Ball Hog’s NBA 2018-19 Power Rankings, take I: Eastern Conference

Με κάθε ομάδα του NBA να έχει αγωνιστεί από 10 ως 12 παιχνίδια έχουμε πλέον στα χέρια μας ένα ικανοποιητικό δείγμα των δυνατοτήτων και των αδυναμιών της καθεμίας από αυτές για να κάνουμε ένα πρώτο πέρασμα και μία πρώτη ταξινόμηση της δυναμικής τους, στο πρώτο Ball Hog’s NBA 2018-19 Power Ranking.

Τις ομάδες τις ταξινομούμε βάσει της κατ’ εμάς δυναμικής τους ανά Conference, ξεκινώντας σήμερα από την Ανατολική Περιφέρεια.

#1

Record: 11-1

Αν είχαμε αμφιβολίες για το αν η μετατροπή του DeRozan σε Kawhi ήταν λελογισμένο ρίσκο, τα πρώτα 12 παιχνίδια της σεζόν μας τις έχουν διαλύσει εμφατικά. Διαθέτουν το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας ως τώρα, έχουν top-10 άμυνα και επίθεση, έχουν αναγεννήσει τους Ibaka και Green, έχουν βάθος στον πάγκο που αξιοποιούν, έχουν αναδείξει τον Siakam σε πολυεργαλείο, έχουν τη δυνατότητα να παρατάξουν κάθε λογής σχήμα. Η δουλειά του Nick Nurse ως τώρα είναι παραπάνω από εντυπωσιακή. Και γίνεται ακόμα εντυπωσιακότερη στο πως αυτή έχει ανεβάσει τις οργανωτικές ικανότητες του Kyle Lowry σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο, όπου είναι πρώτος σε assists στη Λίγκα με 11,6 μέσο όρο, σερβίροντας το 46% των καλαθιών των συμπαικτών του όταν είναι στο παρκέ¹⁾Ερωτώμενος σχετικά, για το τι άλλαξε και φέτος έχει career highs με τα ανωτέρω νούμερα, η απάντησή του ήταν περιπαικτική προς τον πρώην συμπαίκτη του και πολύ καλό του φίλο DeRozan, λέγοντας χαρακτηριστικά “Τόσα χρόνια πάσαρα στον DeRozan, πως να βγάλω assists;!”.. Μόνη ανησυχία η υγεία του Kawhi, που έχει ήδη κάτσει στα τρία από τα 12 παιχνίδια της ομάδας (ένα στα τέσσερα, ήτοι το 25% αυτών), με τον ίδιο, ωστόσο, να δηλώνει καθησυχαστικά πως στα κρίσιμα του τριμήνου Απρίλη – Ιούνη που έχει νόημα να είναι στο 100%, θα φροντίσει να είναι ακριβώς σε αυτό το ποσοστό ετοιμότητας.

#2

Record: 9-2

Και αν οι Raptors κατέχουν το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας με μόνο μία ήττα, έχει τη σημασία του το γεγονός πως αυτή η ήττα ήρθε από τα “Ελάφια” της Πολιτείας του Wisconsin. Μετά και το συντριπτικό τους πέρασμα και από το Golden State, οι Bucks έχουν το τρίτο καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας. Αλλά είναι η γενική εικόνα των αναμορφωμένων υπό τις οδηγίες του Budenholzer Bucks που τους φέρνουν τόσο ψηλά στην κατάταξη, τόσο των κανονικών NBA rankings, όσο και των δικών μας εδώ power rankings. Οι Bucks έχουν τη μεγαλύτερη αύξηση του ποσοστού των σουτ που παίρνουν από τα 7,25 (από 30% των επιθέσεών τους, σε κοντά 45% αυτών, όντας πρώτοι στη σχετική λίστα), ενώ ταυτόχρονα έχουν σκοράρει περισσότερους πόντους στο ζωγραφιστό σε κάθε μία από τις αναμετρήσεις τους, ένα ζωγραφιστό που όταν το πατήσει ο Giannis κατεδαφίζει ό,τι βρεθεί στο διάβα του προς το καλάθι. Παίρνουν, δηλαδή, όλα εκείνα τα σουτ που το σύγχρονο, έξυπνο μπάσκετ επιτάσσει. Είναι top-5 στη Λίγκα, τόσο σε offensive rating, όσο και σε defensive, μα και σε pace. Μόνη ανησυχία, τα ελεύθερα τρίποντα που η άμυνά τους επιτρέπει, μελανό σημείο όλων των ομάδων των coach Bud ως τώρα.

