Έχουμε μπει για τα καλά στη νέα σεζόν. Κάποιες ομάδες πηγαίνουν με τις μηχανές στο φουλ1)Ονόματα δεν λέμε, αλλά οι Warriors έχουν διαλύσει τα πάντα, ενώ κάποιες προσπαθούν να βρουν ακόμα τα πατήματά τους, με αποτέλεσμα κάποιες στραβοτιμονιές. Μία εξ αυτών είναι οι Bulls, με τον Fred Hoiberg να προσπαθεί να μετατρέψει μια μέχρι πρότινος φύσει αμυντική ομάδα, σε μία που να διακατέχεται από επιθετική φιλοσοφία. Μεγάλη μερίδα των media στο Αμέρικα δίνουν θετικό πρόσημο σε αυτό το σημείο της χρονιάς στους “Ταύρους”. Εδώ, το βλέπουμε2)Ο Gus δηλαδή λίγο διαφορετικά το πράγμα.
Μετά την κατάκτηση του τίτλου στο Big 12.
“Ενθουσιασμός”, “Ανυπομονησία”, “Προσδοκία”, είναι μερικά από τα στοιχεία που γέμισαν τους φίλους των Bulls με το άκουσμα της πρόσληψης του Fred Hoiberg. Οι λόγοι, σε πρώτη φάση, αρκετοί και συνάμα λογικοί. Νεαρός coach, ψάχνει την ευκαιρία του να καθιερωθεί στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου. Η “αγγελία” μιλάει από μόνη της. Και από επίδοση; Να φάνε και οι κότες. Στο Iowa State πίνουν νερό στο όνομά του, αφού στα πέντε χρόνια παραμονής του εκεί (2010-2015), έκανε 115 νίκες και 56 ήττες. Οι αριθμοί αυτοί μεταφράζονται σε 0,673, ποσοστό το οποίο είναι το υψηλότερο που είχε ποτέ προπονητής, στην ιστορία των Cyclones. Επιπλέον, ο Hoiberg είναι και ένα από τα αγαπημένα παιδιά του εν λόγω πανεπιστημίου, μιας και αποτελεί προϊόν του, με την φανέλα με το νούμερο 32 να κρέμεται από την οροφή του Hilton Coliseum. Βλέπετε οι 1993 πόντοι που πέτυχε στην διάρκεια της φοίτησής του εκεί τον φέρνουν τρίτο σκόρερ μέχρι σήμερα, πίσω από τους Jeff Grayer και Barry Stevens.
Το front office των Bulls, λοιπόν, ένιωσε πως είχε έρθει η ώρα για μια αλλαγή στον πάγκο, αφού πίστευαν πως ο κύκλος του Tom Thibodeau, και του περιορισμένου rotation του, είχε κλείσει. Στο πρόσωπο του Hoiberg είδαν… την παραπάνω αγγελία. Ευχαρίστησαν τον Tom, τον απέλυσαν με μια όχι και τόσο αξιοπρεπή ανακοίνωση και πήγαν παρακάτω. Στην εποχή του Fred.
The Bull Palette
Κάπου εδώ θα κάνουμε μια μικρή παρένθεση για ιστορία. “Η Παλέτα του Ταύρου3)αν όντως αυτή είναι η πιστή μετάφραση”, είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό γλυπτό, το οποίο απεικόνιζε αρμονικά είτε ζώα, είτε ιερογλυφικά, πάνω σε μια βάση που είχε το προσώπου ενός ταύρου, ως σχήμα.
Δια του λόγου το αληθές, σε προφίλ.
