Ιταλία 85 – 95 Λιθουανία (κ.δ. 79 – 79)
Πριν ξεκινήσουμε να λέμε το οτιδήποτε για το παιχνίδι, να σημειώσουμε το εξής: ήταν το ματς που έπρεπε να δει ο κάθε μπασκετόφιλος. Αυτό που σε απελευθερώνει από τις παρωπίδες της τακτικής και σε κάνει να θέλεις να βάλεις τα παπούτσια σου και να τρέξεις να παίξεις σε κάποιο ανοιχτό γήπεδο. Ή όπως το είπε – πολύ καλύτερα – ο Tomas van den Spiegel:
Δεν είναι υπερβολή να πούμε, λοιπόν, πως το παιχνίδι πήγε σε ρυθμούς run’n’gun, με τις δύο ομάδες να επιδίδονται συχνά σε επιθέσεις των 10-14 δευτερολέπτων. Ωστόσο, και παρά τις ευχές πολλών συντακτών μας1)ok, του Gus και του Λουκά μόνο επικράτησε η άμυνα, και όχι η επίθεση, και έτσι η Λιθουανία πάει στον τρίτο συνεχόμενο ημιτελικό της2)Eurobasket ’13 – Παγκόσμιο ’14.
Για φίλημα…
… ήταν, κυρίως, η περιφέρεια της Λιθουανίας, η οποία επιχείρησε 18 τρίποντα και ευστόχησε σε 11 από αυτά (61,1%). Και η αλήθεια είναι πως με τέτοιο ποσοστό δεν χάνεις. Σε ένα τέτοιο ματς, όμως, πολύ δύσκολα να πεις πως κάποιος υστέρησε ή ότι κάποιος δεν πρωταγωνίστησε. Γιατί ακόμα και τα σχεδόν δύο λεπτά που αγωνίστηκε ο Lekavicius (1:58 για την ακρίβεια), ήταν υπερπολύτιμα για τις ανάσες του Kalnietis. Πρώτα απ’ όλους όμως, θα πρέπει να σταθούμε στον Valanciunas, ο οποίος έκανε – κάτι παραπάνω από – εκπληκτικό ματς. Στα 38:30 που αγωνίστηκε ο center των Toronto Raptors, σημείωσε 26 πόντους (11/13 2p., 4/4 FT), κατέβασε 15 rebounds ενώ είχε μόλις 1 λάθος. Ο Bargnani που είχε επωμιστεί το μαρκάρισμά του δεν μπορούσε να τον σταματήσει ούτε κατά πρόσωπο, αλλά ούτε να κάνει κάτι στα pick’n’rolls που έστηνε με τον Kalnietis, παρά το ότι άφηνε χώρο προκειμένου να ακολουθήσει τον Valanciunas.
Βασικά, για να είμαστε ειλικρινείς, όπως πηγαίνει προς τα πίσω ο Bargnani μας θύμισε μία επική κάλυψη χώρου από ματς των Knicks, κόντρα στο San Antonio:
Αλλά ας μην είμαστε σκληροί με τον Ιταλό ψηλό, γιατί οι μέχρι τώρα εμφανίσεις του στο τουρνουά ήταν παραπάνω από καλές, σε σημείο που ίσως οι φίλοι των Knicks χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Πίσω στα του παιχνιδιού, πέρα από τον Valanciunas, ο Maciulis ήταν εκείνος που τράβηξε σημαντικά κουπί, ερχόμενος με κεκτημένη ταχύτητα από το παιχνίδι με την Γεωργία. Ο “ταύρος”, όπως είναι το παρατσούκλι του, αγωνίστηκε για σχεδόν 41 λεπτά, τελειώνοντας το παιχνίδι με 19 πόντους (5/10 2p., 3/4 3p.) και 10 rebounds, ενώ τα head 2 head με τον Gentile θα διδάσκονται σε σεμινάρια πάλης. Από την πλευρά των Λιθουανών, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω τον Kalnietis. Ο point guard του Kazlauskas σημείωσε 14 πόντους (3/7 2p., 2/4 3p., 2/2 FT) και μοίρασε 11 assists. Η φάση κλειδί, πάντως, τόσο του Kalnietis, όσο και του παιχνιδιού ήταν το τρίποντο που σημείωσε στην παράταση απέναντι στον Hackett, όπου οι διαιτητές μάλλον έκλεισαν τα μάτια τους στο επιθετικό φάουλ.
