1. Οι ιθύνοντες των Sixers έχουν απλώσει στο τραπέζι τα σχεδιαγράμματα της διαρκούς αποτυχίας. Μπορεί κανείς να τους κάνει να ιδρώσουν για να καταλάβουν την τελευταία θέση, ή ακόμα και να τους την κλέψει;
Gus Χρυσοχού: Θα είμαι ειλικρινής: Πίστευα πως δεν θα είχαν ανταγωνισμό φέτος. Αλλά με τα όσα βλέπω από τους Knicks με κάνουν να ανασκουμπώνομαι. Όχι γιατί θέλουν, αλλά γιατί (φαίνεται) πως δεν μπορούν. Οι Sixers απέκτησαν έναν άξιο ανταγωνιστή στο tanking.
Billy Hoyle: Derek Fisher, κάνε μας υπερήφανους. Νομίζω πραγματικά πως αν ο Anthony μπει στο χειρουργείο, οι Knicks θα τους υποσκελίσουν εύκολα. Ο Stan Van Gundy έβαλε το stop loss έγκαιρα και έτσι οι Pistons έμειναν εκτός συναγωνισμού.
Νίκος Ραδικόπουλος: Μια ομάδα που αγωνίζεται για να χάσει, θα χάσει. Και οι μόνοι που το κάνουν αυτό είναι οι Sixers. Με το που νιώσουν έντονο τον ανταγωνισμό για τον πάτο θα αρχίσουν οι περίεργοι τραυματισμοί των λίγων παικτών τους που μπορούν να σταθούν σε επίπεδο ΝΒΑ, όπως ακριβώς συνέβη και πέρσι. Κανένας λόγος ανησυχίας λοιπόν, αφού υπάρχει δοκιμασμένο plan B.
Πέτρος Καούνης: Έχω κουραστεί να μιλάμε για τους Sixers και για το tanking που κάνουν και φέτος. Το μόνο που θα με κάνει να ασχοληθώ μαζί τους είναι η πρώτη εμφάνιση του Embiid που σίγουρα θα γίνει κάποια στιγμή προς το τέλος της χρονιάς με την ελπίδα να κόψουν κανένα εισιτήριο παραπάνω.
Κοσμάς Καψάλης: Ναι οκ, Knicks και Wolves έχουν μόλις μια νίκη παραπάνω, παίζουν πολύ άσχημα λόγω ανικανότητας μάλλον και τραυματισμών αντίστοιχα, αλλά ως εκεί. Κάποια στιγμή θα τρέξουν κάποιες μαζεμένες νίκες και θα ξεφύγουν. Οι 76ers όσο φιλότιμοι κι αν είναι, πολύ απλά νομίζω ότι δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.
Λουκάς Μοσχούλας: “Όχι άλλο κάρβουνο” είχε αναφωνήσει στην ταινία «Ορατότης Μηδέν» ο Νίκος Κούρκουλος. Με τον ίδιο στόμφο θα αναφωνήσω “‘οχι άλλους Sixers”. Οι άνθρωποι θέλουν να βγουν τελευταίοι και δεν ασχολούνται σοβαρά με το άθλημα, εμείς γιατί να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί τούς; Τελευταίοι λοιπόν χωρίς κανένα ίχνος ιδρώτα.
Μήτσος Μαυράκης: Συμφωνώ παιδιά, γιατί να μιλάμε για την Φιλαδέλφεια όταν υπάρχει το σαφέστατα πιο κινηματογραφικό “ναυάγιο” της Νέας Υόρκης; O Zen Master ξεκίνησε τα “υπομονή” και πως “όλα κρίνονται σε βάθος πενταετίας” και είναι εμφανές πως η Fifth Avenue θα φαντάζει Γολγοθάς και θα έχει υπέροχο ιδιοσυγκρασικό δράμα για να μας απασχολεί.
Σταύρος Μαρίνος: Λίγη σημασία έχει μιας και τα τελευταία 25 χρόνια, μόλις 3 φορές έχει κερδίσει το lottery, η ομάδα με το χειρότερο ρεκόρ!
Δημήτρης Μαντζούκας: Οι Sixers είναι πολύ πιο έμπειρη ομάδα στο tanking και το κάνουν και με στυλ. Θυμίζει αγώνα καταδύσεων όπου οι Sixers εκτελούν την τέλεια βουτιά προς τον πάτο της πισίνας ενώ οι Knicks χτυπάνε σε όποιον βατήρα και άλλο εμπόδιο συναντήσουν και πέφτουν άτσαλα στα νερά. Και οι δύο πάνε στον πάτο, αλλά η άψογα εκτελεσμένη κατάδυση των Sixers τους καθιστά φαβορί.
