NBA Playoffs 2015: Conference Finals Review: Game 1

Posted on May 21 2015 - 4:20pm by The Ball Hog

Houston Rockets 106 @ 110 Golden State Warriors

Στο πρώτο παιχνίδι της αναμέτρησης των δύο πρώτων σε ψήφους για τον τίτλο του MVP, νικητής αναδείχθηκε ο εστεμμένος Curry, σε μια μάχη η οποία πάντως δικαίωσε τις προσδοκίες όλων. 28/11/9/4 για τον Harden, νούμερα που στα playoffs έχει πιάσει μόνο ο Jordan to 1989 και 34/6/5, με 6/11 τρίποντα, για τον Curry, σε άλλη μία από τις χαρακτηριστικές βραδιές που τα άστοχα τρίποντά του ήταν που προκαλούσαν ιαχές έκπληξης από το κοινό.

Shaun of the Dead

Με τους Rockets να παίρνουν ένα ανέλπιστο προβάδισμα 49-33 στα μισά της δεύτερης περιόδου, με τον Josh Smith να φέρνει βόλτες τον Draymond Green, τον Trevor Ariza να ξεκινά, αλλά και να ολοκληρώνει, περιπετειώδη drives και φυσικά τον σχιζοφρενή δολοφόνο (με το) Πριχιόνι, ο Steve Kerr βλέποντας πως από τους βασικούς του μόνο ο Curry έχει σφυγμό στράφηκε στον πάγκο του για βοήθεια.

O Shaun Livingston, φαινόμενο στο high-school και μεγάλη ελπίδα των Clippers όταν τον draftαραν στα 19 του ως ένα 2μετρο+ point guard με εξαιρετικό court vision και ατελείωτα χέρια, αποτέλεσε την αντίδραση στην επίθεση των Rockets σκοράροντας 14 πόντους σε ένα διάστημα 6 λεπτών στη δεύτερη περίοδο και κλείνοντας τη διαφορά στο 47-51 πριν αναλάβουν εκ νέου οι βασικοί1)με την ευγενική χορηγία, πάντως, του Kevin McHale ο οποίος κοιτούσε στωικά το +16 να εξανεμίζεται. Ο Livingston2)μια και το πιάσαμε, είχε το καλύτερο +/- του αγώνα με +16, του οποίου η καριέρα εξόκειλε το 2007, όταν ένας φρικιαστικός τραυματισμός στο γόνατο τον άφησε εκτός δράσης για δύο χρόνια, με ελάχιστη εμπειρία από τα playoffs (έπαιξε σε 12 παιχνίδια ως sophomore στο Los Angeles), τριγύρισε σε 7 διαφορετικές πόλεις για να αποδείξει ότι έχει αφήσει πίσω του τον τραυματισμό και μπορεί να προσφέρει ακόμα και χωρίς τα συγκλονιστικά αθλητικά προσόντα που του έδωσαν το εισιτήριο για το NBA. Κατέληξε τελικά πέρσι στους Brooklyn Nets, όπου αρχικά έκανε τα ρεπό του Deron Williams, ώσπου στην πορεία να μπει στην πεντάδα και κάποια στιγμή να αναγκάσει τον Jason Kidd να πάρει την μπάλα από τα χέρια του Deron και να την εμπιστευτεί στα δικά του για να σταματήσει την τρικυμία, απόφαση που έστειλε τους Nets στους ημιτελικούς της ανατολικής περιφέρειας. Τα περσινά playoffs ήταν η καλύτερη διαφήμιση για να προσελκύσει τους Warriors να του προσφέρουν στα 29 του το καλύτερο του συμβόλαιο στο ΝΒΑ (16,5M/3 χρόνια) για να εξασφαλίσουν έναν παίκτη ο οποίος μπορεί να παίξει δίπλα στον Curry, απαλλάσσοντας τον από τα οργανωτικά καθήκοντα, Επιπρόσθετα, μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά από το 1 ως το 3 και με το μάκρος του μπορεί να ποστάρει περιφερειακούς που οι αντίπαλοι προπονητές προσπαθούν να κρύψουν πάνω του, δίνοντας άλλη μια διέξοδο στην πολυσύνθετη επίθεση των Dubs.

