NBA Playoffs 2015: Games 6 & 7

Posted on May 18 2015 - 9:37pm by The Ball Hog

When Hack-A-DeAndre goes bad

Έχουν μείνει δύο λεπτά για το τέλος του ημιχρόνου και οι Houston Rockets έχουν επιστρέψει από μία διαφορά 10 πόντων (spoiler alert θα επαναληφθεί σαν pattern με αδιανόητα εντυπωσιακά αποτελέσματα και λίγο αργότερα) και βρίσκονται μπροστά με πέντε πόντους στο 58-53. Ο ρυθμός του παιχνιδιού ευνοεί τους Rockets που κάνουν μια προσπάθεια να χτίσουν διαφορά μέχρι το τέλος του ημιχρόνου.

Μέχρι που ο Kevin McHale ζητάει από τους παίκτες να κάνουν φάουλ στον DeAndre Jordan που έχει ήδη 2/2 βολές. Αυτός ευστοχεί και στο επόμενο ζευγάρι βολών και οι Clippers απαντάνε κάνοντας φάουλ στον Dwight Howard. Ο D12 στέλνει την πρώτη βολή τόσο αριστερά που βρίσκει μονάχα το ταμπλό και συνολικά αστοχεί σε τέσσερις συνεχόμενες βολές.

Οι βασικοί των Clippers παίρνουν υπερπολύτιμες ανάσες και όντας πιο ξεκούραστοι στις τελευταίες επιθέσεις του ημιχρόνου σκαρώνουν ένα σερί 11-4 και κλείνουν το ημίχρονο προηγούμενοι στο σκορ με 64-62.

Τα διδάγματα είναι αρκετά από την ανωτέρω περιγραφή, καθώς το ίδιο σκηνικό είχε λάβει χώρα ακριβώς με το ίδιο αποτέλεσμα στο δεύτερο αγώνα των Clippers εναντίων των Spurs και οδήγησε στο να χάσει το San Antonio τη διαφορά των 10 πόντων του.

Το Hack-A-Someone καταστρέφει το ρυθμό του παιχνιδιού, σταματάει το χρονόμετρο και έδινε πολύτιμες ανάσες στους εξαντλημένους βασικούς των Clippers. Συνεπώς ήταν μια βλακώδης επιλογή όταν η ομάδα που το έκανε βρισκόταν μπροστά στο σκορ, πόσο μάλλον όταν είχε ένα πιο βαθύ roster και θα την συνέφερε να ανοίξει το ρυθμό.

O James Harden όμως με ένα συγκλονιστικό πρώτο ημίχρονο έχει εξασφαλίσει ότι το παιχνίδι θα είναι derby, έχοντας μάλιστα μέσα στα τελευταία 8 λεπτά του πρώτου δωδεκαλέπτου 16 πόντους με άψογα στατιστικά. Από την άλλη πλευρά οι Blake Griffin και Chris Paul τράβηξαν τους Clippers κάνοντας περίπου ότι κάνουν πάντα. Γενικά τα πάντα προιδέαζαν για ένα μεγάλο ντέρμπι με σπουδαίο μπάσκετ και αν βλέπαμε τον Βαγγέλη Ιωάννου στο Staples Center θα μας διαβεβαιώνε ότι τα πάντα θα κριθούν στην κόψη του ξυραφιού.

Και μετά ήρθε το δεύτερο ημίχρονο.

Where amazing happens

To Ηouston ξέχασε να βγει στο παρκέ. Οι Clippers ξεκίνησαν δυνατά και απέκτησαν γρήγορα διψήφια διαφορά με πολιορκητικό κριό το μαγικό του ντουέτο, που έκανε ό,τι ήθελε, έχοντας 18 πόντους σε αυτό το διάστημα με 7/7 σουτ. Στο ίδιο διάστημα οι Rockets παρέπαιαν, ο Harden εκβίαζε, και έχανε, εφτά συνεχόμενα σουτ, ο Howard έχασε άλλα τέσσερα, οι δυο τους πήραν και από μία τεχνική ποινή, και γενικά όλα έδειχναν ότι το όνειρο της ανατροπής θα έμενε πολύ μακρινό. Ένα λεπτό πριν την λήξη της τρίτης περιόδου το σκορ ήταν στο 70-89 και σε εκείνο το σημείο ο Harden τραβήχτηκε στον πάγκο για να ξεκουραστεί ενόψει της αναμενόμενης αντεπίθεσης της τέταρτης περιόδου.

