Προσπαθώντας να βγάλουμε άκρη από τα όσα έγιναν στο δεύτερο παιχνίδι. Οι αποδεκατισμένοι Cavaliers πήραν τη νίκη με ανταρτοπόλεμο στην καλύτερη έδρα του NBA, ψάχνοντας την σωτηρία από τον μεσσία τους (LeBron), τον Δαυίδ (Dellavedova) και με μια απόπειρα να αναστήσουν τον από μηχανής θεό τους (Miller). Ο καλύτερος σουτέρ της υφηλίου σούταρε με ποσοστά Rondo, οι διαιτητές ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ο Thompson αποτέλεσε ταυτόχρονα το βάρος, αλλά και τη δύναμη που έδωσε στο παιχνίδι τη μορφή που είχε. Έγιναν 4-5 επίδοξα game-winning plays. Το μπάσκετ των νοσταλγών του ξύλου μπήκε στην υψικάμινο μαζί με το analytics basketball για να λιώσουν μαζί στο χτεσινό παιχνίδι, όπου το ξύλο θύμιζε δεκαετία ’80 κι όμως, οι δύο ομάδες εκτέλεσαν 62 τρίποντα, και έπαιξαν για ώρα με centers παίκτες ύψους γύρω στα 2 μέτρα.
Cleveland Cavaliers 95 – 93 Golden State Warriors (Παράταση)
Μια ιστορία για τα εγγόνια
Πριν από 40 χρόνια, η πληροφορία ήταν ένα είδος δυσεύρετο. Ουσιαστικά αποτελούσε εμπόρευμα και βασική (ανεπίσημη και) άμεση πηγή πληροφοριών ήταν οι διηγήσεις και οι από στόμα σε στόμα καταθέσεις. Για τη διασταύρωση, ή για μια πληροφορία που δεν είχε ο άμεσος περίγυρος, έπρεπε να καταφύγει κανείς σε εγκυκλοπαίδειες ή βιβλιοθήκες. Τα αρνητικά της κατάστασης ήταν προφανή, αλλά μέσα σε όλα, υπήρχε γόνιμο έδαφος για τη δημιουργία μύθων και θρύλων και την εγγραφή τους στην ιστορία. Ίσως με σάλτσες και υπερβολές, σίγουρα χωρίς προσκόλληση σε στοιχεία, οι μυθικές φιγούρες του αθλητισμού του παρελθόντος αναδύθηκαν μέσα από τις διηγήσεις των λίγων που μετέφεραν το μήνυμα που έβλεπαν στους πολλούς, και το μεγαλοποιούσαν στους επόμενους, αυτούς που δεν είχαν πρωτογενή εμπειρία. Από τον Russell και τον Chamberlain, στον Di Stefano και τον Pele, σήμερα, ακόμα και με τη βοήθεια των αριθμών και του αναθεωρητισμού, ο μύθος είναι άρρηκτα συνυφασμένος με την πραγματικότητα και η ρεαλιστική σύγκριση μεταξύ τους αδύνατη. Ανώφελη είναι και η υπεράσπιση του μυθικού στοιχείου από τους παλιούς και τους νοσταλγούς, όσο και η κάθετη απόρριψη του πραγματικού των μορφών αυτών από τους νεότερους.
Σήμερα, η πληροφορία είναι, αν όχι ελεύθερη, αν όχι πάντα έγκυρη, σίγουρα εκεί έξω, δευτερόλεπτα μακριά. Πληκτρολογώντας 10 γράμματα και με ένα enter, ο καθένας έχει πρόσβαση σε ότι μπορεί να του κινήσει την περιέργεια, από πρακτικές γνώσεις ως τις πιο σκοτεινές σκέψεις.
Σε 40 χρόνια από σήμερα, δεν μπορώ καν να φανταστώ το προσιτό της πληροφορίας για τα εγγόνια του παππού Dellavedova. Το σουλούπι του δεν είναι αθλητικό, η φάτσα του είναι φάτσα κολλεγιόπαιδου, αλλά σίγουρα εκ πρώτης όψεως δεν τον κάνεις για μπασκετμπολίστα, και αυτό το μαλλί και το μούσι είναι θεμέλια για ένα φοβερό πολυθρονάτο μπάρμπα. Τα νούμερα θα είναι εκεί και θα είναι αδίστακτα. Τα εγγόνια του Delly θα βλέπουν τους μέσους όρους της καριέρας του στους 4-5 πόντους, θα ψάχνουν τα highlights και δεν θα βρίσκουν καρφώματα και περίτεχνες ενέργειες, μονολογώντας “πάει, τό ‘χασε ο παππούς”.