#3

Record: 7-4

Irving πριν κουρευτεί: Σε έξι παιχνίδια, 14/4,8/5,5 με 39,1/24,1/69,2, ποσοστά σε σύνολο/τρίποντα/βολές αντίστοιχα. Σε τέσσερα παιχνίδια μετά τον μπαρμπέρη: 27/4,8/5 με 60/56,3/92,3. Η αλήθεια είναι ότι οι Κέλτες δεν έχουν ξεκινήσει τη χρονιά όσο dominant περιμέναμε και προς ώρας χάνουν το παιχνίδι των εντυπώσεων -αλλά και της ουσίας- από Raptors και Bucks, με αυτό οφείλεται κυρίως σε δυο παράγοντες: από τη μία, η άμυνά τους έχει κρατηθεί στα γνωστά επίπεδα (δεύτεροι σε DefRtg), αλλά η επίθεση περνάει από χίλια κύματα. Είναι τέταρτοι από το τέλος σε επιθετική παραγωγή και στις 10 χειρότερες ομάδες της Λίγκας σε efg% και TS%. Το παραπάνω είναι πιθανή απόρροια του ευχάριστου μεν, προβλήματος δε, του πως θα ταιριάξουν όλοι στην ομάδα. Ο Hayward ακόμα δεν θυμίζει σε τίποτα τον all star forward που απολαύσαμε στους Jazz, ο Jaylen Brown τώρα αρχίζει και ανοίγει το γκάζι, ενώ ο Terry Rozier δεν έχει βρει ακόμη το χώρο και το χρόνο να επαναλάβει τα κατορθώματα των περσινών Playoffs. Aκόμα κι έτσι είναι τέταρτοι στην Ανατολή και μόνο προς τα πάνω μπορούν να ανέβουν.

#4

Record: 7-5

H Indiana ήρθε για να μείνει, δείχνοντας ότι η περσινή πορεία κάθε άλλο παρά φωτοβολίδα ήταν. Και με τέτοιο Oladipo δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό. Ο πιο βελτιωμένος παίκτης της περσινής σεζόν συνεχίζει να παίζει σε επίπεδα all-star, όντας εξαιρετικός σε άμυνα κι επίθεση, ενώ το τρίποντο-μαχαιριά κόντρα στους Celtics επιβεβαίωσε και τον clutch χαρακτήρα του. Η άμυνα είναι αυτή που οδηγεί την ομάδα καθώς είναι 5οι σε DefRtg. Ο Evans δεν έχει ακόμη προσαρμοστεί με το νέο σύνολο, παίζει λιγότερο από 20mpg, μαζεύει λιγότερα rebounds από τον Bodganovic και βγάζει ίδιο αριθμό assists με τον Sabonis. Μιας και ο λόγος στον Λιθουανό, είναι και φέτος εξαιρετικός, είναι πρώτος rebounder και δεύτερος σκόρερ της ομάδας, ενώ από την άλλη, ο βασικός Turner συνεχίζει να απογοητεύει, μην μπορώντας ακόμα να κάνει το αναμενόμενο ξεπέταγμα. Από την άνοδο ή μη του Turner θα εξαρτηθούν εν πολλοίς ο τύχες της ομάδας, καθώς ο Oladipo είναι ξεκάθαρα ο ηγέτης, αλλά μόνος του θα τους φτάσει ως ένα σημείο.

#5Record: 7-5

Μέχρι τη νίκη στην έδρα των Pacers, οι Sixers είχαν ρεκόρ 6-5 με μόνο νίκες εντός έδρας και μόνο ήττες εκτός έδρας. Η έβδομη συνολικά και πρώτη εκτός έδρας νίκη δεν διαφοροποίησε ιδιαίτερα τα πράγματα. Η Philly φέτος κινείται ανάλογα με τις -μεγάλες- ορέξεις του Embiid, ο οποίος μετράει 27,7/12,4/3,4/2,3 με σχεδόν ενάμισι εύστοχο τρίποντο και 80% βολές. Κατά τα άλλα, θα μπορούσαμε να σταθούμε στο τουλάχιστον νωθρό ξεκίνημα του Saric ή να πούμε για τον πάντα συγκινητικό McConnell, αλλά ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι ο Markelle Fultz και δευτερευόντως η συνύπαρξή του με τον Simmons. Ο Fultz, άσχετα αν είναι βασικός ή όχι, δεν μπορεί να παίξει μαζί με τον Simmons όσο κανείς από τους δυο δεν μπορεί να σουτάρει, ενώ, και άσχετα με το τρίποντο, ο Fultz είναι παραγωγικός όταν παίζει χωρίς τον Αυστραλό και γίνεται εκείνος ο μαέστρος της ομάδας. Το μακρινό σουτ είναι το βασικότερο πρόβλημα της ομάδας, αφού πλην του σταθερού Redick και των γνωστών Covington-Saric, οι υπόλοιποι που σκοράρουν σταθερά πίσω από 7,25 είναι ο rookie Landry Shamet και οι ψηλοί Embiid και Muscala.

