You Asked The Hog and The Hog Replied – pt IIΙ

Posted on Aug 30 2017 - 7:41pm by The Ball Hog
Ανά τακτά χρονικά διαστήματα σας προσκαλούμε να μας θέσετε τις ερωτήσεις σας, μέσω της σελίδας μας στο facebook, μέσω twitter, μέσω e-mail, μέσω ταχυδρομείου στα κεντρικά μας στην Αθήνα, ή στα κατά τόπους γραφεία στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας που τα μέλη του Ball Hog βρίσκονται. Εσείς ανταποκρίνεστε και εμείς καλούμαστε να απαντήσουμε. Συνήθως μας παίρνει λίγο χρόνο να συντονιστούμε σχετικά, με τα τόσα projects, άρθρα και μελέτες που τρέχουμε σαν site, αλλά όταν τα καταφέρνουμε σας δίνουμε τις πιο γαμάτες απαντήσεις που μπορείτε να λάβατε. Και το εκτιμάτε, και σας εκτιμάμε πίσω για αυτό.
Ask the Hog, Summer 2017 Εdition, λοιπόν, και να οι απαντήσεις μας στα ερωτήματά σας.
 
Ερώτηση του Theo Tzanis
1. Aν και είναι πολύ νωρίς ακόμα, θα την κάνω την ερώτηση, μιας και έχετε όρεξη για κουβέντα. Συμμετέχω σε μιας 12άρα keepers league (με έξι keepers) στο ESPN. H 1η χρονιά δεν εξελίχτηκε όπως περίμενα λόγω τραυματισμών, ευτυχώς το καταλαβα από νωρίς και ξεκίνησα τα trades και το tanking. Τα πράγματα πήγαν αρκετά καλα, αφού εξασφάλισα το 1ο pick για του χρόνου και μια 6αδα που αποτελείται από John Wall, Cris Paul, Andrew Wiggins, Paul George, Kevin Love, Brandon Ingram. Τον τελευταίο τον πιστεύω αρκετά και επιλέγω να τον κρατήσω παρόλο που έχω στην ομάδα και Nurkic, Noel, Cauley-Stein, Okafor, Knight. Αρχικά θα ήθελα μια γνώμη για τους keepers μου, και κατα δεύτερον μια γνώμη για το 1ο pick, καθώς αυτός που σκέφτομαι δεν είναι άλλος από τον Marquel Fultz.
Απαντάει ο Πέτρος Καούνης
Έχοντας κατακτήσει την Καλύτερη Fantasy Λίγκα του Κόσμου, νομίζω είμαι ο καταλληλότερος να σου απαντήσω. Κατ’αρχάς να σου πω πως νομίζω πως κάνεις λάθος που δεν κρατάς τον Nurkic, ειδικά με αυτά που έκανε με την μετακίνησή του στο Portland. Το ποιον θα αφήσεις είναι θέμα οπτικής και σχεδιασμού. Αν θες να πας καλά την σεζόν 2017-18, αφήνεις τον Ingram. Αν το κοιτάς πιο προοπτικά, υπολογίζεις αν στους Lakers τη σεζόν 2018-19 θα συνυπάρχει μαζί και με τους Paul George και LeBron James, όπως ακούγεται. Αν ναι, τότε για μένα θα πρέπει να ανταλλάξεις έναν τουλάχιστον εκ των George ή Ingram. Εγώ μάλλον θα κράταγα Nurkic και θα έριχνα (ή θα αντάλλαζα για μελλοντικό pick, αν έχετε αυτή τη δυνατότητα στους κανόνες σας) τον Love. Επίσης, δεν έχεις άλλον C στους keepers σου κι αυτό είναι ένα επιπλέον επιχείρημα. Τέλος, αν πας για Fultz, θα σου πρότεινα να αντάλλαζες τον 32χρονο Paul. Με Wall και Fultz δείχνεις καλυμμένος εν πρώτοις στη θέση. Αντίθετα, ψηλούς, όπως σου προείπα δεν φαίνεται να έχεις. Αλλά κι αυτό πάλι είναι θέμα οπτικής. Θες να κάνεις overlaod μια θέση και τα στατιστικά που οι εκεί παίχτες δίνουν; Αν ναι, καλά το πας. Αν θες ισσοροπία στην ομάδα σου, τότε δεν χρειάζεται στους έξι keepers οι πέντε να είναι guards και wings. “My 50 cents”, που λεν’ και στο χωριό μου.
  
