The Ball Hog Invites Its Friends: Roundtable: Players Edition 2017-18

Posted on Oct 14 2017 - 11:40am by The Ball Hog

Έναρξη σεζόν ΝΒΑ χωρίς party εδώ στο Ball Hog δεν γίνεται, και πάρτυ χωρίς τους φίλους σου πάλι δεν γίνεται.

Φωνάξαμε, λοιπόν, τους καλύτερους εξ αυτών για να το γιορτάσουμε. Κάποιοι δεν μπόρεσαν να ανταποκριιούν στο κάλεσμά μας, γιατί με τις αντιβιώσεις δεν μπορούν να πιουν αλκόολ, και που να περνάς τώρα μαρτύριο “πάρτυ στεγνός”, άλλοι ήταν σε tour εις τας Ευρώπας και στείλανε cart-postal αγάπης, αλλά οι περισσότεροι μας τίμησαν, τόσο με την παρουσία τους, όσο και με την άποψή τους.

Αυτές ακριβώς τις απόψεις σας παρουσιάζουμε (γιατί τα υπόλοιπα τα του πάρτυ λέμε να τα κρατήσουμε για εμάς προς ώρας για να τους εκβιάζουμε στο μέλλον).

Γιάννης Ψαράκης, από την εφημερίδα Live Sport και το διαδικτυακό Contra.gr, Γρηγόρης από το εξαιρετικό Ball Dont Lie, οι Λεωνίδας και Δημήτρης από το αδερφό site BasketBall Guru, o analytics guru του Bad Basket, Aνδρέας, αλλά και ο αγαπημένος κομίστας του site μας, ο Πάνος (που μπορείτε να τον διαβάζετε στις εφημερίδες Ποντίκι και ΕφΣυν, στο διαδικτυακό SoComic1)αλλά έχοντας κάνει πολλά χρόνια corporate αρκετοί εξ ημών, αν πρέπει να ταγκάρουμε μία μόνο δουλειά του, αυτή θα ήταν The Working Dead. ), μας τίμησαν και τις απόψεις τους σας παρουσιάζουμε ακολούθως.

Roundtable

1. Μετά την οργιαστική σεζόν του 2017 και το MVP με trible-double του Westbrook, ποιος νομίζετε θα είναι ο MVP του 2018;

Γιάννης Ψαράκης (Εφημερίδα Live Sport / Contra.gr): Η σεζόν είναι ιντριγκαδόρικη όσον αφορά τον MVP. Αν ο “Μούσιας” επαναλάβει τα περσινά νούμερα θα είναι φαβορί. Όμως, θα του κόψει νούμερα ο Paul λογικά. Ομοίως ο Westbrook, που πάντως το κομμάτι του το έκανε γράφοντας Iστορία. Ο ΚΑΤ είναι μία επιλογή, ο Giannis επίσης αν και νωρίς, οπότε θα πάρω Kawhi, που έρχεται από την εσωτερική με φόρα. Παίκτης-ρομπότ σε ομάδα πλέον δομημένη ολοκληρωτικά γύρω από αυτόν. Και επιτέλους, πρέπει να επιβραβευθεί και ένας παίκτης που θα παίζει και άμυνα.

Λεωνίδας Τούσιας (Basketball Guru): Αν και πέρυσι είπα το ίδιο και διαψεύστηκα, θα επιμείνω και φέτος με τον Kawhi Leonard. Στην OKC και το Houston ήρθαν παίκτες που θα «κλέψουν» στατιστικά και κατοχές από τους Russ και Harden αντίστοιχα, κάνοντας απίθανη την επανάληψη των περσινών τους επιδόσεων. Ο LeBron είναι ο καλύτερος παίκτης της λίγκας, αλλά όλοι τον θεωρούμε δεδομένο και ο Curry δεν νομίζω να πάρει ποτέ τρίτο MVP. Ο Durant θα είναι το αντίπαλο δέος, αλλά ο Kawhi είναι ο καλύτερος παίκτης (μακράν του δευτέρου) σε μια ομάδα που θα κάνει περίπου 60 νίκες και ο ίδιος θα έχει νούμερα 25/7/4 με 3,5 stocks (άθροισμα των steals + blocks) και πολύ καλά ποσοστά ευστοχίας.

