Len Bias: Το μεγαλύτερο “what if?” του NBA

Posted on Jun 19 2015 - 11:15am by Kosmas Kapsalis

Σήμερα 19 Ιουνίου 2015 συμπληρώνονται 29 ολόκληρα χρόνια από το θάνατό του και η στήλη Retro Hog ετοίμασε αφιέρωμα στον Len Bias, τον καλύτερο παίκτη κολεγίου που δεν αγωνίστηκε ποτέ στο ΝΒΑ.

Στις 8 Ιουνίου 1986, στο θρυλικό Boston Garden, γίνεται το 6ο παιχνίδι των τελικών ανάμεσα στους Celtics και τους Houston Rockets. O Larry Bird κρατάει το καλύτερο για το τέλος και με 29 πόντους, 11 rebounds και 12 assists, οδηγεί τους Celtics στη νίκη με 114-97 και στον τίτλο με 4-2 νίκες, τίτλος που αποτέλεσε τον 16ο της ιστορίας τους, το 2ο μέσα σε τρία χρόνια. Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Bird κατακτά το 2ο, και τελευταίο της σπουδαίας καριέρας του, MVP των τελικών.

Λίγες μέρες αργότερα, στις 17 Ιουνίου, η προσοχή όλων ήταν στη Νέα Υόρκη και το Madison Square Garden, όπου θα γινόταν το draft για την ερχόμενη περίοδο. Ένα draft που όλοι περίμεναν με προσμονή, καθώς υπήρχαν παίκτες όπως ο Len Bias, o Brad Daugherty, o William Bedford, o Roy Tarpley κι ο Chris Washburn, που έρχονταν από εξαιρετικές κολεγιακές καριέρες κι όλοι περίμεναν να αλλάξουν άμεσα τις ομάδες στις οποίες θα έπαιζαν. Επιπρόσθετα υπήρχαν κι ορισμένα διαμάντια στις πιο κάτω επιλογές, όπως ο Arvydas Sabonis, o Drazen Petrovich κι ο Dennis Rodman. Ένα draft όμως, που παρόλες τις αρχικές προσδοκίες, πέρασε στη κοινή συνείδηση σαν καταραμένο. Κι ο βασικός λόγος ήταν ο Len Bias, ο παίκτης που μας απασχολεί σήμερα.

Ο Red Auerbach, τέως προπονητής, και το 1986, General Manager και πρόεδρος των Boston Celtics, είχε κυκλωμένη την ημερομηνία του draft του ’86, ήδη από το 1984. Για την ακρίβεια, ακόμα νωρίτερα, από τότε που παρακολουθούσε ένα νεαρό forward να αγωνίζεται στο Γυμνάσιο στο Maryland και τον φανταζόταν με την πράσινη στολή των Celtics. Έτσι, το 1984, έδωσε στους Seattle SuperSonics τον Gerald Henderson, έναν ρολίστα με μέτριους μέσους όρους, (που κατέκτησε παρόλα αυτά 3 πρωταθλήματα), μαζί με μετρητά, με αντάλλαγμα το pick που θα είχαν 2 χρόνια μετά. Το 1986, το pick των Sonics ήταν το 2ο. Όταν οι Cleveland Cavaliers ανακοίνωσαν ότι στο #1 επιλέγουν τον Brad Daugherty, o Auerbach επιτέλους ηρέμησε. Ο προγραμματισμός ολοκληρώθηκε και οι Celtics διάλεξαν στο #2 τον Len Bias.

“During my years as an ACC coach, the two most dominant players we’ve faced were Michael Jordan and Len Bias”

Η παραπάνω ρήση ανήκει στον Mike Krzyzewski. Δεν χρειάζεται επομένως να πούμε πολλά περισσότερα εμείς.

Ο Leonard Kevin Bias γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1963 στο Landover του Maryland. Γέννημα – θρέμα της περιοχής, πήγε γυμνάσιο στο Northwestern που απείχε 10 χλμ από το σπίτι του, και στη συνέχεια μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Maryland, που επίσης, ήταν ένα τέταρτο μακρυά από το σπίτι του.