Ερώτηση του Panagiotis Lamar MpakAnion
2. “Πόσες πιθανότητες δίνετε να πάει ο Anthony Davis στην Βοστόνη και πόσες για L.A., φορώντας τη φανέλα των Lakers;”

Απαντά ο Λουκάς Μοσχούλας

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Ο Anthony Davis γεννήθηκε το 1993 στο Chicago (έδρα προφανώς των Bulls) και φοίτησε για ένα χρόνο στο φημισμένο πρόγραμμα του Kentucky. Συνεπώς συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει γεωγραφικό ή συναισθηματικό κριτήριο για την όποια προτίμηση μπορεί να έχει ο Davis να πάει σε Celtics ή Lakers. Η αναφορά γίνεται με αφορμή την περίπτωση του γεννημένου και μεγαλωμένου στην California Paul George, ο οποίος από παιδί υποστήριζε τους Lakers και έχει δηλώσει ανοιχτά πως με τη λήξη του τρέχοντος συμβοαλαίου του, το 2018, θέλει να αγωνιστεί στους “Λιμνάνθρωπους”.

Αφού ξεκαθαρίσουμε την -μη- σύνδεση του Davis με τις δύο μεγαλουπόλεις, περνάμε στο τι έχουν (από assets) και αν είναι διατεθειμένοι να τα δώσουν για έναν All Star παίκτη τέτοιου βεληνεκούς. Ξεκινώντας από τους Cetlics, αυτοί διαθέτουν έξι picks πρώτου γύρου στα επόμενα δύο drafts και παίκτες σε καλή ηλικία και με καλά συμβόλαια σε ενδεχόμενο rebuild που θα αποφασίσουν οι Pelicans (αναλυτικότατα απάντησε στο προηγούμενο Ask The Hog ο Νίκος σχετικά, οπότε σας παραπέμπω εκεί). Οι Lakers, από την άλλη, χωρίς pick πρώτου γύρου και με αρκετούς νέους παίκτες πρώτης γραμμής που δύσκολα θα μπουν σε συζήτηση για να αφήσουν το L.A.

Βάζοντας στην εξίσωση και την ομάδα του Davis, εύκολα κάποιος αντιλαμβάνεται τη δύσκολη θέση που βρίσκονται οι Pelicans. Και αν κάποιος άλλος αναρωτιέται γιατί είναι σε δύσκολη θέση όταν στο ρόστερ υπάρχουν παίκτες όπως οι Davis, Cousin, J.Holiday και Rondo, η απάντηση είναι απλή: πέρα από τα δύο PGs και τους δύο All-Stars στην front line το ρόστερ μοιάζει γυμνό. S. Hill (αν δεν χάσει όλη τη σεζόν…), D. Cunningham και E. Moore δεν δείχνουν να μπορούν να προσφέρουν ποιοτικά λεπτά και αρκούνται να βοηθούν στην άμυνα και στην συμπλήρωση της πεντάδας. Για να μην αναφέρουμε φυσικά τον Omer Asik, τον άνθρωπο που στα 27 του υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο $ 58 εκατ. και οι Pelicans παλεύουν να το διώξουν. Η σεζόν που ακολουθεί είναι η τρίτη και έχοντας ακόμα μία σίγουρα (μιας και η πέμπτη είναι team option) καταλαβαίνει κανείς ότι ο βραχνάς είναι μεγάλος για μια ομάδα που δεν βρίσκεται σε μία μεγάλη αγορά, γεγονός που συνεπάγεται πως θα έπρεπε να εκμεταλλεύεται σωστά και το τελευταίο δολάριο. Που καταλήγουμε, λοιπόν; Στο ότι ο Dell Demps και να θέλει, δεν μπορεί να κρατήσει ευχαριστημένους τους δύο stars του, βάζοντας δίπλα τους παίκτες αξίας, που θα δώσουν στην ομάδα την ευκαιρία για το βήμα παραπάνω.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλα τα παραπάνω είναι ότι ο Davis, ο οποίος τη σεζόν 2017-18 μπαίνει στον δεύτερο χρόνο του πενταετούς συμβολαίου του, αργά ή γρήγορα θα αποχαιρετήσει τους Pelicans. Το θέμα της ομάδας της Νέας Ορλεάνης είναι να εκμεταλλευτεί την συγκυρία και να μπορέσει να χτίσει μια νεανική ομάδα και αποκτώντας κάποια picks που θα της προσφέρουν νέους και εξελίξιμους παίκτες. Αυτό, όπως αναφέραμε παραπάνω, μόνο ο Danny Ainge και οι Celtics μπορούν να τους το προσφέρουν από θέμα ανταλλαγμάτων, όποτε από άποψη πιθανοτήτων το 50-50 μοιάζει σωστό. Σε ό,τι αφορά τους Lakers προσωπικά δεν δίνω καμία πιθανότητα και όσο για την φήμη που βγήκε μέσα στην προηγούμενη σεζόν για να αποκτήσουν Westbrook και Davis ούτε ως επιστημονικής φαντασίας δεν μου κάθετε με τα τρέχοντα δεδομένα και ιδίως μέσα από trade.

