Rematch λοιπόν. Οι Warriors και οι Trail Blazers συναντιούνται και φέτος, στον πρώτο γύρο των playoffs αυτή τη φορά, για ένα “rematch”, που όμως δεν το νιώθουμε όπως πέρυσι. Οι Blazers οριστικοποίησαν την παρουσία τους στην postseason μόλις τo τελευταίο Σάββατο της regular season, επικρατώντας χαλαρά έναντι των Jazz 101-86, και σημειώνοντας τη νίκη #40, χάρη στο career και franchise high του Lillard.
Γενικώς, το κλίμα είναι εντελώς κόντρα σε σχέση με το 2016, όταν οι Warriors και οι Trail Blazers ήταν οι δύο πιο “exciting” ομάδες της regular season -“Splash Brothers 2.0” λέγαμε τους δεύτερους τότε, θυμάστε;- και περιμέναμε οργιώδεις επιθέσεις, τρελό pace και ρεκόρ τριπόντων σε σειρά playoffs. Δεν μας διέψευσαν, και το 4-1 των Warriors αδικούσε αφάνταστα -και αποτελούσε ταυτόχρονα μεγάλη παρακαταθήκη- την τρελοπαρέα του Terry Stotts. Φέτος δεν ήταν λίγοι αυτοί που τους περίμεναν για κανονικό rematch με τους Warriors και πάλι στους ημιτελικούς της Δύσης. Φευ…
Στην Regular Season
Golden State και Portland συναντήθηκαν τέσσερις φορές σε τρεις μήνες, και οι Warriors επικράτησαν ισάριθμες φορές.
Τη δεύτερη τους κονιορτοποίησαν.
Και την τέταρτη έλειπε ο Curry. Α, έχασε και ο Evan Turner την ευκαιρία να ολοκληρώσει τα “last minute heroics”, αλλά ξέρετε… #OfCourseHeWould…
Γενικώς, τα παραπάνω ματσάκια δεν προσφέρονται και για τεράστια συμπεράσματα, πέρα από τα προφανή. Οπότε, αυτό:
Golden State Warriors
Σε μια σεζόν στην οποία περιμέναμε να δούμε οτιδήποτε το απίθανο με αγωνία, δικαιωθήκαμε σε όλα πλην ενός: στο ποιος θα βγει πρώτος στη Δύση -αν όχι στο ΝΒΑ. Ειλικρινά, κάθε στατιστική κατηγορία, κάθε σετάρισμα στα playoffs είχε σασπένς και ανατροπές εκτός από αυτό. Οι Warriors έκαναν το αυτονόητο στην “Durant era”. Αξιοποίησαν τη δύναμη τους για να κλειδώσουν το πλεονέκτημα έδρας, έδειξαν αξιοσημείωτη ψυχραιμία, όταν έχασαν τον KD λόγω τραυματισμού και ένιωσαν την ανάσα των Spurs1)Προφανώς η πρόκληση της πρωτιάς στη regular season μπορεί να είναι “big deal” για εμάς τα κοινά ανθρωπάκια με συναισθήματα, αλλά δεν ήταν αρκετή για να πεταρίσει το βλέφαρο των αποστασιοποιημένων από τα εγκόσμια Popovich ή Leonard. Δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε, όμως και τους Warriors που δεν «ψάρωσαν» από τους «ψαρωτικούς» Spurs: έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια το «ντέρμπι κορυφής» της 11ης Μαρτίου και την προτελευταία τους ήττα για τη φετινή κανονική περίοδο, στην οποία δεν αγωνίστηκαν Leonard, Aldridge, Parker, Curry, Thompson, Durant, Green., έμειναν στο στόχο να δημιουργήσουν τις ευνοϊκότερες συνθήκες για την postseason (απόλυτο πλεονέκτημα έδρας), αδιαφόρησαν για οποιοδήποτε ρεκόρ νικών στην regular season, ενώ προστάτευσαν την ομάδα τους από εξωτερικούς αντιπερισπασμούς, όπως η υστερία της KD@GSW ή το «πέσιμο» του Shaq στον JaVale McGee.
Γιατί θα περάσουν
Γιατί είναι η ίδια ομάδα με πέρυσι, μόνο καλύτερη. Ακόμα και 80% Durant να έχουν, και μόνο το γεγονός πως οδεύουν ξεκούραστοι στην postseason είναι καταλύτης για την εξέλιξη των playoffs. Αν αυτό το ρελαντί επέδρασε θετικά στους “Dubs”, ώστε να βρουν την ηρεμία τους, τότε δεν θα τους σταματήσει τίποτα και πουθενά. Το Portland όχι, ο νικητής της σειράς UTAH-LAC ούτε (αν και ο εξαιρετικός Gobert μπορεί να τους βάλει μια-δυο ενδιαφέρουσες εξισώσεις), και καθίστε να δούμε πρώτα αν θα αντέξουν το ξύλο από κάτι Grizzlies, Thunder, Celtics, Raptors οι Spurs και Cavaliers για να φτάσουν σε Τελικούς με τους Warriors.
