Scroll to Top
HOT

BallHog’s NBA Playoffs 2019 Walkaround #17: “2-0. Ιrreversible?”

Posted on May 18 2019 - 2:10pm by The Ball Hog
Categorized as
851
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Τα NBA Playoffs 2019 είναι εδώ και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος, Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς.

Eastern Conference

(0) Raptors 103 @ 125 Bucks (2)
Game 2:

Σε σχέση με το πρώτο ματς οι Bucks μπήκαν με τρομερή ενέργεια, κάνοτνας ένα γρήγορο 9-0 στο 9:36, υποχρεώνοντας τον NIck Nurse να ζητήσει άμεσα το πρώτο του time out. Τα δύο καρφώματα του Giannis και οι πέντε πόντοι του Mirotic έβαλαν στο παιχνίδι και την κερκίδα, που σε όλο την πρώτη περίοδο έδινε ώθηση και ρυθμό στους γηπεδούχους. Το πρώτο καλάθι των Raptors ήρθε με τρίποντο του Green ακριβώς μετά το time out της ομάδας, όμως η αμυντική λειτουργία τους δεν έδειξε καμία βελτίωση, με τους Bucks να συνεχίζουν να κυριαρχούν, τελειώνοντας το πρώτο δωδεκάλεπτο με διαφορά 14 πόντων, με 35-21. Να σημειώσουμε ότι από το 25-15 η διαφορά δεν ξαναέπεσε ποτέ κάτω από τους 10 πόντους. Το +18 στο 33-15 και στο 35-17 ήταν η μεγαλύτερη διαφορά για τους Bucks στο πρώτο τέταρτο του παιχνιδιού.

Οι Raptors, βέβαια, είχα ευκαιρία να ξαναμπούν στο παιχνίδι, κυρίως χάρη στην σκληρή άμυνα τους, που σε αντίθεση με την αρχή του αγώνα, στη συνέχεια έδειξε πολύ καλύτερη συγκέντρωση και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Με την είσοδο των second units, λοιπόν, κατάφεραν να σταματήσουν τον υψηλό ρυθμό των γηπεδούχων, και δεν τους επέτρεψαν να σκοράρουν για 4:40. Ο Mirotic σκόραρε με lay up στα 57 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της πρώτης περιόδου κάνοντας το 35-17 και μετά ο Ilyasova σκόραρε πάλι με εντός παιδιάς καλάθι στα 8:17 της δεύτερης. Σε αυτό το διάστημα οι Bucks έβαλαν μόλις δύο πόντους με μία βολή του Giannis και μία του Brogdon, αλλά οι Raptors δεν είχαν απάντηση επιθετικά. Η δική τους δεύτερη πεντάδα δεν μπόρεσε να χτίσει ένα σερί που θα έριχνε την διαφορά κάτω από τους 10 πόντους και θα δώσει την ώθηση στην ομάδα να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Μόνο ο Norman Powell έβαλε πέντε (από τους επτά συνολικά της ομάδας του σε αυτό το διάστημα) και δυστυχώς για αυτούς -για ένα ακόμα παιχνίδι- φάνηκε ότι ο πάγκος των Καναδών είναι η αχίλλειος πτέρνα τους στα φετινά Playoffs.

Με το πρώτο ημίχρονο να λήγει με διαφορά 25 πόντων (64-39) και τους Raptors να μην δείχνουν σε κανένα σημείο ότι είναι ικανοί να μπουν στη διεκδίκηση του, το δεύτερο μισό του αγώνα περισσότερο με αγγαρεία έμοιαζε. Όμως οι Raptors θέλησαν να μας κρατήσουν λίγο σε εγρήγορση, και ενώ η διαφορά έπαιζε γύρω από τους 20 πόντους στο μεγαλύτερο μέρος, στα 3:40 οι Raptors την έριξαν στους 13 (80-67), με τον Middleton να έχει τέσσερα φάουλ και τον Giannis να σηκώνεται εσπευσμένα από τον πάγκο και την ξεκούραση του. Πάλι, όμως, δεν κατάφεραν να συνεχίσουν το μέχρι εκείνη στιγμή 11-2 σερί τους και να βάλουν δύσκολα στους γηπεδούχους. Ο προτεργάτης της μίνι επιστροφής ήταν φυσικά ο Leonard, που σκόραρε 15 στην τρίτη περίοδο, με βοήθειες που πήρε αποκλειστικά στην επίθεση από τους VanVleet και Powell, που έκαστοι είχαν από πέντε πόντους. Όμως στο τέλος της περιόδου οι Bucks ξαναπήραν τα ηνία του παιχνιδιού και ούτε το τρίποντο του Meeks με τη λήξη -που έριξε την διαφορά στους 17- ήταν ικανό να δώσει ψυχολογία στους φιλοξενούμενους για καλύτερο φινάλε.

