιάσει από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας του λόγω προβλημάτων με την οδοντοστοιχία του!

Διαβάζει κανείς το ιατρικό ιστορικό του, ενώ τον έχει δει να παίζει, και δεν πάει ο νους του να κάνει την σύνδεση με τον παίκτη που βλέπει μέσα στο παρκέ. Η ρωμαλεότητα του παρκέ αντικαθίσταται με μια εικόνα ευθραύστου άνδρα ιατρικά.

Και το πιο περίεργο⁸⁾και συνάμα εκνευριστικό για τους fantasy owners είναι τα ιατρικά ανακοινωθέντα των Spurs, που ανταγωνίζονται σε επίπεδο trollαρίσματος το ελληνικό twitter.

Ενδεικτικά:

Για την ιστορία, στις 16 Γενάρη 2015 ο Kawhi επέστρεψε στα παρκέ…

Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και τον Οκτώβρη, με την μόλυνση του δεξιού ματιού του. Ένα πρόβλημα που, βάση της αρχικής ενημέρωσης, ενδεχομένως να τον ταλαιπωρούσε από βδομάδες έως μήνες ή ακόμα και ολόκληρη τη season, αλλά με το που μπήκε ο Νοέμβρης ξεχάστηκε.

Κάθε τραυματισμός του χαρακτηρίζεται ως μοναδικός ή ιδιαίτερα προβληματικός, δημιουργώντας τεράστια κύματα ανησυχίας, μόνο και μόνο για να επιστρέψει στο παρκέ σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Το ερώτημα που δημιουργείται από όλα αυτά, είναι το κατά πόσο είναι ανθεκτικής κράσης το κορμί του Kawhi. Στον οργανισμό των Spurs, που είναι ο πρώτος που έχει καταφέρει να συνδυάσει την τεχνική της ταρίχευσης των αρχαίων Αιγυπτίων, με βάσιμες αμφιβολίες ότι το ελιξίριο της αιώνιας νιότης είναι απλά ένας μύθος, οι παίκτες και προστατεύονται παίζοντας κάτω από διαρκή έλεγχο των αγωνιστικών λεπτών τους, ενώ διαθέτουν από τα καλύτερα ιατρικά επιτελεία της λίγκας. Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν, που ο Duncan βγάζει στα 39 του στην τρέχουσα σεζόν εφάμιλλα νούμερα με της σεζόν 2005-06, παρότι έχει γράψει σχεδόν 45.000 αγωνιστικά λεπτά κανονικής περιόδου⁹⁾πλέον 9.000 αν συνυπολογιστούν και των playoffs προκαλεί εύλογους προβληματισμούς η συχνότητα των τραυματισμών του Kawhi.

To ευτυχές γεγονός, σε κάθε περίπτωση, παραμένει, το πώς, σε αντίθεση με παίχτες της ηλικίας του ή του draft του, όπως ο Irving ή ο Burks, δεν έχει τραυματιστεί σοβαρά. Παρόλα αυτά η τακτικότητα και το είδος των τραυματισμών του αποτελούν έναν λεκέ στην αρμονία και ομορφιά του παιχνιδιού του και των στατιστικών του φύλλων.

So… Let the money talk

Όμως σε κάθε περίπτωση, το αν ένας παίκτης θα πάρει max συμβόλαιο δεν καθορίζεται αποκλειστικά από την αγωνιστική του παρουσία ή το ιατρικό του αρχείο. Σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από τα οικονομικά του παιχνιδιού, τα οποία θα γίνει μια προσπάθεια ανάλυσης ακολούθως.