Κι όμως, το χτεσινό παιχνίδι του Αυστραλού ήταν το υλικό που χτίζει μύθους, όχι καριέρας, αλλά μιας βραδιάς. Το υλικό που χρόνια μετά συνοδεύει ένα καλό κρασί στο οικογενειακό τραπέζι ή πολλές μπύρες στο φιλικό. Ή ένα ποτό στο ημιφωτισμένο ομιχλώδες μπαρ.
Matthew Dellavedova, καλή τύχη στην προσπάθειά σου να εξηγήσεις τι έκανες στις 7 Ιουνίου 2015. Για εμάς ο μύθος σου θα ζει.
Η μαγεία της εμφάνισής του δεν αποτυπώνεται στους 9 πόντους, τα 1/6 τρίποντα και τα 6 λάθη.
Είναι στην πνιγηρή άμυνα που παίζει στον Stephen Curry με την προσήλωση μοναχού shaolin. Κατά κανόνα, όταν οι Cavs αμύνονταν, ο Delly δεν έβλεπε καν την μπάλα. Ήταν κλειδωμένος πρόσωπο με πρόσωπο με τον Steph Curry, ο οποίος υπό την επίβλεψή του δεν κατάφερε να σκοράρει, ενώ δεν βρήκε καν στεφάνι στην επίθεση που θα έκρινε το παιχνίδι.
How good was Delly tonight? Curry went 0-8 FG when guarded by him, per @ESPNStatsInfo tracking. pic.twitter.com/bYNvrwNeME
— Tom Haberstroh (@tomhaberstroh) June 8, 2015
Είναι στην αυτοπεποίθηση με την οποία, ενώ για 3 περιόδους, αφοσιωμένος στην προαναφερθείσα αποστολή, είναι άποντος και ειλικρινά, βάρος στην επίθεση των Cavs, σκοράρει τους 4 πρώτους πόντους τους στο τέταρτο δωδεκάλεπτο, με δύο floaters, το πρώτο εκ των οποίων είμαι πεπεισμένος ότι επρόκειτο για λόμπα προς τον Thompson.
Είναι όταν 5′ πριν από την λήξη, έχοντας 0/5 τρίποντα ως τότε, και με την ομάδα του να έχει τους Warriors στα σχοινιά, εκτελεί για το +11 και καταφέρει αυτό που τότε έμοιαζε με χαριστική βολή.
Είναι στο box-out στον Draymond Green, το χάος που προκαλεί, και την άλλη μια φορά που βουτάει με την πλάτη στο παρκέ και τον αντίπαλο για να κερδίσει την μπάλα. Μοιάζει πια να είναι κάτι σαν special move, σαν κίνηση δουλεμένη στην προπόνηση αυτή η βουτιά.
http://t.co/4qcnHjSLVt pic.twitter.com/9D5K4xmdpI
— SB Nation NBA (@SBNationNBA) June 8, 2015
Είναι στον τρόπο με τον οποίο, βλέποντας τον LeBron James να αγκομαχεί από την υπερπροσπάθεια και να είναι άστοχος και επιρρεπής στο λάθος στην παράταση, βγαίνει μπροστά. Οι Warriors έχουν πάρει το προβάδισμα για πρώτη φορά, μετά τα μισά της δεύτερης περιόδου με δύο βολές του Curry. O LeBron εφορμά προς το καλάθι και βγάζει την μπάλα στη γωνία, στο πιστό σκυλί του, τον James Jones, που σουτάρει για το προβάδισμα και αστοχεί, για να βρεθεί εκεί ο Dellavedova, ανάμεσα στα δέντρα να πάρει το rebound και να δοκιμάσει το σουτ με μία κίνηση, παίρνοντας το foul και τις βολές από τον Barnes, σε μια κίνηση που είχε κάνει και πριν από μερικές μέρες.
Σε αυτό το σημείο δεν θα μπορούσε παρά να ευστοχήσει και στις δύο για να δώσει τη νίκη στους Cavaliers.