#6

Record: 6-5

Πιστέψατε ότι οι Hornets θα είναι φέτος βαρετοί; Σκεφτείτε το ξανά. Ο νέος head coach, James Borrego, έχει καταφέρει να δείξει σε αυτά τα πρώτα 11 παιχνίδια πως ήρθε για να αφήσει το στίγμα του, το οποίο προς ώρας είναι επιθετικό. Η Charlotte έχει (κρατηθείτε) το τέταρτο καλύτερο offensive rating στη Λίγκα με 115,3, την στιγμή που το αντίστοιχο στην άμυνα δεν είναι καθόλου κακό, και φτάνει στο 107,4. Πρωτοστάτης αυτής της εκκίνησης των Hornets δεν είναι άλλος από τον Kemba Walker, που προς το παρόν σπάει τα κοντέρ: 28,1 πόντοι μέσο όρο, 5,9 assists, 4,2 rebounds και ποσοστό που φτάνει το 47,1%. Και σε ομαδικό επίπεδο πάντως, δεν πάνε πίσω. Ο Borrego έχει καταφέρει να βγάλει όλα τα δυνατά σημεία των παικτών του. Mέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Charlotte είναι ομάδα-φόβητρο όσον αφορά το rim protection, με6,5 blocks ανά παιχνίδι, τρίτη στο NBA²⁾Κατά τα άλλα θα της έλειπε ο Howard…, βρίσκεται στην πέμπτη θέση όσον αφορά τα επιτυχημένα τρίποντα, 10η σε ποσοστό ευστοχίας και έβδομη σε assists. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον.

#7

Record: 5-5

Ξεκίνησαν με ένα 4-0, για να προσγειωθούν στην σκληρή πραγματικότητα του 4-5. Ωστόσο, η νίκη τους κόντρα στους Magic τους επανέφερε στο .500 με τον Andre Drummond να κυριαρχεί κάτω από τα καλάθια. Μέχρι στιγμής έχουμε δει τους Pistons να στηρίζονται αρκετά στην αμυντική τους λειτουργία και αν ο Reggie Jackson αποφάσιζε να παίξει άμυνα, τα πράγματα ίσως να ήταν ακόμα καλύτερα, ειδικά σε καταστάσεις που πήγαν τα ματς στον πόντο και χάθηκαν. Το μεγάλο τους πρόβλημα, ωστόσο, βρίσκεται στην επίθεση, όπου πλην των Jackson, Drummons και Blake Griffin ουδείς άλλος φαίνεται να μπορεί να κάνει το step up και να βοηθήσει την ομάδα. Όσο κρατάει, όμως, ο Griffin, οι Pistons θα βρίσκονται πέριξ των θέσεων των Playoffs.

#8

Record: 5-5

Οι Heat είναι η πιο αλλοπρόσαλλη ομάδα της Λίγκας ως τώρα. Ενδεχομένως και της τελευταίας τριετίας συνολικά. Μία διαρκής μεταμόρφωση από Dr. Jekyll σε Mr Hyde είναι στην καθημερινότητα των φιλάθλων. Οι ήττες τους είναι από Orlando, Charlotte (x2), Atlanta και Sacramento, ενώ έχουν νικήσει, και μάλιστα άνετα, Spurs, Blazers και Pistons. Βγάλε άκρη δηλαδή. Μία άκρη που προς ώρας δεν έχουμε καταφέρει να βγάλουμε ούτε με το rotation της ομάδας, όπου μόλις πέντε παίχτες έχουν αγωνιστεί και στα 10 παιχνίδια, οι Richardson, McGruder, Adebayo, Johnson, Olynyk, ενώ πάνω από 30 λεπτά μέσο όρο αγωνίζονται μόνο οι δύο πρώτοι. Η ομάδα βρίσκεται στη μέση σε όλα τα metrics ως τώρα, και μόνο ξεκάθαρο θετικό σημείο αναφοράς είναι ο Richardson, που διαρκώς ανεβάζει το ρεκόρ πόντων του, έχει US% στο 24% και PER στο 17,5. Στον αντίποδα, η άμυνα δείχνει να μπάζει σοβαρά, επιτρέποντας 119 πόντους ανά 100 κατοχές στo σερί ηττών από Kings, Hornets, Hawks, όταν και οι αντίπαλοί τους σούταραν με 44% από το τρίποντο. H αλήθεια είναι πως, με το ρόστερ να έχει συνέχεια από πέρσι και πρόπερσι, περιμέναμε μια κάποια καλύτερη εικόνα ως τώρα από την ομάδα του εξαιρετικού coach Spoelstra.