Tο ρόστερ των Spurs σήμερα είναι διαμορφωμένο ως εξής¹⁰⁾σύμφωνα με το http://www.spotrac.com/ :

Για την επόμενη σεζόν τα μόνα εγγυημένα συμβόλαια είναι των Parker, Splitter, Diaw, Mills και Anderson. Μάλιστα τα συμβόλαια των δύο ψηλών και του Mills είναι δομημένα φθίνοντα¹¹⁾μάλιστα τα $ 500 χιλ. του συμβολαίου του Diaw είναι bonus σε περίπτωση που καταφέρει να διατηρήσει τα κιλά του κάτω από ένα όριο, και όχι εγγυημένα, οπότε καλύπτουν την αύξηση των Parker και Anderson. To συνολικό δεσμευμένο cap space για την επόμενη χρονιά συνεπώς ανέρχεται σε $ 34.159.327. Οι Duncan και Manu, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα επιστρέψουν (τουλάχιστον με φόρμες και σορτσάκια) του χρόνου στους Spurs, και αυτό απελευθερώνει αυτόματα πάνω από $ 17 εκατ., τα οποία όμως πρέπει να πάνε προς αντικατάσταση τουλάχιστον του ένα εκ των δύο. Ο Danny Green εύλογα θα ζητήσει αύξηση, ενώ οι Bellinelli, Joseph, Baynes είναι χρήσιμοι και ενταγμένοι στο σύστημα του οργανισμού Spurs, αλλά, μετά τις εμφανίσεις τους σε αυτούς, μπορούν, και δεν είναι απίθανο να βρουν, πολύ καλύτερα συμβόλαια από άλλες ομάδες, που οι Spurs δεν θα δεχτούν είτε να ματσάρουν, στην περίπτωση του Joseph που είναι restricted free agent, είτε καν να ακολουθήσουν σε ύψος μεγαλύτερο της αρχικής προσφοράς τους. Όλα λοιπόν στον σχεδιασμό των Spurs κινούνται στο τρίπτυχο: α) γρήγορα χρονικά ανανέωση του Green, β) max στον Kawhi, για να αποφευχθεί κάποια πρόταση τύπου Chandler από κάποιο αντίστοιχο Dallas και τους βάλει σε περιπέτειες, και γ) αναζήτηση ενός τρίτου franchise παίκτη (οι «φήμες» θέλουν ήδη τους Marc Gasol και LaMarcus Aldridge στη λίστα των πιθανών στόχων) για να ηγηθεί μαζί με τους Parker και Leonard τους Spurs της μετά-Timmy εποχής.

Από εκεί και πέρα, η ανάδειξη παικτών από τα αζήτητα του υπόλοιπου ΝΒΑ είναι κάτι που ο οργανισμός των Spurs ξέρει καλά να κάνει εδώ και χρόνια, οπότε δεν θα δυσκολευτεί να γεμίσει με τέτοιους παίχτες το ρόστερ του, όταν κλείσει τις θέσεις του κορμού. Καλύτερη εφαρμογή της παροιμίας «το Μοναστήρι να είναι καλά», μετά και την πτώση των Lakers την τελευταία διετία, δεν βρίσκεται στο ΝΒΑ πέρα των Spurs.

Πρέπει, βέβαια να αναφερθεί σε αυτό το σημείο, πως το σύνολο των ανανεώσεων που θα λάβουν χώρα τα επερχόμενα καλοκαίρια θα είναι άμεσα επηρεασμένες από την αύξηση του salary cap, που η νέα τηλεοπτική σύμβαση θα επιφέρει. Για την τρέχουσα σεζόν 2014-15, το salary cap έχει καθοριστεί στα $63,065 εκατ. ανά ομάδα, αλλά με τη διαρκή αύξηση του ενδιαφέροντος του κοινού, και των εμπορικών αξιών ομάδων και εσόδων που αυτή συνεπάγεται, αλλά και με το νέο τηλεοπτικό συμβόλαιο αξίας $ 2,7 δις για 9 χρόνια, με έναρξη το τη σεζόν 2016-17, τα salaries των παικτών είναι δεδομένο πως θα πάρουν κι αυτά την ανιούσα. Με αυτά τα δεδομένα θα εισέρχονται όλοι οι παίχτες στις διαπραγματεύσεις εφ εξής και θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε ποιοι θα καταφέρουν να αποσπάσουν μεγαλύτερο συμβόλαιο από αυτό που θα τους αναλογούσε.

