Αρχίσαμε παιδιά, δεν ξέρω αν το καταλάβατε. Η αναμονή έλαβε τέλος, η αγαπημένη συνήθεια της Τρίτης επανέρχεται στο πρόγραμμα, και οι γραφιάδες του Ball Hog ξενυχτούν για να σταχυολογούν γεγονότα και μοτίβα του “μαγικού κόσμου του NBA”1)Πάντα πιστοί στην σχέση αγάπης/μίσους με τα δημοσιογραφικά κλισέ!. Η σεζόν μπήκε με τις πάντες και χωρίς φλας στην στροφή και έχει φέρει έναν χείμαρρο ειδήσεων, σκέψεων, ιδεών και συναισθημάτων, μερικά μόνο από τα οποία μπορούμε να αγγίξουμε στο εναρκτήριο Weekly Report. Ας δούμε λοιπόν, πιάστε καφέ (ή τσάι, ή τζιν, δεν παρεξηγούμε), τσιγάρο (η μπεγλέρι, ή αυτά τα μυστήρια μπλιμπλίκια), βολέψτε τα πόδια στο γραφείο ή πάρτε το λάπτοπ αγκαλιά, ό,τι θέτε τέλος πάντων. Και ξεκινάμε!
Ανοίξτε τις πόρτες, έρχεται το φορείο…
Οk, υπάρχει ένας ελέφαντας στο δωμάτιο ως προς την πρώτη εβδομάδα του ΝΒΑ και αυτός δεν είναι άλλος από τους τραυματισμούς. Ό,τι και να συμβαίνει στα παρκέ, οι πρώτες ημέρες της -ίσως πιο πολυαναμενόμενης σεζόν της Ιστορίας- στιγματίζονται από θλίψη και πάλι θλίψη. Όσο κι αν στεκόμαστε στο συγκινητικό κύμα αλληλεγγύης στον Gordon Hayward2)Καλά, με εξαίρεση τον γνωστό «γάιδαρο» Skip Bayless. ή στο συγκλονιστικό “I’m done, I’m done” του Jeremy Lin εν μέσω λυγμών, στα νέα κάθε ημέρας κυριαρχούν ειδήσεις για παίκτες που κάνουν μαγνητικές σα να κάνουν υπεύθυνες δηλώσεις. Το χειρότερο είναι πως οι περισσότεροι τραυματισμοί φαίνονται πολύ… εύκολοι και «αθόρυβοι». Σίγουρα, η πτώση του Hayward έμοιαζε τόσο σαν να τρύπησε απότομα το αλεξίπτωτο του, που ευτυχώς δεν έσπασε και την πλάτη του, για παράδειγμα και σαφώς, το μπάσκετ είναι άθλημα πολλών επαφών, οπότε μέσα στο παιχνίδι υπάρχουν οι τραυματισμοί και βεβαίως, τι μπορεί να πει κανείς όταν αθλητής προσγειώνεται πάνω σε πόδι άλλου αθλητή ή όταν γυρίζουν οι αστράγαλοι ή όταν συγκρούονται γόνατα…
Όμως, όταν βλέπεις τον Kawhi Leonard να μην μπορεί καλά καλά να ανέβει σκάλες την στιγμή που δεν έχει παίξει ούτε μισό αγωνιστικό λεπτό, τον Isaiah Thomas να χάνει σχεδόν όλη τη σεζόν για τραυματισμό που δεν προέκυψε σε αγώνα ή προπόνηση, το γόνατο του rookie Dennis Smith Jr. να πρήζεται μετά από shootaround, τον Seth Curry να είναι day-to-day week-to-week μετά από τραύμα που διαγνώστηκε δύο μέρες μετά (!) από ματς της preseason και τον Marcus Morris ξαφνικά να εμφανίζει πρόβλημα στο γόνατο τέσσερις μέρες μετά (!) από το ντεμπούτο του στην preseason.
Δεν χρειάζεται κάποιο άλλο σχόλιο. Μπορεί απλώς να έχουμε να κάνουμε με «μια σειρά απίστευτων γεγονότων», όπως περίπου αναφέρθηκε οι τραυματισμοί του Frank Ntikilina διαδοχικά σε γόνατο και αστράγαλο, παρότι πέρυσι έπαιξε φουλ σεζόν στη Γαλλία, για παράδειγμα. Ας ελπίσουμε απλώς πως τα μακρά χρονοδιαγράμματα αποθεραπείας οφείλονται στη σχολαστικότητα και φροντίδα των ομάδων απέναντι στους αθλητές τους.
Αυλαία
Το φετινό πρωτάθλημα άνοιξε στο Cleveland, έτσι για να υπάρχει το ανεξήγητα απαραίτητο και παντελώς ακατανόητο γιουχάισμα στον Kyrie Irving. Αν εξαιρέσει κανείς τον τραυματισμό του Hayward που επισκίασε τα πάντα, το ματς ήταν κάπως αδιάφορο. Κάτι πήγε να γίνει όταν οι Celtics ενορχήστρωσαν ένα σπουδαίο comeback στο τρίτο δωδεκάλεπτο, αλλά γενικά, έγιναν κάπως εύκολα βορά στις ορέξεις των Cavaliers.