Στο τρίτο δωδεκάλεπτο ανέλαβαν οι μεγάλες δυνάμεις, με το δίδυμο Curry – Green να συνδυάζεται υπέροχα και να παίζει εξαιρετική άμυνα για να διατηρήσει το προβάδισμα του Golden State. Bonus βοήθεια από τον Festus Ezeli, που, με τα τεράστια ρουθούνια και το αβυσσαλέο βλέμμα του, έμοιαζε με ταύρο που αφηνιασμένος είδε τα κόκκινα των Rockets και ήταν φόβητρο κοντά στο καλάθι, κυριαρχώντας μαζί με τον Draymond στα rebounds, κερδίζοντας fouls και χαρίζοντας μια statement τάπα στον Terrence Jones.

Οι Rockets με τον Harden και τον Smith στην επίθεση και τους Brewer, Capela (ο οποίος έπαιξε όλο το 4ο δωδεκάλεπτο μπροστά από τον Howard που κοιτούσε από τον πάγκο με δεμένο γόνατο – γεγονός που επέτρεψε στον Kerr να πάει σε ultrasmall ball με τον Green στο 5) να ηγούνται της άμυνας, σήμαναν την αντεπίθεσή τους ισοφαρίζοντας δύο φορές (95-95, 97-97) αλλά ο, για άλλη μια φορά βελτιωμένος στα playoffs, Barnes και η σταθερά Curry σκόραραν 18 από τους τελευταίους 20 πόντους για τους Dubs, θωρακίζοντας έτσι το προβάδισμα και την τελική νίκη.

Stephen Curry : To δόλωμα

Με το παιχνίδι ισόπαλο στα 97, ο Steve Kerr είχε την έμπνευση να δοκιμάσει κάτι που ο Kevin McHale δεν είχε επιχειρήσει κατά τη διάρκεια του σερί 20 – 4 των Warriors στο πρώτο ημίχρονο: να καλέσει timeout.

Αυτό που σχεδίασε κατά τη διάρκεια του timeout ήταν λιτό, απέριττο και συνάμα ευφυές.

Γνώριζε πως όλοι περίμεναν να σχεδιάσει κάτι προκειμένου να βγάλει ελεύθερο σουτ για τον Stephen Curry, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε 25 πόντους. Παράλληλα είχε υπ’ όψιν του πως οι παίκτες των Rockets δεν φημίζονται για την συγκέντρωσή τους.

Την μπάλα θα επανέφερε ο Κlay Thompson κρατώντας τον καλύτερο αμυντικό του Houston Trevor Ariza μακριά από τη φάση. Ο Curry ήταν στην τελική γραμμή, αγκαζέ με τον, τίμιο πλην γέροντα, Jason Terry, και οι υπόλοιποι τρεις παίκτες των Warriors περίμεναν στο high post να σκρινάρουν διαδοχικά για να βγάλουν τον Curry ελεύθερο για τρεις.

Αυτός πηγαίνει προς τον Harrison Barnes, που βρίσκεται με τον πάσχοντα από χρόνια αφηρημάδα James Harden. Ο Harden αλλάζει την στάση του σώματός του προκειμένου να μπει ανάμεσα στον Barnes και τον Curry και να αποτρέψει το screen. Τότε ο Curry είναι αυτός που αναπάντεχα σκάει ένα back screen στον Harden επιτρέποντας στον Barnes να κόψει ανενόχλητος προς την αφύλακτη ρακέτα σημειώνοντας το πιο εύκολο καλάθι της βραδιάς.

Ο Draymond Green και το screen της χρονιάς

Με το παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού το Golden State  προσπαθεί να τρέξει μετά το rebound και Draymond Green φροντίζει να μείνει ο Curry ελεύθερος και να σκοράρει με ένα εύκολο lay up.

Ο Green δεν αρκείται να κάνει το screen στον Ariza. Μετά φροντίζει να ρίξει το βάρος του κορμιού,ώστε να πέσουν και οι δύο κάτω στο παρκέ. Αμέσως μόλις πέσουν αρπάζει τον Ariza με μια εξαιρετική λαβή ελληνορωμαϊκής πάλης και δεν τον αφήνει να σηκωθεί από το τατάμι.

Φυσικά μετά παίζει υπέροχα τον ανήξερο και ατσούμπαλο forward που απλά μπουρδουκλώθηκε και μετά έπεσε θύμα της οργής του Ariza.

