O Καλός, ο Κακός, ο Άσχετος και η Κασσάνδρα #8

Posted on Dec 21 2015 - 8:20pm by The Ball Hog

Ξεκίνημα της ένατης, αισίως, fantasyακής εβδομάδας και στο Ball Hog σας ξεναγούμε στους Καλούς, Κακούς και Άσχετους της εβδομάδας που τελείωσε, ενώ κάνουμε τη συνήθη προσπάθεια να διαβάσουμε πίσω από τις καραμπόλες τραυματισμών και εσωτερικών συσχετισμών των ομάδων, ώστε να διακρίνουμε fantasyακά διαμάντια στη “λάσπη” των FAs. Για πάμε!

NBA FANTASY 600x450

Ο Καλός

Άγγιξε το quadruple double ο Ricky Rubio κόντρα στους Knicks, με τον Ισπανό guard να έχει 9 πόντους, 10 rebounds, 12 assists κι 8 κλεψίματα….

….με τον Carmelo Anthony, όμως, να είναι ασυνήθιστα all-around, έχοντας 20 πόντους, 15 rebounds και 9 assists, οι Knicks πήραν το παιχνίδι με 102-107.

Πολύ ανεβασμένος ο Jordan Hill, ο οποίος έχει βρει ρυθμό και μας γλιτώνει από την παρατεταμένη παρουσία του Ian Mahinmi στο παρκέ. Κόντρα στους Raptors σημείωσε 20 πόντους και 13 rebounds, βγάζοντας την βδομάδα με double double μ.ο. 12,5 πόντων και 10,3 rebounds.

Με την περιφέρεια της Washington αποδεκατισμένη, ο Jared Dudley βγήκε μπροστά και έγραψε κόντρα στην Charlotte 19 πόντους, 9 rebounds, 4 assists, 2 κλεψίματα. Όσο βρίσκει χρόνο, θα προσφέρει, και ειδικά εν τη απουσία του Beal, είναι αρκετά σταθερός. Έπρεπε να λείψει και ο Otto Porter πάντως για να θυμίσει τον παλιό καλό του εαυτό.

O Arron Afflalo είναι on fire, και τελευταία έχει αναλάβει να τραβάει την επίθεση των Knicks. Κλείνει την εβδομάδα με μ.ο. 23 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά, προσφέροντας 2,3 τρίποντα και 4,3 rebounds. Καλύτερο παιχνίδι κόντρα στους Timberwolves, όταν και σημείωσε 29 πόντους.

Ο Κακός

Ο Kyle Lowry δεν ήταν απόλυτα κακός κόντρα στην Charlotte. Σημείωσε 20 πόντους, ενώ έδωσε και 7 assists. Ωστόσο τα 6/29 σουτ που επιχείρησε, πιθανότατα ανατίναξαν τις προσπάθειες των ιδιοκτητών του για επικράτηση στην ευστοχία στα FGs για το εβδομαδιαίο match up τους.

Οι Utah Jazz παρασύρθηκαν κανονικά από τον τυφώνα των Spurs, με όλους τους παίκτες να κινούνται στην μετριότητα. Χειρότερος όλων ο Gordon Hayward ο οποίος σε 22 λεπτά έμεινε στους 4 πόντους και 2 rebounds. Τουλάχιστον επανήλθε στα επόμενα παιχνίδια σε κανονικά, για αυτόν, επίπεδα.

O Kristaps Porzingis είναι ακόμα ζαλισμένος από την σύγκρουση με το rookie wall1)φράση που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την ”κοιλιά” που συνήθως όλοι οι rookies κάνουν κάποια στιγμή κατά την πρώτη τους χρονιά στο ΝΒΑ, μην όντας εξοικειωμένοι με τη συχνότητα και την ένταση των αγώνων σε αυτό το επίπεδο. Δείχνει να δυσκολεύεται υπερβολικά να αφήσει την μπάλα στο καλάθι. Τα 0/6 σουτ κόντρα στο Portland είναι ενδεικτικά του προβλήματος. Ο ίδιος δήλωσε πως η διαφορά του ρυθμού των αγώνων σε σχέση με το Ευρωπαϊκό μπάσκετ άρχισε να τον επηρεάζει. Περιμένουμε αντίστοιχες πτώσεις και για τους υπόλοιπους rookies που ξεκίνησαν δυναμικά.