Γρηγόρης: (Ball Don’t Lie): Ο Γιάννης έκανε πέρσι δράκους, και φέτος με βάση τη λογική μπορεί να πάει μόνο προς τα πάνω. Οι Bucks έχουν τα εχέγγυα για μια αξιοπρόσεκτη πορεία, και οι άλλοι διεκδικητές βρίσκονται πια σε ρόστερ γεμάτα μελλοντικούς Hall of Famers. Και γιατί όχι, δηλαδή;

Ανδρέας Χριστοφόρου (Badbasket.gr): Φέτος θα έχουμε μια ιδιαίτερη κούρσα για το βραβείο του Πολυτιμότερου της Kανονικής Περιόδου, διότι όλοι οι κύριοι μνηστήρες βρίσκονται, ή πήγαν, σε ομάδες με μεγάλο βάθος. Απ’ την άλλη, βλέπουμε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα μπορούσε να παράξει τους αριθμούς που χρειάζεται για να ανακηρυχθεί MVP, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο η ομάδα του θα φτάσει στα επιθυμητά αποτελέσματα, προωθώντας έτσι την υποψηφιότητα του. Έχοντας πει όλα αυτά, θα χαρακτήριζα ως κύριους διεκδικητές τους Kevin Durant και Kawhi Leonard και από αυτούς κυριότερο τον πρώτο αφού ο δεύτερος φαίνεται να ταλαιπωρείται από τραυματισμό στην αρχή της σεζόν.

Δημήτρης Παλιγκίνης: (Basketball Guru): Με τη προσθήκη των Paul George και Carmelo Anthony στην Oklahoma, τα νούμερα του περσινού MVP θα πέσουν σε γήινα επίπεδα. Αντίστοιχα, ο Harden δύσκολα θα κάνει ξανά παρόμοια χρονιά στο δημιουργικό κομμάτι. Ο MVP λοιπόν φέτος θα έρθει εκ της Ανατολής. Είτε ο Γιάννης ο Αντετοκούνμπο, είτε ο “Γιάννης ο Τοίχος” θα σηκώσουν το βραβείο, ανάλογα με το ποια από τις δύο ομάδες θα έχει πιo εντυπωσιακή πορεία.

Πάνος Ζάχαρης (Σκιτσογράφος και δημιουργός κόμιξ): Η σεζόν του Harden ήταν πράγματι οργιαστική και σωστά αναδείχτηκε MVP (Most Valuable Player), παρά την συμπαθέστατη χρονιά εκείνου του “Γουεστμπρόμγουιτς” των “KFC”, που ίσως άξιζε τον τίτλο του Β.I.P. (Best Individual Player). Φέτος MVP θα είναι ο Durant ως primus inter pares στην ομαδάρα του. Ανταγωνιστές του θα είναι οι Davis, James και εκείνος ο συμπαίκτης του George και του Melo με το 0.

profile ballhog4

2. Ποιος είναι στην καλύτερη θέση για breakout season ή/και το βραβείο του Most Improved Player σε συνέχεια της βράβευσης του Giannis πέρσι;

Γιάννης Ψαράκης: Τα εντυπωσιακά νούμερα του Nikola Jokic στο δεύτερο μισό της προηγούμενης σεζόν φέρνουν τον Σέρβο ως πρώτη σκέψη στο μυαλό. Όμως το μαύρο άλογο έρχεται από την Ανατολή και από το “Μεγάλο Μήλο”. Ο “μονόκερος” Kristaps θα έχει όλη την ομάδα φέτος να στρέφεται γύρω του τώρα που έφυγε –επιτέλους- ο Carmelo. Ο Λετονός προβλέπω ότι θα είναι top-10 παίκτης από πλευράς στατιστικών (και 6-CAT περίπτωση για εμάς του fantasy) οπότε τα 10 μου σεντς τα ποντάρω επάνω του.

