The Ball Hog Roundtable 2017-18: Teams Edition

Posted on Oct 11 2017 - 11:03am by The Ball Hog

Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά, το ΝΒΑ ξεκινά τη σεζόν 2017-18 νωρίτερα από το συνηθισμένο, μετά την επιμήκυνση της σεζόν κατά μία εβδομάδα, και το σκηνικό κάπως έτσι ήταν ιδανικά στημένο για να μας φέρει ο Μαυράκης καινούρια χαρμάνια τσαγιών και να πάρουμε τις κούπες μας και να μαζευτούμε όλοι οι συντάκτες του Ball Hog στην στρογγυλή τράπεζα της αίθουσας συνεδριάσεων των γραφείων μας και να αρχίσουμε να συζητάμε, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, για τις ομάδες και τους παίχτες που περιμένουμε να μας κάνουν εντύπωση τη σεζόν που ξεκινά. Και, φυσικά, όπως κάθε συζήτηση που περιέχει προβλέψεις, αυτή καταγράφηκε και σας παρουσιάζεται σε δύο ball hog’s roundtables, για να μπορείτε να μας κράζετε ελεύθερα καθόλη τη διάρκεια της σεζόν. 

Ξεκινάμε σήμερα με το roundtable που αφορά τις ομάδες.

Για πάμε…

Roundtable

1. Tη σεζόν 2017-18 που ξεκινά, ποια θεωρείτε θα είναι η ομάδα έκπληξη που θα ανατινάξει τις προβλέψεις;

Κοσμάς Καψάλης: Έχω μια περίεργη αίσθηση -μάλλον απλά για να τη γράψω και να πρέπει να τη δικαιολογήσω στο τέλος της χρονιάς- ότι αν όλα πάνε για τους Pelicans, αυτοί μπορούν να μπούνε στις οχτώ καλύτερες ομάδες της Δύσης.

Gus Χρυσοχού: Ο Νίκος είχε γράψει πριν δύο χρόνια το “Χίλιοι Τρόποι να Πεθάνεις στην Άγρια Δύση”, για την τότε κατάσταση της δυτικής περιφέρειας. Μετά την υπερσυγκέντρωση αστέρων στην δυτική ακτή, οι τρόποι από χίλιοι έχουν γίνει περίπου ένα εκατομμύριο. Συνεπώς δεν θεωρώ πως κάποια “κακή” δυτική ομάδα -τύπου Kings- μπορεί να σπάσει τα κοντέρ και να πάει στην post season. Στην Ανατολή, λοιπόν, που τα λιβάδια είναι απέραντα και καταπράσινα, βρίσκονται οι συνθήκες για να ευδοκιμήσει το να ανατιναχτούν οι προβλέψεις. Kαι για κάποιο λόγο βλέπω το Detroit να μπορεί να βρεθεί σε αυτή την θέση. Η έλευση Bradley αποτελεί upgrade, ο Drummond έχει πράγματα να αποδείξει και ο Stan van Gundy δεν μπορεί να έχει στο παλμαρέ του τρεις στις τέσσερις χρονιές που βγήκαν κακές.

Λουκάς Μοσχούλας: Δύο πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ: ο Ήλιος που βγαίνει από την Ανατολή και ο Gus που θεωρεί το Detroit “ομάδα έκπληξη”. Προσωπικά θα πάω με την πεπατημένη και την προφανή επιλογή. Sixers λοιπόν, με Joel Embiid να παίζει 60+ παιχνίδια και την ομάδα να μπαίνει τέταρτη και να έχει πλεονέκτημα έδρας στον πρώτο γύρο των playoffs, σπάζοντας το δίδυμο Raptors-Wizards που όλοι θεωρούν πως θα είναι στις θέσεις 3 και 4 της Ανατολής.

Πέτρος Καούνης: Οι Kings για χρόνια πάλευαν να συνδυάσουν τις παραξενιές του Boogie με τις ιδιοτροπίες του ιδιοκτήτη τους. Φέτος ξεκινάνε τη σεζόν με ένα roster που ισορροπεί μεταξύ ταλέντου (Cauley-Stein, Hield, Labissiere, Papagiannis ) και εμπειρίας (Carter, Hill, Z-Bo(ng) ). Έκαναν και εξαιρετικές επιλογές στο φετινό draft (Fox, Mason II, Bogdanovic (από περυσι) ), οπότε είναι ικανοί να διεκδικήσουν με αξιώσεις την τελευταία θέση της Δύσης και να επιστρέψουν στα playoffs.