On that Kalnietis 3-pointer, Italy's point guard defense couldn't Hackett.
— Kevin Pelton (@kpelton) September 16, 2015
Όλα καλά στην επίθεση
Στην αντίπερα όχθη, οι Ιταλοί έκαναν αυτό που ήξεραν καλά: έπαιξαν επίθεση και την άμυνα την άφησαν στα χέρια του θεού. Η περιφερειακή επίδοση των Λιθουανών, πάντως, έδειξε πως ο θεός δεν ήταν μαζί τους. Τα πρώτα βιολιά της ομάδας έπραξαν αυτά που έχουμε δει από την αρχή της διοργάνωσης. Gallinari 17 πόντοι (3/8 2p., 2/3 3p., 5/7 FT), 6 rebounds, 4 assists, 3 κλεψίματα, Belinelli 18 πόντοι (4/5 2p., 3/11 3p. 1/2 FT), Gentile 12 πόντοι (6/11 2p.) 4 rebounds. Ο μέχρι πριν το ματς… αμφίβολος Bargnani τελείωσε με 21 πόντους, έχοντας 7/15 δίποντα, αλλά μόλις 1/7 τρίποντα. Ωστόσο κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον νυν ψηλό των Nets, καθώς μας έδωσε δύο highlights που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό.
To ένα ήταν αυτό, γιατί έχουμε ξεχάσει πως ο Bargnani – μπορεί και – κάνει drive:
Και το άλλο ήταν αυτό, όπου ανάθεμα αν το ήθελε…
Σε κάθε περίπτωση, στο Brooklyn ίσως και να έχουν λόγο να χαμογελούν.
Ειδική αναφορά
Στον Jonas Kazlauskas. Κατά καιρούς τον έχουμε κράξει όλοι μας ότι κοιμάται στον πάγκο, ότι θα έπρεπε να το έχει κόψει, ότι πήγε στην Κίνα για τα τελευταία του ένσημα και λοιπά αντίστοιχα. Κατά την διάρκεια αυτού του παιχνιδιού πάντως, ο Λιθουανός coach είχε τα μάτια του 14, με αποκορύφωμα τις αλλαγές μεταξύ Valanciunas και Javtokas για επίθεση και άμυνα, με τον δεύτερο να είναι ο αναλώσιμος. Ναι μεν απλό πράγμα, αλλά όπως αποδεικνύεται και σε αυτή την διοργάνωση, τα απλά είναι τα δύσκολα. Για να το κλείσουμε, ο… “άχρηστος” πάει στον τρίτο συνεχόμενο ημιτελικό με την Λιθουανία, ενώ καλό θα ήταν να θυμόμαστε πως μας έφερε και το τελευταίο μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση (Eurobasket του ’09). Και πριν ειπωθεί η ηλίθια ερώτηση “ναι αλλά τί ομάδα θα είχε τότε;” παρακαλούμε να τσεκαριστεί το τότε ρόστερ. Οχτώ από τους 12 παίχτες, είναι ίδιοι…
Σερβία 89 – 75 Τσεχία
Όπως είχαμε γράψει και πριν τον αγώνα, η Τσεχία ματσάρει καλά με τα ατού των Σέρβων, και μπορεί να τους προβληματίσει με την άμυνά της, εκμεταλλευόμενη το vision του Satoransky και τον δυναμίτη Vesely, που δεν έχει αντίπαλο που να μπορεί να τον πιάσει χωρίς λάσο στην frontline της Σερβίας.
Έτσι κι έγινε. Για τρία δεκάλεπτα η Τσεχία βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από τους Σέρβους, που όσο και αν προσπαθούσαν δεν μπορούσαν να ξεφύγουν με περισσότερους από 6 πόντους. Ο Satoransky είναι πράγματι ο παίκτης που μπορεί να βγάλει τον Teodosic εκτός ρυθμού επιθετικά – και το έκανε -, αναγκάζοντας τον παίκτη της CSKA σε 3/11 σουτ και 0/6 τρίποντα. Ωστόσο ο Milos έχει ωριμάσει και πνευματικά πλέον, έχει εξελιχθεί στον παίκτη που όλοι ονειρεύονταν πριν από μια οκταετία και μπορεί να εναλλάσσει το killer mode με το playmaking mode κατά βούληση, αντί να σουτάρει την ομάδα του προς την ήττα. Έτσι και έκανε απέναντι στους Τσέχους και την πιεστική τους άμυνα. Πήρε τα σουτ που έπρεπε να πάρει, μα δεν τα έψαχνε εμμονικά. Αντίθετα, εκμεταλλεύτηκε την καταπληκτική αντίληψη του παρκέ που διαθέτει, και που ήταν τόσο εκνευριστικό να τον βλέπεις να την αγνοεί, και έφτασε τις 14 assists, στρώνοντας τον δρόμο για τους Raduljica και Erceg.
