NBA Playoffs Report – Round 1 Game 1 – West

Posted on Apr 18 2016 - 5:02pm by The Ball Hog

Έναρξη των ΝΒΑ Playoffs και πάμε να δούμε τί έγινε στα πρώτα παιχνίδια του πρώτου γύρου της Δυτικής Περιφέρειας. Αν περιμένατε εκπλήξεις, θα πρέπει να απογοητευτήκατε νωρίς, μιας και τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια έληξαν με μέση διαφορά 29 πόντους χωρίς κανένα από αυτά να έχει διαφορά ο νικητής από τον ηττημένο, μικρότερη των 20 πόντων.

Αλλά ας τα δούμε αναλυτικότερα. 


Dallas Mavericks 70 @ 108 Oklahoma City Thunder

Η ειρωνεία…

Οι Thunder έκλεισαν το παιχνίδι με Foye, Waiters, Morrow, Huestis, Mohammed. Ναι, τον Josh Huestis και τον Nazr Mohammed.

Κι αυτό έγινε γιατί η διαφορά των 15 πόντων του πρώτου δωδεκαλέπτου, έφτασε τους 26 στο ημίχρονο και τους 42 στο τέλος της τρίτης περιόδου.

Κι αυτά είναι όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για το παιχνίδι. Μακάρι η σειρά να γίνει πιο ανταγωνιστική στο Dallas.

Houston Rockets 78 @ 104 Golden State Warriors

Άλλο ένα παιχνίδι στη Δύση που κρίθηκε από το ημίχρονο, όταν οι Warriors προηγούνταν με 60-33, με τον Stephen Curry να παίζει 17 λεπτά και να προσφέρει 24 πόντους, 7 rebounds, 1 assist και 3 κλεψίματα. Το αγωνιστικό ενδιαφέρον του παιχνιδιού ήταν επιεικώς ανύπαρκτο, ωστόσο περιφερειακά προέκυψαν διάφορα ζητήματα.

Καταρχάς, οι ακατανόητες, σπασμωδικές κινήσεις του J.B. Bickerstaff με την πεντάδα και τον χρόνο συμμετοχής. Η απόφασή του να ξεκινήσει τον Corey Brewer, ώστε ο Trevor Ariza να λειτουργήσει σαν small-ball τεσσάρι, όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά είναι έκπληξη αντίστοιχη με τα λεφτά στο τέλος του βιβλίου στο γνωστό ανέκδοτο με τον ανεπρόκοπο φοιτητή και τον πατέρα του. Συν τοις άλλοις, έριξε τα χαρτιά του πολύ νωρίς στο τραπέζι. Κανείς δεν κατάλαβε, επίσης, την απόφαση να παίξει 16 συνεχόμενα λεπτά ο Jason Terry από το τέλος της πρώτης περιόδου μέχρι το ημίχρονο με Curry, Thompson και Barbosa ζεστούς. Στο δεύτερο ημίχρονο είχε ρίξει λευκή πετσέτα.

Το small-ball είναι καλή ιδέα. Ωστόσο ο Bickerstaff το είχε βάλει για καιρό στο πατάρι, ξεκινώντας τον Motiejunas σε μια απόπειρα να παίξει με πιο ορθολογικά/παραδοσιακά σχήματα. Η ομάδα του φάνηκε περισσότερο μπερδεμένη παρά έτοιμη να χτυπήσει με το small-ball. Ο D-Mo δεν μπήκε παρά μόνο όταν οι δύο ομάδες περίμεναν το παιχνίδι να λήξει.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πώς ο Beverley κατεβαίνει στη σειρά για να φέρει τον Curry στα όριά του. Το μόνο που κατάφερε στο πέμπτο λεπτό του πρώτου παιχνιδιού ήταν να κερδίσει μια τεχνική ποινή από τον περσινό MVP, αλλά ταυτόχρονα πυροδότησε ένα καταπληκτικό ημίχρονο που έστειλε το παιχνίδι για ύπνο από νωρίς.