Ερώτηση από Dinos Linakis

3. Θα ήθελα την γνώμη σας για την πιθανότητα ο Drummond να φύγει από τους Pistons. Θα πρέπει να πάει ο Stan σε small ball; Να αλλάξει απλά ψηλό; Μήπως να φύγει ο Stan; Με μια πρόταση θέτουμε (πληθυντικός μιας και ειμαστε χιλιάδες..!) θεμα Drummond, ποιες ομάδες θα τον ήθελαν και τι θα μπορούσε να πάρει ως αντάλλαγμα το Detroit;
Απαντάει ο Σταύρος Μαρίνος
Τα 14,8 rebounds per game τη σεζόν 2015-16 ήταν κάτι που πολύ σπάνια βλέπουμε στο NBA. Μόλις τρεις άλλοι ενεργοί παίχτες έχουν καταφέρει να μαζέψουν τόσα σε μια σεζόν, οι Dwight Howard, DeAndre Jordan, και Kevin Love. Ο Drummond έχει σίγουρα όλες τις σωματικές απαιτήσεις για να γίνει από τους centers-σύμβολα της γενιάς του. Μπορεί τα παραπάνω να του έδωσαν το συμβόλαιο των $130 εκατ./5 χρόνια το 2015, αλλά δυστυχώς έχει σημαντικά μειονεκτήματα που δεν φαίνεται να τα έχει βελτιώσει μετά από πέντε χρόνια στη λίγκας:
  • Οι τραγικές βολές. Ειλικρινά δεν θα χρησιμοποιούσα την εκφυλισμένη λέξη “τραγικός”, αλλά 38% χωρίς βελτίωση από το 2010 είναι απαράδεκτο, σε μια εποχή που οι ψηλοί πλέον επιβιώνουν μόνο αν έχουν μακρινό σουτ. Ακόμα και το career-53% του Shaquille θα ήταν θείο δώρο.
  • Μπορεί να μοιάζει με τανκ, αλλά πρόσεξε κανείς στο Detroit ότι και στις πέντε σεζόν, οι αντίπαλοι του Drummond σουτάρουν πιο ψηλά από το μέσο όρο τους (DIFF%) όταν παίζουν εναντίον του; Δεν μιλάμε για μέτριο αμυντικό, αλλά για κακό. Επίσης ντροπιαστικό για τα σωματικά του προσόντα.

Σε γενικές γραμμές, τα παραπάνω, μαζί με την εξέλιξη του παιχνιδιού, τον καθιστούν σε μεγάλο βαθμό μη-ανταλλάξιμο για άξιο παίχτη/ες. Πέρσι κυκλοφόρησαν οι φήμες για swap ψηλών, Cousins-Drummond ή Jordan-Drummond. Και οι δυο σκέψεις προέρχονταν από τους Pistons και φυσικά απορρίφθηκαν. Η κατάσταση έφτασε σε σημείο να συζητηθεί ακόμα και η ανταλλαγή του για picks μόνο, αλλά όταν έχεις δώσει $ 130 εκατ. κι ο παίχτης είναι ακόμα 23 ετών, δεν είναι εύκολο να παραιτηθείς από την επένδυσή σου.

