“Who Got Next?” Richard “Pee Wee” Kirkland

Posted on Dec 2 2017 - 12:15pm by Gus Chr

Στην εποχή που τα ναρκωτικά μάστιζαν το “Μεγάλο Μήλο”, εκτός από εξαιρετικός παίχτης, κατάφερε να γίνει βασιλιάς του drug trafficking. Μπασκετικά τον συγκρίνουν με τα όσα έκαναν στα τσιμέντα οι Julius Erving και Tiny Archibald. Η αλήθεια είναι όμως ότι έζησε τη ζωή του πιο κοντά στα πρότυπα χαρακτήρων όπως ο Frank Lucas ή ο Nicky Barnes (Όσοι έχετε δει την ταινία American Gangster, καταλαβαίνετε για τι μιλάμε. Όσοι πάλι δεν την έχετε δει, να μπείτε στον κόπο να την δείτε). Το “Who Got Next” επιστρέφει σήμερα και παρουσιάζει τον -κατά πολλούς original American Gangster- Richard “Pee Wee” Kirkland.  

Όπως θα έχετε ήδη καταλάβει από τα πρώτα δύο αφιερώματα του “Who Got Next?”, η ζωή των λεγόμενων “street ballers” ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τα ναρκωτικά. Είτε αν κάποιος ήταν χρήστης (Earl Manigault), είτε αν κάποιος έβγαζε -πολλά- χρήματα από το εμπόριο, όπως ο σημερινός πρωταγωνιστής. Η σημαντικότερη “σχέση”, ωστόσο, με τα ναρκωτικά ήταν εκείνη του Holcombe Rucker, ο οποίος προσπαθούσε όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν να απωθεί μικρά παιδιά και ενήλικους από τη χρήση ή το εμπόριο. Ο γεννημένος στις 6 Μαΐου του 1945 Richard “Pee Wee” Kirkland ήταν ένας προικισμένος παίχτης, ο οποίος -όπως και πολλοί άλλοι- θα μπορούσε να έχει κάνει το βήμα και την καριέρα στο NBA. Το πρόβλημα, όμως, στην περίπτωσή του είχε να κάνει με την επιβίωση και γι’αυτό επέλεξε να κάνει κάτι το οποίο γνώριζε από την ηλικία των 13 ετών και το έκανε καλά.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το Μπάσκετ

Η ενασχόληση του Kirkland με το μπάσκετ ήρθε στην ηλικία των εννιά ετών και ήδη από την αρχή όλοι κατάλαβαν πως πρόκειται για ένα σπάνιο ταλέντο. Όντας γεννημένος και μεγαλωμένος, άλλωστε, στα γκέτο του Harlem, δεν είναι δύσκολο για κάποιον να φανταστεί τι θα περιείχε η καθημερινότητά του. Συνεπώς η “σπυριάρα” ήταν για εκείνον μία από τις διεξόδους που αναζητούσε. Tι τον έκανε ξεχωριστό σε σχέση με τα άλλα παιδιά; Η έφεσή του στο σκοράρισμα, την οποία την έδειξε από νωρίς. Εξαιτίας αυτού του στοιχείου του έβρισκε τον εαυτό του συχνά-πυκνά να αντιμετωπίζει παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, ώστε τα παιχνίδια να ήταν πιο δίκαια. Ακόμα και τότε που ο Pee Wee ήταν 13-14 ετών, όμως, και έβρισκε μεγαλύτερα παιδιά απέναντί του, δεν υπήρχε δικαιοσύνη. Πιο συγκεκριμένα μάλιστα, στα 14 του, έθεσε νέο ρεκόρ πόντων για το σχολικό πρωτάθλημα, καθώς πέτυχε 70 πόντους, νούμερο που δεν έχει σπάσει μέχρι σήμερα.

