Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.
Στα decks για σήμερα, ο Johnny Koutsourakis.
The Hardens
Καλώς τον κι ας άργησε. Ναι, DeAndre Ayton, εσένα υποδεχόμαστε. Μας έχεις βγάλει την ψυχή με την ηλιθιότητά σου, απερισκεψία σου να παίρνεις ότι ουσία βρεις, αλλά μας αποζημιώνεις πλέον. Κι ας φτάσαμε Ιανουάριο. Μέσα στην εβδομάδα σε είδαμε να έχεις 24 πόντους, 15 ριμπάουντ και 2 τάπες μέσο όρο. Να σουτάρεις με 57% και με 93% (!!!!!!) στις βολές (14/15). Θα δεχτούμε ταπεινά τα σχεδόν 3 λάθη ανά αγώνα που έκανες. Μην είμαστε και αχάριστοι.
Όσο περνάει ο καιρός αυτό το μικρό διαμάντι που ακούει στο όνομα Shai Gilgeous-Alexander αισθάνεται όλο και πιο άνετα στα παρκέ του ΝΒΑ, με αποτέλεσμα να δίνει ακόμη ποιοτικότερες παραστάσεις. Απόλαυση και αυτή την εβδομάδα με μέσους όρους 20/10/7.5 κι ένα κλέψιμο. Να σας θυμίσω ότι παίζει κυρίως shooting guard. Και ότι σούταρε με 54/90/40. Kαι ότι βρίσκεται μόλις στην δεύτερη σεζόν του στο πρωτάθλημα. Καλή μας απόλαυση.
Ένας παίκτης που γύρισε πρόσφατα από τραυματισμό είναι ο Norman Powell. Αποφάσισε ωστόσο να μην χάσει χρόνο, να εκμεταλλευτεί απουσίες και να βουτήξει απευθείας στα βαθιά. Και δικαιώθηκε. Τόσο αυτός, όσο και όσοι τον εμπιστεύτηκαν. Όντας κυρίως ένα scoring shooting guard έδωσε τα νούμερα εκεί ακριβώς που έπρεπε. Σχεδόν 24 πόντοι κάθε βράδυ με 3 τρίποντα και 1.5 κλέψιμο, αδιανόητα ποσοστά (63% εντός πεδιάς, 44% τρίποντα, 90% βολές), ελάχιστα λάθη. Στο Toronto πλέον βγαίνουν λαγοί χωρίς να υπάρχει καν καπέλο.
Φέτος έχει κατηγορηθεί όσο λίγοι. Δεν προσαρμόστηκε όσο γρήγορα θα ήθελε στη Νέα Ορλεάνη. Πέρασε τον δικό του Γολγοθά, χάνοντας την μητέρα του. Κάτι που τον άφησε πολλούς αγώνες εκτός και τον επηρέασε σε κάθε επίπεδο. Αυτή την εβδομάδα, ο Derrick Favors ανήκει δικαιωματικά στους καλούς και ας αγωνίστηκε μόλις δύο φορές. Γιατί σε αυτές του έδωσε και κατάλαβε. Είχε 21.5 πόντους και 11 ριμπάουντ μέσο όρο. Και 3 ασίστ. Και 1.5 κλεψίματα και 1.5 τάπες. Με μόλις ένα λάθος. Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος. Έχουμε πει πολλές φορές για ακραία ποσοστά. Το εντός πεδιάς ποσοστό του Favors για αυτή την εβδομάδα ήταν 90.9% (20/22). Nough said.
Ένας παίκτης που μπήκε σαν σίφουνας στο πρωτάθλημα ήταν ο Kendrick Nunn. Στη συνέχεια ξεφούσκωσε ελαφρώς. Όμως τον Ιανουάριο τα πηγαίνει συνολικά εξαιρετικά, με αποκορύφωμα την προηγούμενη εβδομάδα. Όντας και αυτός ένας tweener με έμφαση στο σκοράρισμα είχε 24 πόντους μέσο όρο, με 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ ανά παιχνίδι. Έδωσε και 5 κλεψίματα. Παράλληλα, ήταν απειλή από τη γραμμή του τριπόντου, σημειώνοντας 10 τρίποντα (με 62% ευστοχία!). Το συνολικό ποσοστό του εντός πεδιάς ανήλθε στο εξαιρετικό 61%. Πάντα τέτοια.
