NBA 2015-16: Small Forwards to Watch

Posted on Nov 5 2015 - 12:30pm by Giannis Chatsios

12046617_10153283806877615_2651880440774886844_n

Αφού ξεμπερδέψαμε με τα backcourts, θα περάσουμε στις θέσεις των forwards, που έχουν, άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, το μεγαλύτερο βάθος στη λίγκα. Εδώ που ήρθατε όμως ξεχάστε τους LeBron και τους Durant αυτού του κόσμου, και κάντε υπομονή για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Η θέση έχει πολύ ενδιαφέρον και κόσμο που ψάχνει τη διάκριση.

NBA Small Forwards to Watch 2015-16

Al Farouq Aminu (όχι, δεν είμαι Σεΐχης), Portland Blazers, 25

Εντάξει, εντάξει, βρισκόμαστε στην εποχή της θεοποίησης του προτύπου 3&D, και αυτό δεν είναι απαραίτητα παράλογο. Η ομάδα πληρώνει τη συνεισφορά του παίκτη στη στήλη με τις νίκες και τις ήττες, όχι το μπασκετικό ταλέντο του, ή το αθλητικό του flow. Ακόμα και στα πλαίσια αυτού του, ενίοτε οπτικά δύσκολου trend, το γεγονός πως ο Al-Farouq Aminu, ο οποίος στο κάτω-κάτω στερείται του “3” κομματιού της εξίσωσης, είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης της περσινής νικήτριας της Νorthwest Division, είναι κάτι που υπερβαίνει την μπασκετική μου ανοχή. $ 30 εκατ. εγγυημένα για 4 χρόνια; Καλός αμυντικός, ναι, αλλά δεν έχει αποδειχτεί lock down ούτε στο 3, ούτε και στο 4. Εξαιρετικός wing rebounder, όταν παίζει εκεί. Μα το 28% που έχει στην καριέρα του στα τρίποντα, φουσκωμένο κιόλας από ένα απρόσμενο 31% στη rookie season του, τον κάνει βάρος στην επίθεση αν δεν υπάρχει stretch big δίπλα του.

Κρατήστε τον στα κατάστιχά σας, γιατί πιθανότητα θα με ξεφτιλίσει μέσα στη χρονιά, για να ρίξει ακόμα χαμηλότερα την – ήδη στον λάκκο – αξιοπιστία μου.

Επίσης, δείτε Blazers, για να απολαύσετε τον Lillard και τον McCollum να προσπαθούν να βάλουν 40 σε κάθε παιχνίδι. Και όσο συζητάμε ακόμα για SFs, την προσπάθεια του Harkless να σώσει την καριέρα του υπό τον Terry Stotts.

Mario Hezonja, Orlando Magic, 20

Πόσο δύσκολο είναι να φανταστεί κανείς τον Skiles στον ρόλο του λοχία και τον Mario Hezonja να τον βγάζει από τα ρούχα του;

Δύσκολα ο Mario θα βρει περισσότερα από 20’ λεπτά στο συνωστισμό των φετινών Magic, μα η αστείρευτη αυτοπεποίθησή του και η αδιαφορία του για το περιβάλλον που βρίσκεται, βαθιά πέρα από τα σύνορα του ναρκισσισμού, είναι από τους βασικούς λόγους που θα βλέπω σχεδόν κάθε βράδυ τα παιχνίδια του Orlando.

Ίσως ο Skiles να θέλει να τον στραγγαλίσει, αλλά το φλεγόμενο χέρι του, του είναι απαραίτητο στις πεντάδες που θα έχουν μέσα τον Payton και οτιδήποτε εκτός του Frye.

Danilo Gallinari, Denver Nuggets, 27

*Δεν πρόκειται να παλιώσει. Ποτέ.