Άρης Τόλιος: Είμαι ανεξήγητα ενθουσιασμένος για τους Clippers, καθώς είναι η μόνη ομάδα στο ΝΒΑ που κυριολεκτικά βρίσκεις τα πάντα, επιτρέποντας άπειρους πειραματισμούς. “Γιατρού θέλοντος”, ο «μέγας αρχιτέκτονας» Jerry West κάπου θα χαμογελάει σαρδόνια, αν δει τον Chris Paul να τερματίζει πάλι τρίτος στη Δύση και τους Clippers να μπαίνουν underdog-ίσια στα playoffs.

Γιάννης Χάτσιος: Παρότι είναι μια τελείως διαφορετική σεζόν, και σχεδόν αδύνατο να προβλέψει κανείς την τελική κατατάξη, είναι τόσο πολλές οι καλές ομάδες, που δεν μπορώ να δω κάποια από τις “κακές” να τρυπώνει ανάμεσά τους, ούτε κάποια να κάνει απότομη είσοδο στην elite. Θα δώσω, όμως, ψήφο εμπιστοσύνης στους Wizards και τον Scott Brooks και θα δηλώσω ανοιχτά ότι τους βλέπω έτοιμους για να τρυπώσουν ανάμεσα σε Celtics και Cavs φτάνοντας τις 50 νίκες, πράγμα που πέτυχαν τελευταία φορά όταν ο John Lennon κυλιόταν ακόμα σε λευκά σεντόνια με τη Yoko Ono.

Μήτσος Μαυράκης: Καλά τώρα, μην περιμένετε να τρίβετε και τα μάτια σας, αλλά αρκεί να κατεβάσει κανείς ένα ρόστερ απλά ικανών παικτών που κάνει τα στοιχειώδη κάθε βράδυ για να ξεπροβάλλει σαν υπερδύναμη στο μπασκετικά άγονο τοπίο της Ανατολικής Περιφέρειας. Οι Wizards/Bucks θα μπορούσαν να είναι αυτή η ομάδα, αλλά δεν έχουν πάγκο ούτε για το Eurocup. Οι Raptors φέτος θα αρχίσουν να σουτάρουν τρίποντα βγαλμένα από το μπλοκάκι του Dwane Casey, οπότε τους ξεγράφουμε, και αρνούμαι να μιλήσω για τους Hornets. Δια της ατόπου απαγωγής μας μένουν οι Heat. “In Spo We Trust”!

Δημήτρης Μαντζούκας: Πιστεύω ότι οι Nets με λίγη τύχη θα ξεπεράσουν τις 33 νίκες και θα το παλέψουν να μπουν playoffs.

Νίκος Ραδικόπουλος: Παρά τα όσα ακούγονται -και αναμένονται- από τους Nuggets και Wolves, ότι δηλαδή μπορεί και να προσεγγίσουν τις 50 νίκες, δεν βλέπω καμία από τις δύο ομάδες να περνάνε τις 45. Αντίστοιχα κι οι Sixers, που αν δεν πάρουν 130 παιχνίδια από Embiid και Simmons θα είναι απλά μια ενδιαφέρουσα ομάδα. Η ομάδα από την οποία, δεν περιμένω θαύματα, αλλά αναμένω να είναι πολύ καλύτερη από τις προσδοκίες των περισσότερων είναι η Utah, που θεωρώ πως έκανε όλες εκείνες τις κινήσεις για να καλύψει και με το παραπάνω την φυγή του Hayward, ενώ ένας υγιής Rubio μπορεί και να αποτελεί αναβάθμιση από τον τακτικά τραυματία περσινό Hill. Η κουλτούρα του οργανισμού και η αγωνιστική ταυτότητα που της έχει εμφυσίσει ο Snyder περιμένω να τους φτάσουν στις 43 νίκες και στα δυτικά playoffs.