 

Εκεί ξεκίνησαν να συμβαίνουν τα τέρατα. Ο Terrence Jones, που είχε κρατήσει μόνος του τους Rockets στο παιχνίδι, σάλπισε την αντεπίθεση, και στην αρχή της τελευταίας περιόδου ο Corey Brewer με τον Josh Smith ήταν εκεί για να τον ακούσουν. Σκυλίσια άμυνα που μπέρδεψε τους Clippers, αιφνιδιασμοί, καταιγισμός από τρίποντα, fade away τρίποντα πάνω στην ντρίπλα, τάπες, διεισδύσεις, καρφώματα, το τρελό αυτό δίδυμο έκανε τα πάντα για να καθηλώσει τον Ηarden στον πάγκο (έπαιξε μόλις για ένα δευτερόλεπτο την τελευταία περίοδο!), τους Clippers σε ρόλο παρατηρητή και εμάς να χτυπάμε το κεφάλι μας στους τοίχους. Επιμέρους σκορ 40-15 στην τελευταία περίοδο, με ένα επιμέρους σκορ 18-0 σε κάποια φάση.

Δεν είναι το μέγεθος της ανατροπής που τρομάζει. Όλοι θα θέλαμε να δούμε μία μεγάλη αντεπίθεση στο τέταρτο δωδεκάλεπτο, που θα οδηγούσε σε μία επική μάχη, και μάλιστα αρκετοί το περιμέναμε λόγω της αγωνιστικής καθίζησης που χαρακτηρίζει τους Clippers στις τελευταίες περιόδους, όταν και οι βασικοί -και μόνοι σοβαροι- παίχτες τους χάνουν τις δυνάμεις τους. Απλά στο μυαλό μας αυτό θα ήταν συνδεδεμένο με μία υπερπροσπάθεια του James Harden που θα άξιζε να τραγουδιστεί στις μελλοντικές γενιές. Από εκεί που περιμέναμε blockbuster adventure με σκηνοθέτη τον Nolan και πρωταγωνιστή τον The Beard, μας έκατσε σκηνοθεσία Mel Brooks και ήρωες ο Corey Brewer και ο Josh Smith, ως “οι ήρωες με τα κολάν”. Για να έχουμε καλύτερη εικόνα, στον δείκτη +/- που δείχνει το σκορ όσο ο παίκτης ήταν στο παρκε, ο Harden είχε -21 και ο Brewer +32. What are the odds?

Μιας και μιλήσαμε για odds, αυτός είναι ο δείκτης του πόσο κοντά στην νίκη ήταν οι Rockets ανά λεπτό παιχνιδιού. Το διάγραμμα αυτό συνοψίζει καταπληκτικά τον αγώνα. Όπως επίσης και τα συγχαρητήρια του Chandler Parsons ο οποίος ίσως έχει αρχίσει να νιώθει κάπως άβολα για την καλοκαιρινή επιλογή του.

Ο μουλωχτός κύριος Carroll

Το σκορ ήταν ισόπαλο στους 89 πόντους και απέμενε ένα λεπτό για τη λήξη.

Κατά τη διάρκεια της σειράς αγώνων με την Washington, ο Mike Dudenholzer είχε λοιδωρηθεί για τα μη εμπνευσμένα συστήματα που είχε ετοιμάσει στις τελευταίες στιγμές των αγώνων (το isolation του Schroeder απέναντι στον Wall στο φινάλε του πέμπτου αγώνα  δεν αποτελεί και την καλύτερή του προπονητική στιγμή).