Το τελευταίο κομμάτι ήταν διαδικαστικό, με τη διαφορά να παίζει από τους 17 έως και τους 25. Δυστυχώς για τους Raptors, ο Kawhi ήταν μόνος για ένα ακόμα παιχνίδι, ο Siakam έπαιξε μόλις 25 λεπτά λόγω προβλημάτων με φάουλ (αποβλήθηκε με έξι, πέντε λεπτά πριν το τέλος), ο Lowry ξαναθυμήθηκε τον κλασσικό playoff εαυτό του, έχοντας μόλις 4/13 και τέσσερις assists, και ο Ibaka, παρά τους οκτώ πόντους, τα 10 rebounds και τις τρεις assists σε 27 λεπτά, δεν έδειξε να είναι η απάντηση απέναντι στους γρήγορους και καλούς σουτέρ ψηλούς των Bucks. Ο Nurse κατάλαβε ότι ο Gasol, όσο χρήσιμος ήταν απέναντι στους Sixers και τον Joel Embiid, τόσο δύσχρηστος μοιάζει απέναντι σε Lopez, Mirotic και Giannis. Οι δύο πρώτοι σουτάρουν εξαιρετικά και ο Έλληνας άσσος μπορεί να τον παίξει στα πόδια με ευκολία. Και μπορεί ο Lopez να μην βοήθησε στο δεύτερο ματς όπως στο πρώτο, όμως ο Mirotic είχε 15 πόντους, έξι rebounds και 5/10 σουτ. Αυτός φυσικά είναι και ο βασικότερος λόγος που ο Ισπανός έπαιξε μόλις 19 λεπτά και καθόλου στα τελευταία 18 λεπτά του παιχνιδιού, συν φυσικά ότι είχε και μόλις 1/9 σουτ, με τους Bucks να τον αντιμετωπίζουν πολύ εύκολα.

Έτσι με την αδυναμία του Ισπανού φαίνεται ακόμα περισσότερο το κενό της ομάδας του Nurse στην front line και πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπίσουν τους Bucks.

Ας πάμε όμως στο σημαντικότερο στοιχείο, που είχαμε σημειώσει φυσικά και στο preview της σειράς, και πλέον επιβεβαιώνεται σε μεγάλο βαθμό και στα πρώτα δύο παιχνίδια. Και αναφερόμαστε στη μεγάλη διαφορά των ομάδων στους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο. Το 54-39 που ήταν οι πόντοι των αναπληρωματικών των δύο ομάδων μοιάζει αρκετά τιμητικό για τους Raptors, κυρίως γιατί στα τελευταία τέσσερα λεπτά του παιχνιδιού έπαιξαν μόνο παγκίτες. Οι πόντοι όμως των Ilyasova (17), Brogdon (14) και Hill (13) ήταν αυτοί που πόνεσαν τους Καναδούς, καθώς η δική τους τριάδα από τον πάγκο σκόραρε 26. Ibaka (οχτώ), VanVleet (πέντε) και ο μοναδικός που βοήθησε σημαντικά ο Powell (14). Ο Τούρκος forward ήταν αυτός που έκανε την εμφάνιση που δεν περίμενε κανείς μας, ούσα αυτή ταυτόχρονα η δεύτερη καλύτερή του με της ομάδα του Wisconsin, αλλά σίγουρα η σημαντικότερη, εμφάνιση του σε πόντους, μετά τους 19 που είχε τον Νοέμβριο -απέναντι και πάλι στο Toronto-, και ήταν αυτός που κάλυψε την μέτρια εμφάνιση του Lopez, με τα 7/11 σουτ του.

