(#1) Golden State Warriors vs Oklahoma City Thunder (#3)
Οι πιο αναμενόμενοι (όχι για όλους) Τελικοί Περιφέρειας των τελευταίων ετών δεν θα γίνουν ποτέ. Warriors και Spurs κινήθηκαν φέτος σε ιστορικά καλές χρονιές, οι δεύτεροι κάνοντας την καλύτερη χρονιά στην ιστορία της ομάδας και έκτη καλύτερη στην ιστορία της λίγκας, αλλά τερμάτισαν δεύτεροι, έχοντας τους ιστορικούς Big-3 τους αθροιστικά στα 110 χρόνια. Απλά επειδή οι πρώτοι ήταν φέτος στο καλύτερο επίπεδο που έχει βρεθεί ποτέ ομάδα σε regular season, σπάζοντας ένα από τα ρεκόρ που θεωρούνταν από τα πιο άφταστα, εκείνο των Bulls του 1996. Τελικά οι Warriors βελτίωσαν κατά μία νίκη το καλύτερο ρεκόρ όλων των εποχών, κάνοντας μονοψήφιο αριθμό ηττών και τερματίζοντας στο 73-9. Κι ενώ όλος ο πλανήτης περίμενε να δει Warriors και Spurs στους Δυτικούς Τελικούς, οι Πολεμιστές έκαναν το καθήκον τους και δεν άργησαν να τσεκάρουν το εισιτήριό τους για εκεί, οι Thunder έκαναν την ”έκπληξη”1)όσο μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη αποτέλεσμα σε playoffs του ΝΒΑ, αποκλείοντας δίκαια τα Σπιρούνια με 4-2, παίρνοντας εκείνοι την πρόκριση για τους Τελικούς της Περιφέρειας.
Για την ιστορία, είναι μόλις η τρίτη φορά που οι δυο ομάδες συναντώνται σε οποιαδήποτε σειρά playoffs, με τις νίκες – προκρίσεις να είναι μοιρασμένες. Πρώτη φορά ήταν το 1975, την πρώτη φορά που οι SuperSonics2)#Rip #SonicsGate #Coming_Soon βρέθηκαν στα playoffs, περνώντας μάλιστα τον πρώτο γύρο με 2-1 κόντρα στο Detroit. Στους ημιτελικούς της Δύσης συναντήθηκαν με τους Warriors, κι ενώ κατάφεραν να τους πάρουν δυο παιχνίδια, οι Πολεμιστές τους απέκλεισαν, κερδίζοντας στη συνέχεια τους Bulls στους Τελικούς της Δύσης με 4-3 και τους Bullets στον Τελικό με 4-0, κατακτώντας έτσι το πρώτο τους πρωτάθλημα από τότε που πήγαν στο San Francisco, τρίτο της ιστορίας τους μέχρι τότε, και το τελευταίο μέχρι το περσινό. Το επόμενο ραντεβού έγινε το 1992 στον πρώτο γύρο, όπου οι Sonics απέκλεισαν με 3-1 τους Warriors, για να αποκλειστούν οι ίδιοι στον επόμενο γύρο με 4-1 από τη Utah.
Στην Regular Season
OKC: K.Durant 40pts, 14rebs, 5ast, 2blk
GSW: S.Curry 26pts, 10ast, 6rebs, 3stl
GSW: S.Curry 46pts, 6ast, 3rebs
OKC: K.Durant 37pts, 12rebs, 5ast, 2blk
OKC: K. Durant 32pts, 10rebs, 9ast, 9to
GSW: S.Curry 33pts, 4ast, 4rebs
Τι έκαναν στον 2ο γύρο
Golden State Warriors (4-1 vs Portland Trail Blazers)
Οι Warriors ξεκίνησαν την ημιτελική σειρά απέναντι στους Blazers χωρίς τον Steph Curry. Το συγκεκριμένο θα έλεγε κανείς ότι θα τους επηρέαζε σε έναν βαθμό, όμως ο Klay Thompson έπαιξε και για τους δύο Splash Brothers, σηκώνοντας το βάρος της επίθεσης των Πολεμιστών (31 πόντοι μέσο όρο) σε συνεργασία με τον “Mr. Triple-Double” Draymond Green, αλλά και με τις βοήθειες του Shaun Livingston, που ανέλαβε να ποστάρει, και του Νιγηριανού center Festus Ezeli που μπήκε και καθόρισε τον νικητή στο δεύτερο παιχνίδι και ψάχνει για το μεγάλο συμβόλαιο το καλοκαίρι. Έτσι κατάφεραν να προηγηθούν με 2-0, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στον superstar τους να αναρρώσει.
