Στα γραφεία των παραγωγών της σειράς επικρατούσε μεγάλος προβληματισμός. Όταν πριν από τρία χρόνια αποφάσισαν να ξεκινήσουν το reboot της -cult πλέον- αρχικής σειράς που έπαιξε με επιτυχία στη δεκαετία του ’90, δεν περίμεναν πως θα φτιάξουν μια επανεκδοχή της, όχι τόσο δυναμική βέβαια, αλλά που να σφύζει από υγεία, πλάνο και σταθερότητα και… τέλος πάντων, μια «συμπάθεια».
Πού σας αφήσαμε;
Όμως, πέρυσι τα νούμερα έπεσαν αισθητά, χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Τα υλικά πάνω-κάτω ήταν τα ίδια, αλλά το διακριτικό χιούμορ και εξέλιξη (χωρίς κανένα plot twist, βεβαίως) της προπέρσινης χρονιάς, έμοιαζαν να είναι κάπως μπαγιάτικα, μόλις μια σεζόν μετά. Το cast μίκρυνε λίγο μεν, αλλά τελικά περισσότερο από το λειτουργικό, διάφοροι guests αποδείχτηκαν «άχρωμοι – άοσμοι».
Οι παραγωγοί, λοιπόν, είναι σε αδιέξοδο. Ούτε μεγάλο μπάτζετ έχουν, το πλάνο για τις επόμενες σεζόν μοιάζει θέσφατο και αδιαπραγμάτευτο, ο σκηνοθέτης καλός, αλλά συντηρητικών αρχών, τα γυρίσματα γίνονται σε ένα μέρος που μόνο «φιλόξενο» δεν το λες, και το μόνο που φαίνεται να έχει εξέλιξη είναι η καριέρα του πρωταγωνιστή, ο οποίος επιτέλους δείχνει πόσο σπουδαίο ταλέντο είναι.
Και είναι και το άλλο… Αν υπήρχε κάπου που όντως να μπορούσε να πει κάποιος “too few black people” ως απάντηση στον αγαπημένο Anthony Jeselnik1)Δείτε στο 3’39”, ε, το πρώτο ήταν εκεί!
Καλοκαιρινός σχεδιασμός
Ξαφνικά, ο Πρόεδρος, κάπως υπερφίαλος και χωρίς συναίσθηση ότι ως διοικητικός τα παίρνει πολύ πιο αργά τα γράμματα από ότι όταν ήταν πρωταγωνιστής, σηκώνεται πάνω με έκδηλη χαρά στα μάτια του και φωνάζει «το βρήκα!».
– Τι είναι Πρόεδρε; Τι βρήκες;
– Χρειαζόμαστε κάποιον έμπειρο, κάποιον με ειδικό βάρος, αναγνωρίσιμο, πως το λένε. Κάποιον που να ενώνει γενιές και να τον ξέρουν και οι εξηντάρηδες και οι εικοσάρηδες, κάποιον που ξέρει τι σημαίνει να έχεις υπάρξει σταρ!
– Ναι, ναι, σωστό, σωστό!
– Κάποιον όμως που να γεμίζει όντως τα κενά που έχουμε, έτσι; Δεν θα κάνουμε χάρες.
– Ναι, ναι, πολύ σωστά, τι είμαστε, τίποτα κορόιδα;
– Και προφανώς, θα πρέπει να τον βρούμε σε κόστος χαμηλότερο από αυτό που πραγματικά θα είχε.
– Ναι Πρόεδρε, μα ποιος είναι αυτός που θα μας καταδεχτεί;
– Προσέξτε καλά. Σας έχω δύο λέξεις…
Η αγωνία μεγάλη. Οι υπόλοιποι παραγωγοί περιμένουν με ανοιχτό το στόμα, έτοιμοι να ακούσουν κάτι μοναδικό, που προφανώς αυτοί οι αφελείς δεν το είχαν σκεφτεί, διότι στο κάτω-κάτω της γραφής για κάποιο λόγο είναι Πρόεδρος ο Πρόεδρος και οι υπόλοιποι δεν είναι.
– «Here comes: θα φέρουμε… τον Nicolas Cage».
– «………………..»
– Τι, δεν σας αρέσει;
– Να Πρόεδρε, ξέρεις… Ο Nick Cage φημίζεται ότι παίζει οπουδήποτε… Και μάλιστα «ενθουσιάζεται που είναι εκεί»!
– Δηλαδή, τι εννοείτε; Δεν είναι πια μεγάλος σταρ; Εγώ τον λάτρευα όταν έκανε με χιούμορ τον ήρωα σε blockbuster made in Hollywood.
