Utah Jazz: The World Took Note

Posted on Jul 2 2019 - 7:15pm by Gus Chr

Σε μία free agency που ξεκίνησε με τον πλέον άγριο τρόπο για πολλές ομάδες, οι Utah Jazz κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μία σειρά από ουσιαστικές προσθήκες, οι οποίες τους καθιστούν ως μία από τις μεγαλύτερες απειλές στην Δύση. Και το κυριότερο; Με το παρόν υλικό, ίσως μιλάμε για την πιο “Quin Snyder ομάδα” των Jazz που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια. 

Rudy Gobert – Donovan Mitchell. Photo: Melissa Majchrzak – Getty Images

Αναμφίβολα βιώσαμε την πιο τρελή πρώτη μέρα της free agency των τελευταίων ετών, με τις ομάδες της καλύτερης Λίγκας του πλανήτη να μπαίνουν σε έναν τεράστιο χορό εκατομμυρίων, κάνοντάς μας να χάσουμε ύπνο και λογικά. Σε κάποιες περιπτώσεις εντυπωσιαστήκαμε από τις προσθήκες (π.χ. Sixers, Heat, καθώς και για τους αγαπημένους μου Blazers), ενώ σε κάποιες άλλες (γκουχ, γκουχ Knicks) θεωρούμε δεδομένο πως οι φίλοι των ομάδων έχουν κοκκινίσει το μέτωπό τους από τα αλλεπάλληλα facepalms. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρθηκε λίγο πιο πάνω, το σύνολο των συμβολαίων που δόθηκαν από την στιγμή που άνοιξε και επισήμως η free agency, ήταν αστρονομικό.

Κι ενώ ομάδες σαν τις προαναφερθείσες δείχνουν να ολοκληρώνουν σε έναν μεγάλο βαθμό το ρόστερ τους για την επόμενη σεζόν, άπαντες περιμένουν πια την απόφαση του Kawhi Leonard για το που θα συνεχίσει την καριέρα του, κάτι που αναμενόμενα καλύπτει καθημερινά το μεγαλύτερο μέρος της επικαιρότητας. Ωστόσο, αυτό που προβληματίζει αρκετούς από εμάς είναι το γεγονός πως ουδείς έχει ασχοληθεί -σοβαρά – με τους Utah Jazz και το πως αυτοί κινήθηκαν τις προηγούμενες μέρες. Ο αποκλεισμός τους από τους Houston Rockets στον πρώτο γύρο των playoffs δεν τους άφησε περιθώρια από το να ενισχυθούν και να ενισχυθούν σοβαρά. Και δεν είναι ο αποκλεισμός αυτός καθ’ αυτός που ενόχλησε.

Το να αποκλειστεί κανείς από τους Rockets του Harden, άλλωστε, δεν είναι δα και ντροπή. Αυτό που ενόχλησε όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθε ο αποκλεισμός, καθώς ήταν άκρως αντίθετος με τα όσα μας έδειξε η ομάδα – καλοκουρδισμένη μηχανή του Quin Snyder σε όλη τη διάρκεια της περασμένη σεζόν. Η δεύτερη καλύτερη άμυνα της περασμένης σεζόν στο NBA, δεν έκανε ποτέ την εμφάνισή της κόντρα στην παρέα του “Μούσια”, ενώ ακόμα και η αξιοπρεπής επίθεση που παρουσίασε η Utah ήταν εξίσου κακή, καθώς στα τρία από τα πέντε παιχνίδια της σειράς έμεινε κάτω από τους 100 πόντους. Με την άμυνα να είναι εξαιρετική, αλλά με την επίθεση να χρειάζεται ενίσχυση, οι Jazz κινήθηκαν αναλόγως και η τωρινή τους εικόνα είναι αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή.

Η Απόκτηση Conley

Ένα από τα πράγματα που έλειπαν από τους Jazz ήταν ένας floor general. Μη μας παρεξηγείτε, ο Ricky Rubio είναι ένας εξαιρετικός distributor, αλλά σε καμία περίπτωση δεν βρίσκεται στην κατηγορία του general. Ο Mike Conley, όχι μόνο ανήκει στην κατηγορία αυτή, αλλά ίσως αποτελεί και τον ορισμό αυτής. Η ικανότητά του να σκοράρει, να δημιουργεί και να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του, είναι κάτι το οποίο δεν αμφισβητείται από κανέναν. Και ίσως τα ανταλλάγματα που έδωσαν οι Jazz για να τον αποκτήσουν να φαντάζουν πολλά1)Jae Crowder, Grayson Allen, Kyle Korver, το #23 του φετινού draft και ένα μελλοντικό pick για κάποιον που βαδίζει στο 32ο έτος της ηλικίας του, αλλά η αλήθεια είναι πως εφόσον η Utah ήθελε να κάνει το βήμα παραπάνω, θα έπρεπε να προχωρήσει σε αυτού του είδους την κίνηση.