Ήταν ένας από τους τρόπους των Αιγυπτίων να διηγηθούν ή να δείξουν ξεχωριστές ιστορίες πάνω σε έναν ενιαίο “καμβά”. Μια ίδια διαδικασία, λογικά, θα περνάει από το μυαλό του Hoiberg και του επιτελείου του. Πως να χωρέσει στο παρκέ και -κυρίως- πως να μεταδώσει στους νέους του παίχτες την επιθετική του φιλοσοφία. Πριν δούμε τα πρώτα 15 παιχνίδια των Bulls, φανταζόμασταν πως η φετινή χρονιά θα έφερνε ριζικές αλλαγές, ως και καινοτομίες στην επίθεσή τους. Μια επίθεση που, ως παλέτα, πρέπει να χωρέσει αρμονικά τους Butler, Rose, Gasol και Mirotic και να είναι όλοι τους χαρούμενοι με τις προσπάθειες που παίρνουν. Για την αμυντική τους ικανότητα ούτε λόγος, την έχουμε δει στην πράξη τα προηγούμενα χρόνια. Θεωρητικά, το offensive involvement των παιχτών είναι ένα από τα ατού του Hoiberg. Απέκτησε φήμη άριστου ψυχολόγου στο κολέγιο και το ομαδικό μπάσκετ των Cyclones ήταν σημείο αναφοράς. Τα πάντα μοιάζουν να είναι στην θέση τους για μια εξαιρετική σεζόν ειδικά όταν τα λόγια των αστεριών σου στάζουν μέλι για τον άνεμο της αλλαγής.
Αποθέωση (περίπου)
Δεν ξεκίνησε τώρα, αλλά από την pre season, όταν οι Bulls άρχισαν να δείχνουν ψήγματα της επίθεσής τους. Picks που στήνουν οι ψηλοί αρκετά έξω από το τρίποντο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ορθάνοιχτοι διάδρομοι για τα πόδια του Rose και του Butler. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως όταν κάποιος προπονητής διαθέτει τους Gasol και Mirotic στην πεντάδα, τότε το pop μετά το pick γίνεται πολύ εύκολο, εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα για drive. Η αποθέωση για τον Hoiberg ήρθε από τον κάποτε MVP, ο οποίος βρήκε ενθαρρυντικό το γεγονός ότι όντως υπάρχουν/ανοίγουν διάδρομοι, κάτι που τόνισε μετά το ματς κόντρα στους Mavericks, στις 24 Οκτωβρίου. Μεταξύ άλλων, αξίζει να απομονώσουμε τα παρακάτω λόγια του Rose, καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τα θεώρησαν ως “καρφιά” προς τον πρώην προπονητή του και πως του εγκλώβιζε το ταλέντο του.
“There are a lot more (driving) lanes,” enthused Rose. “It’s so many opportunities to drive or so many opportunities to shoot my mid range even in transition; it’s open. I’ve just got to get used to playing this way. I know that might sound crazy, but playing in a (deliberate) system for three or four years kind of got me out of my rhythm.”
Προφανώς και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι συνέβαινε στα αποδυτήρια των Bulls, αλλά θα αφήσουμε να αιωρείται εδώ σε μια γωνία το εξής: με τον Thibodeau o Rose πήρε το βραβείο του MVP. Πάμε παρακάτω. Πράγματι λοιπόν, κόντρα στους Mavs, υπήρχαν διάδρομοι. Λίγες μέρες αργότερα, όταν και ξεκίνησε η regular season, είδαμε αυτούς τους διαδρόμους να δημιουργούνται και απέναντι στο Orlando, στην Charlotte και στο Phoenix, και, μεταξύ άλλων, να αποτελούν τις βασικές αιτίες των νικών των “Ταύρους”. Κάπου εδώ, στο παιχνίδι της αποθέωσης θα προσθέσουμε και τον Butler, ο οποίος μίλησε ανοιχτά για αλλαγή φιλοσοφίας, και μάλιστα προς το καλύτερο. Στην περίπτωση του sg των Bulls, μάλιστα, υπήρξε και ανταπόδοση, καθώς ο Hoiberg βλέπει στο πρόσωπο του Butler τον Michael Jordan. Πριν βιαστείτε να κράξετε ή όχι, ο νυν coach των Bulls εννόησε την σύγκριση ως προϊόν ηγεσίας στο παρκέ και θέλησης4)Το αν αυτά τα λόγια έχουν από τώρα να κάνουν με τις φήμες περί trade του Rose στο τέλος της σεζόν, μένει να φανεί. Αλήθεια, μιας και πιάσαμε την αποθέωση, τι λέτε να πιάσουμε και τα νούμερα;5)Στατιστικά από το basketball-reference.com
