Καλώς ήλθατε στην σημερινή επισκόπηση του NBA Bubble, λιτή, απέριττη και ενδιαφέρουσα (ελπίζουμε), την οποία θα παρουσιάζουμε κάθε μέρα που θα κρατήσει αυτή η ιδιότυπη κατάσταση, με πολύ μεράκι και ακόμα μεγαλύτερη αυταρέσκεια.
Πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας χτες, χρησιμοποιώντας ορισμένα από τα πιο κρύα λογοπαίγνια από τα άπειρα που μπορούμε να σκαρφιστούμε με τη λέξη “bubble”, περιμένοντας στα σχόλια τα δικά σας (όχι σχόλια, λογοπαίγνια).
Bubblegum
Δυστυχώς, ο Jacob Blake πυροβολήθηκε χτες πισώπλατα 7 φορές. Ο Jacob Blake ήταν ένας μαύρος άντρας, άοπλος, που πυροβολήθηκε 7 φορές πισώπλατα, από έναν λευκό αστυνομικό. Στατιστικά μιλώντας, με βάση την συχνότητα αυτών των περιστατικών στην Αμερική, θα έπρεπε να περιμένουμε ότι μέσα στο τρίμηνο που θα περάσουν οι ομάδες στην φούσκα του Orlando, κάτι τέτοιο θα συνέβαινε. Πιθανότατα το περίμεναν και οι ίδιοι. Ίσως ήλπιζαν οι εξεγέρσεις και οι κοινωνικές διαμαρτυρίες των τελευταίων μηνών να άφηναν κάποιο πιο έντονο αποτύπωμα που θα περιόριζε έστω και πρόσκαιρα κάτι τέτοιο.
Όπως και να ‘χει, το περιστατικό ταρακούνησε συνθέμελα την πλειονότητα των παικτών, κάνοντας αρκετούς, όπως ο George Hill, ο οποίος αγωνίζεται στο Milwaukee, στην πιο κοντινή με όρους ΝΒΑ πόλη στο χτεσινό περιστατικό, να θέλει να φύγει από το Bubble, αναρωτόμενος για το αν ήταν καλή απόφαση να κλειστούν στην φούσκα και να αποκοπούν από τους κοινωνικούς αγώνες. Προς το παρόν έχουμε οργισμένες αντιδράσεις και φωνές από τους παίκτες, με τους Jaylen Brown, LeBron James, Donovan Mitchell να ξεχωρίζουν, σχεδόν όλους όμως να παίρνουν θέση μέσω συνεντεύξεων ή αναρτήσεων στα social media. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν θα μπορέσει να προκύψει κάποια κλιμάκωση της διαμαρτυρίας, κάτι που προς το παρόν φαίνεται αδύνατο τουλάχιστον οργανωτικά, ωστόσο η οργή που ξεχειλίζει μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ακόμα και λίγο καιρό πριν.