Το δεύτερο τρίτο της ακόλαστης μπασκετικής ονείρωξης του Simone Pianingiani το φετινό καλοκαίρι1)εντάξει ντε, τον Σεπτέμβρη που εμφανίζεται στις λίστες μας. O Gallo κάποτε αποτέλεσε το βασικό αντάλλαγμα των Knicks για να αποκτήσουν τον Carmelo Anthony, και -αν και δέχομαι και τον Ty Lawson στη συζήτηση- ό,τι κοντινότερο σε star έχει ντύσει με τα χρώματά του το Denver την τελευταία τετραετία. Ένας παίκτης με αυτοπεποίθηση που αρμόζει στους θρύλους του αθλήματος, με βρωμόχερο και μια αστείρευτη μπασκετική φαντασία, προσεκτικά κρυμμένη και ενδεδυμένη σε ένα power forward κορμί. Στην Ευρώπη θα είχε γίνει θρύλος για το all-around παιχνίδι του και τις 30άρες που θα κατέβαζε όποτε γούσταρε. Η ιδιοσυγκρασία του όμως δεν θα μπορούσε να χωρέσει στην Ευρώπη, και, ορθώς, έφυγε από πολύ νωρίς για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Εκεί, τα πράγματα είναι λίγο δυσκολότερα για να είναι κανείς ένα διαρκές θαύμα που μαγνητίζει τα βλέμματα κάθε βράδυ. Άλλωστε πόσοι είναι οι διεθνείς που το έχουν πετύχει; Ένας Δύο Gasol, ένας Ginobili, ένας Parker και ο Dirk έρχονται στο μυαλό. Το ίδιο δύσκολο, ή και παράλογο, είναι να στηθεί μια ομάδα πάνω στο ταλέντο του Gallo. Έτσι δοκιμάστηκε σαν σουτέρ και σαν stretch four, ενίοτε σαν point forward, πάντα πολύ καλός, σποραδικά εντυπωσιακός, αλλά ποτέ δεν έφτασε τη δόξα των προαναφερθέντων. Είναι λογικό άλλωστε, νομίζω, πως ποτέ δεν είχε μέσα του την εργατικότητα και τη μανιώδη τελειομανία των προαναφερθέντων, ούτε και την ανταγωνιστικότητα τους, αποτελώντας κληρονομιά μιας παλιότερης εποχής μπασκετικών εστέτ, το οποίο ίσως μεταφράζεται και στα μέτρια ποσοστά του κατά τη διάρκεια της επταετούς καριέρας του, απότοκο της τάσης του προς το εξεζητημένο. Πόσα video να βάλω, έχουν μπει σχεδόν όλα στο preview του Μαυράκη2)Μαυράκης, Denver, Colorado, see what we did there?.

Ο Gallinari είναι γλυκός και συνάμα οργιαστικός, σαν την Άνοιξη του Vivaldi. Το καμάρι του Sant’ Angelo Lodigiano συνδυάζει σε κάθε του κίνηση την παραδοσιακή ιταλική σαγήνη με την σύγχρονη επιτηδευμένη επιδεικτική καγκουριά, μα το αποτέλεσμα είναι τόσο όμορφο που σχεδόν αγνοείς το δεύτερο κομμάτι.

Την τελευταία διετία έχει κάνει τρεις εγχειρήσεις στα γόνατα (δύο φορές χιαστούς στο αριστερό, μηνίσκο στο δεξί), γεγονός που του έχει στερήσει σε μεγάλο βαθμό την όποια εκρηκτικότητα μπορεί να είχε τα προηγούμενα χρόνια. Κι όμως, με την ευκινησία του ακόμα να είναι υπό συντήρηση και ανακατασκευή δεν διστάζει να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να φτιάξει plays μετά από ντρίπλα, με μια σειρά από σχεδόν χορευτικές λεπτομέρειες στις κινήσεις του, που βγάζουν τους αμυντικούς εκτός ισορροπίας. Θυμηθείτε πόσο εύκολα πήγαινε στη γραμμή για βολές στο Eurobasket. Σχεδόν εκπλήσσεται κανείς όταν συνειδητοποιεί πως ο “πετεινός”3)Gallo = πετεινός είναι ακόμα 27 ετών, και υπό άλλες συνθήκες τώρα θα έμπαινε στο peak της σωματικής του ρώμης. Οι Nuggets, πάντως, ποντάρουν στην υγεία του, και με το extension που του έδωσαν, απέδειξαν την εκτίμησή τους στην όαση μπασκετικότητας που είναι ο Ιταλός στο τωρινό roster της ομάδας τους, και την πεποίθηση πως θα είναι μέρος του νέου συνόλου που θέλουν να χτίσουν, ακόμα και αν τα $ 45 εκατ. που έχει λαμβάνειν την επόμενη τριετία μοιάζουν πολλά με βάση το ιστορικό του.