– Πρόεδρε δεν αναρωτιέσαι γιατί μπορεί όντως να έρθει σε εμάς; Γιατί οι μετοχές του έχουν πέσει τόσο πολύ;
– Ρε σεις, μια χαρά είναι. Βλέπετε να έχει κάποιο πρόβλημα; Αλκοολισμό, ναρκωτικά, προσωπικά; Τυχαία έχει πάρει την κάτω βόλτα η καριέρα του.
– Βρε Πρόεδρε, όντως δεν τρέχει κάτι εμφανές με την πάρτη του. Η προσωπικότητα του είναι και ο χαρακτήρας του τα κάνει όλα. Ικανό τον έχουμε να κάνει poll για το που θα βάλει την επόμενη υπογραφή του, μόνο και μόνο για να δείξει ότι είναι “relevant”.
– Μπρε μην είστε απαισιόδοξοι. Θα πάρουμε τα πάνω μας σας λέω. Τι διάολο, δεν έχω αποδείξει ότι ξέρω να κερδάω;
– Ας το αφήσουμε αυτό στην άκρη. Ο τύπος είναι αμετροεπής και πάντα με τις λάθος αποφάσεις -ακόμα κι όταν δεν το επιδιώκει, μοιάζει να έχει κολλήσει τον ανθρωποδιώχτη πάνω του οριστικά και αμετάκλητα. Σκέψου ότι ούτε αυτοσαρκασμό δεν μπορεί να πετύχει με τα χάλια του.
– Xμμ… Αφήστε με να το σκεφτώ λίγο. Το σκέφτηκα! Ας τον φέρουμε!
Charlotte Hornets Depth Chart
Που περιμένουμε να είναι καλοί
Στην περιφέρεια, προεξάρχοντος του Kemba Walker, ο οποίος εξελίσσεται σε σπουδαίο «στρατηγό» της ομάδας, τα πράγματα μπορούν να είναι πολύ καλά για την Charlotte.
Ο Walker έκανε πέρυσι τρομερή ζημιά: σούταρε καλύτερα σε βολές, δίποντα, τρίποντα και, επίσης, σε τρίποντα και σουτ συγκεκριμένα, σούταρε και πιο πολύ από ποτέ. Παράλληλα, έγραψε ρεκόρ καριέρας σε πόντους, PER και usage, επιβεβαιώνοντας την σταθερή βελτίωσή του χρόνο με τον χρόνο. Το 2017 έγινε για πρώτη φορά All-Star, το 2018 μπορεί να χωρέσει ακόμα και στην τρίτη All-NBA πεντάδα -ειδικά έχοντας τόσα ματς απέναντι στις αδύναμες ομάδες της Ανατολής.
Ο Nic Batum, από την άλλη, πέρυσι έκανε μισό βήμα πίσω. Παρότι έγραψε rebounds και assists πάνω από τους μέσους όρους καριέρας του, σημείωσε επιδόσεις χαμηλότερες σε σουτ, τρίποντα και TS%. Αυτά, σε συνδυασμό με τη μεγέθυνση του ρόλου του (career high σε USG%, PPG, APG και AST% και “career second” σε TRB%), αλλά και με την παραδοσιακή νωθρότητα του στην άμυνα, οδήγησαν τον Γάλλο να είναι αρκετά παραγωγικός μεν, αλλά λιγότερο αποδοτικός από ποτέ. Αυτό πιστοποιούν και οι χειρότερες επιδόσεις της καριέρας του σε Offensive Win Shares, WS/48 και στα Box plus/minus και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Παρολ’ αυτά, τον βλέπουμε να δίνει πόνο το καλοκαίρι στα παρκέ και συγκινούμαστε.