Η απώλεια του Hayward είναι καθοριστική, βεβαίως, αλλά κατά τ’ άλλα, οι Celtics έχουν ακόμα λόγους να αισιοδοξούν. Ο “Uncle Drew” (γνωστός, πλέον στο Ohio μόνο ως “Uncle Who” ή “Uncle Pooh”), που μάλλον λάδι την έβγαλε, σύμφωνα με τον LeBron, έκανε καλή εμφάνιση, δείχνοντας στοιχεία που έλειψαν τρομερά πέρυσι στη Βοστόνη και στο τέλος του αγώνα, έβγαλε το άχτι του σε handshakes, στα οποία έχει ρίξει τόση δουλειά, που πραγματικά απορούμε που βρίσκει τον χρόνο να κάνει κάτι άλλο εκτός από αυτά και μπάσκετ. Παράλληλα, ενώ ακόμη δεν έχουμε αποκωδικοποιήσει αν και πως θα καλύψουν τις απώλειες στην άμυνα των Bradley και Crowder (τον πρώτο λογικά με εσωτερική αναβάθμιση των Smart – Rozier και τον δεύτερο λογικά με τους Ojeleye – Yabusele – more on that later), φαίνεται πως το κενό του Hayward θα καλυφθεί από τις χρονιές των πιτσιρικάδων Tatum και Brown – όπου ο μεν πρώτος ήδη ξεκίνησε να γράφει Ιστορία και ο δε δεύτερος, πραγματοποιεί αυτή την στιγμή εκτόξευση. Κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά, γιατί θα την χάσετε.
Ως προς τους Cavs, παρότι πολλοί (δεν το κρύβουμε, ακόμη και εξ ημών) τους θεωρούν ξεγραμμένους ως προς τις πιθανότητες τους για Πρωτάθλημα, έχουν λόγους να χαμογελούν. Δεν είναι μόνο ότι έχουν το πληρέστερο ρόστερ της Ιστορίας τους – κυρίως, η έλευση του Wade έχει βελτιώσει τρομερά το κλίμα, αφού και χίλιοι Thomas, Rose, Crowder, Green και picks των Nets να έρχονταν, τίποτα δεν ψήνει τον James, όσο το να παίζει κυνηγητό (Πρωταθλήματος) μαζί με τους «κολλητούς» του. Φυσικά, αυτό κάπως προσβάλλει τους ομόσταυλους στον μεγαλοατζέντη Rich Paul, τους Tristan Thompson και J.R. Smith, που νόμιζαν πως αυτοί ήταν οι κολλητοί του, μέχρι να καταλάβουν πως ο LeBron βάζει σε προτεραιότητα τη φιλία ως προς το που θέλει να παίξει, όταν αυτή είναι βεληνεκούς Hall of Fame και όχι ακόλουθοι στην αυλή του. Αλλά ο LeBron πρέπει να είναι ευχαριστημένος – και οι Cavs κάνουν -με αξιοπρέπεια- όλες τις σωστές κινήσεις.
Μετά τον αγώνα, πάντως, ο «βασιλιάς» είχε όρεξη για αστεία. Ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπε ότι ήταν «ντεφορμέ». Και είχε 26 πόντους, 16 rebounds, assists assists. Αστεία τρομακτικό.
“It’s my party and I’ll cry if I want to”
Στο Oakland, από την άλλη, το ματς ήταν πραγματικό οφθαλμόλουτρο, αλλά προτού γράψουμε δυο γραμμές για αυτό, να σταθούμε καταρχάς στο ότι οι Warriors φόρεσαν τα καλά τους για να τιμηθούν ως Πρωταθλητές. Αν η γιορτή έγινε μόνο για να αποκαλυφθεί το λάβαρο στην οροφή της Oracle Arena, Οk, το θεωρούμε και λίγο υπερβολή, δεδομένου ότι πέρυσι το Πρωτάθλημα κατακτήθηκε εντός έδρας, αλλά τέλος πάντων, για να το έκαναν κάτι ξέρουν καλύτερα και γενικώς, είμαστε υπέρ του να γιορτάζουν οι άνθρωποι, έστω και δια ασήμαντον λόγον και αφορμή – ζούμε σε μίζερους καιρούς άλλωστε.
Παρεμπιπτόντως, προς τιμήν της απονομής του Τίτλου στους Warriors, θα αποκαλύψουμε το μυστικό της επιτυχίας τους.
Το ματς είχε πολλά ενδιαφέροντα narratives, ομολογουμένως. Επιβεβαίωσε ότι η φετινή Δύση θα είναι πραγματικό μεσαιωνικό μπουντρούμι για όποιους βρεθούν απέναντι στους πάμπολλους βασανιστές χαρισματικούς guards της. Τελείωσε με έναν υπέροχο τρόπο, σαν καλογραμμένο σενάριο αθλητικής ταινίας της Disney. Επίσης, ανέδειξε το potential των Rockets απέναντι στους Warriors φέτος: έλεγχος του ρυθμού, μικρό rotation, ισορροπία ανάμεσα στους δύο superstars, κατανομή ρόλων στις δύο πλευρές του παρκέ (στην επίθεση δεύτερα βιολιά Anderson – Gordon και στην άμυνα μαύρα σκυλιά του πολέμου οι Mbah a Moute – Tucker), με τους Ariza – Capela μπαλαντέρ. Με λίγα λόγια, αυτό (kudos στον φίλο μας Ανδρέα Χριστοφόρου, που με μια δική του εικόνα, είπε χίλιες λέξεις δικές μας):
Μην νομίζετε πως οι Warriors θα θορυβηθούν ιδιαίτερα από το αποτέλεσμα – και πέρυσι με ήττα ξεκίνησαν. Επιτρέψτε μας, όμως, να θεωρήσουμε πως μόνο ταιριαστό σε μια τέτοια ματσάρα, είναι το παραμύθι του “Swaggy P”, ο οποίος στην πρώτη του εμφάνιση με τη σπουδαιότερη ομάδα όλων των εποχών έκανε μια τρομερή εμφάνιση, σπάζοντας και ένα franchise record μάλιστα. Τώρα που θεωρεί ότι βρήκε την Ιθάκη του, που θα τον αγαπάνε και θα τον εκτιμούν, άντε να μην την ψωνίσει μετά…
“Welcome to the league, rook!”
Δεν θα παίξουμε και τη ζωή μας σε αυτό το στοίχημα κιόλας, αλλά τέτοιο «βάφτισμα» rookies στην πρώτη εβδομάδα του ΝΒΑ δεν θυμόμαστε εδώ και πάρα πολύ καιρό. Θα πείτε, σύμφωνα με την γνωστή σουαχίλι ρήση, «κάθε σπουδαία φουρνιά rookies, λαμβάνει και το απρεπές καλωσόρισμα που της αξίζει».