There is inequalities and injustices that carry HARSH punishments for people of color !! I watched a man get shot 7 times in front of his children they will never be able to unsee what they just saw every nerve in my body is on fire
— Jaylen Brown (@FCHWPO) August 25, 2020
Προχωράμε… (;)
#RememberKobeDay: Chills…
#RememberKobeDay: Truths…
Aν ταιριάζατε έναν παίκτη για να γκρινιάζει στους διαιτητές και έναν παίκτη για τον οποίον θα γκρινιάζουν οι άλλοι στους διαιτητές, αυτοί θα ήταν…
Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα φτιάχνουν βιντεάκια για το finger-roll μετά από αυτό:
Bubble-τι;
Q: Τι είναι πιο κουραστικό από το να βλέπεις τους Rockets να επιτίθενται;
A: Σίγουρα πολλά πράγματα στην ζωή είναι αρκετά πιο κουραστικά από το να βλέπεις την επίθεση των Rockets, μιλάμε άλλωστε για μία ζωή πραγματικά δύσκολη για τους περισσότερους, με σκληρές συνθήκες εργασίας, καταπίεση, ανισότητες, αυθαιρεσίες καθώς και, σύμφωνα με τον Λεωνίδα Μπαλάφα τουλάχιστον, τσιπάκια που μας μετατρέπουν σε πιστούς στρατιώτες του Bill Gates. Εμείς δεν τα πιστεύουμε αυτά τα τελευταία, ωστόσο η προοπτική να γίνω πιστό στρατιωτάκι στην υπηρεσία του Bill Gates μοιάζει οριακά πιο ελκυστική από το να ξαναδούμε ολόκληρο παιχνίδι των Rockets. Οι υπόλοιπες ομάδες του ΝΒΑ, και ναι, μετράμε και την Charlotte, το WNBA, η Euroleague, η Α ΕΣΚΑΝΑ, όλα μοιάζουν λιγότερο κουραστικά από το να παρακολουθούμε να κατεβαίνει η μπάλα από το αντίπαλο καλάθι, να κάνει μια μικρή στάση στο τρίποντο και να σουτάρεται.
Χτες οι Rockets κατέρριψαν το προηγούμενο ρεκόρ που είχαν γράψει οι ίδιοι στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, σουτάροντας συνολικά 58 τρίποντα, τα περισσότερα εκ των οποίων προέκυψαν από μηδενική κυκλοφορία της μπάλας, ενώ τα υπόλοιπα ήταν απλά προϊόν διείσδυσης και σπασίματος της μπάλας στις γωνίες. Τουλάχιστον με τον Russell Westbrook το παιχνίδι της ομάδας αποκτάει μία επιπλέον διάσταση. Ποιος θα μας το έλεγε ότι θα παρακαλούσαμε να επανέλθει ο τρελόRussell για να δούμε πιο ωραίο μπασκετάκι; Ο οποίος Russell συνεχίζοντας να κλέβει την παράσταση από τον πάγκο, φωνάζοντας και χοροπηδώντας με μια διακριτική φανέλα του Kobe, αυτή την φορά αντάλλαξε κουβέντες με τον προσωπικό του bodyguard επί 6 χρόνια, Steven Adams. Aυτό θα πει μικροπρέπεια.
Double Bubble Trouble
Μr. Bubblicious
Αν βλέπατε οποιονδήποτε άλλον πέρα από τον Luka Doncic, παραδεχτείτε το, θα μας λέγατε τρελούς, πράγμα το οποίο fine by us, ωστόσο πραγματικά, ήταν τέτοιος ο αντίκτυπος της εμφάνισης του Σλοβένου προχτές, που απλά δεν γίνεται να μπει οποιοσδήποτε άλλος σε αυτή την θέση για τις επόμενες πολλές μέρες. Ναι, θα ξαναμπεί ο Doncic και στο αυριανό Rumble εδώ, ακόμα και αν γράψει -10 πόντους με 5 αυτοκαλάθια.
Το παιδί, στα 21 του, είναι απλά από άλλον πλανήτη. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτά που κάνει, και το buzzer beater είναι απλά το λιγότερο. Το αυτοκρατορικό take over που κάνει στο παιχνίδι και γυρίζει την διαφορά που είχε χτίσει το Los Angeles είναι ένα one man show που θα βάζουμε σε επανάληψη για πολλά χρόνια, κάθε φορά που θα θέλουμε να δούμε κάτι σπάνια όμορφο.
Δεν θα σας κουράσουμε με περιγραφές, εντυπώσεις, αφιερώματα, δηλώσεις άλλων αθλητών για αυτόν. Δεν υπάρχουν λόγια. Δείτε απλά ξανά τον τέταρτο αγώνα κόντρα στους Clippers, όπως θα κάνουμε κι εμείς. Ξανά και ξανά. Τραυματίας. Χωρίς Porzingis. Triple-double με 40 πόντους. Η απόλυτη καμπή της σειράς. Buzzer-beater. Αμόκ.