Εκτός αν κάποιο νύχτα συνέλαβαν το διεστραμμένο μπασκετικό/γενετικό πείραμα, να μεταμοσχεύσουν τον εγκέφαλο του Gallo στον Mudiay, δημιουργώντας έτσι το αντίπαλο δέος του Anthony Davis στην εποχή των μεταλλαγμένων.

Δεν θα πρέπει βέβαια να λησμονήσουμε και το back-up του, το πολυεργαλείο της περιφέρειας με το διάτρητο χαμόγελο, τον ντοπαρισμένο Corey Brewer που δεν βλέπει το καλάθι σαν κουμπότρυπα, Will Barton. Ο λιπόσαρκος Will βρωμάει τσιμέντο, αλητεία και νυχτερινή υγρασία, χωρίς να ξεχνά ποτέ τις καταβολές του:

https://instagram.com/p/5uw-vtTaB5/

Και, αν το καλοσκεφτείς, οι δύο τους θα μπορούσαν να πρωταγωνιστούν, σαν άτυποι αρχηγοί σε ομηρικές μάχες, σε κάποιο υπαίθριο γηπεδάκι. Από τη μια ο fundamentally sound λευκός ψηλός με το γλυκό χέρι, μαλθακός στην όψη, αλλά με μάτι που γυαλίζει, ευγενικός έξω από τις γραμμές του γηπέδου με γλώσσα φαρμάκι μέσα, και από την άλλη ο κοκαλιάρης, οξύθυμος τσόγλανος, πιο κοντός, μα πιο επιθετικός, με το παιχνίδι μονταρισμένο στις ανάγκες των δρόμων.

 Kent Bazemore, Atlanta Hawks, 26

Δεν είμαστε λίγοι εμείς που περιμένουμε εδώ και χρόνια την έκρηξη του Kent Bazemore, την εξέλιξή του σε έναν πολυμορφικό περιφερειακό, ο οποίος προσφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και παίζει στο 100% κάθε λεπτό. Στους Warriors μας έδειξε εκλάμψεις που πρόβαλλαν αυτή την εικόνα στα μάτια μας, αλλά έσβηναν πίσω από ένα βαθύ rotation και επισκιάζονταν από την ανακήρυξή του ως sideline legend, με τους πανηγυρισμούς του να δένουν υπέροχα με τα όργια του Curry στο παρκέ. Στους δραματικούς Kobe-less Lakers, προ διετίας, πήρε λεπτά και εντυπωσίασε, με 13/3/3, 1,5 τρίποντο, κοντά 2 κλεψίματα+ blocks, επιβεβαιώνοντας τις θεωρίες μας, όμως το sample size ήταν περιορισμένο (23 αγώνες, 15 ως starter). Ήταν επίσης αρκετό για να τον ξεχωρίσει ο Mike Budenholzer και να τον χρίσει το πασπαρτού που θα φέρνει από τον πάγκο. Υπήρχαν, βέβαια, κάποιες αρρυθμίες στην ενσωμάτωσή του στο σύστημα του περσινού Coach of the Year. Οι πάσες του δεν διέθεταν την ακρίβεια και την καιριότητα που χαρακτηρίζει την ομάδα του Budenholzer, η άμυνά του ήταν κατά καιρούς υπέρ το δέον τζόγος, αφήνοντας κενά σε ομαδικό επίπεδο και οι αποφάσεις του στην επίθεση λίγο λιγότερο εκλεπτυσμένες από αυτές των συμπαικτών του.