Όσο μεγάλωνε, μεγάλωνε και η ικανότητά του -και πολύ περισσότερο η φήμη- για το τι μπορούσε να κάνει. Φήμες ότι λύκεια απ΄όλη τη χώρα ήθελαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους οργίαζαν, με τον ίδιο πάντως να μένει στη Νέα Υόρκη και να αποφοιτά από το Charles Evans Hughes High School. Οι μπασκετικές του επιδόσεις στο εν λόγω λύκειο του επέτρεψαν να λάβει υποτροφία για το κολέγιο Kittrell στη North Carolina, όπου σημείωνε 41 πόντους κατά μέσο όρο. Η σχέση του με τον προπονητή του, όμως, δεν ήταν και η καλύτερη, ακριβώς επειδή ο Kirkland “έκανε του κεφαλιού του” για να σημειώνει αυτά τα νούμερα, και έτσι το Kittrell αποτέλεσε γρήγορα για τον ίδιο παρελθόν. Επόμενος κολεγιακός του σταθμός ήταν το Norfolk State University, όπου ο Kirkland βρήκε το κλίμα που θα ήθελε. Έναν προπονητή που του έδινε το ελεύθερο να τρέχει το γήπεδο και έναν συμπαίκτη, στο πρόσωπο του μελλοντικού παίχτη του NBA Bob Dandridge, που θα μπορούσε να στηρίζεται στα δύσκολα.

Με τους δύο προαναφερθέντες στη σύνθεσή τους το 1968, οι Spartans “έγραψαν” ρεκόρ 25-2 κατακτώντας τον τίτλο της CIAA1)Central Intercollegiate Athletic Association και πρώην Colored Intercollegiate Athletic Association., χάνοντας, όμως, στον δεύτερο γύρο της δεύτερης κατηγορίας του NCAA. Η επόμενη χρονιά κυμάνθηκε στα ίδια επίπεδα, με ρεκόρ 21-4 και αποκλεισμό στον πρώτο γύρο, με τον Kirkland όμως να έχει αφήσει ήδη την παρακαταθήκη του στο κολεγιακό μπάσκετ. Το Sports Illustrated αναφέρθηκε στον ίδιο ως “ο πιο γρήγορος παίχτης σε κολεγιακό επίπεδο”, ενώ ο μετέπειτα Hall of Famer Bob McAdoo, είχε πει το εξής:

“Αγωνίστηκα στους showtime Los Angeles Lakers μαζί με τους Magic Johnson, Kareem Abdul-Jabbar και James Worthy. Ο Pee Wee όμως ήταν ο ενορχηστρωτής του showtime 20 χρόνια πριν τους Lakers. H φιλοσοφία του Norfolk ήταν ο αιφνιδιασμός και ο Pee Wee ήταν σαν να πετούσε στην φιλοσοφία αυτή. Ειλικρινά μπορούσε να ντριμπλάρει από baseline σε baseline σε τρία δευτερόλεπτα.”

Κατά τη διάρκεια των κολεγιακών του χρόνων ο Kirkland είδε πολλούς scouts να πηγαίνουν είτε στο Kittrell, είτε στο Norfolk State, προκειμένου να τον “στρατολογήσουν” για λογαριασμό των κολεγίων για τα οποία εργάζονταν. Ένας εξ αυτών τον προσέγγισε το 1968, εκ μέρους του θρυλικού John Wooden του UCLA, ο οποίος είχε καταφέρει να πείσει έναν ψηλόλιγνο τύπο από τη Νέα Υόρκη, που άκουγε τότε στο όνομα Lew Alcindor να σπουδάσει στην δυτική ακτή. Σύμφωνα με τα όσα βγήκαν προς τα έξω από τους δημοσιογράφους της εποχής, ο Alcindor -έπειτα Kareem Abdul-Jabbar, είπε στον Wooden πως “o Kirkland είναι ο καλύτερος point guard που έχω δει ποτέ”. Δυστυχώς, όμως, για τον μπασκετικό κόσμο η συνεργασία αυτή δεν ήρθε ποτέ, εξαιτίας των όσων συνέβαιναν εκείνη την εποχή σε εκπαιδευτικό/κοινωνικό επίπεδο.

Αν ο Kirkland αποφάσιζε να μετακομίσει στο UCLA και να παίξει για τους Bruins, θα έπρεπε να το κάνει ως πρωτοετής παρά τα δύο χρόνια σπουδών του, κι αυτό γιατί τα κολέγια της Division I του NCAA δεν αναγνώριζαν τις σπουδές των αθλητών που σπούδαζαν σε “αφροαμερικάνικα κολέγια”. Εξαιτίας αυτής της ανισότητας, λοιπόν, ένα από τα πιο -προοπτικά- dominant δίδυμα δεν θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Επιπλέον, ο Kirkland, όπως και οι περισσότεροι streetballers της εποχής, δεν ενδιαφέρονταν και τόσο για να παίξουν μπάσκετ σε κάποιο top κολέγιο, αλλά απλά να παίξουν μπάσκετ. Γι’αυτό και περνούσαν ατελείωτες ώρες στα ανοιχτά γήπεδα, όπου οι Kirkland, Joe Hammond, Eric Cobb γίνονταν συμπαίχτες και έπαιζαν στα ίσια αστέρες του NBA όπως ο Nate “Tiny” Archibald2)Θα έχει και αυτός την τιμητική του στο “Who Got Next?”. και ο Charlie Scott. O Archibald, μάλιστα, έχει δηλώσει στο παρελθόν πως “o Kirkland είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος που έχω αντιμετωπίσει ποτέ”. Αν αναρωτιέστε για το πόση βαρύτητα έχουν τα λόγια του Archibald, ιδού το βιογραφικό του: Ένα δαχτυλίδι Πρωταθλητή (1981, Celtics), πρώτος σε πόντους και σε assists το 1973, έξι φορές All-Star, μία φορά MVP του All-Star Game (1981), τρεις φορές στην All NBA First Team, μεταξύ άλλων. Καλά είναι.