Κάποιον λόγο θα έχουν Rose και Butler για να είναι ικανοποιημένοι επιθετικά, σε ατομικό επίπεδο τουλάχιστον. Κατά την διάρκεια της σεζόν ’14-’15, ο μεν Rose έπαιρνε 16,4 προσπάθειες ανά παιχνίδι, με το ποσοστό του να φτάνει στο 40,5%. Ο δε Butler, έπαιρνε 14 προσπάθειες και σούταρε με 46,2%. Για να δούμε πόσο καλύτερα είναι τα πράγματα φέτος για τους δύο αστέρες:
Οκ… Παίρνουν τις ίδιες προσπάθειες λοιπόν. Αλλά τα πράγματα είναι καλύτερα. Τώρα που είπαμε καλύτερα, ξέρετε τι υπάρχει μετά από την αποθέωση σε περίπτωση που στραβώσει κάτι, ε; Γκρίνια. Ή τέλος πάντων κάποιου είδους δυσαρέσκεια. Enter Pau Gasol, μετά το ματς κόντρα στους Warriors, όπου οι Bulls γνώρισαν την ήττα. Πρώτα απ’όλα ζητάμε από τον Ισπανό να χαλαρώσει και να μην νιώθει άσχημα, οι Πρωταθλητές έχουν φτάσει στο 19-0. Κατά δεύτερον, ο έμπειρος Gasol παραπονέθηκε μετά το ματς πως δεν ακουμπάει αρκετά την μπάλα φέτος και πως δεν υπάρχει ισορροπία μεταξύ του inside και του outside παιχνιδιού. Επιπλέον, τόνισε πως όταν οι αντίπαλοι του Chicago πηγαίνουν σε τακτικές small-ball, τότε θα πρέπει να μεταφέρουν το παιχνίδι μέσα στο ζωγραφιστό, χρησιμοποιώντας το Golden State ως παράδειγμα. Η ερώτηση που προκύπτει, βέβαια, μετά από αυτό είναι αυτόματη: αν παίξεις με ψηλούς κόντρα στους Warriors, μεταξύ άλλων, ποιος διάολο θα τρέξει; Στο τέλος, πάντως, όπως θα διαβάσετε στο blogabull.com, αναφέρει πως προσπαθούν ακόμα να συνηθίσουν το νέο status και το σώζει κάπως.
Κάτι λοιπόν δεν κάνει κλικ6)Μέχρι τώρα, για να μην παρεξηγούμαστε.
Αυτό που βλέπουμε δεν είναι μπάσκετ
Το’πα και ησύχασα. Ξανατονίζω, βέβαια, το μέχρι τώρα για να προλάβω τυχόντες κακοπροαίρετους. Αυτό που βλέπουμε από το Chicago δεν είναι μπάσκετ. Είναι πολύ isolation. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόσφατο παιχνίδι απέναντι στους Blazers, όταν o Butler πήρε στην δεύτερη περίοδο πέντε συνεχόμενες προσπάθειες χωρίς να παιχτεί απολύτως τίποτα στην επίθεση. Και γενικώς, μέχρι στιγμής οι Bulls δεν έχουν να επιδείξουν στην επίθεση κάτι το οποίο δεν είχαμε δει. Μπορεί ο Hoiberg να κρύβει και να κρατάει άσους στο μανίκι του για την post season, αλλά η συνολική επιθετική επίδοση των Bulls την δεδομένη στιγμή δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Σκοράρουν 98,9 πόντους ανά 100 κατοχές, γεγονός που τους φέρνει στην 23η θέση του NBA. Παρόλα αυτά, ο Butler πιστεύει πως τα πράγματα στην επίθεση πάνε καλά. Οι Bulls γίνονται προβλέψιμοι στην επίθεσή τους, με τον Rose να πηγαίνει αναποτελεσματικά στα drives, αλλά και να δοκιμάζει mid range shots πιο πολύ από ποτέ και τον Butler παίρνει συχνά προσπάθειες, μετά από μια ντρίπλα.