Αλλά τελικά ο Kawhi δικαιούται max contract; Γιατί σε προηγούμενη παράγραφο γράφτηκε ως δεδομένο. Ας δούμε ανάλογες περιπτώσεις παικτών ή πρόσφατων ανανεώσεων. Από το draft του 2011 max έχει πάρει ο Kyrie Irving, με κοντά $ 90 εκατ. για 5 χρόνια. Σχεδόν max contract, αλλά όχι max, υπέγραψε ο Klay Thompson, με $ 65,5 για 4 χρόνια, συμβόλαιο που φρόντισε από φέτος να τιμά και με το παραπάνω¹²⁾σε περίπτωση που σας διέφυγε: https://www.youtube.com/watch?v=8IJVuffDKk0 . Ανανεώσεις με σημαντικές απολαβές υπέγραψαν και οι N. Vucevic ($ 52 εκατ, 4 χρόνια), K. Faried ($ 50 εκατ., 4 χρόνια) και K. Walker ($ 48 εκατ., 4 χρόνια). Σημαντικό ήταν και το Cuban-ικό συμβόλαιο αξίας άνω των $ 45 εκατ. για 3 χρόνια που υπέγραψε, με εντελώς Cuban-ικό τρόπο,  ο C. Parsons στους Mavericks, καθώς όντας unrestricted free agent από τους Houston, δεν μπορούσε να είναι max ή μεγαλύτερης διάρκειας, αλλά του έδωσαν ό,τι πιο σύνθετο και ακριβό μπορούσαν, ώστε να αποτρέψουν το Houston να το ματσάρει.

Σε άλλες ανανεώσεις της ίδιας φουρνιάς draft, ο Markieff Morris υπέγραψε μία εκπληκτική value for money ανανέωση ($ 32 εκατ., 4 χρόνια), μόνο και μόνο για να παραμείνει μαζί με τον δίδυμό αδερφό του Marcus ($ 20 εκατ., 4 χρόνια) στο Phoenix, ενώ στην ομάδα των Ήλιων υπέγραψε με ένα ακόμα εντυπωσιακότερο value for money για την χρονιά από την οποία προερχόταν και τις δυνατότητες και το potential που είχε δείξει ($ 28 εκατ, 4 χρόνια και μάλιστα φθίνουσας πληρωμής), ο Isaiah Thomas.  Τέλος, στην ανανέωση του A. Burks έναντι $ 41 εκατ. για 4 χρόνια προχώρησε η Utah, ανανέωση που προκάλεσε έντονες ενδό-BallHog-ικές συζητήσεις ως προς την λογική και την ορθότητα του αντιτίμου αυτής.

Πέρα από τους προαναφερθέντες, που ήδη υπέγραψαν τις ανανεώσεις τους, μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει το ερχόμενο καλοκαίρι η υπογραφή του συμβολαίου του Jimmy Butler, o οποίος, όπως και ο Leonard, είναι restricted free agent από τους Bulls. Ο Butler δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για την πρόταση των $ 40 εκατ. για 4 χρόνια που δέχτηκε από τους Bulls στα τέλη Οκτώβρη, και με τις φετινές του εμφανίσεις είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως έχει δικαιωθεί, βαδίζοντας ολοταχώς για την υπογραφή max συμβολαίου. Τέλος, 8ψήφιο αναμένεται να είναι το ετήσιο ποσό που θα πάρει (και) τον Reggie Jackson για να πάει κάπου μακριά από την Oklahoma, ενώ δύσκολα μπορεί να γίνει κατανοητή η κίνηση του Tr. Thompson να απορρίψει πρόταση $ 52 εκατ. για 4 χρόνια από τους Cavaliers. Κυρίως επειδή είναι εντελώς παράλογο να αποτιμά την συνεισφορά του ως τώρα στη λίγκα, αλλά και τις δυνατότητές του πάνω από εκείνες του N. Vucevic, που υπέγραψε για το ίδιο ποσό, πιθανολογείται πως μάλλον προσπαθεί να εκβιάσει παραπάνω χρήματα έχοντας ως επιχειρήματα την φτωχή και εύθραυστη γραμμή ψηλών της ομάδας του, αλλά και την επερχόμενη αύξηση του salary¹³⁾αν τελικά καταφέρει να πάρει συμβόλαιο μεγαλύτερης αξίας θα είναι μία ακόμη τρανή απόδειξη πως το αόρατο χέρι της αγοράς το μόνο που ξέρει καλά να κάνει είναι να αμολάει αετό.