Hack-a-Thompson
Το έχει η μοίρα αυτών των playoffs να μείνουν συνυφασμένα με τα fouls, είτε αυτά είναι εσκεμμένα είτε όχι. Με την διαφορά στους 11 πόντους και 3 λεπτά να να απομένουν, ο Steve Kerr κάλεσε timeout για να δώσει οδηγίες στους παίκτες του. Ήταν δεδομένο ότι έπρεπε να ανακαλύψει κάποιον τρόπο να επέμβει στην φυσιολογική ροή του αγώνα καθώς η κατάσταση των δύο ομάδων στο παρκέ έδειχνε ότι οι Cavs έβρισκαν τις λύσεις σε όλα τα προβλήματα που τους έθετε ο Kerr, συμπεριλαμβανομένης της πεντάδας έκτακτης ανάγκης του Golden State, με όλα τα όπλα μέσα, τον Green σε ρόλο ψηλού, τον Barnes στο τέσσερα και τους Iggy, Thompson στα φτερά, με όλους τους παίκτες να είναι σε θέση να αλλάξουν παίκτη στην ροή των σκριν για να καλύψουν τα ελεύθερα σουτ που θα δημιουργούσε ο LeΒron, έχοντας πετύχει να βγάλουν εκτός κλίματος τον τελευταίο, ο οποίος πλέον είχε κουραστεί να κάνει τα πάντα (από τα τελευταία 21 σουτ που επιχείρησε ευστόχησε μόλις στα 4).
Γυρίζοντας από το time out και με την διαφορά στους 11, ο Iggy ευστόχησε σε τρίποντο για να πάει στους 8 και κατόπιν οι Warriors επέλεξαν να σταματήσουν ακαριαία τον χρόνο με φάουλ πάνω στον Tristan Thompson, όπως έκαναν και στην αμέσως επόμενη φάση. Ο Thompson ευστόχησε μεν στις 3 από τις 4 βολές που εκτέλεσε, αλλά ο κερδισμένος χρόνος σε συνδυασμό με νέο τρίποντο έριξαν την διαφορά και αποδείχτηκε βάλσαμο για τους Warriors. Πιθανότατα θα είχαν δοκιμάσει και άλλα φάουλ, αλλά ο Thompson αποσύρθηκε αμέσως προκειμένου οι Cavaliers να αποφύγουν το παιχνίδι με την φωτιά. Παρόλα αυτά οι Warriors κατάφεραν να κερδίσουν χρόνο και πόντους από έναν άλλο αστάθμητο παράγοντα.
JR εσύ superstar
“Αυτό το οποίο δεν εξηγείται και δύσκολα αναλύεται είναι η επιρροή του αψυχολόγητου/ απερίσκεπτου / απρόβλεπτου J.R. Smith, αυτής της χειροβομβίδας που θα οπλίζει ο Blatt και θα πετάει στο παρκέ. Ελπίζοντας, βέβαια, να σκάσει στην σωστή πλευρά του.” (εμού του ιδίου από τα roundtables των τελικών)
Είσαι ο J.R. Smith. Η ομάδα σου είναι κοντά στο break και τα χρονικά περιθώρια έχουν στενέψει αποπνικτικά για τους Warriors. Έχουν την διάθεση, αλλά δεν έχουν τον χρόνο, να ανατρέψουν την κατάσταση. Η ομάδα σου αστοχεί σε επίθεση που επιχειρεί με δύο λεπτά να απομένουν. Τι κάνεις; Κάνεις φάουλ στο πρώτο δευτερόλεπτο της επίθεσης τους στον πιο εύστοχο παίκτη του πρωταθλήματος περίπου 30 μέτρα μακριά από το καλάθι σου.
