Eurobasket 2015 Shootaround: Semifinals – Game 1 (aka The Revenge Game)

Posted on Sep 18 2015 - 5:20pm by Giannis Chatsios

Στον απόηχο του απογοητευτικού αποκλεισμού της εθνικής Ελλάδας από την αντίστοιχη της Ισπανίας, αλλά και της είδησης της απόσυρσης του Σπανούλη από την εθνική, έλαβε χώρα ο ημιτελικός που καθήλωσε την μπασκετική Ευρώπη μπροστά στις οθόνες της, η εκδίκηση της Ισπανίας απέναντι στους Γάλλους για όσα τράβηξε την τελευταία διετία. Το πάλκο όπου ένας τεράστιος μπασκετμπολίστας έδωσε μια παράσταση αντάξια του θρύλου του.

eurobasket shootaround logo

Ισπανία 80 – 75 Γαλλία (ΟΤ, 66 – 66)

Εκδοχή πρώτη: Οι Γάλλοι κατέβηκαν στο παιχνίδι ως το φαβορί για την πρόκριση στον τελικό, απέναντι σε μια Ισπανία καθ’ όλα βασιζόμενη στους Gasol-Mirotic-Rodriguez. Ο Vincent Collet είχε σε κάκιστη μέρα τους Parker και Batum, την ώρα που ο Diaw αρνείτο πεισματικά να σουτάρει, κι έτσι, παρότι κράτησε την επίθεση της Ισπανίας στους 66 πόντους στην κανονική διάρκεια και έστειλε το παιχνίδι στην παράταση με τρίποντο του Batum, δεν βρήκε αρκετό σκορ για να πάρει το παιχνίδι.

Εκδοχή δεύτερη: O εγωισμός της Ισπανίας είχε δεχτεί πλήγμα μετά τις δύο διαδοχικές ήττες σε knock-out απέναντι στη Γαλλία του Collet. Στο παγκόσμιο του 2014 μάλιστα, υποχρεώθηκε σε μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρυσής δεκαετίας της, με τον Parker να την σφυροκοπά και τον Gobert να προοικονομεί όσα θα ακολουθούσαν με τη φανέλα των Jazz στο NBA. Και μάλιστα μέσα στη Μαδρίτη. Στο σπίτι της. Εκεί όπου ήθελε να αντιμετωπίσει την Team USA στον τελικό. Αντικατέστησε τον αστείο Orenga με τον Scariolo, που της έχει χαρίσει δύο Ευρωπαϊκά, και βγάζει το καλύτερο κάθε φορά από τον Gasol. Το πληγωμένο θηρίο, λένε, είναι πιο επικίνδυνο.

Το σκηνικό;

Οι Γάλλοι έρχονται για πρώτη φορά αντιμέτωποι στη La Roja με τον τίτλο του φαβορί. Και την ώθηση που τους δίνει το γεγονός ότι παίζουν στην έδρα τους, μπροστά σε 27 χιλιάδες κόσμο. Έχουν την καλύτερη άμυνα του τουρνουά, και ίσως τον καλύτερο αμυντικό center παγκοσμίως.

Το αποτέλεσμα;

Ο τεράστιος Pau Gasol κάνει μια εμφάνιση από αυτές που θα διηγούμαστε στα εγγόνια μας, από αυτές που τα παιδάκια στην Καταλονία θα προσπαθούν να αναπαράγουν στα τσιμέντα με φθαρμένες μπάλες και σκισμένα παπούτσια για χρόνια. Θα μας βάλει και πάλι σε σκέψεις στο ερώτημα “ποιος είναι ο καλύτερος Ευρωπαίος όλων των εποχών;”, ερώτημα που μετά το πρωτάθλημα του Nowitzki έμοιαζε να έχει λήξει. Θα προσεγγίσει περισσότερο από κάθε άλλον τα τελευταία χρόνια την έννοια του “πήρε το παιχνίδι μόνος του” και πλέον είναι έναν αγώνα μακριά από το να πάρει και ένα τουρνουά μόνος του. Στα 35 του και μετά από (ακόμα) μία εκατοστή παιχνίδια στο ΝΒΑ. Δίχως πραγματικό back-up στη 12άδα της Ισπανίας. Σε έναν αγώνα που έμοιαζε να μάχεται τόσο απέναντι στους Γάλλους, όσο και απέναντι στην κόπωση του κορμιού του. Ένα παιχνίδι που έγινε κλασικό με το που έληξε. Μια ανεπανάληπτη ατομική μπασκετική παράσταση.