Το ενδιαφέρον, όμως, πέφτει φέτος πάνω του, λόγω της μετανάστευσης του DeMarre Carroll σε βορειότερα κλίματα. Ο Budenholzer έβγαλε έναν legit starter από τον τελευταίο που κάποτε λεγόταν “Junkyard Dog”, και ο τελευταίος εξαργύρωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή της Atlanta και την προσωπική του βελτίωση με ένα παχυλό συμβόλαιο (4 χρόνια/$ 60 εκατ.) στο Toronto, για να γίνει ο άνθρωπος που θα στρώσει την άμυνα των Raptors και θα σώσει το τομάρι του Dwane Casey. H πορεία του Carroll, στην πραγματικότητα, δεν διαφέρει φοβερά από αυτή του Bazemore. Παλεύοντας για 3 χρόνια στους πρόποδες του NBA, σημείωσε την πρώτη του ενθαρρυντική σεζόν στα 26 του στους Jazz του Corbin, για να τον κοζάρει ο Budenholzer και, μετά από μια αναγνωριστική χρονιά, να τον κάνει αναπόσπαστο γρανάζι της μηχανής του. Σε παρόμοια θέση βρίσκεται και ο Bazemore φέτος, έστω και αν είναι 26 πια, στη δεύτερη χρονιά του στους Hawks. Παρά τη φυγή του Carroll, ο πήχης στην Atlanta δεν πέφτει, αλλά στόχος παραμένει η κορυφή της Ανατολής, και ο προπονητής που οδήγησε την ομάδα στην καλύτερη regular season της ιστορίας της, ποντάρει στο πολυδιάστατο παιχνίδι του Kent Bazemore για να μπαλώσει εκ των έσω το κενό του Carroll.

Τα πρώτα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά, ευχόμαστε τα καλύτερα στον Kent, γιατί φαίνεται καλό παλικάρι. Σουτάρει πολύ και σουτάρει καλά από κοντά και από το τρίποντο, αποφεύγοντας την ενδιάμεση απόσταση, γεγονός ενθαρρυντικό για τις προοπτικές του σαν κομμάτι του επιθετικού πλάνου του Mike Budenholzer.

Marcus Morris, Detroit Pistons, 26

Ένα πολύ σύντομο ιστορικό:

Οι δίδυμοι Morris είναι απαράλλαχτοι. Μετά από μια τριετία, κατά την οποία αγωνίστηκαν παρέα στο Kansas, δήλωσαν συμμετοχή στο draft του 2011, όπου και επελέγησαν με διαδοχικά picks από τους Suns στο #13 ο Markieff και από τους Rockets στο #14 ο Marcus, κάτι που θεωρήθηκε μια μίνι-έκπληξη, καθώς ο κατά 7′ γηραιότερος Marcus ήταν ο παραγωγικότερος αδερφός κατά την κολεγιακή τους καριέρα. Οι ρόλοι όμως αντιστράφηκαν για τους αφούς Morris, καθώς ο Marcus έπαιξε – δεν έπαιξε 17 αγώνες υπό την σκέπη του Kevin McHale, την ώρα που ο Markieff, έστω και από τον πάγκο, απολάμβανε την εμπιστοσύνη του Alvin Gentry.