Η πίεση αυτή, όμως, ή η θεά τύχη, έφερε πρόβλημα στον αστράγαλο του Curry και κίνηση στις εκκλησίες του Oakland, ξυπνώντας μνήμες του 2014.

Τι κάνουν οι Rockets από εδώ και πέρα;

H όποια επιτυχία τους φέτος ήρθε όταν έπαιζαν με δύο παραδοσιακούς ψηλούς, είτε τον Capela, είτε τον Motiejunas, δίπλα στον Howard. Στην πρώτη περίπτωση μπορούν να ευελπιστούν πως θα χτυπήσουν τους Warriors στο “αδύνατό” τους σημείο, ενώ με τον Λιθουανό θα κερδίσουν στο ότι θα υπάρχει σοβαρή απειλή, τόσο με πλάτη στο καλάθι, όσο και από τα 7,25, κάτι που αναιρείται από την παρουσία (;) του Corey Brewer, που έχει χάσει 22 συνεχόμενα τρίποντα μαζί με τα τρία χτεσινά.

Memphis Grizzlies @ San Antonio Spurs: 74 – 106

Υπάρχει αυτή η σειρά τελικών της Ανατολικής περιφέρειας το 2004, κατά την οποία οι Pistons και Pacers σημείωσαν αθροιστικά 887 πόντους σε έξι παιχνίδια, λιγότερο από 150 πόντους ανά παιχνίδι δηλαδή, και έχει θέσει όλα τα ρεκόρ αντιπαραγωγικότητας για το σύγχρονο ΝΒΑ, οπότε πιθανότατα οι Grizzlies δεν θα μείνουν στην Ιστορία. Παρά την εξαιρετική δουλειά που κάνει ο Dave Joerger στο να διαβάζει το παιχνίδι των αντιπάλων και να παίρνει το μέγιστο των δυνατοτήτων των παικτών του, το Memphis απλά είναι ολότελα στραγγισμένο από ταλέντο και απέναντι σε μια ιστορικά καλή άμυνα, όπως αυτή του San Antonio1)μέχρι μάλιστα να δημοσιευτεί το κείμενο που διαβάζετε, ο Kawhi Leonard βγήκε Καλύτερος Αμυντικός του πρωταθλήματος για δεύτερη σερί χρονιά, αδυνατεί να σκοράρει.

Η νύχτα ήταν πολύ δύσκολη και η σειρά αναμένεται να κρατήσει πολύ περισσότερο από την πραγματική της διάρκεια των 192 λεπτών. To Memphis έκανε το χρέος του μέχρι λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου, και παρά ένα σερί από ακροβατικά του Tony Parker, κρατούσε τους Spurs κάτω από τους 50 πόντους, αλλά με τη σειρά του είχε σκοράρει μονάχα 38, και αυτούς εξαιτίας της αναγέννησης του Vince Carter. Αλλά οι παίκτες του Popovich μπήκαν στο τρίτο δεκάλεπτο αποφασισμένοι να κλειδώσουν το παιχνίδι. Η άμυνα του San Antonio θύμιζε περισσότερο bullying που αφήνει ανεπανόρθωτες πληγές στον εύθραυστο ψυχισμό των “Aρκούδων”. Δεν ήταν απλά ότι οι Spurs οδηγούσαν τους Grizzlies σε άσχημα σουτ, αλλά, ακόμα πιο δραματικά, απλά δεν τους επέτρεπαν καν να σουτάρουν -σαν σαδιστής μεγάλος αδερφός που ταλαιπωρεί τον βενιαμίν της οικογένειας που του ζήτησε να παίξουν μαζί μπάσκετ για να του δείξει τι έμαθε στο προ-μίνι.

Ο Kawhi παίζει τη deny defense, η οποία χρόνια μετά θα αναφέρεται σαν στοιχείο της μυθολογίας του ΝΒΑ μαζί με τα τρίποντα του Curry, και δείχνει στον Lance Stephenson πως έτσι εκνευρίζει ο κόσμος, όχι απλά φυσώντας στο αυτί του άλλου.

