Ακόμα μία βδομάδα πέρασε, και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού η θεματική μας δεν έχει αλλάξει συθέμελα από αυτήν της προηγούμενης βδομάδας: Οι Rockets γίνονται ολοένα και καλύτεροι, ενώ οι Thunder βρίσκουν καινούργιους τρόπους -βασικά συνεχίζουν τους ίδιους αλλά με αξιοθαύμαστη υπομονή- για να μας εκνευρίζουν, την ίδια στιγμή που ο Oladipo βυθίζει τους οπαδούς τους, αλλά και εκείνους των Magic, σε ακόμη πιο βαθιά απελπισία. Αλλά όσο άσχημα και να πάνε τα πράγματα, τουλάχιστον δεν είστε στην δύσκολη θέση των εκφωνητών/δημοσιογράφων του Sacramento που αναγκάζονται να παρακολουθήσουν όλους τους αγώνες των Kings.
Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα, στις γραμμές που ακολουθούν.
We need to talk about Billy1)Όσοι/ες είδαν το “Justice League” και βρήκαν τον Flash αστείο και χαριτωμένο δεν έχουν δει σίγουρα το “Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Kevin”. Όσοι/ες έχουν δει το “Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Kevin” δύσκολα θα συνεχίζουν να βλέπουν ταινίες ή εφήβους με τον ίδιο τρόπο όπως πριν.
Είναι γεγονός πως είναι δυσκολότερο να κρίνουμε έναν προπονητή για αυτά που σχεδιάζει στο πινακάκι του, όταν διαχειρίζεται superstars ή παίκτες με δυναστική παρουσία στο παρκέ. Πόση από την επιτυχία των Bulls ή των Lakers βασίστηκε στην τακτική ευφυΐα του Phil Jackson2)Απάντηση editor: Πολλή. H μεγαλύτερη. Δεν είναι τυχαίο πως προ Phil καμία από τις δύο ομάδες δεν κέρδισε τίποτα. Τότε ακόμα το triangle ήταν πρωτοπορία.; Πόση δόξα μπορεί να πάρει ο Tyronne Lue για το Πρωτάθλημα των Cavaliers; Γιατί παραδεχόμαστε τον Erik Spoelstra; Επειδή οδήγησε τους Heat στα Πρωταθλήματα ή για τον τρόπο που χρησιμοποίησε τους stars του, αλλά και για τα μετά-LeBron δείγματα γραφής του; Ο Scott Brooks τελικά κρατούσε πίσω τους Thunder;
Όποια και αν είναι η απάντηση σε όλα αυτά, η εικόνα των Thunder είναι αποκαρδιωτική δεδομένου του ταλέντου που έχουν συσσωρεύσει, και ο Donovan είναι ο anti-Spoelstra σε αυτή τη συζήτηση. Ο coach Nick αφιέρωσε το video του σε αυτούς, το reddit ο Zach Lowe έσκαψε και βρήκε ότι ο Westbrook έχει δώσει ακριβώς μηδέν screens στον Carmelo Anthony και συνολικά έχει κάνει μόλις τέσσερα screen assists3)Δηλαδή επιτυχημένα screens, που οδήγησαν σε καλάθι., και το “talent always finds a way” μοιάζει να ακυρώνεται στην περίπτωση της Oklahoma.
Ο Russ γενικά δείχνει ελάχιστη διάθεση να συμμετέχει σε οποιοδήποτε κομμάτι του παιχνιδιού που δεν συμπεριλαμβάνει την μπάλα στην ζεστή του αγκαλιά, με εξαίρεση φυσικά το μανιώδες, απεγνωσμένο κυνήγι των αμυντικών rebounds, αν όχι τόσο για τα triple-doubles, όσο για την προοπτική της επέλασης του απέναντι σε μια ανοργάνωτη άμυνα, που παραμένει ο καλύτερος τρόπος για να σκοράρουν οι Thunder. Πέρα από την επίθεση, όπου αφού δώσει την μπάλα στέκεται και παρακολουθεί τις προσπάθειες των συμπαικτών του βουβός και ακίνητος σαν να τον έχει παγώσει το δέος για το θέαμα που αντικρίζει, η πιο ντροπιαστική συνεισφορά του Westbrook είναι στην άμυνα, γεγονός που έχει μασκαρευτεί από τις -κατά τ’άλλα- εξαιρετικές επιδόσεις των Thunder σε αυτόν τον τομέα. Ο Danny Leroux μας τόνισε πως ο Westbrook, έχοντας αγωνιστεί πάνω από 900 λεπτά φέτος έχει επιχειρήσει να μαρκάρει μόλις 87 προσπάθειες για σουτ των προσωπικών του αντιπάλων, νούμερο που είναι το χαμηλότερο σε όλη τη λίγκα για παίκτες που έχουν παίξει πάνω από 600 λεπτά! Για να μην ξεκινήσουμε φυσικά για τα θλιβερά ποσοστά ευστοχίας των τριών stars των Thunder.
