Eurobasket 2015 Shootaround – Η Φάση των “16”: Μέρα 1η

Posted on Sep 13 2015 - 1:07pm by The Ball Hog

Πρώτη ημέρα διεξαγωγής της φάσης των 16 για το Eurobasket 2015, με τη διοργάνωση να μεταφέρεται πλέον στη Lille για το υπόλοιπό της, με αποκορύφωμα τον τελικό την Κυριακή των εκλογών, ανάθεμα τις συμπτώσεις. Με το ξεκίνημα τον αγώνων προγραμματισμένο για τη μία το μεσημέρι ώρα Ελλάδaς, θα υπομείνουμε τη βαρβαρότητα του προγράμματος αυτό το Σαββατοκύριακο. Οι αγώνες του Σαββάτου, που θα δούμε στο σημερινό shootaround είναι: Λετονία – Σλοβενία, Ελλάδα – Βέλγιο, Ισπανία – Πολωνία και Γαλλία – Τουρκία.eurobasket shootaround logo

Λετονία 73 – 66 Σλοβενία

Να η πρώτη “έκπληξη” στα knock-outs παιχνίδια με το ”καλημέρα”! Βάζω εντός εισαγωγικών το έκπληξη, καθώς η Σλοβενία, ακόμα και όταν έπαιζε καλά, δεν έπειθε ότι μπορεί να φτάσει μακριά, στερημένη, ελέω της απουσίας του καλού αδερφού Dragic, μιας ταυτότητας και ενός σαφούς επιθετικού προσανατολισμού. Άλλοτε της βγήκαν τα τρίποντα, άλλοτε οι ατομικές προσπάθειες του Blazic, μα ο Jure Zdovc έμοιαζε να κάνει περισσότερο reactive παρά proactive κοουτσάρισμα.

Έτσι η ομάδα του Bagatskis κατέβηκε με σφιχτή και συνεπή περιφερειακή άμυνα, για να μπλοκάρει τις διεισδύσεις των Blazic, Dragic, έβαλε τον Berzins φόβητρο στο κέντρο, και οι Σλοβένοι, μάλλον στωικά, αποδέχτηκαν τη μοίρα τους, επιδιδόμενοι χωρίς πολλή περίσκεψη, στην αναζήτηση τριπόντων υπό καλές προϋποθέσεις, είτε μετά από flare screens, είτε μετά από screen στην κορυφή νωρίς στο 24άρι. Αγαπημένη κίνηση του Klemen Prepelic, που τιμά το γρήγορο σουτ, συνήθως πίσω από τα 7,5 μέτρα.

Ακόμα και έτσι πάντως, δεν θα μπορούσαν να σουτάρουν μόνο τρίποντα, μα οι απόπειρές τους για διεισδύσεις προσέκρουαν στην συγκλονιστική προσωπική άμυνα των Λετονών, που αχρήστευαν με τη συνέπειά τους τα, ομολογουμένως όχι και ιδανικά, picks των Omic, Balazic.

Παρά, λοιπόν, την μάλλον αφελή προσέγγιση των Σλοβένων, το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο ήταν μια κοκορομαχία με έξι ισοπαλίες και έξι αλλαγές προβαδίσματος, το οποίο έληξε με 42-40 υπέρ της ομάδας από τη Βαλτική. Από τότε οι Σλοβένοι δεν βρέθηκαν ποτέ ξανά μπροστά στο σκορ, μήτε κατάφεραν καν να ισοφαρίσουν μέχρι τη λήξη του αγώνα.

Η τρίτη περίοδος σημαδεύτηκε από χαμηλό ρυθμό και τα πάρα πολλά fouls που κατέστρεψαν τον εξαιρετικό ρυθμό του πρώτου ημιχρόνου. Με 13-12 επιμέρους σκορ η Λετονία μπήκε στην τελική περίοδο προηγούμενη με τρεις και σκόραρε πάρα πολύ γρήγορα με ένα alley-oop του Janicenoks προς τον Mejeris. Τότε ήταν που ακολούθησε ένα αποκρουστικό τρίλεπτο κατά το οποίο δεν σημειώθηκε καλάθι μέχρι να σπάσει την ανομβρία ο Klobucar με τρίποντο.