Η επανένωση των δυο αχώριστων αδερφών δεν άργησε, με τον Marcus να ακολουθεί τον αδερφό του στην Arizona, όπου ξαναέσμιξαν. Όλα πήγαιναν καλά, και μάλιστα πήραν λιγότερα χρήματα για να παίζουν μαζί, ώσπου, δυόμισι χρόνια μετά και κάτι καλoκαιρινά μπλεξίματα με την αστυνομία, οι Suns έστειλαν τον Marcus στο Detroit εν μία νυκτί, με τον αδερφό του να το μαθαίνει από το twitter, σπάζοντας δεσμούς αίματος και εξοργίζοντας τον έναν που τους απέμεινε. Κι αν οι παίκτες φεύγουν, τα συμβόλαια δεν αλλάζουν.

Κάπως έτσι, ο starter στο Detroit Marcus Morris, ο οποίος μπορεί να παίζει αιώνια για τον Van Gundy σουτάροντας από μακριά και βοηθώντας τον Drummond στο rebound, θα αμείβεται με $ 5 εκατ., το οποίο του χρόνου ενδεχομένως να αντικατοπτρίζει το 5% του salary cap. Κι όσο παίζει, θα βλέπουμε ενώπιόν μας τη ζωντανή απόδειξη της τραγικής οικονομικής διαχείρισης δύο πλευρών. Από τη μία του manager των αδελφών, και από την άλλη της διοίκησης του Phoenix.

Shabazz Muhammad, Minnesota Timberwolves, 23

Ως λυκειόπαιδο είχε δημιουργήσει hype αντίστοιχο του Wiggins και του Anthony Davis. Το εξελιγμένο παιχνίδι του, αλλά και το εντυπωσιακό για την ηλικία του σωματικό προφίλ, ήταν τα υλικά για να χτιστεί η φήμη ενός αξιοζήλευτου prospect, το οποίο πρόλαβε και τσίμπησε το UCLA.

Μέχρι που, μεταφερόμενοι για λίγο στη Νιγηρία του ’90, μάθαμε πως ο πατέρας του, σε μια πρωτοφανή επίδειξη καιροσκοπισμού, μα και ηλιθιότητας, τον παρουσίαζε ένα χρόνο μικρότερο από ότι πραγματικά ήταν. Αφού συνειδητοποιήσουμε το μεγαλείο του τύπου, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι τούτο δεν ήταν ό,τι καλύτερο για τις προοπτικές του ίδιου του Shabazz. To θρυλούμενο #1 κατέληξε στο #14 και τους Minnesota Timberwolves, με την πρώτη του χρονιά να είναι δραματική, με αποκορύφωμα4)ή τελοσπάντων, το αντίθετο του αποκορυφώματος τις μόλις 6 assists σε 37 αγώνες και 290 αγωνιστικά λεπτά. Όχι ακριβώς ο τύπος με τον οποίο θα ήθελες να ναυαγήσεις σε ένα ερημονήσι.

Κι όμως πέρυσι έδειξε ψήγματα του επιθετικού ταλέντου του, κάνοντας τους fantasy owners του περιχαρείς για καμιά 30αριά παιχνίδια, με 13 πόντους, 4 και κάτι rebounds και πολύ καλά ποσοστά, παρουσιάζοντας και ένα αξιοπρεπές τρίποντο που δεν υπήρχε μέχρι πρότινος. Όλα αυτά για λίγο όμως, γιατί τον παρέσυρε η κατάρα των τραυματισμών.

Φέτος επιστρέφει. Τι να περιμένετε; Έναν Power Forward παγιδευμένο σε σώμα Shooting Guard, τον οποίο έβαλα στους SFs συμβιβαστικά. Ένα short-man’s post game, βασισμένο κυρίως στην εκρηκτικότητα και στο στοιχείο του απρόβλεπτου, που συνοδεύει την αριστεροχειρία του, ένα effect χοάνης, καθώς όποτε παίρνει την μπάλα αυτή σπάνια ξαναμοιράζεται κάπου, το σποραδικό εντυπωσιακό rebound ή κάρφωμα και άμυνα στα όρια της προσβολής του αθλήματος. Οι Wolves έχουν γαλόνια ταλέντου στο roster τους πλέον, και ο Muhammad δύσκολα θα νιώθει ασφαλής, ανταγωνιζόμενος τον Andrew Wiggins για λεπτά, κι όμως, είναι ακόμα 23 και δεν τον έχουμε δει για ολόκληρη σεζόν. Το καλοδουλεμένο επιθετικό του ρεπερτόριο αξίζει τα βλέμματά μας.