– “Εντάξει δεν βάζουν τα σουτ, τι παραπάνω να κάνει ο δύσμοιρος ο Μπίλης ο Donovan;”
Ε, κι όμως φταίει. Γι’αυτό, φανταστικέ μου φίλε, για να το αποδείξουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα της έτερης ομάδας που θα έριζε με τους Thunder για τους τελικούς της Δύσης. Τους υπέροχους Houston Rockets. Και οι Rockets παίζουν ένα σωρό isolation plays, αυτό το τρισκατάρατο στυλ που απεχθάνονται μετά βδελυγμίας οι fans του σκεπτόμενου μπάσκετ. Και ο Harden, παίρνοντας περισσότερες από οχτώ προσπάθειες σε isolation ανά παιχνίδι, σκοράρει το αδιανόητο νούμερο των 1,3 πόντων ανά προσπάθεια, διαλύοντας κάθε αντίστοιχο νούμερο και κάθε λογικό συμπέρασμα. Αλλά το θέμα δεν είναι ότι απλά ο “Μούσιας” τα βάζει γιατί είναι παικταράς και απλά οι της Oklahoma τα έχουν σπάσει. Η διαφορά είναι στην μαεστρική καθοδήγηση του D’Antoni, που προετοιμάζει κάθε αυτοσχεδιασμό του Harden ιδιοφυώς, φροντίζοντας με προσοχή, επιμέλεια, και ένα χαλαρό screen, όχι μόνο να τον βάζουν απέναντι στον πιο αδύναμο αμυντικό της αντίπαλης ομάδας, αλλά ταυτόχρονα να έχουν οδηγήσει τον καλύτερο rim protector των αντιπάλων στην περιφέρεια, όπου αναγκάζεται να προσκολληθεί σε έναν από τους πολλούς φανταστικούς σουτέρ που έχουν ακροβολιστεί.
Anchorman 3: The Legend of Victor Oladipo
Στην γεμάτη “busts & steals” draft class του 2013, ο Victor Oladipo προσγειώθηκε στο #2 ως ένα solid prospect με σταδιακή πρόοδο από το «σφιχτό», παραδοσιακό κολεγιακό πρόγραμμα του Indiana University. Βασανίστηκε πολύ για τρία χρόνια στο Orlando, σε ένα μονίμως όχι-κακό-και-γενικώς-ελπιδοφόρο ρόστερ, το οποίο, όμως, για να εκτοξευθεί, χρειαζόταν τον Simmons και όχι τον Βίκτωρα. Όσο για το περσινό internship του στην Oklahoma City, εκεί αποτέλεσε ουσιαστικά την «ορντινάντσα» του Westbrook στην «μόνος μου και όλοι σας» εκστρατεία του.
Και στην πέμπτη του σεζόν, βρέθηκε «πίσω στο χωριό». Δεν πειράζει -και ο σπουδαίος Ron Burgundy στο San Diego ανδρώθηκε και έκανε μεγάλη καριέρα σε μεταμεσονύκτια ζώνη στο GNN. Ο Oladipo έψαχνε την ευκαιρία του για να γίνει “anchorman”. Και αν στη μέχρι τώρα σεζόν είναι απολαυστικός, στη ματσάρα, όπου οι Pacers φιλοξένησαν τους Nuggets, μετατράπηκε σε πραγματική wrecking ball.
Στα πρώτα 2/5 του παιχνιδιού, οι Nuggets αιφνιδίασαν τους Pacers και προηγήθηκαν μέχρι και με 19 πόντους. Οι Pacers επέστρεψαν, χάρη στους 15 πόντους του “Dipo” στην τρίτη περίοδο, και το +21 του στο plus/minus μέχρι να φτάσουν να ισοφαρίσουν οι Pacers. Οι Nuggets συνήλθαν, και με εξαιρετικούς τους «κόφτες» τους Barton, Harris, Chandler, και πραγματική αποκάλυψη τον Trey Lyles (βλ. παρακάτω), βρέθηκαν μπροστά με 114-106, τρία λεπτά πριν τη λήξη.