#9

Record: 5-6

Μια χαρά τα πάνε οι Nets, τηρουμένων των αναλογιών. Oι ήττες τους ήταν αναμενόμενες (Pelicans, Warriors), ενώ η νίκη τους κόντρα στους Sixers είναι μέχρι στιγμής το highlight τους. Ο Kenny Atkinson κάνει μια εξαιρετική δουλειά, δείχνοντας να έχει “δέσει” καλά τους βασικούς του παίχτες, ενώ παίχτες από τον πάγκο έρχονται και δίνουν τα μέγιστα. Ο Caris LeVert είναι σαφώς αυτός που ξεχωρίζει μέχρι στιγμής με 20,6 πόντους, 4,6 rebounds και 3,9 assists μέσο όρο, με τους Russell, Harris και Dinwiddie (ο οποίος έρχεται από τον πάγκο) να έχουν μια σταθερά καλή all-around παρουσία. Σημείο αναφορά και ο Jarrett Allen, με το μεστό inside παιχνίδι του και το εξαιρετικό rim protection (1,8 blocks). Όλα τα παραπάνω έχουν φέρει του Nets σε ένα offensive rating της τάξης του 111 (11οι στο NBA), ενώ παράλληλα έχουν την ένατη καλύτερη άμυνα. Τους βλέπουμε να συνεχίζουν να κινούνται εκεί γύρω.

#10

Record: 3-8

Δεν θα το κρύψουμε, μέχρι στιγμής οι Hawks είναι από τις ένοχες απολαύσεις μας, αφού έχει πάντα ενδιαφέρον να βλέπεις υλικό το οποίο αποτελείται από νεαρούς (και από τον Vince Carter) να προσπαθεί να βρει χημεία. Aν υπάρχει κάτι που αξίζει να αναφέρουμε από τα μέχρι τώρα παιχνίδια των Hawks, αυτό είναι το θράσος που έχουν. Ο Trae Young δείχνει πως είναι όντως “ψήγμα” Steph Curry, ο John Collins αρχίζει και καταλαβαίνει πολύ περισσότερα για το παιχνίδι και ο Omari Spellman διαθέτει προοπτική. Προς το παρόν βρίσκονται στην 12η θέση της Ανατολής, αλλά έχοντας αυτό το θράσος για οδηγό, ίσως τους δούμε να ανέβουν λίγες θέσεις. Μοναδικό “μελανό” σημείο της παρουσίας του Young είναι το γεγονός πως είναι ο παίχτης με το χειρότερο plus/minus στην Λίγκα, ανάμεσα στους βασικούς point guards, αποτέλεσμα της κακής του αμυντικής παρουσίας, όπου και εύκολα απογοητεύεται σε φάσεις παρατώντας τες ουσιαστικά στη μέση.