Σταύρος Μαρίνος: Αφού μιλάμε για προβλέψεις, νομίζω πως οι Orlando Magic, που τοποθετούνται στις τελευταίες θέσεις της Ανατολής από τους bookers, δεν αξίζουν τέτοιας εκτίμησης. Αντίστοιχα περιμένω υψηλότερη θέση τερματισμού για τους Jazz, που με βάση τις πιθανότητες αυτή τη στιγμή, βρίσκονται στην 12η θέση της Δύσης.

profile ballhog4

2. ”Ναι, αφεντικό; Είμαι στο κρεβάτι με 40 πυρετό και είναι κολλητικό. Ναι, ναι. Ίσως το καλύτερο είναι να μην έρθω αύριο στο γραφείο και κολλήσουν και οι υπόλοιποι”. Ποια θα είναι η πιο fun to watch ομάδα φέτος για την οποία μπορεί να προβείτε στην παραπάνω “ζαβολιά”;

Κοσμάς Καψάλης: Μπαίνουμε σε μια σεζόν που έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα, οπότε δεν χρειάζεται να επικεντρωθώ σε μία, μιας δεν υπάρχει. Αντίθετα μόλις τέσσερις με πέντε ομάδες μου είναι αδιάφορες. Για τις υπόλοιπες -και για διάφορους λόγους την καθεμιά- θα πέσει και φέτος καλό ξενύχτι.

Gus Χρυσοχού: Ναι οκ, προφανώς οι Warriors θα είναι απόλαυση, η OKC -μάλλον- το ίδιο, οι Rockets, οι Spurs. Αλλά αν ο Nurkic μείνει υγιής, εγώ θα ξενυχτάω για την τριπλέτα μαζί με Lillard και McCollum. Υπάρχει μια αδυναμία στα underdogs βλέπετε. Αφήστε που ο Dame έβγαλε και καινούριο άλμπουμ.

Λουκάς Μοσχούλας: Από πέρσι και λόγω fantasy ξενυχτούσα για να βλέπω Houston. Με την προσθήκη του “Προέδρου1)Ο Chris Paul είναι ο πρόεδρος του Σωματείου των παικτών.” η ομάδα γίνεται ακόμα πιο fun to watch. Αναμένονται πολλά top-10 να γεμίσουν με assists των Harden και Paul.

Άρης Τόλιος: Σχεδόν όλη η λίγκα. Μόνο Hawks, Magic, Grizzlies θα βαριόμουν να δω. Όλα τα άλλα βλέπονται – είτε από περιέργεια, είτε με ανυπομονησία. Ακόμα και το αν ο Kris Dunn θα διαπρέψει στους Bulls, το θεωρώ ενδιαφέρον.

Πέτρος Καούνης: Το τελευταίο παιχνίδι της Δύσης είναι σε βολική ώρα για να ξυπνήσεις απλά κανά δίωρο πιο νωρίς από το κανονικό σου. Αν πάει παράταση, απλά φορτώνεις την καθυστέρηση στην κίνηση, ακόμα και να κυκλοφορείς με το μετρό. Τα σκληρά παιχνίδια που προκαλούν “δικαιολογημένη” απουσία από τη δουλειά είναι αυτά που ξεκινάνε στις 02:00 και στις 03:00, γιατί σπάνε τον ύπνο στην μέση και σε χαντακώνουν. Η φετινή hipster επιλογή ομάδας για να ξενυχτάς, ειδικά αν είναι όλοι υγιείς και στο παρκέ, είναι οι Sixers. Αν η χρονιά πάει καλά και έχουμε και καμιά είσοδο στα playoffs, το φετινό Primavera θα πήξει από τις φανέλες τους.

Γιάννης Χάτσιος: Αμάν πια με το pace & space σας. Οι OKC διάλεξαν έναν πιο παραδοσιακό δρόμο και μάλλον θα παίρνουν χαρτάκι για να πάρουν σειρά στην επίθεση, χρησιμοποιώντας τρεις stars με διαφορετικές εξειδικεύσεις. Οι fans του ατομικού ταλέντου και οι Jordanικοί μπορούν να συρρεύσουν. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ, για να δω τον Steven Adams να αφοσιώνεται σε ένα απείρου κάλλους ξυλίκι για να ξιφομαχούν οι άλλοι για την μπάλα.

Δημήτρης Μαντζούκας: Δεν θέλω να πω ψέματα, Orlando θα βλέπω λόγω σκληρού χουλιγκανισμού, Sixers από περιέργεια με σαλάκια να τρέχουν για όλα τα μικρά, και Clippers λόγω Μilos.

Μήτσος Μαυράκης: Το δίδυμο Millsap και Jokic ανεβάζουν κατακόρυφα το IQ της ανθρωπότητας, και με τους δυο τους να ενορχηστρώσουν μια συλλογή πρόθυμων σουτέρ και cutters, η επίθεση των Nuggets θα είναι απολαυστική. Προσθέστε ακόμη τον συναρπαστικό ημίτρελο, Will “The Thrill” Barton και το γεγονός ότι η άμυνα θεωρείται προαιρετική και απλά βάλτε το ξυπνητήρι -ή τη γάτα- για να σηκώνεστε λίγο νωρίτερα και να απολαμβάνετε επιθετικές ραψωδίες.