2. Η μάχη για την κορυφή της ανατολικής περιφέρειας, αν και αθόρυβα, μαίνεται συναρπαστική. Οι Hawks συνεχίζουν να κερδίζουν και με το προοδευτικά πιο δύσκολο πρόγραμμα, οι Raptors παίζουν στην Atlantic, αλλά έχουν επιζήσει του τραυματισμού του DeRozan, οι Bulls έχουν αρχίσει να βρίσκονται παρά τα προβλήματα τραυματισμών, οι Wizards είναι σταθεροί και οι 5οι, μέχρι στιγμής, Cavaliers ακόμα ψάχνονται, έχοντας όμως το βλέμμα τους μόνιμα στραμμένο στην κορυφή. Ποιος θα βγει νικητής;
Gus Χρυσοχού: Εκτιμώ πως η μάχη για την κορυφή θα δοθεί μεταξύ Wizards και Raptors. Κρατάω και τους Cavs: α) γιατί το είπα στο preview μου και πρέπει να στηρίξω τις επιλογές μου ως το τέλος και β) ε, πόσο να συνεχιστεί αυτό το χάλι; Πρωτευουσιάνοι και Βόρειοι πάντως δείχνουν να είναι απόλυτα ισορροπημένες ομάδες, με τον κάθε παίχτη να ξέρει ακριβώς τί πρέπει να κάνει.
Billy Hoyle: Με τρώει το χέρι μου να δώσω την ψήφο εμπιστοσύνης στον Mike Budenholzer και τους Atlanta Hawks, ενώ και οι Wizards, με έναν ανέλπιστα δυναμικό πάγκο, θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα. Ωστόσο στο Chicago η frontline είναι ένα τέρας με πολλά κεφάλια που μπορεί να αποτελεί σημείο αναφοράς σε κάθε παιχνίδι, ο Jimmy Butler τρομοκρατεί κόσμο στο 2 και ο Rose ανεβαίνει όσο προχωράει η σεζόν. Εκτιμώ πως έχουν τη δύναμη πυρός να κατακτήσουν την κορυφή της ανατολής.
Νίκος Ραδικόπουλος: Όπως ακριβώς το θέτει ο Χάτσιος είναι και για μένα: εντυπωσιακή η Atlanta, αποδίδει ωραίο μπάσκετ και δείχνει να μην έχει επηρεαστεί από τα καλοκαιρινά διοικητικά, το Toronto παίζει επίσης ωραίο basket, έχει τρομερό βάθος στο roster και έχει απορροφήσει τον τραυματισμό του DeRozan, αλλά το ανέβασμα των Bulls τον τελευταίο μήνα τους δίνει κεφάλι στην κούρσα της κορυφής της Ανατολής.
Πέτρος Καούνης: Οι Hawks φέτος έχουν ξεπατικώσει τον τρόπο παιχνιδιού των Spurs τα τελευταία χρόνια και φαίνεται να αποδίδει. Με το πιο δύσκολο πρόγραμμα και με τον Teague τραυματία και πέτυχαν record 8-2 στα τελευταία 10 παιχνίδια. Για μένα όμως οι Raptors θα τελειώσουν στην κορυφή της Ανατολής φέτος και ο Drake θα βγάλει ακόμα ένα πλατινένιο LP μέσα στο 2015.
Κοσμάς Καψάλης: Για τους Hawks τα είπα και πριν (ή μετά, δεν ξέρω με ποια σειρά θα πάνε οι ερωτήσεις..!). Οι Raptors αν και πάνε τρένο δεν θα κρατήσουν την πρώτη θέση. Νομίζω ότι οι πιθανότεροι υποψήφιοι είναι οι Wizards και οι Bulls. Παίζουν πολύ καλό μπάσκετ, έχουν λύσεις παντού, παίκτες έμπειρους κι άλλους που ωρίμασαν απότομα και στο τέλος μια από τις δύο θαρρώ θα έχει το 1ο seed. Κάποια στιγμή θα ανέβουν αρκετά οι Cavs, αλλά δεν νομίζω να μπορούνε από φέτος την πρωτιά.