Μετά όμως δείτε και τον Donovan Mitchell κόντρα στους Nuggets, γιατί, εντάξει, κι αυτός κάνει επίσης μαγικά και είναι κρίμα να χάνονται επειδή ο Luka έκλεψε την παράσταση.
Πλέον βρίσκεται σε ένα κλειστό κλαμπ (όπου στα 23 του και στην τρίτη σεζόν του στο ΝΒΑ, ας μην το ξεχνάμε, μόνο προς τα πάνω μπορεί να πάει) πέντε παικτών, μαζί με τους Jordan, Chamberlain, Iverson, West, με πολλαπλά παιχνίδια άνω των 50 πόντων στην καριέρα τους.
Σε αυτό το σημείο, άσχετο ομολογουμένως με τη στήλη αλλά απόλυτα σχετικό με τις επιδόσεις του Mitchell, πρέπει για άλλη μια φορά να ξεχέσουμε την άμυνα του Denver, την χειρότερη στη Δύση (σε ένα μέρος όπου υπάρχει και η αμυντική στελέχωση των Blazers) και ίσως στο ΝΒΑ φέτος για να μην πούμε και στην Ιστορία των playoffs. Η επιλογή (;) του Mike Malone να μην μαρκάρουν οι Nuggets το pick’n’roll της Utah ή η ανεξήγητη επαναληπτικότητα του Jokic να βρίσκεται μόνος σε πλατεία μετά το p’n’r ή η αδυναμία των πιο βαρέων «περιφερειακών» του Denver που ονομάζονται Torey Craig και Jerami Grant και όχι Gary Harris (φανταζόμαστε με αυτόν θα δούλευε) να μαρκάρουν over the screen ή όλα μαζί είναι ολέθρια, την ίδια ώρα που όλοι οι Jazz σουτάρουν εξαιρετικά. Την ίδια ώρα, το shot selection του Donovan Mitchell, ειδικά από μακριά, αμφιλεγόμενο στα δύο πρώτα χρόνια του στη λίγκα, αυτή τη στιγμή είναι ότι πιο efficient κυκλοφορεί στον πλανήτη Γη.
Όλα τα παραπάνω κάνουν τον πασίγνωστο ως «υποτιμημένο» Mike Conley να υποτιμάται με κάποιον απίθανο τρόπο ακόμα περισσότερο, στη σκιά της λάμψης του Mitchell. Ο Conley σε δύο ματς είναι ότι κοντινότερο στο «αλάνθαστος» (65,4 στα σουτ, 68,8 στα τρίποντα, 100% στις βολές και 0 λάθη). Bέβαια και ο Gobert και ο Clarkson σουτάρουν πολύ καλά. Για να έχετε μια τάξη μεγέθους πόσο καλά, οι Warriors στην μυθική για αυτούς πενταετία 2014-19, σούταραν με true shooting 64,8% και 49/43/91. Οι Jazz σε αυτή τη σειρά, έχουν 65% με 52/43/80.
Σκατά, λάθος τύπους διάλεξε το Denver για να παίξει χάλια άμυνα.
Be quiet, you bubbling fool!
Κι εδώ θα κλέψουμε εκκλησία. Ο PG13%, o Pandemic P, η αυτού μεγαλειότητα, ο Paul George. Ο παίκτης που έχει πρωταγωνιστήσει σε αυτές τις τελευταίες μέρες, για όλους τους λάθος λόγους. Αρχικά με την βεντέτα με τον Damian Lillard, στην συνέχεια με τις αβυσσαλέες εμφανίσεις του στα playoffs όπου δεν πετυχαίνει ούτε ελέφαντα στο ένα μέτρο, και τέλος με όλα τα υπέροχα στατιστικά που προκύπτουν τις τελευταίες μέρες και τον αφορούν. Δεν λέμε ότι ο PG13% είναι κακός παίκτης, λέμε όμως ότι τα στατιστικά είναι υπερβολικά ύποπτα. Απολαύστε:
Οι μόνοι παίκτες στην ιστορία των Play Offs που είχαν ποσοστό ευστοχίας μικρότερο του 25% σε 3 διαδοχικά παιχνίδια και πήραν τουλάχιστον 14 προσπάθειες ανά αγώνα είναι ο Howie Dallmar των Philadelphia Warriors το 1948 και ο Paul George στα τελευταία 3 παιχνίδια.