Προφανώς δεν είναι μόνο το γεγονός πως μιλάμε για έναν παίκτη που πέρυσι “έγραψε” καταπληκτικά νούμερα (21,1 / 6,4 / 3,4 / 1,3 με 43% ποσοστό ευστοχίας), αλλά για έναν παίκτη που ήταν από τους πρωταγωνιστές των επτά συνεχόμενων συμμετοχών των Grizzlies στα playoffs και της μίας πορείας τους μέχρι τους τελικούς της Δύσης το 2013. Συνεπώς, η εμπειρία του σε καταστάσεις post – season είναι από εκείνα τα πράγματα που θα βοηθήσουν τους Jazz σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παράλληλα, αποτελεί σαφώς καλύτερο και πιο αξιόπιστο σουτέρ από τον Rubio, στοιχείο που έλειψε πολύ από το περσινό παιχνίδι των Jazz, ενώ χάρη στην παρουσία του Donovan Mitchell θα έχει την δυνατότητα και τον χώρο να εκτελεί κάτω από καλύτερες συνθήκες, σε σχέση με ό,τι γινόταν στο Memphis. Επιπλέον, μιλάμε για έναν εξαιρετικό παίκτη, όσον αφορά τις catch – n – shoot καταστάσεις αλλά και στο να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα pick – n – rolls.

Φανταστείτε τα παραπάνω στοιχεία, μέσα στα συστήματα του Snyder με τα picks να στήνονται από τον Rudy Gobert. Το αποτέλεσμα φαντάζει τρομακτικό για τις αντίπαλες άμυνες. Τέλος, η απόκτηση του Conley, δίνει στους Jazz ένα σημαντικά καλύτερο ast/to ratio, καθώς ο Rubio είχε πέρυσι 2,3, ενώ ο νυν point guard των Jazz είχε 3,3. Και μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να γίνει και η αναφορά στην αμυντική ικανότητα του “Money Mike”, η οποία κατά το παρελθόν του έχει δώσει την παρουσία στην All-Defensive Team του NBA, και σαφώς αποτελεί τρομακτικό upgrade σε σχέση με τον προκάτοχό του. Όλα τα παραπάνω, μαζί με την παρουσία καλύτερων συμπαικτών δίπλα στον Conley (o συνδυασμός του στην back court με τον Mitchell θα είναι αναμφίβολα από τα πράγματα που θα σημαδέψουν την επόμενη χρονιά σε επίπεδο Λίγκας), αλλά και καλύτερου προπονητή, μας κάνει να ανυπομονούμε να δούμε τον βετεράνο guard σε δράση, υπό των οδηγιών του Snyder.

Η Free Agency και το Cap Space

Η απόκτηση του Conley θα αποτελούσε από μόνη της εξαιρετική κίνηση για τους Jazz και ακόμα και αν έμεναν μόνο σε αυτή, η off season τους θα κρινόταν και πάλι επιτυχημένη. Ωστόσο, ο Snyder και το επιτελείο του δεν έμειναν μόνο εκεί, αποκτώντας στην free agency τους Bojan Bogdanovic ($73 εκατομμύρια για τέσσερα χρόνια) και Ed Davis ($10 εκατομμύρια για δύο χρόνια). Η προσθήκη, μάλιστα, των Conley, Bogdanovic και Davis, έκαναν μερικούς να ενθουσιαστούν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό.

