Το Dallas πέρασε μια δεκαετία, ξεκινώντας από το λυκαυγές του 21ου αιώνα, μέσα στην οποία έγραφε κάθε χρόνο 50+ νίκες, ήταν διαρκώς ανάμεσα στους βασικούς contenders για το πρωτάθλημα και γνώρισε μικρές και μεγάλες λύπες, όπως ο αποκλεισμός τους στον πρώτο γύρο της postseason του 20071)δηλαδή, της καλύτερης regular season τους στην Ιστορία, που την έκλεισαν ως #1 seed στο NBA, ρεκόρ 67-15 και τον Nowitzki MVP από τους Warriors των Davis-Ellis ή την ήττα-έκπληξη στους τελικούς του 2006. Η δεκαετία αυτή έκλεισε το 2011 ιδανικά, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος απέναντι στους πανίσχυρους Heat το 2011 και έκτοτε, οι Dallas Mavericks ζουν και ξαναζούν τη μέρα της μαρμότας βυθισμένοι σε μια μετασεισμική limbo την τελευταία πενταετία. Κάθε χρόνο τελειώνουν τη σεζόν μεταξύ 40 και 50 νικών2)τη σεζόν του lock-out είχαν 36, που σε full season αντιστοιχούν περίπου σε 45, ενώ το “πενηντάρι” το έπιασαν μόνο τη σεζόν 2014-15, τέσσερις από τις πέντε χρονιές μπήκαν στα playoffs από χαμηλό seed χωρίς μεγάλες βλέψεις, γνωρίζοντας ισάριθμους αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο και κάθε μια από αυτές τις χρονιές δεν πέτυχαν τους μεγάλους τους στόχους στην free agency, μπαλώνοντας τις τρύπες γύρω από τον Nowitzki με ανομοιογενή υλικά. Φέτος λοιπόν ήταν μια τέτοια χρονιά.
των Γιάννη Χάτσιου και Άρη Τόλιου
Grade: B+
Οk, καταλαβαίνουμε πως αυτό μπορεί να θεωρηθεί υπερβολή. Καθετί, όμως, πρέπει να ζυγίζεται πρωτίστως με βάση τις προσδοκίες που το συνοδεύουν, σωστά;
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι ήταν οι φετινοί Dallas Mavericks.
- Μερικοί “has-beens” στο σήμερα, αλλά παίκτες με πραγματικό “all-star-caliber” ή “all-star-potential” στο παρελθόν: Deron Williams, Wesley Matthews, Chandler Parsons, David Lee. Check!
- Μερικοί “άχρωμοι, άοσμοι, άγευστοι” στο σήμερα, αλλά με ορισμένες καλές ιστορίες να διηγούνται στο παρελθόν: J.J. Barea, Devin Harris, Zaza Pachulia, Raymond Felton, Charlie Villanueva. Check!
- Μερικοί γυρολόγοι που τους θυμόμαστε, είτε επειδή κάρφωναν με δύο μπάλες στους διαγωνισμούς καρφωμάτων, είτε από τα Shaqtin-a-fool, είτε και από τα δύο: JaVale McGee, Jeremy Evans. Check!
- Δύο “έτσι κι έτσι” πιτσιρικάδες στην μετεφηβική τους φάση3)Όπου συνήθως αφήνεις το heavy metal και το ρίχνεις στους Madrugada, ή ό,τι αντίστοιχο υπάρχει αυτές τις μέρες., που όμως έδειξαν πραγματάκια στην postseason: Justin Anderson, Dwight Powell. Check!
- Ο απαραίτητος εξωτικός ξένος που ακόμα δεν έχει impact, γι’ αυτό και δεν έχει nickname: Salah Mejri. Check!
Which is the better nickname for Salah Mejri?
— Tim MacMahon (@espn_macmahon) January 24, 2016
- Και φυσικά, ένας Dirk Nowitzki.