Daily routine with @JoGomis3 ! 💪🏽 #JoGotraining pic.twitter.com/CrXF9KwSBV
— Nicolas Batum (@nicolas88batum) September 4, 2017
Τα πράγματα κάπως γίνονται καλύτερα στο second unit, όπου οι προσθήκες των Malik Monk, Dwayne Bacon, Michael Carter-Williams, και η παρουσία του Jeremy Lamb φτιάχνουν ένα ικανοποιητικό (για τη λογική του μικρού rotation που έχει τα τελευταία χρόνια η Charlotte) backcourt. Για τους Monk και Bacon θα πούμε παρακάτω, οπότε θα σταθούμε λίγο στους MCW και Lamb. Για τον μεν πρώτο θα προσθέσουμε πως, μέσα στην γενικότερη κατάρρευση προσδοκιών και καριέρας του, μπορεί ικανοποιητικά να συμπληρώσει την επιθετική μονομέρεια των Monk και Lamb στην περιφέρεια (εκτός αν ο rookie στείλει τον Batum ή τον Michael Kidd-Gilchrist στον πάγκο, κάτι μάλλον δύσκολο, τουλάχιστον άμεσα) και τις αμυντικές ανάγκες στην περιφέρεια, όπως αυτές εκδηλώθηκαν πέρυσι. Θυμίζουμε πως ο Carter-Williams προέρχεται από career-high σε defensive +/- , με 1,7! Ο δε Lamb προέρχεται από μια ήσυχα καλή χρονιά, αφού σημείωσε career-high σε PER, TS%, TRB%, FG%, FTA και career low σε TOV%! Φυσικά, επειδή για τον Lamb μιλάμε, όλα έρχονται με ένα κόστος. Έτσι, σούταρε με το αποτρόπαιο 28% από το τρίποντο, που είναι ακόμα χειρότερο από το 32% στην καριέρα του και αρκετά πειστικό για να διπλοσκέφτεται κάποιος να του δώσει πάσα. Αυτό που σώζει τον Lamb, ωστόσο, είναι πως δεν είναι αποκλειστικά ένας spot up σκόρερ, αλλά ο μόνος ίσως, μετά τον Walker, που μπορεί να δημιουργήσει σκοράρισμα για τον εαυτό του.
Πάντως, για να μην υπερβάλλουμε κιόλας, οι Hornets, κατά την άποψη μας, καλά θα έκαναν να σκεφτούν την προσθήκη ενός κάποιου free agent guard ακόμα που να μπορεί να παίξει καλά με τη μπάλα στα χέρια ή ιδανικά, και χωρίς αυτή -ας πούμε, του Monta Ellis ή του Deron Williams.
Διότι μία με τον Michael Carter-Williams (όσο πρόοδος και να είναι σε σχέση με τον Ramon Sessions, τα φρικαλέα στατιστικά του στο σουτ και η υγεία του είναι μόνιμα ζήτημα), και μία με κάτι Treveon Graham, Julyan Stone, T.J. Williams, Terry Henderson και Marcus Paige, παίχτες που κινούνται μεταξύ ΝΒΑ και NBDL από την άλλη, (προκειμένου να στηριχθεί και η τοπική παραγωγή2)Οι δύο τελευταίοι, όπως και ο Isiah Hicks και φυσικά, ο Marvin Williams είναι προϊόντα των UNC και NC State.…), δεν πάει μακριά η βαλίτσα για τις «Σφήκες».
Panic Button
Αδυναμίες έχει βεβαίως στην περιφέρεια η Charlotte, όπου όλοι οι παίχτες ανεξαιρέτως μοιάζουν να έχουν εμφανείς δυνάμεις και καραμπινάτες ελλείψεις, όμως επιτρέψτε μας να αγχωθούμε περισσότερο για το frontcourt της ομάδας, και ιδιαίτερα για την προσθήκη του “Dwightmare”.
Επί της αρχής, οφείλουμε να εκφράσουμε την ικανοποίηση μας που οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Hawks και Hornets πήγαν καλά και ευοδώθηκε το φλερτ που ξεκίνησε από το αρχικό trade μερικών tweets για κάμποσα tweets. Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική χιπστερική «τουιτερική» στιχομυθία που μπαίνει στο πάνθεον της μνήμης μας, εκεί πάνω μαζί με τον πόλεμο των emoji για τα μάτια του DeAndre Jordan και το καλωσόρισμα του νεοαποκτηθέντος παιχταρά “Cash Considerations” από τους Blazers.
Για να αξιολογήσουμε το trade του Howard, πρέπει να τονίσουμε αρχικά τι κόστισε ο Howard στους Hornets.
How Dwight Howard trade went:
Hawks: hello, Charlotte? Hi. What will you give us for Howard?
Hornets: we got nothing.
Hawks: perfect!
— Andrew Wadden (@andrewwadden) June 21, 2017
Στα σοβαρά, οι Hornets φορτώθηκαν $ 24 εκατ. παραπάνω από τον Howard συνολικά για τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά ξεφορτώθηκαν τα $ 12,5 εκατομμύρια του Plumlee την τρίτη χρονιά. Αυτό σημαίνει πως δημιουργούν έναν ανταγωνιστικό κορμό, αποτελούμενο από τους Walker, Batum, Zeller, Howard, Monk, MKG, Williams, Lamb, Kaminsky, με μικρή ελαστικότητα μέχρι το καλοκαίρι του ’19, αλλά τεράστια μετά, ακόμα και αφότου δώσουν supermax στον Kemba, και εξετάσουν τι θα κάνουν με τους υπόλοιπους. Και τι έχασαν; Τον “non-factor” Belinelli και τον «ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο» Plumlee – σιγά3)Δεν μετράμε ιδιαίτερα την ανταλλαγή του #41 με το #31 του draft, αφού είναι περίπου «ίσα βάρκα, ίσα πανιά»!