Για παράδειγμα, δείτε τον νεαρό Tatum, ο οποίος μπήκε στην σπάνια κατηγορία αθλητών που έχουν «ταπωθεί» στον ίδιο αγώνα από δύο μέλη του Banana Boat – πρώτα από τον LeBron3)Ποιο να είναι άραγε το γρηγορότερο block στην Iστορία της λίγκας;;;, μετά από τον Wade. Nasty…
Ή τον πολυαναμενόμενο ως «κλέψιμο» του draft, Jordan Bell. Είναι φανερό πως οι περιφερειακοί του Houston τον έβαλαν στο μάτι από την αρχή – πρώτα ο Harden, μετά ο Gordon.
Ή ακόμα και το «καλωσόρισμα» του sophomore Ingram στον rookie Josh Jackson.
Βέβαια, το «βάφτισμα» το σωστό το «αντρικό» είναι αυτό του Beverley. Αυτό, δηλαδή, στο οποίο ένας All-NBA defender συναντά έναν πολυδιαφημισμένο rookie με μεγαλύτερο ταλέντο4)Βέβαια, ο Lonzo Ball είναι ειδική περίπτωση, διότι είμαστε σίγουροι πως θα φάει bonus ξύλο φέτος λόγω του πατέρα του. και χωρίς περιστροφές και άλλη χρησιμότητα, του στέλνει το μήνυμα, δίχως περιθώρια παρερμηνείας. “Γεια σας, καλωσορίσατε, σκουπίστε τα πόδια σας στην είσοδο και ελάτε να σας χαιρετήσω”.
Pat Bev welcoming Lonzo to the league 😂 pic.twitter.com/LEBWMuJyG0
— Bleacher Report (@BleacherReport) October 20, 2017
Δεν γνωρίζουμε ακόμα τον λόγο που τον «λόκαρε» τόσο τον Lonzo Ball ο Beverley – μπορεί να πληρώνει τα σπασμένα για τον πατέρα του, μπορεί να θέλει να δείξει ποιος guard κάνει κουμάντο πραγματικά στο L.A., μπορεί και να συμβολίζει την εκδίκηση των μπαρουτοκαπνισμένων «πληβείων» έναντι των πολυδιαφημισμένων «πατρίκιων». Σε κάθε περίπτωση, στη συνάντηση τους, ο Pat Bev του τα έκανε όλα: το μενού δεν είχε μόνο το σπρώξιμο που είδαμε πάνω, αλλά και του έκανε τον John Cena πάνω στα μούτρα του και μετά τον έβρισε κι από πάνω.
Στο φανταστικό Grave της Julia Ducournau, η ιδιοφυής και χορτοφάγος 16χρονη Justine πηγαίνει στην κτηνιατρική σχολή που φοίτησαν οι γονείς και η αδερφή της, και η κοσμοθεωρία της συγκρούεται ευθέως με ένα μάτσο άξεστους κάγκουρες, ενώ πρέπει να υπομείνει μια σειρά από καψόνια για τα οποία κανείς δεν την είχε προετοιμάσει, από το να λουστεί με αίμα γουρουνιού, μέχρι να φάει ωμό συκώτι κουνελιού. Ο νέος κοινωνικός της περίγυρος δεν δείχνει έλεος και μοιάζει αιμοδιψής μπροστά στην ασύμβατη με την ηλικία της ωριμότητα και προσωπικότητα. Έτσι και ο Lonzo Ball, από το homeschooling στο Ball-Dome και το εύκολο περιβάλλον του κολεγίου, καλείται να περάσει τις δοκιμασίες του NBA με τη ρετσινιά του διαφορετικού και του κακομαθημένου πάνω του. Ο Patrick Beverley είναι ό,τι κοντινότερο σε bully κυκλοφορεί στο NBA. Το μόνο που καταφέρνουν όμως με τα καψόνια, πέρα από τον αρχικό φόβο και μια αλλεργία, είναι να ξυπνήσουν πρωτόγονα ένστικτα, τόσο στην περίπτωση της Justine, όσο και του Lonzo Ball, που στο δεύτερο του μόλις παιχνίδι (έστω και με τους Suns) έγραψε 29/9/11 παίρνοντας 27 σουτ και οδηγώντας την ομάδα του στη νίκη, ακονίζοντας τα δόντια και την όρεξή του για να σπείρει στον τρόμο σε αυτούς που τραμπουκίζουν τη διαφορετικότητά του.
Και μια και μιλάμε για τους Lakers, επιγραμματικά:
- Ο Julius Randle έρχεται από τον πάγκο και παίζει λιγότερο από τον Larry Nance Jr.
- O Jordan Clarkson δίνει τα διαπιστευτήριά του, είτε για ένα μέλλον στο L.A., είτε ως ένα αξιόλογο trade chip για το καλοκαίρι.
- Ο Kyle Kuzma ίσως να μην είναι ο κύριος και σωτήρας μας, αλλά είναι τουλάχιστον ημίθεος, ακόμα και με 30% τρίποντα.
Επιστροφές
Ο Enes Kanter επιστρέφει στην Oklahoma για το πρώτο του παιχνίδι μακριά από την πόλη που αγαπήθηκε και αποθεώνεται, ο Carmelo Anthony συνάντησε τους παλιούς του συμπαίκτες και ο Kristaps Porzingis τον έβαλε όχι και τόσο στοργικά κάτω από τις φτερούγες του. Ο Tony Allen, το ορόσημο της πιο επιτυχημένης εποχής της ιστορίας των Grizzlies σήκωσε τo FedEx Forum στο πόδι5)Αλήθεια, όμως, ποιος έβγαλε το πρόγραμμα; Ήταν όλα προσχεδιασμένα; Μας ψεκάζουν;!.