Από εκείνο το σημείο και μετά συντελέστηκαν τρία γεγονότα: οι Nuggets δεν ξανάβαλαν γκολ για 7’41”, σε αυτό το διάστημα οι Pacers έκαναν 20-0 (δηλαδή πρώτα έστειλαν το ματς στην παράταση και μετά προηγήθηκαν με 126-114), και ο Oladipo έβαλε τους 12 από αυτούς τους 20 πόντους.
Απλό το μπασκετάκι γενικά: ο Collison απουσίαζε σε εκείνο το παιχνίδι, το usage του Oladipo έφτασε το 39% σε 45′, η περιφερειακή άμυνα των Nuggets είναι τραγική, rim protection δεν υπάρχει όταν λείπει ο Millsap (ιδιαίτερα απόντος του Jokic – παρόντος του Lyles), οπότε κάπως έτσι προκύπτει το ιδιαιτέρως ενδεικτικό shot chart του Oladipo.
Διάολε, είναι πολύ καλός φέτος ο Victor. Πόσο καλός;
Ας το πούμε με τρεις τρόπους.
Πρώτον, ο Oladipo φέτος σημειώνει 23,5 στο PER, όντας 16ος συνολικά και πέμπτος στους guards πίσω από Harden-Curry-Irving-Lillard. Σιγά το πράγμα, θα πείτε. Μάλιστα. Σας αρέσει το Indiana University κύριοι; Διότι αν σας αρέσει, τότε το μοντέλο Dipo 5.0 είναι πιθανόν η καλύτερη έκδοση προϊόντος του εργοστασίου του IU, αφού το PER του είναι το τέταρτο καλύτερο (τρίτο, αν αφαιρέσουμε το στατιστικό λάθος που ακούει στο όνομα D.J. White) στη λίστα των πρώην Hoosiers. Αν φιλτράρουμε τη λίστα με παίκτες που έχουν τουλάχιστον 24 ppg/5rpg/4apg και 23,5 στο PER, τότε ο Oladipo διανύει την καλύτερη σεζόν που έχει κάνει Hoosier στο ΝΒΑ -καλύτερη των Walt Bellamy (1961-65), George McGinnis (1975-79) και Isiah Thomas (1983-86).
Δεύτερον, αν προσπαθήσουμε να βρούμε σεζόν με εφάμιλλες επιδόσεις σε ppg, rpg, apg σε παίκτες έως και 25 ετών θα βρεθούμε σε μια λίστα 48 ονομάτων ψιλο-μυθική. Ναι, όμως, πρέπει να συνυπολογίσουμε πως για πρώτη φορά ο Oladipo βρίσκεται σε ιδανικό περιβάλλον για αυτόν και δεν έχει γίνει ούτε μια φορά -μέχρι τώρα- all-star. Η λίστα μικραίνει τρομακτικά -για την ακρίβεια μένει μόνο ένας…
Τρίτον, ο Oladipo συνδυάζει το προαναφερθέν πακέτο PER/ppg/rpg/apg με πολύ καλό σουτ: πάνω από 50% στα δίποντα και 44% στα τρίποντα. Αν λοιπόν συνδυαστούν όλα μαζί, τότε μας προκύπτει πως κανείς, μα κανείς στην Ιστορία, ανεξαρτήτου ηλικίας, θέσης, ομάδας, και ατομικών διακρίσεων, δεν έχει προσφέρει σε μια σεζόν τόσα πολλά και καλά όπως ο ήρωας μας-τουλάχιστον όπως αποδίδει μέχρι τώρα.
Victor Oladipo, φέτος είσαι πιθανότατα ο καλύτερος πρώην Hoosier και ο καλύτερος 25άρης στην Ιστορία του ΝΒΑ που δεν έχει γίνει ποτέ all-star. Ε, το τελευταίο θα διορθωθεί φέτος.
Και όπως ο Ron Burgundy ξέρει να παίζει φλογέρα ενώ κάνει πατινάζ, έτσι και ο Oladipo έχει φωνή – διαμάντι, που κάνει τον μεγαλύτερο fan του “anchorman” των Pacers, τον Σταύρο Μαρίνο, να κλαίει στην πρώτη σειρά στα lives, κρατώντας χαρτομάντιλα και κλαίγοντας σε υστερία, στριμωγμένος ανάμεσα σε 14χρονα κοριτσάκια.