Νίκος Ραδικόπουλος: Πλέον οι ομάδες που έχουν ενδιαφέρον είναι πολλές, άλλες καλές (πολύ καλές!), άλλες κακές, που προσπαθούν να βρουν ταυτότητα. Από OKC και Houston, ως Denver, Wolves, την ομαδική και σκληροτράχηλη Utah, τους υπερπλήρεις Cavs, τους νέους Celtics και Clippers, τους Blazers, τους Wizards, τους non-tanking νέους Kings και Nets, τα νέα και ανερχόμενα σύνολα των Sixers και Lakers. Aλλά αν είναι να πω ψέμα και να πιστολιάσω δουλειά, θα το κάνω για την τέχνη κι όχι για το άθλημα. Και τέχνη είναι οι Warriors.

Σταύρος Μαρίνος: Οι 76ers δίνουν την αίσθηση πως φέτος είναι η πρώτη χρονιά που “everything is coming together”. Τέλειωσε επισήμως η δεύτερη φάση του “Process”. Δηλαδή αυτή της προετοιμασίας. Πλέον περνάμε στο χτίσιμο. Δεν περιμένουμε πλέον κάποιον τραυματία, κάποιο μελλοντικό ψηλό pick, ούτε να δούμε τι εστί Embiid, Saric, Okafor. Όλα τα χαρτιά είναι στο τραπέζι. Το περιμέναμε πολλά χρόνια αυτό. mini logo

3. Ποια ομάδα θα αναγκαστεί να καταφύγει σε special days προκειμένου να μαζέψει τον απογοητευμένο κόσμο της στο γήπεδο, βλέποντας από νωρίς τη λοταρία του Μαΐου;

Κοσμάς Καψάλης: Suns, Kings, Nets και κάνα-δυό ακόμα ομάδες σίγουρα δεν θα μαζέψουν πολλές νίκες, αλλά έχουν δώσει στον κόσμο τους κάτι να περιμένει και προσωπικά περιμένω κατά διαστήματα να τρέξουν θετικά ρεκόρ, ή να παίξουν ωραίο μπάσκετ. Αντίθετα, στο Chicago και την Atlanta προβλέπονται δύσκολες μέρες και δεν αρκεί το potential του Markkanen και η πολύ καλή χρονιά που αναμένεται να κάνει ο Schroder να σώσει τα προσχήματα.

Gus Χρυσοχού: Χρυσές δουλειές προβλέπονται για το “Happiest place on earth”, aka Disneyworld. Οι Magic, λογικά, θα είναι τόσο χάλια φέτος που το front office θα κατεβάζει όλο το ρόστερ της Disney εντός γηπέδου για να χαίρονται τουλάχιστον τα μικρά παιδιά. Η διαφήμιση θα μιλάει από μόνη της: “Αγοράστε δύο εισιτήρια για το παιχνίδι Orlando – όποια ομάδα και αποκτήστε family pass για την Disney”. Ποιος θα αντισταθεί;

Λουκάς Μοσχούλας: Εντάξει αν δει κανείς το παρακάτω πίνακα και τα συνολικά εισιτήρια των Bulls καταλαβαίνει ότι Special Days μπορεί να μην χρειαστούν στο United Center αλλά αν μοιράζουν μερικά κολλύρια δεν θα ήταν άσχημο.

Πηγή: statista.com

Πέτρος Καούνης: Οι Pistons. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ούτε για τη φετινή σεζόν. Δεν φαίνεται να έχει αλλάξει ιδαιτέρως κάτι στην ομάδα και στη φιλοσοφία της και το να περιμένεις τα πάντα από Drummond και Jackson είναι το ίδιο ανούσιο από το να περιμένεις από τον Οκτώβρη τον Αύγουστο.