Γιατί θα αποκλειστούν
Δεν θα αποκλειστούν. Κυριολεκτικά, το μόνο πράγμα που μπορεί να σταματήσει τους Warriors στην πορεία προς το πρωτάθλημα είναι είτε ο γενικά «οικονόμος» και ανιδιοτελής KD μεταφυσικά να μεταμορφωθεί προς το χειρότερο μετά τον τραυματισμό του, είτε η ομάδα να «λιώσει» υπό το φόβο μιας δεύτερης σερί αποτυχίας -αυτή τη φορά, χωρίς δικαιολογίες. Κακά τα ψέματα, το μόνο εμπόδιο για τους Warriors είναι ψυχολογικό, η επίγνωση δηλαδή ότι φέτος το μεγαλειώδες εγχείρημα των Joe Lacob-Bob Myers-Steve Kerr παίζει το τομάρι του. Το ξαναλέμε πάντως: από τους Trail Blazers δεν θα την πατήσουν.
X-Factor
H ξεκούραση τους. Ο Steve Kerr θυσίασε γύρω στις 5-10 νίκες φέτος, για να ανοίξει το ομολογουμένως μικρό rotation των Warriors, άφησε τον Durant να πάρει με το μαλακό τον τραυματισμό του (για να μην πούμε τον αξιοποίησε για να φτιάξει “KD-less” καταστάσεις για τον αγαπημένο του Steph), έπαιζε δύο-δύο τους αστέρες του2)Βάσει του stats.nba.com, η τετράδα Curry-Thompson-Durant-Green έπαιξε μαζί φέτος μόλις 18′ ανά αγώνα, ενώ υιοθέτησε μια λογική που χρησιμοποιούσε πιο «σφιχτά τους περσινούς “Big-3” μαζί και τον πολυδιάστατο φέτος Durant ως «μπαλαντέρ» ανάμεσα στη βασική πεντάδα και στο “second unit”. και έκανε μια τεράστια “value for money” μεταγραφή με τον αχώνευτο Matt Barnes. Γενικώς, στις θέσεις των forwards των Warriors γίνονται πραγματάκια και αυτό θα βγει στον κόσμο στους Τελικούς.
Portland Trail Blazers
Δεν υπάρχουν πολλά να πεις για τους φετινούς Blazers μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου. Ο Lillard τραυματίζεται στην αρχή της σεζόν, ο McCollum παίζει και για τους δύο, οι φήμες φουντώνουν για το ποιος είναι το “alpha dog”, ο Maurice Harkless εκμεταλλεύεται τους τραυματισμούς Aminu και Turner και αποκτά fantasy value, ο Crabbe παραμένει συγκλονιστικά αδιάφορος παρά τον σκασμό λεφτά που πήρε το καλοκαίρι, ο Plumlee είναι πραγματική «όαση» σε μια γραμμή ψηλών που δεν είναι «ψηλοί» με καμία αγωνιστική έννοια του όρου, ο Aminu επιστρέφει και γίνεται πολύτιμος, ο Turner επιστρέφει στην αγωνιστική δράση και την αγωνιστική απραξία, και οι Blazers κατακρημνίζονται κάτω από την δέκατη θέση της Δύσης.
Ύπνος γενικά μέχρι τον Φλεβάρη.
Γιατί θα περάσουν
Δεν θα περάσουν, ας είμαστε σοβαροί. Αλλιώς μιλάμε για τη μεγαλύτερη στην Ιστορία. Εκτός αν ο Nurkic προλάβει να επιστρέψει από τον τραυματισμό του για να μεταμορφωθεί οριστικά σε Walton και επ’ ευκαιρίας της τεσσαρακοστής επετείου του μοναδικού πρωταθλήματος των Trail Blazers3)Τότε επί της ναυαρχίδας των 76ers, με Julius Erving, George McGinnis, Doug Collins, World B. Free, Caldwell Jones και Darryl Dawkins., δημιουργήσουν μια έκπληξη που θα μείνει στην Ιστορία:
Γιατί θα αποκλειστούν
Χοντρικά μιλώντας, επειδή είναι χειρότερη ομάδα από τους Warriors του 2017 ή τους Trail Blazers του 2016. Οτιδήποτε δεν ονομάζεται Lillard, McCollum ή Nurkic είναι απόλυτα διαχειρίσιμο από το second unit των Warriors. Η συνέχιση της ανοδικής τροχιάς του McCollum, η υπερένταση του Lillard στο «φίνις» και το “Nurk Alert” που κρατάει εδώ και δύο μήνες, δίνουν ισχυρές βάσεις για το αύριο, όχι όμως για το σήμερα, για το τώρα. Όμως, εκτός των άλλων, οι Trail Blazers κουβαλούν μια κακή παράδοση τα τελευταία χρόνια, όπου κάθε χρόνο αναβάλλουν το «αύριο» για…μεθαύριο: 54 νίκες το 2013-14, 51 το 2014-15, 44 πέρυσι και 41 φέτος. Ο χρόνος μοιάζει να έχει κολλήσει σε εκείνο το λυρικό buzzer-beater του “Dame” τρία χρόνια πριν, όταν έφτασαν στα ημιτελικά της Δύσης, κάπως έτσι:
X-Factor
Η ως τώρα ιστορία του Nurkic στο Portland μπορεί να συνοψιστεί σε τρεις απλές φράσεις.
