NBA Playoffs Report: Round 1 Game 1 – East

Posted on Apr 18 2016 - 7:40pm by The Ball Hog
Categorized as
1780
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Σε αντίθεση με τα όσα διαδραματίστηκαν στα πρώτα παιχνίδια των playoffs της Δυτικής Περιφέρειας, τα 3/4 των εναρκτήριων παιχνιδιών στα playoffs match-ups της Ανατολής είχαν ιδιαίτερα μεγάλο σασπένς και ενδιαφέρον μέχρι να κριθεί το αποτέλεσμα. Η ομάδα του Ballhog σχολιάζει και αναλύει οτιδήποτε της κίνησε το ενδιαφέρον αυτές τις πρώτες μέρες και περιμένει με αγωνία και καφέδες την συνέχεια.

Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τί συνέβη σε κάθε παιχνίδι

Ιndiana Pacers @ Toronto Raptors: 100 – 90

Διάσημοι για την ευγένεια και φιλοξενία τους, οι Καναδοί δεν θα μπορούσαν να ξεκινήσουν αλλιώς τα playoffs. Τα τελευταία χρόνια έχουν τρία σερί Division Championships ξεκινώντας την post season με πλεονέκτημα έδρας. Τόσο το 2014, όσο και το 2015, το έχασαν από το πρώτο παιχνίδι στο Air Canada Center, από Nets και Wizards αντίστοιχα, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν αμφότερες τις φορές από τον πρώτο γύρο. Έτσι ξεκίνησαν και χτες.

Polite Raptors

Dwayne Casey, εσύ σουπερστάρ

O Masai Ujiri σε μια προσπάθεια πιθανότατα να αποφορτίσει το κλίμα και να πάρει το βάρος από τους ώμους τους κατ’ εξακολούθηση εγκληματήσαντα στα playoffs Dwayne Casey, δήλωσε δύο μέρες πριν ξεκινήσουν οι αναμετρήσεις με την Indiana πως “ο Casey αξίζει να παραμείνει προπονητής στους Raptors ανεξαρτήτως του αποτελέσματος στον πρώτο γύρο των playoffs”.

Μπορεί να θεώρησε ότι μια τέτοια δήλωση έχει το ειδικό βάρος μιας μεθυσμένης υπόσχεσης αργά τα ξημερώματα στο δρόμο προς το σπίτι, μπορεί να πιστεύει πως η αληθινή αγάπη πρέπει να δοκιμάζεται, μπορεί να θέλησε να τηρήσει τις παραδόσεις ετών, μπορεί απλά να είναι ένας πραγματικά ανίκανος προπονητής, αλλά ο Dwayne Casey αποφάσισε να τεστάρει την αλήθεια των λεγομένων του General Manager των Raptors από το πρώτο κιόλας παιχνίδι.

Κατά τη διάρκεια του δευτέρου ημίχρονου του αγώνα μεταξύ του Toronto και της Indiana, ο προπονητής των Raptors  παρέδωσε ένα masterclass σχετικά με το πώς να καταδικάσετε την ομάδα σας στο να χάσει από έναν αντικειμενικά χειρότερο αντίπαλο.

Βήμα πρώτον

Καταδίκασε τον καλύτερό σου σκόρερ.

Ο DeMar DeRozan είναι ένας εξαιρετικός σκόρερ όταν αντιμετωπίζει κοντά ή πιο αργά shooting guards, τα οποία δεν μπορούν να τον εμποδίσουν να φτάσει κοντά στο καλάθι κατά βούληση, τελειώνοντας με layups ή κερδίζοντας βολές. Υπάρχουν όμως στιγμές που βρίσκει μπροστά του αντίπαλα forwards που είναι αρκετά γρήγοροι στα πόδια ώστε να μην του επιτρέψουν να τους περάσει με ντρίπλα και πιο μακρείς, ώστε να μπορέσει να τελειώσει τις φάσεις πάνω από τα χέρια τους. Τότε, ο DeRozan υποχρεώνεται στο να πάρει μακρινά σουτ και δύσκολα fadeaways από μέση απόσταση που δεν αποτελούν και το αποτελεσματικότερο όπλο του ρεπερτορίου του.