Αφού οι δύο ομάδες αντάλλαξαν από ένα καλάθι το σκορ διαμορφώθηκε στο 59-57. Τότε ανέλαβαν δράση Berzins και Strelnieks, ο πρώτος με 2 assists, ο δεύτερος με 5 πόντους και 1 block, και εκτόξευσαν για πρώτη φορά τη διαφορά στους 10 (67-57), μια τρύπα από την οποία οι Σλοβένοι δεν κατάφεραν να βγουν ποτέ μέχρι τη λήξη του αγώνα.

Το πρόσωπο του πάθους

Ήταν οι αδιάκοπες συσπάσεις στο πρόσωπο του MVP του αγώνα, Janis Strelnieks, με την ένταση εντυπωμένη στο πρόσωπο του και το μαυρισμένο του μάτι να αποπνέει έναν αέρα μάχης στις κινήσεις του. Ο παίκτης της Bamberg, που περιμένουμε με ανυπομoνησία να τον δούμε στην Euroleague ως μέλος σοβαρής ομάδας, τελείωσε με 17 πόντους (game high μαζί με τον Dragic), 6 rebounds και 8 assists τον αγώνα, κουβαλώντας την ομάδα του κάθε φορά που οι Σλοβένοι έκαναν υποψία προσπάθειας για comeback.

Kaspars Berzins

Ο Λετονός PF/C της Krasne Krilya τα έκανε όλα για την ομάδα του. Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη επιθετική απειλή, πίσω από τον καταπληκτικό Strelnieks, με 13 πόντους, πρόσθεσε 6 rebounds και 3 assists, ενώ η παρουσία του στην άμυνα στο ζωγραφιστό με 5 blocks μου θύμισε τα Ents από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Παρότι δεν φαίνεται δυνατός εκ πρώτης όψεως, ξέρει να κρατάει το έδαφός του μα και να στέκεται τεράστιος μπροστά στους αντιπάλους του, ακόμα και αν αυτός είναι ο πανύψηλος Alen Omic. Έτσι, ενώ οι Σλοβένοι, στην τελευταία τους προσπάθεια αντεπίθεσης κατάφερναν να περνούν την μπάλα βαθιά στη ρακέτα, δεν μπορούσαν να βγάλουν ποιοτικές προσπάθειες, βρίσκοντας παρηγοριά στο σποραδικό foul που ο Berzins παραχωρούσε.

Από ‘δώ και πέρα

Η Λετονία συνεχίζει. Δεν εντυπωσίασε στην πρώτη φάση, όμως νίκησε με πολύ πειστικό τρόπο τους Σλοβένους και περιμένει τη Γαλλία στους 8. Περιμένει, επίσης, μεγαλύτερη βοήθεια από τους Bertans, Blums, Freimanis έξω από τα 6,75. Με εξαίρεση την Ουκρανία, κράτησε όλους τους αντιπάλους της στους 64-68 πόντους, και η άμυνα θα είναι ο οδηγός της και στον προημιτελικό.

Η Σλοβενία από την άλλη πλευρά σίγουρα περίμενε μια θέση στην 8άδα όταν έμαθε τον αντίπαλό της στους 16. Παρόλ’ αυτά παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων, και αρκετά μπλαζέ για ομάδα του Jure Zdovc. Η απουσία σοβαρού rim protection της στοίχισε, όπως πλήρωσε και την απουσία ενός καθαρού playmaker. Δεν περίμενα να εξαρτώνται τόσο από το εξωτερικό τους σουτ, το οποίο και τους πρόδωσε. Είχαν 8/25 (32%) με τους Prepelic και Balazic, τις βασικές τους απειλές από εκεί, να είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικοί (2/10 μαζί). Περισσότερο όμως πονάει το 39% στα δίποντα. Είναι εντυπωσιακό το πως δέσποζε ο Berzins απέναντι στους Σλοβένους, που, κατά διαστήματα, αναρωτιόταν κανείς αν έχουν ακούσει ποτέ τη φράση help defense, γιατί οι προσπάθειές τους γίνονταν σαν να ήταν ένα ψέμα, μια απάτη. Έτσι τελειώνει με 5 blocks o Berzins που είχε μόλις 3 στα προηγούμενα 5 παιχνίδια.

