NBA Playoffs Report: Round 1 Games 3 & 4 – West

Posted on Apr 26 2016 - 8:43pm by Mitsos Mavrakis

Έχοντας παρακολουθήσει το αιματοκύλισμα που συμβαίνει στα ζευγάρια της Ανατολής, οι προημιτελικοί της Δύσης μοιάζαν μάλλον άνοστοι, καθώς οι τέσσερις ομάδες που θα έδιναν ραντεβού στα ημιτελικά ήταν πάνω κάτω γνωστές. Ήρθε όμως το αστάθμητο να δώσει ενδιαφέρον στις δύο σειρές που δεν πρόλαβαν να τελειώσουν πριν τραυματιστεί ο βασικός point guard της καλύτερης ομάδας του ζευγαριού για να στρέψουμε τη ματιά μας δυτικά, νωρίτερα από τους ημιτελικούς της συγκεκριμένης Περιφέρειας, όπως το υπολογίζαμε. Και αν οι Warriors δεν χρειάζονται τον καλύτερο παίκτη του ΝΒΑ για να ασελγήσουν πάνω στα κουφάρια των Rockets, ο τραυματισμός του Chris Paul ανατρέπει εντελώς τις ισορροπίες του ζευγαριού των Clippers με τους Blazers, αφήνοντας μας την προσδοκία μιας έκπληξης waiting to happen. Πως φτάσαμε όμως ως εδώ;

Golden State Warriors @ Houston Rockets: 96 – 97 (Game 3)
Golden State Warriors @ Houston Rockets: 121 – 94 (Game 4)

Μιλήσαμε και στην facebook page μας για την βαρύτητα του Curry στην επιθετική λειτουργία των Warriors, πέρα από την ατομική του εκτελεστική δεινότητα, για τον τρόπο, δηλαδή, που ανοίγει ακόμα περισσότερο τις αποστάσεις σε πλάτος και μήκος, αλλά και τον τρόπο που σαν χιονοστιβάδα παρασύρει τις αντίπαλες άμυνες και δίνει ροπή στους συμπαίκτες του. Αυτό αποτυπώθηκε και στα στατιστικά των παιχνιδιών υπ’ αριθμόν δύο και τρία, από τα οποία έλειψε.

Κάπως έτσι οι Rockets έφτασαν σε μια αναπάντεχη νίκη, που εξέπληξε ακόμα και τον προπονητή της ομάδας, ο οποίος εμφανίστηκε περισσότερο αμήχανος παρά χαρούμενος στη συνέντευξη τύπου.

Ας δούμε όμως γιατί ο J.B. Bickerstaff εμφανίστηκε με αυτό το αμήχανο ως άτακτο χαμόγελο. Οι Houston Rockets έκαναν ένα εξαιρετικό παιχνίδι, ιδίως αμυντικά, με τον Beverley και τον Ariza να δαγκώνουν κατευθείαν στον λαιμό, τον Harden να παρουσιάζει τον ασταμάτητο εαυτό του επιθετικά, αλλά και το ορθολογικό δίδυμο Howard – Motiejunas να επικρατεί – ανέλπιστα – κατά κράτος των Green και Bogut που έμοιαζαν ψιλοχαμένοι χωρίς τον Curry, επιτρέποντας στους αντιπάλους τους 16 επιθετικά rebounds που οδήγησαν σε ισάριθμους πόντους. Προηγούνταν σε όλο το παιχνίδι, μέχρι που ο Steve Kerr απελπισμένος έριξε στη μάχη τον Clark για να παραστήσει τον αστάθμητο παράγοντα, και δικαιώθηκε.

