Moses Malone: Ο Κυρίαρχος των Αιθέρων

Posted on Mar 23 2016 - 6:15am by Loukas Moschoulas

Σαν σήμερα το 1955 γεννήθηκε ο Moses Malone. Με αφορμή την ημέρα της γέννησης του το RetroHog κάνει μια ανασκόπηση στην καριέρα του θρύλου του Houston και της Philadelphia και σας θυμίζει τα κατορθώματα του “Chairman of the Boards”, όπως ήταν το παρατσούκλι του, στα πρωταθλήματα του ABA και του NBA.

moses1

O Moses Malone κατάφερε να καταρρίψει πολλά ρεκόρ στην επαγγελματική του καριέρα και να γίνει μέλος του Hall Of Fame το 2001, ενώ το 1996 ψηφίστηκε μέσα στους 50 κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του NBA. Αυτός είναι ένας τρόπος που μπορεί κάποιος να περιγράψει τον Moses Malone.

Ένας άλλος τρόπος είναι αυτός που χρησιμοποίησε ο Bill Simmons στο πάντα αγαπημένο του “Book of Basketball”1)δεν μεταφράζουμε το παρακάτω, για να μη χαθεί η φρασεολογία:

“Moses crashed the boards. He crashed the living hell out of them. He annihilated them. He left them for dead.”

Όλα αυτά ήταν πράγματα που προσπάθησαν να πουν άλλοι για να περιγράψουν τον Moses Malone. Για την ακρίβεια, όλοι μίλαγαν για τον Moses, εκτός από τον ίδιο, καθώς ήταν τόσο “αντιδημοσιογραφικός”, που βασάνιζε τους δημοσιογράφους. Tους έφερνε σε τέτοια αμήχανη θέση, ώστε να μοχθούν για να του αποσπάσουν κάτι περισσότερο από μονολεκτικές απαντήσεις ή για να κρατήσουν μια συνέντευξη ενδιαφέρουσα.

Εδώ βλέπετε τον Moses σε ρεσιτάλ unimaginative ευφράδειας – για τα δικά του στάνταρ πάντα:

Ευτυχώς για τον Malone, οι πράξεις του μιλούσαν καλύτερα από τα λόγια του.

Τα δύσκολα χρόνια και η απόφαση ζωής

Ο Moses Eugene Malone (όπως είναι το πλήρες όνομα του) γεννήθηκε στο Petersburg της Virginia. Ήταν μοναχογιός, μεγαλώνοντας μόνο με την μητέρα του, Mary, καθώς εκείνη ήταν που έδιωξε τον πατέρα του από το σπίτι, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζε o τελευταίος με το αλκοόλ. Τα γεγονότα αυτά έγιναν όταν ο Malone ήταν στην ηλικία των δύο ετών. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα, καθώς η μητέρα του δούλευε ως ταμίας σε αλυσίδα super market για ένα ποσό περί τα $100 την εβδομάδα, παρά τα διάφορα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.

Όλες οι δυσκολίες που πέρασε μεγαλώνοντας τον έκαναν αρκετά εσωστρεφή, αλλά ταυτόχρονα πολύ δυναμικό και ανεξάρτητο. “Ήταν πολύ περήφανος, δεν θα ζητούσε ποτέ λεφτά. Η μητέρα του έκανε πολύ καλή δουλειά στον τρόπο που τον μεγάλωσε” είχε δηλώσει ο assistant coach του Petersburg High School, τον οποίο ο Moses είχε σαν πατέρα. Το μπάσκετ φαινόταν να του προσφέρει μια διέξοδο από την δύσκολη καθημερινότητα. Παίζοντας στην ομάδα του Petersburg High School τις τελευταίες δύο χρονιές κατέκτησε ισάριθμα πολιτειακά πρωταθλήματα με την ομάδα να μένει αήττητη για 50 αγώνες. Βέβαια, οι επιδόσεις του Moses στο σχολείο δεν ήταν και οι καλύτερες και το να σπουδάσει σε κολέγιο θα ήταν φυσιολογικά πολύ δύσκολο για αυτόν. Το μπάσκετ, όμως, του πρόσφερε αυτή τη διέξοδο, και, έχοντας προτάσεις από σχεδόν 200 κολέγια που του πρόσφεραν πλήρη υποτροφία, υπέγραψε Letter of intent για να παίξει στο Maryland του Lefty Driesell.

