2019-20 Previews: The Roast of the Phoenix Suns

Posted on Oct 20 2019 - 1:02pm by Mitsos Mavrakis

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “you only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the Phoenix Suns.

Περσινά, ξινά σταφύλια

Οι Suns είχαν πέρυσι για βασικούς τους point guard: για 31 παιχνίδια τον De’Anthony Melton, για 16 τον Elie Okobo, για άλλα 15 τον Isaiah Canaan και για 12 τον Tyler Johnson. Ο Ayton είχε την τύχη να ξεκινήσει παιχνίδια με παρτενέρ του στην frontcourt: τον βαλσαμωμένο Ryan Anderson, τον αιωνίως φέρελπι Dragan Bender, τον Ray Spalding και τον Ater Majok. Και ναι, από όσους ανέφερα παραπάνω, μόνο ένας από τους παραπάνω παίκτες δεν έπαιξε κάποια στιγμή βασικός για τους Suns πέρυσι, άρα ο Kokoskov σίγουρα υπήρχαν στιγμές που αναπολούσε το δίδυμο των Jacob Pullen και Toko Senghelia που είχε στο 1-4 στην εθνική Γεωργίας.

Στις υπόλοιπές θέσεις η κατάσταση δεν ήταν τόσο δραματική, καθώς είχε τρεις χαρισματικούς σκόρερ (Booker, Ayton, Warren) που έδιναν 60+ πόντους στην επίθεση ανά βράδυ, ενώ στα μετόπισθεν δέχονταν περίπου 90, άσχετα αν απέναντι τους είχαν τους Warriors, τους Washington Generals, το κολέγιο της Arizona, το δεύτερο ΕΠΑΛ του Νόβι Σαντ ή μια τριάδα από αγνώστους που ήθελαν απλά να παίξουν λίγο μπάσκετ για να ξεσκάσουν.

Με όλα αυτά, μπορεί στο Phoenix να έκαναν δύο λιγότερες νίκες από την προηγούμενη χρονιά, αλλά έδειξαν σαφή βελτίωση, καθώς έφθασαν στο σημείο να έχουν την δεύτερη χειρότερη άμυνα και τρίτη χειρότερη επίθεση σε όλο το ΝΒΑ, μια σαφή βελτίωση από τον απόλυτο πάτο του 2017-18 που έφερνε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Kokoskov, ο οποίος πάντως απολύθηκε.

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά

Οι Suns κοίταξαν πολύ καλά το ρόστερ και σκέφτηκαν ότι αυτό που χρειάζεται η ομάδα, εκτός από έναν point guard, είναι σουτ κι εμπειρία.

Το λογικό με τους Coby White και Jarrett Culver διαθέσιμους θα ήταν να χρησιμοποιήσουν το έκτο πικ για να ντραφτάρουν τον παρτενέρ του Booker, αλλά η κοινή λογική έχει αποχωρήσει από το Phoenix, περίπου αγκαζέ με τον Steve Nash. Ενώ κάθε άλλη ομάδα θα έψαχνε τους βετεράνους σουτέρ στο πανέρι με τα αζήτητα στην free agency, στο Phoenix αποφάσισαν να βρουν βετεράνους σουτέρ στο draft!

Κάπως έτσι έγιναν η πρώτη ομάδα που κάνει τους [enter name] να φαίνονται σχεδόν λειτουργικοί καθώς αγόρασε με το #6  το προνόμιο να ακριβοπληρώσει το καλοκαίρι τον Saric1)Δάκρυα κύλησαν στα μάτια του Divac και τη δυνατότητα να πέσουν στο #11 και να επιλέξουν τον Cameron Johnson. O Johnson είναι ένας ένας 3&D βετεράνος από το North Carolina που απλά δεν παίζει άμυνα και όπως όλοι οι συνομήλικοι του, ταλαιπωρείται από το γοφό του όποτε αλλάζει ο καιρός. Θα είναι πολύτιμη παρουσία όμως, καθώς, αν και rookie θα διηγείται ιστορίες από τότε που είχαν μόνο 2G στα κινητά στον συνομήλικο του, αλλά αισίως στην πέμπτη του χρονιά στο ΝΒΑ, Booker. Μαζί επέλεξαν τον Ty Jerome, το point guard από το Virginia που έχει την ευφυΐα, το σουτ και κυρίως την αθλητικότητα του 38χρονου Jose Calderon. Και αφού έχουν το «νέο Calderon», είπαν να φέρουν και τον παλιό Rubio, που ελπίζουμε να κράτησε βαθιά στο σεντούκι των αναμνήσεων τις στιγμές από το Παγκόσμιο, ώστε να παρηγορείται την επόμενη τριετία που θα μαραζώνει στο Phoenix.