Το μοναδικό στατιστικό, πλην της -μία ακόμα- εξαιρετικής εμφάνισης του Kawhi Leonard για τους Raptors, ο οποίος τελείωσε με 31/8/2 και 10/18 σουτ, ήταν οι πόντοι από τα λάθη του αντιπάλου. Σκόραραν 19 πόντους από τα μόλις επτά λάθη των Bucks, όταν οι αντίπαλοι τους σκόραραν οκτώ πόντους από τα 14 λάθη των φιλοξενούμενων. Πράγμα που δείχνει πως πρέπει να κάνουν την άμυνα τους ακόμα πιο επιθετική και να αναγκάσουν την ομάδα του Giannis να υποπέσει σε παραπάνω λάθη. Αν φυσικά έχουν τα κουράγια και το βάθος για να ανταπεξέλθουν σε τέτοια άμυνα για μεγάλο διάστημα.

Πριν, λοιπόν, κλείσουμε με ένα γενικό σχόλιο για τη σειρά, να παραθέσουμε ένα στατιστικό που δείχνει τον δρόμο στους Bucks:

Να αναφέρουμε ότι τόσο οι Warriors, όσο και οι Lakers, ήταν αήττητοι σε αυτά τα 11 παιχνίδια, ενώ οι Bucks έχουν μία ήττα με 22 πόντους στο πρώτο παιχνίδι της σειρά με τους Celtics.

Δυστυχώς για τους μπασκετόφιλους, η σειρά δείχνει να μην έχει πολύ ψωμί ακόμα, και οι Raptors δείχνουν να μην έχουν απαντήσεις για τον πλουραλισμό των Bucks. Η σειρά πάει στο Toronto και μόνο αν ο Nurse βρει ποιοτικά λεπτά από τον πάγκο του ή αναστήσει τον κακό στα δύο πρώτα παιχνίδια Siakam θα μπορέσουν οι Καναδοί να κάνουν το 2-2 και να ξαναέχουμε σειρά. Όλα, ωστόσο, δείχνουν πως πάμε για gentlemen’s sweep.

Western Conference

(0) Blazers 111 @ 114 Warriors (2)
Game 2:

Δέκα δευτερόλεπτα.

Τόσα χώρισαν τους Blazers από το να επιχειρήσουν ένα τελευταίο σουτ (τρίποντο συγκεκριμένα) και να στείλουν το δεύτερο παιχνίδι στην παράταση. Ωστόσο, ο MVP των Tελικών του 2015 και μακράν ο καθοριστικός παίκτης τους στα Playoffs, από τότε που μετακόμισε στους Warriors, Andre Iguodala, είχε διαφορετική άποψη. Κλείδωσε τον Damian Lillard στην τελευταία κατοχή των Blazers, του έκλεψε την μπάλα και πρόσθεσε έτσι ακόμα ένα μεγάλο παράσημο στο -έτσι κι αλλιώς βαρύ- βιογραφικό του.

Για να φτάσουμε, όμως στο συγκεκριμένο σημείο έγιναν πολλά. Κυρίως από την πλευρά των Blazers, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με το “φάντασμα” που είδαμε στο πρώτο παιχνίδι. Η ομάδα του Terry Stotts μπήκε στο γήπεδο με σκοπό να χτυπήσει το παιχνίδι και να προκαλέσει στους Warriors προβλήματα. Και στο μεγαλύτερο διάστημα κατάφερε ακριβώς αυτό. Ο Stotts παρουσίαζε αρκετές εναλλακτικές πεντάδες από αυτές που μας είχε συνηθίσει, που πήραν μεγαλύτερο ή μικρότερο χρόνο συμμετοχής, με το Portland να καταφέρνει να προηγείται των Warriors μέχρι και με 15 πόντους στο ημίχρονο. Κατά την διάρκεια του ημιχρόνου, ο μαγικός κόσμος του twitter μας προσέφερε αυτό το πολύ ενδιαφέρον στατιστικό:

Και η αλήθεια είναι πως η εικόνα των δύο ομάδων στο πρώτο ημίχρονο σου έδινε την εντύπωση πως το Portland θα κατάφερνε να επεκτείνει αυτό το εντυπωσιακό σερί. O Lillard άρχισε να παίρνει μπρος στη δεύτερη περίοδο (3/3 τρίποντα), ο C.J. McCollum το ίδιο, ενώ προηγουμένως στο πρώτο 12λεπτο, οι Al-Farouq Aminu και Moe Harkless συνδυάζονταν για 17 πόντους με 6/9 σουτ. Αλλά και στο αμυντικό κομμάτι δεν τα πήγαν άσχημα. Κατάφεραν να περιορίσουν τους Πρωταθλητές στους 21 πόντους στην δεύτερη περίοδο, χωρίς μάλιστα να βρουν στόχο από τα 7,25 (0/5), ενώ παράλληλα τους υποχρέωσαν σε έξι από τα 16 συνολικά τους λάθη. Την ίδια στιγμή, η Rip City έβρισκε στόχο έξι φορές από τη γραμμή του τριπόντου, με το επί μέρους σκορ της δεύτερης περιόδου να είναι 34-21. Θεωρητικά λοιπόν, όταν έχεις αυτή την εικόνα, συγκεντρώνεις μεγάλες πιθανότητες να πάρεις αυτό το ματς, σωστά;

Κόντρα στις υπόλοιπες 28 ομάδες ναι. Κόντρα στους Warriors, όπως αποδείχθηκε, όχι, μιας και το μέταλλο αυτής της ομάδας, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμίας άλλης στην σύγχρονη εποχή του μπάσκετ -και ίσως όχι μόνο. Λίγο αφού ξεκίνησε η τέταρτη περίοδος, ο Steve Kerr άρχισε να στήνει παγίδες πάνω σε όποιον αναλάμβανε να οργανώσει την επίθεση των Blazers, είτε ήταν ο Lillard αυτός, είτε ο McCollum, είτε ο Turner. Στους προηγούμενους γύρους, είδαμε τους Thunder περισσότερο -και λιγότερο τους Nuggets-, να μην βγάζουν παίκτη να καλύψουν τον Dame, όποτε στηνόταν κάποιο pick για εκείνον στα εννιά και 10 μέτρα. Οι Warriors, απόλυτα διαβασμένοι σε αυτό το κομμάτι, έστελναν συνήθως τα “σκυλιά” τους σε αυτές τις καταστάσεις, έναν εκ των Thompson, Iggy, Green, με αποτέλεσμα να διακοπεί ο ρυθμός των Blazers. Παράλληλα, οι Dubs έβρισκαν το χέρι τους στον επιθετικό τομέα: Τρία τρίποντα ο Thompson, δύο o Curry και ένα ο McKinnie. Αποτέλεσμα; Το -17 έγινε μέσα σε τέσσερα περίπου λεπτά μείον τρία και πλέον ήταν ξεκάθαρο πως το γήπεδο κατηφόριζε. Μέσα σε αυτό, βάλτε και το γεγονός πως όποτε χρειάστηκε σε αυτό το διάστημα, οι Warriors πήραν και τα σφυρίγματα που έπρεπε, όπως για παράδειγμα αυτό το κόψιμο του Collins πάνω στον Thompson, που χρεώθηκε φάουλ.

Για να μην παρεξηγηθούμε, σε καμία περίπτωση δεν λέμε ότι έπαιξε κάποιο ρόλο η διαιτησία. Απλώς αναφέρουμε αυτό που συνέβαινε και θα συμβαίνει πάντα. Ο Πρωταθλητής έχει μια παραπάνω εύνοια στα “ψιλά”, πολλώ δε μάλλον στην έδρα του. Ήταν και θα είναι μέρος του παιχνιδιού αυτό το γεγονός, οπότε πάμε παρακάτω. Αν σε αυτό το διάστημα της τρίτης περιόδου πάντως προξένησε κάτι εντύπωση, αυτό ήταν η μικρή συμμετοχή του Seth Curry, ο οποίος πραγματοποίησε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του. Τελείωσε το παιχνίδι με 16 πόντους (4/7 τρίποντα), ενώ έκλεψε τέσσερις φορές την μπάλα, όλες από τον αδερφό του Steph. Επιπλέον, στα 29 λεπτά που αγωνίστηκε, “έγραψε” +13 στο plus/minus, το μεγαλύτερο από κάθε άλλον παίκτη που συμμετείχε σε αυτό το παιχνίδι και έμοιαζε να είναι ο μόνος που μπορούσε να σταματήσει, ως έναν βαθμό, τον “εξωγήινο” αδερφό του. Ο Seth, μάλιστα, ήταν εκείνος που έβαλε μπροστά την ομάδα του ένα λεπτό πριν τη λήξη του παιχνιδιού, με αυτό το τρίποντο, το οποίο δεν έμελλε να αποδειχθεί καθοριστικό.