Η ασυμβατότητά του με τα γράμματα (“Mumbles” ήταν ένα από τα παρατσούκλια του, λόγω των προβλημάτων στην ομιλία, στα οποία βασίστηκαν και οι αμφιβολίες για το νοητικό του επίπεδο), αλλά και η οικονομικά δύσκολη παιδική του ηλικία, τον οδήγησαν στο να απορρίψει την πεπατημένη οδό για τον επαγγελματικό αθλητισμό, πρωτοπορώντας σε μια τακτική που θα γινόταν δημοφιλέστερη τα επόμενα χρόνια, και προσπερνώντας τη στροφή του κολεγίου πριν τις λίγκες των μεγάλων, NBA και ABA. Σε ηλικία 19 ετών, λοιπόν, και με ύψος 2.08 δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει το άλμα από το high school κατευθείαν στο ABA και τους Utah Stars, που τον επέλεξαν στον τρίτο γύρο του draft του 1974, απορρίπτοντας έτσι την πρόταση του Maryland και αφήνοντας άναυδο τον – φίλο του μέχρι το τέλος – coach Lefty Driesell.

Έτσι έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των Η.Π.Α. που έγινε επαγγελματίας χωρίς να αγωνιστεί σε κάποιο κολέγιο. H επιλογή του κατακρίθηκε, όμως ο ίδιος δήλωνε “Ξέρω ότι ο κόσμος λέει πολλά που επέλεξα τους Utah Stars, όμως δεν υπάρχει κανένα θέμα με την ηλικία μου και με το πως σκέφτομαι, γιατί πιστεύω ότι μπορώ να τους διαλύσω όλους. Μπορείτε να το δείτε αυτό“.

Το ABA και τα πρώτα χρόνια στο NBA

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, οι Utah Stars επέλεξαν τον Moses στον τρίτο γύρου του draft του 1974. Την χρονιά εκείνη αγωνίστηκε σε 83 παιχνίδια με τους Stars με μέσους όρους 18,8 ppg και 14,6 rpg. Συμμετείχε στο ABA All-Star Game και ήταν μέλος της All-Rookie Team στο τέλος της χρονιάς. Την επόμενη χρονιά, η ομάδα της Utah διαλύθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων και έτσι τα δικαιώματα του Malone πουλήθηκαν στους St. Louis Spirits τον Δεκέμβριο του 1975. Την τελευταία σεζόν του ABA, ο Moses αγωνίστηκε με τους Spirits σε 43 παιχνίδια, έχοντας 14,3 ppg και 9,6 rpg.

Stars 74-75 Moses Malone,

Η επόμενη χρονιά βρήκε το NBA να απορροφά τέσσερις ομάδες του ABA (Denver Nuggets, Indiana Pacers, New Yorks Nets και San Antonio Spurs) και οι υπόλοιποι παίκτες να γίνονται draft. Ο Malone επιλέχθηκε στο νούμερο 5 από τους Portland Trail Blazers τον Αύγουστο του 1976, όμως δεν αγωνίστηκε σε κανένα παιχνίδι με την φανέλα τους, καθώς δόθηκε με ανταλλαγή στους Buffalo Braves για ένα first-round pick του 1978. Όμως ούτε στο Buffalo έμελλε να στεριώσει, καθώς αγωνίστηκε μόλις σε δύο παιχνίδια για έξι λεπτά συνολικά, μετά έγινε και πάλι ανταλλαγή στους Houston Rockets για δυο μελλοντικά picks πρώτου γύρου.

Ο Malone βρήκε το σπίτι του στο Houston, ανταμώνοντας τον coach Tom Nissalke, o οποίος ήταν ο προπονητής των Utah Stars στην πρώτη επαγγελματική σεζόν του. Με τους Rockets ο Malone καταφέρνει να αναγνωριστεί η αξία του και γίνει ένας από τους κυρίαρχους centers στον τομέα των rebounds σε όλο το NBA. Σε 82 παιχνίδια την πρώτη του χρονιά στις Ρουκέτες τελειώνει την χρονιά με 13,2 πόντους και 13,1 rebounds, κατακτώντας την τρίτη θέση στη λίστα των rebounders σε όλη την λίγκα, πίσω μόνο από τους Bill Walton και Kareem Abdul-Jabbar, ενώ σημειώνει και ρεκόρ επιθετικών rebounds σε μία σεζόν με 437. Συμμετέχει στο πρώτο από τα δώδεκα συνεχόμενα All-Star Game που έπαιξε και στα playoffs βοηθάει την ομάδα του να φτάσει μέχρι και τους τελικούς της Ανατολής2)τότε ήταν διαφορετικός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση καταφέρνοντας να κάνει ένα ακόμα ρεκόρ σε επιθετικά rebounds σε παιχνίδι post season, κατεβάζοντας 15.