Έχοντας μπροστά του ίσως τον καλύτερο αμυντικό small forward που δεν λέγεται Kawhi Leonard, τον Paul George, o DeRozan ξεκινούσε τη σειρά αγώνων σε μια πολύ δύσκολη θέση και θα χρειαζόταν ιδιαίτερη προσπάθεια και αυξημένη βοήθεια από τον πάγκο για να καταφέρει να πιάσει επιδόσεις στο σκοράρισμα παραπλήσιες με αυτές που συνηθίζει. Αλλά ο Casey αντί να τον βοηθήσει, αποφάσισε να κάνει τη ζωή του του καλύτερού του σκόρερ ακόμη πιο δύσκολη, αναθέτοντας του να είναι αυτός που θα μαρκάρει τον Paul George στην άμυνα.

Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν πως ο DeRozan ξόδεψε όλη του την ενέργεια να κυνηγάει τον PG13 στην άμυνα και στην επίθεση, καθώς περιφερόταν σαν ένα αναποτελεσματικό σκιάχτρο που έπαιρνε φριχτά σουτ από την περιφέρεια.

Το άλλο επακόλουθο ήταν πως ο Paul George έκανε πλάκα με τον DeRozan στην άμυνα

Βήμα δεύτερον

Όταν η επίθεση των αντιπάλων είναι ουσιαστικά ένας παίκτης, μην διανοηθείς να χρησιμοποιήσεις απέναντι του τους καλύτερούς σου αμυντικούς.

Η Indiana έκανε ένα πραγματικά μέτριο επιθετικό παιχνίδι, που μάλλον οφείλεται στο γεγονός πως είναι μια μέτρια επιθετική ομάδα, καθώς ο Frank Vogel, ένας εξαιρετικός προπονητής στην άμυνα, δεν κατόρθωσε ποτέ να κάνει την ομάδα του να αισθανθεί άνετα και να αποδεχθεί πλήρως την αλλαγμένη φετινή επιθετική της ταυτότητα. Αλλά φυσικά δεν είναι τίποτα που να μην μπορεί να γιατρευτεί στο μέλλον με την άνοδο του Myles Turner και λίγο πιο προσεκτική στελέχωση στην περιφέρεια.

Αλλά η Indiana έχει ένα από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου στο πρόσωπο του Paul George, ενός παίχτη που μπορεί να πάρει εύκολα μια σειρά αγώνων μονάχος.

Το Toronto, από την άλλη, είχε δύο χρόνια συνεχόμενα αποκλειστεί στον πρώτο γύρο των playoffs από τον Paul Pierce, και, πιο συγκεκριμένα, λόγω της αδυναμίας των forwards των Raptors να σταματήσουν τον γερο-Truth. Γι’αυτό το λόγο ο Ujiri επικεντρώθηκε σε αυτή την αδυναμία της ομάδας το καλοκαίρι φέρνοντας τον DeMarre Carroll και ντραφτάροντας τον Norman Powell, αμφότεροι πολύ καλοί αμυντικοί στις θέσεις τις οποίες πονούσαν οι Raptors.

Και έχοντας τον Paul George απέναντι του, ο Dwayne Casey αποφάσισε να χρησιμοποιήσει πάνω του τον DeRozan. Έκρινε πως ο αμυντικός εξολοθρευτής Carroll είχε συνέλθει αρκετά από τον τραυματισμό του ώστε να παίξει, αλλά όχι αρκετά ώστε να μαρκάρει τον Paul George και θεώρησε πως ο rookie Powell ήταν αρκετά έμπειρος για να ξεκινήσει στην πεντάδα, αλλά όχι αρκετά ώστε να μαρκάρει τον PG13.