Ο Kirkland είχε την ευκαιρία να κάνει το βήμα στο NBA. To 1969, όταν και αποφοίτησε από το Norfolk State, επιλέχθηκε στον 13ο γύρο του draft από τους Chicago Bulls, ενώ οι εμφανίσεις του στο Rucker Park ανάγκασαν τον τότε προπονητή των New York Knicks, Red Holzman, να τον καλέσει για ένα try out. Ωστόσο, παράλληλα με το μπάσκετ, ο Kirkland έπρεπε να “τρέξει” και μερικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα του απέφεραν πολύ περισσότερα χρήματα απ’ότι μια καριέρα στο μπάσκετ.

The Bank of Harlem και η Φυλακή

Στην ταινία American Gangster ο Denzel Washington υποδύεται τον Frank Lucas, έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών, ο οποίος αποφάσισε να κόψει τους μεσάζοντες και να πάει ο ίδιος απευθείας στην πηγή παρασκευής της ηρωίνης. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Lucas, και όπως αποτυπώνεται στην ταινία, το “εμπόρευμα” ερχόταν απευθείας από το Βιετνάμ, μέσα στα φέρετρα των Αμερικανών στρατιωτών που είχαν χάσει την ζωή τους στον πόλεμο. Σύμφωνα με τον Kirkland, αυτό δεν συνέβη ποτέ, αλλά ήταν κάτι το οποίο φαντάστηκε ο Lucas και το πούλησε στους σεναριογράφους προκειμένου να γίνει η ταινία. Και αν αντιλαμβανόμαστε σωστά από τα όσα λέει ο ίδιος ο Pee Wee -και όχι με περήφανο τρόπο-, αλλά και από τα όσα λένε τρίτα πρόσωπα για αυτόν, το δίκτυό του, η επιρροή του, και η περιουσία του ξεπερνούσαν κατά πολύ εκείνα του Lucas.

Ο Kirkland ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το έγκλημα από την ηλικία των 13 ετών και μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να χτίσει μια αυτοκρατορία που άλλοι χρειάστηκαν μια ζωή. Από κλοπές κοσμηματοπωλείων και μεταπώληση των χρυσαφικών και κοσμημάτων, μέχρι και το εμπόριο ναρκωτικών, ο Kirkland ήταν ένας πραγματικός/αυθεντικός gangster, του οποίου η ζωή θα μπορούσε να έχει γίνει ταινία. Ο ίδιος μάλιστα εξομολογήθηκε σε μια συνέντευξη πως δεν ήταν λίγες οι φορές που τον προσέγγισαν σεναριογράφοι, ώστε να τους δώσει το “πράσινο φως” για την δημιουργία μιας ταινίας με βάση την ζωή του. Ο ίδιος κάθε φορά τους απέρριπτε, καθώς ένιωθε πως αυτά που περιγράφονταν στα σενάρια έριχναν το φταίξιμο σε άλλους για τις επιλογές του (και πιο συγκεκριμένα στη μητέρα του) και αυτό ήταν κάτι που δεν ήθελε.

Σύμφωνα με το Financial Times, η περιουσία του Kirkland στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ανερχόταν σε πάνω από $ 30 εκατ., με τον ίδιο πάντως να ισχυρίζεται πως δεν είχε ιδέα για το ακριβές ποσό.