#11Record: 4-8

Η σεζόν των Knicks πάει όπως την είχαμε στο μυαλό μας μέχρι στιγμής. Το μπάσκετ που παίζουν κάτω από τις οδηγίες του David Fizdale είναι γρήγορο και ορθολογικό, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν εκείνοι οι παίχτες που θα κάνουν τους Knicks να είναι υπολογίσιμη δύναμη. Ωστόσο, σε ατομικό επίπεδο, υπάρχουν πράγματα που ξεχωρίζουν, όπως το εξαιρετικό ξεκίνημα του Tim Hardaway Jr., ο οποίος είναι και ο κύριος λόγος που οι Knicks έχουν καταφέρει να σημειώσουν τέσσερις νίκες. Ωστόσο, το θράσος του Fizdale, το οποίο το επέδειξε σε μεγάλο βαθμό και στο Memphis, έχει να κάνει με περιπτώσεις τύπου Alonzo Trier και Damyean Dotson, που ζουν το όνειρό τους. Ειδικά ο Dotson μετράει μέχρι στιγμής, 12,2 πόντους μέσο όρο και 5,7 rebounds σε μια από τις αποκαλύψεις της σεζόν. Παράλληλα, σε ομαδικό επίπεδο, οι Knicks έχουν να επιδείξουν καλά πράγματα σε ορισμένους στατιστικούς τομείς, όπως τα rebounds (έκτοι στο NBA με 45,4 ανά παιχνίδι) και ειδικότερα τα επιθετικά rebounds, στα οποία είναι πρώτοι με 12,3, με σημαντική τη συνεισφορά σε αυτόν τον τομέα του Enes Kanter. Συνολικά, σε επίπεδο offensive και defensive ratings τα πράγματα είναι από μέτρια ως άσχημα (20οι σε offensive rating, 16οι σε defensive), αλλά αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται για μια νεανική ομάδα, έχουμε όλη τη διάθεση να κάνουμε υπομονή. Α, περιμένουμε να βρει ρυθμό και ο Kevin Knox.

#12Record: 4-7

Το Orlando μπορεί να βρίσκεται σε ρεκόρ 4-7, ωστόσο κάποιες από τις νίκες του -έστω και κόντρα στους Cetlics που δεν έχουν βρει ρυθμό- αποτέλεσαν ευχάριστες εκπλήξεις. Είναι σαφές, όμως, πως η ομάδα του Steve Clifford έχει πολλά πράγματα να διορθώσει στο παιχνίδι της. Αυτό που προβληματίζει ίσως περισσότερο απ’όλα είναι το γεγονός πως οι Magic επιδίδονται σε 13,1 λάθη ανά παιχνίδι, νούμερο που τους φέρνει στην έκτη θέση σχετικά στο NBA. Και όταν μια ομάδα είναι έκτη σε λάθη, την στιγμή που το pace της φτάνει στο 99,3 και την φέρνει στην 20ή θέση της Λίγκας, τότε καθίσταται σαφές πως το πρόβλημα είναι αρκετά μεγάλο στη Florida. Δεν είναι τυχαίο επίσης, εξαιτίας των πολλών λαθών, πως το Orlando αποτελεί την χειρότερη επίθεση στο NBA, με 101,3 πόντους. Σε ατομικό επίπεδο, όπως ήταν αναμενόμενο οι Gordon, Vucevic και Fournier είναι εκείνοι που ξεχωρίζουν, χωρίς ωστόσο να έχουν την βοήθεια εκείνη που να επιτρέπει στους Magic να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο. Augustin και Ross κάνουν μεν μια αξιοπρεπή χρονιά, αλλά στην πράξη είναι περισσότερο ρολίστες, ενώ η απογοήτευση μέχρι στιγμής είναι ο Jerian Grant, ο οποίος έχοντας μπροστά του τον 30χρονο Augustin περιμέναμε πως θα έδινε περισσότερα. Εξαιρετικό upside, όπως το περιμέναμε, έχει ο Bamba, ο οποίος per 36 Minutes μετράει 11,3/10,4/3. Ωστόσο, η συνολική εικόνα λέει πως και οι τέσσερις νίκες πολλές τους είναι.

#13

Record: 2-8

Τι κι αν επέστρεψε ο Dwight Howard; Η εικόνα των Wizards παραμένει το ίδιο θλιβερή. Με ρεκόρ 2-8, και έχοντας μία από τις τρεις χειρότερες άμυνες του NBA και μία από τις οχτώ χειρότερες επιθέσεις, ο Scott Brooks έχει πολύ δουλειά ακόμα μπροστά του για να “ισιώσει το καράβι”. Ωστόσο, είναι από εκείνες τις φορές που το αγωνιστικό κομμάτι μιας ομάδας μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, και αυτό γιατί οι παίχτες των Wizards φαίνεται να έχουν δικές τους ατζέντες πάνω στο παρκέ. Αυτά δεν είναι δικά μας λόγια, αλλά των John Wall και Bradley Beal. Τα νούμερα της backcourt παραμένουν υψηλά, Otto Porter και Kelly Oubre έχουν μια all-around παρουσία, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει μεταξύ τους χημεία είναι αυτό που τους σκοτώνει. Και ναι, προφανώς είναι αστείο να μιλάμε για θέμα χημείας σε μια ομάδα που ο κορμός της βρίσκεται μαζί για αρκετά χρόνια, αλλά και όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ας λύσουν πρώτα τα μεταξύ τους θέματα και μετά μπορούμε να πιάσουμε και το αγωνιστικό, συνεπώς.