H αμήχανη στιγμή που ξεμένεις από υπερθετικούς
Μετά από ένα καλοκαίρι που βίωσε την αβίαστη μεταστροφή μέρους του εν Ελλάδι κοινού προς το πρόσωπό του για το σίριαλ της εθνικής, που πιθανώς να κατάλαβε ότι ακόμα και το δικό του κορμί έχει όρια, αλλά, κυρίως, μετά από όλα αυτά, βιώνοντας λίγες μέρες πριν την έναρξη της σεζόν τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα είχε κάθε, μα κάθε, ελαφρυντικό αν βρισκόταν “αλλού”. Δεν ξέρω αν είναι κάποιο έμφυτο στοιχείο του χαρακτήρα του, ο τρόπος που μεγάλωσε ή τι άλλο, αλλά ο Γιάννης, μετά και μέσα από κάθε δυσκολία, αγωνιστική ή προσωπική, εμφανίζεται τρομακτικά προσηλωμένος και κάνει άλλο ένα άλμα στην καριέρα του.
Here’s a look at the ball in Giannis’ locker. pic.twitter.com/mUUfxOoF4F
— Matt Velazquez (@Matt_Velazquez) October 22, 2017
Τελικά; 37/13/3/3 stl στην πρεμιέρα και νίκη απέναντι στη Βοστόνη, 34/8/8/3/1 απέναντι στον LeBron James και τους Cavs και 44/8/4/2/1 (career high σε πόντους) στη νίκη απέναντι στους Blazers. Μια νίκη την οποία πήρε προσωπικά. Με τους Bucks έναν πόντο πίσω (110-109) και τον ίδιο με 42 πόντους, βρίσκεται στη γραμμή των ελευθέρων βολών, όπου αστοχεί δις, έχοντας 9/11 μέχρι εκείνη την στιγμή. Η μπάλα στα χέρια ενός από τους δέκα καλύτερους shot creators της λίγκας, του C.J. McCollum, και ο Αντετοκούνμπο εφορμά σαν λυσσασμένος πάνω του, τον χάνει προς στιγμήν και τελικά κάνει το απαραίτητο tip από πίσω για το κλέψιμο, παίρνει την μπάλα και ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό για το κάρφωμα με τρεις Blazers να τον ακολουθούν ανήμποροι να ανακόψουν την πορεία του με βλέμματα που θύμιζαν τον μικρό Billy όταν συνειδητοποιεί ότι το χάρτινο καραβάκι του αδερφού του κατευθύνεται προς τον υπόνομο. 110-111 και η μπάλα πίσω στους Blazers. H – ως συνήθως – υπερβολικά πρόθυμη άμυνα των Bucks αφήνει τον Nurkic με έναν αεροδιάδρομο προς το καλάθι και αυτός σηκώνεται δυνατά με τα δύο πόδια, για να συναντήσει στο καλάθι τον Αντετοκούνμπο, που προφανώς είχε προλάβει να ρίξει στο timeout μια ματιά στο εγχειρίδιο “Μαμούθ: Κίνδυνοι και τρόποι αντιμετώπισης”, και τον ταπώνει εμφατικά, και η μπάλα του αγώνα είναι πλέον ένα συγκινητικό ενθύμιο. Ο Kobe Bryant μπορεί να twittαρε και απλά για πλάκα τη λέξη “MVP” το καλοκαίρι, αλλά ο Γιάννης πήρε την πρόκληση πολύ στα σοβαρά.
Η ματσάρα της εβδομάδας
Η αναμέτρηση μεταξύ Thunder και Timberwolves στην Chesapeake Arena σηματοδοτούσε παράλληλα και τη μονομαχία των δύο πιο ενισχυμένων ομάδων στο κολαστήριο που λέγεται Northwest Division. Oι πρώτοι είχαν χάσει από τους Jazz (στο άλλο ντέρμπι της division) και κερδίσει τους Knicks, οπότε πρόσημο μάλλον προς το αρνητικό, ενώ οι δεύτεροι υπέκυψαν στους Spurs, αλλά κατάφεραν με τη σειρά τους να επικρατήσουν των Jazz, οπότε πρόσημο μάλλον θετικό.
Και στις δύο ομάδες είναι εμφανής ακόμα η αμηχανία να παίξουν ως σύνολο, υποδεχόμενες πολλά και σημαντικά νέα πρόσωπα. Ο Russel Westbrook έμεινε στους έξι πόντους με 2/11 σουτ και επτά λάθη απέναντι στην άμυνα των Jazz, και η αιτία είναι ίσως η προσπάθειά του να μοιράζει περισσότερο και νωρίτερα την μπάλα. Η συνύπαρξη δεν είναι μέχρι στιγμής τόσο βελούδινη όσο περίμενε ο γράφων στο σχετικό preview, και πολλές επιθέσεις μοιάζουν να εκδηλώνονται ψιλοεκβιαστικά για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Νωρίς είναι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Λόγος ανησυχίας ίσως υπάρχει για τον Andre Roberson που μοιάζει τελείως τρακαρισμένος δίπλα στους νέους του συμπαίκτες, και δεν είναι καιρός για έναν καλό αμυντικό να ανεβοκατεβαίνει το παρκέ just happy to be there. Σε 22 λεπτά τα μόνα που έγραψε η στατιστική ήταν ένα rebound, ένα λάθος και το μάτι κατέγραψε ένα εύκολο χαμένο layup, αλλά και δύο airball βολές. Παράλληλα, η παρουσία του Paul George στην περιφέρεια τον κάνει λιγότερο απαραίτητο στο rotation σε σχέση με το παρελθόν στην άμυνα.
