The Ball Hog’s 2017-18 NBA Previews: Washington Wizards

Posted on Oct 5 2017 - 2:28pm by Giannis Chatsios

Οι Washington Wizards, με τον Scott Brooks στο τιμόνι τους, έκαναν την καλύτερη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία τους, αλλά δεν κατάφεραν να φτάσουν στους πολυπόθητους τελικούς της Ανατολής, από όπου απουσιάζουν από τo 1979, γράφοντας την μεγαλύτερη σχετική λειψυδρία εξαιρουμένων των Clippers, που δεν έχουν ποτέ φτάσει εκεί. Η ομάδα παραμένει απαράλλαχτη στα βασικά της στοιχεία και ποντάρει στην εσωτερική εξέλιξη για το κάτι παραπάνω.

wizards header

Τι κάνατε πέρσι

Επιγραμματικά σε τίτλους:

  • Απαράδεκτο ξεκίνημα, γκρίνιες και προστριβές μεταξύ Wall και Beal
  • Aνάκαμψη με τη νέα χρονιά. Από των Φώτων μέχρι το All-Star Break είχαν ρεκόρ 17-3 και ήταν μάλλον η δεύτερη δυνατότερη ομάδα εκείνη την περίοδο πίσω από τους Warriors.
  • Σταθεροποίηση σε κάτι ενδιάμεσο, όσο οι βασικοί κουράζονταν παίζοντας ελεεινά περισσότερο από κάθε άλλη βασική πεντάδα1)Βλέπε σχετικά εδώ., αφού και ο Bojan Bogdanovic, μετά από 2-3 εβδομάδες που δεν έχανε σουτ, αποδείχτηκε ένα πεταμένο pick.
  • Είσοδος στα playoffs χωρίς κάποια τρομερή προσδοκία και πρόκριση μετά από έναν μέτριο πρώτο γύρο.
  • Εντυπωσιακή σειρά απέναντι στη Βοστόνη, με την οποία είχαν σαφή πλεονεκτήματα στα match-ups, αλλά αδυναμία κεφαλαιοποίησης αυτών και μισο-γεμάτο/μισο-άδειο ποτήρι αντιδράσεις για τον αποκλεισμό στον δεύτερο γύρο.

#Continuity

Αν ρωτήσεις το front office της Washington για την φετινή τους στρατηγική, στο κέντρο της παρουσίασης και με υπογραμμισμένη γραμματοσειρά θα βρίσκεται η λέξη “Συνέχεια”. Οι Wizards τείνουν να γίνουν κάτι σαν τους “Memphis Grizzlies east”, μια ομάδα με πάνω-κάτω συγκεκριμένες αγωνιστικές αρχές, έναν σαφή κορμό, στον οποίο προσθαφαιρούνται συμπληρωματικά μέρη, η οποία είναι αρκετά καλή για να να κινείται εκεί ανάμεσα στις 41-49 νίκες, αρκετά καλά χτισμένη χωρίς χτυπητές αδυναμίες για να είναι επικίνδυνη στα playoffs, χωρίς όμως να πείθει στιγμή ότι μπορεί να τρομάξει τους εκάστοτε κυρίαρχους της περιφέρειάς της, πολλώ δε μάλλον του NBA. O παραλληλισμός δουλεύει σε αδρές γραμμές αν και υπάρχουν δύο σημαντικές διαφορές. Από τη μια παραγνωρίζει ότι οι Grizzlies έχουν στο ενεργητικό τους τρεις σεζόν με 50+ νίκες και μια παρουσία στους τελικούς περιφέρειας. Από την άλλη δεν λαμβάνει υπόψη ότι οι τρεις καλύτεροι παίκτες των Wizards είναι 27, 24 και 24 ετών αντίστοιχα. Το κρίσιμο, όμως, σε αυτή τη δημοφιλή λέξη κλειδί “συνέχεια” είναι ποιο είναι αυτό το ρόστερ του οποίου η συνέχεια πρέπει να διαφυλαχθεί.

Για να διαφυλαχθεί αυτή η συνέχεια, να ηρεμήσει ο καλύτερός τους παίχτης, που έβλεπε τους Beal και Porter να υπογράφουν max και εκείνος να αμοίβεται λιγότερα, αλλά και για να διατηρηθεί ένας superstar στην ομάδα, μιας και κανένας τέτοιος δεν έχει επιλέξει την Washington εδώ και πάμπολλα χρόνια, οι Wizards έδωσαν στον Wall το καλοκαίρι την νέα supermax veteran extension με $ 170 εκατ. για τέσσερα χρόνια από την επόμενη σεζόν.