Σφηνάκια
- Οι 13/13 εύστοχες βολές του Devin Booker απέναντι στους Hawks
- Οι 19 ασίστ του LeBron James κόντρα στο Orlando
- Τα 21 ριμπάουντ του DeAndre Ayton με αντίπαλο τους Knicks
- Οι 5 τάπες του Brook Lopez απέναντι στο Brooklyn
- Τα 5 κλεψίματα του Kawhi Leonard με αντίπαλο του Pelicans, του Zach LaVine απέναντι στους Cavaliers και του Andre Drummond κόντρα στην Atlanta
- Τα 10 εύστοχα σουτ σε ισάριθμες προσπάθειες του Derrick Favors με αντίπαλο τους Clippers
The Bennets
O Caris LeVert επέστρεψε (ή πιο σωστά συνεχίζει να επιστρέφει) στην αγωνιστική δράση. Σταδιακά ο χρόνος του αυξάνεται και πλέον αγωνίζεται περίπου 25 λεπτά κάθε βράδυ. Χρόνος ικανός δηλαδή να δώσει ορισμένα αξιοπρεπή νούμερα. Μέχρι στιγμής, τζίφος. Λιγότεροι από 10 πόντοι, λιγότερα από 3 ριμπάουντ, λιγότερες από 3 ασίστ κάθε βράδυ. Άσχημα ποσοστά σε εντός πεδιάς και τρίποντα. Αρκετά λάθη. Ας ελπίσουμε να βρει τα πατήματά του και πως θα βελτιωθεί στο άμεσο μέλλον.
Είναι δύσκολο να γράψεις αρνητικά πράγματα για παίκτες που συμπαθείς. Όπως για παράδειγμα για τον Anfernee Simons (Σάιμονς, όχι σαν τον άλλον, τον Αυστραλό). Ο οποίος φέτος έχει κάνει το βήμα παραπάνω, αλλά τον τελευταίο καιρό του στερεί αγωνιστικά λεπτά κάποιος Carmelo Anthony – σε περιμένω στα Bennets πως και πως αγαπημένε Melo –. Αυτή την εβδομάδα όμως ο τραυματισμός του McCollum του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί. Μία ευκαιρία που δεν θα λέγαμε πως εκμεταλλεύτηκε. Μόλις 6.5/3.5/2.5 οι μέσοι όροι του, με το φτωχό 31% εντός πεδιάς. Βελτιώθηκε λίγο όταν ξεκίνησε βασικός, αλλά και πάλι δεν είναι μια εβδομάδα για να θυμάσαι.
Αντιθέτως είναι πολύ εύκολο να γράφεις για παίκτες που δεν συμπαθείς. Καλησπέρα Eric Bledsoe, πως ήταν η εβδομάδα σου; Εντάξει μωρέ, υπάρχουν κι άλλοι που έβαζαν 9 πόντους κάθε βράδυ. Δεν είσαι ο μόνος που είχε 35% εντός πεδιάς και 33% στα τρίποντα. Νομίζεις ότι μόνο η αφεντιά σου έδινε 4 ασίστ μέσο όρο; Τι, οι άλλοι δεν είναι point guard; Μη σκας φιλαράκι, όλοι έχουμε μια κακή μέρα στη δουλειά (ή εβδομάδα στην περίπτωσή σου).
«O Jeremy Lamb φεύγει, ο Oladipo έρχεται», σε μία παράφραση της γνωστής διαφήμισης εκεί στις αρχές των 90’s (ναι, γεράσαμε λίγο). Και πώς να γίνει διαφορετικά με επιδόσεις σαν κι αυτές αγαπητέ Jeremy; Οι Pacers σου έδωσαν 105 ολόκληρα αγωνιστικά λεπτά κι εσύ κατάφερες να σκοράρεις μόλις 31 πόντους σε αυτά. Σούταρες λίγο καλύτερα από τη γιαγιά μου, με 37% εντός πεδιάς, ενώ στα τρίποντα η γιαγιά μου θα σε γλένταγε αυτή την εβδομάδα, γιατί ούτε αυτή δεν σουτάρει με 7.1%. Ναι, καλά διαβάσατε. Εφτά κόμμα ένα τοις εκατό. Οπότε μάλλον δεν θεωρούνται κατόρθωμα τα 5 ριμπάουντ και το 1 κλέψιμο Μ.Ο. που είχες. Sorry but not sorry.
