Οι Sixers αποκλείστηκαν πέρσι με ένα τρόπο που έμεινε στην Ιστορία των playoffs, αλλά φέτος δείχνουν δυνατότεροι σε μια αποδυναμωμένη περιφέρεια. Η χρονιά τους πέρσι σημαδεύτηκε από την απόφαση να χτίσουν μία πολύ δυνατή αρχική πεντάδα παραχωρώντας πολλά από τα assets τους, και παίζοντας στην ουσία όλα τους τα λεφτά στο ενδεχόμενο οι βασικοί τους να είναι τόσο καλοί που να μην έχει σημασία το πόσο κακός θα είναι ο πάγκος. Το σχέδιο απέτυχε, αλλά οι Sixers αποφάσισαν να επιστρέψουν με την δεύτερη εκδοχή του ίδιου σχεδίου, ελπίζοντας σε διαφορετικά αποτελέσματα. Έχει από τώρα κλειδώσει η αναμέτρησή τους με τους Bucks στους Τελικούς της Ανατολής;
Offseason Moves
Η χρονιά τελείωσε με βασανιστικό τρόπο, με την μπάλα να φεύγει από τα χέρια του Leonard, να χοροπηδάει τέσσερις φορές στο στεφάνι, πριν πέσει μέσα και οι Sixers αποκλειστούν στα εφτά παιχνίδια από τους μετέπειτα πρωταθλητές. Τα κλάματα του Embiid ήταν χαρακτηριστικά της απογοήτευσης και του προσωπικού του πόνου που δεν μπόρεσε να βοηθήσει όσο ήθελε την ομάδα.
Στις καλοκαιρινές κινήσεις, στην ομάδα εμφανίζονταν διατεθειμένοι να κρατήσουν την περσινή τετράδα, όμως τελικά ο Butler την έκανε για πιο θερμά κλίματα, επιλέγοντας το Miami, με τους Sixers να αποκτούν τον Josh Richardson μέσω του sign and trade που έγινε. Ο Redick έφυγε για τη Δύση και τους Pelicans, οι Tobias Harris και Ben Simmons πληρώθηκαν, ενώ στην σημαντικότερη κίνηση, αποκτήθηκε ο Al Horford, ελεύθερος μεν, με τσουχτερό συμβόλαιο δε. Η νέα αστεράτη πεντάδα των Sixers λοιπόν ήταν και επίσημα πραγματικότητα, και το βάρος έπεσε στην κάλυψη των θέσεων του πάγκου.
Trey Burke και Raul Neto ήρθαν για να παίξουν πίσω από τον Simmons, προερχόμενοι και οι δύο από κακές έως μέτριες χρονιές. Ο Mike Scott άφησε το Los Angeles και ήρθε για να παίξει πίσω από όποιον παίζει στο “4”, έχοντας ως συνοδοιπόρο στον πάγκο τον Kyle O’Quinn που ήρθε μετά από το αποτυχημένο πέρασμα στους Pacers να καταλάβει την θέση του έτερου αναπληρωματικού ψηλού.
Από το draft, το σημαντικότερο απόκτημα είναι ο Matisse Thybulle1)Αρχική επιλογή των Celtics, έγινε trade μετά το draft, ενώ στην Βοστόνη κατέληξε η επιλογή των 76ers, Carsen Edwards, απόφοιτος του πανεπιστημίου της Washington, ένας παίκτης που δείχνει ότι μπορεί να γίνει εξαιρετικός αμυντικός, ενώ οι μέχρι τώρα εμφανίσεις του, του έχουν ήδη εξασφαλίσει άμεσα λεπτά συμμετοχής.
Depth Chart
PG: Ben Simmons, Trey Burke, Raul Neto
SG: Josh Richardson, Zhaire Smith, Matisse Thybulle
SF: Tobias Harris, James Ennis, Furkan Korkmaz
PF: Al Horford, Mike Scott, Jonah Bolden
C: Joel Embiid, Kyle O’Quinn
Ο Παίκτης Κλειδί
Ο Embiid. Και κυρίως η κατάστασή του. Ο Καμερουνέζος είναι παίκτης, τα χαρακτηριστικά του οποίου, λίγες φορές έχουμε δει στην ιστορία του ΝΒΑ. Παρόλα αυτά, τα τελευταία δυο χρόνια που παίζει σχετικά απαλλαγμένος από τα προβλήματα που μας τον στέρησαν τα πρώτα δυο χρόνια, προς το τέλος των παιχνιδιών, στο τέλος της χρονιάς και κυρίως στα playoffs εμφανίζεται εξαντλημένος. ΊΣΩΣ να παίζει ρόλο ότι κατεβάζει burger λίγο πριν τα παιχνίδια. Ίσως…
O Embiid φέτος εμφανίστηκε αδυνατισμένος τουλάχιστον κατά 10 κιλά, ενώ στον Zach Lowe δήλωσε ότι τελείωσε το trash talking, δεν θα ξανασχοληθεί με αυτό και είναι προσηλωμένος μόνο στην ομάδα και στην ατομική του βελτίωση.