Στη δεύτερή του χρονιά, λόγω τραυματισμού, έχασε 23 παιχνίδια στο τέλος της regular season και δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα του στα playoffs. Οι αριθμοί του συνέχισαν να ανεβαίνουν κατά τη διάρκεια των τεσσάρων επόμενων ετών του στους Houston Rockets, με αποκορύφωμα τις χρονιές που κέρδισε τα βραβεία MVP, τις σεζόν 1978-79, 1981-82, ενώ σε τρεις από τις τέσσερις σεζόν κατάφερε να κατακτήσει και τον τίτλο του πρώτου rebounder (1978-79, 1980-81, 1981-82). Σε ομαδικό επίπεδο οι Rockets τη μόνη χρονιά που έφτασαν μακριά στην post season ήταν το 1981, όταν ηττήθηκαν από τους Celtics στους Τελικούς με 4-2, στην δεύτερη χρονιά του Larry Bird στο ΝΒΑ.

Η κορυφή

Το καλοκαίρι του 1982 ο Malone γίνεται restricted free agent και αποδέχεται την πρόταση των 76ers. Οι Rockets ματσάρουν την προσφορά όμως συμφωνούν σε ανταλλαγή με την ομάδα της Philadelphia, παίρνοντας τον Caldwell Jones και ένα pick πρώτου γύρου για το επόμενο draft. Με τους Julius Erving, Maurice Cheeks και Andrew Toney να βρίσκονται ήδη στην ομάδα, αυτό που χρειαζόταν η ομάδα των Sixers ήταν ένας dominant center για να φτάσει μέχρι τέλους, και ο Moses τους βοήθησε να φτάσουν στη γη της επαγγελίας από την πρώτη κιόλας του χρονιά εκεί.

Moses Malone

Συνεχίζοντας τις εκπληκτικές του εμφανίσεις και με 24,5 πόντους και 15,3 rebounds κατακτά για τρίτη -και τελευταία- φορά το βραβείο του MVP. Η ομάδα τερματίζει πρώτη σε όλο το NBA με 65-17 μπαίνοντας στα playoffs με το απόλυτο πλεονέκτημα της έδρας. Το οποίο, βέβαια, δεν φάνηκε να τους χρειάστηκε καν. Με ρεκόρ 12-1 στην post season οι Sixers κατακτούν το πρωτάθλημα με μεγάλη ευκολία και ο Malone με 26 ppg και 15,8 rpg είναι ο MVP των τελικών. Στο δρόμο για την κατάκτηση του τίτλου κέρδισαν με 4-0 τους Knicks στον δεύτερο γύρο (να θυμίσουμε ότι το 1983 οι δύο πρώτοι των περιφερειών δεν έπαιζαν στον πρώτο γύρο), με 4-1 τους Bucks στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας και 4-0 τους αποδεκατισμένους, καθώς έλειπαν οι McAdoo, Worthy, ενώ ο Nixon έπαιξε στα δύο πρώτα παιχνίδια με τραυματισμένο ώμο, Lakers στους μεγάλους τελικούς του NBA.

Η ιστορία που έχει μείνει, όμως, από εκείνα τα playoffs, είναι η ατάκα του Malone λίγο πριν ξεκινήσουν τα παιχνίδια απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων που του ζήτησαν μία πρόβλεψη και αυτός απάντησε “Fo, Fo, Fo”, δηλαδή “Four, Four, Four”, θέλοντας να δείξει ότι η ομάδα του θα κάνει sweep και στις τρεις σειρές που θα παίξει. Τελικά ο center της Philly δεν έπεσε και πολύ έξω. Πάντως, οι απόψεις μπορεί να διίστανται για το αν το “Fo, Fo, Fo” ήταν η καλύτερη ατάκα του Moses ή αυτή…

…όμως, δεν τίθεται θέμα για το αν η σεζόν 1982-83, ήταν η καλύτερη του Malone με οποιαδήποτε στάνταρ:

Τα επόμενα δυο χρόνια οι αριθμοί του Malone παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα(25,6 πόντους και 13,1 rebounds το 1985 και 23,8 πόντους με 11,8 rebounds to 1986), όμως η ομάδα δεν κατάφερε να προχωρήσει στα playoffs, καθώς είχε ήδη ξεκινήσει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον το δίπολο Lakers-Celtics. Το καλοκαίρι του 1986 η ομάδα στα πλαίσια μια αλλαγής, και θέλοντας να δώσει τα ηνία στον shophomore Charles Barkley, ανταλλάσσει τον Malone μαζί με Terry Catledge και δύο picks πρώτου γύρου στους Washighton Bullets παίρνοντας τους Jeff Ruland και Cliff Robinson3)όχι τον γνωστό, πρωταθλητή με το UConn το 1988, αλλά αυτόν που ήρθε και στα μέρη μας τη σεζόν 1993-1994 για να φορέσει τη φανέλα του Μίλωνα. Στις δύο σεζόν στην Πρωτεύουσα θα συνεχίσει να έχει μέσου όρους double double, τελειώνοντας την καριέρα του στους Bullets με 22,3 πόντους και 11,2 rebounds.

Η αρχή του Τέλους

Σε ηλικία 33 ετών, το καλοκαίρι του 1988, αποφασίζει να αλλάξει παραστάσεις επιλέγοντας τους Hawks του Mike Fratello. Τα πρώτα δύο χρόνια συνεχίζει να αποδίδει στα standards που είχε συνηθίσει το κοινό από τις θητείες του σε Rockets και Sixers (19,5 pts και 10,9 rebounds), όμως στην τρίτη του χρονιά στην Atlanta, ύστερα και από την αποτυχία τους να κερδίσουν μια θέση στα playoffs, η αλλαγή προπονητή έφερε και αλλαγές στην ομάδα. Ο Moses έχει πλέον ρόλο παγκίτη και οι αριθμοί του μειώνονται αρκετά, στη σφαίρα των 10,6 πόντων και 8,1 rebounds σε 23,3 λεπτά συμμετοχής. Παράλληλα, αντιμετωπίζει και προσωπικά προβλήματα, καθώς η γυναίκα του τον κατηγορεί για ξυλοδαρμό και καταθέτει αίτηση διαζυγίου. Η καριέρα του έχει μπει σε καθοδική χρονιά, και ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός του.

Ο Malone όμως δεν το βάζει κάτω και επιλέγει τους Bucks για επόμενο σταθμό της καριέρας του, αποφασισμένος να αποδείξει ότι δεν είναι ακόμα ξεγραμμένος. Τα καταφέρνει, και την σεζόν 1991-92 σε ηλικία 36 ετών σημειώνει μέσους όρους 15,6 πόντους και 9,1 rebounds με την φανέλα του Milwaukee. Είναι και η τελευταία φορά που ο Moses Malone θα θυμίζει τον οδοστρωτήρα της δεκαετίας του ’80. Την επόμενη χρονιά ένας σοβαρός τραυματισμός στην μέση δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί σε περισσότερα από 11 παιχνίδια. Προβληματική μέση και προχωρημένη ηλικία δεν ήταν ποτέ καλός συνδυασμός για αθλητή. Ο Malone επανήλθε, βέβαια, για δύο ακόμα σεζόν στο NBA: το 1993-94 για 55 αγώνες με την ομάδα που είχε κατακτήσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή, τους Sixers, και την επόμενη με τους San Antonio Spurs, με τους οποίους και έπαιξε τα τελευταία 17 παιχνίδια της καριέρας του σε ηλικία 40 ετών, αλλά ήταν περισσότερο ο γύρος του θριάμβου σε μια δοξασμένη καριέρα, παρά ισότιμο στέλεχος των ομάδων αυτών.