Σφηνάκια
- Τα 8 λάθη του Darius Garland απέναντι στο Chicago, του Giannis κόντρα στο Brooklyn και του Nicola Jokic με αντίπαλο τους Warriors
- Το 1/10 σουτ του Gordon Hayward με αντίπαλο τους Bucks
- Οι μόλις 12 προσπάθειες εντός πεδιάς του James Harden κόντρα στο Portland. Λιγότερες δηλαδή από αυτές που πήραν οι Clint Capela, Eric Gordon και Ben McLemore στο ίδιο παιχνίδι
- H 1 εύστοχη ελεύθερη βολή του Andre Drummond σε 4 προσπάθειες απέναντι στους Pelicans και η άλλη μία σε 5 προσπάθειες απέναντι στους Celtics
- Τα 0/7 τρίποντα του Zach LaVine κόντρα στη Philadelphia
- Τα 0 (μηδέν) σουτ του Khem Birch στα 19 λεπτά που αγωνίστηκε με αντίπαλο του Clippers
One night stand
Την Δευτέρα το βράδυ οι Thunder επισκέφτηκαν την Minnesota. Σε ένα παιχνίδι που δεν αναμένονταν ιδιαίτερες συγκινήσεις, ο Shai Gilgeous-Alexander έδωσε μία μοναδική παράσταση και ένα μεγαλοπρεπές triple double που δύσκολα θα ξεχαστεί. 20 πόντοι, ισάριθμα ριμπάουντ (!) και 10 ασίστ, όντας ο ηγέτης στην νίκη της ομάδας του.
Την Τρίτη η Atlanta πήρε μία από τις λιγοστές νίκες φετινές της νίκες απέναντι στο Phoenix. Την παράσταση ωστόσο έκλεψε ένας παίκτης που δεν μας έχει συνηθίσει: ο Kevin Huerter. Ο δευτεροετής shooting guard, ο Klay Thompson των φτωχών θα λέγαμε, έκανε ένα πολύ ώριμο παιχνίδι και φόρτωσε το καλάθι των Suns με 23 πόντους. Εκτός αυτού, κατέβασε 15 ριμπάουντ και μοίρασε 8 ασίστ. Αμφότερες οι επιδόσεις αποτελούν ρεκόρ καριέρας στις συγκεκριμένες κατηγορίες.
“I’m just a kid from Texas, I shouldn’t be here”, θα μπορούσε να λέει ο Marcus Smart (σήμερα είμαι on fire στις παραφράσεις). Κι εμείς δύσκολα θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα τον βρίσκαμε εδώ. Αλλά όταν κάποιος βάζει 37 πόντους με 11 τρίποντα οφείλουμε να του δώσουμε λίγο χώρο, ακόμη κι αν είναι ο Marcus Smart. Πόσο μάλλον όταν εκτός από τους πόντους είχε και 5 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 4 κλεψίματα, στην εμφάνιση της ζωής του. Μπορεί οι Celtics βέβαια να μην κέρδισαν, αλλά ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας.
Ένας ακόμη παίκτη που σημείωσε την καλύτερη επίδοση της καριέρας του ήταν ο Gary Trent Jr και αυτή αφορά στο σκοράρισμα. O guard των Blazers εκμεταλλεύτηκε τον τραυματισμό του Cj McCollum και τη διαφορά στο σκορ που είχαν συνήθως οι Thunder και αγωνίστηκε για 36 λεπτά. Πέτυχε 30 πόντους με 12/18 σουτ, μάζεψε 5 ριμπάουντ κι έκλεψε 3 μπάλες. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι είχε +7 στον δείκτη +/- για το διάστημα που αγωνίστηκε. Το γεγονός ότι ήταν ο μόνος παίκτης του Portland με θετικό δείκτη είναι ενδεικτικό της εμφάνισής του.