Λεωνίδας Τούσιας: Αν θα κατορθώσει να είναι γερός και να αποφύγει τους τραυματισμούς (και αυτό είναι μεγάλο “αν”), τότε ο Rodney Hood είναι έτοιμος για μεγάλη χρονιά. Ο Hayward μετακόμισε στη Βοστόνη, και ο πρώην παίκτης του Duke θα είναι η πρώτη επιλογή στο σκοράρισμα. Η παρουσία του Rubio περιμένω να του ανεβάσει τα ποσοστά (θα παίρνει την μπάλα σε καλύτερα σημεία) και, επίσης, μάλλον θα τον ξαναδούμε να ξεκινάει pick and roll ως χειριστής της μπάλας, κάτι που έκανε με μικρή συχνότητα και καλή επιτυχία πριν δύο χρόνια.

Γρηγόρης: Με βάση το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, νομίζω ότι καλές πιθανότητες έχουν οι D’Angelo Russell, Myles Turner και Julius Randle. Πιστεύω ότι οι Nets θα τα πάνε καλύτερα από τους Pacers και τους Lakers, αναλογικά πάντα με τις προσδοκίες που υπάρχουν σε κάθε ομάδα, και θα δώσω την ψήφο μου στον πρώτο.

Ανδρέας Χριστοφόρου: The one that got away. Ο Kyrie Irving άλλαξε φέτος ομάδα, και παρά το γεγονός ότι η Βοστόνη δεν είναι σε καμία περίπτωση ομάδα του ενός, πρέπει να λάβουμε υπόψη και από που έφυγε. Και φυσικά αναφέρομαι στην “σκιά” του James. Ο LeBron είχε τη περσινή περίοδο AST% μεγαλύτερο του 40 για πρώτη φορά από τη σεζόν 2009-10, με τον νυν συμπαίκτη του Kyrie, Gordon Hayward να μην έχει ούτε κατά προσέγγιση τόσο μεγάλο ρόλο σε δημιουργία. Ο Irving, λοιπόν, θα έχει τον χώρο για να βελτιώσει την στατιστική του και να δείξει τι μπορεί να κάνει.

Δημήτρης Παλιγκίνης: Σε μία χρονιά που η μία σπουδαία μεταγραφική κίνηση διαδεχόταν την άλλη, ο D’Angelo Russel μοιάζει με τον φτωχό συγγενή, καθώς προσγειώθηκε στους Brooklyn Nets για χατίρι του Ball. Θα έχει, λοιπόν, μια εξαιρετική ευκαιρία να καρφώσει τους άτακτους συμπαίκτες του και να γεμίσει τη στατιστική του, σκοράροντας με όποιον τρόπο θέλει, σε μία ομάδα με μηδενικούς στόχους πέρα από την εσωτερική βελτίωση.

Πάνος Ζάχαρης: Πιστεύω πολύ σε τρεις εκπληκτικούς παίχτες που φέτος θα κάνουν παπάδες: Τον Karl, τον Anthony και βέβαια τον εκπληκτικό Towns. Οι τρεις τους, παρέα με τον Butler και τον Wiggins, αποτελούν μέλη μιας από τις καλύτερες πεντάδες του ΝΒΑ και θα οδηγήσουν “την αγέλη” σε πολύ μεγάλα πράγματα. Ένας υγιής Embiid θα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ακόμα και χωρίς διαστημική απόδοση, με 60-65 παιχνίδια θα μπορούσαμε να μιλάμε για breakout season. Στην εξίσωση για MIP μπορεί να μπει και ο Porzingis, ειδικά αν με κάποιον μαγικό τρόπο σωθεί η παρτίδα για την Νέα Υόρκη. Α, κρατήστε και τον Dennis Schroder.

mini logo

3. Και τώρα που Manu και Crawford γεράσανε, σε ποιον θα πάει το βραβείο του 6th Man of the Year;

Γιάννης Ψαράκης: Το μάτι σου γέρασε, που θα πεις ότι “γέρασε” ο Αργεντίνος. Είναι σαν το κρασί: “ωριμάζει”! Κάτι μου λέει ότι για πρώτη φορά μετά τη διετία 1990-92, και τον Γερμανό Detlef Schrempf, που θα έχουμε back to back νικητή τον Eric Gordon. Ο τρίποντος Eric έχει βρει στο Houston την ηρεμία του. Παίρνει μπόλικο χρόνο με τη second unit των Rockets, η οποία ουσιαστικά έχει αυτόν ως μοναδική σοβαρή επιθετική απειλή. Θα έρχεται μεν από τον πάγκο, αλλά θα είναι δεύτερος σκόρερ της ομάδας στο τέλος της σεζόν, και κάτοχος του τροπαίου του έκτου καλύτερου παίχτη.