Πριν προχωρήσουμε όμως στο παρόν άρθρο, μάλλον θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο πως ο ατζέντης του Davis κρατάει μερικούς συγγενείς του ως ομήρους τα τελευταία χρόνια. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα χαμηλά συμβόλαια που παίρνει ο παίκτης, την ώρα που γύρω του προσφέρονται εκατομμύρια. Σε κάθε περίπτωση, η προσθήκη του Davis έρχεται να καλύψει – ως ένα βαθμό – την επικείμενη αποχώρηση του Derrick Favors, ο οποίος θα πει αντίο στους Jazz μετά από σχεδόν εννιά σεζόν. Ο Favors ήταν ο πιο παλιός παίκτης των Jazz, ενώ η σχέση του με το fan base της ομάδας ήταν μοναδική, με την απουσία του να “χτυπάει” αρκετά στο συναίσθημα. Ωστόσο, η απόκτηση του Bogdanovic σήμανε αυτόματα και την αποχώρηση του Favors. Κι ενώ ο Davis δεν αποτελεί τόσο καλό σκόρερ όσο ο Favors, οι Jazz πήραν έναν καλύτερο rebounder σε σχέση με αυτόν που θα χάσουν (8,6 έναντι 7,4). Επίσης, μπορεί ο Davis να μην διαθέτει την ικανότητα του Favors στο rim protection, αλλά αναμφίβολα πρόκειται για έναν αξιόπιστο αμυντικό, ο οποίος στον τομέα των rebounds επιδίδεται σε εξαιρετικά box outs. Η αλλαγή αυτή, η οποία γίνεται σε σημαντικά χαμηλότερο μισθό στο cap των Jazz, μόνο ως καλοδεχούμενη μπορεί να χαρακτηριστεί.

Για το σκορ που χάνουν οι Jazz από τον Favors, υπάρχει ο Bogdanovic. Ο Κροάτης έρχεται να συμπληρώσει ιδανικά τον Conley, όσον αφορά το περιφερειακό σουτ, καθώς μιλάμε για έναν παίκτη, ο οποίος σουτάρει με πάνω από 40% από την γραμμή του τριπόντου τα τελευταία δύο χρόνια. Θυμηθείτε, αυτό που λέγαμε και λίγο πιο πάνω, πως η αχίλλειος πτέρνα των Jazz κατά την περασμένη σεζόν ήταν το περιφερειακό σουτ. Στην θέση των Crowder και Rubio, λοιπόν βάλτε τους Conley και Bogdanovic. Ιδού οι περσινές επιδόσεις.

Η διαφορά στην βελτίωση και στην αποτελεσματικότητα, λοιπόν, είναι τρομακτική. Παράλληλα, η τριάδα Conley-Mitchell-Bogdanovic, δίνει σημαντικό πλεονέκτημα στους Jazz, όσον αφορά το spacing, αλλά και στο γεγονός πως θα υπάρξει μεγάλο stretch στο παρκέ, καθώς όλοι τους είναι αποτελεσματικότατοι σουτέρ. Στην όλη εξίσωση προσθέστε και τον Joe Ingles, έναν επίσης αξιόπιστο σουτέρ από την περιφέρεια και γίνεται αντιληπτό πως οι Jazz βελτίωσαν σε πολύ μεγάλο βαθμό το περιφερειακό τους σουτ, μέσα σε λίγα 24ωρα. Το κακό, βέβαια, στην περίπτωση του Bogey, είναι πως δεν αποτελεί και το πρότυπο αμυντικού όπως ήταν ο Crowder, αλλά δεν γίνεται να τα έχουμε όλα σε αυτήν την ζωή. Σε κάθε περίπτωση, οι κινήσεις των Jazz σε τούτη την free agency, είχαν ως αποτέλεσμα το σαφές upgrade της ομάδας.

Ωστόσο, οι Jazz καλούνται να λύσουν τον γρίφο των 15 συμβολαίων. Αυτή την στιγμή έχουν 10 συμβόλαια, εκ των οποίων τα δύο (Georges Niang και Royce O’Neal) δεν είναι εγγυημένα2)Πηγή: https://earlybirdrights.com/salary-cap/uth/. Αυτό φέρνει τους Jazz στα $106,1 εκατομμύρια για φέτος, όσον αφορά τα εγγυημένα συμβόλαια, κάτι που σαφώς δεν βοηθάει στην περαιτέρω ενίσχυσή τους από την ελεύθερη αγορά. Ωστόσο, διαθέτουν ένα room exception της τάξης των $4,7 εκατομμυρίων3)Πηγή: https://www.spotrac.com/nba/utah-jazz/cap/2019/ το οποίο μπορεί να τους φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο, ειδικά σε περιπτώσεις βετεράνων. Συγκεκριμένα, την στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές, οι Jazz έχουν κενό στην θέση του power forward, καθώς ο μόνος που μπορεί να την καλύψει είναι ο Davis. Και εδώ ξεκινούν οι ενδιαφέρουσες περιπτώσεις των free agents, οι οποίοι μπορούν να αποκτηθούν, μέσω του προαναφερθέντος exception.