Να πανικοβληθώ;!;!;
Την τελευταία εβδομάδα σε κουβέντες που έγιναν με φίλους παίκτες, υπήρχε στην ατμόσφαιρα μια γενικότερη ανησυχία για τον Brandon Ingram. Ο κυριότερος λόγος της ανησυχίας ακούει στο όνομα Zion Williamson. Η ανησυχία έχει ως εξής: Ο Zion επιστρέφει, κάνει τους αγώνες που έκανε το καλοκαίρι στην pre season, παίρνει το μεγαλύτερο μέρος του usage που έχει τώρα ο Ingram και ο τελευταίος αποκτά πλέον πολύ μικρότερο ρόλο. Σιγά σιγά όμως. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Ingram φέτος έχει κάνει την break out season που όλοι ήλπιζαν ότι θα κάνει. Κάνει μάλιστα τέτοια σεζόν, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ένα από τα φαβορί για το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη της χρονιάς (μαζί με τους Devonte Graham και Jaylen Brown ως επικρατέστερους αντιπάλους, πάλι κατά την ταπεινή μου άποψη). Αγωνιστικά είναι εκπληκτικός, έχοντας βελτιώσει σχεδόν κάθε πτυχή του παιχνιδιού του. Όντας ένα από τα βασικά ανταλλάγματα του Anthony Davis, οι Pelicans σίγουρα θα ήθελαν να τον ανανεώσουν και αισθάνονται δικαιωμένοι από το trade. Το τελευταίο που θέλουν είναι να παραγκωνιστεί αγωνιστικά, τώρα μάλιστα που ρολάρει.
Πάμε τώρα στον Zion. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, ο Zion θα κάνει το ντεμπούτο του στις 22/1. Προέρχεται από έναν τραυματισμό που αρχικά υπολογιζόταν για 2 μήνες και τελικά κράτησε 3+. Είναι φανερό ότι το πρόβλημα με το βάρος του συνεχίζει να υπάρχει. Αυτό σημαίνει αυξημένες πιθανότητες τραυματισμού. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι Pelicans λέγεται πως του μαθαίνουν από την αρχή να περπατά, κατανέμοντας διαφορετικά τη δύναμη κατά το πάτημα (όπως περίπου στην περίπτωση Curry). Άρα, λοιπόν, η φοβία μελλοντικού τραυματισμού υπάρχει και στη Νέα Ορλεάνη. Παράλληλα, μιλάμε ακόμη για έναν παίκτη που ΔΕΝ έχει αγωνιστεί λεπτό και δεν έχει δοκιμάσει το σώμα του στους πολύ απαιτητικούς του ΝΒΑ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ακόμη, γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω οι Pelicans θα τον προστατέψουν με κάθε ευκαιρία. Άρα είναι εξαιρετικά πιθανό να παρθούν μέτρα προφύλαξης όπως minutes restriction, αποχή από back to back κλπ. Και όσο οι Pelicans απομακρύνονται από τις θέσεις των play offs, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για τα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, όσο καλό potential κι αν φαίνεται να έχει ο Zion, είναι δεδομένο πως η περίπτωσή του χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Τέλος, δεν είναι λίγες οι φήμες για παραχώρηση έμπειρων παικτών όπως οι Holiday και JJ Redick. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ένας από τους ωφελημένους από το επιπλέον usage που θα υπάρχει διαθέσιμο θα είναι ο Ingram. Ακόμη και στην περίπτωση που πάνε όλα καλά με τον Zion.
Επομένως, οι πιθανότητες να επιβεβαιωθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι σαφώς μικρότερες από το αντίθετο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού και εν τέλει αποχωρισμού του Brandon Ingram. Η τιμή του είναι σε ένα από τα υψηλότερα επίπεδα που είχε ποτέ και οι επιδόσεις του εντός των γραμμών φτάνουν και περισσεύουν για να κάνουν ικανοποιημένους τους ιδιοκτήτες του. Η μόνη σκέψη παραχώρησης είναι αν τύχει να έχετε προτάσεις παικτών με σταθερή παρουσία στο Top 20-30.
Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία
O DeMar DeRozan διανύει μια καταπληκτική χρονιά και έναν τρομερό τελευταίο μήνα. Αποτελεί έναν πλήρη παίκτη που μας αποζημιώνει στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες. Παραδοσιακά, αυτές στις οποίες δεν ήταν τόσο δυνατός ήταν οι τάπες και τα τρίποντα, ενώ τα ποσοστά του εντός πεδιάς ήταν απλά καλά. Την φετινή χρονιά ωστόσο έχουμε μια μικρή διαφοροποίηση.