Είσαι ο J.R. Smith. Ο Ηarrison Barnes βρίσκεται μόνος του κάτω από το καλάθι σου από πάσα του Iguodala, και πηδάει για να καρφώσει με την άνεση του με την ομάδα του πέντε πόντους πίσω. Είσαι αλτικός παίκτης, το ξέρουμε, αλλά έχεις πoσοστό καριέρας 0,1 blocks ανά παιχνίδι. Δεν είσαι και ο Rudy Gobert ας πούμε. Τι κάνεις; Πηδάς για να τον κόψεις, ίσα ίσα φτάνεις ώστε να του χτυπήσεις το χέρι και να δώσεις μία επιπλέον βολή στο δίποντο που μόλις πέτυχε, ρίχνοντας την διαφορά στους 2 και δίνοντας το δικαίωμα στο Golden State να μπορεί να δοκιμάσει και δίποντο στην τελευταία του επίθεση
Είσαι ο J.R. Smith. Το Golden State, αν και έχει στείλει το παιχνίδι στην παράταση, δεν μπορεί να βρει ρυθμό στην επίθεση του για κανέναν λόγο. Ο Curry είναι έτοιμος να αστοχήσει για πολλοστή φορά από το τρίποντο (τα 13 άστοχα τρίποντα είναι νέο ρεκόρ για playoffs), και βρίσκεσαι μπροστά του. Τι κάνεις; Αποφασίζεις ότι το να σηκώσεις τα χέρια και να παίξεις άμυνα είναι επιλογή για κανονικούς αμυντικούς, οπότε παίρνεις φορά και πηδάς πάνω του πριν καν σηκωθεί, δίνοντας του δύο βολές και καταλήγοντας στο πάγκο με έκτο φάουλ.
Είσαι ο J.R. Smith διάολε.
Η βλακεία, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι ανίκητη
Ως μπασκετική βλακεία ας υποθέσουμε το κακό shot selection, τα χαζά foul, την αδυναμία κατανόησης της ροής της επίθεσης και το τσίμπημα στα δολώματα του αντιπάλου. Κατά τεκμήριο ο J.R. Smith χρειάζεται δικαστικό συμπαραστάτη στο παρκέ. Το χρονικό της βλακείας του είχε ανθολογήσει, άλλωστε, πρόσφατα ο Μαρίνος.
Βάζουμε στην εξίσωση τον LeBron James. Τον παίκτη που κατά μοναδικό τρόπο καταφέρνει και κάνει τους πάντες γύρω του καλύτερους. Η μούμια του James Jones είναι ο θεός του +/- των Cavs, ο Dellavedova εμφανίζεται στα όνειρα του Pat Beverley σαν θεϊκό όραμα και ο Mozgov έχει γίνει από σύντομο ανέκδοτο, center φόβητρο (ιδίως όταν έχει κάνει κάποιο ψυχροπολεμικό deal με τους διαιτητές και δεν του σφυράνε βήματα). Ακόμα και ο J.R. Smith δίπλα του είναι ένας σχεδόν οικονομικός σκόρερ, μια απειλή από τα 7,25 που δίνει ιπποδύναμη στη μηχανή του Blatt. Δεν είναι ότι πείστηκε με κάποιον τρόπο να πειράξει το ισοζύγιο ελεύθερων και αψυχολόγητων σουτ, δίνοντας περισσότερο βάρος στα πρώτα. Δεν είναι κατασκευασμένος έτσι. Πείστηκε όμως να σουτάρει μόνο για 3, επομένως τελικά, τα σουτ του έχουν μεγαλύτερη αξία για την ομάδα.
Το πρόβλημα με τους χαζούς παίκτες όμως, όπως άκουγα και σε κάποιο podcas1)που δυσκολεύομαι να θυμηθώ πιο για να δώσω το link του είναι ότι δεν μπορείς να τους αφήνεις στο παρκέ στα τελευταία λεπτά. Ο J.R., για να επιβεβαιώσει τη θεωρία, έκανε, όπως είπαμε παραπάνω, τρία ανήκουστα fouls στους παίκτες των Warriors, με την ομάδα του προηγούμενη λίγα λεπτά πριν τη λήξη, χαρίζοντάς τους εύκολους πόντους και σταματώντας τον χρόνο. Κάπως έτσι εξανεμίστηκε σε λιγότερο από ένα λεπτό η διψήφια διαφορά των Cavs.
H βλακεία όμως εν delly νικήθηκε.
That foul was actually pretty lucky for the Cavs in the sense that it fouled out JR
— Haralabos Voulgaris (@haralabob) June 8, 2015
Όχι! Όχι! Μη!