Η σειρά μεταφέρθηκε στο Portland και οι Blazers ήταν αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους, ο Curry έλειψε και από το τρίτο παιχνίδι και έτσι ο Lillard πήρε από το χέρι την ομάδα του, και με 40 πόντους (τους 28 στο πρώτο ημίχρονο) την οδήγησε στο 2-1. Άξιος συμπαραστάτης του φυσικά ο Al-Farouq Aminu, με 23 πόντους, τους οποίους πέτυχε σουτάροντας μόλις εννέα σουτ εντός παιδιάς! Το επόμενο παιχνίδι, όμως, είχε την υπογραφή του unanimous MVP του NBA. Μία ημέρα πριν την ανακοίνωση πως και πάλι είναι ο πολυτιμότερος παίκτης της κανονικής περιόδου, ο Stephen Curry απέδειξε γιατί η επικείμενη βράβευση του ήταν πέρα ως πέρα δίκαιη. Με μία εκπληκτική παράσταση στην παράταση, όπου και σημείωσε 17 πόντους, σπάζοντας το ρεκόρ περισσότερων πόντων σε παράταση σε αγώνα playoffs, σβήνοντας έτσι και μια χρόνια ανορθογραφία στα κατάστιχα των στατιστικών του ΝΒΑ, αφού το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε ο Gilbert Arenas, έδωσε με αυτόν τον τρόπο τη νίκη στην ομάδα του. Curry παρόντος -και μάλιστα σε τέτοια κατάσταση-, η κατάληξη δύσκολα θα έκρυβε εκπλήξεις. Ο Draymond το δήλωσε και στην συνέντευξη τύπου του τέταρτου αγώνα και οι Πολεμιστές πήραν και το πέμπτο παιχνίδι και μαζί την πρόκριση για τον δεύτερο σερί Τελικό Δύσης.
Oklahoma City Thunder (4-2 vs San Antonio Spurs)
Θα μπορούσε κάποιος να χωρίσει την σειρά αυτή σε δύο μέρη, στο πρώτο παιχνίδι και στα υπόλοιπα πέντε. Η αρχή ήταν τρομακτική για τα Σπιρούνια, με την εντυπωσιακή εμφάνισή τους στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου παιχνιδιού της σειράς, όταν και έκαναν ό,τι ήθελαν μέσα στο παρκέ και μας έκαναν να πιστέψουμε πως μπορούν να σκουπίσουν τους Thunder. Το 43-20 και το 73-40 (τα σκορ στο τέλος του πρώτου και δεύτερου δωδεκαλέπτου αντίστοιχα) δεν άφηναν περιθώρια για περαιτέρω αναλύσεις. Μετά το τέλος του αγώνα όλοι άρχισαν να θυμούνται τις κακές κινήσεις της διοίκησης της ομάδας από την Oklahoma, να αναρωτιούνται εάν όντως ο Billy Donovan ήταν ο ίδιος προπονητής που πήρε back2back τα πρωταθλήματα με τους Gators στο NCAA και να περιμένουν με αγωνία τους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας ανάμεσα σε Warriors και Spurs.
