Η ίσως πιο ευχάριστη έκπληξη της χρονιάς στην Ανατολή άκουγε στο όνομα “Charlotte Hornets”. Όσο κι αν οι περισσότεροι εκ των συντακτών του Ball Hog δεν άντεχαν να βλέπουν “βαρετό μπάσκετ”1)Sorry παιδιά, αν δεν είσαι λάτρης της αμυντικής τακτικής, η Ανατολή γενικότερα είναι βαρετή., οι Hornets, κόντρα σε κάθε προγνωστικό, έφτασαν στην πρώτη πεντάδα της Ανατολής και δεκάδα της λίγκας. Υπό τις εξαιρετικές οδηγίες του Steve Clifford, ο οποίος έγινε ο πρώτος προπονητής τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που οδήγησε την πόλη της Charlotte για δεύτερη φορά στην postseason (όπου αποκλείστηκε ξανά από τους Heat), οι Hornets παρουσίασαν ένα δυνατό σύνολο. Ωστόσο, αυτό το καλοκαίρι βαδίζουν οριακά πάνω στη λεπτή γραμμή ανάμεσα στα 82 και στα 82+ παιχνίδια. Προς το παρόν, το ταμείο ίσως θεωρηθεί πως γράφει μείον. Όμως, το πλούσιο depth chart τους επιτρέπει να αναπληρώνουν ότι χάνουν με ίδια μέσα -αν φυσικά παραμείνουν υγιείς…
Grade: A+
Σε ολόκληρη την προεφηβική μου ηλικία, κυκλοφορούσε ένα “ανέκδοτο”2)Ένα άλλο φοβερό ήταν: “Άρης; Κι αν γίνεις παπάς, πως θα σε φωνάζουν; Χαρ χαρ χαρ χαρ χαρ!”, το οποίο στην ερώτηση “τί δεν έχει δει ένα παιδάκι επτά/οκτώ/εννιά ετών;” απαντούσε με “τον Ολυμπιακό να παίρνει Πρωτάθλημα”.
Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος για τη φόρμα του πρώτου σκέλους της στιχομυθίας, της ερώτησης δηλαδή, αλλά σίγουρα η απάντηση “οι Hornets μέσα στις δέκα καλύτερες ομάδες του ΝΒΑ”, θα προκαλούσε μεγάλα γέλια στο σήμερα, μεγαλύτερα πάντως από αυτά που (φανταζόταν κάποιος ότι) προκαλούσαν τα προαναφερθέντα.
Μισό λεπτό να εκτιμήσω για άλλη μια φορά αυτό το χιούμορ και συνεχίζουμε.
Αγαπημένη ταινία και πολύ παιδαγωγική. Να την δείτε.
Τέλος πάντων, το σύνολο των Hornets ήταν ένα πραγματικό underdog, τη χρονιά που μας πέρασε.
- Με ιδιοκτήτη τον “Michael Jordan των αποτυχημένων ιδιοκτητών”, δηλαδή τον ίδιο τον MJ.
- Με έναν μόνο παίκτη με πραγματικό all-star-caliber, δηλαδή τον Kemba Walker.
- Με πολλούς εξαιρετικούς “6th men” και ως επί τω πλείστον, κατατρεγμένους, δηλαδή τους Batum, Williams, Lin, Lamb, Lee.
- Με τον -θεωρητικά πάντα- υπαρχηγό Michael Kidd-Gilchrist να τραυματίζεται περισσότερο από ποτέ και να παίζει μόλις επτά από τα 89 παιχνίδια της ομάδας του φέτος, ενώ στην ως τώρα τετραετή καριέρα του έχει παίξει 202 παιχνίδια (στα 201 βασικός) και έχει χάσει 133.
- Με τον Steve Clifford να αντιμετωπίζει αμφισβήτηση από την αρχή της σεζόν -όμοια με εκείνη που αντιμετώπισε, πολύ πιο δικαιολογημένα, ο δίδυμος αδερφός του από άποψη κουρέματος, προσώπου, αντιδράσεων, πειθαρχίας, λατρείας στο ανελέητο rotation και βραβείων “Coach of the Month” μέσα στο 2016, δηλαδή ο Scott Skiles;
Σοβαρά, θέλετε να μου πείτε ότι δεν είναι ίδιοι;
Υπάρχει καλύτερη λύση από την “εκ των έσω”;
Ένα προς ένα, όλα αυτά καταρρίφθηκαν. Εντάξει, σχεδόν όλα, διότι ο Jordan παραμένει ένας από τους GOAT για την θέση του χειρότερου owner στην Ιστορία, καθώς τον “μουντζούρη” που ακούει στο όνομα “Kwame Brown” δεν μπορεί να τον σβήσει με τίποτα3)παρεμπιπτόντως, όσοι αντιπαθήσατε τον Kwame Brown, ίσως αλλάξετε γνώμη, διαβάζοντας αυτό εδώ.4)Editor’s note: -γκμουχ- Anthony Bennett Άρη -γκμουχ-.