Από τη στιγμή που ο Speights προσπαθεί να συγχρονίσει τρέξιμο, ντρίμπλα και γύρισμα του κεφαλιού για να δει αν ακολουθεί κανείς φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ένας NBAer περίπου 2,10 να χάσει ένα ελεύθερο κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Και όμως! 2” πριν το κάνει, είμαστε σε μια κατάσταση ανέκφραστης προσμονής, σίγουροι για μια απρόσμενη αποτυχία. Η φάση είναι ένα έργο τέχνης. Το συνακόλουθο τάκλιν στον (ποιον άλλο;) Dellavedova και τον διαιτητή ο οποίος βρίσκεται να κάνει τροχό από πάνω του είναι το τέλειο finale της χορογραφίας.
Marreese Speights 3rd Quarter Shot Chart pic.twitter.com/75i8KpbciV
— Kirk Goldsberry (@kirkgoldsberry) June 8, 2015
Η φάση είναι χαρακτηριστική ενός συναρπαστικού σε εξέλιξη αγώνα, που όμως σίγουρα θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο δύσπεπτους, από πλευράς θεάματος, την τελευταία δεκαετία. Το χαμένο αυτό “πέναλτι” κράτησε τους Dubs στους 59 πόντους μετά από τρία δωδεκάλεπτα. Για πρώτη φορά φέτος δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν τους 60 πόντους ύστερα από 36 αγωνιστικά λεπτά.
Βέβαια, όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν κάποιος άλλος άκουγε την έκκληση…
Σούταρε ρε Iggy, μπορείς
O Andre Iguodala, τρεις μέρες μετά το πρώτο παιχνίδι, όταν και ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης των Πολεμιστών, όχι μόνο λόγω της άμυνάς του στον LeBron, αλλά και λόγω των 15 πόντων με τις 6/8 προσπάθειες, αποφάσισε να αποφύγει με κάθε δυνατόν τρόπο να πάρει την οποιαδήποτε επιθετική προσπάθεια στα 36 λεπτά που αγωνίστηκε.
Βγαίνοντας μονάχος στον αιφνιδιασμό στο τέλος της τρίτης περιόδου, αντί να τελειώσει τη φάση ο ίδιος, αποφάσισε να δώσει την ευκαιρία στον Speights να βιώσει τον εξευτελισμό, χάνοντας το κάρφωμα. Ήταν περίπου το αντίστροφο της επιβράβευσης του ψηλού που τρέχει στον αιφνιδιασμό.
Στο δεύτερο δωδεκάλεπτο, μετά από μια εξαιρετική κυκλοφορία των Warriors βρέθηκε μονάχος στο τρίποντο με τη λήξη της επίθεσης, αλλά προτίμησε να περιμένει να συμπληρωθούν 26 δευτερόλεπτα από την έναρξη της επίθεσης μπας και ξεμαρκαριστεί ο Klay Thompson.
Αυτή η διστακτικότητα του Iguodala επέτρεψε στον Blatt να στείλει πάνω του τον Mozgov στα mismatch της άμυνας των Cavaliers. Βλέποντας πως ο Iggy δεν είχε διάθεση ούτε να σουτάρει από μακριά (2/3 στο προηγούμενο παιχνίδι), μήτε να εκμεταλλευτεί το χώρο για να ξεκινήσει κάποια διείσδυση, ο Mozgov απομακρύνθηκε από κοντά του για να κλείσει τη ρακέτα. H παρουσία του Mozgov στο ζωγραφιστό, που αγνοούσε επιδεικτικά τον Iguodala, καθιστούσε αδύνατη την όποια προσπάθεια του Golden State να σκοράρει από μακριά και επέτρεπε τα double teams στον Curry, οδηγώντας σε αυτές τις 35 προσπάθειες για τρίποντο.
Ουσιαστικά ο Blatt κέρασε τον Kerr το ίδιο δηλητήριο με το οποίο ο τελευταίος είχε σκοτώσει τον Dave Joerger, “ρίχνοντας” τον Bogut πάνω στον Tony Allen, στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας τον σαν λίμπερο.
Ξέρεις Καράτε; Ξέρω Βαράτε!
Αφήνοντας στην άκρη τα προφανή βήματα, πως στο διάολο αυτό δεν σφυρίχτηκε foul; Και δη όταν το θύμα είναι ο LeBron.