Πέρα από τα λογιστικά, όμως, αξίζει η προσθήκη Howard και αν ναι, πόσο;
Από τη μία, ο Howard συναντάει τον πρώην assistant coach των Magic, Steve Clifford, στον πάγκο. Φυσικά, εδώ ο “Dwightmare” δεν συγκινήθηκε από την επιστροφή του στη γενέτειρά του, Atlanta. Σωστό.
Ουσιαστικά, ακόμα και στα μέτρια του, ο Howard χαρίζει ωμή πυγμή στη frontline των Hornets, την οποία δεν μπορούν να δώσουν ούτε οι Zeller-Kaminsky, ούτε οι Williams-MKG. Όμως, οι Hornets, με κακό pace και τρίποντο, έχουν την πολυτέλεια να συρρικνώσουν το όποιο spacing τους προσφέρει η κινητικότητα του Zeller4)+5,4 net rating με τον Zeller μέσα στο παρκέ τη σεζόν 2016-17 και -3,6 με αυτόν στον πάγκο για τα μάτια του Howard; Σωστό κι αυτό.
Βεβαίως, ο ερχομός του Dwight δίνει μεγάλο βάθος (μεγαλύτερο από ότι έδιναν οι Hibbert – Plumlee πέρυσι), όμως, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, οι Hornets θα έπρεπε -έστω να σκεφτούν σοβαρά- να πάνε σε smallball καταστάσεις, με Walker-Monk-Batum-MKG-Zeller. Θα πειστεί για αυτό ο Howard;
Ουσιαστικά, το μεγαλύτερο κέρδος για τους Hornets είναι σχηματικά αυτό που στερήθηκαν στον ένα χρόνο που τους έλειψε ο Al Jefferson: ένας center που θα μπορεί να παίξει εμφατικά το p’n’r και θα τραβάει άμυνες πάνω του προς όφελος των -θεωρητικά καλύτερων- φετινών επιλογών στην περίμετρο.
Από την άλλη, βεβαίως, η καριέρα του Howard δεν είναι ακριβώς και στον θάλαμο εκτόξευσης…
Χ-factor
Για άλλη μια χρονιά το ερώτημα είναι «τι θα γίνει με τον Michael Kidd-Gilchrist;» -ίσως, όμως, φέτος είναι η τελευταία. Όσο αμυντικό κτήνος κι αν είναι ο MKG, η επιθετική του εμβέλεια, τόσο σε επίπεδο range, όσο και skillset είναι τραγική. Η δε περίφημη μηχανική του σουτ του παραπέμπει στο μακρινό παρελθόν ή στο μακρινό μέλλον.
Ή μήπως να πούμε «παρέπεμπε»;
Όπως είχαμε πει στο farewell των Hornets, o Kidd-Gilchrist δούλεψε όλο το καλοκαίρι το σουτ του και οι φήμες θέλουν να έχει εμφανή αποτελέσματα. Τα κέρδη μιας τέτοιας βελτίωσης (σε καμία περίπτωση θεαματικής, αφού μεσοπρόθεσμα ο MKG μπορεί να βελτιώσει και να σταθεροποιήσει το βεληνεκές του και δύσκολα, έξω από το τρίποντο) θα είναι τεράστια, αφού, αν μετατραπεί, έστω σε μια στοιχειώδη επιθετική απειλή, θα μπορέσει να βελτιώσει το ball movement και spacing της ομάδας, ή ακόμα και να μετακινηθεί σε ρόλο “stretch four”.
MKG getting some shots up after #Hornets minicamp for Summer League. Putting his new mechanics to work. pic.twitter.com/gIumBz1fpc
— Chris Kroeger (@Kroeger) June 27, 2017
Ένοχη απόλαυση
Αφήσαμε για το τέλος τους rookies.
Για να φτάσει ο Dwayne Bacon στην Charlotte, οι Hornets έπρεπε να δώσουν το #41 που είχαν (κατέληξε ο Tyler Dorsey) στην Atlanta, για να πάρει το #31 (κατέληξε ο Frank Jackson), το οποίο το έδωσαν στους Pelicans για το προϊόν του Florida State.
