2019-20 Previews: The Roast of San Antonio Spurs

Posted on Oct 21 2019 - 2:29pm by Mitsos Mavrakis

Ελπίζουμε να είστε εξοικειωμένοι με τον όρο “roast“. Εμείς τα λατρεύουμε.

Επίσης, μια γνωστή φράση των “roasts” λέει “yo only roast the ones you love”. Και η αλήθεια είναι ότι λατρεύουμε και τη φετινή σεζόν, όπως λατρεύουμε και το ΝΒΑ.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ως Έλληνες οπαδοί δεν έχουμε τη γνωστή εθνική μας εμμονή στο «κράξιμο» και προφανώς απολαμβάνουμε να είμαστε haters. Aν ταυτίζεστε, ήρθατε στο σωστό μέρος.

Διότι σας παρουσιάζουμε… The Roast of the San Antonio Spurs.

Περσινά, ξινά σταφύλια

Στο San Antonio μπορεί να το παίζουν υπερπατριώτες, ο “Pop” να ξεφτιλίζει την αστερόεσσα στο Παγκόσμιο, ο ιδιοκτήτης της ομάδα να είναι χρηματοδότης του Trump, η ομάδα να φοράει αυτές τις απαίσιες χακί εμφανίσεις για να στηρίξει τους τρουπς, αλλά σε μια πράξη ύψιστης προδοσίας αποφάσισαν πέρυσι να τιμήσουν τον διεθνισμό που πρεσβεύει η ομάδα. Έτσι, χάρισαν το καλύτερο δίδυμο φτερών του ΝΒΑ και μαζί του το πρωτάθλημα στους Καναδούς, παίρνοντας ως αντάλλαγμα τον DeRozan που αν δεν είχε κατάθλιψη θα λιθοβολούσαν ομαδικά όλοι οι αμπάσκετοι του “moneyball”, τον Jakob Poetl που πρέπει να πάσχει κανείς από άκρατη ευρωλαγνεία για να φανταστεί ως βασικό σε κάποια άλλη διοργάνωση, πέραν των προκριματικών του Ευρωμπάσκετ κι ένα πικ που έγινε το μελλοντικό αστέρι του Eurocup: ο Keldon Johnson.

Οι Spurs έπαιζαν ένα βαρετό μπάσκετ γεμάτο iso και σουτ από το midrange με τους βασικούς και φρενήρη ρυθμό με διαρκή κίνηση της μπάλας και πολλά τρίποντα με τους αναπληρωματικούς. Η ομάδα – επιτομή της διπολικής διαταραχής μπέρδεψε αρκετά τους αντιπάλους της, ώστε να πάρει αρκετές νίκες και να τρυπώσει στα playoffs. Εκεί συνάντησαν το Denver που ήταν ικανοποιημένο απλά με την συμμετοχή κι ας είχε τερματίσει δεύτερο στη Δύση. Ο Jamal Murray έφτιαξε την καριέρα του Derrick White και η σειρά έφθασε μέχρι το έβδομο παιχνίδι για να τελειώσει με τον “Pop” να ξεχνάει να ζητήσει από τους παίκτες του να κάνουν φάουλ, ενώ έχαναν και δεν είχαν κατοχή της μπάλας. Για κάποιον άλλον θα ήταν το πρώτο δείγμα γεροντικής άνοιας, άλλα δεν υφίσταται λόγος ανησυχίας: ο Pop απλά δεν ξέρει πότε να κάνει φάουλ, ρωτήστε και στο Miami.

Καλοκαίρια είδα μπετά να λιώνουν σαν παγωτά

Το καλοκαίρι των Spurs ήταν τόσο συναρπαστικό ώστε η πιο αξιοσημείωτη κίνηση ήταν η πρόσληψη του πιο βαρετού παίκτη στην ιστορία του ΝΒΑ ως βοηθό προπονητή. Κατά τα άλλα, ανανέωσαν τον Rudy Gay, που όπως και ο DeRozan, παίζει ακριβώς το ίδιο στυλ μπάσκετ για το οποίο αντιμετώπιζε το χλευασμό τόσα χρόνια, αλλά επειδή τώρα φοράει τα μαυρόασπρα των Spurs, έγινε ξαφνικά ο σεβάσμιος έμπειρος βετεράνος. Έκλεισαν και τον DeMarre Carroll, γιατί το San Antonio είναι εκεί που πάνε όλα τα βαρετά forward πριν αναπαυτούν εν ειρήνη.