- Πρώτη: “they need me and I need them”.
Πόσο αλήθεια αυτό που είπε ο “Nurk” άμα τη αφίξει του στους Blazers. Ο Plumlee φέτος συνέχιζε τις εκλάμψεις μεγαλείου που έδειξε πέρυσι, αλλά μάλλον του έλειπε κίνητρο. Και που να το βρει, άλλωστε, όταν η τραγική frontline του Portland εξασφάλιζε δημοσιοϋπαλληλική μονιμότητα στον Mason. Ειρήσθω εν παρόδω, στα τέλη του ’16, ο Μαυράκης είχε ονομάσει το frontcourt των Blazers «το χειρότερο στο ΝΒΑ», όταν έλειπε ο Plumlee.
Ταυτόχρονα, στα μέσα Φεβρουαρίου, το fivethirtyeight.com, αν δεν κάνω λάθος, έδινε 19% πιθανότητες στο Portland για να μπει στα playoff. Η ομάδα βρισκόταν οκτώ παιχνίδια κάτω από το .500, οπότε κάτι έπρεπε να κάνει. Αυτό το «κάτι» ήταν να δώσει τον Mason Plumlee και ένα pick δεύτερου γύρου για τον Jusuf Nurkic και ένα pick πρώτου γύρου. Τότε λέγαμε πως, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, το Portland μπορεί να κερδίζει λόγω…του pick. Διότι οι Nuggets είχαν εδώ και κανά μήνα σταματήσει να αμφιταλαντεύονται και πήραν τη σωστή απόφαση να χρίσουν μια και καλή τον Jokic βασικό center. Ως αποτέλεσμα, ο “Nurk” στα Βραχώδη Όρη ήταν δυστυχισμένος και είχε πιάσει πάτο -ο άνθρωπος ήθελε «να δει τον ωκεανό».
- Δεύτερη: “show you where the ocean is“.
Η ζωή του 22χρονου Βόσνιου άλλαξε στις 15 Φεβρουαρίου.
Φτάνοντας στο Portland, του Nurkic του έτρεχαν τα σάλια. Σε ένα παράλληλο κινηματογραφικό σύμπαν, ο Βόσνιος οδηγεί ένα «κωλοφτιαγμένο» κάμπριο Yugo μέχρι την άκρη του Blacklock Point, ανοίγει το καπό και ξεφορτώνεται από το γκρεμό τρία πτώματα4)Μην ξεχνάτε, είναι σινεμά όπου οι άνθρωποι πετάνε, οπότε μην χαλάτε την ποιητική αδεία μου.: του Jokic που τον «έφαγε», του Plumlee που τον λάτρευαν οι οπαδοί του «κατάλευκου» Portland, και του ίδιου του Nurkic, που παραλίγο να τον καταπιεί η υπερσυσσώρευση versatile ταλέντου στο Denver.
Yugo cabrio του 1990 κύριοι. Χωράει τρεις center στο πορτ-παγκάζ.
- Τρίτη: “from the bench to the playoffs”.
Για να μη λέμε πολλά λόγια, αντιγράφω από ένα σύντομο κειμενάκι μου προ ημερών.
“Η επίδραση της μετακίνησης του Nurkić στο Portland μπορεί να αποτυπωθεί στα εξής στατιστικά φαινόμενα:
- Ο Nurkic γίνεται πραγματικό θηρίο, αυξάνοντας ή ακόμα και διπλασιάζοντας κάθε πιθανή στατιστική κατηγορία του.
- Οι Trail Blazers γίνονται για άλλη μια φορά στην πρόσφατη Ιστορία τους υπόδειγμα «σύγχρονου μπάσκετ», αφού μετά τις 15 Φεβρουαρίου έχουν το τέταρτο καλύτερο ρεκόρ, έβδομο offensive rating, πέμπτο net rating, όγδοο σε rebounding percentage, έκτο σε eFG% και true shooting. Σύγχρονου μπάσκετ σε σετ παιχνίδι έτσι; Μην ψάχνετε για pace και τέτοια.