Χαρακτηριστική και αποκαρδιωτική εικόνα των Σλοβένων ήταν τα τελευταία δευτερόλεπτα, όταν στο -7 με 34” στο ρολόι δεν κάνουν foul, παίζουν άμυνα μέχρι εξαντλήσεως του 24αριού, για να μείνουν με 9”, με τα οποία ένας θεός ξέρει τί ήθελαν να κάνουν.

euroba-slo

 

Ελλάδα 75 – 54 Βέλγιο

Σε ένα, φαινομενικά, επικίνδυνο παιχνίδι η Εθνική ξεκίνησε νωθρά και άστοχα, βρίσκοντας πόντους μοναχά εκμεταλλευόμενη το πλεονέκτημα μεγέθους και δύναμης κοντά στο καλάθι, με τον Κουφό να είναι η αιχμή, είτε σε συνεργασίες με τον Καλάθη, που επιτέλους βγάζουν τη χημεία που περιμέναμε από τη συνύπαρξή τους στο Memphis, είτε μαζεύοντας επιθετικά rebounds και χαμένες μπάλες. Ο Tumba ήταν ανήμπορος σωματικά να κουμαντάρει τον center των Sacramento Kings.

Οι Βέλγοι προσπάθησαν να παίξουν γρήγορα, εκτελώντας νωρίς στο 24άρι και διαβάζοντας το πρόβλημα (διάθεσης ή μη) που έχει η Εθνική στην αντιμετώπισή τέτοιων επιθέσεων. Έτσι λήγει η πρώτη περίοδο με 16-15, και η ομάδα του Casteels δείχνει ότι μπορεί να προβληματίσει την Ελλάδα.

Στη συνέχεια ο Νίκος Ζήσης μπήκε ωραίος στο παιχνίδι με 2 assists και 1 τρίποντο, για να ανοίξει τη διαφορά προσωρινά στους 7 και με αυτό το τρίποντο να πλημμυρίσει συναισθήματα τον Ιάκωβο Φιλιππούση ο οποίος εκστασιασμένος τον έρανε με επαίνους. Όχι άδικα πάντως, ας δώσουμε έναν πόντο στον Jake, καθώς στο εξάλεπτο συμμετοχής του Ζήση, ο τελευταίος είχε συμμετοχή σε όλους τους πόντους της ομάδας, είτε ως δημιουργός είτε σαν εκτελεστής.

Οι Βέλγοι πάντως δεν σταμάτησαν την καταδίωξη, αρχικά με τον Van Rossom και έπειτα με ένα οξύμωρο alley-oop που σέρβιρε ο ύψους 2,05 Hervelle στον 1,83 Tabu. Κάπου εκεί ίσως κινήθηκαν κάποιες υποψίες ότι οι διεθνείς δεν έδιναν και το 100% στην άμυνα. Ο Van Rossom γνωρίζει όλα τα tricks από το εγχειρίδιο “Πως να τελειώσετε δημιουργικά τις φάσεις απέναντι στον ψηλό” και τα χρησιμοποίησε για να φτάσει τους 10 πόντους στο ημίχρονο. Στηριζόμενοι κυρίως σε αυτόν, μα και στην αλλαγή του, τον Tabu, οι Βέλγοι κρατήθηκαν κοντά στο σκορ και το ημίχρονο έληξε με 34-31.

Ωπαπαπαπα! Απαπαπαπαπα!

Ο Κατσικάρης ήταν φανερά εκνευρισμένος στη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου και πιθανότατα σκύλιασε στα αποδυτήρια. Η απάντησή του στην τακτική σκακιέρα ήταν η χρησιμοποίηση 3 guards, κίνηση που ανεβάζει σταθερά την απόδοση της ομάδας. Πράγματι, ο κανόνας δεν διαψεύσθηκε ούτε και απέναντι στο Βέλγιο. Η περιφερειακή άμυνα βελτιώθηκε, η κυκλοφορία της μπάλας το ίδιο, ο Σλούκας έδωσε άλλον αέρα στην επίθεση και, παράλληλα, ξύπνησε και τον, απογοητευτικό στο πρώτο μέρος, Σπανούλη, δημιουργικά μα και εκτελεστικά. Στο δεύτερο μισό του δεκαλέπτου, η πηγή στέρεψε για τους Βέλγους, τα σουτ τους σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο – με τον μάστορα του ταμπλό Van Rossom να τα σπάει από μακριά έχοντας 1/8 – ή “πετροβολούσαν” κατά τον Φιλιππούση το ελληνικό καλάθι, σε μία απρόσμενα εύστοχη και γλαφυρή παρομοίωση. Την σκυτάλη αναλαμβάνει και πάλι η frontline, με την μπάλα να ακουμπά σε Πρίντεζη και Μπουρούση, ώστε ένα επιμέρους 10-1 να φέρει τη διαφορά από το 47-41 στο 57-42, απλοποιώντας θεωρητικά το τελευταίο δεκάλεπτο.