Την επόμενη μέρα, σε μία κουβέντα σχετικά με το παιχνίδι, και με το final four της Ευρωλίγκας να πλησιάζει, ακούστηκε από έναν φίλο η σκέψη πως “έτσι ξεκίνησε και το Ολυμπιακός – Σιένα στα ιστορικά playoffs του 2011 πάντως, με τον Ολυμπιακό να ξεφτιλίζει τους Ιταλούς στο πρώτο παιχνίδι και αυτούς να πεισμώνουν, να κάνουν το break, να γυρνάνε τη σειρά και τον κόσμο του Ολυμπιακού να προσπαθεί να καταλάβει τί ακριβώς έγινε”. Ο θρύλος3)η ιστορία δηλαδή, όχι ο Ολυμπιακός θέλει τον Pianigiani να αφήνει επίτηδες τη διαφορά να ανοίξει για να ξυπνήσει τον εγωισμό των παικτών του και να αποκοιμίσει τους αντιπάλους. Η κουβέντα αυτή αποδείχτηκε προφητική.
Η ομάδα της Oklahoma και ο Billy Donavan βάλθηκαν να αποδείξουν σε όλους τους βιαστικούς αμφισβητίες πόσο λάθος έκαναν. Οι αλλαγές που είδαμε από το δεύτερο παιχνίδι ήταν εμφανείς. Οι Thunder δεν έδιναν πλέον βοήθειες στα μαρκαρίσματα των Leonard και Aldridge, έχοντας αντ’ αυτών το νου τους στις passing lanes, περιορίζοντας έτσι το εκπληκτικό passing game των Spurs, δεν φοβήθηκαν να παίξουν και αυτοί με δίδυμους πύργους, τους Kanter και Adams, όταν στο παρκέ υπήρχαν οι αντίστοιχοι των Spurs, δηλαδή ο Aldridge και ένας εκ των Duncan ή West. O Andre Roberson ήταν εξαιρετικός στην άμυνα, ακόμα και αν στην επίθεση ήταν ανύπαρκτος με εξαίρεση ένα επιθετικό κρεσέντο από το τρίποντο στο έκτο και καθοριστικό παιχνίδι, ενώ και ο Dion Waiters δείχνει να έχει ωριμάσει αρκετά, να μην εκβιάζει προσπάθειες, και να μπορεί επιτέλους να βοηθήσει ουσιαστικά και στην άμυνα.
Ωστόσο ο πραγματικός πρωταγωνιστής, πέρα από τους δύο προφανείς, ήταν ο Νεοζηλανδός Steven Adams. Η παρουσία του έκρινε σε μεγάλο βαθμό τη σειρά, καθώς ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του σε σχέση με την κανονική διάρκεια, στάθηκε επάξια απέναντι στην τρομερή frontline των Spurs, κυριάρχησε στη ρακέτα, έπαιξε εξαιρετική άμυνα κόβοντας τις διεισδύσεις, έμεινε στο παρκέ 37,8 λεπτά ανά παιχνίδι, γράφοντας double-doubles σε αριθμούς, με 11,4 πόντους και 12,2 rebounds.
Οι Westbrook και Durant ήταν οι γνωστοί δυναμίτες και έτσι η πλάστιγγα έγειρε προς τη μεριά της Oklahoma.