Ο παίκτης Moses Malone: Αυτός ο άγνωστος

Η ατυχία του Moses Malone είναι πως άνθισε μια εποχή που το μπάσκετ δεν περνούσε την καλύτερή του εποχή. Και το στυλ παιχνιδιού του αδικείτο από το γεγονός πως δεν μπορούσε να μπει σε βιντεάκια με περιλήψεις φάσεων. Ο Kareem είχε τοsky-hook, ο Magic τις no-look assists, o Michael είχε highlights γενικώς, o Dr. J είχε τα υπεράνθρωπα lay ups και καρφώματα, ο Hakeem το dream shake. Ποια ήταν η κίνηση σήμα κατατεθέν του Moses; Να αρπάζει τη γαμημένη την μπάλα. Και να κερδίζει φάουλ. Τί είδους highlight να φτιάξει κάποιος με ένα τύπο να παίρνει την μπάλα καθαρά επειδή το ήθελε περισσότερο από τους άλλους και μετά να σκοράρει από τη γραμμή των βολών; Δεν είναι και τόσο εύκολο να ταυτιστεί ο θεατής με έναν τραμπούκο των ρακετών. Ακόμα και ο Rodman, που θεωρείται από πολύ κόσμο ο μεγαλύτερος rebounder όλων των εποχών, έχοντας μαζέψει, όμως, 5.580 λιγότερο σκουπίδια από τον Moses, είχε τα πολύχρωμα μαλλιά για να βοηθήσουν στην αναγνωρισιμότητα του, ενώ ο – εξίσου μη εντυπωσιακός – Bill Walton ήταν ένας διανοούμενος που φορούσε τα χαβανέζικα πουκάμισα και έκανε σιβυλλικές δηλώσεις. Ο Moses Malone ήταν ένας συνεπής εργάτης που έμπαινε, κυριαρχούσε στο γήπεδο, και αποχωρούσε ήσυχος και χαμηλών τόνων εκτός παρκέ για 21 ολόκληρα χρόνια.

Στο γήπεδο ήταν απλά σαρωτικός. Ένας απίστευτος αθλητής που ισοπέδωνε τον αντίπαλο και όχι απλά λόγω της δύναμής του. Είχε εκπληκτικές αλτικές ικανότητες, γρήγορα πόδια και ήταν αδιανόητα ταχύς για το ύψος του. Ήταν ένας πρόγονος των υπεράνθρωπων αθλητών του σήμερα, καθώς όντας έφηβος ξεχώριζε απέναντι στους υπολοίπους παίκτες σαν άνδρας που έπαιζε με παιδάκια. Αυτή η ικανότητα του θα μπορούσε να αποδοθεί απλά στο ένστικτο, για να πάρει το κείμενο και μια αύρα μυστικισμού, αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική. Χρησιμοποιούσε τον κώλο του σαν όπλο μαζικής καταστροφής, καταλαμβάνοντας περισσότερο χώρο από όσο του αναλογούσε στη ρακέτα και, ενώ είχε μικρά χέρια (αν παρατηρήσει κάποιος, με το ζόρι κόλλαγε την παλάμη του στην μπάλα), το άλμα του και η δυνατότητά του να πραγματοποιεί συνεχόμενα άλματα, ήταν στοιχεία που πάντα του εξασφάλιζαν το σκουπίδι. Και από την στιγμή που έχει μαζέψει 6.731 επιθετικά rebounds, οι πόντοι ήταν εύκολο να ακολουθήσουν. Όπως εξάλλου έλεγε και στο παρακάτω διαφημιστικό της Nike, “if you ain’t got the ball, you can’t shoot the ball”:

Αν και ξεκίνησε αρκετά μονοδιάστατος στην επίθεση, ανέπτυξε μια σειρά από κινήσεις αργότερα, καθώς μπορούσε να ντριπλάρει με ιδιαίτερη ευκολία απέναντι στους ξύλινους ογκόλιθους που έβρισκε απέναντι του ή να χρησιμοποιεί το drop step. Όταν έπαιρνε την μπάλα με πλάτη έφθανε με ευκολία στο καλάθι ή τη γραμμή των ελευθέρων βολών. Και από την στιγμή που συζητάμε για κάποιον που έχει επιχειρήσει 11.864 ελεύθερες βολές με ποσοστό κοντά στο 80%, είχε κάθε δικαίωμα να την αποκαλεί γραμμή της φιλανθρωπίας. Όσο για την άμυνα, ας μην το συζητάμε. Η καλύτερη του ήταν όταν είχε απέναντι του κάποιον φινετσάτο σέντερ, με εξαιρετική τεχνική, που δεν τρελαινόταν και για τις επαφές, όπως για παράδειγμα ο Kareem: κόλλαγε πάνω του, καταλάμβανε με τα πόδια και τον κώλο διπλάσιο χώρο και του έκανε τη ζωή αφόρητη – χαρακτηριστικό είναι πως στον αποκλεισμό των Lakers από τους Rockets το ’81 σε τρία παιχνίδια, ο Malone “έγραψε”απέναντι στον Kareem 31,3 ppg / 17,7 rpg, ενώ σε όλη την σειρά των τελικών του ’83, ο Moses υπερτέρησε του αντιπάλου του κατά 40 rebounds!