Αυτό, λοιπόν, το απίθανο πλήθος, αυτό το άθροισμα ατομικών alzheimer για το που άφησαν το ταλέντο που κάποτε επέδειξαν, έβαλε από κάτω die-hard ομάδες, όπως οι Grizzlies και οι Jazz, και απογοητεύσεις μεν, αρματωμένες δε, όπως οι Rockets, οι Kings και οι Pelicans στην -όχι ιδιαίτερα ανταγωνιστική τη χρονιά που τέλειωσε, είναι η αλήθεια- Δύση. Επιπλέον, και τους Warriors νίκησαν μέσα στην regular season και πρόσκαιρα αναστήθηκαν οι βετεράνοι τους και το σκαλπ πήραν μια φορά από τους Thunder, που στην συνέχεια τύπωσαν κηδειόχαρτα σε Spurs και Warriors – άσχετα αν στους τελευταίους τέλειωσε το toner εκεί στην OKC, όσο και να το κούνησαν – και τις εξόδους τους δεν στερήθηκαν. Γενικώς, είχαν πρόγραμμα. Οπότε; Είναι ή δεν είναι επιτυχημένοι;
Α, και προφανώς παίρνουν και το “+” δίπλα στο “Β” εξαιτίας αυτού:
Pun intended: Ο Dirk πέρασε τον Shaq στην 6η θέση
Και ράβε ξήλωνε, άλλη μια χρονιά;
Οι Mavericks ψάχνουν απεγνωσμένα να κολλήσουν κάποιον all-star δίπλα στον Dirk Nowitzki από το καλοκαίρι του 2011. Πρώτα δεν κατάφεραν να πείσουν τον Dwight Howard, ύστερα τον LaMarcus Aldridge και τον DeAndre Jordan, με το δώρο της παρηγοριάς για όλες αυτές τις προσπάθειες να είναι η κλοπή του Chandler Parsons από το κοντινό Houston.
Το περσινό καλοκαίρι στήθηκε ένα απίστευτο γαϊτανάκι γύρω από τον DeAndre Jordan4)Που, μεταξύ μας, μόνο με τον CP3 μαζί μπορεί να αποδειχθεί κάπου κάτι παραπάνω από χρήσιμος., στο οποίο με αεροπλάνα, βαπόρια και “κρισκράφτ” κινητοποιήθηκαν όλοι για να πάνε να τον βρουν, και το οποίο σύντομα εξελίχθηκε σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο emoji με ανυπολόγιστες απώλειες προς το παρόν. Ας τον θυμηθούμε:
✈️
— Chandler Parsons (@ChandlerParsons) July 8, 2015
?
— JJ Redick (@JJRedick) July 8, 2015
✈️??
— Blake Griffin (@blakegriffin32) July 8, 2015
✈??????#BringBackDeandre
— Corey Maggette (@Corey_Maggette) July 8, 2015
??
— Chris Paul (@CP3) July 8, 2015
— Paul Pierce (@paulpierce34) July 8, 2015
?
— Mike Woodson (@MikeWoodsonNBA) July 8, 2015
Ευνοημένος από αυτή την αιματοχυσία -σαν το Bauhaus στην Γερμανία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο- βγήκε ο Zaza Pachulia, ο οποίος αποτέλεσε το μοναδικό trade της ομάδας το καλοκαίρι και ο free agent ατάλαντος κλώνος του ατάλαντου DAJ, ο JaVale McGee.
Το φετινό είναι άλλο ένα καλοκαίρι που θα έχουν ένα αμπάρι γεμάτο cap space και ευελπιστούν να δώσουν άλλη μια, άλλη μια, άλλη μια ευκαιρία στον Dirk για μια πορεία στα playoffs. Τα μόνα εγγυημένα συμβόλαιο για την ερχόμενη χρονιά είναι αυτά των Barea, Harris, Anderson, Evans και το qualifying offer για τον Dwight Powell. Williams, Dirk και Parsons έχουν player options για $ 5,5, $ 8,5 και $ 16 εκατ. αντίστοιχα, με τον Parsons να είναι δεδομένο πως θα κάνει opt out και θα αναζητήσεις ακόμα καλύτερο. Η ευελιξία υπάρχει για να στρώσουν χρυσάφι στα πόδια των free agents.
O Al Horford θα ήταν μια ομορφιά δίπλα στον Dirk υπό τις οδηγίες του Carlisle, αλλά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα όνειρο. Οι πιο ρεαλιστικές επιλογές για center είναι ο Whiteside και ο Howard. Ο Hassan ολοκλήρωσε μια απροβλημάτιστη full season, σβήνοντας κάποια από τα ερωτηματικά για τον επαγγελματισμό του, και ο Rick Carlisle είναι εγγύηση για προβληματικές περιπτώσεις. Ο Cuban θα ετοιμάσει σίγουρα το καλύτερο pitch που μπορεί να κάνει για τον 27χρονο center από τη Βόρεια Καρολίνα, αλλά το ίδιο θα κάνει και η μισή λίγκα. Ο Howard έχει εκπέσει από την κατηγορία των elite centers στην αβεβαιότητα του “σίγουρα τώρα θέλουμε αυτόν τον μπελά στο κεφάλι μας;” και δείχνει να έχει χάσει ένα-δυο βήματα μετά τα προβλήματα τραυματισμών που τον ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο δεν θα κλείσει τα 31 μέχρι τον Δεκέμβριο, και ο Rick Carlisle μπορεί να στύψει 3-4 χρόνια καλού μπάσκετ από έναν παίκτη που την τελευταία διετία δεν έχει διανύσει τόσα πολλά μίλια. Όσο και αν έχει πέσει η αποδοτικότητά του, θα τραβήξει κάποια double-teams στο post, δίνοντας λίγο περισσότερο χώρο σε Nowitzki και Matthews, και σαφώς θα προσφέρει κάτι παραπάνω από τον Zaza Pachulia σε rim protection.