Αλλά για σταθείτε, μήπως ξεχνάμε κάποιον γιατί με όλη αυτή την κατάσταση μας έχει σκάσει ένα déjà vu;

Χμμ, να δούμε τι είχαμε γράψει στο πρώτο shootaround των περσινών playoffs.

Copy Paste, λοιπόν από το σχόλιο για τον περσινό πρώτο αγώνα των Raptors, γιατί απλά δεν είχαμε το Ball Hog πρόπερσι για να αντιγράψουμε από τότε.

“Randy Wittman1)R.I.P. vs Dwayne Casey VS Basketball

Ο Casey ακόμα προσπαθεί να καταλάβει τι τον χτύπησε.

  • Ο James Johnson είναι νεκρός.
  • Ο James Johnson έφαγε το τελευταίο κομμάτι της πίτσας του Dwayne Casey.
  • Ο Pierce κρατάει ομήρους τα παιδιά του Casey.

Αυτές είναι οι μόνες αποδεκτές εξηγήσεις στην αδιανόητη απόφαση του Casey να μην τον ρίξει πάνω στον Pierce, την ώρα που αυτός μαγείρευε το break.

Για μια ακόμη χρονιά, ο αντίπαλος forward σταύρωνε τους Raptors και ο Dwayne Casey κράτησε τον αμυντικό εξολοθρευτή, που φωνάζουν Bloodsport στον πάγκο!”

Βήμα τρίτον

Οι κορυφαίοι παίκτες των Raptors ήταν ο Cory Joseph, που κουβαλούσε το championship pedigree που είχε κληρονομήσει από τους Spurs και ήταν ο πρώτος σκόρερ του αγώνα εκθέτοντας τους Lawson και Ellis όπου έβρισκε μπροστά του και ο Patrick Patterson που με την ενέργειά του και στις δύο πλευρές του παρκέ έκανε τη διαφορά απέναντι στα power forwards των Pacers. Ο Casey τους ξέχασε αμφότερους στον πάγκο, ιδιαίτερα τον Pat Pat στο δεύτερο ημίχρονο. Η έξοδος του Pat Pat για να περάσει μέσα ο ακόμα σκουριασμένος Carroll ήταν καταδικαστική για το Toronto και είναι απορίας άξιον γιατί ο δυναμικός forward εξακολουθεί να είναι στον πάγκο, ενώ ξεκινάει ο Scola με τη βασική πεντάδα.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στατιστικά που ενισχύουν αυτή την απορία είναι ότι από τις 20 πιο πολυχρησιμοποιημένες πεντάδες των Raptors για αυτή την σεζόν, οι 11 είχαν θετικό πρόσημο, και μόνο σε μία από αυτές αγωνιζόταν ο Luis Scola, κάτι που δεν εμπόδισε τον αντικαταστάτη του, τον Patterson δηλαδή, να μένει και να τον παρακολουθεί από τον πάγκο για μεγάλο μέρος του δευτέρου ημιχρόνου.

Celtics @ Hawks 101 – 102

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που παρομοιάζαμε τον Mike Budenholzer με τον Hattori Hanzo, και τον Kent Bazemore το τελευταίο δημιούργημα που με μεράκι πρόσφερε στον μπασκετικό κόσμο.

Ο Bazemore μέσα σε μια τριετία έγινε από το αντίστοιχο ενός χειροκροτητή σε ομιλίες βουλευτών ή/και αρχηγών φοιτητικών παρατάξεων, μια ξεχωριστή προσωπικότητα που τραβάει τα γεγονότα μπροστά με δικές του δυνάμεις κι όχι τις πλάτες άλλων, σε μια ελευθεριακή επίθεση ίσων ευκαιριών.