Γιάννης Χάτσιος: Δεν είναι ότι θα μείνουν εκτός playoffs αλλά οι Charlotte Hornets διαθέτουν τους πιο ανέμπνευστα καλούς παίκτες, με τον Nicolas Batum να αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή δημιουργικότητας στο roster τους και αυτόν τραυματία για τουλάχιστον οχτώ εβδομάδες. Θα είναι σοβαροί και συνεπείς, αλλά από το εξάμβλωμα που ξερνάει κάθε φορά ο Kidd-Gilchrist, μέχρι τα κολλώδη ποσταρίσματα του Howard, η συνολική οπτική εμπειρία θα είναι εχμ… δεν θα υπάρχει γιατί δεν νομίζω ότι θα καθίσω να δω παιχνίδι τους. Βέβαια υπάρχει και ο Malik Monk…

Δημήτρης Μαντζούκας: Πολλές ομάδες θα είναι κακές, αλλά καμία δεν θα αποτελεί προσβολή προς το μπάσκετ στον βαθμό που θα το κάνουν οι Bulls.

Άρης Τόλιος: Το τελευταίο #1 pick των Hawks εντοπίζεται στο 1975, όταν και επέλεξαν τον θρυλικό David Thompson, ο οποίος δεν έπαιξε καν σε αυτούς, προτιμώντας τους Denver Nuggets του ΑΒΑ.

“Πεδίο δόξης λαμπρόν” φέτος, λοιπόν, για την Atlanta για να ισοπεδώσει τα πάντα και να πάρει τον Luka Dončić, στο τελευταίο draft που θα είναι ευθύ αποτέλεσμα του tanking.

Μήτσος Μαυράκης: Με τη φυγή του Butler αναμένουμε πλέον να ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια μας η παντελής ανικανότητα που μαστίζει το Chicago σε κάθε έκφανση της μπασκετικής τους ομάδας. Only the Bulls, λοιπόν. 

Εύφημος μνεία φυσικά στους Timberwolve,s που δεν θα αντικρίσουν τα playoffs μεν για 14o συναπτό έτος, αλλα για πρώτη φορά με τόσο καλούς παίκτες.

Νίκος Ραδικόπουλος: Εκτός playoffs οι Wolves κατά τον Μήτσο! Μάλιστα! Ξεπερνώντας το σοκ, να πω με τη σειρά μου πως οι Bulls θα είναι τόσο κακοί, που η σεζόν τους θα πρέπει να είναι μια διαρκής έκθεση των ’90s days τους, που θα περιλαμβάνει ακόμα και τα ιδρωμένα σώβρακα του “εμπορικότερου όλων των εποχών” για να τους ανέχονται οι -εδώ και καιρό, και εύλογα, στα κάγκελα με το πως “τρέχει” η ομάδα διοικητικά- οπαδοί τους.

Σταύρος Μαρίνος: Δεν θέλαμε τίποτα άλλο από τη ζωή μας, από το να δούμε περισσότερα βιντεάκια και promotion για τις παλαίες δόξες του Jordan στο Chicago. Γραφικότερος κι από τον Γκάλη, ο Εμπορικότερος. Ευτυχώς υπάρχει κι ο LaVine.

Ballhog Spalding

4. Εντελώς υποκειμενικά και με γνώμονα πάντα τα οπαδικά συναισθήματα, ποιο θα είναι το ζευγάρι των Tελικών;

Άρης Τόλιος: Στην Δύση, θεωρώ πως όποιος προκύψει από το αδιανόητο φέτος, rematch Rockets-Thunder στα ημιτελικά δεν θα έχει πολύ καύσιμο για να παιδέψει τους Warriors. Οπότε έκλεισε από εκεί. Η Ανατολή παραμένει μυστήριο. Για κάποιο μεταφυσικό λόγο, μου φαίνεται πιο έυκολο να φύγει από το Cleveland ο LeBron αν δεν φτάσει καν στους Τελικούς (το οποίο επίσης το γράφω τρέμοντας). Εννοώ αν φτάσει Tελικούς, με το cap απελευθερωμένο από το βάρος του Kyrie και με το pick πρώτου γύρου των Nets, θα είναι λίγο… περίεργο αν φύγει, σωστά; Οπότε, αφού φαίνεται ντετερμινιστικό ότι ο James πάει στο L.A., Warriors-Celtics.

Κοσμάς Καψάλης: Αν με κάποιο βουντού δεν είναι οι ήδη γνωστές, θα παίξουν οι Celtics με τους Thunder2)Ναι, τόσο πολύ τους πιστεύω αν βρούνε χημεία.

Gus Χρυσοχού: Αφού μιλάμε υποκειμενικά και όσο είναι δυνατόν “οπαδικά”, Dallas – Washington. Κατά τα άλλα ΤΟ ζευγάρι δεν σπάει.