- Το Portland χτίζεται κυριολεκτικά γύρω από τον Nurkic, αφού με τον Βόσνιο στο παρκέ έχουν 4,9 στο plus/minus5)δεύτερος ο Lillard, με 1,1…, ενώ, χωρίς αυτόν, έχουν -2,5.“
Κάπως έτσι, δυο εβδομάδες πριν το τέλος της regular season, οι Blazers προσπέρασαν τους Nuggets και δεν ξανακοίταξαν πίσω.
Don't mind if we do. pic.twitter.com/KbpGxJbxg3
— Trail Blazers (@trailblazers) March 27, 2017
Σημειώνουμε πως, σαν σε κακόγουστο αστείο, ο Nurkic τραυματίστηκε την Πρωταπριλιά και έχασε το υπόλοιπο της regular season. Οπότε, περιμένουμε να δούμε πως θα εμφανιστεί στα playoffs.
Πρόγραμμα
Game 1: Κυριακή 16 Απριλίου, Blazers @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, 10:30 μ.μ.
Game 2: Πέμπτη 20 Απριλίου, Blazers @ Warriors, Oracle Arena, Oakland, 5:30 π.μ.
Game 3: Κυριακή 23 Απριλίου, Warriors @ Blazers, Moda Center, Portland, 5:30 π.μ.
Game 4: Τρίτη 25 Απριλίου, Warriors @ Blazers, Moda Center, Portland, 5:30 π.μ.
Game 5 (αν χρειαστεί): Τετάρτη 26 Απριλίου, Blazers @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Game 6 (αν χρειαστεί): Παρασκευή 28 Απριλίου, Warriors @ Blazers, Moda Center, Portland
Game 7 (αν χρειαστεί): Κυριακή 30 Απριλίου, Blazers @ Warriors, Oracle Arena, Oakland
Τι θέλουμε να γίνει
Θέλουμε τον Nurkic να επιδίδεται σε ένα ανελέητο trash-talking festival με τον Draymond Green, και σε ατελείωτο ξύλο με τον Zaza Pachulia. Θέλουμε αμφότερους τους “Splash Brothers”, είτε τους κανονικούς, είτε τους juniors, με ακατέβατα 20+ τρίποντα. Θέλουμε «τιγκαρισμένη» statline από τους Durant-Green-Nurkic. Θέλουμε 230+ πόντους ανά αγώνα. Θα τα έχουμε. Προσωπικά, θέλω λίγο να γεμίσει το ματάκι μου, γιατί κατά λάθος είδα την προηγούμενη εβδομάδα Λεβαδειακός-Ολυμπιακός και μίσησα τον εαυτό μου. Η ζωή είναι πιο ωραία από αυτό. Η ζωή είναι GS-POR.
Τι θα γίνει
Ίσως μια νίκη Trail Blazers με buzzer-beater -έτσι, για το ξεκάρφωμα. Όλα τα άλλα Warriors, χαλαρά κιόλας.
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | Προφανώς η πρόκληση της πρωτιάς στη regular season μπορεί να είναι “big deal” για εμάς τα κοινά ανθρωπάκια με συναισθήματα, αλλά δεν ήταν αρκετή για να πεταρίσει το βλέφαρο των αποστασιοποιημένων από τα εγκόσμια Popovich ή Leonard. Δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε, όμως και τους Warriors που δεν «ψάρωσαν» από τους «ψαρωτικούς» Spurs: έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια το «ντέρμπι κορυφής» της 11ης Μαρτίου και την προτελευταία τους ήττα για τη φετινή κανονική περίοδο, στην οποία δεν αγωνίστηκαν Leonard, Aldridge, Parker, Curry, Thompson, Durant, Green. |
|---|---|
| ↑2 | Βάσει του stats.nba.com, η τετράδα Curry-Thompson-Durant-Green έπαιξε μαζί φέτος μόλις 18′ ανά αγώνα, ενώ υιοθέτησε μια λογική που χρησιμοποιούσε πιο «σφιχτά τους περσινούς “Big-3” μαζί και τον πολυδιάστατο φέτος Durant ως «μπαλαντέρ» ανάμεσα στη βασική πεντάδα και στο “second unit”. |
| ↑3 | Τότε επί της ναυαρχίδας των 76ers, με Julius Erving, George McGinnis, Doug Collins, World B. Free, Caldwell Jones και Darryl Dawkins. |
| ↑4 | Μην ξεχνάτε, είναι σινεμά όπου οι άνθρωποι πετάνε, οπότε μην χαλάτε την ποιητική αδεία μου. |
| ↑5 | δεύτερος ο Lillard, με 1,1… |
 Golden State Warriors Vs Portland Trail Blazers (8)){kind=link}