Είναι κρίμα που το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη δίνεται για την regular season, γιατί ο Bazemore δείχνει έτοιμος να σβήσει τις μνήμες του περσινού καλύτερου παίκτη των Hawks στα playoffs, DeMarre Carroll. Ο Kent έβαλε 23, μάζεψε οχτώ rebounds και πρόσθεσε και δύο τάπες στο πρώτο ημίχρονο, παίζοντας εξαιρετική περιφερειακή άμυνα που κράτησε τον Bradley σε 1/7 τρίποντα. Γλιστρούσε σε κάθε χαραμάδα που άφηνε ανοιχτή η άμυνα των Celtics για να βάλει εύκολους πόντους, είτε με layups, είτε με βολές, και τιμώρησε την ιδέα του Brad Stevens να “κρύψει” τον Isaiah Thomas πάνω του.

Οι Hawks, όπως προβλέψαμε, έδειξαν εμπειρότεροι και πιο ψημένοι από τους Celtics, οι οποίοι μπήκαν αναίτια κομπλαρισμένοι στο παιχνίδι, σουτάροντας με 23% στο πρώτο ημίχρονο, μπαίνοντας σε μια τρύπα 19 πόντων, με τα “Γεράκια” να πηγαίνουν στα αποδυτήρια με χαμόγελα ομάδας που έχει το παιχνίδι στο τσεπάκι και άμυνα ομάδας που διεκδικεί το πρωτάθλημα.

Κι όμως, από τα αποδυτήρια αναδύθηκε μια άλλη ομάδα. Ο Evan Turner μπήκε λοκαρισμένος στον στόχο, με το μάτι ψυχοπαθούς, και με οκτώ πόντους και μία τάπα σάλπισε την πράσινη αντεπίθεση. Αξίζει να παρατηρήσετε τον τρόπο που ποστάρει, μπουκάροντας με φόρα από το τρίποντο και βάζοντας στην πλάτη του τον αμυντικό του με εκρηκτικές κινήσεις, για να τιμωρήσει συνήθως τον αμυντικό που κλείνει το κέντρο της ρακέτας με spin move. Φανταστείτε έναν Πρίντεζη όταν ακόμα μάθαινε να παίζει με πλάτη, αλλά πιο αποτελεσματικό.

Ακολούθησε o Isaiah Thomas, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακός έχοντας περιοριστεί στους 6 πόντους, αλλά σε στιγμές αυτοσυγκέντρωσης στα αποδυτήρια εντόπισε το πρόβλημα και επέστρεψε τελειώνοντας με 27 πόντους και 8 ασσίστ. Το πρόβλημα ήταν στα παπούτσια του, τα οποία προφανώς δεν ταίριαζαν στο κλίμα του αγώνα, ενώ τα νέα λειτούργησαν ευεργετικά. Την ίδια τακτική θυμίζουμε είχε ακολουθήσει με τα ίδια αποτελέσματα στο παιχνίδι με τους Warriors όταν πάλι είχε κάνει μαγικό δεύτερο ημίχρονο αλλάζοντας παπούτσια. Άβυσσος η ψυχή του Isaiah Thomas.

Την σκυτάλη πήρε ο Marcus Smart, ο άνθρωπος των kamikaze του Brad Stevens, έβαλε εννιά γρήγορους πόντους σε ένα τρίλεπτο και σέρβιρε στον Crowder το τρίποντο που έδωσε στους Celtics το προβάδισμα για πρώτη φορά στο παιχνίδι.

Η ανατροπή όμως δεν έμελλε να ολοκληρωθεί, καθώς Teague και Horford ξαναέδωσαν το προβάδισμα στην ομάδα τους, και είχαν απάντηση σε κάθε πρόβλημα που οι Celtics τους έθεταν. Το πραγματικά ασύλληπτο είναι ότι οι Hawks κατάφεραν και απέκρουσαν την επική αυτή αντεπίθεση των Celtics όντας πραγματικά κακοί από την περιφέρεια, έχοντας 5/27 τρίποντα και σουτάροντας με μόλις 18,5%, το οποίο ειδικά για αυτή την ομάδα αποτελεί όνειδος.