Και οι Γάλλοι, θύμα του μεγαλείου του.

Εκδοχή τρίτη: Ο Gus εκτίμησε νίκη των Γάλλων. Τα υπόλοιπα ήταν ήδη ιστορία.

Πάμε να δούμε πιο αναλυτικά, όμως, τί έγινε.

Το παιχνίδι δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για τους Ισπανούς. Στη δεύτερη κιόλας φάση ο Gobert έβαλε ένα καλάθι μετά από επιθετικό rebound στο οποίο έμοιαζε με 30άρη που παίζει σε σχολικό πρωτάθλημα. Στο πεντάλεπτο είχε ήδη 5 rebounds και 1 κλέψιμο στον Gasol, ενώ ο οίστρος του De Colo στην επίθεση έδωσε νωρίς ένα προβάδισμα 7 πόντων στους Γάλλους.

Οι Ίβηρες, αντίθετα, φαίνονταν χαμένοι νωρίς, και δίχως ψυχολογία. Χαρακτηριστική είναι η φάση που έχουν δημιουργήσει ρήγμα στη Γαλλική άμυνα και πασάρουν την μπάλα έξω στον ελεύθερο Claver: πριν καλά-καλά η μπάλα φύγει από τα χέρια του, οι συμπαίκτες του είχαν κατεβάσει το κεφάλι για να γυρίσουν προς την άμυνα.

Ο Chacho Rodriguez είναι όμως ο άνθρωπος γι’ αυτές τις στιγμές. Ένας σύγχρονος γενειοφόρος και κάπως πιο φαντεζί Παπαλουκάς, που μπορεί με τις εμπνεύσεις του να αλλάξει το ψυχολογικό καθεστώς ενός αγώνα.

Πρώτα με αυτή την “ανόητες μαριονέτες, χορέψτε για μένα” κίνηση:

Κι έπειτα με ένα Navarro:

Για να κλείσει, μετά από όλα αυτά, η πρώτη περίοδος στο +3 για τους Γάλλους.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι Γάλλοι βρήκαν γρήγορα λύσεις στα πρόσωπα των Gelabale και Lauvergne, ώσπου να δείξει σημεία ζωής και ο Parker με 4 πόντους, μα οι Ισπανοί πλέον είχαν αναθαρρήσει και ο Gasol έπαιζε με τους Lauvergne και Gobert στο ζωγραφιστό. Το παιχνίδι οδηγούσε η Γαλλία, κρατώντας το προβάδισμα με νύχια και με δόντια, μέχρι να ξυπνήσει για πρώτη φορά στο τουρνουά ο Rudy, να αψηφήσει το πρόβλημα στη μέση και να σκοράρει 5 συνεχόμενους πόντους για να δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του, με 32 – 31.

Και για όλη την κριτική που δέχεται ο Scariolo και τα αστειάκια για την μπριγιαντίνη, η παρακάτω είναι μια εξαιρετική υλοποίηση του σχεδίου του, εκμεταλλευόμενος πάντα τη βαρύτητα του Gasol σε κάθε σημείο του παρκέ.