Το πόση σημασία έχει η παρουσία του στο παιχνίδι, φαίνεται από το περσινό αδιανόητο στατιστικό. Στα 237 λεπτά που ο JoJo ήταν στο παρκέ στη σειρά με τους Raptors, οι Sixers κέρδισαν τους αντιπάλους τους με 90 πόντους στο σύνολο. Στα 99 λεπτά που ο ψηλός τους δεν αγωνίστηκε, οι Καναδοί κέρδισαν για 109 πόντους.
Κορυφαία Προσθήκη
O Al Horford έκανε opt out τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του και οι πρώτες ειδήσεις ήταν ότι αυτό έγινε για να υπογράψει ανανέωση με του Celtics για περισσότερα χρόνια. Τελικά όπως ξέρουμε αυτό δεν έγινε, κι ο Big Al ήρθε τους Sixers, με τους οποίους η Βοστόνη είχε στήσει ένα μικρό rivarly τα τελευταία χρόνια. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα για την σπουδαιότητα της παρουσίας του Horford στην Philly. Είναι από τις περιπτώσεις των παικτών, όχι της κατηγορίας “κάνουν πράγματα που δεν βλέπουμε στο γήπεδο”. Αλλά της κατηγορίας, όλοι ξέρουμε και βλέπουμε τι κάνει, αλλά σπάνια παίρνει τα εύσημα. Είναι εξαιρετικός αμυντικός κι έρχεται σε μια ομάδα που αφήνει υποσχέσεις ότι αμυντικά θα κάνει θραύση φέτος και ταυτόχρονα πολύ καλός πασέρ, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια ευστοχεί σε πάνω από ένα τρίποντο ανά παιχνίδι. Θα είναι φανταστικός μέντορας για τον Embiid αλλά και σοβαρή δικλείδα ασφαλείας για τα όποια παιχνίδια χάσει ο σταρ των Sixers.
Ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση
Πόσες λύσεις θα δώσει ο πάγκος;
Οι Sixers έχουν πιθανότατα την καλύτερη βασική πεντάδα του ΝΒΑ. Έχουν όμως στα χαρτιά έναν από τους ελλιπέστερους πάγκους. Το salary cap είναι τερματισμένο και μεγάλα περιθώρια για κινήσεις δεν υπήρχαν μετά και την υπογραφή του Horford. Ανεξάρτητα από την εξαιρετική πεντάδα που θα ξεκινά και θα τελειώνει τα παιχνίδια, από τον πάγκο θα έρχονται για βοήθεια δυο rookies, και κάποιοι τίμιοι μεν, ρολίστες δε. Ακόμα και αυτό όμως συνιστά αναβάθμιση σε σχέση με πέρσι.
Ο Zhaire Smith αποτελεί ένα prospect που περιμέναμε πάρα πολύ να δούμε, ελπίζοντας να έχει διατηρήσει την αθλητικότητα του και να μην έχει επηρεαστεί μακροπρόθεσμα από την απουσία ενός χρόνου. O Matysse Thybulle έχει δείξει πολύ πιο έτοιμος από όσο τον περιμέναμε και θα παλέψει για άμεσα λεπτά συμμετοχής. Ο Furkan Korkmaz δεν είναι μικρός πια, αλλά στα 22 του είναι αρκετά ώριμος για να αποκτήσει επιτέλους έναν πιο σταθερό ρόλο στο rotation, καθώς η αλήθεια είναι πως όποτε έχει κληθεί στο παρελθόν να προσφέρει κυρίως σκορ από τον πάγκο, το έκανε με ευκολία.