Τότε, με την ομάδα του να βρίσκεται ένα λεπτό μακριά από την συμμετοχή στους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, ο coach Bud έδειξε γιατί είναι ο φετινός αποδέκτης του βραβείου ως καλύτερου προπονητή της χρονιάς, σχεδιάζοντας ένα σύστημα απέναντι στο οποίο είναι αδύνατον να αμυνθεί μέχρι κι ο Randy Whitman..

Τι έκανε ο σατανάς του πάγκου;

Έβαλε τον DeMarre Carroll σε stealth mode.

Προσέχτε πως τρυπώνει μουλωχτά στην καρδιά της ρακέτας ο Carroll, ακροπατώντας στις μύτες των ποδιών σαν τον Ροζ Πάνθηρα.

Την άμυνα των Wizards να κοιτάνε όλοι μαζί την μπάλα σαν μαγεμένοι από τον υπνωτιστικό Jeff Teague.

Την έκπληξη του John Wall, μόλις τον βλέπει ξαφνικά να αφήνει την μπάλα στο καλάθι;

 

What’s up Doc?

Ναι, είναι οριστικό. Ούτε φέτος είναι η χρονιά των Clippers. Tελικά κατάφεραν να μην φτάσουν σε διάκριση για μία ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια, παρά τις προσδοκίες και τις ευχές που τους ακολουθούσαν. Φέτος βέβαια, προς τιμήν τους, βρήκαν έναν καινούριο τρόπο να το κάνουν, χάνοντας την σειρά έχοντας προηγηθεί με 3-1, κατόρθωμα που έχουν καταφέρει μόνο άλλες 8 ομάδες στο παρελθόν στην ιστορία των playoffs. Η μία από αυτές τις ομάδες καθοδηγούνταν πάλι από τον Doc Rivers, τον προπονητή, τον manager, τον πρόεδρο, τον πατέρα. Τυχαίο; Το μόνο σίγουρο είναι ότι ως προπονητής απέτυχε, ως πρόεδρος τα έκανε μαντάρα, σχηματίζοντας ένα ρόστερ 6,5 παικτών, αλλά ως πατέρας τα κατάφερε μια χαρά, δίνοντας στον γιο του την ευκαιρία να ακούσει για μια φορά το όνομα του από τις κερκίδες του Staples Center. Όλα αυτά έδωσαν την ευκαιρία στον Magic Johnson να στάξει λίγο ακόμα οινόπνευμα πάνω στις φρέσκες πληγές στην άλλη άκρη του Los Angeles.

Οι Clippers πάλεψαν μανιασμένα την σειρά αλλά, μετά την υπερπροσπάθεια κόντρα στους Spurs, είχαν μείνει ξεκάθαρα από δυνάμεις. Η μαύρη τρύπα του πάγκου τους ρουφάει κάθε πιθανότητα επιτυχίας, και με το salary cap να είναι ήδη πιεσμένο, και με την ανανέωση του DeAndre Jordan να είναι η πρώτη προτεραιότητα, ο ορίζοντας δεν μοιάζει πολύ φωτεινός για την παρέα του Chris Paul.

Ο οποίος Chris Paul για άλλη μια φορά ήταν συγκινητικός, τόσο στην οργάνωση, όσο και στην εκτέλεση, όσο και στην άμυνα. Δεν είναι συχνό φαινόμενο ο super star της ομάδας να αναλαμβάνει και τον ρόλο του αμυντικού εξολοθρευτή πάνω στον αντίπαλο super star και υποψήφιου MVP, και μάλιστα να του περνάει χειροπέδες. Ο Harden δεινοπάθησε από το μαρκάρισμα του Paul όσο από κανέναν άλλον φέτος, και θα ήθελα να μπορούσαμε να μάθουμε τι παραπάνω θα έκανε ο βραχύσωμος Chris στην επίθεση αν δεν ξόδευε τόσες πολλές δυνάμεις κυνηγώντας σε όλο το γήπεδο τα γένια του Harden. Τον είδαμε πάντως να μας χαρίζει αυτό το στιγμιότυπο σκαρφαλώνοντας πάνω στον Howard σε διεκδίκηση rebound από βολή του DeAndre ώστε να μην χαθεί ούτε δευτερόλεπτο πολύτιμου χρόνου.