Γιατί θα περάσουν οι Warriors
Γιατί είναι η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ και δεν έχει βρεθεί ακόμα η ομάδα που θα της προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Η μόνη ομάδα που τους έχει κερδίσει δύο φορές φέτος είναι οι Blazers, μία στην κανονική περίοδο και μία στα playoffs. Στα 92 παιχνίδια που έχουν δώσει ως σήμερα έχουν μόλις 11 ήττες. Και τώρα οι Thunder πρέπει να τους κερδίσουν τέσσερις σε εφτά παιχνίδια μέσα σε 15 μέρες. Ο Stephen Curry επέστρεψε από τον τραυματισμό του και όπως μαρτυρά η επίδοση του στο επίσημο comeback του, όταν κατέστρεψε τους Blazers με 40 πόντους ερχόμενος από τον πάγκο, είναι μια χαρά. Ωστόσο ακόμα πιο εντυπωσιακός οιωνός ήταν η απόδοση των Warriors χωρίς τον καλύτερο παίκτη τους της λίγκας του κόσμου. O Klay Thompson επωμίστηκε τον ρόλο του ηγέτη και ήταν καυτός, και μπαίνει σε αυτή τη νέα σειρά έχοντας στην σειρά με τους Blazers 31 πόντους ανά παιχνίδι, με ποσοστά ευστοχίας 50% σε δίποντα και τρίποντα, ευστοχώντας μάλιστα σε 5,6 τρίποντα ανά παιχνίδι. Με τον Curry να τραβάει τους αμυντικούς πάνω του, οι χώροι θα ανοίξουν περισσότερο, και αν συνεχίσει να σουτάρει με τον ίδιο ρυθμό θα κάνει όργια.
Πάρα πολλά θα κριθούν στο αποτέλεσμα της σύγκρουσης δύο διαφορετικών φιλοσοφιών και στο ποια θα ηγεμονεύσει στη σειρά, αναγκάζοντας τον αντίπαλο να προσαρμοστεί σε αυτή. Η σύγκρουση αφορά τα μεγέθη και τα ύψη στα οποία θα παιχτεί ο κάθε αγώνας. Θα υπάρξει μία άτυπη διελκυστίνδα, όπου από την μία άκρη οι Warriors θα τραβάνε για να ρίξουν τα ύψη προς τα κάτω και να επικρατήσει μία smallball λογική, ενώ οι Thunder θα προσπαθήσουν να κατευθύνουν την μάχη προς το μέτωπο των δεινοσαύρων, όπου και έχουν σαφές πλεονέκτημα.
Κόντρα στους Spurs οι Thunder εκμεταλλεύτηκαν τη δύναμή τους μέσα στη ρακέτα, κατεβάζοντας, όπως είδαμε, ακόμα και δίδυμο Steven Adams και Enes Kanter, ενώ ακόμα και η πεντάδα με τον Ibaka στο ”4” είναι ήδη ψηλή. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε το κατά πόσον μπορεί να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Η λογική λέει πως ακόμα και κόντρα στην κανονική πεντάδα των Warriors, με τον Draymond Green στην θέση του power forward, η πεντάδα με τους δίδυμους πύργους θα συνιστούσε αυτοκτονία, καθώς είναι παντελώς ανέφικτο ο Τούρκος να μαρκάρει οποιονδήποτε πίσω από τα πέντε μέτρα. Αν αναλογιστούμε πως το σχήμα το οποίο έφερε τις μεγάλες επιτυχίες στους Warriors, και λογικά θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τον Kerr, είναι με τον Green στην θέση του center και τον Harrison Barnes στο ”4”, γίνεται σαφές πως αν οι Thunder δεν τιμωρήσουν εγκαίρως τις smallball λογικές του Golden State, τότε θα αναγκαστούν να περάσουν το μεγαλύτερο μέρος των παιχνιδιών με τον Kevin Durant στο ”4” και τρία από τα βασικά τους όπλα, τους Ibaka, Adams, Kanter, να πρέπει να μοιραστούν μία θέση.
Αν το Golden State καταφέρει να περάσει τη συνταγή του smallball και αναγκάσει τους Thunder να προσαρμοστούν σε αυτή, η σειρά πιθανότατα θα τελειώσει γρήγορα.