Λουκάς Μοσχούλας: Καλοί, χρυσοί και άγιοι οι Raptors, Hawks και Wizards αλλά με τον Jimmy Butler να θυμίζει LeBron James και τον Derrick Rose για πρώτη φορά μετά τον τραυματισμό να πιστεύει στον εαυτό του, δεν βλέπω πως η πρωτιά της Ανατολικής περιφέρειας δεν θα καταλήξει στην πόλη των Ανέμων.
Μήτσος Μαυράκης: Η κανονική περίοδος δεν είναι σπριντ, είναι μαραθώνιος και η Λερναία Ϋδρα από τον Καναδά είναι απτόητη φέτος. Με ρεκορ 11-4 δίχως τον DeRozan και με τόσο βαθύ roster, τί σας δίνει την εντύπωση πως θα πατήσουν φρένο;
Σταύρος Μαρίνος: Συνεχίζοντας στη λογική της προηγούμενης απάντησης: Τα τελευταία 15 χρόνια, 5 φορές το πρωτάθλημα κατέληξε στην ομάδα με το 1ο seed. Παρ’όλα αυτά θα έδινα μικρό προβάδισμα στους Raptors, γιατί ακόμα δεν μου αρέσει το forced παιχνίδι του Wall (παρ’ότι φαίνεται ότι προσπαθεί πάρα πολύ), και πολύ απλά, “Όχι άλλους Bulls!”. Φάγαμε αρκετή πλύση εγκεφάλου με τον Jordan. Δεν θα είχα πρόβλημα να τους βλέπω για τα επόμενα 20 χρόνια εκτός playoffs.
Δημήτρης Μαντζούκας: Με δεδομένο ότι όλα θα κριθούν στις 2-3 νίκες και στα 2-3 σουτ, κάθε απάντηση είναι το ίδιο σωστή. Θα ψηφίσω Hawks γιατί ήταν η επιλογή μου από τα previews για να αποτελέσουν την έκπληξη του πρωταθλήματος, και πλέον τους υποστηρίζω για να μπορώ να πω ότι “τα είχα πει εγώ”. Ποιος είναι ο Drake και τον αναφέρετε συνέχεια; (σημείωση λοιπών: Αυτός! 1-0)
3. Ποια ομάδα θα κάνει μέσα στο 2015 στροφή προς το καλύτερο ή το χειρότερο;
Gus Χρυσοχού: Οι Pistons νομίζω προς το καλύτερο. Ήδη στα τρία πρώτα παιχνίδια χωρίς τον Smith μετράνε ισάριθμες νίκες, με τις ισορροπίες να δείχνουν να αποκαθίστανται. Όσον αφορά το χειρότερο, θα πάω με τους Rockets. Αν ο Howard συνεχίσει να τραυματίζεται, πόσο να αντέξει ο Harden;
Billy Hoyle: Οι Miami Heat βρίσκονται στις παρυφές των playoffs, με ένα ντροπιαστικό για το υλικό τους ρεκόρ 14-18. Ο Wade έχασε παιχνίδια στην αρχή της χρονιάς, ο Bosh έμεινε έξω στη συνέχεια για 8 αγώνες και ο McRoberts, που αποκτήθηκε με την προοπτική να είναι ο βασικός PF τους, χάνει τη χρονιά. Ωστόσο το ταλέντο της ομάδας δεν είναι σε καμία περίπτωση για ρεκόρ κάτω από το .500, αν και, εσχάτως, ο Danny Granger φαίνεται αναγεννημένος. Δεν πρόκειται να μπουν στην τετράδα, αλλά περιμένω πολύ καλύτερη συνέχεια.
Νίκος Ραδικόπουλος: Οι περισσότεροι από εμάς την πατήσαμε με τους Pistons στις αρχικές προβλέψεις, που τους βλέπαμε μέχρι και playoffs. Χειρότερα από την μέχρι τώρα πορεία τους δεν γίνεται. Και η απέλπιδα κίνηση του release του Smith δείχνει το μέγεθος της αναστάτωσης νομίζω. Παρόλα αυτά δεν θα επιχειρήσω να ρεφάρω τα φθινοπωρινά. Θα πω τους Suns, από τη μία, μας δείχνουν να βρίσκουν εκ νέου τις ισορροπίες τους. Επίσης οι Spurs είχαν 11 back to backs το 2014 και, σε συνδυασμό με τους αρκετούς τραυματισμούς τους, δεν έχουν αποδώσει στα δικά τους standards. Νομίζω πως είναι δεδομένο πως όσο μεγαλώνει η μέρα, τόσο θα πλησιάζουν στα ανοιξιάτικα επίπεδα απόδοσής τους. Όσο για χειρότερα, αν όντως βάλουν σε εφαρμογή το σχέδιο 4 εναντίον 5 οι Kings, όπως κατά διαστήματα επιχειρούν τελευταία (π.χ. προχτές με Nets σε αρκετές φάσεις) νομίζω σύντομα οι αρχικές εντυπωσιακές εμφανίσεις τους θα αποτελούν μακρινή ανάμνηση.