Την ίδια ώρα, ο Ιάκωβος Φιλιππούσης με τη μελιστάλακτη φωνή και την ψύχραιμη περιγραφή του, ηρεμούσε τον κόσμο που παρακολουθούσε το παιχνίδι από το σπίτι του:

Σίγουρα παίζει στο ΝΒΑ ο Mirotic; Γνωρίζει τον Gobert;

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε, με τους Ισπανούς να μπαίνουν με την ίδια νωθρότητα στην επίθεση, μα και τις δύο ομάδες να τα δίνουν όλα στην άμυνα. Το παιχνίδι έγινε μάλλον άσχημο, ωστόσο Parker, Batum είχαν συμμετοχή στους πρώτους 13 πόντους των Γάλλων στην περίοδο, και το κλειστό της Lille ανέβαζε θερμοκρασία. Με το σκορ στο 39-46, ο Gasol απέσπασε μέσα σε 10” τα δύο πρώτα φάουλ1)κρατήστε την πληροφορία του Gobert και ο Collet έβαλε αμέσως στη θέση του τον Lauvergne. Και όπως ένα τυχαίο γεγονός αλλάζει τον ρου των γεγονότων, έτσι και ο Lauvergne πήρε τις επόμενες δύο επιθέσεις, βάζοντας ένα υπό πίεση σουτ από τα 6 μέτρα στη γωνία και ένα αναπάντεχο τρίποντο με ταμπλό, φτάνοντας τη διαφορά στη μεγαλύτερη τιμή της, 40-51.

Οι Ισπανοί δεν έδειχναν να έχουν τρόπο να σκοράρουν πέρα από τις βολές του Pau, που κρατούσε την ομάδα όρθια. Η Γάλλοι έπαιζαν έναν αχταρμά, ο οποίος όμως απέδωσε 23 πόντους, και η πιο άσχημη περίοδος ενός συγκλονιστικού αγώνα βρήκε τις ομάδες στο 48-56.

Μπαίνοντας στην 4η περίοδο, η διαχωριστική γραμμή που διακρίνει την σωστή άμυνα από το foul έγινε θολή και οι διαιτητές σφύριζαν κατά περίπτωση. Οι μάχες όταν οι μπάλα ακουμπούσε στον Gasol, αλλά και για το rebound μετά από κάθε χαμένο σουτ, θύμιζαν περισσότερο zombie apocalypse παρά μπάσκετ. Κάπως έτσι ο Gobert φορτώθηκε με άλλα δύο γρήγορα fouls σε ένα λεπτό, και το παιχνίδι να μπαίνει στην τελική ευθεία με τον προσωπικό αντίπαλο του Gasol ένα foul μακριά από την αποβολή. Δεν θέλει πολύ για να σκεφτεί κανείς που πήγαινε η μπάλα σε κάθε φάση. Η ρακέτα της Γαλλίας ήταν το βασίλειο του Pau, ο οποίος θέριζε τους καρπούς της επικράτειας του, είτε επιδεικνύοντας τις απεριόριστες κινήσεις του στο low post, είτε χρησιμοποιώντας ωμή δύναμη απέναντι στα 4 fouls του Gobert. Στην άμυνα, βέβαια, έπαιρνε που και που το ρεπό του, όμως εκτέθηκε η αδυναμία του Gobert να σκοράρει στο 1 vs 1, όσο και το άτσαλο touch του κοντά στο καλάθι.

Τι να πεις παραπάνω;

Αυτό που κάνει στον Gobert με την ομάδα του πίσω στο σκορ 2′ πριν από τη λήξη του ημιτελικού, θα δικαιολογούσε ακόμα και την “Alex DeLarge treatment” από προπονητές στα τμήματα υποδομής, χωρίς να τίθεται ηθικό ή νομικό ζήτημα.

Αφού μετά από ένα lay-up του Chacho η Ισπανία παίρνει προβάδισμα με 66-63, 16” από τη λήξη, o Batum αδιαφορώντας για το ότι τα έχει σπάσει ως τότε, απαντά αμέσως με αυτό:

Το πρόβλημα είναι ότι τα 14” που άφησε στο ρολόι, είναι υπέραρκετά για να κάνει τη δουλειά του ο Pau Gasol.