Tέλος, να αναφέρουμε πως αν κάτι χαρακτήριζε την περσινή πορεία των Warriors προς το πρωτάθλημα ήταν η προσαρμοστικότητά τους στις ανάγκες της κάθε σειράς. Είτε τις εξισώσεις τους τις έβαζαν οι Grizzles, είτε οι Cavs, ακόμα κι όταν βρέθηκαν πίσω με 2-1 στις προαναφερθείσες σειρές, είχαν την υπομονή να διαβάσουν τον αντίπαλο, τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του, και να τον κλειδώσουν κερδίζοντας με 4-2 αμφότερους. Το επίπεδο του scouting και της ανάλυσης του επιτελείου των Warriors είναι από τους βασικούς λόγους που έχουν φτάσει εδώ την τελευταία διετία.
Να αναφέρουμε επίσης, πως στους Warriors παίζουν και οι Stephen Curry, Klay Thompson, Draymond Green, ε; Και αυτός είναι ένας ακόμα καλός λόγος για να περάσουν.
Γιατί θα περάσουν οι Thunder
Είναι η ομάδα -που κόντρα στα περισσότερα προγνωστικά- απέκλεισε τους ιστορικά καλούς φέτος Spurs, και η νίκη αυτή αποτελεί τέτοια ένεση αυτοπεποίθησης, για μία ομάδα που αμφισβητήθηκε όσο λίγες τα δύο τελευταία χρόνια, που μπορεί να ατσαλώσει την ψυχολογία των παικτών σε μία λογική “κόντρα σε όλους και σε όλα”, mood στο οποίο φαίνεται πως έχουν μπει, ειδικά οι δύο αστέρες των Thunder, από το τελευταίο τέταρτο της κανονικής περιόδου.
Οι Durant και Westbrook είναι σε δαιμονισμένη κατάσταση και δύσκολα συγκρατιούνται. Ο Durant θα συναντήσει λογικά ένα αμυντικό mix αποτελούμενο από τους Barnes και Iguodala, ένα ζευγάρι που αναμένεται να τον δυσκολέψει ιδιαίτερα. Ο Westbrook, αντίθετα, θα συναντήσει μπροστά του πιθανότατα τον Klay Thompson, ο οποίος είναι μεν ένας από τους top-5 lockdown defenders του πρωταθλήματος στη θέση του, όπως απέδειξε και με τον Lillard, αλλά το μεγαλύτερο ατού του είναι το κυνήγι σε όλο το γήπεδο και η μοναδική ικανότητά του να βγαίνει μπροστά από τον επιτιθέμενο. Το στυλ επίθεσης του Westbrook, όμως, αυτές οι κατά μέτωπο εφορμήσεις προς το καλάθι, είτε μετά από σκριν είτε χωρίς, είναι αυτό το οποίο θα τον δυσκολέψει περισσότερο από κάθε άλλη αποστολή του ως τώρα.
Ο Billy Donovan έχει δείξει εντυπωσιακή προσαρμοστικότητα και ευκινησία στη διαχείριση της ομάδας ως τώρα στα playoffs, σβήνοντας τις όποιες αμφιβολίες είχε δημιουργήσει στην κανονική περίοδο για το αν αξίζει αυτόν τον δύσκολο πάγκο. Έπαιξε με τα σχήματα και τις πεντάδες, άλλαξε λογική ανάλογα με τα ματσαρίσματα, και γενικά δείχνει έτοιμος να παρουσιάσει νέες εκπλήξεις στον Steve Kerr. Η εντύπωση είναι πως ο Donovan έχει άσους στο μανίκι, που επιμελώς έκρυβε ως τώρα, και με δεδομένο ότι το Golden State είναι η ομάδα που προετοιμάζεται ίσως καλύτερα από την καθεμία για τις ιδιαιτερότητες του κάθε αγώνα, οι κρατημένοι άσσοι, και ιδίως η αποτελεσματικότητα αυτών, θα είναι τεράστια υπόθεση.