Το κατά πόσο οι Pistons μπορούν να παίξουν small ball είναι δύσκολο ερώτημα. Πέρσι ήταν 28οι σε ποσοστό τριπόντων και 25οι σε pace. Από τις λίγες ομάδες που δεν είχαν τα μέσα για να το καταφέρουν. Οι λίγες φορές που αποπειράθηκαν, ήταν όταν έπαιξαν συγκυριακά really small ball, με τον Marcus Morris για προσωρινό πεντάρι. Φέτος, με το draft του Luke Kennard, το trade για τον Bradley, αλλά και την απόκτηση του Tolliver, σίγουρα θα αυξηθούν τα τρίποντα, οπότε ο ένας στόχος επετεύχθη. Αυτό που μένει είναι να δούμε αν όντως αδυνάτισε -όπως έλεγε- ο Drummond, έτσι ώστε να έχει “high motor” με περισσότερες αντοχές, όπως ο συμπαίχτης του Stanley Johnson, ή αν θα αναγκαστούν να του μειώσουν ακόμα περισσότερο τα λεπτά συμμετοχής.

 
Ερώτηση του Vaggelis Mihalitsis
4. Γιατί πιστεύετε ότι ο Ben Golliver σε κάθε Open Floor πετάει και από τουλάχιστον μια νέα ελληνική λέξη; Ελληνικό word a day toilet paper; Καλοκαιρινή καψούρα με τριτοδεσμίτισσα στη Δονούσα; Κάποιου είδους geek power play με τον έτερο Καππαδόκη και αρχέτυπο σπασίκλα Andrew Sharp;

Απαντάει ο Μήτσος Μαυράκης

Κάθε πιστός ακροατής ενός podcast ή κάποιας εκπομπής που επιτρέπει στον δημοσιογράφο να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια ενός προκαθορισμένου κειμένου, μπορεί να εντοπίσει την στιγμή που ο ομιλών προσπαθεί να δώσει τη δική του προσωπική νότα στα λεγόμενα και να προσθέσει ένα μικρό κομμάτι του εαυτού του στην κατά τα άλλα νηφάλια ανάλυση. Απλά χρειάζεται να ακούσει λίγο προσεκτικά για να νοιώσει την προφανή ευχαρίστηση που καταγράφεται στο ηχόχρωμα της φωνής που φθάνει στα αυτιά του. Έτσι είναι ο Zach Lowe, όταν προσποιείται τον ελαφρά οργισμένο για να γκρινιάξει χαριτωμένα για τους Knicks, ή για την έλλειψη και τις λοιπές δυσκολίες της πατρότητας. Ο Bill Simmons ακούγεται αφάνταστα ικανοποιημένος με τον ίδιο του τον εαυτό όταν αναπτύσσει κάποια θεωρία συνωμοσίας σαν ταρίφας που έχει πάρει κούρσα τον αγαπημένο του μπασκετμπολίστα από το αεροδρόμιο, ή όταν σκαρώνει κάποιο σαφέστατα άνισο (για την άλλη ομάδα, αλλά στα μάτια του αναπόφευκτο trade) για τους Celtics. Ο κάγκουρας Chris Vernon στο Ringer NBA Show θα αναζητήσει την παραμικρή ευκαιρία να γειώσει τον Kevin O’ Connor, για να μας μεταφέρει την ανάλυση του γέρου που παίζει πρέφα στο καφενείο του Memphis.