Τελοσπάντων, πίσω στο παιχνίδι, η Oklahoma έβγαζε συμπαθητικά σουτ, τα οποία, όμως, δεν μπορούσε να βάλει, και η κεφάτη Minnesota ακροβατούσε μεταξύ νίκης και διασυρμού. Τότε ανέλαβε ο Russell Westbrook λέγοντας “εγώ είμαι εδώ” σε clutch κατοχές, για να φτάσουμε σε αυτό το συγκλονιστικό finale:
O Westbrook εκμεταλλεύτηκε τον τρόμο που είχε μπολιάσει στα μυαλά των Wolves για να σερβίρει ένα πανεύκολο σουτ στον Carmelo Anthony και αυτός διαδικαστικά σχεδόν ευστοχεί. Χωρίς time out και με ελάχιστο χρόνο να μένει στους Timberwolves, ο Wiggins πήρε την μπάλα και φάνηκε να κουτουλάει εκτός ελέγχου, αλλά με ένα σουτ υπέγραψε τη νέα εποχή του franchise. Οι Timberwolves, που έλιωναν σαν παγωτό τον Αύγουστο πέρσι στα δύσκολα, πήραν μια παλικαρίσια νίκη με το buzzer beater του ενός από την superstar τρόικά τους.
Κάποια στιγμή, μάλιστα, ο KAT έβγαλε ένα κάπως πιο nasty πρόσωπο, όταν κάρφωσε στα μούτρα του Patterson, εγείροντας ωστόσο ένα θεμελιακό ερώτημα ως προς το poster κάρφωμα που, ομολογουμένως, μας έβαλε σε περισυλλογή:
I feel like we need to slightly tone down the "KILLED HIM" thing after a dunk where the defender ends up upright & the dunker is on his ass
— Vampire Rambis (@IllegalScreens) October 22, 2017
“The Process”: Α ναι, έπαιξε και ο Okafor
Ο Joel Embiid έγραψε το πρώτο του DNP για φέτος, οι Sixers εμφανίστηκαν πάρα πολύ κακοί απέναντι στους Raptors, αλλά ίσως ήταν μια καλή ευκαιρία για να εκθέσουν στα μάτια του φιλοθεάμονος κοινού και κυρίως των 29 υπόλοιπων GMs το απαξιωμένο asset τους, Jahlil Okafor. Και, οk, δεν θέλουμε να είμαστε χολερικοί και προσπαθούμε να αναζητάμε τα όμορφα στις χαραμάδες των κεντρικών ειδήσεων, αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι ο Casey ένιωσε αρκετά άνετα για να χρησιμοποιήσει 33′ μαζί τους Poeltl – Nogueira και αυτοί να του δώσουν 24 πόντους, 13 rebounds, τρία κλεψίματα και πέντε τάπες.
Κατά τα άλλα, ξέρετε… Process με τα πάνω και τα κάτω του… Αν πάντως θέλαμε να το συμπυκνώσουμε σε top-10 από το χειρότερο προς το καλύτερο θα ήταν κάπως έτσι:
- Για κάθε βολή του Fultz που δεν βρίσκει καν στεφάνι…
- …ή το βαράει αλύπητα….
- …θα μας δίνει μια τρομερή spin move που θα καταλήξει σε καλάθι…
- …ή σε assist.
- Και όσοι τραυματισμοί κι αν κρατήσουν έξω τον Embiid και πίσω τον Fultz, τουλάχιστον θα έχουμε τον Simmons….
- …να μας δίνει την απάντηση στο ερώτημα «πως θα έμοιαζε ο αριστερόχειρας Magic Johnson».
- Οι κακές μέρες του tanking, λοιπόν, πέρασαν…
- …πάντα χωρίς να χάνουμε το χιούμορ μας…
- …μέχρι να δούμε τα πρώιμα σημάδια μεγαλείου.
- Σε κάθε περίπτωση, το “Process” μπορεί να είναι ένα ταξίδι τόσο όμορφο, που δεν μπορείς να κοιτάξεις αλλού…
Ποιος; Ο Damien Wilkins. Ποιος;
Θυμάστε τον Damien Wilkins; Αρκετοί ναι. Αν είστε μεταξύ των όψιμων NBA fans πάλι, μπορεί και όχι. Είναι ένας ξεχασμένος G/F με θητεία στους Sonics και τελευταίο σταθμό της καριέρας του στο NBA τους Philadelphia Sixers τη σεζόν 2012-13. Ενδιάμεσα αγωνίστηκε σε μεγαθήρια όπως οι Beijing Ducks, Indios de Mayagüez, Guaros de Lara, Greensboro Swarm, Arepas de Choclo και Brujos de Guayama, ένα εκ των οποίων μπορεί -ή μπορεί και να μην- είναι λατινοαμερικάνικο πιάτο. Α, ναι, και με το γύρισμα του χρόνου θα είναι 38. Με τον Nate McMillan συνυπήρξαν για μια χρονιά στους Sonics, rookie o ένας, τελευταία σεζόν ως coach ο άλλος, αλλά μάλλον πέρασαν καλά, γιατί μόνο έτσι εξηγείται η επάνοδός του στο NBA. Μέχρι στιγμής έχει παίξει και στα τρία παιχνίδια των Pacers, και με τον Glenn Robinson τραυματία, δεν αποκλείεται να συνεχίσει.
Sightings
Ο Brad Stevens έχει ψάξει βαθιά στο σακί με τα wings για τη λύση μετά τον τραυματισμό του Hayward. Brown και Tatum παίζουν 35′. Ο Abdel Nader έχει πάρει αρκετά λεπτά για να αποδείξει ότι μπορείς με τέτοιο ονοματεπώνυμο να παίζεις στο NBA, ο ψυγειοκαταψύκτης Semi Ojeleye το ίδιο και είχαμε και την εμφάνιση του so confusing Jabari Bird για 14′ κόντρα στη Philadelphia.