Ο Άσχετος…

Στους άσχετους, λόγω πρότερου μειωμένου χρόνου, αλλά καθόλα αναμενόμενο το ξέσπασμα του Bobby Portis το Σάββατο. Μετά την τιτανομαχία των Bulls με τους Pistons, την επόμενη μέρα στη Charlotte, o Gasol ξεκουράστηκε κι ο rookie από το Arkansas έδειξε το ταλέντο του, βάζοντας 20 πόντους με 2 τρίποντα και είχε κι 11 rebounds σε μόλις 23 λεπτά. Ο Hoiberg δηλώνει συνεχώς ότι ο Portis θα πάρει σημαντικά λεπτά μέσα στη χρονιά. Αναμένουμε.

Μέρες Linsanity έζησε την Πέμπτη ο Jeremy Lin. O Lin εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Batum, που δεν αγωνίστηκε λόγω ίωσης, και έπαιξε 47 λεπτά και είχε 35/5/4 και 2 τάπες, βάζοντας για πρώτη φορά πάνω από 30 πόντους από το Νοέμβρη του 2013.

Ο Mason Plumlee την βδομάδα που μας πέρασε σούταρε βολές με 84,2% ευστοχία, σε ένα όχι μικρό δείγμα 19 βολών. Ο ίδιος Mason Plumlee που την περσινή χρονιά είχε από την γραμμή των βολών 49,5%. Αν χάσατε την κατηγορία των βολών από τον Plumlee, δικαιούστε να νιώθετε άσχημα.

…και η Κασσάνδρα

Τρεις ομάδες με τον βραχνά των δύο παιχνιδιών αυτή τη βδομάδα. Ο λόγος για τους Golden State Warriors (2η σερί εβδομάδα), τους Milwaukee Bucks και τους Toronto Raptors.

Περίπου δύο εβδομάδες θα μείνει εκτός δράσης ο Bradley Beal κι όταν επιστρέψει θα έχει αρχικά περιορισμό λεπτών. Όπως έδειξαν οι Wizards, ήρθε η στιγμή να δείξει κάποια πράγματα η φετινή τους επιλογή στο draft, ο Kelly Oubre Jr. Στις μεγάλες λίγκες, μπορεί να αποτελέσει μια αξιοπρεπή λύση για 10ο παίκτη αναμένοντας ξεσπάσματα, όπως αυτό με τους Spurs που είχε 18 πόντους και 3 rebounds με 2 τρίποντα.

Ο Tristan Thompson είχε μία αναλαμπή στο παιχνίδι κόντρα στους Thunder με 14 πόντους και 15 rebounds. Γενικά πάντως παραμένει μία χρυσοπληρωμένη μετριότητα, και το παιχνίδι αυτό διέκοψε μια σειρά παιχνιδιών στα οποία μάτωνε για να βρει το καλάθι. Ο ερχομός των Irving και Shumpert, και ιδίως του πρώτου ενδέχεται να δώσει ένα φιλί ζωής στο επιθετικό του παιχνίδι, αν όμως δε συμβεί αυτό τότε τα rebounds μπορούν να βρεθούν και αλλού.

Mία καλή τέτοια πηγή θα ήταν η frontline του Chicago. Είναι σαφές πως οι παίκτες που την απαρτίζουν χάνουν μεγάλο κομμάτι της αξίας τους λόγω του ψηλού ανταγωνισμού που προκύπτει από την πληρότητα της. Ωστόσο και με δεδομένα τα διαπιστευτήρια που παρέχει ο Portis, θεωρώ θέμα χρόνου το trade που θα στείλει κάποιον από τους ψηλούς σε άλλη ομάδα. Φαβορί για μετακόμιση είναι οι Joakim Noah και Taj Gibson, οι οποίοι αν βρουν χρόνο δίνουν εξαιρετικά νούμερα, ο καθένας στις κατηγορίες του. Το ρίσκο είναι ενδεχομένως ψηλό, ωστόσο αξίζει να κυνηγήσετε τους παραπάνω παίκτες τώρα όσο είναι διαθέσιμοι σε μικρές λίγκες, ή μέσω trade στις μεγάλες, πριν γίνουν περιζήτητοι εν μία νυκτί.