Με την πλάτη στον τοίχο, Casteels και παίκτες μάλλον τα χάνουν, και ο πρώτος, ανυπόμονος, ζητά τρίποντα από την ομάδα του, τα οποία όμως καταλήγουν μάλλον βεβιασμένα και σίγουραόχι στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι Βέλγοι μένουν απολύτως άσφαιροι για τα πρώτα τεσσεράμιση λεπτά της τέταρτης περιόδου, χαζεύοντας ανήμποροι να αντιδράσουν τη διαφορά να αγγίζει μέχρι και τους 23, με 9 συνεχόμενους πόντους από τον Γιάννη Μπουρούση. Αρχικά με 1/2 βολές, έπειτα με tip-in, στη συνέχεια με το κλασικό τρίποντο από την κορυφή, που θα έκανε τον Manute Bol υπερήφανο, και τέλος με alley-oop που του σέρβιρε ο Σπανούλης μετά από pick and roll, θυμίζοντας μια τριχωτή κι ιδρωμένη εκδοχή του Rudy Gobert.

Το παιχνίδι είχε ήδη αποκτήσει διαδικαστικό χαρακτήρα τον οποίο κράτησε μέχρι το τέλος, με τον Κατσικάρη να δίνει χρόνο συμμετοχής σε Περπέρογλου, Παπανικολάου και Μάντζαρη.

Η Εθνική έδειξε στα μέτριας δυσκολίας παιχνίδια να έχει μια έξτρα ταχύτητα, την οποία κούμπωνε μόνο για να τελειώσει την υπόθεση επικράτηση, και μετά επανερχόταν σε κανονική λειτουργία. Παράλληλα όμως, ίσως από υπερβολική σιγουριά, πολλές φορές θολώνει και παρασύρεται σε λάθος επιλογές. Με την Ισπανία θα πρέπει να παίξει 40′ λεπτά σε full ρυθμούς, πράγμα που δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα. Το βάθος της την ευνοεί σε αυτό, ωστόσο για να γίνει αυτό το βάθος από θεωρία συγκριτικό πλεονέκτημα θα πρέπει κάποιος εκ των Περπέρογλου, Παπανικολάου να ανεβάσει την απόδοσή του, καθώς ως στιγμής έχουμε κατέβει με τρία SF και παίζουμε με ένα. Την ίδια στιγμή, η παρουσία απειλών του επιπέδου των Llull, Fernandez, Rodriguez στην περιφέρεια, ίσως απαιτήσει τη συμμετοχή του Μάντζαρη. Καλές οι τρεις βολές που σούταρε κι ευστόχησε αντί του Σπανούλη κόντρα στους Κροάτες, αλλά, στο λίγο που έχει αγωνιστεί, μοιάζει “αποξενωμένος” αγωνιστικά και εκτός του εύρυθμου συγχρονισμού που έχουν βρει οι υπόλοιποι.

Το βασικό ζήτημα είναι ότι, χωρίς να είναι όσο αποτρόπαια στα φιλικά, η άμυνα μας στο πικερό εξακολουθεί να είναι αφύλαχτη διάβαση, και το πράγμα ζορίζει απότομα όταν από τον Ilievski και τον Van Rossom, τους Samardziski και De Jong του κόσμου τούτου πέφτεις πάνω στον Chacho Rodriguez, τον Gasol και τον Mirotic. Βλέπω εφιάλτες με τους Chacho & Gasol να βάζουν 50 πόντους μόνοι τους, την ώρα που ο Mirotic εκτελεί από τα 6,75. Παράλληλα θα πρέπει να καθαρίσουμε λίγο και την άμυνα μας στο τρίποντο, όπου, ίσως από σχεδιασμό, ίσως και από κακή εκτέλεση, αφήνουμε πολλά ελεύθερα σουτ – τζιζ απέναντι στην Ισπανία.