“Όταν επιλέγεις αυτή την ζωή, ξέρεις πως θα επηρεάσεις αρνητικά τους ανθρώπους. Δεν είμαι περήφανος για αυτά που έχω κάνει, ήξερα να ξεχωρίζω το σωστό από το λάθος, αλλά όταν μπαίνεις στο παιχνίδι, είναι δύσκολο να βγεις από αυτό. Υπήρχαν και άνθρωποι πάντως που βοήθησα -κυρίως από το Harlem- που δεν περίμενα να με ξεπληρώσουν. Ήξερα τις δυσκολίες που περνούσαν και απλά ήθελα να τους βοηθήσω.”, αναφέρει χαρακτηριστά ο Kirkland, που για τις φτωχές οικογένειες της γειτονιάς του ήταν τρόπον τινά ένας σωτήρας. Το γεγονός ότι πολλοί ήταν εκείνοι που του ζητούσαν χρήματα, του κόλλησε το παρατσούκλι “The Bank of Harlem”.

Κάποια στιγμή, όμως, η παράνομη ζωή, με την όση γκλαμουριά, άνεση και ευκολία του προσέφερε, τού γύρισε σαν μπούμερανγκ, καθώς στα 26 του συνελήφθη για φοροδιαφυγή, κλοπές, και -φυσικά- εμπόριο ναρκωτικών, κατηγορίες που τον έστειλαν στην φυλακή υψίστης ασφαλείας του Lewisburg στην Pennsylvania, για να εκτίσει την δεκαετή ποινή του. Με τη ζωή του να φεύγει μπροστά από τα μάτια του, ο Kirkland είδε την κατάσταση αυτή ως μια ευκαιρία για να αλλάξει και να ξεφύγει πια από την παρανομία. Με ποιον τρόπο; Με το μπάσκετ. Όσο ήταν στην φυλακή, ο Kirkland ήταν ο υπεύθυνος της δημιουργίας της μπασκετικής ομάδα του Lewisburg, η οποία θα συμμετείχε στην Anthracite Basketball League, μία λίγκα ημιεπαγγελματιών όπου συμμετείχαν και ομάδες κρατουμένων3)Πηγή: http://www.nytimes.com/1997/01/12/sports/the-legend-of-pee-wee-kirkland-grows.html.

Το 1974 μάλιστα, το Lewisburg τέθηκε αντιμέτωπο με μια ομάδα από την Λιθουανία στο πλαίσιο αυτής της λίγκας, επικρατώντας με 228-47(!!!) με τον Kirkland να σημειώνει 135 πόντους, γεγονός που πήρε τη θέση του σε πρωτοσέλιδα μεγάλων εφημερίδων. Η Philadelphia Inquirer, μάλιστα, αναρωτιόταν αν “Είναι ο Kirkland o νέος Chamberlain?”, υπενθυμίζοντας έτσι σε όλους την “κατοστάρα” του τεράστιου Wilt. Παρά την πρόσκαιρη χαρά που του έδινε το αγαπημένο του παιχνίδι, όμως, ο Pee Wee έπρεπε να ζήσει με την ιδέα πως θα έχανε 10 χρόνια από την ζωή του για τις επιλογές του.

“Το πρώτο πράγμα που σου κάνει η φυλακή είναι να νιώθεις πως είσαι loser”, ανέφερε σε συνέντευξή του το 1997 στην εφημερίδα New York Times. Από το 1981, όταν και αποφυλακίστηκε, ο Kirkland ορκίστηκε στον εαυτό του πως δεν πρόκειται να ξανακυλήσει στην παλιά του ζωή. Όχι μόνο το έπραξε, αλλά το πήγε ένα βήμα παραπέρα.

Legacy

Ο μύθος λέει πως ο Kirkland ήταν ο πρώτος παίχτης που κατάφερε να κάνει κάρφωμα 360 μοιρών. Μετά τη φυλακή κατάφερε να κάνει στροφή 180 μοιρών και όντως να μην ξαναμπλέξει με το παρελθόν του. Έζησε για λίγο στο Las Vegas, όπου βρίσκονταν μέλη της οικογένειάς του, ενώ αργότερα μετακόμισε στην Orange County της California, όπου μαζί με έναν φίλο του ξεκίνησαν μια εταιρία πώλησης πολυτελών αυτοκινήτων στο Beverly Hills. Ωστόσο, πάντα είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του να προσφέρει στην κοινωνία, και κυρίως να δουλέψει με μικρά παιδιά σε μπασκετικό επίπεδο, αλλά και να τους προτρέψει να μείνουν μακρυά από τα ναρκωτικά και την ζωή του γκάνγκστερ. Το 1994 του δόθηκε αυτή η ευκαιρία, όταν και επέστρεψε στον τόπο στον οποίο έστησε την αυτοκρατορία του: Τη Νέα Υόρκη. Εκεί, μαζί με τη Nike4)Σύμφωνα με τον τότε υπεύθυνο marketing της εταιρίας, Gerry Erasme, αυτό ήταν μία από τις πιο περήφανες συνεργασίες που έχει κάνει ποτέ η Nike., δημιούργησαν το School of Skillz, όπου εκτός από το μπάσκετ, διδάσκει στο πως οι νέοι να μην επηρεάζονται από τις πρόσκαιρες ευκαιρίες, όπως έκανε ο ίδιος ο Kirkland, αλλά να κοιτάζουν πάντα την μεγαλύτερη εικόνα.