Λεωνίδας Τούσιας: Το πρωτότυπο του νικητή του συγκεκριμένου βραβείου είναι παίκτης που έρχεται από τον πάγκο (σιγά το νέο, θα μου πείτε…), με έφεση στο σκοράρισμα και ο οποίος θα πρέπει να κάνει φάσεις για highlight ώστε να τον βλέπουν οι θεατές αρκετά συχνά. Ο Will Barton είναι στα 26 χρόνια του ο 6ος παίκτης των Nuggets, οι οποίοι αναμένεται να τρέχουν χωρίς σταματημό, κάτι που είναι το στοιχείο του. Έρχεται από μια χρονιά με 13,7/4,3/3,4 και περιμένω να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. Με τους Nuggets να τραβάνε όλο και περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας, θα είναι ο παίκτης που θα βλέπουμε στα highlights να καρφώνει (αφού ο Faried δεν φαίνεται να υπολογίζεται) και θα μείνει στην εντύπωση αυτών που ψηφίζουν.

Γρηγόρης: Εντάξει, ο Eric Gordon είναι μάλλον προφανής επιλογή. Καμιά ίντριγκα, καθόλου χαβαλέ. Ας ποντάρουμε, λοιπόν, στον τρελάρα: o Lance Stephenson κάνει εξαιρετική preseason και, όπως έχει δείξει η Ιστορία, οι Pacers είναι ίσως η μοναδική ομάδα στην οποία ψήνεται να παίξει μπάσκετ. This is gonna be fun.

Ανδρέας Χριστοφόρου: Με την μετακίνηση του Chris Paul στο Houston, οι Clippers θα στηριχθούν σε μεγάλο βαθμό στον Milos Teodosic σε επίπεδο δημιουργίας. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι ο Σέρβος γκαρντ θα έχει την ίδια σταθερότητα και ως σκόρερ και κάπου εκεί είναι που μπαίνει στη συζήτηση ένας , επίσης βετεράνος, μόνιμος διεκδικητής του 6th Man of the Year. Ο Lou Williams.

Δημήτρης Παλιγκίνης: Χωρίς να καταλαβαίνω τι σημασία έχει ότι οι δυο τους γέρασαν, θα επιλέξω τον Wade σε μία ένδειξη στήριξης στην τρίτη ηλικία. Μετά από ένα εύκολα “λησμονήσιμο” πέρασμα από τη γενέτειρα του, θα συναντήσει ξανά τον κολλητό του και ερχόμενος από τον πάγκο θα κάνει πλάκα σε όποιον τον αμφισβητήσει. Ειδικά μέχρι την επιστροφή του Thomas θα έχει την ευκαιρία να πάρει αρκετές μπάλες.

Πάνος Ζάχαρης: Ότι μέχρι τώρα Jamal και Manu ήταν, ας πούμε, “αυγά ημέρας”; Δεν έχω ιδέα πως θα διαμορφωθούν οι «πεντάδες». Γιατί όχι ο Rose; Ή ο Saric; O Lou Williams ίσως;

 Ballhog Spalding

4. ”Άσε μωρό μου, δράμα, θα ρίξουμε ολονυχτία στη δουλειά. Ναι, και εσύ μου λείπεις. Ναι, του το είπα, αλλά πρέπει να προλάβουμε το deadline του κυρίου Stephenson”. Για ποιον θα ξενυχτήσουμε μόνοι μας τα βράδια;

Γιάννης Ψαράκης: Εντάξει, το παραδέχομαι. Με βρήκατε μπόσικο και θα τα μαρτυρήσω όλα. Η guilty pleasure θα είναι ο Mike James και πέστε να με φάτε. Σε μία ομάδα-καφενείο σαν τους Suns, ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού ταιριάζει γάντι. Του έχουν κάτσει και τραυματισμοί βασικών στα guards, θα φοράει τη φανέλα της ομάδας της οποία ήταν οπαδός, θα έχει κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, και θα έχει φτερά στα πόδια. Μπορεί στην Ευρωλίγκα να μην τον άντεχα, αλλά στο ΝΒΑ θα είναι στο στοιχείο του.