Ακόμη, υπάρχουν 5 παίκτες που στην post season σκόραραν 40+ πόντους και έβαλαν buzzer beater στον ίδιο αγώνα, με τους 3 από αυτούς να το πετυχαίνουν κόντρα στον Play Off P! Πρόκειται για τους LeBron James κόντρα στην Indiana, τον Damian Lillard κόντρα στην Oklahoma και τον Luka Doncic κόντρα στους Clippers. Οι άλλοι δύο είναι οι Michael Jordan και Kawhi Leonard.
Οι Clippers έχουν ακριβώς 0 (μηδέν) net rating στη σειρά, όταν ο Paul George βρίσκεται στο παρκέ. “Λογικό” θα σκεφτεί κάποιος, “με τέτοια νούμερα που σουτάρει”. Ε λοιπόν, οι ομάδες του Paul George έχουν να εμφανίσουν θετικό net rating με αυτόν στο παρκέ (στην post season πάντα) από τη σεζόν 2015-16: την προτελευταία του δηλαδή στην Indiana.
Triple Bubble
Οι Celtics σκούπισαν τη Philadelphia και θα αντιμετωπίσουν το Toronto που επίσης σκούπισε το Brooklyn. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που ο Kemba Walker κερδίζει σειρά Play Offs. Αυτό δεν θα ήταν είδηση αν δεν ήταν ο εν ενεργεία παίκτης με τους περισσότερους πόντους (13.154) χωρίς κερδισμένη σειρά. Αυτή τη στιγμή έχει 4 νίκες σε αγώνες της post season (σε 7 μέρες) ως παίχτης των Celtics και 3 ως παίχτης των Hornets (σε 8 χρόνια). Επίσης, αυτή είναι η πρώτη φορά που το ζευγάρι Boston-Phily (οι πιο συχνοί αντίπαλοι στην ιστορία των Play Offs) έχει τελειώσει με sweep.
Ο Tobias Harris είχε 15.8 πόντους και 9.8 ριμπάουντ μέσο όρο κόντρα στους Celtics, σουτάροντας με 37.7% συνολικά και 13.3% από το τρίποντο (2/15). Είχε -31 στον δείκτη +/-, δηλαδή την 4η χειρότερη επίδοση της ομάδας του. Ο Al Horford είχε 7 πόντους και 7.3 ριμπάουντ, με 48% στα σουτ. Θα σκεφτείτε πως ίσως δεν αγωνίστηκε πολύ, γι’ αυτό και οι τόσο χαμηλοί μέσοι όροι. Αγωνίστηκε όμως 32 λεπτά σε κάθε παιχνίδι, έχοντας -43 στο +/-, τη δεύτερη χειρότερη επίδοση της ομάδας του. Harris και Horford μαζί ευστόχησαν σε 2 τρίποντα στη σειρά. Δηλαδή ένα λιγότερο από όσα πέτυχε ένας μετρ του είδους, ο Markelle Fultz. Ας πάμε όμως και στα ευχάριστα επιτέλους. Ο Joel Embiid έκανε πάρτι και είχε 30 πόντους και 12.3 ριμπάουντ μέσο όρο κόντρα στη Βοστώνη. Βασικά, σχεδόν έκανε πάρτι, καθώς ήταν ο παίκτης με τον χειρότερο δείκτη +/- για την Philadelphia σε αυτή την post season: είχε -53. Η τριάδα που μόλις αναφέραμε θα λάβει συνολικά ως αμοιβή 86.539.113 δολάρια για φέτος, καταλαμβάνοντας περίπου το 79% του salary cap της ομάδας. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, οι μόνοι παίκτες που είχαν θετικό δείκτη ήταν οι Mike Scott (+1) και Furkan Korkmaz (+16 στα 40 λεπτά που αγωνίστηκε).