Α, και κυριολεκτικά χάρισαν τον T.J. Warren στην Indiana, ακριβώς την χρονιά που άρχισε να σουτάρει 40% στα τρίποντα. Δηλαδή είναι σαν να είσαι γονιός και να ανέχεσαι τα παιδιά σου για όσο καιρό είναι μη διαδραστικά, άχρηστα κι έφηβοι και να τα διώχνεις από το σπίτι όταν ενηλικιώνονται και μπορούν πλέον να δουλέψουν για 600 ευρώ σε κανα τηλεφωνικό κέντρο, μόνο και μόνο για να μπορείς να τους καβατζώνεις τα αντικαταθλιπτικά.

Η ώρα της κρίσης

Καμία ώρα της κρίσης. Οι Σανς αποτελούν μια σταθερά σε αυτόν τον απρόβλεπτο κόσμο. Θα είναι στον πάτο της Δύσης και θα ασχολούμαστε μαζί τους τα βράδια που θα έχουν χάσει το παιχνίδι, αλλά ο Booker θα προσπαθεί να σπάσει κάποιο random ρεκόρ πόντων, με πιθανότερα τα «παίκτης που έχει σημειώσει περισσότερους πόντους χωρίς ποτε να παίξει playoffs»2)προς το παρόν είναι ο Tom Van Arsdale με 14323 πόντους, αλλά ο Booker είναι ένατος κι ανεβαίνει δυναμικά και «περισσότεροι πόντοι από παίκτη, χωρίς να κληθεί στο All Star», με τους 28,8 πόντους μέσο όρο του World B Free να μην είναι ένα ακατάρριπτο ρεκόρ.

Συγγνώμη που το παραλείψαμε, ο Ayton αποφάσισε πως θα είναι τεσάρι. Μάλιστα. Ούτε η αγγελική φυσιογνωμία του Rubio δεν το σώζει αυτό. Η βασική μας ψυχαγωγία θα παραμένουν οι μέρες που θα προσποιούνται πως παίζουν άμυνα.

Cleaning the (Gl)ass from suns

Κάθε σεζόν στο Phoenix είναι σαν την δουλειά του παραπάνω νεαρού φίλου: κάτι αναμφίβολα δελεαστικό αν σου αρέσει το ΝΒΑ και τα αθλητικά κορμιά (που έχει ενίοτε τα τυχερά του), αλλά δυστυχώς συμπεριλαμβάνει την εμπειρία του να παρακολουθείς αυτή την ομάδα για 48 λεπτά κάθε παιχνίδι, οπότε δεν αξίζει τον κόπο.

#bad_art_time
Οι Suns είναι το ακριβές αντίστοιχο των “Scream”, την ταινία (ή τις ταινίες) που αποδεικνύουν πόσο trash ήταν η δεκαετία του ’90 καλλιτεχνικά, που φτιάχνονταν ταινίες μόνο για να αποθεώνουν το είδος, επανοηματοδοτώντας το ως “fun”. Αυτό που κάνει ο Tarantino και κοροϊδεύει τον κόσμο δηλαδή.
Τέλος πάντων, ουσιαστικά οι Booker – Ayton είναι μια νέα εκδοχή των Kobe Bryant – Dwight Howard, με στόχο να είναι πιο διασκεδαστική, αλλά στην πραγματικότητα, αντί για homage, γίνεται καρικατούρα. Δύο οριακά underclassmen, με τον πρώτο, έναν πραγματικό ball hog με εμμονή στο σκοράρισμα και αρμοδιότητες δημιουργίας που έχει αναθέσει ο ίδιος στον εαυτό του και τον δεύτερο, ένα σπάνιο, σμιλεμένο κορμί, με εμμονή ότι μπορεί να γίνει “stretch 5”. Εντάξει, ξέρουμε τι θα πείτε: ακόμα και ο Dwight δεν ήταν τόσο ανόητος, ώστε να ξεκινήσει από την αρχή της καριέρας του να τα μπουμπουνάει, αλλά περίμενε πρώτα αυτή να ξοφλήσει.
Το θέμα είναι ότι, όπως σε όλες τις ταινίες splatter και σε όλα τα “Scream”, κάτι τέτοιες συνυπάρξεις καταλήγουν με όλους όσους περιτριγυρίζουν τους πρωταγωνιστές σφαγμένους, μέσα σε συνεχόμενα ουρλιαχτά σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Απλά, στα “Scream” και στους Suns, γελάς κιόλας λίγο.
#save_…