Aν τολμούσαμε να προβούμε σε μια εκτίμηση που εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό τις αγωνιστικές και οικονομικές τους ανάγκες, θα λέγαμε πως οι Jazz αναμένεται να ασχοληθούν με την περίπτωση του Jeff Green, ο οποίος έμεινε ελεύθερος από τους Wizards. O βετεράνος παίκτης εκμεταλλεύθηκε πέρυσι τις απουσίες που δημιουργήθηκαν στο ρόστερ της Washington, λόγω τραυματισμών και αναμφίβολα θα αποτελέσει μια εξαιρετική περίπτωση στα χέρια του Snyder, δίνοντας ακόμα περισσότερο βάθος στον πάγκο της Utah. Γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει η post season, μπορεί να απειλήσει από πολλές θέσεις, ενώ θα προσθέσει ακόμη περισσότερη αποτελεσματικότητα από την περιφέρεια. Θυμίζουμε πως πέρυσι ο Green τελείωσε την σεζόν με 12,7 πόντους και σχεδόν 35% από τη γραμμή του τριπόντου. Θεωρητικά θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο κάπου, αλλά το σύνολο που έχει χτιστεί πλέον στη Utah, ίσως αποδειχθεί μεγάλο δέλεαρ για τον ίδιο.

Με την ομάδα να βρίσκεται οριακά στο cap της, η ανανέωση των Niang και O’Neal θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, τη στιγμή που ο Raul Neto αφέθηκε ελεύθερος, καθώς έπρεπε να βρεθεί ο χώρος για να απορροφηθεί το συμβόλαιο του Conley. Παρά λοιπόν, τον υπόλοιπο μικρό χώρο στο cap, οι Jazz ίσως βρεθούν σε μια θέση που θα τους φέρει σε πολύ καλύτερη μοίρα, έναντι πολλών συνδιεκδικητών της Δύσης.

Η Σεζόν 2019-20

Είναι σαφές πως η σεζόν που έρχεται αποτελεί μία πολύ καλή ευκαιρία για τους φίλους των Jazz να ενθουσιαστούν. Η πεντάδα Conley, Mitchell, Bogdanovic, Ingles και Gobert μπορεί να αποδειχθεί τρομακτική, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, ενώ ο πάγκος με τους Exum (φτου – φτου να είναι υγιές το παιδί), O’Neal, Niang, Davis και (αν αποκτηθεί τελικά) Green, θα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τις αντίπαλες second units. Η ανταλλαγή που έγινε για να αποκτηθεί ο Conley, αλλά και οι προσθήκες των Bogdanovic, Davis, δείχνουν ξεκάθαρα τις διαθέσεις των Jazz να πρωταγωνιστήσουν στα playoffs της επόμενης σεζόν, φτάνοντας μακρυά. Έτσι όπως έχουν τώρα τα δεδομένα, δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτήριζε κάποιος τη Utah ως ένα dark horse για την παρουσία τους στους τελικούς του NBA – κάτι που μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους εδώ στα hogquarters.

Κι ενώ βρισκόμαστε σε πολύ πρώιμο στάδιο για να κάνουμε προβλέψεις ή εκτιμήσεις για την επόμενη χρονιά, οι κινήσεις των Jazz δείχνουν την δίψα που έχουν στον οργανισμό για μια άμεση διάκριση. Διαθέτουν έναν από τους καλύτερους point guards της Λίγκας πλέον, έναν ανερχόμενο αστέρα, έναν εξαιρετικό σουτέρ, ένα πολυεργαλείο και τον καλύτερο αμυντικό που κυκλοφορεί στο NBA. Το παρόν υλικό, λοιπόν, σε συνδυασμό με την παρουσία του Snyder, αν μη τι άλλο, αναμένεται να φροντίσουν για μια πολύ καλύτερη πορεία. Σε κάθε περίπτωση, οι Jazz αναμένεται να είναι από τις must-watch ομάδες της επόμενης σεζόν.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Jae Crowder, Grayson Allen, Kyle Korver, το #23 του φετινού draft και ένα μελλοντικό pick
2 Πηγή: https://earlybirdrights.com/salary-cap/uth/
3 Πηγή: https://www.spotrac.com/nba/utah-jazz/cap/2019/