Λεωνίδας Τούσιας: Θα μπορούσα να πω έναν από τους Jokic και Karl Anthony Towns, που είναι πραγματικά οι δύο παίκτες που προσπαθώ να δω σχεδόν όλα τα παιχνίδια τους, αλλά δεν θα το κάνω. Για λόγους που δεν είναι του παρόντος, αισθάνομαι τελευταία ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα, χωρίς να εκτιμώ και να αφιερώνω τον χρόνο που θα έπρεπε σε μικρές απολαύσεις του παρόντος, όπως ένα κρασί με καλή παρέα, μια καλή ταινία, δύο λεπτά παιχνιδιού του Embiid. Αποφάσισα να το αλλάξω αυτό φέτος, και θα κάνω την αρχή με τους Manu και Dirk. Θέλω να δω όσο περισσότερο γίνεται τον πανούργο Αργεντίνο να «κοροϊδεύει» παίκτες 20 χρόνια μικρότερους με ένα eurostep ή μία πάσα που κανείς δεν μπορούσε να δει μέσα στο γήπεδο όταν την έκανε και να απολαύσω την απλότητα των κλασικών fadeway σουτ του Γερμανού, όπου, αν και μετά βίας σηκώνεται από το παρκέ, βάζει έξυπνα το πόδι του ανάμεσα στο κορμί του και τον αντίπαλο, ώστε να σουτάρει πάνω από τα χέρια του του αμυντικού. Γερνάμε γαμώτο…

Γρηγόρης: Ben Simmons. Οι Sixers είναι γενικά ελκυστική φάση για ξενύχτι, αλλά ο συγκεκριμένος κύριος, την παρουσία του οποίου στερηθήκαμε πέρσι, είναι υβρίδιο από τα λίγα.

Ανδρέας Χριστοφόρου: Αν και η ταυτόχρονη παρουσία των Lonzo Ball και Kyle Kuzma δίνει σε έναν Laker fan σαν και του λόγου μου έναν πολύ καλό λόγο για να ξυπνήσει στις 05:00 το πρωί, η φετινή παρουσία στα παρκέ του ΝΒΑ που θα κλέψει καρδιές θα είναι αυτή του Ben Simmons. Ο point forward των 76ers είναι στο κατάλληλο περιβάλλον για να αναδείξει το ταλέντο του και η ομάδα του χρειάζεται ό,τι έχει να προσφέρει, στη προσπάθεια της να γίνει ξανά ομάδα playoffs.

Δημήτρης Παλιγκίνης: Ο Γιάννης έρχεται σίγουρα στο μυαλό, καθώς θα μπει σε MVP mode. Ένας ακόμη παίκτης τον οποίο περιμένω με τεράστια ανυπομονησία, είναι ο Dennis Smith Jr, που στο Dallas έχει ευκαιρία να κάνει μαγικά πράγματα. Ο James Harden θα μας ζαλίσει με τις τρίπλες του για ακόμα μία φορά. Προσθέτω και τον Wall, εφόσον γίνεται να προλαβαίνω να τον βλέπω να διασχίζει το γήπεδο σαν σίφουνας και να σκοράρει.