Παράλληλα, σε άλλα γήπεδα είδαμε τους Ryan Arcidiacono, Alex Caruso (όχι δεν είναι μέλη του κονκλάβιου, ούτε μαφιόζοι της δεκαετίας του ’50), Josh Magette (Ματζέτ, όχι Μαγκέτι), Isaiah Taylor, Mike James, Alec Peters, Jakarr Sampson, Demetrius Jackson και Gian Clavell, όλοι τους κάτοχοι των νέων two-way contracts. Γιατί αυτός ο ορυμαγδός από συμμετοχές σε παίκτες που κανείς δεν περίμενε ότι θα τις έχουν ή ότι είναι στο NBA; Η G-League ξεκινάει μια εβδομάδα μετά το NBA, και πριν την έναρξή της οι two way players μπορούν να αγωνιστούν με την “μητρική” ομάδα, δίχως να αφαιρούνται μέρες από τις 45 που έχουν δικαίωμα να είναι στα ενεργά NBA rosters.
Phoenix Solar Eclipse
Το καλοκαίρι υπήρχαν μέχρι και κάποιες θεωρίες που τους ήθελαν kinda sorta ανταγωνιστικούς.
Αντ’ αυτού:
- Ο Mike James απολαμβάνει την στιγμή του. Λίγο τα blowouts, ή ανταγωνιστικά defenseless παιχνίδια, έχει 53 πόντους στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια, ζώντας το όνειρο.
- Ο Μαυράκης ισχυρίζεται πως οι Suns είναι αποκρουστικοί και η χειρότερη ομάδα της λίγκας. Θα διαφωνήσουμε. Δείτε αυτό το πανέμορφο και δουλεμένο στην προπόνηση «όλοι επίθεση, παιδιά» γιουρούσι…
- Έχουν κάνει το χειρότερο ξεκίνημα στην Ιστορία, χάνοντας με συνολικά 92 πόντους σε τρία παιχνίδια.
- Ο Earl Watson φημολογείται ότι θα συναντηθεί με τον Robert Sarver.
- Ο Eric Bledsoe είναι οδυνηρά σαφής στο twitter, είτε το σχόλιό του ήρθε λόγω του κακού ξεκινήματος, είτε λόγω της διαφαινόμενης απόλυσης του Earl Watson που, από ότι λεγόταν εκτιμούσε.
- Τελικά ο Watson γίνεται τρία παιχνίδια στη σεζόν ο πρώτος προπονητής που απολύεται από τον Μάιο του 2016.
- Το μέλλον τον Suns μοιάζει ακόμα μακρινότερο με τον Bledsoe να ετοιμάζει βαλίτσες, λογικά για κάτι ελπιδοφόρο, αλλά όχι άμεσα εκμεταλλεύσιμο.
Κατά την ταπεινότατη άποψη μας, πρώτα έπρεπε να απολυθεί και να απελαθεί στο Μεξικό το front office των Suns στο σύνολο του, μετά ο Earl Watson, και ενδεχομένως και πάλι, θα υπήρχε ζήτημα, καθώς, αν μη τι άλλο, ο Damian Lillard έδωσε «τροφή για σκέψη» για το αν το Phoenix έπασχε από άποψη “mentalité” μόνο στον προπονητή.
Ενότητα “Συστατικά”
Weirdest Statlines
Βιαζόμαστε να το γράψουμε για να μην χαθεί η ιστορικότητα της στιγμής: παράδοξοι league leaders οι Αντετοκούνμπο (38,3 ppg), Kevin Durant (4,7 bpg) και Andre Drummond (6/6 FTs).
Ο James Johnson ο οποίος τελείωσε τον αγώνα με τους Pacers με οχτώ assists και πέντε blocks, πράγμα που έχει γίνει μόλις 48 φορές στην Ιστορία από μη center, και από εν ενεργεία παίκτες το έχουν πετύχει μόνο Wade, Batum, Draymond και Γιάννης.
Ψιλοfreaky είναι και τα επτά επιθετικά rebounds του Wilson Chandler απέναντι στο Sacramento.
Αν μια λέξη μπορεί να περιγράψει τον John Collins, rookie τον Hawks και όχι κάποιου τύπου που υπέγραψε το αμερικανικό Σύνταγμα, είναι η ενεργητικότητα. Rookie ων, βέβαια, αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Ξημερώματα Δευτέρας σήμαινε το πρώτο του double-double με 14/13 σε μόλις 21′, την Παρασκευή όμως τον έβγαλε εκτός παιχνιδιού με έξι fouls σε 15.(Βέβαια το ίδιο έκανε και ο Amir Johnson, αυτό με τα fouls, οπότε βγάλτε τα συμπεράσματά σας.)). It’s gonna be a hell of a ride.
Να πούμε και για το career high του Durant με εφτά blocks; Ας πούμε.
Θέλαμε τέλος να αναφερθούμε στις 11 assists του Collison, αλλά δεν είναι τελικά κάτι τόσο απροσδόκητο, καθώς έχει 24 παιχνίδια στην καριέρα του με 11+ τελικές πάσες. Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό είναι ότι φορώντας τη φανέλα των Hornets είχε μοιράσει 20 assists σε ένα παιχνίδι. Ο Darren Collison. O τύπος είχε βγάλει 50 πόντους από Okafor και David West. Από την άλλη, έπαιζαν με “εκείνους” τους Warriors. “Εκείνοι” οι Warriors είναι η rookie season του Curry, όταν έπαιρνε για πλάκα 15 σουτ ο Reggie Williams, έπαιζε πολύ ο Devean George και στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν βασικός center o Chris Hunter. Δεν θα προσποιηθώ πως τον θυμόμουν, γιατί δεν το έκανα.
Chucker of the week
Ο Stanley Johnson και το 0/13 του στην πρεμιέρα παίζουν χωρίς αντίπαλο6)To μετατραυματικό σοκ τον χτύπησε τρία παιχνίδια αργότερα όταν απέναντι στη Philadelphia είχε 0 σε όλα σε 18′ λεπτά και -18 στο +/-. Ο Roberson τουλάχιστον πήρε ένα rebound και έκανε ένα λάθος, δείγμα ότι, κάποια στιγμή, προσπάθησε να κάνει κάτι με τη μπάλα. Τίμια προσπάθεια του Terrence Ross απέναντι στο Cleveland με 1/11, αλλά οι Magic (εντυπωσιακά) κέρδισαν, οπότε δεν μπορείς να του προσάψεις τίποτα. Στον Austin Rivers πάλι, που είχε την ίδια δυστοκία, απέναντι όμως στους Lakers μπορείς. Σοβαρά τώρα, τους έβαλαν 130 οι Suns.