Ισπανία 80 – 66 Πολωνία

Αξιοπρεπέστατοι οι Πολωνοί. Μαχητικοί, με σωστές επιλογές στην επίθεση, με καλές αλληλοκαλύψεις στην άμυνα… για 33 λεπτά περίπου. Μετά ανέλαβε δράση ο παλιός. Όπου παλιός, βάλτε Pau Gasol, ο οποίος με μια vintage (plus τρίποντο) εμφάνιση έστειλε την ομάδα του στον προημιτελικό της Τρίτης, απέναντι στην Ελλάδα. Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, ο Pau είναι ένας από τους κορυφαίους παίχτες που έχουν περάσει ποτέ από τα παρκέ. Και δεν είναι μόνο το γεγονός της αξίας του ή των εμφανίσεών του, όπως απέναντι στην Πολωνία, όσο το ότι, παρά τα 35 χρόνια του, που τα έκλεισε τον περασμένο Ιούλιο, δεν φοβάται να βάζει το κορμί του στην φωτιά, όπως όταν ήταν 25.

MVP

Ναι, όπως καταλάβατε, αυτός ήταν και ο MVP αυτού του ματς. Και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, από την στιγμή που ο μεγάλος Ισπανός αγωνίστηκε 31 λεπτά, σημειώνοντας 30 πόντους (5/7 2p., 6/7 3p.(!!!)., 2/4 FT), ενώ κατέβασε 7 rebounds, μοίρασε 4 assists και έκανε 1 block. Ακόμα και η εξαιρετική εμφάνιση του Mirotic (15 πόντοι, 8 rebounds), είναι πολύ λίγη μπροστά στα όργια που έκανε ο Pau.

Και, σοβαρά τώρα, δεν μπορεί ο Pau να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη μέχρι τα 45 του, αν σουτάρει έτσι;

Γιατί προβλημάτισε η La Roja;

Δίχως ίχνος αμφισβήτησης στην προσπάθεια της Πολωνίας, η Ισπανία χωρίς τον Rudy είναι μια ομάδα σχεδόν δύο επίπεδα κάτω. Αν ο Pau ήταν πέντε χρόνια νεότερος ίσως αυτή η κουβέντα να μην γινόταν καν, αλλά ούτε ο Mirotic, ούτε ο Rodriguez, ούτε ο Llull μπορούν να πάρουν την ομάδα στις πλάτες τους, τη δύσκολη στιγμή. Ειδικά οι δύο τελευταίοι έχουν συνηθίσει δίπλα στον Rudy τα τελευταία χρόνια και δίχως αυτόν μοιάζουν να χάνονται κάπως στο παρκέ. Επιπλέον, ο Rudy είναι παίχτης που μπορεί να μαρκάρει τόσο στην περιφέρεια, όσο και στην ρακέτα, λόγω της σωματοδομής του. Σε αυτά τα 33 λεπτά που έπαιξε τόσο κακά κόντρα στην Πολωνία, το κενό του φάνηκε και στις δύο άκρες του γηπέδου.

Δεν άντεξαν μέχρι το τέλος

Από αυτές τις γραμμές, καθόλη την διάρκεια του πρώτου γύρου, αποθεώσαμε την Πολωνία. Τον τρόπο λειτουργίας της, το ομαδικό της παιχνίδι και κυρίως το πολυεργαλείο που λέγεται Waczynski. Απέναντι στους Ισπανούς, το πολυεργαλείο… κόλλησε μένοντας στους 9 πόντους, με 4/7 δίποντα μεν, αλλά 0/3 τρίποντα δε. Επιπλέον, βλέποντας τις ζημιές που είχε προκαλέσει στα παιχνίδια των ομίλων, οι Ισπανοί αντιμετώπισαν ιδανικά τον 26χρονο small forward, υποχρεώνοντάς τον σε 4 λάθη, τα δύο εξ αυτών όταν έχτιζαν την διαφορά τους. Βλέποντας τα 0/3 τρίποντα του Waczynski, αξίζει να σημειώσουμε πως γενικώς η Πολωνία δεν βρέθηκε και στην καλύτερη μέρα της από τα 6,75, καθώς τελείωσε το ματς με 5/18 (Slaughter 1/6). Τέλος, αρνητικός επιθετικά ήταν και ο μεγάλος αστέρας της ομάδας, ο Marcin Gortat, ο οποίος τελείωσε το ματς με 9 πόντους (3/8 σουτ, 3/4 FT) και μόλις 2 rebounds. Και αν μη τι άλλο, σε ματς knock out, χρειάζεσαι/περιμένεις (από) τον center των Wizards, να μαζέψει τα σκουπίδια (Σημειωτέον: οι Ισπανοί είχαν 12 παραπάνω rebounds από τους Πολωνούς, 38 έναντι 26).