Ο Luka Doncic με τα κατορθώματά του κόντρα στους Clippers έγινε ο 3ος παίκτης στην ιστορία της post season που κάνει παιχνίδι 40/15/10. Οι πρώτοι δύο είναι ο Oscar Robertson το 1963 και ο Charles Barkley το 1993. Επίσης, οι 43 πόντοι του είναι η δεύτερη υψηλότερη επιθετική παραγωγή σε triple double στα Play Offs, μετά τους 51 του Russell Westbrook το 2017. Επιπλέον, είναι ο δεύτερος νεότερος παίκτης μετά τον Magic Johnson που πετυχαίνει διαδοχικά triple double στην post season. Ακόμη, πλέον είναι ο νεότερος παίχτης στην ιστορία των Play Offs που πετυχαίνει buzzer beater.
Ωραία όλα τα παραπάνω, αλλά παρακαλώ δώστε προσοχή:
Ολογράφως για να γίνει πιστευτό, εκατό πόντους χωρίς να σκοράρει η “καλή” πεντάδα και χωρίς ο χρόνος συμμετοχής κανενός αναπληρωματικού να ξεπεράσει τα 25 λεπτά. Υπαίτιοι για αυτό το ρεκόρ ήταν οι Powell (29), Ibaka (27), Davis (14), Thomas (12), Johnson (9), Hollis-Jefferson (4), Boucher (3) και Watson (2). Ακόμη, οι Raptors έκαναν sweep για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Οι Dovovan Mitchell (51) και Jamal Murray (50) έγιναν οι πρώτοι αντίπαλοι που πετυχαίνουν 50ρες σε μεταξύ τους αγώνα Play Offs, στον αγώνα της Utah με το Denver. Ο Murray μάλιστα είναι μαζί με τους Allen Iverson και Vince Carter οι μοναδικοί με 50+ πόντους και 5 ή λιγότερες ελεύθερες βολές, ενώ έκανε ρεκόρ franchise σε πόντους και εύστοχα τρίποντα (9). Όσο για τον Mitchell, αυτή ήταν η δεύτερη φετινή 50ρα του μόλις στο 20ό παιχνίδι του στην post season. Οι μόνοι παίκτες ιστορικά που είχαν καλύτερη επίδοση στα πρώτα 20 παιχνίδια τους ήταν οι Michael Jordan και Wilt Chamberlain με τρεις. Επίσης, μόλις τέσσερις παίχτες έχουν πετύχει περισσότερες από μία 50ρες σε μία χρονιά Play Offs: οι Jordan (2 φορές), Chamberlain, Iverson και η αφεντιά του. Μάλλον περιττό να αναφερθεί μετά τα παραπάνω πως ο Mitchell είναι ο πρώτος σκόρερ μέχρι στιγμής στα Play Offs με 39.5 πόντους μέσο όρο.
Ο Γιάννης είναι εντυπωσιακός στατιστικά και συνεχίζει να καταγράφει ρεκόρ. Με τους 31 πόντους, τα 15 ριμπάουντ και τις 8 ασίστ έγινε ο μοναδικός παίχτης που στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια των Play Offs είχε τουλάχιστον 25 πόντους, 10 ριμπάουντ και 5 ασίστ σε κάθε ένα από αυτά.