Ελπίζουμε μόνο να μην πετάξει κι αυτός ψηλά σαν τον Ίκαρο και σαβουριαστεί σαν τον Burgundy.
Το μέλλον είναι εδώ. Μάλλον κάπου είναι το μέλλον, αλλά σίγουρα δεν είναι εκεί.
Στο Sacramento o Vivek Ranadivé ευαγγελίζεται πως χρησιμοποιώντας την τεχνολογία θα δημιουργήσει μέσω των Kings ένα τεχνολογικό θαύμα που δεν θα οδηγήσει απλά το Sacramento στον Τίτλο, αλλά θα αναμορφώσει ολόκληρη τη λίγκα. Το project αυτό έχει ονομαστεί NBA 3.0. Λοιπόν, μετά από τρία χρόνια και αφού οι Kings έχουν ντραφτάρει ή αποκτήσει τρεις φορές τον “νέο Steph Curry” (στα πρόσωπα των Ben McLemore, Nick Stauskas, Buddy Hield) να δούμε αγωνιστικά πόσο κοντά βρίσκονται στο παίξουν το μπάσκετ της νέας εποχής.
Είναι τελευταίοι στο NBA, παίρνοντας μόλις το 26,9% των προσπαθειών τους από το τρίποντο. Η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ είναι οι Rockets, με το αστρονομικό 54,1% των προσπαθειών να είναι πίσω από το 7,25. Ταυτόχρονα, έχουν κατορθώσει, έχοντας 58,1% στο eFG% στα σουτ μέσα στην ρακέτα, να είναι (και) η λιγότερο αποτελεσματική ομάδα μέσα στο ζωγραφιστό, με το ζευγάρι των τελευταίων τριών Τελικών να είναι στις πρώτες θέσεις και το Houston τρίτο.
Διατηρούμε φυσικά μια επιφύλαξη, η οποία λέει ότι το μέλλον του μπάσκετ είναι στην πραγματικότητα τα σουτ από το midrange και αυτό να το έχουν καταλάβει καλύτερα από όλους στο Sacramento. Το vintage μπορεί να γίνει μόδα σε ρούχα κι αμάξια, αλλά κανείς δεν θα κυκλοφορήσει με αυτά τα γιγάντια δορυφορικά τηλέφωνα που είχαν στα ’80s. Παρομοίως, αν το midrange είναι το μέλλον, σημαίνει πως ζούμε ένα μεταποκαλυπτικό μέλλον σαν το Mad Max, και τότε -και μόνο τότε- η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στο Sacramento.
Ενότητα “Συστατικά”
Weirdest Statlines
Ο DeJounte Murray είναι μακρύς. Τα 14 rebounds όμως είναι ευγενική χορηγία των Suns. Εδώ θα πρέπει να πούμε ένα μπράβο στον Mike James του οποίου τα block outs μοιάζουν έχουν τόση αντίσταση, όση και ένα αμάξι σταματημένο πάνω σε γραμμές τρένου.
Οι 26 πόντοι σε 27 λεπτά με 4/4 δίποντα, 5/5 τρίποντα και 3/5 του Ersan Ilyasova δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Ο Ilyasova έκανε παραδοσιακά κάθε χρόνο κάτι παρόμοιες εμφανίσεις γύρω στον χειμώνα, ειδικότερα τις σεζόν πριν την υπογραφεί ενός καινούργιου συμβολαίου.
Ο Michael Beasley την Κυριακή αγωνίστηκε 10 λεπτά για να σκοράρει έναν πόντο, να πάρει δύο rebounds και να αποβληθεί με έξι fouls. Αυτή η περίεργη επίδειξη αλτρουισμού είναι με διαφορά το πιο αλλόκοτο statline της εβδομάδας και κέρδισε το standing ovation από το ευγνώμον κοινό της Νέας Υόρκης.