Μία ενδιαφέρουσα περίπτωση για να συγκριθεί o Leonard αποτελεί και ο Eric Bledsoe. O Bledsoe κατάφερε το καλοκαίρι του 2014 να εκβιάσει πείσει τους Suns να του δώσουν το συμβόλαιο που ζητούσε, ύψους $ 70 εκατ. για 5 χρόνια, έχοντας πέρσι το καλοκαίρι τις ίδιες σεζόν με όσες θα έχει ο Leonard το φετινό, αλλά μόλις μισή σαν βασικός. Επιπλέον είχε λιγότερα παιχνίδια, από όσα θα έχει ο Kawhi φέτος, με 240 έναντι 257 που θα έχει παίξει αν παραμείνει υγιείς στο υπόλοιπο της φετινής σεζόν ο τελευταίος, μόλις 17 εμφανίσεις σε playoffs (έναντι 58 του Leonard) και τίποτα σπουδαίο, πέρα από τεράστιο potential, αν εξαιρεθεί η περσινή, μισή, χρονιά στους Suns. Να προστεθούν στα προαναφερθέντα και οι δύο εγχειρήσεις που έχει ήδη κάνει στα γόνατά του.

Συνεπώς, από τις άνωθεν αναφερθείσες περιπτώσεις, μόνο o Irving έχει πάρει ήδη max, με τον Butler να είναι σχεδόν κλειδωμένο πως θα λάβει αντίστοιχη ανανέωση. Αλλά, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Irving έχει ήδη κατακτήσει σε ατομικό επίπεδο διακρίσεις, ενώ μόλις φέτος έχει συμπαραστάτες ανάλογης αξίας με εκείνους του Kawhi. Καθαρά παικτικά όμως, και με το ιστορικό τραυματισμών και των δύο, δεν είμαι σίγουρος ότι κάποιος θα προτιμούσε να στήσει μία ομάδα γύρω από τον Kyrie, κατά προτεραιότητα σε σχέση με τον Leonard.

Στο σημείο αυτό, καλό θα ήταν να αναλυθεί εκτενέστερα και η ακόλουθη βασική παράμετρος, μία παράμετρος-παραλίγο άρθρο συνυπογραφόμενο με τον έτερο BallHog-er, τον Χάτσιο, με αφορμή την ανανέωση του A. Burks από τους Jazz, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω. Καθώς όμως, τα επιχειρήματα της πλευράς του ήταν συντριπτικά, δεν μπορούσα να υποστηρίξω την αρχική μου θέση για να προχωρήσουμε σε δημόσιο σχετικό διάλογο. Η ουσία των (ορθών) λεγομένων του Γιάννη ήταν πως η υπογραφή ενός συμβολαίου δεν αντανακλά στείρα μόνο την μέχρι τη δεδομένη στιγμή παρούσα αξία ενός παίκτη, αλλά και, αν όχι κυρίως, την μελλοντική του, προσπαθώντας να αποτυπώσει την προβλεπόμενη ή έστω επιθυμητή αξία αυτού για το σύνολο της διάρκειας του συμβολαίου του. Χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις, επιτυχημένης η μεν, το αντίστροφο η δε, αποτελούν τα συμβόλαια των D. DeRozan και M. Thornton. Συγκεκριμένα ο πρώτος υπογράφοντας το 2013 για 4 χρόνια έναντι $ 38 εκατ. με τους Raptors είχε προκαλέσει κύμα αρνητικών σχολίων για την επιλογή αυτή των Καναδών. Αντίθετα, η υπογραφή 4ετούς συμβολαίου, με τους Kings, το 2011 έναντι, για κάτι παραπάνω από, $ 31 του Thornton είχε θεωρηθεί αρκετά επιτυχημένη.