Στο Maryland έμεινε 4 χρόνια, οδηγώντας ισάριθμες φορές τους Terrapins στο τουρνουά του NCAA. Δύο φορές φτάσανε μέχρι το Sweet-16 και τις άλλες δυο αποκλείστηκαν στον 2ο γύρο. Ο Bias τις δυο τελευταίες του χρονιές ψηφίστηκε στην καλύτερη κολεγιακή ομάδα της χώρας, αλλά και ο καλύτερος αθλητής που αγωνίζεται σε κολέγιο, όντας μέχρι και σήμερα, ο μόνος από το Maryland που καταφέρνει τέτοια διάκριση. Από τους πιο πρόσφατους στα χρόνια μας παίκτες που πέρασαν από εκεί, πιο γνωστοί είναι οι Steve Blake, Steve Francis και Greivis Vasquez.

O Bias ξεχώριζε για τα εξαιρετικά του αθλητικά προσόντα, χωρίς όμως να υστερεί σε μπασκετικό ταλέντο. Ήταν ξεχωριστός για την ικανότητά του να δημιουργεί διαδρόμους, να φτιάχνει plays, ενώ ήταν και πολύ ικανός σκόρερ. Oι συγκρίσεις με τον δευτεροετή τότε Jordan ήταν συχνές. Ο Auerbach τον παρακολουθούσε από όταν αγωνιζόταν στο γυμνάσιο και στον Bias έβλεπε τον ιδανικό παίκτη να έρχεται αρχικά από τον πάγκο, ξεκουράζοντας τους Bird και McHale, αλλά και την διάδοχη κατάσταση τους Celtics.

Ξεκινώντας την κατάρα

Μια μέρα μετά το draft, ο Bias πήγε με τον πατέρα του στη Βοστόνη, για μια υποχρέωση που είχε με τους Celtics και την Reebok με την οποία θα υπέγραφε συμβόλαιο. Αφού επέστρεψε το βράδυ στο Maryland, άφησε τον πατέρα του να γυρίσει σπίτι κι εκείνος θα πήγαινε στο πανεπιστήμιο. Δείπνησε με κάποιους φίλους του, μετά πήγαν σε μια εκδήλωση που γινόταν έξω από το campus και στις 3 τα ξημερώματα περίπου επέστρεψαν. Κάποια στιγμή εκείνη την ώρα ήταν που αυτός και οι φίλοι του έκαναν χρήση κοκαΐνης. Περίπου στις 6.30 το πρωί ο Bias έπαθε κρίση και κατέρρευσε. Οι φίλοι του τον είδαν αναίσθητο στο πάτωμα και να μην αναπνέει και κάλεσαν το ασθενοφόρο. Οι προσπάθειες που έκαναν οι γιατροί να τον επαναφέρουν τόσο στο δωμάτιό του, όσο κι αργότερα όταν διακομίσθηκε στο νοσοκομείο, δεν είχαν αποτέλεσμα. Στις 8.55 το πρωί, ανακοινώθηκε πως ο 22χρονος Len Bias πέθανε από αρρυθμία στην καρδιά που του προκάλεσε η κοκαΐνη. Στις τοξικολογικές εξετάσεις που έγιναν, δεν βρέθηκαν άλλα ναρκωτικά ή αλκοόλ στο αίμα του.

Στις 23 Ιουνίου, 11.000 άνθρωποι, αψήφησαν τη ζέστη και γέμισαν το κλειστό γυμναστήριο του Maryland στην τελετή που έγινε στη μνήμη του Len Bias. Παρών ήταν κι ο Red Auerbach, o οποίος αφού πρώτα παρέδωσε στους γονείς του Len τη φανέλα με το #30 που δεν πρόλαβε να φορέσει ο γιος τους, στη συνέχεια μίλησε για εκείνον, λέγοντας ότι σχεδίαζε για τρία χρόνια να τον φέρει στους Celtics, κι ότι ο θάνατος του Bias ήταν το μεγαλύτερο σοκ που έζησε η Βοστόνη, μετά τη δολοφονία του John Kennedy. Πέρα από την απώλεια του παίκτη, στον κόσμο ήταν δύσκολο να συλλάβει το ίδιο το γεγονός. Ο Bias δεν ήταν κάποιο πρόσωπο της show-biz γνωστό για τις κραιπάλες, τα ναρκωτικά και την ταλαιπωρία που υπέβαλε το σώμα του, σαν τους ηθοποιούς που είχαν πεθάνει από υπερβολική δόση, όπως ο John Belushi για παράδειγμα λίγα χρόνια νωρίτερα. Ο Bias ήταν το ακριβώς αντίθετο. Αθλητής στο υψηλότερο επίπεδο. Για την Αμερική των ’80s ήταν αδιανόητο ότι ένας τέτοιος άνθρωπος πέθανε από την κοκαΐνη, και το σοκ της συνειδητοποίησης ήταν τεράστιο.