Career Highs
Κάποιες στιγμές υπάρχουν μερικά Career Highs που μετράνε για δύο παίκτες. Το αντίστοιχο του “με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια”. Στην παιχνιδάρα μεταξύ δύο ομάδων που θεωρούν την άμυνα προαιρετική (Indiana και Denver), ο Dipo ήταν μεν ένα κτήνος που πέτυχε 47 πόντους, αλλά τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν ο Trey Lyles δεν είχε βάλει με την σειρά του 25 πόντους που τον κράτησαν στο παρκέ για 27 λεπτά, στα οποία τον σημάδευε συνέχεια ο μελλοντικός All Star της Indiana.
Πάντως, ο Καναδός έχει αδράξει την ευκαιρία που του δόθηκε με τις απουσίες των Millsap και Jokic και με δύο συνεχόμενες καταπληκτικές εμφανίσεις έχει δείξει πως έχει μέλλον στη λίγκα στο ρόλο του σκόρερ από τον πάγκο, που παραδοσιακά επιφυλάσσεται για παίκτες τύπου Lou Williams ή Jamal Crawford.
The Rondo Effect
Για το (αξίωμα) E’Twaun Moore γράψαμε και την προηγούμενη βδομάδα. Όμως λίγο η παρουσία του Rajon Rondo, που μπορεί να παραμένει ένας κώνος στην άμυνα, αλλά έχει συγκλονιστικό court vision και μια απαράμιλλη ικανότητα να εξασφαλίζει στους συμπαίκτες του εύκολους πόντους, λίγο η παρουσία του Boogie, που μπορεί να είναι και αυτός με την σειρά του κώνος στην άμυνα, αλλά συγκεντρώνει αρκετό ενδιαφέρον πάνω του και όταν έχει διάθεση βρίσκει ιδανικά τους συμπαίκτες του, τον έχουν βοηθήσει να γίνει ένας έξοχος συμπληρωματικός σκόρερ για τους Pelicans. Ατομικό ρεκόρ την προηγούμενη βδομάδα, αλλά τίποτα δεν μας προετοίμαζε για το πιο θεότρελο ημίχρονο και γενικά έναν από τους καλύτερους αγώνες της σεζόν, όπου και οι δύο ομάδες (Pelicans-Rockets) έπαιζαν σε έναν παράλογο ρυθμό και το δίδυμο των φτερών της Νέας Ορλεάνης έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι.
Jrue Holiday and E'Twaun Moore are the first pair of teammates in NBA history to shoot 75 percent or better from the field in a game with at least 20 attempts. #DoItBig
— Justin Kubatko (@jkubatko) December 12, 2017
Σε άλλα νέα, θυμάστε που γράφαμε την προηγούμενη βδομάδα πως ο Clint Capela είναι πρώτος σε Offensive & Defensive Rating;
| Rk | Player | Tm | W | L | W/L% | G | GS | MP | FG | FGA | FG% | 3P | 3PA | 3P% | 2P | 2PA | 2P% | eFG% | FT | FTA | FT% | ORB | DRB | TRB | AST | STL | BLK | TOV | PF | PTS | Prob% | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | James Harden | HOU | 21 | 4 | .840 | 25 | 25 | 35.9 | 9.8 | 21.2 | .463 | 4.4 | 10.8 | .406 | 5.4 | 10.3 | .523 | .567 | 8.0 | 9.3 | .863 | 0.6 | 4.5 | 5.1 | 9.5 | 1.9 | 0.4 | 4.4 | 2.6 | 32.0 | 75.7% | |
| 2 | LeBron James | CLE | 20 | 8 | .714 | 28 | 28 | 37.2 | 10.9 | 18.8 | .583 | 2.0 | 4.8 | .422 | 8.9 | 13.9 | .638 | .637 | 4.3 | 5.6 | .764 | 1.3 | 7.0 | 8.2 | 9.0 | 1.4 | 1.1 | 4.1 | 1.8 | 28.2 | 15.4% | |