O 25άχρονος shooting guard απάντησε με 9 πόντους και 1 assist στο τελευταίο πεντάλεπτο, δίνοντας παράλληλα και το πρώτο προβάδισμα στους Warriors από την αρχή της εναρκτήριας περιόδου, δέκα δεύτερα πριν από τη λήξη, όταν ο J.B. Bickerstaff σχεδίασε αυτό μετά από time out στην κρισιμότερη επίθεση του παιχνιδιού. Ο Harden έβαλε με κλασικό Hardenικό τρόπο τους Rockets και πάλι μπροστά στο σκορ, αφήνοντας δύο και κάτι δευτερόλεπτα στους Warriors. Το παιχνίδι έγινε ακόμα πιο ακατανόητο όταν ο Draymond Green απέτυχε στο φαινομενικά απλό εγχείρημα να πιάσει την μπάλα δίχως πίεση μετά την επαναφορά. Με ελάχιστο χρόνο να απομένει, ο Trevor Ariza έκανε μια ανατριχιαστική επαναφορά, πετώντας την μπάλα κοντά στο καλάθι του Houston, με τον Livingston να απέχει μερικά εκατοστά από το κλέψιμο και το buzzer beating lay-up. Η κρίση όμως αποσοβήθηκε παρά τρίχα, και οι Rockets απέδρασαν με το “ροζ φύλλο αγώνα”.

Ο πολυσχιδής κ. Green

Βέβαια όλοι έχουμε δει τί κάνουν φέτος οι Warriors όταν είναι οργισμένοι, και σε συνδυασμό με έναν και πάλι ληθαργικό Harden, ισοπέδωσαν το Houston στο τέταρτο παιχνίδι και έφεραν την ομάδα σε απόσταση βολής από τον δεύτερο γύρο.

Με λίγα λόγια, οι Rockets ήταν οι Rockets, και, δυστυχώς γι’ αυτούς, οι Warriors ήταν και πάλι οι Warriors, και μάλιστα ήταν λίγο παραπάνω Warriors από τα συνηθισμένα τους standards, καταρρίπτοντας το ρεκόρ εύστοχων τριπόντων σε αγώνα playoffs με 21 εύστοχες προσπάθειες1)το οποίο μόλις είχαν ισοφαρίσει οι Cavaliers, από τις οποίες μάλιστα μόλις δύο ανήκαν στον Stephen Curry ο οποίος αποχώρησε στο ημίχρονο τραυματίας:

Πάντως η τελική νίκη των Warriors, αλλά κυρίως η ευκολία με την οποία ήρθε, μπορεί να αποδοθεί και στην άσβεστη δίψα των Rockets να πάνε για διακοπές, αντί να περιφέρονται με αεροπλάνα μεταξύ Texas και California.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι όπως είπαμε ότι από το τέταρτο παιχνίδι αποχώρησε ο Curry με τραυματισμό στο γόνατο, δημιουργώντας κύματα ενθουσιασμού στους αντίπαλους fans και λύπη στον υπόλοιπο κόσμο. Για περίπου ένα εικοσιτετράωρο οι φήμες που αμφισβητούσαν ακόμα και την παρουσία του στο υπόλοιπο των playoffs έδιναν και έπαιρναν μέχρι να βγει η MRI. Η επίσημη διάγνωση τον δίνει έξω για δύο εβδομάδες, ωστόσο μένει να δούμε σε τι κατάσταση θα επιστρέψει, και κυρίως το αν οι υπόλοιποι Warriors του δώσουν το δικαίωμα να ξεκουραστεί όσο απαιτείται, ή  αναγκαστικά θα ρισκάρουν μια γρήγορη επάνοδο σε περίπτωση που τα πράγματα στον ημιτελικό της Δυτικής Περιφέρειας δεν κυλήσουν ευνοϊκά.

San Antonio Spurs @ Memphis Grizzlies: 96 – 87(Game 3)
San Antonio Spurs @ Memphis Grizzlies: 116 – 95(Game 4)

Όπως ήταν εξ αρχής γνωστό, πρόκειται για μια άνιση μάχη.