Πιο δυσάρεστα κι από το ίδιο το αποτέλεσμα ήταν για τον Brad Stevens τα νέα του τραυματισμού του Avery Bradley μεσούσης της τέταρτης περιόδου, που βγήκε κουτσαίνοντας πιάνοντας τον δικέφαλο του, που όπως όλα δείχνουν δεν θα μπορέσει να ξαναπαίξει σε αυτήν τη σειρά.

Παράλληλα, η δυσκολία στην αντιμετώπιση των ψηλών ήταν δεδομένη για τους Celtics, αλλά η άνεση με την οποία ο Jeff Teague σκόραρε απέναντι στον Crowder όποτε αυτός έπεφτε πάνω του, θα πρέπει να αποτελέσει τροφή για σκέψη στον Stevens, και ίσως να αναθεωρήσει το συνεχές switching πάνω σε έναν παίκτη που για όλη τη συζήτηση για τους περιορισμούς του παιχνιδιού του, δείχνει να έχει μια έξτρα ταχύτητα για τα playoffs, σε μια περίοδο κομβική για το μέλλον του στην ομάδα.

Οι Hawks πάντως συναντούν τον πρώτο περισπασμό τους, καθώς ο assistant coach του Mike Budenholzer, o Kenny Atkinson, υπέγραψε χτες συμβόλαιο συνεργασίας με τους Brooklyn Nets ως πρώτος προπονητής και θα αποχωρήσει από την ομάδα μετά το τέλος των playoffs. Αντίστοιχα πέρσι τέτοιο καιρό είχε απασχολήσει ο Alvin Gentry τους Golden State Warrios υπογράφοντας με την Νέα Ορλεάνη, κάτι που δεν βγήκε άσχημα στο Golden State, και μένει να δούμε αν η Atlanta θα είναι το ίδιο τυχερή.

Detroit Pistons @ Cleveland Cavaliers 106 – 101

Οι Detroit Pistons έχουν φετινό ρεκόρ 22-1 σε αγώνες που σκόραραν με πάνω από 40% από το τρίποντο. Για τη μια τους ήττα χρειαζόταν ένα παρανοϊκό and one στο τελευταίο δευτερόλεπτο, από τον Mario Chalmers. Στο χτεσινό πρώτο παιχνίδι εναντίον των Cavs, ξεπέρασαν κατά πολύ αυτό το ποσοστό, φτάνοντας στο 52% από την περιφέρεια και 51% γενικά. Σε 1.230 αγώνες που παίχτηκαν όλη την χρονιά στο NBA, πόσες φορές ηττήθηκε η ομάδα που είχε πάνω από 50% σε FG% και 3p%; Έξι φορές, και μάλιστα τις δύο στην παράταση. Οι Pistons λοιπόν, κατάφεραν να το πετύχουν στον πρώτο αγώνα των playoffs. Πώς έφτασαν σε τέτοιο άθλο; Έφταιξε η ασφυκτική άμυνα των Cavaliers ή επιθετικός καταιγισμός τους; Όχι.

Rebounding

Όσο ειρωνικό κι αν φαίνεται, η 2η καλύτερη ομάδα της σεζόν στα αμυντικά rebounds (DREB%2)Το ποσοστό των διαθέσιμων αμυντικών rebound που παίρνει μια ομάδα.: 79,3%) μάζεψε μόνο 32 (4η χειρότερη φετινή επίδοσή τους). Με το χτεσινό 72,7% σε DREB%, θα βρίσκονταν στη τελευταία θέση της σεζόν. Θα ήταν εύκολο να πούμε πως ο δεύτερος καλύτερος rebounder το NBA, Andre Drummond, έχασε κατά κράτος τη μάχη εναντία στους Tristan Thompson και Kevin Love, αλλά δεν είναι αυτή η αλήθεια. Από τα 12 επιθετικά rebs των Cavs, τα περισσότερα προήλθαν, είτε από κακό bounce και μακρινό rebound (το σημαντικότερο στοιχείο του σύγχρονου μπάσκετ – never gets old), είτε επειδή πάνω στην αλλαγή του σκριν, αναγκάστηκε να βγει εκτός paint και να φυλάξει το σουτ.