Ο DeRozan είναι πιο efficient από ποτέ στην καριέρα του με αποτέλεσμα να έχει αυξήσει τρομερά το ποσοστό του. Σε τέτοιο βαθμό που αυτή τη στιγμή το ποσοστό του εντός πεδιάς (53.8%) είναι το 7ο υψηλότερο, μεταξύ όσων αγωνίζονται για τουλάχιστον 30 λεπτά. Δηλαδή είναι υψηλότερο από παίκτες που φημίζονται για αυτήν τους την ικανότητα, όπως οι Domantas Sabonis, DeAndre Ayton, Andre Drummond κλπ. Περιττό να αναφέρω ότι μπροστά του βρίσκονται μόνο σέντερ και ο Giannis.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε ότι είναι εξαιρετικός στους πόντους, τα αμυντικά ριμπάουντ, τις βολές και τις out of position assists, αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελεί έναν εξαιρετικό και ολοκληρωμένο παίκτη.
Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται πως ο DeRozan βρίσκεται στο σημείο που η καριέρα του είναι καθοδική. Το στυλ του δεν ταιριάζει με αυτό του σύγχρονου ΝΒΑ, μάλλον κρατάει πίσω την ομάδα του αγωνιστικά, έχει πατήσει τα 30 και υπάρχουν έντονες φήμες ανταλλαγής. Με λίγα λόγια, αποτελεί έναν αρκετά επισφαλή παίκτη. Με την πορεία του να αναμένεται να είναι φθίνουσα τα επόμενα χρόνια ανεξαρτήτως ομάδας και την τιμή του αυτή τη στιγμή να είναι ψηλά, όσοι αγωνίζεστε σε dynasty λίγκες θα μπορούσατε να σκεφτείτε το ενδεχόμενο παραχώρησής του, εφόσον υπάρχουν σωστά ανταλλάγματα. Όσοι τον έχετε σε ετήσιες λίγκες, είστε μάλλον τυχεροί, επομένως δεν χρειάζεται να επιβαρύνεστε με τέτοιες σκέψεις.
***
Αντίθετα, στις ετήσιες λίγκες, τις τελευταίες ημέρες επικρατεί ευφορία στους ιδιοκτήτες του Jarrett Culver. Η ανταλλαγή του Jeff Teague στους Hawks έχει ανοίξει αρκετό χώρο στον «άσσο», με τον Culver να είναι αυτή τη στιγμή ο πιθανότερος υποψήφιος για να «γεμίσει» αυτό τον χώρο. Προσοχή όμως! Το trade που έγινε φάνηκε περισσότερο σαν μία κίνηση για να προετοιμάσει κάτι μεγαλύτερο, παρά σαν τελειωτική κίνηση. Και τι θα μπορούσε να είναι αυτό το μεγαλύτερο; Μα φυσικά, ο D’ Angelo Russell!
H φιλία του με τον Karl Antony Towns είναι γνωστή σε όλους. Είναι επίσης γνωστό ότι επειδή παίκτες επιπέδου ΚΑΤ δεν προσγειώνονται κάθε μέρα, η διοίκηση της ομάδας μάλλον είναι διατεθειμένη να του κάνει όλα τα χατίρια. Ο Russell είναι point guard, δηλαδή παίζει στη θέση που το ρόστερ των Wolves χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη. Δεν είναι untouchable από τους Warriors, ενώ πλέον είναι και επισήμως διαθέσιμος για ανταλλαγή. Όλα τα παραπάνω δεδομένα είναι αρκετά για να τα παραβλέψει κανείς.
Αυτό σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο η αξία του Culver μάλλον αυτόματα θα γίνει ελάχιστη για την φετινή χρονιά, τουλάχιστον σε στατιστικά που παίρνουμε από έναν point guard (όπως ασίστ). Επομένως, θα ήταν καλό να εξετάσετε την αγορά, να δείτε τι μπορείτε να πάρετε ως αντάλλαγμα, γιατί τη στιγμή που μιλάμε ο Culver αποτελεί έναν από τους πλέον επισφαλείς παίκτες για ετήσιες λίγκες.