Για να επανέλθουμε, όμως, στο κομμάτι της “συνέχειας”, οι Grizzlies του grit ‘n’ grind ήταν μια ομάδα η οποία ξεπερνούσε συνεχώς τις προσδοκίες, χωρίς όμως τεράστια περιθώρια για εσωτερική βελτίωση, με τα σημαντικότερα στελέχη της να πλησιάζουν τα 30 ή να τα έχουν καβατζώσει προ πολλού. Κυρίως, όμως, η εσωτερική βελτίωση αποτελεί μια πολύ βαθμιαία και αργή διαδικασία, και αυτό το βίωσαν στο πετσί τους στο Memphis, καθώς οι Warriors τους άφησαν πίσω με ιλιγγιώδη ταχύτητα, το ίδιο και οι Rockets και οι Clippers. Στην φλεγόμενη δυτική περιφέρεια αυτή η σταθερότητα των Grizzlies είναι αξιοθαύμαστη. Οι Wizards είναι το ίδιο μακριά από την κορυφή, με τη συνέχειά τους να τους αφήνει πίσω από τους κινούμενους συνεχώς και αστραπιαία Celtics και Cavaliers που μοιάζουν να κινούνται σε ένα διαφορετικό επίπεδο ύπαρξης, και στην πραγματικότητα, δεδομένου του ισχνού επιπέδου της περιφέρειάς τους, αυτές η σταθερά λίγο πάνω από το .500 σεζόν και οι παρ’ ολίγον τελικοί περιφέρειας, να μην είναι τόσο βάσεις προόδου, αλλά ορόσημα απογοητεύσεων. Στο κάτω κάτω, η συνέχεια είναι στρατηγική ή αναγκαιότητα;

Washington Wizards Depth Chart

w

 

Υπερατού
  • Η ομάδα εξακολουθεί να έχει στρατηγό στον αγωνιστικό χώρο έναν από τους καλύτερους -και συνεχώς εξελισσόμενους- point guards της λίγκας, έναν παίκτη με καταπληκτικό court vision και παράλληλα αθλητικό τέρας της φύσης. Ο Wall είναι ένα ασταμάτητο πιστόνι που τροφοδοτεί τη μηχανή των Wizards, και παράλληλα ένας τύπος που τσεκάρει όλα τα κουτάκια του καλού και marketable παιδιού και ηγέτη ενός franchise.
  • Αυτή η συνέχεια για την οποία μιλήσαμε παραπάνω. Οι Raptors είναι οι Raptors, αλλά Celtics και Cavaliers διέλυσαν τα περσινά ρόστερ τους για να τα αναβαθμίσουν. Μοιραία αυτό δημιουργεί την πιθανότητα να ξεκινήσουν τη σεζόν μουδιασμένοι, και εδώ είναι η ευκαιρία των Wizards να σπάσουν τη νόρμα τους, κάνοντας ένα καλό ξεκίνημα και παίρνοντας νωρίς κεφάλι στην κούρσα της Ανατολής. Δεν θα συμβεί, αλλά για λίγο καιρό έχουν το συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στους άμεσους ανταγωνιστές τους.
  • Μια εξαιρετική συνταγή για σίγουρη κατάθλιψη αν είσαι φίλος των Wizards είναι μια ματιά στα bench statistics των τελευταίων ετών. Οι Wizards καταρρέουν όποτε κάθονται οι βασικοί, και έχουν φέρει για τον πάγκο κάθε τύπο παίκτη, ματαιοπονώντας στην προσπάθεια να βρουν με τα ψέματα μια φόρμουλα που να δουλεύει. Λοιπόν φέτος ίσως είναι η καλύτερή τους ευκαιρία. Ο Tim Frazier είναι μια αθόρυβα καθοριστική επιλογή, ο Mahinmi δεν θα έπρεπε σε κανένα σύμπαν να παίρνει τα λεφτά που παίρνει, αλλά φέτος ξεκινά υγιής και θα πρέπει να βοηθήσει τον Marcin Gortat να παίζει λιγότερα από τα 32΄ που έπαιζε πέρσι στα ισάριθμα χρόνια του. Ο Πολωνός παραμένει ένας εξαιρετικός center που δεν χρειάζεται πολλά touches και δεν αποστρέφει το βλέμμα του από τη βρωμοδουλειά, αλλά πλέον δεν μπορεί να παίζει 30’+. Ένας υγιής Meeks και ένας βελτιωμένος Kelly Oubre Jr. είναι τα κλειδιά για να μη φαίνεται η χαίνουσα τρύπα στον 4ο ψηλό.
Panic Button
  • Το διοικητικό σχήμα. Από τον ιδιοκτήτη μέχρι το front office, οι Wizards αποτελούν ένα υπόδειγμα mismanagement. Η ομάδα κάνει το αντίθετο του Μoneyball, πληρώνοντας σε ρυθμό ρουτίνας παίκτες πάνω από την αξία τους, αιμορραγεί picks κάθε άνοιξη κυνηγώντας ανεμόμυλους, και μπαίνει μονάχη της σε ένα τούνελ δίχως έξοδο, καθώς οι δύο προηγούμενες συνήθειες δένουν τα χέρια του GM που είναι αδύνατον να κάνει trade δίχως να χάσει τα δύο αστέρια της ομάδας, Wall και Beal.
  • Ο τραυματισμό του Markieff Morris, που μπήκε στο χειρουργείο και θα χάσει 6-8 εβδομάδες δένει τα χέρια του Scott Brooks, που δεν έχει άλλο αξιόπιστο τεσσάρι και θα πρέπει να καταφύγει σε αλχημείες, για μια ομάδα με παραδοσιακά εύθραυστο ψυχισμό.
Portergate