Δεν το λες και κολακευτικό
Ενδεχομένως, βέβαια, το mid range shooting να έχει να κάνει και με την αυτοσυντήρηση του Rose, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει ισορροπία στην επίθεση, το passing game ψάχνει και αυτό την ισορροπία του, ενώ ακόμα και να θέλουν να παίξουν small ball οι Bulls, δεν μπορούν. Το ευχάριστο, όμως, για να τα λέμε και όλα, είναι πως ο Hoiberg δείχνει μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον Doug McDermott, ο οποίος χρησιμοποιείται για αυτό για το οποίο έγινε draft: για το σουτ του. Και τα πάει μια χαρά ως τώρα.
Όσο βρισκόταν στους Cyclones, o Hoiberg προσπάθησε να μεταδώσει το pace & space των Warriors και, στις περισσότερες των περιπτώσεων, το πέτυχε. Παρομοίως, και με τα secondary plays που περιγράφει παραπάνω, τα οποία έχουν ένα βασικό κοινό στοιχείο με το Golden State: υπάρχουν πέντε ζευγάρια γρήγορα πόδια. “Based on your personnel” που λέει κι ο ίδιος. Το ίδιο προσπαθεί να κάνει και στους Bulls και μάλλον η διαδικασία αυτή διακατέχεται από νοβοκαΐνη: αργεί μεν, αλλά κάποια στιγμή ελπίζει πως θα έχει αποτέλεσμα. To ζήτημα είναι αν το franchise του Illinois έχει την πολυτέλεια να περιμένει για αυτά τα αποτελέσματα. Και κυρίως, αν το front office του θέλει να περιμένει. Ο Thibodeau πλήρωσε την απουσία του παραπάνω βήματος τα τελευταία χρόνια, κάτι το οποίο σχεδόν απαιτείται από τον Hoiberg. Ο δεύτερος θέλει να παίξει σε ταχύτητα ανάλογη των Cyclones, όμως με Gasol, Gibson και Noah αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί, με αποτέλεσμα να βλέπουμε μεν φιλότιμες προσπάθειες για γρήγορο παιχνίδι, αλλά όταν αυτό δεν βγαίνει να κολλάει η επίθεση και εκεί να μπαίνουν στην εξίσωση o Butler με τον Rose και τα iso τους. Αν όντως υπάρχει μακροχρόνιο σχέδιο στο Chicago, τότε μην αποκλείσετε το ενδεχόμενο η φετινή να είναι η τελευταία χρονιά που συνυπάρχουν οι τρεις ψηλοί μαζί. To συμβόλαιο του Noah τελειώνει7)Warriors;, Pau και Gibson έχουν ακόμα μια χρονιά, αλλά αυτήν την στιγμή μοιάζει πολύ δύσκολο να βρίσκονται όλοι αυτοί στην “Πόλη των Ανέμων” πέραν του καλοκαιριού του ’16.
Επιπλέον, τείνουμε να ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό όταν μιλάμε για το NBA και για το κολεγιακό μπάσκετ. Στο NBA κάθε ρόστερ έχει 12 παίχτες με υψηλό μπασκετικό IQ, πράγμα το οποίο σημαίνει πως η αντιμετώπιση του εκάστοτε επιθετικού συστήματος είναι πολύ πιο εύκολη σε σχέση με το κολέγιο. Tόσο σε σωματικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Υπάρχουν παραστάσεις, υπάρχει εμπειρία. Στο NCAA, από την άλλη, τα πράγματα είναι πιο απλά καθώς μιλάμε για ανέτοιμους αθλητές που μπορείς να τους πλάσεις όπως θέλεις ή για παίχτες που απλά έχουν μια έφεση στον αθλητισμό, αλλά δεν θα παίξουν ποτέ επαγγελματικά. Κοινώς, όταν για παράδειγμα το Kentucky του Calipari, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει δύο-τρεις παρουσίες στον πρώτο γύρο του draft, αποφασίζει να παίξει γρήγορα κόντρα στο Notre Dame, όλοι μιλάμε για μια αποθέωση του μπάσκετ, αλλά ξεχνάμε πως οι 7 στους 12 παίχτες των Fighting Irish, θα γίνουν πολιτικοί μηχανικοί, δικηγόροι ή οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, και όχι παίχτες μπάσκετ. Γι’αυτό και και πολλοί που θεωρούνται πολύ καλοί παίχτες σε κολεγιακό επίπεδο, δεν καταφέρνουν να κάνουν καλή καριέρα στο NBA: γιατί αυξάνεται ο ανταγωνισμός σε όλες τις πτυχές του αθλήματος.