Η επίδραση που είχε ο θάνατος του Bias ήταν τέτοια, ώστε επισπεύσθηκαν οι διαδικασίες για την ψήφιση Ομοσπονδιακού Νόμου από το αμερικάνικο Κογκρέσο για αυστηρότερες ποινές σε υποθέσεις ναρκωτικών, νόμο που πέρασε στην ιστορία σαν “The Len Bias Law”.

Η τραγωδία ολοκληρώνεται

Δυστυχώς, αυτό δεν ήταν το μοναδικό κακό που βρήκε την οικογένεια. Ο μικρότερος αδερφός του Bias, Jay, ήταν ένα από τα πιο ταλαντούχα παιδιά που έπαιζαν στο γυμνάσιο, και μάλιστα την τελευταία χρονιά είχε 25 πόντους και 12 rebounds μ.ο. Ωστόσο, προβλήματα συμπεριφοράς και χαμηλοί βαθμοί στα μαθήματα, είχαν σαν αποτέλεσμα να αγωνιστεί για ένα άσημο κολέγιο. Στις 5 Δεκεμβρίου 1990 σε συμπλοκή έξω από ένα εμπορικό κέντρο, ο Jay Bias πυροβολήθηκε δυο φορές στην πλάτη μέσα στο αυτοκίνητό του. Λίγη ώρα αργότερα, ξεψυχούσε σε ηλικία 20 ετών, στο ίδιο νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί κι ο αδερφός του. Το σώμα του Jay, θάφτηκε δίπλα σε αυτό του αδερφού του, ενώ οι γονείς τους, James και Lonise Bias, αφιέρωσαν την μετέπειτα ζωή τους, μιλώντας κυρίως σε συλλόγους μαθητών και φοιτητών, ενάντια στην οπλοκατοχή και τη χρήση ναρκωτικών.

Το πιο μεγάλο ”What If”

O Len Bias θεωρείται από πολλούς σαν ο καλύτερος παίκτης που δεν έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ. Τα δείγματα που έδειξε στο κολέγιο ήταν εξαιρετικά και τα προσόντα του αδιαμφισβήτητα. Επιλέχτηκε από τους πρωταθλητές Boston Celtics και θα έπαιζε συμπαίκτης των Larry Bird, Kevin McHale, Robert Parish, Danny Ainge και Dennis Johnson. Θα μάθαινε δίπλα στους καλύτερους και όταν ερχόταν η στιγμή να πρωταγωνιστήσει, θα ήταν το ιδανικό πρόσωπο γύρω από τον οποίο θα συνεχιζόταν η δυναστεία των Celtics. O θάνατός του όμως καταδίκασε την ομάδα. Οι Big Three αναγκάστηκαν να παίξουν περισσότερα λεπτά από όσα άντεχαν τις επόμενες χρονιές, με αποτέλεσμα τους συνεχείς τραυματισμούς των Bird και McHale. Επιπλέον ήρθε κι ένας ακόμα θάνατος, αυτός του Leggie Lewis λίγα χρόνια μετά, σε ηλικία 26 ετών, για να τους δώσει τη χαριστική βολή. Οι Celtics κατέρρευσαν και το επόμενο πρωτάθλημά τους ήρθε 22 ολόκληρα χρόνια μετά, με την παρέα των Pierce, Garnett, Allen και Rondo.

H φανταστική σειρά αθλητικών ντοκιμαντέρ του ESPN ”30 for 30”, έβγαλε το 2009 ένα επεισόδιο αφιέρωμα στην περίπτωση του Len Bias:

The following two tabs change content below.
Τίμιος αιώνιος φοιτητής, θα ψάχνει κάθε ευκαιρία να γράψει σε άρθρα τις λέξεις Tracy και McGrady. Όταν δεν παρακολουθεί με νοσταλγία videos του πάλαι ποτέ superstar, τρομοκρατεί τα εργαστήρια χημείας της συμπρωτεύουσας. Φημολογείται ότι είναι εξαιρετικός post player, αλλά ακόμα δεν είχαμε την ευκαιρία να τον θαυμάσουμε. Σιγουράκι για τις άγριες ώρες, το NBA ήρθε σαν φυσικό αποτέλεσμα του τρόπου ζωής του.