Ο καθένας από αυτούς χαίρεται γιατί βάζει το δικό του τόνο στην εκπομπή του και λαμβάνει αυτή την ικανοποίηση που παίρνει ο σκύλος όταν κατουρήσει το δέντρο και μαρκάρει την περιοχή του,  ή όταν ο MC πει το όνομά του συνοδευόμενο από κάποια άναρθρη κραυγή στη μέση του τραγουδιού.
Εν τω μεταξύ, είναι προφανές πως κάθε ιδιαίτερη παρέμβαση κουβαλάει κάποια πολιτιστικά στοιχεία που προσδίδουν την καταγωγή του δημοσιογράφου. Ο Νεοϋορκέζος Zach Lowe χαίρεται όταν να γκρινιάζει για τη ζωή του στη Νέα Υόρκη, θυμίζοντας ελαφρά τη μεγάλη σχολή των Νεοϋορκέζων κωμικών που απενοχοποίησαν την μίρλα του τριαντάρη (plus) κάτοικου του Μεγάλου Μήλου, που είναι σε μια μόνιμη κατάσταση “τραβάτε με κι ας κλαίω” με τη ζωή και τις υποχρεώσεις του, όπως μας έδειξαν στις κωμωδίες και στα stand-up comedy τους οι Woody Allen, o Jerry  Seinfeld και Louis C.K. Ο Βοστονέζος Simmons είναι αρρωστάκι χουλιγκάνος του μικροφώνου με τους Celtics και την πόλη του, ενώ παράλληλα ενθουσιάζεται ολοκληρωτικά με τις συνωμοσίες και τις θεωρίες, τιμώντας τις ιταλοϊρλανδικές ρίζες του. Ακόμη και ο ενθουσιασμός του με τον Thomas θα μπορούσε να θεωρηθεί το μπασκετικό αντίστοιχο των ξωτικών. Τέλος, το λαϊκό παιδί από το Tennessee, που δεν πολυσκαμπάζει “τι λένε τα κομπιούτερζ κι οι αριθμοί”, θα κοροϊδέψει τον ανήλικο φλώρο podcaster.

Ο καθένας από τους δημοσιογράφους χρησιμοποιεί ένα κουσούρι που του έχει μείνει από τον τόπο καταγωγής του, τη δική του ντοπιολαλιά, για να βάλει την προσωπική του σφραγίδα στο κάθε podcast. Ο Ben Golliver είναι γεννημένος στο Portland, του Oregon, την πόλη που είναι απανταχού γνωστή ως η παγκόσμια πρωτεύουσα του χιψτερισμού.

Το παλικάρι που ξεκίνησε την καριέρα του με τον ξεκάθαρα χιπστερικό ρόλο της Κασσάνδρας του Portland με το blog DraftKevinDurant το 2007, όπου προέτρεπε την ομάδα του να ντραφτάρει αυτόν τον ξερακιανό forward των Longhorns μπροστά από τον νέο Bill Russell, που ήταν ο Greg Oden, δεν θα μπορούσε να μην είχε και αντίστοιχη συνέχεια στη δημοσιογραφική του καριέρα. Σαν γνήσιο τέκνο του Oregon, ήταν γεννημένος για να αναλάβει τον ρόλο του hipster podcaster και για αυτό θα έπρεπε να είχε σαν σήμα κατατεθέν μια δυσνόητη, ποζερίστικη έμμονη. Θα μπορούσε να έπλεκε και να φορούσε γιλέκα/εμφανίσεις του ΝΒΑ, μην μπορώντας να έχει ένα μεγαλειώδες μούσι μιας και τον πρόλαβε ο Trey Kerby επιπλέον είναι τηλεοπτική περσόνα, θα έπρεπε να βρει έναν άλλο δυσνόητο πλην χαριτωμένο τρόπο για να μας επιδείξει το εύρος των γνώσεών του. Και στην περίπτωσή του, αυτός ο τρόπος είναι οι ελληνικές φράσεις.

Πώς προήρθε όμως η ενασχόληση του νεαρού Ben Golliver με τα ελληνικά;

Διάβασε μήπως την ιστορία πως η ελληνική γλώσσα δεν έγινε η επίσημη γλώσσα στον Ο.Η.Ε. για μία ψήφο και έσπευσε να διορθώσει αυτή την ιστορική αδικία;

Συνέβη και στην Βουλή των Αντιπροσώπων; Θα ορκιζόμουν ότι είχε συμβεί και στον Ο.Η.Ε. Πόσο κοντά είχαμε φθάσει στο να γίνει η Παγουλάτου-Βλάχου μεγαλύτερη αυτοκρατορία από την Pizza Hut και την Domino’s μαζί;

Είχε ένα παιδικό φίλο ονόματι John Pappas με τον οποίο έπαιζαν στο προαύλιο του σχολείου και του ενέπνευσε αυτήν την αγάπη για την Ελλάδα, που μόνο οι Έλληνες του εξωτερικού θα μπορούσαν να νοιώσουν;