Thinking Ahead
Η πιο hot ομάδα για τους αναπληρωματικούς που θα μας δώσουν άμεσα νούμερα είναι για αυτή την εβδομάδα (τουλάχιστον) οι Nuggets. Η ομάδα από το Colorado έχει αρκετά θεματάκια τραυματισμών, άλλα πιο σοβαρά κι άλλα λιγότερο. Αποτέλεσμα των τραυματισμών των Jamal Murray, Garry Harris και Paul Milsap είναι τα πολλά αγωνιστικά που είναι πλέον διαθέσιμα. Επομένως αυτό που μένει είναι να δείτε τις θέσεις που έχετε πρόβλημα και να πάρετε αυτόν που σας ενδιαφέρει. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι ελεύθεροι, τουλάχιστον στις λίγκες που δεν είναι ιδιαίτερα βαθιές.
Michael Porter Jr: Ο Porter είναι ίσως η καλύτερη προσθήκη αυτή τη στιγμή στο Denver. Βρίσκεται στα πάνω του το τελευταίο διάστημα και πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις. Μπορεί να συνεισφέρει άμεσα σε πόντους, ριμπάουντ, κλεψίματα και με λίγη τύχη και σε τρίποντα, ασίστ.
Monte Morris: Ένας παίκτης που μέχρι στιγμής δεν έχει εκμεταλλευτεί ιδιαίτερα την απουσία του Murray και τον αυξημένο χρόνο συμμετοχής του είναι ο Monte Morris. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί έναν εξαιρετικό παίκτη στην θέση του pg, εύστοχο, οικονομικό και με ελάχιστα λάθη. Δεν θα μας κάνει εντύπωση αν δούμε κάποια random monster εμφάνιση αυτή την εβδομάδα.
Malik Beasley: Ο Beasley όταν βρίσκει χρόνο είναι ένας εξαιρετικά efficient παίκτης φαντασιακά. Shooting guard με έμφαση στο σκορ και στα τρίποντα, που περιστασιακά θα δώσει ριμπάουντ και κλεψίματα. Έκανε ήδη ένα monster παιχνίδι 2 αγώνες πριν και καλό είναι να υπάρχει στα ραντάρ σας.
Mason Plumlee: Ο Plumlee έχει αυξήσει τον χρόνο συμμετοχής του τελευταία, λόγω του τραυματισμού του Milsap. Αυτό σημαίνει πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να δώσει ακραίες επιδόσεις σε επιθετικά ριμπάουντ, ασίστ, τάπες, όπως έκανε και την προηγούμενη εβδομάδα. Μην ξεχνάμε πως ο Plumlee ήταν ήδη βασικός σέντερ όταν ήρθε στο Denver και αποτελεί ιδιαίτερα ποιοτικό παίκτη για back up ούτως ή άλλως.
Τα μάτια σας επίσης σε: Torrey Craig που ανά διαστήματα αποδεικνύεται από το πουθενά ακραίος ριμπάουντερ (με έμφαση στα επιθετικά) και Juan Hernangomez που μάλλον έχει μερικές από τις τελευταίες ευκαιρίες του να παραμείνει στο ρόστερ της ομάδας. Ο Jerami Grant δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, ήταν έτσι κι αλλιώς στα ραντάρ σας.
H γωνιά του Blake
Κανονικά ο CJ McCollum έχει απλώς γυρίσει τον αστράγαλο του. Οπότε κάτι τέτοιο τον καθιστά μόνο day-to-day. Επειδή όμως είστε χιπστεράδες και περιμένετε στη γωνία να εξαπολύσετε τον Anfernee Simons, κάντε το. Με δεδομένο ότι ανακοινώθηκε αρκετά νωρίτερα (για “day-to-day” πάντα) η απουσία του CJ, μπορείτε να βάλετε Simons χωρίς ενοχές και όταν χάσετε το matchup να μονολογήσετε «ε τι άλλο να κάνω πια;». Κάπου εκεί υπάρχει και ο Gary Trent Jr. που έριξε 30 στους Thunder. Μήπως θα είναι αυτός ο ωφελημένος της απουσίας του McCollum, τελικά;
Ξέρετε κάτι; Βάλτε και τους δύο! Θα το κάψουμε κυρ Στέφανε!