Πάνος Ζάχαρης: “Μωρό μου”;!; Σοβαρά τώρα;!; “Μωρό μου”;!; Ποιος μιλάει έτσι εν έτει 2017;! Το “φλερτ μου”, λοιπόν, ή αν προτιμάτε “η αρραβωνιάρα μου” εκτιμά ένα όμορφο Game-7 πολύ περισσότερο από το “μια βραδιά στο “Notting Hill”, οπότε θα ξενυχτάμε μαζί χαζεύοντας τον Γιάννη, τον -κάνε θεέ μου να παίξει- Simmons, τον Milos -ψυχάρα-ολυμπιακάρα- και τον Νicola Jokic… Μόλις τώρα συνειδητοποίησα πως προτιμώ τις assists από τα καρφώματα. Γέρασα;

fb profil pic

5. Βαθιά και πλούσια Draft Class. Σε αντίθεση με πέρσι που ψάχναμε με το κιάλι rookie για να δώσουμε το βραβείο, φέτος ποιος από όλους θαρρείτε θα το κατακτήσει; 

Γιάννης Ψαράκης: Τι και αν ο πατέρας του είναι ένας lunatic, που του ταιριάζουν μόνο τα ανάποδα γιλέκα. Ο Lonzo έχει αυτό το κάτι που με τρελαίνει. Τεράστια αυτοπεποίθηση και γλυκό άγγιγμα της μπάλας, που πετάει σαν ταξιδιάρικο πουλί μέχρι τα χέρια συμπαίκτη2)Mε έπιασε το ποιητικό και το κόβω εδώ!. Ναι ρε, γουστάρω Lonzo Ball, άμα σας αρέσει. Ωχού…

Λεωνίδας Τούσιας: Αν και πλούσια η φετινή draft class, εγώ θα πάω με έναν παίκτη που επιλέχτηκε πέρυσι. Ο Ben Simmons φαίνεται να είναι γερός και έτοιμος να αναλάβει να κουμαντάρει την επίθεση των Sixers. Μετά από ένα χρόνο που ήταν τραυματίας -αλλά του έδωσε τη δυνατότητα να ζήσει τις απαιτήσεις μιας χρονιάς ΝΒΑ-, είναι πλέον έτοιμος για να ηγηθεί, μαζί με τον Embiid, των Sixers. Ψηλός, δυνατός, με τρομερή έφεση στις πάσες, καλός rebounder, και ακόμη και αν το σουτ του δεν είναι για αυτό το επίπεδο, θα κερδίσει το βραβείο από τον Lonzo Ball.

Γρηγόρης: Ούτε Ball, ούτε Fultz, ούτε Smith, ούτε τίποτα. Η φάση είναι Donovan Mitchell. Πιθανότατα ο πιο NBA-ready από όλους, αν το θηρίο από το Louisville βρει τα απαραίτητα λεπτά στο rotation των Jazz θα χαζέψει κόσμο. Και θα τα βρει, γιατί παίζει και στον άσο και στο “2”, ο Exum τραυματίστηκε και είναι ήδη εκτός εξίσωσης, οπότε η ενέργεια και ο ρυθμός που φέρνει ο Mitchell στο παρκέ είναι πράγματα που η Utah θα χρειαστεί απεγνωσμένα. H νοοτροπία του είναι πιο aggressive και από πεινασμένο λύκο και, στην τελική, το παλικάρι είναι παιχτάρα και στις δύο μεριές του παρκέ.

Ανδρέας Χριστοφόρου: Από τους νεοεισερχόμενους του φετινού καλοκαιριού, θα έβαζα τα λεφτά μου στον Lonzo Ball. Το κακό όμως για τους φετινούς rookies, είναι το γεγονός ότι έχουν ακόμη έναν κύριο ανταγωνιστή, ο οποίος λόγω τραυματισμού, δεν κατάφερε να αγωνιστεί ούτε λεπτό στη rookie σεζόν του. Τον Ben Simmons. Ο Simmons λογικά θα είναι πιο έτοιμος από τους φετινούς rookies και μένει να δούμε αν θα το δείξει και στο γήπεδο.

Δημήτρης Παλιγκίνης: O Ball θα είναι αυτός που θα κατακτήσει το φετινό βραβείο του RoY. Από κοντά και ο Simmons. Στους Lakers, που φέτος δεν θα έχουν ουσιαστικό στόχο πέρα της βελτίωσης, εκτός από το να στηρίξουν τα νέα ταλέντα τους και να προσελκύσουν του χρόνου τον “Βασιλιά”, ο Ball θα βρει την ευκαιρία να μοιράσει αμέτρητες assists και να πλησιάσει συχνά στο triple double. O Tatum, άλλωστε, που έχει επίσης τρομερές δυνατότητες, θα μείνει πίσω όσον αφορά τα στατιστικά, λόγω (και) του Hayward.