Από την άλλη, ο Duncan, ο οποίος παρουσιάστηκε πολύ φρέσκος, με το στεγνό κυνισμό που χαρακτηρίζει το μπάσκετ του, απλά παίρνει την μπάλα από τα χέρια του Z-Bo που έχει ποστάρει. Δεν έχει τόσο νόημα να βάλω το gifάκι, αφού απλά του παίρνει την μπάλα από τα χέρια του, αλλά ορίστε:

Βασικά, η Rachel Nichols επέδειξε καλύτερο κριτήριο από όλους έκατσαν να δουν τον αγώνα ποστάροντας το ακόλουθο στο instagram

Δεν έχασε και τίποτα. Ο Patty Mills απλά είχε ενθουσιαστεί βλέποντας το roster των Grizzlies και σκόραρε, ενώ παράλληλα ζούσε τη φαντασίωση πως παίζει στο Memphis και λατρεύεται σαν θεός επειδή σκοράρει σαραντάρες παιχνίδι παρά παιχνίδι. Ο Kevin Martin έμοιαζε φρέσκος, είδαμε και λίγο Boban, συνεπώς δεν ήταν τελείως χάσιμο χρόνου.

Portland Trail Blazers @ Los Angeles Clippers: 95 – 115

Οι Clippers μπήκαν με έναν εμφανή στόχο: να πάρουν την μπάλα μακριά από τα χέρια του Lillard πρωτίστως και του McCollum σε δεύτερο λόγο και να αφήσουν την υπόλοιπη ομάδα του Portland να τους νικήσει. Για αυτό το λόγο έκαναν διαρκώς double-teams πολύ πριν το τρίποντο, προκειμένου να υποχρεώσουν τον Dame να ξεφορτωθεί την μπάλα πριν φθάσει στο χώρο που γίνεται πραγματικά επικίνδυνος (αν και είναι γεγονός πως μόλις περάσει τη σέντρα είναι σε θέση να εκτελέσει). Η μπάλα δεν προχωρούσε με ευκολία ώστε να δημιουργήσει καταστάσεις τεσσάρων εναντίον τριών για τους Blazers και το ρίσκο των Clippers να πάρει ελεύθερα τρίποντα ο Aminu ή ο Harkless απέδωσε, με τους δυο forwards να έχουν 2/11 τρίποντα. Με την ομάδα του Doc Rivers να επιμένει σε αυτή την άμυνα, θα χρειαστεί ο συμπαθής Νιγηριανός να βάλει αρκετά από αυτά τα τρίποντα, στα οποία η μπάλα διαγράφει την πορεία του ουράνιου τόξου, και μπορεί μεν το ποσοστό του φέτος να είναι 36%, αλλά η εμπειρία για όσους τον βλέπαμε να σουτάρει από την εποχή που ήταν στους Hornets, είναι τουλάχιστον αποθαρρυντική.

Μια παρατήρηση, την οποία πιθανότατα την έκανα λόγω της έλλειψης ύπνου: μου δόθηκε η εντύπωση πως ο Chris Kaman θα μπορούσε να δώσει μερικά ποιοτικά λεπτά απέναντι στους αναπληρωματικούς ψηλούς των Clippers. Μπορεί να ήταν απλά παραίσθηση μιας που ακροβατούσα μεταξύ ύπνου και ξυπνήματος ή απλά μπορεί να προβάλω ευσεβείς πόθους γιατί υποστηρίζω Blazers λόγω της κάποτε εκεί παρουσίας του Rudy Fernandez και του Portlandia.

kaman4

References
1 μέχρι μάλιστα να δημοσιευτεί το κείμενο που διαβάζετε, ο Kawhi Leonard βγήκε Καλύτερος Αμυντικός του πρωταθλήματος για δεύτερη σερί χρονιά