Όλες οι διαφημίσεις στα time outs και το ημίχρονο στο Memphis αφορούν κρεατικά, στα πρότυπα γνήσιας αμερικανικής μάτσο κουλτούρας του Νότου, όπου ευδοκιμούν η οπλοφορία, ο μισογυνισμός και η χοληστερίνη. Αντιστοίχως, οι Grizzlies διεκδικούν τις πιθανότητες – αυταπάτες τους με έναν αντίστοιχα Ron Swansonικό ευθύ και δίχως φαντασία τρόπο, που βασίζεται σε μία πρωτόγονη σκληράδα, μια αφελή “αντρίλα”, η οποία είναι τόσο αποτελεσματική όσο και μια προσπάθεια κατεδάφισης μεσοτοιχίας με κουτουλιές.

Κάθε επίθεση του Memphis αποτελεί μια ψυχοφθόρα και συνάμα θριαμβευτική εμπειρία, ικανή να τονώσει το φρόνημα κάθε προλετάριου, μια συγκινητική, σχεδόν απέλπιδα πάλη σε κάθε κατοχή. Όπως οι περιπλανώμενοι επαναστάτες του μεσοπολέμου, έτσι και οι καμικάζι των Grizzlies ανθίζουν στις στιγμές που μπορούν να σπάσουν τα στεγανά του συστήματος διαμέσου της αγνής ορμής και ενός ηρωισμού στα όρια της αυτοκτονίας, απέναντι σε έναν παντοδύναμο εχθρό.

Τελικά η μανιώδης προσπάθεια των Grizzlies να διεκδικήσουν κάτι μοναχά με το hustle, εφορμώντας τυφλά σε κάθε κατάσταση, αψηφώντας τη διαφορά ταλέντου, αποτυπώνεται και στατιστικά. Το Memphis τελειώνει το παιχνίδι με 31,9 ORB%, παίζοντας κατ’ανάγκη ένα σχήμα small ball με τον Matt Barnes σε ρόλο power forward και τον Randolph σαν center.  Όσο θαυμαστό κι αν ήταν το πείσμα τους, που τους οδηγούσε στο να κερδίζουν κατοχές με περίσσιο πάθος, οι διεισδύσεις των Grizzlies αποτελούσαν απονεννοημένο διάβημα απέναντι στο δάσος από χέρια του San Antonio και κατέληγαν σε σκοτεινά αδιέξοδα, καθώς οι Spurs μπλόκαραν 12 από τα 82 σουτ τους, για να φτάσουν ένα εκπληκτικό 18,8% BLK%.

Μάλιστα στη μοναδική φάση που ένας παίκτης των Grizzlies αντί να παλέψει mano a mano χρησιμοποίησε τα φυσικά του προσόντα για να προσφέρει θέαμα, ο JaMychal Green έκοψε μία επίθεση του West που με την σειρά της είχε στηριχθεί στη ωμή βία και θύμισε Memphis, με αποτέλεσμα το κόψιμό του να κριθεί αντικανονικό σαν τιμωρία για την ύβρη που είχε διαπράξει.

Η ροή διακόπηκε βιαστικά για να πέσει μια καθόλα αταίριαστη διαφήμιση μπύρας, μα μετά έσκασε μια διαφήμιση του Revenant, απόλυτα ταιριαστή με το θυρεό και την σωματική και ψυχική κατάσταση των Grizzlies.

Και τότε ήρθε το τέλος του αγώνα με μια φάση που έδειξε τη διαφορά ποιότητα μεταξύ των δυο ομάδων.

Παρά τον – αναμενόμενο – αποκλεισμό των Grizzlies πάντως, ο coach Joerger δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους παίχτες του για μια θαυμάσια σεζόν. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως η παρουσία της ομάδας του Memphis στην post season είναι ανάλογη ενός θαύματος (μέρες που είναι), αφού ο περονόσπορος που έπεσε κατά την διάρκεια της regular season και έριξε νοκ άουτ Gasol και Conley δεν άφησε και πολλά περιθώρια. Ο Joerger προέβη σε ένα δακρύβρεχτο – κυριολεκτικά – αντίο, με το NBA να το χρησιμοποιεί για χρόνια στο hashtag #ThisIsWhyWePlay.