Milos is just too much fun, sometimes. pic.twitter.com/73DVYUdDSk
— Zach Bennett (@ZacharyBD) September 16, 2015
Κι ο Sale όμως δεν είναι αφελής. Βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο το pick and roll Satoransky – Vesely ισοπεδώνει αντίπαλες άμυνες στα τελευταία τρία παιχνίδια, έβαλε τους ψηλούς του να hedgάρουν δυνατά και έριξε μια στρατιά παικτών να τον κυνηγά τον PG της Barcelona σε κάθε του κίνηση, με βασικό σκοπό να κόψει τη συνεργασία με τον Vesely. Ούτε και ο Satoransky, με τη σειρά του, δέχτηκε στωικά τη μοίρα του και από οργανωτής, βαφτίστηκε εκτελεστής, με 20 πόντους και 7/11 σουτ, χωρίς όμως να μπορεί να ξεκλειδώσει την άμυνα των Σέρβων στην κρίσιμη 4h περίοδο, αφήνοντας τον Vesely απελπιστικά μόνο να προσπαθεί να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες των Τσέχων3)Μόνο 2 πόντους πέτυχαν στην 4η περίοδο οι, πέρα των 2 stars τους, Τσέχοι. Οι Σέρβοι τελικά κατάφεραν να περιορίσουν το play που ανάγκασε μέχρι και τον Zach Lowe να αναγνωρίσει τη φονικότητά του.
You can only hope to contain the Satoransky-Vesely pick-and-roll combination.
— Zach Lowe (@ZachLowe_NBA) September 16, 2015
Dunk-a-thon
Satoransky flyin https://t.co/kmoELOZMOj
— Savaş Birdal (@savasbdl) September 16, 2015
Όχι κι άσχημη συντροφιά
What an #EuroBasket2015 for @JanVesely24. He has 5 games with at least 20PTS&10REB in History, 3 in 2015 @FBBasketbol pic.twitter.com/ZYjzI5An60
— Proballers (@WeAreProballers) September 16, 2015
Ο Vesely είναι τρομακτικά βελτιωμένος και κυρίαρχος. Ωστόσο είναι ένας, και εξ ορισμού, δεν θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά των 80 λεπτών που αντιστοιχούν στην frontline των Τσέχων. Έβαλε 23, χρησιμοποιώντας αυτό το πεταχτάρι/floater/hook shot που αποτελεί ένα περίεργο αμάλγαμα διαφόρων κινήσεων, διαφόρων παικτών, μα είναι αποτελεσματικό, και εκμεταλλευόμενος την αδυναμία των Σέρβων centers να τον ακολουθήσουν ψηλά. Στην απέναντι πλευρά ωστόσο, Raduljica και Erceg έβαλαν μαζί 36 πόντους.
Το παιχνίδι πήγε πράγματι τελικά στο βάθος των ομάδων, και εκεί είναι που η διάρκεια των Σέρβων και η δυνατότητα του Sale να βάζει συνεχώς φρέσκα πόδια, έκανε τη διαφορά. 50 πόντοι από τον πάγκο για τη Σερβία, μόλις 14 για την ομάδα του Ginzburg, που δεν κατάφερε την Τετάρτη να βρει τον περιοδικό της ρολίστα που θα κάνει μεγάλο παιχνίδι, όπως ο Auda απέναντι στους Κροάτες. Μοιραία λοιπόν, στο τέλος οι Τσέχοι έσκασαν και έγιναν έρμαιο στις ορέξεις των Σέρβων, οι οποίοι πάντως προβληματίστηκαν περισσότερο από όσο αφήνει να εννοηθεί η τελική διαφορά.
Και ένα τελικό σχόλιο, από το twitter του φίλου και guru Γιώργου Πανού:
Greek roster with Czech mentality would have done wonders
— Giorgos P. (@b_ballguru) September 16, 2015