Στους τραυματισμούς ποντάρουν οι ιδιοκτήτες μελών του γενικώς αξιαγάπητου πάγκου των Nuggets, όπως αναφέραμε πιο πάνω, μπας και δουν κάποιο από τα δεκάδες φτερά που έχουν οι «Σβώλοι» να παίζει. Γενικώς, οι random τραυματισμοί στο Denver είναι κατάσταση win-win: παίζουν οι αναπληρωματικοί, ξεκουράζεται ο τραυματίας και γενικώς, διατηρείται μια ισορροπία. Έτσι και τώρα ο Jamal Murray. Πρήστηκε ο αριστερός αστράγαλος του και ο Mike Malone τον κήρυξε “unavailable for the foreseeable future”. Κοιτάξτε στον Monte Morris και στον Malik Beasley, ενώ ευνοημένος ως ευτυχής αποδέκτης του πλεονάζοντος usage θα είναι και ο Michael Porter Jr. Όχι ότι θα σωθείτε, αν έχετε κάποιον από τους παραπάνω. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εύχεστε είτε να γίνει ανταλλαγή ή να χτυπήσουν μαζί πολλαπλοί τραυματισμοί (όχι όπως τώρα που είναι DTD και ο Gary Harris).
Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα έχετε χτυπήσει λαχείο. Αλλά θα είστε και καθίκια που το ευχηθήκατε.
Τά ‘παμε, δεν τά ‘παμε την προηγούμενη εβδομάδα; Πάει λοιπόν μετά τον WCJ και ο Daniel Gafford για 2-4 εβδομάδες με εξάρθρωση δαχτύλου. Οι Bulls πέφτουν επισήμως και στην ανάγκη του Cristiano Felicio και του Luke Kornet του “UniKornet”. Tώρα ανάμεσα στο να πάρετε τον Βραζιλιάνο ή τον “UniKornet”, θα σας προτείναμε να εγκαταλείψετε αμφότερες σκέψεις και να επιλέξετε οποιοδήποτε ψηλό παίζει εναντίον τους κάθε μέρα.
Δεν χρειάστηκε τελικά εγχείρηση για την εξάρθρωση στο κωλοδάχτυλο μεσαίο ο DeAndre Jordan, αλλά θα λείψει 1-2 εβδομάδες, οπότε περιμένετε τον στα τέλη της άλλης εβδομάδας. «Ωσαννά εν τοις υψίστοις» φώναξαν οι κάτοχοι του Jarrett Allen (και της κοινής λογικής), ενώ ο άρχοντας του summer league με το μαλλί από το “Stranger Things” Nicolas Claxton μόλις ξαναμπήκε στο rotation…
Ένα μήνα έξω θα βρεθεί ο D.J. Augustin με μια πολύ μυστήρια, είναι αλήθεια, διάγνωση στο αριστερό του γόνατο. Ο Markelle Fultz ήταν καλός το τελευταίο διάστημα αλλά τώρα ετοιμάζεται να γίνει κτηνώδης, με τον Michael Carter – Williams να είναι κι αυτός τραυματίας, ως ο τελευταίος πιθανός υποψήφιος να του κλέψει κανά πεντάλεπτο εδώ και εκεί. Γενικώς, το rotation των Magic έχει αποκτήσει ανησυχητικό ενδιαφέρον, καθώς το rotation ενός solid playoff seed, εν τη απουσία των παραπάνω συν αυτή του Jonathan Isaac, έχει μικρύνει αφάνταστα. Αν μυρίζετε κάπου ανταλλαγή, δεν σας ξεγελούν οι αισθήσεις σας. Λέμε τώρα…
Είναι κρίμα ότι οι Knicks παίζουν τέσσερις φορές αυτή την εβδομάδα και ο R.J. Barrett δεν θα είναι πουθενά εκεί να το χαρεί και αυτός και οι ιδιοκτήτες του στο fantasy. Επανεκτίμηση σε μια εβδομάδα και ευτυχώς φαίνεται να γλίτωσε τα χειρότερα ο rookie. Dotson, Trier, Ntilikina περιμένουν στην ουρά να επωφεληθούν. ΟΚ. Η οικογένεια τι νέα; Καλά;
* Ισχύουν τα γνωστά 3 ή 4 παιχνίδια για τις περισσότερες ομάδες. Δύο φορές θα αγωνιστούν οι Bucks και η Charlotte (για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα).
Προσοχή όμως! Η εβδομάδα μας ξεκινάει τη Δευτέρα 20/1 στις 21.00 και όχι μεταμεσονύκτια, ως συνήθως!