Στους point guards, o Mike Conley είναι ο μόνος πρωτοκλασσάτος free agent και αν ο Cuban καταφέρει κάτι τέτοιο θα έχει κάνει ένα από τα μεγαλύτερα κόλπα της ιδιοκτησίας του. Είναι ο μόνος που αλλάζει τα δεδομένα για τους Mavericks, και στα 28 του είναι έτοιμος να εκτοξεύσει όποια ομάδα τον δελεάσει να αφήσει το Memphis. Πίσω από αυτόν υπάρχουν Brandon Jennings και Ty Lawson, δύο nearly all-star point guards, πριν εξοκείλουν λόγω αχίλλειου ο πρώτος και αλκοόλ ο δεύτερος. Ο Carlisle είναι άσσος στα reclamation projects και εγγύηση να βγάλει καλές χρονιές και από τους δύο τους, αλλά δεν νομίζω ότι είναι κανείς τους αρκετός να δώσει ώθηση στους Mavericks να πάνε ένα βήμα παραπέρα από την κινούμενη άμμο που έχουν κολλήσει τα τελευταία χρόνια.
Ας ελπίσουμε να μην ψάχνουν πάλι στο σκουπιδαριό της free agency σε ένα μήνα από τώρα.
Πόσο ακόμα;
Τί κι αν ο Dirk έμοιαζε με τηλεκατευθυνόμενη μούμια μπροστά στον Dennis Schroeder το καλοκαίρι στο Βερολίνο το προηγούμενο καλοκαίρι. Ψάχνοντας βαθιά μέσα του βρήκε λίγη ακόμα καύσιμη ύλη, έδωσε μια vintage χρονιά 75 παιχνιδιών με σχεδόν ανύπαρκτη βοήθεια στην frontline, και προβληματικές σεζόν από Parsons και Matthews. Μας χάρισε και μια εντυπωσιακή 40άρα όντας 37 ετών και 275 ημερών. Την ημέρα του έβδομου τελικού όμως έκλεισε τα 38 του χρόνια και κανείς δεν ξέρει πότε θα έρθει αυτή η στιγμή που ο χρόνος πιάνει τελικά τους ψηλούς μετά από χρόνια κυνηγητού.
Χωρίς Pierce, Kobe, Duncan(;), Ginobili(;), Carter και Nazr Mohammed, δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα να δούμε τον Dirk να καταρρέει.
Δεν μπορούμε, παράλληλα, να μην αναφερθούμε στα σενάρια περί ενδιαφέροντος των Warriors για τον Nowitzki, που αναζοπυρώθηκαν μετά το opt-out του τελευταίου. Ιδιαίτερα μετά την απώλεια του τίτλου, η διοίκηση των “Dubs” ξεκαθάρισε πως θα κινηθεί δραστήρια στο μεταγραφικό παζάρι, δίνοντας τροφή στα σενάρια για “plan B” των Warriors, σε περίπτωση που δεν ευδοκιμήσει το ενδιαφέρον (;) για τον Kevin Durant. Όσο κι αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να θεωρηθεί φαντασίωση από τις λίγες -ίσως όχι τόσο για αγωνιστικούς λόγους- δεν θεωρούμε πως θα υπάρξει τέτοιο σενάριο. Ο Nowitzki λογικά έκανε opt-out για να μπορέσει να προσδώσει στο salary cap του Cuban ακόμα μεγαλύτερη ευελιξία: χαμηλότερο συμβόλαιο αν οι Mavs προσελκύσουν σπουδαίους free agents, υψηλότερο συμβόλαιο (και αν), στην περίπτωση που ο Nowitzki μείνει πάλι μόνος να κοιτάζει μελαγχολικά τη φωτογραφία του με τον Nash που έχει στοργικά βάλει σε καδράκι πάνω σε σεμεδάκι στο τραπεζάκι του σαλονιού του.