Όμως, ο Kemba Walker φέτος ανέβηκε επίπεδο και μετατράπηκε σε αυτό που πραγματικά είναι -ένας elite combo guard, με πραγματικές αρχηγικές ικανότητες: αύξησε την παραγωγικότητά του, που είχε μείνει στάσιμη μετά την rookie χρονιά του, τόσο ποσοτικά, δηλαδή, πάνω από το πλαφόν των 20 ppg, όσο και ποιοτικά, σημειώνοντας career best σε όλες τις κατηγορίες ευστοχίας, ενώ στην σειρά των playoffs ανέβηκε στους 22,7 ppg, με κακά ποσοστά μεν, δείγμα της ανώριμης ακόμα ανταγωνιστικότητας του, αλλά με αποκορύφωμα τους 37 πόντους στο μοιραίο “match ball” του έκτου παιχνιδιού μέσα στην Time Warner Cable Arena δε.
Όσο για όλους αυτούς τους “έκτους παίκτες” που μαζεύτηκαν, συνέθεσαν ένα καταπληκτικό rotation, στο οποίο κανείς δεν έπαιζε μόνο μία θέση, κανείς δεν ήταν δυσαναπλήρωτος, αφού είχε έναν σχεδόν ισάξιο backup, και κανείς δεν έκανε κατάχρηση του usage. Ενδεικτικά, σημειώνω μόνο τα παρακάτω τέσσερα δεδομένα:
- Ο πρώτος Walker είχε usage rate 26,5%, ενώ ο τελευταίος Lee είχε 13,5%.
- Έξι παίκτες με διψήφιο ppg
- Πέντε παίκτες με rpg ανάμεσα σε 6,4 και 6,1 και άλλοι τρεις ανάμεσα σε 4,4 και 4,1
- Πραγματικά υγιείς έμειναν μόλις έξι παίκτες, αφού οι υπόλοιποι έχασαν από 12, ο Batum, μέχρι 75, ο Kidd-Gilchrist, αγώνες της regular season.
Και ο Steve Clifford στο τέλος της χρονιάς αναδείχθηκε ουσιαστικά καλύτερος προπονητής στην Ανατολή, αφού τερμάτισε τέταρτος πίσω από τους Steve Kerr, Terry Stotts, Gregg Popovich.
?CONGRATULATIONS, COACH CLIFF!? The @NBA has named our Hornets Head Coach Eastern Conference Coach of the Month! pic.twitter.com/2c31r5aJiw
— Charlotte Hornets (@hornets) April 1, 2016
Και αυτό, διότι ο Clifford ξέφυγε από την ταυτότητα του ως “αμυντικού προπονητή” και πέταξε στην άκρη το old-school σκληροτράχηλο ύφος που λάτρευε για χάρη ενός πιο ελεύθερου, πειθαρχημένου πάντα, μπάσκετ, που βασιζόταν στην κυκλοφορία και στα σουτ από την περιφέρεια –ήδη από την preseason. Η λέξη – κλειδί είναι μία: ισορροπία. Σε άμυνα και επίθεση. Στο rotation. Στα σουτ. Σε όλα.
Κι όμως, αυτές οι αλλαγές δεν ήταν ακριβώς δραματικές, όπως θα δείτε στα παρακάτω γραφήματα.
Τι άλλαξε η Charlotte….
…και τι δεν άλλαξε. Και τα δύο γραφήματα είναι από το: http://www.sbnation.com/2016/3/29/11320144/charlotte-hornets-breakdown-analysis-offense-three-pointers-steve-clifford
Παραδόξως, στην postseason, ο Clifford έπεσε σε μια παγίδα, που όχι μόνο αυτοακυρώθηκε για την φετινή του υπέρβαση, αλλά έχασε και την σειρά απέναντι στους Heat. Με την σειρά στο 0-2, έβγαλε έναν σπουδαίο λόγο για το μπάσκετ που απλά τυχαίνει να κερδίζει και κάποιος άλλος, υπονοώντας πως θα μείνει συνεπής στις αλλαγές που προώθησε.