“In Hoiberg we trust”?
Ναι, μην τρελαθούμε, προφανώς και αξίζει ευκαιρίας και εμπιστοσύνης. Είναι νωρίς άλλωστε για να κριθεί η δουλειά του 43χρονου. Μας αρέσει το που θέλει να πάει τους Bulls, αλλά εκτιμώ8)Και όλοι γνωρίζουμε από το πρόσφατο Ευρωμπάσκετ το πόσο μέσα πέφτω στις εκτιμήσεις μου..!, πως με την παρούσα front court δεν μπορεί να παίξει όσο γρήγορα θα ήθελε. Μετά Χριστόν προφήτες γίνονται οι έξυπνοι και όσοι είδαν το 16-0, 17-0, 18-0, 19-0 των Warriors. Στα παιχνίδια που έχασαν μέχρι τώρα οι Bulls, έδειξαν αδυναμία στην ταχύτητα της front court, πράγμα σε μεγάλο βαθμό λογικό. Ο Noah είναι ταλαιπωρημένος, ο Gasol είναι 35 και έπαιζε σε top ρυθμούς μέχρι τον Σεπτέμβρη και ο Gibson αγγίζει τα όρια του γυάλινου πια. Θεωρώ πως με μια παρουσία ενός γρήγορου ψηλού, θα αντιστραφούν οι όροι για τους Bulls και ίσως να διεκδικήσουν το κάτι παραπάνω, ακόμα και φέτος.
Το pace & space, όπως επιτυχημένα το γνωρίσαμε από το Golden State, συνδυάζεται απαραίτητα με το small ball ή με μικρούς σε ηλικίας ψηλούς που δεν έχουν ταλαιπωρηθεί και είναι μπαρουτοκαπνισμένοι. Ο Gasol στα 35 του δεν μπορεί να πηγαίνει πάνω κάτω σε ρακέτα και τρίποντο για να στήσει picks. To ίδιο και ο Gibson, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια δεν υπήρξε στιγμή που να ήταν 100% έτοιμος, ενώ όποιος είδε το ματς με το Portland θα παρατήρησε πως είχε σκάσει από το τρέξιμο των Blazers, ο οποίοι ναι, έπαιξαν πολύ small ball. Μεταξύ του σφιχτού rotation του Thibodeau και του γρήγορου παιχνιδιού του Hoiberg, το αποτέλεσμα ίσως αποδειχθεί το ίδιο. Τόσο σε τραυματισμούς, όσο και στο τελικό ταμείο. Αν υπάρξουν αλλαγές στο ρόστερ, μπορούμε να μιλήσουμε σε άλλη βάση.
Σημείωση: Ως δείγμα των παραπάνω γραμμών, είναι τα 14 πρώτα παιχνίδια των Bulls της σεζόν 2015-16, στα οποία μέτρησαν ρεκόρ 9-5, ενώ στο παρακάτω video μπορείτε να δείτε τι θέλει να εμφυσήσει ο νέος coach της ομάδας στην επίθεση.
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
| ↑1 | Ονόματα δεν λέμε, αλλά οι Warriors έχουν διαλύσει τα πάντα |
|---|---|
| ↑2 | Ο Gus δηλαδή |
| ↑3 | αν όντως αυτή είναι η πιστή μετάφραση |
| ↑4 | Το αν αυτά τα λόγια έχουν από τώρα να κάνουν με τις φήμες περί trade του Rose στο τέλος της σεζόν, μένει να φανεί |
| ↑5 | Στατιστικά από το basketball-reference.com |
| ↑6 | Μέχρι τώρα, για να μην παρεξηγούμαστε |
| ↑7 | Warriors; |
| ↑8 | Και όλοι γνωρίζουμε από το πρόσφατο Ευρωμπάσκετ το πόσο μέσα πέφτω στις εκτιμήσεις μου..! |