Πρόβλημα;
Ο Gobert, εν προκειμένω, έχει την απάντηση:

Παράταση λοιπόν, και οι Γάλλοι έχουν το momentum από τα δύο μεγάλα plays στο τέλος της κανονικής διάρκειας, την υποστήριξη του κόσμου στο γήπεδο, στο κάτω-κάτω έχουν και το σκήνωμα του Tony Parker διάολε, και έτσι παίρνουν προβάδισμα 3 πόντων, 72-75, 1:27 πριν τη λήξη του παιχνιδιού. Δεκατρία δευτερόλεπτα ύστερα, ο Rudy Gobert υποπίπτει στο 5ο foul του και αποβάλλεται. O Dr. Pau βάζει 8 πόντους σε 74”, οι Γάλλοι δεν ξανασκοράρουν. Κόρνα γραμματείας, Pau στο πάνθεον, Γάλλοι στον μικρό τελικό. Τέλος.

Ο μόνος Γάλλος που την πάλεψε

14 πόντοι και 3 assists με 6/12. Ο De Colo βάζει υποψηφιότητα για τη θέση του νέου ηγέτη της Εθνικής Γαλλίας.

Φρέσκο Ζελαμπάλ έχω

Sore Looser

Gasol vs Parker: σημειώσατε 1

Για τις ανάγκες τις άσκησης θα πάρουμε ως δεδομένο ότι ο Nowitzki είναι ο #1 Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας των τελευταίων 20 ετών2)ή και της ιστορίας.

Για το #2 ερίζουν Gasol και Parker. Αμφότεροι πρωταθλητές NBA, All-Stars, με χρυσό σε Eurobasket, ηγέτες των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων εδώ και 15 χρόνια.

Σήμερα ο Pau Gasol, ο παίκτης που θα μπορούσε να παίζει στην Ευρώπη ως πρωταγωνιστής μέχρι τα 45 του όπως μας αποδεικνύει εδώ και δύο βδομάδες, απάντησε στο ερώτημα. Σε ηλικία 35 ετών έβαλε 40 πόντους στην καλύτερη άμυνα του τουρνουά, απέναντι στον Gobert. Τι συζητάμε; Έβαλε 40 από τους 80 πόντους της ομάδας του. Το 50%. Και πρόσθεσε 11 rebounds, 1 assist, 1 κλέψιμο και 3 τάπες. Δεν κέρδισε μόνος του κάποια Εσθονία, μα την – στα χαρτιά – πιο δυνατή ομάδα του Εurobasket.

Κι όλα αυτά, χωρίς καν να χρησιμοποιήσει όλα τα βέλη που έχει στη φαρέτρα του. Δίχως τρίποντα ή σουτάκια από τα 5-6 μέτρα. Εκεί, στο χαμηλό block, το οποίο έμοιαζε με θάλαμο βασανιστηρίων για τους Γάλλους, ανήμπορους να τον σταματήσουν χωρίς foul.

Tην ίδια στιγμή, ο Parker βίωσε το ναδίρ σε έναν προβληματικό τουρνουά για τον ίδιο, μετά από μια προβληματική σεζόν για το ΝΒΑ, με τα ερωτηματικά να ξεπηδούν σχετικά με το αν μπορεί να ανακάμψει. 10 πόντοι με μόλις 4/17 σουτ, 6 assists και 3 λάθη ο απολογισμός του. Καθοριστική η αναποτελεσματικότητά του σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση.

Ο βασιλιάς του understatement:

Όλοι πλέον περιμένουμε τους Σέρβους να βρουν στον τελικό τον Pau Gasol, και φυσικά τον Mirotic, που πριν μερικές μέρες έσκισε μια Σέρβικη σημαία. Πρόκειται για τον πιο πολυαναμενόμενο τελικό των τελευταίων ετών, μια από τις τελευταίες παραστάσεις μιας απίστευτης γενιάς, και ίσως την παράδοση της σκυτάλης σε μια νέα, επανακάμπτουσα, μπασκετική υπερδύναμη.
Εκτός κι αν, βέβαια, οι Λιθουανοί έχουν άλλα σχέδια.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

References
1 κρατήστε την πληροφορία
2 ή και της ιστορίας