Στο video φαίνεται και το περίεργο skillset του. Ένας post-player που χαίρεται να τρέχει στον αιφνιδιασμό a la Barkley και βγάζει το ψωμί του με short drives που καταλήγουν σε bank-shots από τα 2-3 μέτρα, αρκετά διαφορετικός από τα σημερινά καλούπια.

Jae Crowder, Boston Celtics, 25

Έγραφα για το πως ο Crowder θύμιζε Faried λόγω εμφάνισης, σύντομα καταλάβαμε ότι δεν έχει καμία σχέση, γιατί βασικά είναι G/F, πως ήταν η ψυχή του πάγκου των Mavericks και ο Ainge τον ψείρισε από το Dallas για τα ψυχολογικά του Rondo και για το πως είναι ένα βελτιωμένο τρίποντο μακριά από τον ξαφνικά πολύφερνο τίτλο του νέου DeMarre Carroll.

Then This Happened:

Πιθανότατα μέχρι να δημοσιευτεί το κείμενο θα είναι κάπου βασικός quarterback.

Jae Crowder was born on July 6, 1990 in Villa Rica, Georgia to Helen Thompson and basketball player Corey Crowder. Crowder attended Villa Rica High School, where he played as starting quarterback for the football team and as starting point guard for the basketball team.

Giannis Antetokounmpo & Kawhi Leonard

… αλλιώς, the fellowship of the hand.

Ομολογουμένως, για site που απευθύνεται σε ελληνικό κοινό, δεν έχουμε γράψει πολλά πράγματα για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, κι αυτό ίσως είναι περισσότερο αντίδραση στις κορώνες που συνοδεύουν το όνομα του, παρά στην τεράστια προοπτική του.

Ούτε και τώρα θα το κάνουμε, μα μην ανησυχείτε, μείνετε συντονισμένοι.

Για τον Kawhi από την άλλη, πρόσφατα έφτασε στα γραφεία μας εξώδικη δήλωση πως σε περίπτωση που δεν ελαττώσουμε τις αναφορές στο πρόσωπο του, ο ατζέντης του θα ζητήσει περιοριστικούς όρους με ασφαλιστικά μέτρα. Σας παραπέμπουμε λοιπόν στο κείμενο του Νίκου, ενόψει του συμβολαίου που τελικά υπέγραψε ο SF των Spurs.

Τα ρέστα…

Στο Sacramento, από την άλλη πλευρά, αφού έχουν μαζέψει το Σέρβικο lobby να κάνει κουμάντο στα γραφεία, πίσω από ένα βαρύ προπέτασμα καπνού από τα εκατοντάδες τσιγάρα και με τη βοήθεια φιαλών ακριβού whiskey – πίνοντας στην υγειά του κορόιδου, οι φίλαθλοι πρέπει να είδαν Eurobasket και καμαρώνοντας Belinelli και Casspi θα ονειρεύονται πρωταθλήματα. Τα πρωταθλήματα δεν θα έρθουν, αλλά ο Ισραηλινός είναι μια χαρά επιλογή για να μπαίνει μέσα όταν ο Rudy Gay, και το εξοργιστικό ώρες-ώρες παιχνίδι του, φτάνουν τον George Karl στα όρια του νευρικού κλονισμού. Λίγη άμυνα να έπαιζε, και θα συζητάγαμε μήπως μπορεί να ξεκινάει σε αυτή τη λίγκα. Πρόκειται παράλληλα για παίκτη που έχει συντονιστεί όσο λίγοι με τις τάσεις του αθλήματος, παίρνοντας λιγότερα από το 10% των προσπαθειών του από τη ζώνη της μέσης απόστασης.