Δεν είναι chucking, αλλά δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε το 0/9 του Dwight Howard από τη γραμμή των βολών απέναντι στους Bucks τη Δευτέρα. Μια πραγματικά ιστορική (μη) συγκομιδή.
Random Career Highs
Career High σημείωσε ένας κάποιος Γιάννης Αντετοκούνμπο με 44, το ίδιο έκανε και ο Pat Connaughton με 25. Στον ίδιο αριθμό σταμάτησαν και οι sophomores Jaylen Brown και Brandon Ingram, που όπως πάει η σεζόν θα τα ξανασπάσουν σίγουρα, αν και για τον δεύτερο υπάρχει ο αστερίσκος ότι το σημείωσε απέναντι στους Suns.
To Career High της εβδομάδας, όμως, το πέτυχε ο Nikola Vucevic. Aπέναντι στους Brooklyn Nets ο Μαυροβούνιος γίγαντας πέτυχε 41 πόντους, βάζοντας και έξι τρίποντα, το 1/5 δηλαδή όσων έχει πετύχει συνολικά στην καριέρα του. Απολαύστε τον:
Λίγος Ben Simmons και τελειώνουμε, το υποσχόμαστε
Αυτό το υπέροχο πλάσμα έχει αδιαφορήσει για οποιαδήποτε κριτική υπάρχει στο παιχνίδι του, παίζει κανονικά PG στα 2,08, σκέφτεται σαν βετεράνος, είναι ο πρώτος rookie από τον Shaquille O’Neal που ξεκινάει με τέσσερα double-doubles και στο τέταρτό του παιχνίδι στο NBA πέτυχε triple-double και οδήγησε τους Sixers στην πρώτη τους φετινή νίκη απέναντι στους Detroit Pistons που τον κοιτούσαν με αμηχανία. Θα περάσουμε πολύ, πολύ ωραία με την πάρτη τους.
Σφηνάκια
This girl is on fireeeeeeeeeee!!!
There’s no “I” in the word “team”.
Ο βίαιος θάνατος του Victor Oladipo στα χέρια του αιμοδιψή James Johnson.
Εκείνες οι στιγμές που σε κάνουν να θες να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.
Όταν ο Αντετοκούνμπο κάνει τον Crowder να μοιάζει Fournier στα χέρια του LeBron.
Η άνοδος και πτώση της αυτοκρατορίας του Aron Baynes του Ίκαρου Καλλιθέας.
Μερικά μικρούλικα ρεκόρ ακόμη: Hassan Whiteside, Dennis Smith Jr., Kristaps Porzingis και – για κάποιο μυστήριο λόγο – οι Ben Simmons και Lonzo Ball συνεχίζουν, μετά τον Westbrook, να αλλάζουν τα φώτα στα ρεκόρ του Oscar Robertson.
Ζούμε του κόσμου τα ύστερα;
Οι Steph, Kevin, DeMarcus, Josh και Kyrie σπάνε τον «τέταρτο τοίχο».
Όταν χαλάει ο θερμοστάτης στο ψυγείο.
Σύμπτωση ή μήπως «σύμπτωση»;;;
«Υπερβολές» by Charles Barkley, Drake & John Wall.
«Θα του το κάνει. Θα τον ξεφτιλίσει. Τον ξεφτίλισε! Τον ξεφτίλισε!»
Άραγε, θα θυμούνται αυτές τις πάσες οι LeVert και Crabbe αν κάποια στιγμή ο Russell τους καρφώσει;
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Πάντα πιστοί στην σχέση αγάπης/μίσους με τα δημοσιογραφικά κλισέ! |
|---|---|
| ↑2 | Καλά, με εξαίρεση τον γνωστό «γάιδαρο» Skip Bayless. |
| ↑3 | Ποιο να είναι άραγε το γρηγορότερο block στην Iστορία της λίγκας;;; |
| ↑4 | Βέβαια, ο Lonzo Ball είναι ειδική περίπτωση, διότι είμαστε σίγουροι πως θα φάει bonus ξύλο φέτος λόγω του πατέρα του. |
| ↑5 | Αλήθεια, όμως, ποιος έβγαλε το πρόγραμμα; Ήταν όλα προσχεδιασμένα; Μας ψεκάζουν;! |
| ↑6 | To μετατραυματικό σοκ τον χτύπησε τρία παιχνίδια αργότερα όταν απέναντι στη Philadelphia είχε 0 σε όλα σε 18′ λεπτά και -18 στο +/-. Ο Roberson τουλάχιστον πήρε ένα rebound και έκανε ένα λάθος, δείγμα ότι, κάποια στιγμή, προσπάθησε να κάνει κάτι με τη μπάλα |
Η φάση με τους τραυματισμούς ίσως φέρει στην επικαιρότητα το ερώτημα. Ναι ή όχι στη χρήση της αυξητικής ορμόνης (HGH) για αποθεραπεία; Θα ήθελα τη γνώμη σας, και ίσως την άποψη κάποιου ιατρού που έχει γνώση του θέματος.
Εννοεις εαν ενδεικνυται η θεραπεια με αυξητικη απο ιατρικης αποψης; Διοτι απο νομικης αποψης αποσο γνωριζω η αυξητικη ανηκει στις απαγορευμενες ουσιες και στο ΝΒΑ ανεξαρτητως εαν χρησιμοποιειται για αποθεραπεια, και μαλιστα εδω και κανα χρονο ελεγχονται οι αθλητες 3 φορες τον χρονο. Ο Cuban ειχε δηλωσει οτι ηθελε την διεξαγωγη μιας διχρονης μελετης για τα οφελη της αυξητικης στην αποθεραπεια και την μειωση του χρονου της με αποτερο σκοπο να επιτραπει η χρηση της.