Επίσης, θαυμάστε τον Josh Smith που συνεχίζει να κρατάει τον καρπό του ψηλά μοστράροντας την τέλεια μηχανική του σουτ του, πολύ μετέπειτα αφού η μπάλα έχει χτυπήσει το στεφάνι και ο Barnes έχει ξεκινήσει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο. Τον ίδιο Josh Smith, που η αστοχία του στην προηγούμενη φάση, τον έχει οδηγήσει σε μια στιγμή εσωστρέφειας και υπαρξιακής κρίσης και αντί να ακολουθήσει τον Curry που κόβει ανενόχλητος, βρίσκεται χαμένος στις σκέψεις του.

Η οδυνηρή απουσία του Howard ή Πώς ο Josh Smith μπορεί να πληγώνει την ομάδα ακόμη και όταν παίζει καλά

Η οδυνηρή απουσία του Howard ή Πώς ο Josh Smith μπορεί να πληγώνει την ομάδα ακόμη και όταν παίζει καλά (pt. I – Η γένεση)

Pablo Prigioni, ο μεγάλος μανιτού του +/-

Οι Rockets έχασαν με 4, διαφορά που δικαιολογεί αποκλίσεις στο +/-. Κι όμως, ο μοναδικός Rocket από τους 9 που αγωνίστηκαν με θετικό πρόσημο ήταν ο Ariza, με +1. Ο μόνος; Όχι βέβαια. Υπάρχει και ο ξερακιανός γκουρού του είδους, Pablo Prigioni που είχε +10 στα 15′ που βρέθηκε στο παρκέ.

Cleveland Cavaliers 97 @ 89 Atlanta Hawks

Θυμάστε που είχαμε περάσει το φετινό χειμώνα θαυμάζοντας τη διαρκή κίνηση και αρμονία της επίθεσης που είχε εφαρμόσει ο coach Budenholzer στην Atlanta; Μια συναρπαστική επίθεση που έμοιαζε με την εξ’ Ανατολής αναγέννηση των Spurs.

Η ίδια επίθεση-φωτιά, η οποία μπορεί να πυρπόλησε αντίπαλες άμυνες και να έκαψε καρδιές μπορεί να μην βρίσκεται εξ’ ολοκλήρου μαζί μας στα playoffs, αλλά ο coach Bud έχει βάλει ένα διαφορετικό σχέδιο σε εφαρμογή πολύ πιο απλό, αλλά εξίσου αποτελεσματικό.

Mε τον Kyrie Irving εμφανώς περιορισμένο, τα δύο point guards των Hawks, ο Teague με τον Schroeder, προσπαθούν να επιτεθούν ένας εναντίον ενός ανά πάσα στιγμή μόλις τον βρίσκουν απέναντί τους – την ώρα που στην άμυνα του δίνουν το drive στην πολυκοσμία, όπου στερημένος τα δυνατά πατήματά του ο Irving μοιάζει με καστράτο και χάνει εύκολα την μπάλα. Η παρούσα στρατηγική αποφέρει διαρκώς εύκολα καλάθια για τους Hawks, μέχρι που ο Blatt αναγκάζεται να περάσει μέσα τον Αυστραλό μαχητή της ερήμου, Dellavedova, ο οποίος με τη σειρά του δεν μπορεί να κρατήσει τον Teague μακριά από το καλάθι, αλλά τουλάχιστον την ιδρώνει τη φανέλα. Παράλληλα ο προπονητής της Atlanta βλέποντας τον Teague ζεστό περνάει δίπλα του και τον Γερμανό, με τους δύο τους να κατασπαράζουν τον ήδη ταλαιπωρημένο από τον Millsap, Tristan Thompson.

Η άμυνα που έχει ετοιμάσει για τα θανατηφόρα pick ‘n’ rolls στα οποία σκρινάρει ο LeΒron συνίσταται στο να αφήνει το δύσμοιρο point guard πάνω του και μόλις πλησιάσει τη ρακέτα να δίνει βοήθεια από το δεύτερο ψηλό βασιζόμενος στο ότι με την απουσία του Love το Cleveland δεν έχει σουτ από τη θέση τέσσερα.

Τα αποτελέσματα στο ημίχρονο :  Jeff Teague 17 – 16 Lebron James

Αλλά αν υπήρχε μια εμμονή την οποία πλήρωσε ακριβά ο Budenholzer ήταν η υπέρμετρη εμπιστοσύνη που έδειξε στον αναπληρωματικό του point guard γνωστό και ως…

German Rondo

Θυμάστε που νωρίτερα στα φετινά playoffs είχαμε ζητήσει να σταματήσουμε να αποκαλούμε Γερμανό Rondo τον Dennis Schroder ;

Λοιπόν είναι καιρός να σταματήσουμε να τον αποκαλούμε Γερμανό Rondo.