Ή απλά γούσταρε να τρώει κανά πιτόγυρο στο σουβλατζίδικο θεσμό του Portland, το Grab A Gyro, μαγεύτηκε από τη ελληνική φιλοξενία σε ένα ρομαντικό δείπνο στο Eleni’s Philoxenia, ή απλά γουστάρει να παραγγέλνει μια μεσογειακή πίτσα με διπλή φέτα στην Opa Pizzaria;

Για να βρούμε την επαφή του Golliver με την ελληνική γραμματεία θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην εποχή της ζωής κάθε ανθρώπου, πότε είναι πιο ανοιχτός σε καινούργιες ιδέες και για αυτό καταλήγει να ενασχολείται με άχρηστες δραστηριότητες που φαινομενικά έχουν απύθμενο βάθος: τα φοιτητικά του χρόνια.

Και όχι, δεν εννοούμε πως πήγε σε κάποια αδελφότητα σαν κι αυτές που βλέπουμε στις ταινίες, όπως το Τρελό Θηριοτροφείο ή στους “Κακούς Γείτονες“. Ή μπορεί και να πήγε, αλλά η έρευνα μας δεν απέδωσε καρπούς σχετικά.

Ο Ben, λοιπόν, είναι απόφοιτος των Writing Seminars στο The Johns Hopkins University.

Τα Σεμινάρια Συγγραφής του Johns Hopkins University ξεκίνησαν το 1947, και αποτελούν έναν από τους πλέον αναγνωρισμένους θεσμούς στον χώρο της λογοτεχνίας και της ποίησης, αποτελώντας τη μήτρα που παράγει καλλιτέχνες και απλούς γραφιάδες εδώ και έξι δεκαετίες. Ο ποιητής Elliott Coleman ήταν ο πρώτος διευθυντής του τμήματος και από την αρχή της λειτουργίας του έβγαλε μαθητές όπως ο John Barth ή ο Karl Shapiro, αλλά θα πρέπει να ψάξουμε μέχρι την εποχή που τη διεύθυνση του τμήματος ανέλαβε ο John Irwin, όταν και τα Writing Seminars απέκτησαν το κύρος που έχουν μέχρι σήμερα.

Οι φοιτητές είχαν για καθηγητές συγγραφείς, όπως ο κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2003 J.M.Coetzee, o κάτοχος του βραβείου Booker για το 2011, Julian Barnes , η Edna O’Brien και ο Howard Nemerov. Και το τμήμα έβγαζε αποφοίτους όπως η συγγραφέας του “Ας Είμαστε Όλοι Φεμινιστές” (και ιντερλούδιο στο  Flawless της Beyoncé), Chimamanda Adichie

ή ο δημιουργός του Εφιάλτη στον Δρόμο με τις Λεύκες και σκηνοθέτης του Scream και αυτής της ταινίας που η Meryl Streep διδάσκει βιολί στο γκέτο Wes Craven.

Παράλληλα, καθηγητές του τμήματος τα πιο πρόσφατα χρόνια συμπεριλαμβάνουν ποιητές όπως ο Mark Strand, η ο J. D. McClatchy. Όταν ο ίδιος ο McClatchy γράφει στα αυτοβιογραφικά του κείμενα του για το πόσο τον σημάδεψε η επαφή του στα 14 με την Οδύσσεια ή γράφει ποιήματα για την Μαρία Κάλλας