Επιπλέον, αναφέραμε ήδη τη μάχη σχετικά με το ποιος θα ηγεμονεύσει με το πλάνο του, ποιος θα αναγκάσει τον άλλον, δηλαδή, να προσαρμοστεί στο σχήμα που έχει επιλέξει. Οι Thunder έχουν σαφή υπεροχή στη ρακέτα, οπότε αν καταφέρουν να την φορτώσουν και αποτρέψουν τον Kerr να προτάξει την χαμηλή πεντάδα, αποτελούμενη από Curry – Thompson – Iguodala – Barnes – Green, θα έχουν κερδίσει μία μάχη στην σκακιέρα.
Τέλος, στην ομάδα τους παίζουν οι Kevin Durant και Russell Westbrook. Αποτελούν κι αυτοί, σαν δίδυμο, ένα καλό επιχείρημα υπέρ της ομάδας τους.
X-Factors
Πολλά θα πρέπει να περιμένουμε από το ποιο πρόσωπο θα εμφανίσει ο Serge Ibaka. Και ακόμα πιο σημαντικά, το από ποια θέση θα κληθεί να το κάνει, καθώς στο smallball των Warriors είναι εξαιρετικά πιθανό να χρειαστεί να ανέβει στο “5” για να ματσάρει τον Draymond Green. To πως θα καταφέρει να ανταποκριθεί στο ματσάρισμα με τον Green, τον βασικότερο κινητήριο μοχλό του Golden State, θα καθορίσει την έκβαση της αναμέτρησης. Kι αρχής γενομένης από αυτόν, η γενικότερη αμυντική λειτουργία της ομάδας κόντρα στην ισχυρότερη περιφέρεια που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία του ΝΒΑ, θα πρέπει να παίξει πολύ καλύτερα από εξαιρετικά για να έχει ελπίδες.
Κι όταν λέμε εξαιρετικά, εννοούμε αμυντικά, τον τρόπο για τον οποίο τον μάθαμε και τον θαυμάσαμε. Όχι βολοδέρνοντας στο τρίποντο. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, απέναντι στην lineup of death των Warriors, με Curry-Klay-Iggy-Barnes-Green, εάν ο Donovan δεν προσαρμοστεί στο small-ball βάζοντας τον Ibaka στο “5”, ο Thompson μαρκάρει τον Westbrook, ο Curry το όποιο δυάρι είναι στο παρκέ από τους Thunder, ο Iggy τον Durant, ο Green τον Adams, και ταυτόχρονα κλείνει διαδρόμους. Και έτσι μένει στον Ibaka ο Barnes. Αν αφήσουν τον Ibaka να βολοδέρνει στο τρίποντο, τότε δίνει βοήθειες ο Barnes, σαν μια δεύτερη γραμμή άμυνας, πριν τον Green ή στον Adams κάτω από τη ρακέτα – αν βγαίνει ο Green σε βοήθεια και ο Barnes βρίσκεται στη weak side. Οπότε κλειδί είναι να παίξει ρακέτα ο Ibaka και να “τραμπουκίσει” τον Barnes. Ενδεχομένως ένα διαρκές τάισμα του “Iσπανού” στη ρακέτα να σπάσει την lineup of death των Πρωταθλητών.