Η ιστορία και η εξέλιξη των παικτών ήταν εκείνη που εν τέλει έκρινε και την ορθότητα, ή μη, των συγκεκριμένων συμβολαίων. Και κάτω από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να εξεταστεί και το αν δικαιούται ο Leonard max, εν τέλει, ή όχι. Το παρελθόν του στη λίγκα είναι μία ενδεικτική παράμετρος, η προοπτική του σε αυτήν, όμως, είναι εν προκειμένω, η καθοριστική, καθώς για αυτήν θα κλιθεί να υπογράψει και, συνεπακολούθως, να πληρωθεί. Συνεπώς, και λαμβάνοντας υπόψη βάση αυτού του επιχειρήματος και την αναμενόμενη αποχώρηση από το καλοκαίρι των Duncan και Manu, με την συνεπακόλουθη περαιτέρω αναβάθμιση του ρόλου του Leonard στη λειτουργία της ομάδας, το ποσό που θα υπογράψει πρέπει να αντιστοιχεί και σε αυτόν τον καινούριο ρόλο. Σε αυτά προσθέτοντας τα ποσά για τα οποία υπέγραψαν ως τώρα οι υπόλοιποι της τάξης του 2011 σε σχέση με τo τί έχουν καταθέσει στο παρκέ ως τώρα, αλλά και την προσδοκία βελτίωσής τους σε σχέση με τα αντίστοιχα του Kawhi, σε συνδυασμό και με την επερχόμενη μεγάλη αύξηση του cap, του δίνουν βάσιμο έδαφος για να ζητήσει max συμβόλαιο.

Και εντάξει, ο Kawhi θα το ζητήσει. To δεύτερο σκέλος της ίδιας πρότασης έχει να κάνει με το κατά πόσο οι Spurs θα του το δώσουν. O Manu Ginobili σε 13 χρονιές στην ομάδα δεν έλαβε ποτέ max, έχοντας βγάλει $ 108 εκατ. συνολικά, με μόλις τέσσερις σεζόν να έχει 8ψήφιο συμβόλαιο. Ο Tony Parker στη λήξη του τρέχοντος συμβολαίου του, 4ετούς διάρκειας, όχι max, που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2014 και λήγει το 2019, θα έχει λάβει συνολικά κάτι παραπάνω από $ 163 εκατ. για 18χρονη υπηρεσία στην ομάδα, με μοναδική χρονιά που θα έχει πληρωθεί  πάνω από $ 15 εκατ. να είναι η, ενδεχομένως τελευταία του, τη σεζόν 2018-19. Βέβαια, χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της οικονομικής πολιτικής μη max συμβολαίων των Spurs είναι η μεγαλύτερη σημαία στην ιστορία του οργανισμού και ένας εκ των κορυφαίων παικτών όλων των εποχών, o Tim Duncan. Ο Duncan, βαδίζοντας στην τελευταία χρονιά της καριέρας του, την 18η θα έχει βγάλει συνολικά $ 243 εκατ., κοντά $ 100 εκατ. λιγότερα από τον Kevin Garnett, έχοντας μόλις σε τρεις χρονιές πάνω από $ 20 εκατ. ετήσιο συμβόλαιο. Οι Spurs φημίζονται άλλωστε για αυτήν ακριβώς την πολιτική τους. Είναι διατεθειμένοι να την αλλάξουν τώρα για τον Kawhi;

Οπότε; Θα του τα δώσουν;