Παντως δεν μπορω να φανταστω οτι η αυξητικη δεν χρησιμοποιειται σε επαγγελματιες αθλητες για γρηγορη επανοδο μετα απο τραυματισμο οταν ηδη χρησιμοποιειται ευρεως για anti aging. Επισης νομιζω οτι οποιος πιστευει οτι σε αυτο το επιπεδο αθλητισμου δεν χρησιμοποιουνται καθημερινα- τολμω να πω απο ολους τους αθλητες- αυξητικη, epo κτλ μαλλον ειναι αφελης.
Σωστός ^^ Να επισημάνω το γεγονός ότι οι Brooklyn Nets κάνουν κηδεία στα όνειρα του Lebron να πάρει με trade κάποιον ακόμα star δίνοντας το pick τους ? Όταν λέμε ότι ένας παίχτης δεν έχει το μυαλό να είναι gm τότε πολλοί διαφωνούν φέρνοντας το παράδειγμα του Lebron .. Σας είχα πει στο ποσειδώνιο τρελέ , δεν θυμάμαι αν ήσουν εκείνη την ημέρα , όταν έγινε το trade Irving – Thomas klp ότι αν δεν χρησιμοποιήσουν άμεσα το draft pick για ένα ακόμα trade τότε θα έχουν αυτοακυρωθεί .. Πολλοί πίστευαν ότι οι Nets φέτος θα είναι σάκος του box , αλλά μια ομάδα που μας έδειξε ότι έχει διάθεση να χτίσει επιθετικό παιχνίδι και να σκοράρει 120 πόντους , σε μία αργή και διστακτική ανατολική περιφέρεια μπορεί να κάνει αρκετές νίκες , και γιατί όχι να πλασαριστεί σε μια θέση στην πρώτη 10αδα . Τώρα λοιπόν είναι πραγματικά η τελευταία ευκαιρία των Cavs να δώσουν το draft pick για να πάρουν κάποιον παίχτη ( point guard ) που θα μπορέσει να τους βοηθήσει …
Έλα ρε παιχταρά, οι Nets παίζουν μπασκετάρα, δεν περίμενα ότι θα έχω σημειωμένο να παρακολουθήσω το Nets – Magic, πράγμα που έκανα χτες και δεν μετάνιωσα στιγμή.
Έχει ανακατευτεί τόσο πολύ η τράπουλα που οποιοσδήποτε υπολογισμός με picks είναι ριψοκίνδυνος. Σε αυτό που λες έχεις ένα δίκιο για τους Cavs, αλλά νομίζω ότι αυτό το pick, ακόμα κι αν δεν είναι top-5 ασπούμε, είναι η βαλβίδα ασφαλείας τους αν φύγει ο James το καλοκαίρι. PG και να πάρουν τώρα δύσκολα θα ενσωματωθεί δίπλα στον LeBron και την κυριαρχία του στο παιχνίδι, με τους Thomas και Rose να επιστρέφουν, όπως κι αν επιστρέψουν, ο χώρος μου φαίνεται λίγο στενός.
Γενικά ο Kyrie ήταν σε μεγάλο βαθμό ο λόγος που ο LeBron πήγαινε στην regular στο cruise control, και αυτόν τον ρόλο δεν μπορεί να τον παίξει ούτε ο Rose, ούτε ο Wade. Ο Isaiah θα μπορούσε, αλλά θα δούμε όταν παίξει πως θα είναι, οπότε για μένα το δίλημμα των Cavs είναι: θυσιάζουμε το πλασάρισμα στη regular για να είναι φρέσκος ο LeBron ή τον πιέζουμε για 55-60 νίκες;
Τελευταίο σχόλιο, ο Jameer Nelson θα ήταν εξαιρετική προσθήκη σε αυτή την ομάδα, και σε κάποιο τρίποντό του σε παιχνίδι Cavs – Pelicans βλέπω να γυρνάει στην άμυνα φωνάζοντας “Πάρε τον Calderon, βλάκα, πάρε τον Calderon”.
Cheers
Και κάτι ακόμα ^^^^ Στο θέμα τραυματισμών… Δεν υπάρχει άτυχη στιγμή στο μπάσκετ .. Υπάρχει ελλιπής αυτοσυγκέντρωση – ανεπαρκής φυσική κατάσταση – απόκρυψη μικρού τραυματισμού που επηρεάζει όλο το σώμα στην κίνηση …. Ακόμα και οι πιο σοκαριστικοί τραυματισμοί έχουν την εξήγηση τους. Παράδειγμα ο Hayward , έχει κάνει την ίδια φάση 10 φορές μέχρι τώρα στην καριέρα του .. αυτή τη φορά δεν του βγήκε όπως έπρεπε.. Ή ο Lin … Πάντα υπάρχει εξήγηση … Ας ελπίσουμε να κουμπωθούν λίγο οι υπόλοιποι και να παίζουν λίγο πιο προσεκτικά για να μην δούμε άλλους τέτοιους τραυματισμούς στα κοντά … regular season είναι ακόμα .. ας σκοτωθούν στα playoffs.
Καλή σεζόν να έχουμε μάγκες, κάποιες παρατηρήσεις κι από μένα:i)Grizzlies τιμημένοι, το Memphis δεν πεθαίνει,ii)πολύ ιντριγκαδόρικοι οι φετινόι Clippers και δεν τους το χα,iii)οι περσινές superteams(εδώ γελάμε) των Bulls και των Knicks φέτος θα κάνουν με το ζόρι 20 νίκες(μαζί) και τέλος iv)μπορεί κάποιες ομάδες που τις είχαμε του πεταματού(Magic,Pacers,Nets) να παρουσιάσουν τελικά κάτι αρκετά ενδιαφέρον φέτος(Darren Collison 16 assists χθες ο αλήτης!).