Βρείτε το κοινό

O J.R. Smith είναι τόσο εύστοχος στις καθοριστικές στιγμές του παιχνιδιού , που τα δίχως λογική υπό πίεση τρίποντά του έχουν γίνει μια από τις πιο αξιόπιστες λύσεις της επίθεσης του Cleveland στις πιο κρίσιμες στιγμές των κλειστών παιχνιδιών.

Ο Iman Schumpert είναι ο καλύτερος αμυντικός των Cavaliers, αναλαμβάνοντας να μαρκάρει με επιτυχία τον πιο επικίνδυνο παίκτη των αντιπάλων, από τον άσο μέχρι το τέσσερα. Παράλληλα, έχει δείξει αξιοθαύμαστη ευστοχία από τα 7,25 και, για πρώτη φορά στην καριέρα του, έχει αρχίσει να σκοράρει μετά από ντρίπλα, δημιουργώντας φάσεις μόνος. Μέσα σε αυτά δεν ξεχνούμε και την απαιτούμενη σκληράδα με την οποία έχει εμφυσήσει την περιφέρεια του Cleveland.

O Pablo Prigioni έκανε μια συγκλονιστική εμφάνιση στο έβδομο τελικό εναντίον των Clippers, κάνοντας ακριβώς όλη την σκληρή δουλειά και φροντίζοντας τις μικρές λεπτομέρειες που οδήγησαν τους Rockets στον τελικό της περιφέρειας. Στα 20 λεπτά, στα οποία αγωνίστηκε εναντίον του Chris Paul, το Houston έβαλε συνολικά  20 πόντους παραπάνω από τους αντιπάλους του, χάρη σε χαμηλότονες στιγμές απόλυτης ευφυίας.

Τί κοινό έχουν όλοι αυτοί οι ρολίστες, που έχουν λάμψει στο υψηλότερο επίπεδο, οδηγώντας τις ομάδες τους στον τελικό των περιφερειών τους;

Έπαιζαν στη Νέα Υόρκη μέχρι το χειμώνα όταν και ο Zen Master αποφάσισε να τους ξεφορτωθεί.

Αλλά φυσικά είναι κατανοητό πως ήταν προς το όφελος της παλιάς τους ομάδας που ήθελε να χάσει όσο το δυνατόν περισσότερο παιχνίδια τη φετινή περίοδο για να έχει ένα ψηλό draft pick. Ας δούμε όμως και τι πήρε σε αντάλλαγμα για αυτές τις τρεις πολύτιμες προσθήκες από τους διεκδικητές του τίτλου.

Για τους Smith και Schumpert έλαβε την μαχητική κοτσίδα του Lou Amudson, τον Lance Thomas και ένα pick δευτέρου γύρου

Για τον Prigioni έλαβαν άλλα δύο pick δευτέρου γύρου και την ικανοποίηση να βλέπουν στην Νέα Υόρκη τον Alexey Shved να κάνει αυτό το σουτ.

Την ίδια στιγμή, το Cleveland έδινε δύο pick πρώτου γύρου για τον Timofey Mozgov και από τον πάγκο του Houston μπορούσαν να πάρουν παίκτες όπως ο Clint Capela, ο Isaah Canaan ή έστω τον Κώστα Παπανικολάου.

Καλή δουλειά Phil!!

 

Θυμίζουμε ότι ο Phil είχε την φαεινή έμπνευση να ρωτήσει προβοκατόρικα πριν μια βδομάδα στο twitter “πως πάνε οι ομάδες που έχουν επίθεση προσανατολισμένη σε πολλές επιθέσεις με σουτ τριών πόντων:.

Fun Fact: Μέχρι χτες βράδυ οι πέντε ομάδες που ήταν εντός playoffs ήταν οι πέντε ομάδες με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα ανα παιχνίδι στην κανονική περίοδο. ΕΝΤΑΞΕΙ Phil;!;