Κάθε εύστοχο τρίποντο του Porter πέρσι, που τον έκανε τον πιο οικονομικό σκόρερ στο NBA, σχημάτιζε άλλη μια στάλα κρύου ιδρώτα στο μέτωπο του Ernie Grunfeld καθώς έκανε μέρα με τη μέρα και πιο βέβαια την max προσφορά για τα μάτια του το καλοκαίρι από τους Nets. Έτσι κι έγινε, και καλά έκανε δηλαδή ο Sean Marks. O Porter, θεαματικά βελτιωμένος καθένα από τα τέσσερα χρόνια που βρίσκεται στη λίγκα, πέρυσι στεγάνωσε τη θέση του ως ο τρίτος τροχός μετά τους Wall και Beal, κάνοντας ένα φανταστικό ξεκίνημα στη σεζόν, για να πέσει κάπως στην πορεία. Δεν εκβιάζει προσπάθειες και είναι κάπως ανάλατος επιθετικά, στην άμυνα είναι πολυεργαλείο αλλά -ακόμα;- δεν είναι ο lock down defender που θα στηθεί μια άμυνα πάνω του, και γενικά αποτελεί μάλλον μια εύπλαστη συγκολλητική ουσία για διάφορες τρύπες. Θα ήταν ο ιδανικός τεταρτοπέμπτος starter οπουδήποτε. Το max συμβόλαιο που πήρε, όμως, σημαίνει ότι δεσμεύει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια γύρω στο 25% τους salary cap των Wizards, επιτρέποντάς τους ευελιξία ξεχασμένου βετέξ. Ο μόνος τρόπος να πάνε πιο ψηλά οι Wizards, αφού και πάλι το pick τους πήγε στα σκουπίδια για να δανειστούν για μερικούς μήνες τον Bogdanovic είναι ο…