Ο James Harden είναι μαζί με τους Chris Paul και Allen Iverson οι μοναδικοί παίκτες με είχαν τουλάχιστον 30 πόντους και 15 ασίστ από το 2000 κι έπειτα. Παράλληλα, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των Play Offs που έχασε αγώνα, ενώ είχε statline τουλάχιστον 30/5/15. Μέχρι χθες οι παίχτες που το πέτυχαν είχαν ρεκόρ 11-0. Όσον αφορά στα ομαδικά “επιτεύγματα” του Houston, έσπασε για ακόμη μία φορά το ρεκόρ περισσότερων προσπαθειών από τα 7.25 για την post season, με 58. Παραμένει η μοναδική ομάδα του ΝΒΑ που έχει εκτελέσει περισσότερα από 50 τρίποντα σε έναν αγώνα.
Η Oklahoma έχει φέτος ρεκόρ 32-15 σε clutch games, δηλαδή σε αγώνες όπου η διαφορά είναι στους 5 πόντους το τελευταίο 5λεπτο. Αυτό μας λέει δύο πράγματα: αφενός μεν οι Thunder γουστάρουν να κάνουν ντέρμπι όλα τα ματσάκια τους, αφετέρου δε ότι έχουν τις περισσότερες νίκες σε τέτοιες αγώνες από κάθε άλλη ομάδα του ΝΒΑ φέτος.
Στον 4ο αγώνα με τους Heat ο προπονητής των Pacers, Nate McMillan, είπε να θυμηθεί το μπάσκετ της δεκαετίας του ’80 ή έστω αυτό του Tom Thibodeau. Αυτοί, λοιπόν, ήταν οι χρόνοι συμμετοχής των βασικών: 38 λεπτά για τον Justin Holiday, 40 λεπτά για τους Warren και Brogdon, 42 λεπτά για τον Turner και 44 λεπτά για τον Oladipo. Παράλληλα, οι αναπληρωματικοί αγωνίστηκαν ΣΥΝΟΛΙΚΑ 37 λεπτά και πέτυχαν 3 (τρεις) πόντους. Spoiler alert – τελικά “έσκασαν” κι έχασαν τον χθεσινό αγώνα. Παράλληλα, η Indiana όσο εύκολα μπήκε στα Play Offs, τόσο εύκολα αποκλείστηκε νωρίς. Έγινε η 5η ομάδα στην ιστορία του NBA που καταφέρνει να αποκλειστεί στον πρώτο γύρο για 5 διαδοχικές σεζόν.
To Miami σκούπισε την Indiana με εντυπωσιακό πλουραλισμό και είδε τέσσερις παίκτες του να έχουν τουλάχιστον 15 πόντους μέσο όρο στη σειρά. Πρόκειται για τους Adebayo (15 πόντοι), Herro (16.5 πόντοι), Buttler (19.75 πόντοι) και κορυφαίο σκόρερ τον Goran Dragic με 22.75 πόντους. Ο Σλοβένος μάλιστα δεν σκόραρε σε κανέναν αγώνα λιγότερους από 20 (!). Σε άλλα νέα, ο Bam Adebayo μάζεψε 19 ριμπάουντ στον 4ο αγώνα, ισοφαρίζοντας την 2η καλύτερη επίδοση στην ιστορία του franchise.
Ο LeBron James έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Post Season που ξεπέρασε τους 7.000 πόντους (έχει 7.012 πλέον), τη στιγμή που κανένας άλλος δεν έχει περάσει ούτε καν τους 6.000. Επίσης, μαζί με τους Michael Jordan και Chris Paul είναι οι μοναδικοί παίκτες που έχουν τουλάχιστον 30 πόντους/10 ασίστ/>80% FG% σε έναν αγώνα Play Offs. Ακόμη, είναι ο πρώτος Laker με διαδοχικά double-double 30 πόντων από το 2010 και τον Kobe.
