Το παρόν κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στο Τεύχος #7 του εβδομαδιαίου περιοδικού M2M (Man to Man) που κυκλοφορεί κάθε Τρίτη μαζί με την εφημερίδα Live Sport.
Charlotte Hornets: “Κάνοντας Σωστά τα Απλά”
Στα ξεκινήματα της σεζόν 2016-17 οι Charlotte Hornets εξελίσσονται σε μια από τις καλύτερες ομάδες στο ΝΒΑ. Με ρεκόρ 6-2, και πριν το παιχνίδι κόντρα στους Cavs, έχουν χάσει μόνο από Celtics και Raptors, κερδίζοντας “επαγγελματικά” όποιον άλλο βρέθηκε ως τώρα στον δρόμο τους.
Το μπάσκετ της ομάδας του Steve Clifford που έχει κατηγορηθεί ως “βαρετό”, στην πραγματικότητα διέπεται από μια κρυφή αρμονία και πειθαρχία, η οποία, όμως, δεν καταπνίγει, αλλά αναδεικνύει τις καλύτερες αρετές των παικτών του. Αυτό το ισορροπημένο μπάσκετ ουσιαστικά αποτυπώνεται σε δύο όψεις – κλειδιά: δυνατή και καθαρή άμυνα, και μεθοδική και προσεκτική επίθεση.
Το σήμα κατατεθέν των Hornets είναι φυσικά η άμυνα. Πολλές περιστροφές, “καθαρά” μαρκαρίσματα (όποιος παίζει με την Charlotte αποσπά μόλις 18,5 βολές και 18 fouls ανά παιχνίδι), δεν επιλέγουν το κλέψιμο, ενώ rim protection συναντά κανείς αν και εφόσον εμφανίζεται ο Hibbert. Το θέμα βεβαίως είναι άλλο: τα wingspan της τριάδας Batum – Kidd-Gilchrist – Williams δημιουργούν ένα δάσος από χέρια, με αποτέλεσμα οι Hornets να είναι πρώτοι στη λίγκα σε αμυντικά rebounds, με τους τρεις να είναι οι πρώτοι rebounders της ομάδας.
Η αμυντική τακτική της Charlotte συνίσταται στη δημιουργία των χειρότερων δυνατών συνθηκών για επίθεση στον αντίπαλο, κλείνοντας χώρους, ιδιαίτερα κοντά στο καλάθι, και αναγκάζοντας τον αντίπαλο να επιτίθεται κυρίως από το -απαίσια γνωστό και άχαρο- midrange. Παράλληλα, μαρκάρουν τα μακρινά σουτ με μοναδική προσήλωση. Tο κλείσιμο στο καλάθι οδηγεί στους αντιπάλους τους να επιλέγουν το τρίποντο πολύ (30,5% των αντίπαλων επιθέσεων), όμως εκεί βρίσκουν κυριολεκτικά τα χέρια των Hornets κολλημένα στη μούρη τους: το 80% των σουτ τριών πόντων (πρώτοι στη λίγκα) και των σουτ γενικά (δεύτεροι στη λίγκα) των αντιπάλων των Hornets είναι υπό πίεση! Αν σε αυτό προσθέσει κάποιος ότι οι αντίπαλοι των Hornets έχουν 31,1% στα τρίποντα και 43% στα σουτ συνολικά, τότε εύλογα προκύπτει η έβδομη καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ (98,8) και τέταρτη στο defensive rating (100,7).
Κλειδί στην κατά τα άλλα εγκεφαλική άμυνα της ομάδας είναι το αμυντικό κτήνος που ονομάζεται Michael Kidd-Gilchrist, ο οποίος κάνει προς το παρόν career-high σε rebounds, κλεψίματα και κοψίματα, βάζοντας ισχυρή υποψηφιότητα για «Αμυντικός της Χρονιάς». Η επαναφορά του MKG συνιστά ουσιαστικά “μεταγραφή” και τον μισό λόγο για τον οποίον δεν στοίχισαν οι καλοκαιρινές απώλειες της Charlotte.
Ο άλλος μισός λόγος ακούει στην άλλη πλευρά του παρκέ στο όνομα Kemba Walker, ο οποίος κουβάλησε για χρόνια τη φήμη του “late bloomer”, αλλά φέτος είναι η χρονιά του. Θυμάστε πέρυσι που σούταρε καλύτερα και σκόραρε περισσότερο από ποτέ; Ε λοιπόν, φέτος σουτάρει πολύ καλύτερα (48,9 FG% – 46,6 3P%) και πολύ περισσότερο (25,9 PPG) και από πέρυσι! Ο Kemba έχει αναλάβει καθήκοντα αδιαμφισβήτητου ηγέτη, έχοντας βεβαίως το περιθώριο να αφήσει σε μεγάλο βαθμό το playmaking στον Batum.
Από την άλλη, η επίθεση των Hornets χαρακτηρίζεται από τεράστια μεθοδικότητα και υπομονή. Παρότι επιδιώκουν να έχουν καλό ρυθμό (10οι στο pace) όντας όχι πολύ γρήγοροι, η απουσία πολλών ή/και σπουδαίων σκόρερ, οδηγεί την επίθεση σε δύο βασικές αρχές: πολύ passing game, μέχρι να βρεθεί καλή συνθήκη, και ανελέητα screens. Από τα προαναφερθέντα προκύπτουν είτε σουτ μετά από screens (συνήθως από τους Batum, Walker, Belinelli) είτε pick’n’roll με δημιουργό τον Kemba και εκτελεστές τους γενικότερα μέτριους επιθετικά ψηλούς της ομάδας. Φυσικά, το πιο τρελό στοιχείο των επιθετικών συστημάτων των Hornets και συνάμα η απάντηση στο ερώτημα “σε τι άλλο χρησιμεύουν οι λευκοί ψηλοί;” είναι οι screen assists: τα κορμιά των Zeller – Hawes – Kaminsky, προσφέρουν 12 (!) εύστοχα σουτ στους υπόλοιπους Hornets, με κύριο επωφελούμενο φυσικά τον Walker.
Παράλληλα, είναι σαφές πως στην Charlotte επιδιώκουν να διαλύουν τα νεύρα των αντιπάλων τους, αφού είναι από τις καλύτερες ομάδες στα κερδισμένα fouls (23,1) και δη, σε αυτά πάνω στο σουτ (31,6%), άρα και στις κερδισμένες βολές (27 ανά παιχνίδι). Τέλος, είναι τελευταίοι σε οτιδήποτε σχετίζεται με λάθη (TOs, TPG, TO ratio) και δεδομένου και του passing game, προφανώς πρώτοι στην αναλογία assists/turnovers με 2,13.
Συμπέρασμα: είτε στην Charlotte μοιράζονται όλοι κάποια ψυχαναγκαστικού επιπέδου τελειομανία, είτε οι Hornets είναι πλέον ένα από τα πιο καλοκουρδισμένα σύνολα στο ΝΒΑ. Σε κάθε περίπτωση είναι ως τώρα απολαυστικοί.