Ατυχία ή όχι, οι Pistons που επέτρεπαν τα λιγότερα επιθετικά rebs από κάθε άλλη ομάδα κατά την διάρκεια της σεζόν, έχασαν τον αγώνα για τον αντίθετο λόγο, αφήνοντας τους κατά τα άλλα μεστούς αλλά όχι ιδιαίτερους Cavs (44% σε FG%) να πετύχουν 20 2nd chance points3)Πόντοι που προήλθαν από επιθετικό rebound.. Ενδεικτικό πως το Detroit πήρε συνολικά 73 σουτ ενώ το Cleveland 88.

Κλειδιά
  • Μπορεί η έλλειψη εμπειρίας να μην ήταν αυτό που κόστισε στους Pistons, αλλά σίγουρα ήταν αυτό που έδωσε τον έλεγχο στους Cavs μέχρι τέλους. Υπέπεσαν σε μόλις τέσσερα λάθη. Από τους 1.230 αγώνες που αναφέραμε πριν, μόλις 9 φορές έγινε κάτι τέτοιο φέτος.

  • Μέχρι τα μέσα του 3ου quarter, οι Big 3 (πόσο τετριμμένο ποια;) LeBron, Irving, Love μονοπωλούσαν την επίθεση στον βαθμό που σκόραραν σχεδόν το 90% των συνολικών πόντων (60 από τους 69). Κάτι που δεν άλλαξε ιδιαίτερα μέχρι το τέλος (81 από τους 106).
  • Ο Marcus Morris, που πέτυχε 19 πόντους μόνο στο πρώτο ημίχρονο όντας, ο επιθετικός ηγέτης του Detroit, στο υπόλοιπο παιχνίδι εξαφανίστηκε, βάζοντας μόνο μια βολή, με πέντε χαμένα σουτ.
  • Κίνηση ματ απεδείχθη η πλήρης μετακόμιση του Kevin Love στο “5”, στην 4η περίοδο. Ο Tristan Thompson δεν ακούμπησε παρκέ πάνω από λεπτό, με το rotation να γίνεται μόνο στα guards. Οι Pistons διαλύθηκαν ψυχολογικά από τα δύο τρίποντα και την γενικότερη περιφερειακή του κίνηση και δεν φάνηκε να ήταν έτοιμοι για αυτό το ενδεχόμενο. Ούτως ή άλλως, δεν είχαν τους παίχτες για την αντιμετώπισή του. Αφενός o Drummond (ή o Baynes) δεν είναι δυνατό να τραβιέται στο τρίποντο για να κυνηγάει τον Love, ενώ για τους Morris, Harris θα ήταν stretch για το ύψος τους να παίξουν center. Όταν ο Lue αποφασίσει να ξαναχρησιμοποιήσει αυτό τον άσσο, η μοναδική λύση για το Detroit θα είναι ο ξεχασμένος “poor man’s black Kevin Love”, ο Anthony Tolliver.
Charlotte Hornets @ Miami Heat  91 -123

Όταν στα  previews προβλέπαμε μια σκληρή ανισόρροπη μάχη που θα κρινόταν στις λεπτομέρειες, δεν περιμέναμε ότι η πραγματικότητα θα έρχοταν τόσο γρήγορα να μας χτυπήσει στη μούρη. Η σκληρή αντίσταση των Hornets στην εμπειρία του Miami δεν ήρθε ποτέ, και το πρώτο ματς έληξε με περίπατο των γεροντοπαλίκαρων του Erik Spoelstra, που μπήκαν στο παιχνίδι μανιασμένα, άρπαξαν την Charlotte από τον λαιμό και δεν την άφησαν ποτέ να μπει στο παιχνίδι. Οι 41 πόντοι της πρώτης περιόδου ήταν ό,τι ακριβώς έπρεπε για να βγάλει από το μυαλό των Hornets κάθε πιθανότητα επανόδου στο ματς.