Η χαρά του marketing να λέγεσαι Moses

Η χαρά του marketing να λέγεσαι Moses

Παρά τα τρία βραβεία Πολυτιμότερου Παίκτη, όμως, στην κανονική περίοδο, αποτέλεσμα των ικανοτήτων του που τον καθιστούσαν δυσβάσταχτο βάρος για τους αντιπάλους και είχε ως αποτέλεσμα να βγάζει εντυπωσιακά νούμερα (τουλάχιστον 20ppg / 10rpg με τέσσερις διαφορετικές ομάδες), ο ίδιος ο τρόπος παιχνιδιού του δεν μπορούσε να αποφέρει εξίσου καλά αποτελέσματα στα playoffs.

To ανελέητο κυνήγι των επιθετικών rebounds τον έβγαζε πολλές φορές εκτός θέσης και δεν του επέτρεπε να επιστρέψει γρήγορα στην άμυνα, γεγονός ασυγχώρητο για το ΝΒΑ στις αρχές τις δεκαετίας του ’80 με τους συνεχείς αιφνιδιασμούς. Ενώ ήταν καλός αμυντικός στο ένας εναντίον ενός, είχε την ατυχία να βρεθεί σε ομάδες με κακούς αμυντικούς και απλά δεν είχε την ικανότητα να καλύπτει τα κενά, λειτουργώντας σαν τερματοφύλακας στο ζωγραφιστό. Κάτι ενδεχομένως οξύμωρο στην όλη ιστορία είναι πως η ικανότητα του στα rebound, πλήγωνε(;) την ομάδα του στο τομέα αυτό, καθώς ο ίδιος δεν έκανε box-out και οι συμπαίκτες του δεν είχαν τη διάθεση ή δεν θεωρούσαν πως χρειαζόταν να τον βοηθήσουν.

Επιθετικά, για να τιμήσουμε και τη σελίδα μας, ο Moses Malone δεν ήταν ακριβώς ο πρότυπος ballhog, αλλά οι ατάκες του άνοιξαν το δρόμο για κάτι παραπάνω. Χαρακτηριστικό σκηνικό ήταν εκείνο που του είχε ζητηθεί από το βοηθό προπονητή στους Houston Rockets, Carroll Dawson, να δουλέψουν στην πάσα. Ο Moses του είχε πει το απόλυτο quote που θα πρέπει να γραφεί στο θυρεό του ιδρύματος για αμετανόητους ballhogs, που θα ανοίξουμε στο άμεσο μέλλον

“CD, they ain’t paying me to pass.”

Tα κατορθώματα του Moses

O “Chairman of the Boards” αγωνίστηκε στα επαγγελματικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ για 21 σεζόν (2 στο ABA και 19 στο NBA) κατόρθωμα που όμοιό του έχουν πετύχει μόνο τρεις παίκτες: ο Roberts Parish, o Kevin Willis και ο Kevin Garnett. Στο διάστημα αυτό γέμισε το παλμαρέ του με τα ακόλουθα:

  • Έχει κατακτήσει τρία βραβεία MVP και βρίσκεται σε ένα γκρουπ οχτώ παικτών που έχουν τουλάχιστον τόσα (Kareem Abdul-Jabbar 6, Bill Russell και M.J. 5, W. Chamberlain και L. James 4, Larry Bird και Magic Johnson 3)
  • Είναι πρώτος σε απόλυτο αριθμό επιθετικών rebounds σε ABA και NBA με 7.382
  • Είναι πρώτος στο NBA σε σύνολο επιθετικών rebounds, με 6.731, σε μία χρονιά, με 587, αλλά και σε έναν αγώνα, με 21
  • Είναι όγδοος στην λίστα των πρώτων σκόρερ στο NBA με 29.580
  • Είναι τρίτος στην λίστα των rebounders με 17.834

Ένα κλειστό group πέντε παικτών με πάνω από 25.000 πόντους και 15.000 rebounds

  • Είναι δεύτερος σε εύστοχες ελεύθερες βολές, με 9.018, και τέταρτος σε προσπάθειες, με 11.864
  • Είναι δωδέκατος σε αριθμό αγώνων, με 1.329, και 15ος σε λεπτά συμμετοχής, με 45.071

O Moses μέσα από τα λόγια των άλλων

Σε όλα τα χρόνια που μεγαλούργησε στα παρκέ του ΝΒΑ πολλοί αναφέρθηκαν στον Moses Malone. Πάμε να θυμηθούμε μερικά από αυτά που έχουν πει άνθρωποι του μπάσκετ για τον χαρισματικό center.