Φυσικά για πρώτη φορά από το 1987, οι Spurs είχαν δύο επιλογές στον πρώτο γύρο του ντραφτ. Δεν θα ασχοληθούμε με την μετριότητα που ακούει στο όνομα Keldon Johnson. Η επιλογή του Luka Šamanić, όμως, στο #19 θύμισε τους παλιούς καλούς Spurs που όλοι αγαπήσαμε, την ομάδα που ντράφταρε τον Livio Jean-Charles το 2013 και τον Nikola Milutinov το 2015. Δηλαδή, ποιος νοιάζεται που θα μπορούσαν να επιλέξουν τον παίκτη που θα είχε All star ταβάνι (Nassir Little) ή τον υπέροχο Brandon Clarke.

Η ώρα της κρίσης

Αυτή η σεζόν που ξεκινάει βρίσκει τους Spurs να έχουν ισοφαρίσει τους Syracuse Nationals/Philadelphia 76ers έχοντας αγωνιστεί στα playoffs για 22 συνεχόμενες χρονιές. Αν καταφέρουν να περάσουν φέτος στην οχτάδα της Δύσης θα κρατάνε το απόλυτο ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος και αυτό μάλλον θα επιτρέψει στον Popovich να αποσυρθεί, όντας, χωρίς καμία αμφιβολία, ο καλύτερος προπονητής όλων των εποχών.

Στο San Antonio λοιπόν θα τα δώσουν όλα για να καταφέρουν να μπουν στα playoffs και όπως μας έχουν δείξει στο παρελθόν, δεν έχουν κανέναν φραγμό να κακοποιήσουν το άθλημα όσο χρειαστεί για να πάρουν το ροζ φύλλο αγώνα: isolation του DeRozan από την κορυφή, η μπάλα στον Aldridge στο αριστερό μπλοκ για να πάρει το εκτός ισορροπίας σουτ από τα πέντε μέτρα και ο Rudy Gay να ποστάρει πιο μικρόσωμους forward. Δεν θα έχουμε ούτε καν τα τρίποντα του Bertāns να περιμένουμε και μόνη σωτηρία για τα μάτια, θα είναι οι στιγμές που θα πατάει παρκέ αυτή η αυστραλιανή λυσσασμένη μάγκουστα, ο Patty Mills και θα ζαλίζει τους αντιπάλους.

#bad_art_time

Αν ήταν εργο τέχνης θα ήταν το Gran Torino.

O Clint Eastwood αντιπροσωπεύει την παραδοσιακή αμερικάνικη πατρική φιγούρα, που, κάτω από το σκληρό old-shcool παρουσιαστικό, κρύβει ευαισθησία, κάθε του μουγκρητό αποπνέει σοφία και κάθε του τσιτάτο κρύβει ξεχασμένες αλήθειες που προέρχονται από μια άλλη εποχή.

Ο Clint Eastwood έχει γυρίσει αριστουργήματα όπως τους «Ασυγχώρητους», το «Million Dollar Baby», το «Γράμματα από την Ιβοτζίμα» ή το «Bird». Για αυτό, όταν γυρνάει ταινίες όπως το “15:17 to Paris” ή κάθεται να μιλήσει σαν ξεμωραμένος σε μια καρέκλα που τη βάφτισε Obama, είναι στο απυρόβλητο.

Το ίδιο και ο Popovich, ο οποίος μας έχει χαρίσει, μεταξύ άλλων, τους Spurs του 2013-14 και για αυτό μπορεί να βασανίζει κάθε ψαρωμένο ρεπόρτερ και να το βρίσκουμε χαριτωμένο.

#save_…

Lonnie_Walker. 

Σε μία ομάδα που παραληρούσε επί είκοσι χρόνια στη θέα του Tim Duncan να σουτάρει με ταμπλό δεν της αξίζει ο Lonnie Walker. Eίναι κτηνωδώς πιο απολαυστικός από κάθε άλλο παίκτη των Spurs, αλλά δυστυχώς θα πέσει θύμα τον παραδοσιακού ευνουχισμού για να τον εντάξουν στο σύστημα της ομάδας, εκείνο το μυσταγωγικό μέρος που οι υπόλοιποι βασικοί περνάνε το 87% του χρόνου τους στο παρκέ να κοιτάνε τους DeRozan και Aldridge να παίζουν το δικό τους – αφόρητα βαρετό στην περίπτωση του δεύτερου – μπάσκετ.

Worst case scenario

Μέτα την συνταξιοδότηση του Popovich, κάνει αίτηση για τη δουλειά όποιος προπονητής έχει δηλώσει πως έχει περάσει από το San Antoniο – έστω και ως φροντιστής – και έχει βρει δουλειά πρώτου προπονητή σε κάποια άλλη ομάδα. Ναι, ακόμη κι ο James Borrego.