Η τέλεια αποτύπωση του πώς φαντάζομαι την παράδοση του θρόνου σε λίγα χρόνια από τον LeBron στον Anthony Davis, δια χειρός Draymond Green
Stats Corner
- Ο one-man-army LeBron James, πήρε ακόμα μια φορά την ομάδα στις πλάτες του με 40% usage.
- Είναι ο μόνος με triple double στα playoffs (και τελικούς προφανώς) με νούμερα ίσα ή μεγαλύτερα των 39-16-11.
- O Tristan Thompson συνεχίζει το δαιμονιώδες board crashing με 19% Offensive Rebounding Rate. Σαν σημείο αναφοράς, ας αναλογσιστούμε πως ο Andre Drummond ήταν πρώτος στη regular season με 18,3%.
- Το 21,7% του Curry είναι το χειρότερο ποσοστό του για φετινό παιχνίδι. Τελευταία φορά που σούταρε χειρότερα ήταν στην περσινή σεζόν, την 26η Φεβρουαρίου 2014 (!). Πρώτη φορά φέτος που βάζει μόνο 5 FG σε ήττα (το έχει ξανακάνει σε εύκολες νίκες όπου κι έπαιξε λίγο). Ήταν όντως fluke; Θα δούμε στο επόμενο.
- Ήταν η μόλις 7η φορά στην ιστορία που ομάδα κερδίζει αγώνα playoffs με κάτω από 33% FG. Ήταν η 2η φορά που συνέβη σε τελικούς (LAL-BOS, 2010 – Game 7 η πρώτη).
Η κατάρα
Στις γραφικότητες του ημιχρόνου συμπεριλαμβάνονται γεγονότα που ξεκινάνε από το χαριτωμένο, περνάνε στο σεξιστικό και πολλές φορές καταλήγουν στο ξεκάθαρα βαρετό. Υπό την έννοια ότι δεν έχουν καμία σχέση με την εξέλιξη του αγώνα.
Στο ημίχρονο προχτές στο Oracle Arena, ήταν η σειρά τεσσάρων meatheads να προσπαθήσουν το σουτ από το κέντρο (θα το έβαζα με την πρώτη), για να σφίξουν τους μυς τους λάγνα μπροστά από την κάμερα σε περίπτωση επιτυχίας – και παράλληλα να πάνε με κάποια παραπάνω δολάρια το βράδυ στο σπίτι. Μπορεί κάτι τόσο ρηχό να επηρεάσει την εξέλιξη του αγώνα;
Αλλά όταν ακόμα και ο υπεραναλυτικός, excel guru και ορθολογιστής Νίκος Ραδικόπουλος, σαν ο τελευταίος Ιταλός προληκτικός φίλαθλος ποδοσφαίρρου, γυρίζει και μου λέει με το που μπαίνει “Σε όποιο παιχνίδι έχω δει που φίλαθλος της γηπεδούχου ομάδας ευστοχεί από το κέντρο στο ημίχρονο, η γηπεδούχος χάνει το παιχνίδι” τότε έχουμε θέμα.
Ο σφίχτης με το κίτρινο μπλουζάκι ευστόχησε, ο Curry τραβούσε άσφαιρα, οι Cavs έφυγαν με το κεφάλι ψηλά. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Θα ήταν άδικο πάντως να επιρρίψουμε ευθύνες στον φίλο που ευστόχησε από τo κέντρο. Αφενός επειδή οι υπόλοιποι δεν πιστεύουμε σε αυτά, αφετέρου γιατί δεν είναι και ότι στο πρώτο ημίχρονο οι Warriors σούταραν καλύτερα. Ο Curry έχει σαν δικαιολογία ότι ένας Αυστραλός τον κυνηγούσε μανιασμένα, αλλά οι υπόλοιποι; Γενικά οι Warriors σούταραν επικά άσχημα, και όποια δικαιολογία και να βρεθεί για αυτή την κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να υποθέσουμε είναι ότι δεν θα επαναληφθεί κάτι τέτοιο.
Klay Thompson has 20 points on 9-13 shooting, but the rest of the Warriors starters struggled in the first half. pic.twitter.com/CYcW81Az4s
— ESPN Stats & Info (@ESPNStatsInfo) June 8, 2015
| ↑1 | που δυσκολεύομαι να θυμηθώ πιο για να δώσω το link του |
|---|