Χ-factor

…Kelly Oubre Jr ο Καναδοκτόνος. Το παλικάρι που πριν από λίγες μέρες δήλωσε ότι είναι τόσο ωραίος που τον περνάνε για λεσβία στον δρόμο, μπαίνει στην τρίτη του σεζόν στο NBA και είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό του ρόστερ. Μπορεί να είναι από ένας benchwarmer για πάντα, μέχρι και starter, και έχει δείξει λίγο κι από τα δύο μέχρι σήμερα. Το αθλητικό του προφίλ είναι θελκτικό όσο λίγων παικτών στη λίγκα, το ίδιο και η διάθεσή του. Είναι όμως παροιμιωδώς ασταθής, τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα, που ακόμα θα τον δούμε να κάνει rookie mistakes, δεν είναι τραγικός με την μπάλα στα χέρια, αλλά είναι απολύτως άτολμος και τα νούμερά του έξω από τα 7,25 είναι αβυσσαλέα. Για να αποτελέσει μέρος του κορμού της Washington2)Από το κείμενο του John Schumman :”Kelly Oubre Jr.‘s minus-112 was the worst raw plus-minus in the playoffs by a wide margin and the worst postseason plus-minus in the 21 years for which we have the stat.” και να απελευθερώσει small-ball πεντάδες ή έστω να αποτελέσει trade asset θα πρέπει να βελτιώσει τουλάχιστον δύο από αυτά τα χαρακτηριστικά. Είναι x-factor και για έναν ακόμη λόγο. Ο Markieff Morris (o οποίος ανέβασε τις μετοχές του στα playoffs) θα απουσιάσει στην αρχή της σεζόν, και με έναν Morris ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για την επιστροφή, την κατάσταση ή τη διαθεσιμότητά του. Ο Oubre είναι το κλειδί για να μπορέσει να λειτουργήσει μια πεντάδα χωρίς κλασικό τεσσάρι με αυτόν και τον Porter να αναλαμβάνουν εκ περιτροπής τον ρόλο. Η απάντηση δεν είναι ακόμα ο McCullogh, δεν είναι ο Mike Scott, και για τον θεό, ελπίζω να μην είναι ο Jason Smith. Ο Kelly Oubre μπορεί να μην ξεκινάει, αλλά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γρανάζια των φετινών Wizards.

Keep an eye on

Ας ρίξουμε μια ματιά στον κατάλογο της φρίκης που είναι οι επιλογές των Wizards για τη θέση πίσω από τον John Wall:

2016-17: Brandon Jennings (χαχα), Trey Burke (χαχαχαχα)

2015-16: Ramon Sessions (τίμιος και μόνος του)

2014-15: Andre Miller (στα 39) για μισή σεζόν και Ramon Sessions (για 28 παιχνίδια)

2013-14: Εric Maynor (…), Garrett Temple.

Ξαφνικά η επιτυχία της επιμονής που λέγεται Tim Frazier, αφού έδωσε τα διαπιστευτήρια του στο χάος της Νέας Ορλεάνης, ξεκινάει για πρώτη φορά σεζόν με καθαρό ρόλο. Να κουμαντάρει δηλαδή την ομάδα στα 15′ που δεν θα παίζει ο Wall χωρίς να καταστρέφεται το σύμπαν. Mε λόγο assist to turnover πάνω από 3/1 σε ένα δυσλειτουργικό σύνολο, δεν βλέπω γιατί να μην το πετύχει.

Πρόβλεψη

47 νίκες, τρίτοι ή τέταρτοι στην Ανατολή, Wall All-NBA, Beal All-Star, ελπίδες στα playoffs, second round exit, και ένας μήνας που θα συζητάμε αν μπορούν να φέρουν τον Cousins στην πρωτεύουσα.

The following two tabs change content below.
Ήταν και για πάντα θα είναι ο πρώτος πρωταθλητής της fantasy league που έφερε τους συντάκτες του Ballhog κοντά, και αυτός είναι ένας τίτλος που κανείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει.Όχι τυχαία. Παρακολουθεί live τους περισσότερους αγώνες, διαβάζει τα πάντα γυρω από το ΝΒΑ και το μπάσκετ γενικότερα, μπορεί να περιγράψει τον μηχανισμό του σουτ κάθε παίκτη και θυμάται στατιστικά και πληροφορίες αγώνων περασμένων δεκαετιών, σαν μία σωστή κινητή εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ που είναι. Παλαιότερα τα εξηγούσε στο δικό του blog, τώρα τα εξηγεί στο Ballhog. Τα απαιτητικά ωράρια του ΝΒΑ δεν τον αφήνουν να ασχοληθεί με την Νομική την οποία έχει τελειώσει. Προλαβαίνει όμως να παίζει μπασκετάκι κάθε απόγευμα στα γήπεδα των Αμπελοκήπων,με ένα απαράμιλλο στυλ όπου ο ίδιος πιστεύει ότι μοιάζει στον Ginobili. Δεν μοιάζει, αλλά δεν του το λέμε για να μην τον πληγώσουμε.

References
1 Βλέπε σχετικά εδώ.
2 Από το κείμενο του John Schumman :”Kelly Oubre Jr.‘s minus-112 was the worst raw plus-minus in the playoffs by a wide margin and the worst postseason plus-minus in the 21 years for which we have the stat.”