Συμπαθητικό παικτάκι αυτός ο Kawhi

32 πόντοι με 6 τρίποντα, 7 rebounds, 2 assists, 4 κλεψίματα, 5 τάπες και 0 λάθη. Ποτέ, κανείς.

Παράλληλα οι αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται ο Dave Joerger τον αναγκάζουν να αναζητά δημιουργικές λύσεις και να οδηγείται, έστω εξ ανάγκης, σε παγκόσμιες πρωτοτυπίες, προσπαθώντας να φτιάξει αστακομακαρονάδα χωρίς να έχει ούτε αστακό, ούτε μακαρόνια. Με μοναδικό επιθετικό σύστημα το Bully-Ball-γιουρούσι, επιμένει σε αυτή την τακτική, όταν εκ των πραγμάτων λόγω απουσιών έπαιζαν small-ball.

Σύντομο quiz: Γιατί παίζει ο Farmar βασικός στα playoffs εν έτει 2016;

A. Για να μπορούν οι Grizzlies να λένε ότι έχουν περισσότερα δαχτυλίδια από τους Reggie Miller & Charles Barkley.

Β. Γιατί είναι τόσο αόρατος που μπορεί μ’ αυτόν μέσα να παίξουν έξι παίκτες.

Γ. Γιατί δεν έμεινε ελεύθερος ο Taylor Rochestie.

Γ. Γιατί ελλείψει άλλου σχεδίου, οι Grizzlies αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το εβραϊκό λόμπι.

Τελικά η μη ανταγωνιστικότητα της σειράς οδηγεί τη μασκότ του Memphis να καταφεύγει σε ανήκουστες σωματικές παραστάσεις που ακροβατούν μεταξύ ριψοκίνδυνου και βλακώδους, σαν άλλο WWE, ώστε να δώσει αξία στο εισιτήριο και να πυροδοτήσει κάπως τον ενθουσιασμό του κοινού…

… την ίδια ώρα που εξωγηπεδικά, το φτηνό θέαμα δίνει τη θέση του στο φτηνό – μα επιτυχημένο – χιούμορ για τους σχολιαστές.

Oklahoma City Thunder @ Dallas Mavericks 131 – 102 (Game 3)
Oklahoma City Thunder @ Dallas Mavericks 119 – 108 (Game 4)
Dallas Mavericks @ Oklahoma City Thunder 104 -118 (Game 5)

Αρχικά μια αναφορά στον ακατανόητο Kevin Durant, καθώς, ηθελημένα ή όχι, επιτέθηκε βάναυσα στον Justin Anderson, με αποτέλεσμα η αποβολή του να σηματοδοτήσει την πρώτη φορά που σκοράρει μετά τις 10/11 λιγότερους από 20 πόντους.

 Λίγο πριν το πέμπτο παιχνίδι ο ιδιοκτήτης των Mavericks, ο πολύς Mark Cuban, σκέφτηκε το εξής: θεώρησε καλή ιδέα να προβοκάρει τον Russell Westbrook, λέγοντας πως στην Oklahoma υπάρχει μόνος ένας σούπερ σταρ και αυτός είναι ο Kevin Durant. Έρχεται και το free agency βλέπετε. Αυτό που κατάφερε όμως ο μεσήλικας ιδιοκτήτης/entrepreneur/ηθοποιός από χόμπι ήταν να δώσει καύσιμα οργής στον Westbrook, ο οποίος απάντησε σε αυτήν την αμφισβήτηση με μια επίδοση που άγγιξε το triple double. Πιο συγκεκριμένα 36 πόντοι, 12 rebounds και 9 assists. Όχι κι άσχημα για κάποιον που δεν είναι σούπερ σταρ, έτσι Mark; Αν ο Cuban, όντως ονειρευόταν τον KD στα χρώματα της ομάδας του από την επόμενη σεζόν, το παρακάτω βίντεο μάλλον έκοψε την όρεξη και των δύο.