Δυστυχώς όμως για το Portland, τίποτα από τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά. Ούτε το καλό παιχνίδι του Dame, μετά από καιρό, ούτε η εξαιρετική εμφάνιση του Curry, ούτε η υπερπολύτιμη συμμετοχή του Meyers Leonard, ο οποίος στα σχεδόν 17 λεπτά που αγωνίστηκε, προκάλεσε αμέτρητα προβλήματα στους Warriors. Οι Dubs είχαν έναν Curry σε δαιμονισμένη κατάσταση (37/8/8), έναν Thompson να συμπληρώνει 24 πόντους και να παίζει τρομακτική άμυνα, έναν Kevon Looney να αποτελεί σημείο αναφοράς σε επίθεση και άμυνα (14/7), έναν Jordan Bell να σημειώνει 11 σημαντικούς πόντους και φυσικά έναν Draymond Green να αποτελεί τον ήρωα και αυτού του παιχνιδιού. O forward των Warriors απέδειξε για ένα ακόμα παιχνίδι πως είναι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά στις λεπτομέρειες του παιχνιδιού, ενώ παράλληλα “γράφει” και μεγάλα νούμερα στο statline του. Η εικόνα μιλάει από μόνη της: 16/10/7/5. Αν αναρωτιέστε πόσοι παίκτες έχουν επιδοθεί σε ανάλογο statline μέσα στα χρόνια, η απάντηση είναι “ελάχιστοι”.

Με την όλη του εικόνα ως τώρα στην post season, μιλάμε για έναν παίκτη που αποτελεί φόβο και τρόμο των αντιπάλων. Και προφανώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η απουσία του Kevin Durant τον κάνει να είναι ακόμη πιο “locked-in”, αλλά ο τρόπος που αγωνίζεται μάλλον παραπέμπει σε μια τέτοια σκέψη – τουλάχιστον εδώ στα Hog Quarters. Κλείνοντας για τους Warriors, θα παραθέσουμε αυτό με το οποίο ξεκινήσαμε: ΤΟ κλέψιμο:

Πλέον οι Dubs είναι με 2-0 μπροστά και είναι σαφές πως απέκτησαν ένα τεράστιο πλεονέκτημα για την εκ νέου παρουσία τους στους Τελικούς. Στην πράξη φαίνεται πως η απουσία του KD δεν τους έχει επηρεάσει ούτε στο ελάχιστο και αυτό που έχει κάνει την εμφάνισή του από τότε που τραυματίστηκε ο παίκτης είναι οι Warriors του 2015: Μία ομάδα που τρέφεται από την άμυνά της και διαλύει τον αντίπαλο με το ταχύτατο pace & space. Όσο για τους Blazers, αν είχαν μια ευκαιρία στη σειρά μάλλον ήταν αυτή. Προφανώς δεν καταδικάζουμε την παρέα του Lillard που έχει δείξει πως μπορεί να αντεπεξέλθει στα δύσκολα, αλλά το να βρίσκεται κανείς πίσω με 2-0 κόντρα στο Golden State και επιχειρήσει να επιστρέψει, είναι κάτι που ενδεχομένως να ισοδυναμεί με τις πιθανότητες που έδωσε ο Doctor Strange στον Tony Stark, όσον αφορά το αποτέλεσμα των μονομαχιών με τον Thanos. Οι Rockets, πάντως, τα κατάφεραν και μας έδωσαν το 2-2. Ας δούμε τι θα γίνει και στο Porltand.