“Για κάποιον λόγο με ξέρουν και με σέβονται από τη ζωή που έκανα στο παρελθόν. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δικαιολογήσω τη ζωή που έκανα, αλλά εξαιτίας αυτής με ακούνε τα παιδιά σήμερα και έχουν τη διάθεση να ακούσουν αυτά που έχω να πω. Πολλά από αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν σε προβληματικό περιβάλλον, αλλά θέλω να τους πω πως έχουν επιλογές. Δεν υπάρχει γονίδιο του γκάνγκστερ, αλλά μια διαδικασία που το κάθε παιδί εκτίθεται σε αυτή. Συνεπώς, όταν κάποιος έχει περάσει από αυτή τη ζωή και πηγαίνει από γειτονιά σε γειτονιά, ξεκαθαρίζοντας τις συνέπειες αυτών των επιλογών, νομίζω πως ακούνε το μήνυμα.”, είπε ο Kirkland στην Mary Buckheit, δημοσιογράφο του ESPN το 2008.

Παράλληλα, ο Kirkland ταξιδεύει σε όλες τις ΗΠΑ ως motivational speaker, μιλώντας για τις επιλογές, την αυτοεκτίμηση και τα προβλήματα που μαστίζουν τις “γκετοποιημένες” περιοχές των πόλεων. Αναμφίβολα η ζωή που έκανε ο Kirkland δεν σβήνεται. Ή, εν πάσει περιπτώσει, δεν σβήνεται εύκολα. Ο ίδιος, όμως, μέσα από το κακό που έκανε στον κόσμο αλλά και στον εαυτό του, απέκτησε μια φήμη η οποία τον βοηθάει σήμερα να επανορθώσει ως ένα βαθμό για τα λάθη του παρελθόντος του. Και μέχρι στιγμής τα έχει πάει μια χαρά.

“Όλα αυτά τα χρόνια στη φυλακή, σκεφτόμουν τους ανθρώπους που ζούσαν τα όνειρά τους μέσα από την δική μου ζωή, τους ανθρώπους που ήθελαν να με δουν να πηγαίνω στο NBA. Ήξερα πως ο μόνος τρόπος για να ξεπληρώσω αυτούς τους ανθρώπους ήταν να δουλέψω με μικρά παιδιά, γιατί κάπου εκεί έξω υπάρχει ακόμα ένας Pee Wee Kirkland και μέχρι η ζωή αυτού του παιδιού να καλυτερέψει, θα νιώθω πάντα τον πόνο του”

Richard “Pee Wee” Kirkland

Υ.Γ.: Ο Kirkland έχει εμφανιστεί στην ταινία “Above the Rim”, σε διαφημιστικά της Nike, σε documentaries (Sneaker Stories, Doin’ it in the Park), ενώ πολλοί hip hop καλλιτέχνες, όπως οι Clipse, Terror Squad, και Ja Rule, τον έχουν αναφέρει στους στίχους τους.

Υ.Γ.2: Αν ο Denzel Washington δεν είχε κάνει το American Gangster, θα μπορούσε εύκολα να υποδυθεί τον ρόλο του PeeWee. Ποτέ δεν ξέρεις όμως…

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Central Intercollegiate Athletic Association και πρώην Colored Intercollegiate Athletic Association.
2 Θα έχει και αυτός την τιμητική του στο “Who Got Next?”.
3 Πηγή: http://www.nytimes.com/1997/01/12/sports/the-legend-of-pee-wee-kirkland-grows.html
4 Σύμφωνα με τον τότε υπεύθυνο marketing της εταιρίας, Gerry Erasme, αυτό ήταν μία από τις πιο περήφανες συνεργασίες που έχει κάνει ποτέ η Nike.