Να προσέχεις άλλη φορά αγαπητέ Mark. Κατά τα άλλα, το ενθαρρυντικό για το Dallas ήταν ότι αυτή την φορά εμφανίστηκε στο παρκέ για να παίξει, βρίσκοντας λύσεις από το βάθος του πάγκου. Μία εξ αυτών ήταν ο Dwight Powell, ο οποίος μας θύμισε τα κατορθώματά του στις αρχές της regular, όταν ο Carlisle του έδειχνε περισσότερη εμπιστοσύνη. Ο νεαρός από τον Καναδά, προκάλεσε πολλά προβλήματα στην front court των Thunder, καθώς όχι μόνο σημείωσε 16 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά (6/7 σουτ, 4/6 βολές), αλλά μάζεψε και εννιά rebounds εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν επιθετικά. Γενικώς σε αυτό το παιχνίδι ο Carlisle αποφάσισε να μοιράσει το παιχνίδι στην επίθεση, γεγονός που στέφθηκε με επιτυχία, αφού έξι παίχτες τελείωσαν με διψήφιο αριθμό πόντων.

Το μεγάλο πρόβλημα, όμως, των Mavericks τόσο στο τελευταίο παιχνίδι, όσο και σε όλη την διάρκεια της σειράς, είναι οι αργές επιστροφές. Δεν είναι μυστικό άλλωστε πως το Dallas επιδόθηκε – με μεγάλη επιτυχία – στο αργό τέμπο και τις set επιθέσεις μέσα στην σεζόν. Οι Thunder λατρεύουν να τρέχουν στο γήπεδο, προεξάρχοντος του Westbrook και σε αυτό το παιχνίδι σημείωσαν 18 πόντους από αιφνιδιασμούς. Η αντίστοιχη επίδοση των Mavs; Μηδέν. Ναι, ναι σωστά διαβάσατε, οι Mavericks δεν σημείωσαν ούτε έναν πόντο από αιφνιδιασμό. Έχοντας ως δεδομένο αυτό το στατιστικό, οι 104 πόντοι που πέτυχαν συνολικά είναι εξωπραγματικό νούμερο.

Los Angeles Clippers @ Portland Trail Blazers: 88 – 96 (Game 3)
Los Angeles Clippers @ Portland Trail Blazers  84 – 98 (Game 4)

Η δήλωση φλερτάρει με ιεροσυλία, αλλά η άμυνα Paul και DeAndre στο πικερό είναι το αμυντικό αντίστοιχο της επίθεσης των Stockton-Μalone. Οι παγίδες με τον Jordan στην κορυφή μπορεί να αχρήστευσαν την επίθεση των Blazers στα δύο πρώτα παιχνίδια, αλλά παρά τις φαινομενικές αναιμικές επιδόσεις,  ο Terry  Stotts έχει δουλέψει σαν σκύλος για να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να οικοδομήσει μια λειτουργική επίθεση με μόλις δύο σουτέρ στην πεντάδα και κανέναν παίκτη που μπορεί να σκοράρει με πλάτη. Οι Blazers αποφάσισαν να αποφύγουν τις παγίδες των Clippers πάση θυσία και έσπρωξαν την μπάλα μακριά από τα χέρια των σκόρερ της ομάδας στην αρχή της επίθεσης, με σκοπό να κινηθούν περισσότερο και να τους βγάλει με καλύτερες προϋποθέσεις μακριά από τα χέρια του Jordan .