Steve Clifford 4 2+ min. on why adjustments don't necessarily need to be made after allowing 238 points in 2 games: pic.twitter.com/1l9kAH9BtS
— John Schuhmann (@johnschuhmann) April 21, 2016
Όμως, στη συνέχεια, επέλεξε να γυρίσει τον διακόπτη στο περσινό στιλ μπάσκετ, αμυντικογενές και “ανδροπρεπές”, το οποίο του έδωσε ως “μεγάλη στιγμή” το break στο Game 5, αλλά τον χαντάκωσε, όταν σήκωσε το γάντι ο πάντα γεννημένος για τέτοια Wade. Επιπλέον, σοβαρά τώρα, αν θες αμυντικογενές μπάσκετ, πρέπει να σκεφτείς και το matchup του Hassan Whiteside.
Όποια κι αν είναι η ερώτηση, είναι ο άνθρωπος η απάντηση;
Προφανώς το μεγάλο στοίχημα ήταν η συγκόλληση των συγκεκριμένων ανθρώπινων χαρακτήρων σε ένα συλλογικό business plan, μέσα στο οποίο, ακόμα και ο star player θα αποτελούσε ξεκάθαρα λειτουργικό γρανάζι και τίποτα άλλο. Και σε αυτό ο Clifford παίρνει πραγματικά άριστα. Επαναλαμβάνουμε πως οι Hornets παρέμεναν φρέσκοι και δεν έδειξαν σημάδια κόπωσης, απλώς στα οριακά ματς της postseason έλιωσαν ψυχολογικά, αναδεικνύοντας και τις αδυναμίες ενός roster με πολλούς λοχαγούς, αλλά κανέναν συνταγματάρχη, στο πλευρό του Walker.
Από την μία, λοιπόν, ο Clifford άπλωσε ακόμα περισσότερο τα ταλέντα του Batum στο παρκέ, κάνοντάς τον ταυτόχρονα versatile και ηγεμονικό, αμέσως μετά τα δύο χρόνια στάσιμης μιζέριας στο Portland5)Πραγματικά εντυπωσιακό πως βγήκαν ταυτόχρονα κερδισμένοι και οι Blazers και ο Batum από τον χωρισμό τους. και το κάπως ασύμβατα εξαιρετικό συμβόλαιο του.
Από την άλλη, χτύπησε διάνα με τον Courtney Lee, το κραυγαλέα καλύτερο δυάρι που κυκλοφορούσε εκεί γύρω στο trade deadline, επιτρέποντας στον Batum να ξαναγίνει τριάρι και να απελευθερωθεί επιθετικά, ώστε να ισοσκελιστεί κάπως η απώλεια της δυναμικής του MKG στην άμυνα και του “Big Al” στην επίθεση.
Ταυτόχρονα, έφερε ξανά στον κόσμο της αξιοπρέπειας τον Marvin Williams, ο οποίος μια ζωή θα κατατρέχεται από το ότι τον επέλεξαν στο draft οι -τότε διψασμένοι για PG- Hawks πάνω από τους Deron Williams και Chris Paul. Το πρόβλημα με τον Williams είναι πως ποτέ δεν ήταν αυτό το ταλέντο που θα δείξει πράγματα, ανεξαρτήτως συνθηκών. Το καλαίσθητο, αλλά soft, παιχνίδι του μπορεί να ταίριαζε στην φετινή Charlotte και μπορεί ακόμα και να αποδίδει στα ίδια επίπεδα για τουλάχιστον πέντε χρόνια ακόμα, αν λάβουμε υπόψιν την εξαιρετική σωματοδομή του και το αξιόπιστο σουτ του. Δεν μπορεί, όμως, να κάνει το ίδιο σε κάθε συνθήκη. Στη φετινή Charlotte, πάντως, ο 29χρονος Williams ξανάγινε ο πραγματικός “combo forward” που πάντα ήταν, σημείωσε ppg και mpg που είχε να δει από τα 24 και 22 του χρόνια, ενώ έκανε και ρεκόρ καριέρας σε rpg, οδηγώντας την ομάδα του στην συγκεκριμένη κατηγορία. Παράλληλα, ο Marvin ήταν 36ος στη λίγκα σε +/-, ενώ η επίθεση των Hornets ήταν 6,8 πόντους καλύτερη ανά 100 κατοχές, με τον ίδιο στο παρκέ. Ακόμα καλύτερα, η πεντάδα Lin, Walker, Batum, Williams, Jefferson, όσο συνυπήρχε, ήταν η στατιστικά κορυφαία με net rating 33 στην λίγκα.