Στις 26 Δεκεμβρίου επιστρέφει από την παρατεταμένη απουσία του λόγω τραυματισμών και τιμωρίας ο Al Jefferson. Η Charlotte έχει πιάσει δαιμονισμένο ρυθμό, και δύσκολα ο Jefferson θα έχει ξανά φέτος τον ρόλο που είχε τις προηγούμενες χρονιές. Ωστόσο η επάνοδος του σίγουρα επιφέρει σημαντική μείωση της αξίας των Hawes, Kaminsky και Zeller, χωρίς να είναι ακόμα σίγουρο το ποιος θα πληρώσει την επιστροφή αυτή περισσότερο.

Ο Dwight Powell έδινε σταθερά πόντους και rebounds. Έμοιαζε μια καλή λύση ειδικά για τις πιο βαθιές λίγκες. Ο ερχομός όμως του Javale McGee δείχνει να τον ρίχνει στο rotation. Το δείγμα είναι αρκετά μικρό και περιλαμβάνει τα δύο τελευταία παιχνίδια, ωστόσο ίσως έχει έρθει ο καιρός να κινηθείτε για τον σούπερ- Γκούφι του ΝΒΑ χωρίς να προκαλέσετε κύματα χλευασμού στους αντιπάλους σας. Τα κοψίματα, τα rebounds και η ευστοχία του αποζημιώνουν, για το χαμηλό ποσοστό στις βολές, στις οποίες όμως προς το παρόν και στα λίγα λεπτά που παίζει δεν πηγαίνει συχνά. Για παίκτες που έχουν ήδη DeAndre, Drummond, Noel ή αντίστοιχους ψηλούς, είναι ιδανικό συμπλήρωμα.

Ο Zach Randolph επιτέλους γερνάει, και αντιμετωπίζεται ανάλογα με τα χρόνια του. Την βδομάδα που μας πέρασε είχε 22.8 λεπτά μ.ο. και σημείωσε 7,8 πόντους και 6,3 rebounds ανά παιχνίδι. Πολύ χαμηλά για την αξία του. Ωστόσο, όσοι τον επέλεξαν ψηλά θα έπρεπε να περιμένουν κάποια στιγμή τις συνέπειες του γήρατος. Είναι αργά για να τον ανταλλάξετε, αλλά δεν είναι αργά για να κυνηγήσετε τον Jeff Green, που δεν έχει προλάβει να σημειώσει τρομερά νούμερα αυτή τη βδομάδα που αντικατέστησε τον Randolph λόγω αστοχίας. Τα 35,5 λεπτά συμμετοχής του όμως προϊδεάζουν θετικά για το μέλλον του. Τρέξτε.

Εν τω μεταξύ, στο βασίλειο του Orlando, ο Channing Frye πάει καλά ενώ βρίσκεται μόλις στο 1,3% των ομάδων του ESPN, ο Jason Smith παίρνει αρκετό χρόνο συμμετοχής, ο Fournier καταρρέει, αλλά που και που εκτινάσσεται σε μεμονωμένα παιχνίδια, ενώ ο Oladipo παραμένει ερωτηματικό. Με λίγα λόγια, Scott Skiles ο φαντασιακός κόσμος σε απεχθάνεται. Oι παίκτες των Magic, με εξαίρεση τους πολύ βασικούς, θα εναλλάσσονται σε αξία και λεπτά συμμετοχής από παιχνίδι σε παιχνίδι, όντας εντελώς αναξιόπιστοι για όλα τα weekly formats.

Κι όμως, ο Lance Thomas απέκτησε φαντασιακή αξία. Παρά την άνοδο του Afflalo, κερδίζει συνεχώς χρόνο συμμετοχής, σκοράροντας υπερβολικά για τα δεδομένα του. Έχει μ.ο. 13 πόντους στα 4 τελευταία παιχνίδια του και σίγουρα πρέπει να αποκτηθεί σε κάθε μεγάλη λίγκα. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο ρόστερ του 2,5% των ομάδων του ESPN.

Καλή fantasyακή εβδομάδα σε όλους σας (αν και ξέρουμε πως μόνο για ακριβώς τους μισούς θα πιάσει η συγκεκριμένη ευχή)!

References
1 φράση που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την ”κοιλιά” που συνήθως όλοι οι rookies κάνουν κάποια στιγμή κατά την πρώτη τους χρονιά στο ΝΒΑ, μην όντας εξοικειωμένοι με τη συχνότητα και την ένταση των αγώνων σε αυτό το επίπεδο