Οι Raul Neto και Trey Burke θα δώσουν βάθος στην θέση του point guard, και, ανάλογα με το ποιος Trey Burke θα εμφανιστεί, μπορεί να δώσουν και παραπάνω. Ο Burke ποτέ δεν δικαίωσε τις προσδοκίες που υπήρχαν για αυτόν, ωστόσο ανά περιόδους είχε εκλάμψεις προσφέροντας instant scoring από τον πάγκο χωρίς να είναι πολύ αρνητικός στους υπόλοιπους τομείς του παιχνιδιού, και ίσως καταφέρει να συνεισφέρει κι εδώ έτσι. Ο Mike Scott μπορεί να είναι προβληματικότατος ως άνθρωπος αλλά πάντα καταφέρνει και βοηθάει τις ομάδες του, ενώ δεν μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό του για την ευκαιρία που θα έχει ο Kyle O’Quinn να επιβεβαιώσει πως ανήκει για τα καλά στον κόσμο του ΝΒΑ μετά την άδικη αντιμετώπιση που είχε στην Indiana. Μπορεί πίσω από μια frontline που θα χρειάζεται για διαφορετικούς λόγος ξεκούραση, να βγει μπροστά και να δείξει το τεράστιο μπασκετικό I.Q. του που είχαμε δει κυρίως στους Knicks.
Οι 76ers όμως έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να βρούνε λύσεις κάνοντας συνδυασμούς των βασικών τους παικτών. Είναι φανερό στο μάτι και αποδεικνύεται από τους αριθμούς ότι Simmons και Embiid δεν ταιριάζουν πάρα πολύ, τόσο σαν τρόπο, όσο και σαν ταχύτητα παιχνιδιού. Η παρουσία του Horford στο “5” μαζί με τον Simmons όσο ο Embiid θα ξεκουράζεται είναι δεδομένη και μάλλον θα λειτουργήσει καλύτερα. Αντίστοιχα η συνεργασία Richardson – Embiid θα βοηθήσει, με τον νεοαποκτηθέντα guard να είναι καλύτερος οργανωτικά από τον Redick και βέβαια καλύτερος σουτέρ από τον Simmons.
Πόσα από αυτά θα δούμε μέσα στη χρονιά;
Ήταν ένα από τα αστεία σε όσους ασχολούνται με το ΝΒΑ, το πότε και αν θα δούμε ποτέ τον Simmons να ευστοχεί σε τρίποντο. Τελικά το είδαμε και σε παιχνίδι μετά από βίντεο προπόνησης, έστω και σε preseason, αν και η αντίδραση ήταν παρόμοια με νικητήριο σουτ σε Τελικούς. Έστω κι αν αυτό το τρίποντο ήταν και το μοναδικό, αφήνει ελπίδες για επανάληψη και στα κανονικά παιχνίδια. Ο Αυστραλός, δεν θα γίνει ξαφνικά απειλή από το τρίποντο βεβαίως. Όμως και μόνο η ιδέα ότι αν αφεθεί ελεύθερος από το τρίποντο2)Πράγμα που ως τώρα γίνεται και μάλιστα εντελώς προκλητικά, όχι απλά θα το επιχειρήσει, αλλά θα ευστοχήσει θα κάνει τον αντίπαλο αμυντικό να μην τον περιμένει στα τέσσερα μέτρα, θα ανοίξει κι άλλο τους χώρους είτε σε ατομική προσπάθεια του Simmons, είτε το συνηθέστερο στην ρακέτα, όπου το δίδυμο Horford-Embiid θα περιμένει.
Quo Vadis?
Οι Sixers έχουν μια από τις καλύτερες πεντάδες στο ΝΒΑ και θα είναι μέσα στις τρεις καλύτερες άμυνες. Με αυτό το ρόστερ, στην Ανατολή δεν θα δυσκολευτούν να τερματίσουν σε μια από τις δυο πρώτες θέσεις. Ο Butler θα τους λείψει τόσο σαν ηγέτης όσο και σαν “Go to Guy”, μιας και πέρσι πήρε την πλειοψηφία των επιθέσεων όταν το παιχνίδι κρινόταν, τόσο στην κανονική διάρκεια, όσο και στα playoffs. O Butler όμως είναι πλέον παρελθόν και το ταλέντο στην ομάδα ξεχειλίζει. Από το πόσο και πόσο γρήγορα θα δέσουν οι παίκτες μεταξύ τους και τι λύσεις θα έρθουν από τον πάγκο, θα εξαρτηθεί αν θα επιστρέψουν στους Τελικούς του ΝΒΑ μετά το 2001. Ο πήχης πάντως είναι εκεί.
Latest posts by Kosmas Kapsalis (see all)
- 2019-20 Previews: Phoenix Suns - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Philadelphia 76ers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: New York Knicks - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: New Orleans Pelicans - October 18, 2019
- Τα Βραβεία της Χρονιάς όπως εσείς τα Ψηφίσατε - June 24, 2019