Otto Porter απέδειξε στα περσινά playoffs πως αποτελεί, παρά την αστάθειά του, κλειδί για το μέλλον των Wizards. Μπορεί να μαρκάρει πολλές θέσεις, το σουτ του βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο, το ίδιο και η ικανότητά του να βάζει την μπάλα στο παρκέ. Είναι o προφανής κληρονόμος του Tayshaun Prince, με τον οποίο μοιράζονται σωματότυπο. Η ικανότητά του να παίξει τόσο στο 3, όσο και σαν small-ball 4 μπορεί να λύσει τα χέρια του εκάστοτε προπονητή του.

Tέλος, άλλη μια προσωπική λατρεία είναι ο καταπληκτικός Gordon Hayward. Δίχως υπερβολή, μπορεί να είναι ο πληρέστερος και πιο πολυσύνθετος παίκτης της λίγκας. Το παιδαρέλι που κατέπληξε τους πάντες με το Butler έχει χτίσει ένα φοβερά δυνατό κορμί, και παράλληλα, έχει δουλέψει το επιθετικό του ρεπερτόριο τόσο που έχει φτάσει σε ύψη που κανείς δεν θα περίμενε πριν 5-6 χρόνια. Τελειώνοντας τη σεζόν με μέσους όρους κοντά στο 20/5/5 με 45% FG  και 37% από το τρίποντο, και με το PER του να ξεπερνά το 20, είναι πιθανότατα ο καλύτερος παίκτης που δεν έχεις δει. Σελίδες επί σελίδων γράφτηκαν για το πως ο Gobert άλλαξε τη μοίρα των Jazz μετά τη φυγή του Kanter, μα είναι άδικο για τον Hayward να μην αναγνωρίσουμε ότι αποτελεί τον καλύτερο σκόρερ και ταυτόχρονα τον καλύτερο playmaker της ομάδας, την ώρα που συνήθως επωμίζεται δύσκολα μαρκαρίσματα και είναι από τους καλύτερους chasedown blockers της λίγκας.

Όλα αυτά, μαζί με το γεγονός πως είναι gamer και έκανε ρόμπα δημόσια των Colin Cowherd, ο οποίος βασικά, είναι ο παππούς σου που γκρινιάζει για τα μπλιμπλίκια στα χέρια σου. Ήταν και ο παίκτης με τον οποίο έπρεπε να κόψω τα δεσμά μετά την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της LOL, λόγω του νέου συμβολαίου του, και χτυπάει μια ευαίσθητη χορδή. Καλή τύχη στις περιπέτειές σου, γενναίε πρίγκηπα.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

References
1 εντάξει ντε, τον Σεπτέμβρη
2 Μαυράκης, Denver, Colorado, see what we did there?
3 Gallo = πετεινός
4 ή τελοσπάντων, το αντίθετο του αποκορυφώματος

5 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. Shane Heal November 5, 2015 at 13:56 -

    Πόσα δίκια για τον Hayward

    • Billy Hoyle November 5, 2015 at 15:44 -

      Shane Heal ρε φίλε, αυτό, τελεία.
      Ο αγαπημένος μου παίκτης της Α1 ως παιδί, των παικτών του Άρη εξαιρουμένων.

  2. Mr.White November 7, 2015 at 13:01 -

    Παντως για τον Αντε πρεπει να γραψετε κατι. Δεν λεω αυτα τα τραγελαφικα/διθυραμβικα που διαβαζουμε καθε μερα αλλα ισως ενα ωραιο αρθρο σαν αυτο που ειχατε γραψει παλια για τον Παπ.

    • Billy Hoyle November 7, 2015 at 13:27 -

      Έκανα μια διακριτική νύξη, δεν έκανα; :p

      • Mr.White November 7, 2015 at 17:49 -

        Sorry φιλε, δεν το επιασα με την πρωτη!