#14

Record: 3-9

Άμυνα δεν παίζουν, στην επίθεση δεν βάζουν, και το Hoiball αγνοείται -προς το παρόν, ένα παρόν που διαρκεί ήδη τέσσερα χρόνια. Δεχόμαστε πως με τις επιστροφές των Dunn, Markkanen, Valentine και Portis τα πράγματα θα βελτιωθούν, αλλά μέχρι τότε θα πονάνε λίγο τα μάτια μας, ειδικά με την αμυντική διάθεση που δείχνει ο Jabari Parker. Οπότε τι κρατάμε από αυτά τα 12 παιχνίδια των Bulls; Τα rebounds και τη δημιουργία. Στον πρώτο τομέα, το Chicago είναι 11ο στο NBA, όσο ακριβώς και στον δεύτερο. Το κομμάτι του rebounding, είναι κάτι που μοιράζεται μεταξύ των παιχτών του Hoiberg, αν και η απουσία του Portis θα “πονέσει” αρκετά την ομάδα στον τομέα αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τις assists, αφού ο Dunn θα μείνει εκτός δράσης για άλλες τέσσερις βδομάδες περίπου, πράγμα που σημαίνει πως οι assists θα πέσουν. Όσον αφορά τους παίχτες, αν υπάρχει κάτι θετικό από τις απουσίες των βασικών, αυτό είναι το γεγονός πως έχουν ξεπηδήξει από τον πάγκο περιπτώσεις παιχτών όπως ο Antonio Blakeney. Είναι ξεκάθαρο, όμως, πως παίχτες όπως ο προαναφερθέντας, δεν είναι εκείνοι που θα πάρουν τους Bulls από το χεράκι για να τους ξεκολλήσουν. Με τις επιστροφές των βασικών να αργούν για αρκετές βδομάδες ακόμα, δεν βλέπουμε πως θα καλυτερέψει η κατάσταση στους Bulls. Θεωρητικά, για αυτούς, ευτυχώς που υπάρχει o LaVine που επιθετικά δείχνει να έχει ωριμάσει εντυπωσιακά, αλλά και ευτυχώς που υπάρχει και το Cleveland.

#15Record: 1-10

Ο coach Lue πήρε $15 εκατ. αποζημίωση για να αποχωρήσει από το τιμόνι της ομάδας, μετά από μόλις έξι παιχνίδια στη σεζόν. Ο Kevin Love πήρε μία επέκταση $120 εκατ. για να πάρει trade, μόνο και μόνο για να φανεί μετά πως η συγκεκριμένη επέκταση μάλλον θα δυσκολέψει τη μετακίνησή του παρά το αντίθετο. Ο τραυματισμός του στο πόδι, που θα τον αφήσει κοντά δύο μήνες εκτός, επίσης δεν βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση. Ο J.R. Smith ζητάει δημόσια trade, o Korver μιλάει για αθέτηση συμφωνίας που είχε με την ομάδα, ώστε να μείνει ελεύθερος αν φύγει ο LeBron, ο George Hill μία παίζει, δύο δεν παίζει, ο Larry Nance Jr., χωρίς τον LeBron να τον τροφοδοτεί, θυμίζει μέτριο παίχτη της Κινέζικης Λίγκας, ο Clarkson παραμένει ο εκνευριστικός και εκτός τόπου και χρόνου Clarkson, μα το πιο ανησυχητικό από όλα είναι που η επένδυση της ομάδας για το μέλλον, ο Collin Sexton, που βρωμάει από παντού bust μόλις μετά από 11 παιχνίδια. Ένας Sexton, που η έλευσή του στη θέση του LeBron, είναι η μόνη αλλαγή σε σχέση με την ομάδα που εμφανίστηκε στους περσινούς Τελικούς. Σε περίπτωση που ακόμα κάποιοι/ες αναρωτιέστε για το ποια είναι η επίδραση του James σε μία ομάδα και στους συμπαίκτες του. Μόνο θετικό πως, όπως όλα δείχνουν, θα κρατήσουν το pick του 2019 τους, μιας και αν δεν είναι top-10 θα πάει στην Atlanta. Ένα ακόμα αρνητικό, ότι θα το διαλέξουν αυτοί για αυτούς, και όχι κάποιος τρίτος που ξέρει.