Εντάξει, αν από αυτό εξαιρέσουμε τις πεντάδες των Warriors. Αλλά και πάλι!
“Θα θέλατε γιατρό ή εξορκιστή με τον καφέ σας;”
Πάντως η αλήθεια είναι πως η ομάδα είναι πραγματικά ματιασμένη. Η περσινή χρονιά υπήρξε παρένθεση ανάμεσα σε δύο όμοιες, την φετινή και την προπέρσινη και σε αυτό οφείλονται και οι μειωμένες προσδοκίες για αυτή που μόλις τελείωσε. Κομβική σε αυτό υπήρξε η χειροτέρευση της υγείας του MKG.
Από την άλλη, τη σεζόν 2014-15, οι Hornets είδαν να καταρρέουν όλοι μαζί και εναλλάξ οι Jefferson, Walker, Stephenson, Zeller, Maxiell, Hairston, ενώ για αυτή που τελείωσε στον φετινό πρώτο γύρο των playoffs, τα είπαμε παραπάνω.
Με αυτή την έννοια, το φετινό τους επίτευγμα είναι το σημαντικότερο της σύγχρονης ιστορίας τους, αφού η προπέρσινη σεζόν τους βρήκε με μικρότερο βάθος, αλλά -συγκριτικά μιλώντας- “ταύρους” από υγεία, άρα πιο ανταγωνιστικούς. Ακόμα και ο MKG έχασε μόλις 20 ματς τότε.
Γινόμαστε ενδεχομένως πολλές φορές κουραστικοί με τη σημασία της ύπαρξης του Kidd-Gilchrist, διότι πραγματικά μπορεί να υπάρξει καταλυτικός στην επιτυχία ή αποτυχία των Hornets: η παρουσία του απελευθερώνει οποιονδήποτε αγωνίζεται στην θέση “1” έως “5” να ανεβοκατεβαίνει θέσεις, ενώ η απουσία του δημιουργεί σχήματα “κατά συνθήκη”. Ιδιαίτερα δε σε καταστάσεις πιο ελεγχόμενου rotation, όπως η φετινή postseason ή η ερχόμενη regular season, είναι πολυτέλεια για την Charlotte να τον έχει στα πιτς.
Τί έκανες μπαμπά στην free agency ως τώρα;
Η αλήθεια είναι πως ως τώρα οι κινήσεις των Hornets είναι κάπως περίεργες. Η μετακίνηση των Lin και Lee ναι μεν ανοίγει χώρο στον Walker, ο οποίος περιμένει φέτος να είναι η χρονιά που θα γίνει all-star, αλλά από την άλλη αδειάζει σημαντικά το backcourt των Hornets από σημαντικές μονάδες με ουσιαστική προσφορά. Ναι μεν ο Belinelli που ήρθε από το Sacramento ως αντάλλαγμα για το #22 draft pick Malahi Richardson, θα μπορέσει να καταστήσει -μαζί με το άνοιγμα του ρόλου του Kemba- την απώλεια του “Linsanity” ασήμαντη, αλλά ο Lee θα λείψει και το κενό του δύσκολα μπορεί να καλύψει ο “μία έτσι – μία αλλιώς” Lamb. Εκτός αν το αγαπημένο παιδί του Clifford, ο Troy Daniels, κάνει την έκπληξη…
Από την άλλη, η πολύ καλή σεζόν, εκτός των άλλων, του Cody Zeller και του Frank Kaminsky θα τους δώσει περισσότερα λεπτά, ιδιαίτερα όταν από πίσω τους σπρώχνουν ο Michael Jordan και ο associate head coach Patrick Ewing.
Full quote from Steve Clifford on Patrick Ewing and Michael Jordan telling him to post Frank Kaminsky pic.twitter.com/5KI54UqbL1
— Jack Flagler (@jflagler) April 24, 2016
Τα καλά νέα είναι ότι αυτοί οι δύο λευκοί “φάγανε” τους άλλους δύο -αντιπαθέστατους, μεταξύ μας- λευκούς, δηλαδή, τους Tyler Hansbrough και Spencer Hawes. Τα κακά νέα είναι ότι, κάπου στην πορεία, έφυγε και ο Al Jefferson, που, ακόμα και ερχόμενος από τον πάγκο, έφερνε εξαιρετικά πολύτιμα λεπτά. Εδώ δεν μπορούμε παρά να βάλουμε ερωτηματικό.
Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά σηματοδοτούν ένα πράγμα: πιο ξεκάθαροι ρόλοι, μικρότερο rotation, εναλλαγές μόνο μεταξύ “2” και “4”, απαξίωση του “ξύλου” στην ρακέτα από τον Clifford, πίστη στην περιφερειακή ισχύ και ακόμα μεγαλύτερη πίστη στην υγεία του MKG. Λογικά, το τελευταίο είναι και το πιο επισφαλές σενάριο, αφού αν ο Kidd-Gilchrist αντέξει, τότε ο Batum θα μετακινείται πιο εύκολα ανάμεσα στο “2” και στο “3” και ο Williams ανάμεσα στο “3” και στο “4”. Αν όχι…
Μιλώντας για Marvin Williams, οι Hornets επιβράβευσαν, εκτός των προαναφερθέντων, το εξαιρετικό work ethic του, κρατώντας τον στην Charlotte μέχρι το 2019. Βεβαίως, για να είμαστε ακριβείς, και ο Williams δέχτηκε να λάβει $ 54,5 εκατ. μόλις. Και λέμε “μόλις”, σκεπτόμενοι το ότι φέτος τα λεφτά φυτρώνουν μάλλον στα δέντρα6)Full disclosure: Timofey Mozgov.. Όμως, η αλήθεια είναι πως του έδωσαν και έναν περίεργο ρόλο για την χρονιά που έρχεται, αφού, ενώ είναι σαφές πως θα είναι το βασικό τεσσάρι, αν ο MKG χρειαστεί προσαρμογή σε αγώνες και λεπτά -και βεβαίως, παραμείνει υγιής- τότε θα κατέβει πάλι στο “3”.
Και μόλις συνειδητοποιώ πως, χάρη στην ευπάθεια στον δεξί ώμο και στο δεξί πόδι του MKG και στην φιλοτιμία/ικανότητα του Williams να μαρκάρει περίπου οποιονδήποτε forward στο NBA, τελικά μάλλον θα ξαναδούμε πάλι στο παρκέ τους Hansbrough – Hawes…
Shit.
Τα λέμε στην παραλία
Η καλοδουλεμένη μηχανή των Hornets λογικά θα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς να εκτελεί όλες τις πράξεις, ακόμα και σε περίοδο αναψυχής. Δηλαδή, όταν κουράζεται κάποιος από τις ρακέτες, θα τον αλλάζει κάποιος άλλος, ο οποίος θα πηγαίνει να βάζει λάδι στην πλάτη κάποιου τρίτου, ο οποίος προηγουμένως έστησε την μεγάλη ομπρέλα για να μην καεί κανείς, και ιδιαίτερα ο δείνα που έφερε το coolerάκι με τις μπύρες για όλους τους υπόλοιπους. Όλοι θα ξέρουν να παίζουν 2-3 τραγούδια στην κιθάρα για την παραλία και να οδηγούν το μίνι-βαν VW με το οποίο θα μετακινούνται, ενώ θα πληρώνουν τα δωμάτια τους με cash και ρεφενέ, για να μην χρεωθεί κάποιος προσωπικά στην πιστωτική του κάρτα. Όσο για τα δωμάτια τους, θα προτιμήσουν κάποιο δώμα με πάνω-κάτω κουκέτες για να χωράνε όλοι, ειδάλλως θα αναγκαστούν να κοιμούνται κάθε βράδυ με διαφορετικό συμπαίκτη, για να μην δημιουργηθούν ιεραρχίες και εξαρτήσεις.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | Sorry παιδιά, αν δεν είσαι λάτρης της αμυντικής τακτικής, η Ανατολή γενικότερα είναι βαρετή. |
|---|---|
| ↑2 | Ένα άλλο φοβερό ήταν: “Άρης; Κι αν γίνεις παπάς, πως θα σε φωνάζουν; Χαρ χαρ χαρ χαρ χαρ!” |
| ↑3 | παρεμπιπτόντως, όσοι αντιπαθήσατε τον Kwame Brown, ίσως αλλάξετε γνώμη, διαβάζοντας αυτό εδώ. |
| ↑4 | Editor’s note: -γκμουχ- Anthony Bennett Άρη -γκμουχ- |
| ↑5 | Πραγματικά εντυπωσιακό πως βγήκαν ταυτόχρονα κερδισμένοι και οι Blazers και ο Batum από τον χωρισμό τους. |
| ↑6 | Full disclosure: Timofey Mozgov. |
){kind=link}