Εξάλλου, στις περιπτώσεις των Durant, Gasol, Conley, DeRozan, Whiteside, Horford, Noah, η κοινότητα του internet μπήκε στον κόπο να φτιάξει άπειρες “φωτοσοπιές” – στην περίπτωση του Nowitzki, όσο κι αν ψάξαμε, δεν βρήκαμε ούτε μία. Δεν λέει αυτό κάτι; #whatever
Με το #46 του draft τί κάνουμε;
Προτού φύγει ο Χάτσιος για το όρος Αραράτ, είχε κάνει κάποιες σκέψεις.
“Έχοντας την σταθερά του Jose Juan Barea σαν αναπληρωματικό point guard, οι Mavericks έχει νόημα να ψάξουν για κάποιο λαχείο στο βάθος του δεύτερου γύρου, όπου βολοδέρνουν αρκετά underrated point guards. Το να προσπαθείς να προβλέψεις τον δεύτερο γύρο είναι άσκηση στη ματαιότητα, ωστόσο μια βόλτα από draft sites και blogs των Mavericks, δείχνουν τον προσανατολισμό.
Υπάρχει ο καταπληκτικός floor general, αλλά ελάχιστος σωματικά Tyler Ulis, που μπορεί να είναι διαθέσιμος, υπάρχει ο υιός Gary Payton, ο οποίος όμως δεν έχει δείξει NBA level talent και στις δύο πλευρές του παρκέ, παίρνοντας μόνο το αμυντικό γονίδιο του πατέρα του, και ενδεχομένως με ένα λιγότερο αναγνωρίσιμο όνομα να ήταν εκτός board. Υπάρχει ο εκρηκτικός Anthony Barber, ο οποίος όμως θέλει ακόμα δουλειά στο court vision και το κορμί του, αλλά δεν έχει τον χρόνο σύμμαχο καθώς θα είναι ήδη 22 όταν θα ξεκινάει η σεζόν.
Τέλος, η mad πρόβλεψη του Ball Hog5)Ή τουλάχιστον του Χάτσιου, είναι ο Isaiah Thomasειων κυβικών Kay Felder, κάτοχος της δεύτερης καλύτερης επίδοσης στο άλμα σε draft combine, για τον οποίο ελπίζω ότι μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μετενσάρκωση του Shane Larkin, o οποίος δεν κατάφερε να στεριώσει στο Dallas.”
Όμως, τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Στο #46 οι Mavericks επέλεξαν τον A.J. Hammons. Καταρχάς, να πούμε το εξής: 7’2” και απόφοιτος του -από όλες τις απόψεις- εξαιρετικού προγράμματος του Purdue είναι σε κάθε περίπτωση θελκτικό πακέτο. Επιπλέον, το ότι λογίζεται ως rim protector δεν είναι σε καμία περίπτωση αντιπαραθετικό με τον ερχομό, για παράδειγμα του Howard στους Mavericks -ίσα ίσα, μπορεί να λογίζεται, είτε ως prodigee, είτε ως backup του Pachulia, που δεν μπορεί να πηδήξει ξεδίπλωτη εφημερίδα. Εν τέλει, πάντως, όλα θα πρέπει να αξιολογηθούν μετά την free agency.
Τα λέμε στην παραλία
Όπως και να κυλήσει το φετινό καλοκαίρι, ο Nowitzki χρειάζεται σίγουρα να πάει κάπου να ξεκουραστεί, μαζί με ανθρώπους που θα τον περιποιηθούν και θα τον αγαπούν. Το έχει πολύ ανάγκη. Προτείνουμε, λοιπόν, μαγευτικές διακοπές λουτροθεραπείας και λασποθεραπείας στην Αιδηψό. Οι υπόλοιποι μπορούν να πάνε σε κάποιο εξοχικό μαζί -δύσκολα θα ανταμώσουν ξανά, έτσι κι αλλιώς.
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | δηλαδή, της καλύτερης regular season τους στην Ιστορία, που την έκλεισαν ως #1 seed στο NBA, ρεκόρ 67-15 και τον Nowitzki MVP |
|---|---|
| ↑2 | τη σεζόν του lock-out είχαν 36, που σε full season αντιστοιχούν περίπου σε 45, ενώ το “πενηντάρι” το έπιασαν μόνο τη σεζόν 2014-15 |
| ↑3 | Όπου συνήθως αφήνεις το heavy metal και το ρίχνεις στους Madrugada, ή ό,τι αντίστοιχο υπάρχει αυτές τις μέρες. |
| ↑4 | Που, μεταξύ μας, μόνο με τον CP3 μαζί μπορεί να αποδειχθεί κάπου κάτι παραπάνω από χρήσιμος. |
| ↑5 | Ή τουλάχιστον του Χάτσιου, |
){kind=link}