Del Harris (Προπονητής των Rockets 1979-1983)

Ο Moses δεν ήταν τόσο αναγνωρίσιμος όπως οι 10 superstars στην ιστορία του μπάσκετ. Ποτέ δεν διαφήμιζε τον εαυτό του, υπήρχαν πολλά πράγματα που έκανε και δεν άφηνε να γίνουν γνωστά. Οι περισσότεροι τον ήξεραν για τους αριθμούς του, λίγοι όμως ήξεραν τον άνθρωπο Moses, πόσο αστείος, έξυπνος και καλοπροαίρετος ήταν.

Charles Barkley (Συμπαίκτης στους Philadelphia 76ers)

Όταν πήγα στους 76ers το 1984 (σε ηλικία 21 χρονών) έβλεπα όλους τους παίκτες σαν μεγάλους αδερφούς. Όμως υπήρχε ένας τύπος, που τότε δεν καταλάβαινα γιατί, με πήρε υπό την προστασία του. Μου συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν ο πατέρας μου. Και όταν μια φορά τον ρώτησα, “Mo τί κάνω εδώ; Δώσε μου καμιά συμβουλή.” μου είπε απλά “Μικρέ είσαι χοντρός και τεμπέλης.

Julius Erving (Συμπαίκτης στους 76ers)

Ο Moses είναι σαν τον Frank Sinatra, ένα παιδί που το έκανε πάντα με τον δικό του τρόπο και στο τέλος τα άλλαξε όλα.

Larry Creger (Βοηθός προπονητή στους Utah Stars του ABA)

Όταν επιλέξαμε στο draft τον Moses, είπα ότι το κολέγιο είναι για το 99% των παικτών, αλλά όχι για τον Malone. Τί θα ήταν καλύτερο να κάνει, να κάτσει στα θρανία ή να παίξει μπάσκετ; Επίσης τί ήταν αυτό που χρειαζόταν η οικογένεια του, τον Moses στο σχολείο ή να βοηθήσει άμεσα στα οικονομικά;

Spencer Haywood (Forward των Knicks, Sonics το εφηβικό είδωλο του Malone)

Για την επιλογή του Moses να μην πάει στο κολέγιο: “Τα κολέγια υπάρχουν για να χρησιμοποιούν τους παίκτες. Αν είσαι μαύρος και δεν είσαι από πλούσια οικογένεια, τότε παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου και κερδίζεις ό,τι μπορείς.

Rich Kelley (Center, New Orleans Jazz)

Μιλώντας για την ικανότητα του Moses στο επιθετικό rebound: “Έχει την ταχύτητα, το timing, έχει όλα τα πράγματα που περιμένει κανείς, αλλά το κυριότερο πράγμα είναι η επιμονή του. To 80% του παιχνιδιού του στηρίζεται στο επιθετικό rebound.

Tom Nissalke (προπονητής των Houston Rockets 1976-1979)

Στην προπόνηση πριν από κάποιο παιχνίδι με αντίπαλους τους Lakers o Μο έκατσε για μία επιπλέον ώρα μόνο και μόνο για να κάνει ασκήσεις σε κατάσταση ένας προς ένας. Την επόμενη μέρα βγήκε στο παρκέ παίζοντας για 50 λεπτά, σημειώνοντας 34 πόντους και κατεβάζοντας 25 rebounds. Το έχω ξαναπεί, αν ο Mo αποφάσιζε να έχει το σταριλίκι άλλων μεγάλων παικτών θα τα έχανε όλα.

Moses
O Moses Malone έφυγε από την ζωή στις 13 Σεπτεμβρίου το 2015. Τον βρήκαν στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Norfolk της Virginia, όπου είχε πάει για να συμμετάσχει σε ένα τουρνουά golf που θα έπαιρναν μέρος διάφοροι διάσημοι. Η νεκροψία έδειξε ότι πέθανε στον ύπνο του μετά από πρόβλημα με την καρδιά του.