Λουκάς Μοσχούλας: Γενικά λατρεμένε μου Gus δεν θα διαφωνήσω στο “οπαδικό”, αν και από Ανατολή θα προτιμούσα Raptors. Αλλά προσωπικά βλέπω να σπάει φέτος “ΤΟ ζευγάρι” όπως λες. Celtics, it’s time. Για Δύση μάλλον στα ίδια θα μείνουμε.

Πέτρος Καούνης: Δεν μας ενδιαφέρει πλέον το ζευγάρι του τελικού. Οι superteams που έχουν μαζευτεί στη δυτική πλευρά, κάνουν τους ημιτελικούς της περιφέρειας, περισσότερο ενδιαφέροντες και από τον Τελικό. Ποιος δεν προσεύχεται για Thunder-Warriors και Spurs-Rockets;

Γιάννης Χάτσιος: Θυμάμαι κάποτε αυτή η ερώτηση είχε νόημα… Εντάξει, όλοι ξέρουμε ποια επιλογή συγκεντρώνει τις συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες. Από εκεί και πέρα, η αλήθεια είναι ότι πιο εύκολα βλέπω φέτος να σπάει το κομμάτι τις Δύσης, λίγο γιατί οι Warriors πλέον δεν έχουν τίποτα να αποδείξουν και λίγο γιατί υπάρχουν τρεις διεκδικητές που τα μάτια τους θα στάζουν αίμα για διαφορετικούς λόγους μπροστά στους Warriors. Άντε, ας πω Cleveland – Spurs, γιατί όλοι ξεγράφουν τους Spurs, κι αυτό όπως ξέρουμε συγκαταλέγεται στα επτά θανάσιμα μπασκετικά αμαρτήματα.

Δημήτρης Μαντζούκας: Warriors – Celtics. Ναι, ήρθε η ώρα.

Μήτσος Μαυράκης: Με την τετραλογία να φαντάζει αναπόφευκτη, δεν θα ήταν ωραίο να εστιάσουμε στις δύο ομάδες που θα μπορούσαν να παίξουν το ρόλο των dark horses. Επανάληψη του τελικού του 2011 για Miami και Oklahoma για το πρωτο Finals MVP του James Johnson.

Νίκος Ραδικόπουλος: Μας περιμένει μία πολύ πιο ποιότικη χρονιά, με το συνολικό ταλέντο της λίγκας, αλλά και τον ανταγωνισμό για την κορυφή να έχει ανέβει, αλλά η κατάληξη θα είναι για τέταρτη -και τελευταία- χρονιά η ίδια: Warriors – Cavaliers.

Σταύρος Μαρίνος: Δεδομένης της Ανατολικής ανταγωνιστικότητας, είναι πιο πιθανό να μην ξημερώσει αύριο, από το να μην φτάσουν οι Cavs στον Τελικό. Προφανώς και οι Warriors είναι το ακλόνητο φαβορί, αλλά τα θηρία της Δύσης θα περιμένουν σε κάθε γωνία των playoffs για την παραμικρή αδυναμία του Golden State. Shooting slump; Τραυματισμός κάποιου βασικού; Οτιδήποτε μπορεί να αποβεί μοιραίο σε μια σειρά εναντίον των Thunder, Rockets ή Spurs.

cover

References
1 Ο Chris Paul είναι ο πρόεδρος του Σωματείου των παικτών.
2 Ναι, τόσο πολύ τους πιστεύω αν βρούνε χημεία

2 Comments so far. Feel free to join this conversation.

  1. Keyser Söze October 11, 2017 at 13:50 -

    Δυστυχώς κάποιες φορές θα πρέπει να μπούμε στη μαζοχιστική διαδικασία να δούμε Μπουλς λόγω Μαρκάνεν…

  2. Georgio October 11, 2017 at 19:46 -

    1. Η Utah θα ειναι η ομαδα που θα πνιγει τους αλλους στην αμυνα, κατι σαν Verticality Pacers χωρις την φλωρια του PG13.
    2. Εκτος των προφανων υπερδυναμεων, ανυπομονω να δω το μειγμα των Clippers που μπορει να παει απο τις 43 μεχρι τις 60 νικες.
    3. “No one hates the Chicago Bulls more than Bulls’ fans”. Και η κατασταση στην Indiana ειναι ασχημη γιατι πανε για competitive rebuild με Darren Collison για βασικο ασσο.
    4. Pacers vs Suns γιατι υποστηριζω τους δευτερους και θελω πρωταθλημα.
    .