“II. CALLAS
Her voice: steeped in a rancid syrupy phlegm:
Whatever’s not believed remains a grace
While again she invokes the power that yields:
Splintered timber and quick consuming flame:
The simplest way to take hold of the heart’s
Complications, its pool of spilt religion:
A long black hair sweat-stuck to the skin:
The bitter sleep of the dying: the Jew in Berlin:
Who sent you here? the sharp blade pleads:
Stormcloud: thornhedge: starchill:
Blood bubble floating to the top of the glass:
The light, from fleshrise to soulset:
The world dragging the slow weight of its shame
Like the train of pomp: guttering candle: her voice.”
είναι φυσιολογικό να κληροδοτεί, αν όχι την αγάπη, τουλάχιστον την περιέργεια στους μαθητές του για την κλασσική λογοτεχνία και την Ελλάδα, που μπορεί να φθάσει σε ένα ενδιαφέρον για την σύγχρονη Ελλάδα, μιας που ακόμη και φέτος στο πανεπιστήμιο δίδασκε η κάτοικος Αθηνών A. E. Stallings. Τα έργα τόσο των διδασκόντων, όσο και των αποφοίτων του Johns Hopkins είναι γεμάτα αναφορές στην Ελλάδα, συνεπώς είναι λογικό να καταλήξουμε πως αυτή η ειδωλοποίηση κάθε τι του ελληνικού καλλιεργείται μέσα στο ίδιο το πανεπιστήμιο και μένει σαν κουσούρι στον κάθε μαθητή αυτού, όπως ο Ben Golliver.
Γράφοντας, όμως, για το ευγενές άθλημα της καλαθοσφαίρισης, δεν δίνονται πολλές ευκαιρίες στον δημοσιογράφο να εκφράσει την αγάπη του για την ελληνική γραμματεία. Στην καλύτερη να αναφέρει την Ελλάδα σε ένα κείμενο για τις δράσεις του Συλλόγου των Παικτών όπως έκανε το 2012, όπου αναφέρει πως ο σύλλογος των παικτών στηρίζει τις απεργίες των Καλαθοσφαιριστών στην Ελλάδα.
Και παρά την αρχική εμφάνιση του “Greek Freak” στο μπασκετικό στερέωμα, ο Golliver ήταν σχετικά φειδωλός στην χρήση ελληνικών λέξεων και αντίστοιχων μεταφορών στα κείμενά του. Όμως αυτό άλλαξε στα podcasts στις αρχές του 2017, όταν πλέον η ηθελημένη χρήση ελληνικών λέξεων έγινε προφανής. Αν ψάξουμε να βρούμε μία στιγμή που μπορεί να του βίδωσε αυτή την ιδέα στο μυαλό δεν χρειάζεται να ψάξουμε πέρα του All Star Game και τη συνέντευξη τύπου του Γιάννη.

Αυτή που ο Γιάννης δήλωσε ότι θα αρχίσει να απαντάει στα ελληνικά και χαριτωμένα αγνόησε τις αντιρρήσεις των Αμερικάνων δημοσιογράφων από κάτω. Αν δεν θυμάστε αυτό το περιστατικό είναι φυσιολογικό, καθώς δεν το ανέφερε κανείς άλλος εκ των δημοσιογράφων που βρίσκονταν εκεί, πέραν του Ben Golliver, που το πόσταρε στο twitter την 17η του Φλεβάρη:

Μετά από εκείνη την στιγμή ο Ben έπαψε να είναι φειδωλός στα ελληνοπρεπή λογοπαίγνια στα κείμενά του κι άρχισε να χρησιμοποιεί τις ελληνικές λέξεις στο έξοχο podcast με τον Andrew Sharp σαν την μικρή δική του προσωπική ιδιορρυθμία, ένας σωστός Gripster .

Εκ νέου ερωτήσεις σας περιμένουμε όποτε το θελήσετε με τους τρόπους που αναφέρουμε και στο εισαγωγικό του post. Να είστε βέβαιοι/ες πως με το που αυτές καταφθάνουν εμείς στα γραφεία μας τις συζητάμε εκτενώς, απλώς μας παίρνει κομματάκι παραπάνω να θυμηθούμε μετά τι είχαμε κουβεντιάσει, να το καταγράψουμε και να σας το παρουσιάσουμε με τον Ball Hog τρόπο που ξέρουμε πως αρέσει.

1 Comment so far. Feel free to join this conversation.

  1. Dinos Linakis September 7, 2017 at 22:18 -

    Ευχαριστώ παρα πολύ για την απάντηση σας . Δεν μπορώ να καταλαβω πώς δεν έχει βελτιωθεί στην αμυνα μου είναι αδιανόητο ένας παίχτης με τέτοια έφεση στα ριμπαουντ και τις μεγάλες αδυναμίες στην επίθεση να μην έχει δώσει ολη την ενέργεια του στα αμυντικα καθήκοντα του. Όταν λέτε ότι οι πιστονς θα δεχτούν trade έστω και για pick αναφέρεστε στις φημες με τους κινγκς?(κουφό και την 10 επιλογη..)Υγ έχω την υποψία-φαντασία ότι αν ηταν στα χέρια του ποποβιτς θα είχε άλλη εξέλιξη