Παράλληλα, την ίδια στιγμή, το brand πρέπει να παραμείνει δυνατό κι ας μην έχει κάτσει να δει κανείς ολόκληρο αγώνα του San Antonio τα τελευταία δύο χρόνια κι ας δηλώνουν όλοι λάτρεις του Spurs basketball.

Η μόνη λύση όμως για να καλύψουν τη θέση του Popovich θα είναι να επαναφέρουν ως προπονητικό team την ιερή τριάδα των Duncan, Parker, Manu και Boris. Φυσικά οι επιδόσεις της ομάδας δεν θα έχουν καμία σημασία, καθώς ο κόσμος θα πηγαίνει στο γήπεδο μόνο για αυτούς. Η Ryanair θα βάλει απευθείας πτήσεις από Αθήνα, Βελιγράδι, Φάρο κι ένα εγκαταλλειμμένο αεροδρόμιο έξω από το Περμ για San Antonio. Από Οκτώβριο μέχρι Μάιο και το γήπεδο θα γεμίζει μόνο με Ευρωπαίους που θα έρχονται να θαυμάσουν τα ινδάλματά τους. Αυτοί με την σειρά τους θα αράζουν στον πάγκο, δίνοντας στο φιλοθεάμον κοινό αυτό που θέλουν: ο Diaw θα πίνει κρασί και θα τρώει fingerfood, ο Ginobili θα φωτογραφίζεται να πιάνει νυχτερίδες και καρχαρίες, o Duncan θα γουρλώνει τα μάτια κι ο  Parker θα πηδιέται με τις γυναίκες των φίλων του. Όταν σε κάποια στιγμή οι παίκτες των Spurs θα αλλάζουν πάνω από δυο πάσες στην επίθεση, θα ψέλνουν όλοι μαζί «Ave Gregg, Ωσσανα εν υψίστοις, Αλήτες Ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».

Οι Spurs δεν θα ξαναπαίξουν playoffs αλλά τουλάχιστον θα κάνουν sold out ακόμη και στην preseason.

Black Mirror 

Έχετε προσέξει πως οποίος/α ασχολείται με το μπάσκετ στη χώρα μας δηλώνει αμέσως χωρίς καν να χρειαστεί να τόση ρωτήσει κανείς «Α, εγώ στο ΝΒΑ είμαι Spurs».

Είναι κάποια προϋπόθεση για να γίνει δεκτή η εγγραφή στον ΣΕΠΚ; Αν κάποιος παίκτης στα παμπαιδικά απαντήσει ότι υποστηρίζει άλλη ομάδα τον βάζουν να βαράει καμικάζι μέχρι να ορκιστεί αιώνια αγάπη στο San Antonio; Ποιος ξέρει, αλλά φαίνεται πως για να γίνεις δεκτός στην μασονία πρέπει να υποστηρίζεις Spurs μιας και έχει επικρατήσει η άποψη πως μόνο οι Spurs και η εθνική ομάδα μπάσκετ circa 2006 έπαιζαν το σωστό το μπάσκετ το σκεπτόμενο.

Οχι, άλλα σουτ από τα έξι μέτρα και isolation

Ο Gregg Popovich έχει το αλάθητο κι αν κάποιος από όσους δηλώνουν φαν του San Antonio, αντέξει να δει ολόκληρο αγώνα, τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι τόσο δραματικές, όσο τη φορά που τα λεγόμενα του προφήτη γράφτηκαν λάθος.

Την επόμενη μέρα, στις παιδικές προπονήσεις θα έχουμε χιλιάδες ελληνόπουλα να μαθαίνουν να παίρνουν το 70% των επιθέσεων με fadeaway jumper α λα LaMarcus και στις γραμμές για layup θα είναι υποχρεωτικό τα παιδιά να κάνουν το ένα-δυο και μετά στροφή 360 μοιρών σαν τον DeRozan.

The following two tabs change content below.

Mitsos Mavrakis

Χαζοχαρούμενος κουλτουριάρης για τους Τζιτζιφιώτες, χυδαίος κάγκουρας για όλους τους άλλους, ένα κιτς, παρτσακλό πολύχρωμο αγόρι, που γίνεται ένας λαϊκός καργιόλης όταν βλέπει/παίζει μπάσκετ (ή ακούει hip hop) o Μήτσος Μαυράκης νοιώθει απολύτως άνετα μόνο όταν είναι ανάμεσα στις γάτες ή όταν παραληρεί για το BallHog.