Το ρόλο του δημιουργού κλήθηκε να παίξει ο Mason “Draymond” Plumlee, που παίρνοντας την μπάλα στο high post δημιούργησε παίζοντας point center, σαν τον γνωστό συνάδελφό του των Warriors. Οι Aminu και Harkless για ένα ακόμη παιχνίδι τα έσπασαν, οπότε η υπέροχη ιδέα του προπονητή του Portland ήταν να περιμένει ο Harkless  στο τρίποντο στη γωνία και μόλις ο προσωπικός του αντίπαλος τον αγνοούσε να κόβει δυνατά στην baseline, όπου τον έβρισκε ο Plumlee για εύκολους πόντους. Και ένα τέτοιο backdoor cut στη baseline οδήγησε στο φόλοου κάρφωμα που σφράγισε την νίκη των Blazers. Εκείνη την στιγμή, ο Rivers είχε αποφασίσει να θυσιάσει την άμυνα για να περάσει τον Jamal Crawford σαν small forward, κάτι που αποδείχθηκε επιζήμιο στην κρισιμότερη κατοχή.

Η διασταύρωση Macauley Culkin και Dennis Rodman με λίγες σταγόνες από το αίμα του Draymond Green

Η στατιστική εικόνα στο must-win game των Blazers στην έδρα τους το Σάββατο είναι εκκωφαντική. Τα μεγάλα scoring games των Lillard (32) και McCollum (27) συνοδεύτηκαν όπως είδαμε από έναν αφιονισμένο, βγαλμένο από κάποιο κόμικ με ήρωα έναν υπέρ-εργάτη, Mason Plumlee, που ντύθηκε λευκός Rodman. Με 6 πόντους, 21 rebounds και 9 assists έγινε ο πρώτος στην ιστορία που συνδυάζει στα playoffs 20+ rebounds και 9+ assists με λιγότερους από 10 πόντους. Χωρίς τον περιορισμό των πόντων, το έχουν πετύχει ο Kevin Garnett πριν 12 και ο Charles Barkley πριν από 30 χρόνια.

Επιπλέον, έγινε ο πρώτος center των Blazers με 8+ assists σε παιχνίδι playoffs από το 1999 και τον Arvydas Sabonis.

When Hack-Α-DeAndre goes right

Για την προστασία του παιχνιδιού από το foul-whoring (λέξη που μόλις εφηύρα, urban dictionary, σου’ρχομαι) οι κανονισμοί λένε πως τα εσκεμμένα φάουλ δεν επιτρέπονται στα δύο τελευταία λεπτά του αγώνα. Οπότε όσο Hack-A-DeAndre έχει λάβει χώρα νωρίτερα οι Clippers μπορούν να επαναφέρουν τον Jordan στο φινάλε των αγώνων, προκειμένου να οχυρώνουν την άμυνα τους με τον αμυντικό τους ογκόλιθο, που συνήθως καλύπτει και τους επιτρέπει να χρησιμοποιήσουν τον Crawford σαν small forward κατεβάζοντας μια από τις καλύτερες επιθετικές πεντάδες του ΝΒΑ στα κλειστά παιχνίδια.

Όμως αυτός ο κανονισμός είχε το αντίστροφο αποτέλεσμα στο φινάλε του τρίτου αγώνα, καθώς οι Clippers εφησυχασμένοι από τον κανονισμό του εσκεμμένου φάουλ πέρασαν την μπάλα στο ψηλό σε τρεις από τις τελευταίες τους επιθέσεις. Σε μία από αυτές ο Harkless έκανε μια προσπάθεια για highlight, καθώς οριζοντιώθηκε προκειμένου να αποσοβήσει το κάρφωμα κάνοντας φάουλ. Στις άλλες δύο οι Blazers έκαναν φάουλ πάνω στην μπάλα όταν την είχε ο center του L.A. Αποτέλεσμα τρεις φορές ο DeAndre στις βολές και μόλις δύο πόντοι σε έξι προσπάθειες (3/10 ελεύθερες βολές στον αγώνα).

One man’s trash is another man’s treasure

Το καλοκαίρι του 2014 το Dallas είχε στην ομάδα για small forward τον Jae Crowder με μισθό $ 788,872 και τον Al-Farooq Aminu με μισθό $ 981,084. Επέλεξαν τότε να καλύψουν τη θέση με τον Richard Jefferson και να προσφέρουν στον Chandler Parsons $ 46,084,500 για τρία χρόνια προκειμένου να γίνει το βάσικό τους τριάρι. Οι δύο παίκτες που βιάστηκαν να διώξουν οι Mavericks βρήκαν το δρόμο τους και είναι βασικά και αναντικατάστατα στελέχη σε δύο ομάδες που πέτυχαν τέσσερις νίκες σε ισάριθμους αγώνες τις τελευταίες τρεις μέρες και μας έχουν κλέψει τις καρδιές.