Πάνος Ζάχαρης: Θαρρώ ο Ball. Μηχανική σουτ για γέλια, μπαμπάς για κλάματα, αλλά το παιδί δεν έχει απλώς μέσα του μπάσκετ, είναι μπάσκετ. Απίθανα ολοκληρωμένος guard και δη σε μια ομάδα που θα αναδειχτεί αμέσως.

profile-ballhog7

6. Και πάμε για την τελευταία ερώτηση: Defensive Player of the Year;

Γιάννης Ψαράκης: Αυτές είναι ερωτήσεις για τους Ραδικόπουλους, τους Χάτσιους και τους Μαντζούκες. Εμείς του επιθετικού μπάσκετ, του showtime του Magic, του run’n’gun των Warriors με RUN-TMC, εμείς που γουστάραμε 155-149 των Nuggets με τους Suns, αφήνουμε για άλλους τις άμυνες. Το βραβείο πάντως θα το πάρει ο Kawhi. Που πηγαίνω για να πληρωθώ για τη “μαντεψιά”;

Λεωνίδας Τούσιας: Ήρθε η ώρα για να δικαιωθεί ο Rudy Gobert. Η εξέλιξη του στο επιθετικό κομμάτι έχει τραβήξει περισσότερο την προσοχή όσων ασχολούνται με το ΝΒΑ, αλλά παραμένει ένας τρομερός αμυντικός, και μαζί με τους Green και Leonard, οι μόνοι τρεις παίκτες που μπορούν να αλλάζουν την ισορροπία ενός παιχνιδιού σε καθημερινή βάση από την προσφορά τους στην άμυνα. Είναι ο ορισμός του rim protector, όντας πρώτος σε όλη τη λίγκα με 2,6 τάπες ανά παιχνίδι και ο καλύτερος αμυντικός μιας από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος. Ανυπομονώ να δω την άμυνα της Utah με την ταυτόχρονη παρουσία των Gobert, Rubio, Mitchell, Favors και Ingles.

Γρηγόρης: Ε, ας το πάρει επιτέλους και ο Gobert.

Ανδρέας Χριστοφόρου: Οι Utah Jazz το καλοκαίρι έχασαν τον Gordon Hayward, το κύριο επιθετικό τους όπλο, δεν έχασαν όμως τον περσινό ηγέτη τους τόσο σε συνολικές (win share – WS), όσο και σε αμυντικές προσωπικές νίκες (defensive win share – DWS). Ο Rudy Gobert είναι ο ηγέτης της άμυνας των Jazz τα τελευταία τρία χρόνια και φέτος θα είναι ο ξεκάθαρος ηγέτης τους, με τα πάντα φυσικά να ξεκινάνε από το πίσω μισό του γηπέδου. Στους περσινούς παίκτες των Jazz αποδόθηκαν συνολικά 24,3 OWS και 28,5 DWS με τη διαφορά των 4,2 WS να είναι περίπου ίση με αυτή των συνολικών WS των Gobert – Hayward.

Δημήτρης Παλιγκίνης: Δύο ονόματα έρχονται στο μυαλό μου. Leonard, Green. Δύο εξαιρετικοί αμυντικοί που μπορούν να μαρκάρουν κάθε θέση και είναι πρωτοστάτες στις δύο καλύτερες άμυνες της λίγκας. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι κάθε χρόνο οι υπεύθυνοι για αυτό το βραβείο απλά ρίχνουν κορώνα-γράμματα για να αποφασίσουν ανάμεσα στους δύο. Άλλωστε πώς να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο απροσπέλαστους αμυντικούς;

Πάνος Ζάχαρης: Rudy Gobert, ξερό και δαγκωτό.

cover

References
1 αλλά έχοντας κάνει πολλά χρόνια corporate αρκετοί εξ ημών, αν πρέπει να ταγκάρουμε μία μόνο δουλειά του, αυτή θα ήταν The Working Dead.
2 Mε έπιασε το ποιητικό και το κόβω εδώ!