Η άμυνα του Portland, στην οποία έχουμε αναφερθεί εκτενώς αυτό το καλοκαίρι, επέτρεψε στους Lakers να σκοράρουν 135 πόντους στον 4ο μεταξύ τους αγώνα. Τελευταία φορά που σκόραραν τόσους πόντους σε αγώνα Play Offs ήταν το σωτήριο έτος 1987. Παράλληλα, ο Anthony Davis είχε χθες την δεύτερη καλύτερη επίδοση στον δείκτη +/- που έχει παρουσιάσει παίκτης των Lakers από το 2000 κι έπειτα με +37. Το εντυπωσιακό είναι ότι το πέτυχε βρισκόμενος στο παρκέ ΜΟΝΟ για 18 λεπτά.
Bubblewrap
Dennis Schroder, you did it again. Άκουσε ακριβώς τις οδηγίες μας για το πως θα κάνει το παιχνίδι του πιο επιθετικό και πως θα κυνηγάει περισσότερο την διείσδυση, και ήταν κομβικός και στο τέταρτο παιχνίδι για την επίθεση της Oklahoma, με 31 πόντους και κυρίως άπειρες σκηνές ασέλγειας πάνω στην -πολύ αργή για εκείνον- άμυνα του Houston. Όταν πατήσει το R2, απλά δεν πιάνεται. Το καλάθι που πετυχαίνει και κρίνει το παιχνίδι είναι αριστουργηματικό.
Χειροκροτούμε τον Nerlens Noel που στην Oklahoma έχει βρει το λιμάνι του και σιγά σιγά ξαναστήνει το όνομα του. Όλη την χρονιά είναι σταθερά καλός από τον πάγκο, ωστόσο σε αυτή την σειρά όπου ο Steven Adams, παρά την κυριαρχία του μέσα στην ρακέτα, δείχνει να αποτελεί πρόβλημα στην άμυνα των Thunder καθώς είναι πολύ αργός για να κυνηγήσει στις περιστροφές, ο Noel είναι κομβικός. Οι Thunder παίζουν καλύτερα με αυτόν στην ρακέτα, και έχω την εντύπωση ότι είναι ένα σχήμα που θα δούμε και στα επόμενα παιχνίδια.
Γράψαμε χτες ότι ο Brett Brown ακυρώνοντας την τελευταία προπόνηση πριν το παιχνίδι με τους Celtics, μετέτρεψε την προτελευταία προπόνηση που είχε κάνει σε τελευταία. Προφανώς ο Brett Brown απολύθηκε χτες το βράδυ. Το εντυπωσιακό είναι ότι κατάφερε να μείνει τόσο καιρό σε αυτή την θέση.
Οι αποδεκατισμένοι Magic ταλαιπωρούν το Milwaukee. Δεν είναι υπερβολή, οι Magic έχουν μείνει με ελάχιστους σημαντικούς παίκτες, όμως και χτες έπρεπε να ξυπνήσει ο κάκιστος ως τότε Middleton στην τέταρτη περίοδο και με συνεχόμενα καλάθια να καθαρίσει το παιχνίδι. Είναι απόλυτα προφανές ότι οι Bucks δεν έχουν βρει ακόμα ρυθμό. Η σειρά με τους Heat προβλέπεται γολγοθάς.
Dame Time is over, probably. Δεν ξέρω αν οι Blazers έχουν να βγάλουν κάποιο λαγό από το καπέλο τους, αλλά με τον Lillard να αποκομίζει τραυματισμό και στο γόνατο πέρα από το χέρι, η σειρά είναι απίθανο να γυρίσει. Περιμένουμε το ιατρικό ανακοινωθέν για να μπει η οριστική ταφόπλακα στις ελπίδες του Portland, αλλά με τους Lakers να σοβαρεύονται και τους Blazers να έχουν τον Lillard χτυπημένο και να μην μπορούν να πετάξουν άλλον πρωταγωνιστή στην σειρά, το βλέπουμε στα όρια του απίθανου. Κρίμα. Με υγιή Lillard και τον υπεραπαραίτητο Zach Collins, ίσως τα πράγματα να ήταν αλλιώς.
Playoff p exposed
— Boushay (@retiredhero2) August 23, 2020