Ο Νιγηριανός στο τέταρτο παιχνίδι της σειράς απεγκλωβίστηκε από τη δίνη της αστοχίας στην οποία είχε παγιδευτεί και το έκανε με τον πλέον εμφατικό τρόπο, πετυχαίνοντας 30 πόντους με 6/10 τρίποντα, μαζεύοντας 10 rebounds, τα τρία εκ των οποίων επιθετικά, μοιράζοντας 3 assists και κάνοντας 3 κοψίματα. Πόσοι άλλοι έχουν κάνεις παρόμοιες επιδόσεις σε παιχνίδι στην ιστορία των playoffs;

Κανείς. Ποτέ.

Πάντα ήσασταν Pretenders

O τραυματισμός του Chris Paul, με τον Blake Griffin να μην έχει επιστρέψει ουσιαστικά από τον τραυματισμό του και να κινδυνεύει να χάσει το επόμενο παιχνίδι, έχει αφήσει την επίθεση των Clippers, χτισμένη γύρω από το pick’n’roll παιχνίδι του βασικού point guard, γυμνή από ιδέες και έμπνευση. Με τους Paul και Griffin εκτός παιχνιδιού το L.A. αναλώθηκε σε μια σειρά από ανέμπνευστα  isolation, καταδικασμένα απέναντι σε μια άμυνα με αθλητικούς forward όπως οι Blazers.

Αλλά η απουσία του CP3 καταδικάζει ολοκληρωτικά τους Clippers στις αμυντικές προσπάθειες. Από εκεί που οι Blazers ένιωθαν καταδικασμένοι στις παγίδες που έστηνε ο διαχρονικά καλύτερος αμυντικός άσος στη λίγκα, με την απουσία του Paul  κατάφεραν να σπάσουν τα double teams κατά βούληση και η επίθεσή τους ανέκτησε την άψογη λειτουργία της που μας είχε συνηθίσει κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Σαν αποτέλεσμα, πλησίασαν τους 100 πόντους σε ένα παιχνίδι στο οποίο σούταραν πολύ άσχημα μέχρι το ημίχρονο και, το κυριότερο, ήταν πως σκόραραν εύκολα, ενώ από τις συνολικά 36 εύστοχές τους προσπάθειες οι 27 δημιουργήθηκαν από assists.

Αν συγκρίνουμε την εμφατική εμφάνιση των Warriors και το συγκλονιστικό μπάσκετ που έπαιξαν μετά την αποχώρηση του Curry, με το προβληματικό μπάσκετ των Clippers δίχως τον  Paul, τότε μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ των άξιων πρωταθλητών και μιας παρέας από φαφλατάδες που γκρινιάζουν στους διαιτητές. Βέβαια, θα αρκούσε απλά να πούμε πως η μία ομάδα έχει για αντικαταστάτη του point guard της τον  Shaun Livingston και η άλλη τον  Austin Rivers και να τελειώσει η συζήτηση εκεί.

Επόμενα παιχνίδια Δύσης

Πέμπτη 28/4  5.00 π.μ.  Portland Blazers @ Los Angeles Clippers

Πέμπτη 28/4  5.30 π.μ.  Houston Rockets @ Golden State Warriors

Ο έκτος αγώνας του ζευγαριού Blazers – Clippers, καθώς και αν χρειαστεί  ο έκτος του ζευγαριού Warriors – Rockets, θα γίνουν ξημερώματα Σαββάτου σε ώρα που δεν έχει ακόμα οριστεί.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.

References
1 το οποίο μόλις είχαν ισοφαρίσει οι Cavaliers