Θεωρητικά, οτιδήποτε δίνει σκορ στην -διψασμένη για offensive efficiency- ομάδα της Charlotte, της κάνει. Ο Bacon, στα δύο χρόνια στο κολέγιο, ήταν αναξιόπιστος από το τρίποντο (31,2%), αλλά έβγαλε μάτια στην πορεία5)15,8 PPG την πρώτη χρονιά, 17,2 PPG τη δεύτερη και 20,3 PPG στα έξι τελευταία παιχνίδια του στο NCAA: εκρηκτικός, «μακρύς», εξαιρετικός στο transition, και αμυντικός με προοπτικές. Μπορεί να γίνει ό,τι πιο αδιάφορο, αλλά μπορεί να γίνει και κάτι που όντως λείπει από τους Hornets.
Και είναι και ο πατέρας αυτής της ομορφιάς:
OH. MY. GOODNESS. #MarchMadness pic.twitter.com/vksDsbdSzD
— NCAA March Madness (@marchmadness) March 17, 2017
Φυσικά, ο κύριος λόγος για να αισιοδοξούν στην Buzz City δεν είναι ο Howard, ο MCW ή ο Bacon, αλλά ο Malik Monk, ο οποίος είναι από τα πιο συναρπαστικά «πακέτα» του φετινού draft. Παρότι τα άστρα έδειχναν τον Zach Collins, μεσολάβησε το Portland, και οι Hornets βρέθηκαν με την απίστευτη ευκαιρία να τσιμπήσουν στο #11 έναν υπερπλήρη επιθετικά, καλό αθλητή και χειριστή, και -το κυριότερο- φονικό σουτέρ, τόσο μετά από ντρίμπλα, όσο και μετά από πάσα. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε αλλιώς το impact που πιθανότατα θα έχει ο Monk στους Hornets, παρά μόνο σχηματικά ως εξής: σε μια ομάδα που ο καλύτερος σουτέρ της κάνει ρεκόρ καριέρας με οριακά λιγότερο από 40% στα τρίποντα (ο Walker με 39,9%) και ολόκληρη σουτάρει με 35,1%, έρχεται ένας τύπος που στα 19 του έρχεται με ποσοστό 39,7% στην “one and done” σεζόν του στο Kentucky.
Ένας τύπος που έριξε 47 πόντους απέναντι στους μετέπειτα πρωταθλητές Tar Heels σε ένα ματς που το έκρινε ο ίδιος στα τελευταία δευτερόλεπτα.
Και φυσικά, έλιωσε και αυτός στην προπόνηση το καλοκαίρι (μα, τι έχουν πάθει όλοι σε αυτή την ομάδα;).
We see you @AhmadMonk 👀🔥🔥🔥 #BuzzCity pic.twitter.com/VCdIMIvqQ3
— Charlotte Hornets (@hornets) September 12, 2017
Πρόβλεψη
Στην αποδεκατισμένη Ανατολή έχουν ρόλο βεβαίως. To ESPN τους δίνει πέμπτους και μάλιστα οριακά. Παρότι αγαπημένοι μου, όμως, οι Hornets δεν είναι καλύτερη ομάδα από τους Celtics, Cavaliers, Wizards, Raptors, Bucks και ίσως ακόμα και από τα -διαφορετικού είδους- underdogs 76ers και Heat. Οπότε, 7οι-8οι στην Ανατολή. Τώρα, Dwight θέλοντος, ποιος ξέρει…
Aris Tolios
Latest posts by Aris Tolios (see all)
- Ντέρμπι στην «Μπάσκετ Σίτι»: μια τοιχογραφία - May 13, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part II) - April 8, 2022
- HogWatch: Winning Time (Part I) - March 21, 2022
- Playoff Playlist VII: 47 χρόνια σκλάβοι - July 5, 2021
- Playoff Playlist VI: Η εποχή των δεινοσαύρων - July 3, 2021
| ↑1 | Δείτε στο 3’39” |
|---|---|
| ↑2 | Οι δύο τελευταίοι, όπως και ο Isiah Hicks και φυσικά, ο Marvin Williams είναι προϊόντα των UNC και NC State. |
| ↑3 | Δεν μετράμε ιδιαίτερα την ανταλλαγή του #41 με το #31 του draft, αφού είναι περίπου «ίσα βάρκα, ίσα πανιά» |
| ↑4 | +5,4 net rating με τον Zeller μέσα στο παρκέ τη σεζόν 2016-17 και -3,6 με αυτόν στον πάγκο |
| ↑5 | 15,8 PPG την πρώτη χρονιά, 17,2 PPG τη δεύτερη και 20,3 PPG στα έξι τελευταία παιχνίδια του στο NCAA |