Ο Popovich είχε απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση ήδη από το 2012: ο Kawhi είναι το επόμενο μεγάλο όνομα των Spurs. Τα νέα οικονομικά δεδομένα και η προβλεπόμενη εκτόξευση του salary επιτρέπουν άλλωστε και μεγαλύτερα οικονομικά ανοίγματα πλέον. O λόγος που δεν υπέγραψαν την ανανέωσή του από το καλοκαίρι του 2014, ενώ είχαν το δικαίωμα να το κάνουν έχει ήδη εξηγηθεί: για την αποφυγή να δεσμευτούν $ 9 εκατ. στο cap space από το καλοκαίρι του 2015. Αυτά προορίζονται για ανανεώσεις (μεταξύ αυτών του Green), ώστε το cap space που θα εξοικονομηθεί από την λήξη των συμβολαίων των Duncan και Manu (πάνω από $ 17 εκατ.) να πάνε σε έναν franchise player που θα πλαισιώνει τους Kawhi και Parker.  O Κawhi, μάλιστα, με τις πρόσφατες δηλώσεις του, έδειξε να είναι ενήμερος και σύμφωνος με τον συγκεκριμένο σχεδιασμό. Οπότε, καλούμενοι να απαντήσουμε στο, εξ αρχής τεθέν, ερώτημα του συγκεκριμένου άρθρου: Είναι ο Kawhi Leonard max player, παρότι ποτέ ως τώρα δεν έχει υπάρξει All Star; Η απάντηση είναι προφανής: INDUBITABLY!!

.

Το σύνολο των στατιστικών του κειμένου είναι από τα sites:

• nba.com/stats
• statmuse.com
• peterbeshai.com/buckets και
• basketball-reference.com

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο, και έμπνευση για τη δομή του, στάθηκαν οι συζητήσεις – προκλήσεις με τον Βασίλη και τον Κώστα από την LOL¹⁴⁾Locked Out League – τα είπαμε και παραπάνω αυτά: soon..! 😉  για την ανταλλακτική αξία του Kawhi σε μία salary dynasty fantasy league¹⁵⁾η καθαρή fantasyακή του αξία θα αναλυθεί στο σχετικό fantasy related άρθρο. με μαθηματική ανάλυση, ωστόσο καλοδεχούμενη ως τότε είναι και κάθε τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία στους οποίους και αφιερώνεται με αγάπη.

The following two tabs change content below.

• Bio
• Latest Posts

Nicolas Radicopoulos

Επαγγελματίας auditor, εδώ βρέθηκε ως editor. Μέγας μάγιστρος του excel και neat freak, Νομίζει λόγω δουλειάς πως η δημιουργική γραφή δεν του ταιριάζει αλλά κάνει λάθος. Τον συναρπάζει το γρήγορο, αλλά ομαδικό, μπάσκετ, το παιχνίδι του Magic, κάθε point-forward, προεξάρχοντος του μερακλή Boris Diaw, οι αριθμοί του παιχνιδιού, είτε αυτοί αφορούν τα in game stats, είτε τα οικονομικά πίσω από αυτό (και μεταξύ μας ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να σου απαντήσει από μνήμης στην ερώτηση "Πόσα παίρνει ο Wayne Selden;", εφόσον δηλαδή η ερώτηση δεν είναι "Ποιος είναι ο Wayne Selden;"), αλλά περισσότερο από όλα το τσίπουρο (με γλυκάνισο!) παρέα με τους υπόλοιπους συντελεστές του Ball Hog στα χωριουδάκια του Πηλίου. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

Latest posts by Nicolas Radicopoulos (see all)

• Farewell to Arms 2019: #2 Golden State Warriors - June 17, 2019
• Farewell to Arms 2019: #3 Milwaukee Bucks - June 16, 2019
• BallHog’s NBA Finals 2019 Walkaround Game #6: “Dynasty Down; All Hail the New King from the North” - June 14, 2019
• Farewell to Arms 2019: #12 San Antonio Spurs - June 10, 2019
• Farewell to Arms 2019: #21 Minnesota Timberwolves - June 2, 2019