Η πρόβλεψη ότι ο Hassan Whiteside θα κατάπινε ζωντανά τα παληκάρια που απαρτίζουν την frontline των Hornets δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, με δεδομένο ότι την απαρτίζουν οι Cody Zeller, Frank Kaminsky και ο αθλητής formerly known as Al Jefferson, με τον Marvin Williams να σολάρει από το “4”, και τις guest εμφανίσεις των Tyler Hansbrough και Spencer Hawes. Ωστόσο η εικόνα του athlete formerly known as Amar’e Stoudemire να ασελγεί πάνω στους προηγούμενους ήταν κάτι που σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε.

Η διαφορά μέσα στη ρακέτα ήταν χαώδης, και αυτό αποτυπώνεται και στα rebounds που συλλέχθηκαν, 42 για το Miami, 28 για την Charlotte. Αν μάλιστα εξετάσουμε τις διεκδικήσεις της μπάλας μετά τις επιθέσεις του Miami, βλέπουμε ότι από τις 35 συνολικά το Miami ανανέωσε τις 14, δηλαδή το 40% των προσπαθειών του. Όχι ότι στις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες οι Hornets πήγαν καλύτερα. Οι assists τελείωσαν με το συντριπτικό 27-11, ενώ το Miami τελείωσε με το αδιανόητα μικρό για playoffs σύνολο των έξι λαθών, αγγίζοντας περίπου τον μέσο όρο λαθών ανά αγώνα του Wade στην κανονική περίοδο.

Γενικά τα πάντα πήγαν καλά για τους Heat, που είχαν ως κορυφαίο τον Luol Deng, ο οποίος έχει ξαναμπεί σε Bulls-mode και χτες απλά δεν μπορούσε να αποτύχει σε τίποτα. 31 πόντοι με 11/13 σουτ, εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν τρίποντα, αμυνάρα και έλεγχο των rebounds μαζί με τον Whiteside. Κάπως έτσι ο Deng πήρε τον ρόλο του εκτελεστή και άφησε τον Wade να ξεκουραστεί στον πάγκο για αρκετά πολύτιμα λεπτά. Ξεχωριστή μνεία στον Goran Dragic, ο οποίος μπορεί να μην μάτωσε τα αντίπαλα καλάθια, αλλά οργάνωσε σωστά το παιχνίδι και “τάισε” σωστά τους ψηλούς.

Οι Hornets, για τους οποίους ο Nicolas Batum ήταν απελπιστικά μόνος, θα πρέπει να σοβαρευτούν άμεσα, και, ακόμα πιο σημαντικά, θα πρέπει να κάνουν πολύ σύντομα κάποια νίκη για να μην αδικήσουν τους εαυτούς τους και μείνουν στην ιστορία για τους εντελώς λάθος λόγους.

Επόμενα παιχνίδια Ανατολικής Περιφέρειας

Τρίτη  19/4  2.00 π.μ.  Indiana Pacers @ Toronto Raptors

Τετάρτη 20/4   2.00 π.μ. Boston Celtics @ Atlanta Hawks

Πέμπτη 21/4    2.00 π.μ. Charlotte Hornets @ Miami Heat

Πέμπτη 21/4  3.00 π.μ.  Detroit Pistons @ Cleveland Cavaliers

 

References
↑1 R.I.P.
↑2 Το ποσοστό των διαθέσιμων αμυντικών rebound που παίρνει μια ομάδα.
↑3 Πόντοι που προήλθαν από επιθετικό rebound.