Ο Mo ήταν ένας από τους τελευταίους centers της παλιάς φουρνιάς, οι οποίοι ζούσαν και ανέπνεαν για τις μάχες κάτω από τα καλάθια, με μια ασίγαστη δίψα για την μπάλα, μα ταυτόχρονα, κι ένας πρωτοπόρος αθλητής που αντιλαμβανόταν τόσο τα οφέλη της σκληρής δουλειάς και της συνέπειας στην προπόνηση, όσο και την εκμετάλλευση του κολεγιακού αθλητισμού. Πολλοί δεν το συνειδητοποιούν, αλλά στην “πηγμένη” από ατομικό ταλέντο δεκαετία του ’80, o Moses ήταν δύο φορές MVP, παραμερίζοντας παίκτες – θρύλους. Σίγουρα δεν ήταν ο πιο φινετσάτος, αλλά θα μείνει στην ιστορία ως μια φιγούρα που κυριάρχησε στις ρακέτες για κοντά μιάμιση δεκαετία, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το star system που αντικατοπτριζόταν στους showtime Lakers και τους Boston Celtics.

Από την άλλη, ίσως ήταν και καλύτερο που μιλούσε κατανοητά μόνο μέσω του work ethic. Αυτό ήταν που έψαχνε επί έξι χρόνια ο Dr. J στους Sixers, για να πάρει το πολυπόθητο πρωτάθλημα. Αυτό ήταν που πήρε το ασύλληπτο footwork του Olajuwon και τον ανέβασε δύο επίπεδα στα summer camp του Houston4)Πραγματικά, η ζωή είναι πολύ άδικη ώρες ώρες. Σκεφτείτε τα σωματικά και αγωνιστικά χαρίσματα του Olajuwon και πάνω σε αυτά, να χτίζει όλα τα υπόλοιπα ο “δάσκαλος” Moses. Αυτό ήταν που μέτρησε στον τότε νεαρό “Sir Charles” στη Philadelphia για να κλείσει το στόμα του και να ακούσει τις τελευταίες ίσως συμβουλές στη ζωή του, που όντως έλαβε υπόψη.

Κλείνοντας, στην περίπτωση του Moses Malone είχε μικρή σημασία αν έγινε αφίσα σε παιδικά δωμάτια ή όχι – σίγουρα αναντίστοιχα λίγες φορές για την αξία του. Ήταν όμως ένας πραγματικός intimidator, ένα σημείο αναφοράς για το τί πρέπει να αντιμετωπίσει ένας αντίπαλος εκείνο το βράδυ, με τρομερό κίνητρο – σαν να ήταν θανατοποινίτης, έχοντας όλα τα στοιχεία ενός καλού rebounder σε υπερθετικό βαθμό και κάποιος φύλακας του υποσχόταν πως θα τον αφήσει ελεύθερο αν έπαιρνε 40 rebounds στο “διπλό” της φυλακής! Είτε για τα χρήματα, είτε για τη δόξα, είτε για την αγάπη για το άθλημα, είτε από ταπεινότητα, ο Moses Malone έπαιζε το κάθε δευτερόλεπτο σαν να μην ήταν star και σαν να μην υπήρχε αύριο.

The following two tabs change content below.

Loukas Moschoulas

Μπορεί να μην πρόλαβε τον “Nick the Greek” να φοράει την αγαπημένη του κίτρινη φανέλα, όμως από μικρή ηλικία ξεκίνησε το μπάσκετ και την προσπάθειά του να τον αντιγράψει. Η προσπάθεια του έμεινε ημιτελής για το καλό του παγκόσμιου μπάσκετ και των πωλήσεων. Αγαπάει το step back shot του Γερμανού επιβήτορα, τους Dallas Mavericks και ακόμα απορεί πως έχασαν το πρωτάθλημα του 2009. Είναι λάτρης του Ανατολικού μπάσκετ, καθώς τον στιγμάτισαν οι μονομαχίες των Wallace με τον Shaq στους τελικούς του 2004. Στο Ball Hog θα ασχολείται κυρίως με τις στήλες retro, και με αφιερώματα.

Latest posts by Loukas Moschoulas (see all)

References
1 δεν μεταφράζουμε το παρακάτω, για να μη χαθεί η φρασεολογία
2 τότε ήταν διαφορετικός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση
3 όχι τον γνωστό, πρωταθλητή με το UConn το 1988, αλλά αυτόν που ήρθε και στα μέρη μας τη σεζόν 1993-1994 για να φορέσει τη φανέλα του Μίλωνα
4 Πραγματικά, η ζωή είναι πολύ άδικη ώρες ώρες. Σκεφτείτε τα σωματικά και αγωνιστικά χαρίσματα του Olajuwon και πάνω σε αυτά, να χτίζει όλα τα υπόλοιπα ο “δάσκαλος” Moses