Από την άλλη ο προφανής X-factor είναι ο Klay Thompson, που από την μία θα πρέπει να κυνηγήσει τον Westbrook στην άμυνα, και από την άλλη να βάλει φωτιά από το τρίποντο. Οι διεισδύσεις κόντρα σε Ibaka και Αdams ίσως αποδειχτούν πιο δύσκολες από ό,τι συνήθως. Ο πραγματικός x-factor όμως θα είναι ο Andre Iguodala, ο παίκτης που θα πάρει τα περισσότερα λεπτά που θα αφήσει ο Bogut, που ξεκινάει τη σειρά τραυματίας, κονταίνοντας την πεντάδα των Warriors και αναλαμβάνοντας το μαρκάρισμα του Kevin Durant. Πέρσι το έκανε με τον James, θα τα καταφέρει και φέτος;
Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε στη διακύμανση των επιδόσεων των δύο ομάδων μέσα στον αγώνα. Οι Golden State Warriors βρέθηκαν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο σε τέσσερις από τις πέντε αναμετρήσεις με τους Blazers, αλλά αποζημίωναν κλείνοντας τα παιχνίδια πυροβολώντας αφειδώς, πηγαίνοντας τα παιχνίδια σε σκορ που οι Blazers δυσκολεύονταν να ακολουθήσουν τελικά. Από την άλλη πλευρά, έχουν χυθεί τόνοι ηλεκτρονικό μελάνι για τις απελπιστικές επιδόσεις των Thunder στο τέλος κλειστών παιχνιδιών, ιδίως μετά το all-star break, σημείο από το οποίο μέτρησαν 3-12 σε παιχνίδια που αποφασίστηκαν στους πέντε ή λιγότερους πόντους στο πεντάλεπτο από τη λήξη. Η σειρά με τους Spurs λειτούργησε σαν αναλγητικό σε αυτό τον πονοκέφαλο του επιτελείου της Oklahoma, αλλά το δείγμα είναι πολύ μικρό. Το μίγμα κατάρρευση Thunder-έκρηξη Warriors όσο πλησιάζουμε στο τέλος των παιχνιδιών είναι επικίνδυνο για την ομάδα του Donovan, και δεν θα πρέπει να ξεγελαστούμε από προβαδίσματα των Thunder στο ημίχρονο ή και το τέλος της τρίτης περιόδου.
4th-quarter test for OKC. They were the 2nd worst 4th-quarter team (-10.3) & 3-12 in games w/in 5 in the last 5 after the All-Star break.
— John Schuhmann (@johnschuhmann) April 19, 2016
Πρόγραμμα
Game 1: 16 Μαΐου, 04:00 πμ, Thunder @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, California
Game 2: 18 Μαΐου, 04:00 πμ, Thunder @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, California
Game 3: 22 Μαΐου, 03:00 πμ, Warriors @ Thunder, Chesapeake Energy Arena, Oklahoma City, Oklahoma
Game 4: 24 Μαΐου, 04:00 πμ, Warriors @ Thunder, Chesapeake Energy Arena, Oklahoma City, Oklahoma
Game 5 (εάν χρειαστεί): 26 Μαΐου, 04:00 πμ, Thunder @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, California
Game 6 (εάν χρειαστεί): 28 Μαΐου, 04:00 πμ, Warriors @ Thunder, Chesapeake Energy Arena, Oklahoma City, Oklahoma
Game 7 (εάν χρειαστεί): 30 Μαΐου, 04:00 πμ, Thunder @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, California
Τι θέλουμε να γίνει
Διαβάζοντας την εξομολόγηση του Σταύρου πριν λίγες μέρες θα νομίζετε ότι όλοι θέλουμε Thunder. Λάθος μεγάλο! Αυτός είναι και ο λόγος που του αναθέσαμε να γράψει για το preview των τελικών της Ανατολικής Περιφέρειας και όχι αυτού εδώ του match up! Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους είμαστε με τους Warriors, γιατί εντάξει, ωραίο το δίδυμο RW-KD, αλλά μας αρέσουν οι Splash Brothers και ο Ταύρος Draymond Green που έχουν στην παρέα τους. Τώρα αν αυτό γίνει σε επτά παιχνίδια και μερικά από αυτά οδηγηθούν και στην παράταση ακόμα καλύτερα. Που ξέρετε, μπορεί ο Curry να έχει στο μυαλό του να ξανασπάσει το ρεκόρ των περισσότερων πόντων σε extra πεντάλεπτο.
Τι θα γίνει
Μάλλον θα γίνει αυτό που θέλουμε οι περισσότεροι (στο Ball Hog τουλάχιστον), και οι Warriors, έστω και αν τραβήξει η σειρά, θα καταφέρουν να περάσουν στους Τελικούς του NBA.