Είναι γεγονός πως η ικανότητα του στο να διεισδύει στην άμυνα και να μετά να βρίσκει τον σουτέρ όταν κλείνει όλη η άμυνα πάνω του θυμίζει τον Rondo.

Όντως το σουτ του από μακριά θυμίζει Rondo.

Αλλά η αυτοπεποίθηση με την οποία σουτάρει, παρά τα θλιβερά του ποσοστά, δεν μπορεί να παρομοιαστεί επ’ουδενί με του Rondo, ο οποίος για να φουσκώσει τα νούμερα των assists απέφευγε το σουτ όπως ο διάολος το λιβάνι.

2/10 and counting.

Και ενώ ο Rondo έκανε ήρωες τους συμπαίκτες του, ο  Schroder  έχει συμβάλει στην μεταμόρφωση του Kyle Korver, καθώς η Atlanta στους δύο πρώτους γύρους ήταν +104 όταν ο Korver μοιραζόταν το παρκέ με τον Teague και -24 όταν ήταν μαζί με το νεαρό άσο.

They ask me what I do and who I do it for

Με τον DeMarre Carrol να αποχωρεί τραυματίας και τον Thabo Sefolosha να έχει γίνει ο πρώτος Ελβετός3)Το ότι έχουμε δύο Ελβετούς στους ημιτελικούς περιφέρειας πόσο να έδινε; που έχει πέσει θύμα αστυνομικής κτηνωδίας, η μοναδική ελπίδα που μπορεί να έχει η Atlanta εναντίον του J.R. Smith είναι ο καινούργιος CEO της ομάδας.

Ο 2Chainz, επίσης γνωστός και ως Titty Boi.

Με τον Smith να αποδίδει τη βελτίωση του στην έλλειψη νυχτερινής ζωής στο Cleveland, που δεν του αφήνει άλλη επιλογή από το να ασχοληθεί με το μπάσκετ, ήρθε η στιγμή να καταθέσει ο 2Chainz τα διαπιστευτήρια του και να θυσιαστεί για το καλό της ομάδας του ξεναγώντας τον J.R. στα τοπικά μνημεία, όπως για παράδειγμα στο μελλοντικό του μαυσωλείο:

“They ask me what I do and who I do it for
When I die, bury me inside the booty club”

Είναι μια δύσκολη δουλειά, αλλά αυτός ο φλεγόμενος J.R. Smith είναι ανθρωπίνως αδύνατον να σταματηθεί με συμβατικά μέσα.

(Λέει τώρα κι ο Χάτσιος: Κατά πάσα πιθανότητα ο Smith θυσίασε τους δύο συμπαίκτες του, που ήρθαν μαζί με αυτόν από τον πάγκο, κατανάλωσε τις ψυχές τους και τράφηκε από τις δυνάμεις τους, γελώντας μοχθηρά με αίματα στα χείλη υπό τις λάμψεις των αστραπών . Ο J.R. είχε 28 με 8/12 τρίποντα, την ώρα που ο Dellavedova είχε 0/6 σουτ και ο μουμιοποιημένος Jones 0/4)

Ο κακός μουσαφίρης. Άσος στο ημίχρονο και δύο τελικό.

O Scott Foster ήταν ο πρώτος διαιτητής του αποψινού αγώνα.

O Scott Foster σφύριξε στην ένατη συνεχόμενη νίκη φιλοξενούμενων στα φετινά playoffs.

Αμερόληπτος διαιτητής και σίγουρα ανεπηρέαστος από την πένθιμη ατμόσφαιρα του γηπέδου συνέχισε το σερί χαρίζοντας μας τρία πανομοιότυπα διαμάντια σαν κι αυτό που ακολουθεί:

Baze-God

Τουλάχιστον κάποιος μας σκέφτεται

References
1 με την ευγενική χορηγία, πάντως, του Kevin McHale ο οποίος κοιτούσε στωικά το +16 να εξανεμίζεται
2 μια και το πιάσαμε, είχε το καλύτερο +/- του αγώνα με +16
3 Το ότι έχουμε δύο Ελβετούς στους ημιτελικούς περιφέρειας πόσο να έδινε;