Γαλλία 76 – 53 Τουρκία

Για περίπου 15 λεπτά ελπίζαμε. Όχι ότι θα περνούσε η Τουρκία, αλλά ότι θα είχαμε ματς. Μετά, παρατηρήσαμε πως ναι μεν το πρώτο δεκάλεπτο έληξε με επί μέρους σκορ υπέρ των Τούρκων, ωστόσο σε αυτά τα 10 λεπτά ο coach Ataman δεν είχε κάνει καμία αλλαγή. Και δεν χρειαζόταν να είναι πυρηνικός επιστήμονας κανείς για να αναρωτηθεί το εξής:

tw

Απλά ο Gus ήθελε να είναι πολύ πιο επιεικής με την Τουρκία, απ’ όσο της αναλογούσε. Η διαφορά, μεταξύ των δύο ομάδων, αποδείχθηκε χαώδης, καθώς η τουρκική άμυνα, μετά το 15′ του παιχνιδιού, δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει τα γαλλικά plays. H Γαλλία είχε πλουραλισμό στην επίθεσή της, έχοντας για πρωταγωνιστή τον Nando De Colo. Πλέον η προσοχή της ομάδας στρέφεται στον προημιτελικό της Τρίτης, όπου θα αντιμετωπίσει την Λετονία.

Γαλλική κυριαρχία…

… Σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Σούταραν καλύτερα, πήραν περισσότερα rebounds, έδωσαν περισσότερες assists, έκαναν περισσότερα κλεψίματα, έσβησαν τα φώτα στους Τούρκους (blocks) σε έξι περιπτώσεις. H ομάδα του Collet ευτύχισε να δει εαυτόν να σουτάρει με 47,6% (30/63 σουτ), το οποίο χωρίστηκε σε 50% στα δίποντα (19/38) και 44% στα τρίποντα (11/25). Αντίθετα οι Τούρκοι δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα, κάτι που αποδεικνύει το 32,2% στα σουτ (19/59). Το στοιχείο, πάντως, που έδωσε το σαφές προβάδισμα για τη νίκη της οικοδέσποινας ήταν οι παγκίτες της, καθώς σκόραραν τους 35 από τους 76 πόντους της ομάδας.

bench

‘Νταξ, υπάρχει μια μικρή διαφορά εδώ…

MVP

Ο monsieur De Colo. Ο guard της Γαλλίας ήταν εξαιρετικός στα περίπου 28 λεπτά που αγωνίστηκε και αν ο Collet τον χρησιμοποιούσε λίγο παραπάνω, ίσως και να βλέπαμε ένα triple double. Τελείωσε το ματς με 15 πόντους (4/5 2p., 2/4 3p., 1/3 FT), κατέβασε 7 rebounds, μοίρασε 7 assists, έκανε 1 κλέψιμο και 3 λάθη. Συμπαραστάτες του στη νίκη επί της Τουρκίας, οι Fournier (12 p.), Lauvergne (12p.) και Batum (10 p.).

Η απογοήτευση

Περιμέναμε το κάτι παραπάνω από τον Osman, ελέω κρισιμότητας του ματς. Ο παίχτης της Anadolu Efes, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ευρώπη και – λογικά – θα τον δούμε σύντομα και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, σημείωσε μόλις 5 πόντους, έχοντας 2/9 σουτ. Πάλεψε, πάντως, με τα θηρία της Γαλλίας κάτω από το καλάθι και κατάφερε να μαζέψει 7 rebounds. Aπό κοντά, σε απογοήτευση, και ο Ali Muhammed aka Bobby Dixon, ο οποίος τελείωσε το ματς με 9 πόντους και 9 assists, ωστόσο είχε 4/13 σουτ (3/6 2p., 1/7 3p.). Ως μπασκετόφιλοι, πάντως, του συγχωρούμε την χθεσινή του εμφάνιση, αφού μας χάρισε το παρακάτω split defense, από το οποίο ακόμα ζαλιζόμαστε.