Mikal_Bridges. Η μοίρα του έχει παίξει άσχημο παιχνίδι. Μετά από τρεις σεζόν στην ομάδα που αποτελούσε το ενσάρκωση του μπασκετικού ιδεατού στο Villanova με την οποία πήρε και δυο τίτλους, δήλωσε συμμετοχή στο draft, έτοιμος να μπει και συνεισφέρει σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Τον επέλεξε, όχι απλά η ομάδα της πόλης στην οποία είχε μεγαλώσει και ζούσε, αλλά η ομάδα στην οποία εργαζόταν η μητέρα του. Ενώ αυτός ήταν έτοιμος να μπει και να ταιριάξει τέλεια στην πεντάδα και να γίνει ο Γιώργος Καραγκούνης των Sixers, αυτοί των έδωσαν στο Phoenix. Για να πάρουν ένα τεσσάρι, ύψους 1,90 χωρίς σουτ, άλλα με έναν σκασμό αυτοάνοσα!

Κι ο νεαρός Mikal αντί να παίζει βασικός στα playoffs σαν 3&D ρολίστας σε κάποια σοβαρή ομάδα, βρέθηκε στο μπουρδέλο το Phoenix, να τρέχει σαν το Βέγγο στα μετόπισθεν γιατί οι Booker και Ayton δεν είναι τίποτα πλεμπαίοι για να παίξουν άμυνα.

Worst case scenario

Ο Monty Williams έχει τη φήμη σοβαρού ανθρώπου, άλλα εντάξει, με την εξαίρεση του χαζοχαρούμενου του Fred Hoiberg, όλοι οι προπονητές σοβαροί είναι.  Το θέμα πόση ψυχραιμία μπορεί να έχει περισσέψει σε έναν χαροκαμμένο άνθρωπο με πέντε παιδιά στο σπίτι, όταν περάσει ολόκληρη σεζόν με τους Suns έχοντας τον Ayton να επιμένει πως είναι “stretch 4” και τον Booker να κυνηγάει τους 82 πόντους του Kobe τις νύχτες που οι Suns θα έχουν φάει 35 στο κεφάλι;

H παραίτηση θα είναι μια αναίμακτη και σχετική ευχάριστη λύση, ειδικά μπροστά στη φευγαλέα σκέψη του τι θα συμβεί αν αποφασίσουν όλοι να τρελαίνουν τον προπονητή. Ε, Kelly Oubre;

JOKER from suns

Black Mirror 

Ένα σενάριο που συζητάνε πολύ τα τελευταία χρόνια είναι να αλλάξουν τα όρια ηλικίας στο draft. Η κόντρα του NBA και του NCAA, που ξεκίνησε με τη νομοθεσία που επιτρέπει στους φοιτητές κολεγίων να πληρώνονται φθάνει στα άκρα και προκείμενου να χτυπήσει τα κολέγια και να τους στερήσει τη δυνατότητα να έχουν σε απλήρωτη εργασία, έστω για έναν χρόνο, τον εκάστοτε “one and done” superstar, το NBA καταργεί όλα τα όρια ηλικίας όσον αφορά το draft. Οι Spurs το εκμεταλλευόνται και ντραφτάρουν έναν 13χρονο Κοσοβάρο, ενώ ο Ujiri στήνει ένα καμπ που φιλοξενεί 12 χιλιάδες ανήλικα παιδάκια από την Αφρική στα περίχωρα του Toronto, γνωστό και ως την μπασκετική Μόρια.

Οι Suns, όπως κάθε χρόνο, έχουν ψηλή επιλογή στο draft, αλλά αποφασίζουν να κάνουν μια σειρά από trades και να ντραφτάρουν τους Craig Hodges και τον Νίκο Χατζή, τώρα που δεν υπάρχει κανείς περιορισμός ως προς την ηλικία.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.

References
1 Δάκρυα κύλησαν στα μάτια του Divac
2 προς το παρόν είναι ο Tom Van Arsdale με 14323 πόντους, αλλά ο Booker είναι ένατος κι ανεβαίνει δυναμικά