| 3 | Stephen Curry | GSW | 22 | 6 | .786 | 23 | 23 | 32.6 | 8.3 | 17.7 | .473 | 3.6 | 9.5 | .381 | 4.7 | 8.2 | .580 | .575 | 6.0 | 6.5 | .933 | 0.7 | 4.4 | 5.1 | 6.6 | 1.7 | 0.2 | 2.9 | 2.5 | 26.3 | 3.4% | |
| 4 | Giannis Antetokounmpo | MIL | 15 | 10 | .600 | 24 | 24 | 37.5 | 10.9 | 20.0 | .546 | 0.5 | 1.7 | .275 | 10.5 | 18.3 | .570 | .557 | 7.5 | 9.8 | .774 | 2.0 | 8.3 | 10.4 | 4.5 | 1.7 | 1.6 | 3.0 | 3.7 | 29.8 | 2.6% | |
| 5 | Kevin Durant | GSW | 22 | 6 | .786 | 23 | 23 | 34.5 | 9.5 | 18.3 | .519 | 2.4 | 6.0 | .401 | 7.1 | 12.4 | .575 | .584 | 4.3 | 4.9 | .875 | 0.6 | 6.3 | 6.9 | 5.3 | 0.7 | 2.1 | 3.5 | 2.3 | 25.7 | 0.9% | |
| 6 | Kyrie Irving | BOS | 23 | 6 | .793 | 27 | 27 | 32.0 | 8.7 | 17.7 | .492 | 2.3 | 5.8 | .397 | 6.4 | 11.9 | .537 | .556 | 4.0 | 4.6 | .878 | 0.5 | 2.5 | 3.0 | 4.8 | 1.4 | 0.3 | 2.3 | 2.1 | 23.7 | 0.6% | |
| 7 | Clint Capela | HOU | 21 | 4 | .840 | 25 | 25 | 25.2 | 5.9 | 8.7 | .677 | 0.0 | 0.0 | .000 | 5.9 | 8.6 | .681 | .677 | 1.9 | 3.2 | .608 | 3.2 | 7.8 | 11.0 | 1.2 | 0.8 | 1.8 | 1.6 | 2.8 | 13.7 | 0.4% | |
| 8 | Al Horford | BOS | 23 | 6 | .793 | 27 | 27 | 32.7 | 5.5 | 10.4 | .530 | 1.4 | 3.4 | .409 | 4.1 | 7.0 | .590 | .598 | 1.6 | 1.9 | .808 | 1.3 | 6.7 | 8.0 | 5.3 | 0.6 | 1.0 | 2.1 | 1.7 | 14.0 | 0.4% | |
| 9 | LaMarcus Aldridge | SAS | 19 | 9 | .679 | 27 | 27 | 33.6 | 8.7 | 17.6 | .496 | 0.6 | 1.6 | .372 | 8.1 | 16.0 | .508 | .513 | 4.7 | 5.5 | .851 | 3.3 | 5.0 | 8.3 | 2.1 | 0.5 | 1.1 | 1.5 | 2.4 | 22.7 | 0.3% | |
| 10 | Anthony Davis | NOP | 14 | 14 | .500 | 23 | 23 | 34.9 | 9.1 | 16.0 | .568 | 0.7 | 1.8 | .366 | 8.4 | 14.2 | .593 | .588 | 6.3 | 8.0 | .787 | 2.3 | 8.3 | 10.6 | 2.7 | 1.1 | 1.8 | 2.2 | 1.9 | 25.1 | 0.3% |
O νεαρός Ελβετός είναι πλέον έβδομος στον MVP Tracker του Basketball Reference και αποτελεί πλέον τον ορισμό του μοντέρνου center που ονειρεύεται να έχει κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Κάθε χρόνο μπαίνουν νεαροί φερέλπιδες centers στη λίγκα με προσδοκίες να αποτελέσουν τον παίκτη-κλειδί/αστέρι σε ομάδα που θα σηκώσει το Πρωτάθλημα. Μπορεί να ήταν ο Nerlens Noel, ο Alex Len, ο Richaun Holmes, ο Jahlil Okafor, ο Willy Hernangomez, ή όποιος άλλος. Να είστε σίγουροι πως άπαντες θα εύχονταν να ήταν στην ομάδα τους τον Clint Capela. Και στο ροντέο της Νέας Ορλεάνης έκανε ρεκόρ καριέρας. Εντάξει, για να τα λέμε και όλα, ο Boogie τον μάρκαρε.
Chucker of the week
Ποιός παίκτης της Oklahoma θα κοσμήσει αυτήν την εβδομάδα την στήλη;
Για αρχή είναι σειρά του Raymond Felton, που είχε 1/10 απέναντι στους Hornets σε μια ακόμη ήττα των Thunder, στην οποία πάντως οι συνήθεις ύποπτοι δεν ήταν αποκρουστικά άστοχοι.
Στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι, όμως, στη λυτρωτική νίκη για αυτούς και παταγώδη ήττα για το άθλημα της καλαθοσφαίρισης απέναντι στο Memphis, o Russell Westbrook είχε 7/29 σουτ εκ των οποίων 1/12 ήταν οι προσπάθειες για τρίποντο. Ο Russ κάνει φέτος τη χειρότερη χρονιά της καριέρας του, σουτάροντας με 39,3% και 71% στις βολές, για 48,8% True Shooting Percentage, ενώ έχει να σουτάρει με πάνω από 50% από το παιχνίδι εναντίον των Timberwolves στα τέλη Οκτώβρη. Φανταστείτε ότι μιλάμε για μία εποχή τόσο μακρινή που οι Magic ήταν η ομάδα έκπληξη της σεζόν και βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις της Ανατολής. Από τότε λοιπόν έχει ένα σερί 21 συνεχόμενων αγώνων με λιγότερο από 51% εντός πεδιάς. Πάντως, για να είμαστε δίκαιοι, έχει δρόμο ακόμη για να φτάσει το ρεκόρ του Α.Ι. που είχε 33 συνεχόμενα παιχνίδια με παρόμοιες επιδόσεις.
Ο Mike James πρόλαβε να κάνει 1/9 σε 13 λεπτά απέναντι στους Wizards, o Stanley Johnson κατάφερε με τα 0/8 κόντρα στους Bucks να κάνει την υπομονή του SVG να ξεχειλίσει και βρίσκεται πλέον και επίσημα στο doghouse.
Ο σωστός ο Chucker of the Week, πάντως, είναι ο Dion Waiters. Το 1/10 κόντρα στο Brooklyn είναι κατανοητό. Μπορεί να επηρεάστηκε από το ταξίδι στην Πόλη του Μεξικού και να μην ένιωθε καλά4)Eυφημισμός για το hangover από την τεκίλα.. Αλλά αυτό που δίνει παραπάνω αξία στην επίδοση του, ήταν η απάντησή του στον δημοσιογράφο που τον ρώτησε αν είναι καλύτερα να αγωνιστεί από τον πάγκο, ακριβώς πριν τον αγώνα:
“I’m a starter in this league, man, that’s who I am. We’re going to nip that in the bud right now. I’m not coming off no bench.”
Και μετά μπήκε στο παρκέ σαν βασικός, για να κάνει το 1/10.
Σφηνάκια
Συγγενείς στην κερκίδα στα παιδικοεφηβικά. Αυτή η κατάρα
Εχμ, αυτός μάλλον δεν είναι bust
Το εβδομαδιαίο μας ραντεβού με τον KATman
Οι Raptors φέτος εκσυγχρονίστηκαν. Ιδού η απόδειξη: Jakob Poetl & Jonas Valanciunas
Latest posts by Giannis Chatsios (see all)
- Farewell to Arms 2019: #1 Toronto Raptors - June 18, 2019
- Farewell to Arms 2019: #8 Boston Celtics - June 13, 2019
- Farewell to Arms 2019: #15 Brooklyn Nets - June 7, 2019
- Farewell to Arms 2019: #19 Miami Heat - June 4, 2019
- Farewell to Arms 2019: #23 Memphis Grizzlies - June 1, 2019
| ↑1 | Όσοι/ες είδαν το “Justice League” και βρήκαν τον Flash αστείο και χαριτωμένο δεν έχουν δει σίγουρα το “Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Kevin”. Όσοι/ες έχουν δει το “Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Kevin” δύσκολα θα συνεχίζουν να βλέπουν ταινίες ή εφήβους με τον ίδιο τρόπο όπως πριν. |
|---|---|
| ↑2 | Απάντηση editor: Πολλή. H μεγαλύτερη. Δεν είναι τυχαίο πως προ Phil καμία από τις δύο ομάδες δεν κέρδισε τίποτα. Τότε ακόμα το triangle ήταν πρωτοπορία. |
| ↑3 | Δηλαδή επιτυχημένα screens, που οδήγησαν σε καλάθι. |
| ↑4 | Eυφημισμός για το hangover από την τεκίλα. |
παρανοικο ματς το χιουστον-πελικανς οντως οπως και τα περισσοτερα των πελεκανων..μεγαλη αδυναμια φετος λογω ροντο που απ οτι ειδα δεν τον εχετε σε μεγαλη εκτιμηση σε προηγουμενα αρθρα σας 😛
https://uploads.disquscdn.com/images/86746b2a4b167b7d4483e7ddda5aa12039bc4390a6863c3e1cfd16622ca4ecf8.jpg