Πέτρος Καούνης: Για καλύτερη απόδοση θα επιλέξω τους Pistons. Δεν έχουν ήττα από τη στιγμή που έδιωξαν τον Smith και δείχνουν να βρίσκουν ισορροπία στο επιθετικό κομμάτι με τον Jennings να ανεβαίνει. Για χειρότερη θα επιλέξω τους Kings, που μετά το καλό ξεκίνημα και το δικαιολογημένο ξεφούσκωμα λόγω της απουσίας του Boogie, δείχνουν πως δεν μπορούν να ξαναπιάσουν την απόδοση που είχαν στις αρχές της season.
Κοσμάς Καψάλης: Δεν θα πρωτοτυπήσω ως προς την άνοδο. Έχει τόσο καλούς παίκτες αλλά απέδωσε τόσο αποκρουστικά στο πρώτο μισό, που το Detroit μάλλον δεν γίνεται να πάει χειρότερα. Αντίθετη πορεία θα έχει μάλλον η Atlanta. Δεν θα κινδυνεύσει η θέση τους στα playoffs προφανώς, αλλά νομίζω ότι τον Απρίλη θα είναι κάτω από Raptors, Wizards, Bulls, Cavs (με τυχαία σειρά).
Λουκάς Μοσχούλας: Το κριτήριο της απάντησης μου είναι ο Josh Smith. Στο Detroit οι Pistons με ρεκόρ 5-23 την ημέρα της αποχώρησης του (ήδη μετρούν 3 συνεχόμενες νίκες χωρίς αυτόν) είναι σχεδόν σίγουρο ότι μόνο προς τα επάνω κοιτάζουν, ελπίζοντας φυσικά στην απελευθέρωση του διδύμου Monroe-Drummond. Όσο για την νέα του ομάδα, τους Rockets, όσο και να γέμισαν τον πάγκο τους αν δεν είναι υγιής ο Dwight (όπως σωστά έγραψε και πιο πάνω ο Gus) θεωρώ ότι έχουν ταβάνι.
Μήτσος Μαυράκης: Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό: από την στιγμή που στη Δύση δεν αποτελείωσαν την Oklahoma όσο ήταν χάμω, με τους Westbrook-Durant να διψάνε για αίμα και το supporting cast να έχει σφυρηλατηθεί σε κλειστά ματς, οι Thunder ετοιμάζουν να σπείρουν τον τρόμο όσο πλησιάζουν τα playoffs.
Σταύρος Μαρίνος: Θα το “παίξω” υπεράνω αποφεύγοντας σαφή απάντηση, διότι θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις ανταλλαγές που θα γίνουν στο trade deadline τον Φεβρουάριο. Κάποιες ομάδες θα ισχυροποιηθούν, κι άλλες απροκάλυπτα πλέον θα τανκάρουν χωρίς ντροπή. Σε αντίθεση με τις παραπάνω απαντήσεις των λοιπών BallHogers, δεν αποκλείω οι Pistons να ξεπουλήσουν Jennings (ή και Monroe) ακόμα, και να παραμείνουν χαρούμενοι στον βάθος του βαρελιού.
Δημήτρης Μαντζούκας: Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν έχουν πιστέψει στον DeMarcus Cousins. Ακόμα. Θα έρθει η ώρα… Η ομάδα που θα ξυπνήσει και θα βελτιωθεί είναι οι Spurs φυσικά. Οι πρωταθλητές με υγιείς τους Leonard, Parker και Mills θα είναι άλλη ομάδα. Τα χάλια του Δεκέμβρη δεν θα επαναληφθούν. Όσον αφορά την ομάδα που θα πατήσει φρένο, δεν μπορώ να πω τους Pistons γιατί πάνε στο ρελαντί από την αρχή του πρωταθλήματος, οπότε αναγκαστικά θα επιλέξω την ομάδα που επέλεξε να ενεργοποιήσει τον ωρολογιακό μηχανισμό της βόμβας που ακούει στο όνομα Josh Smith. Κρίμα για τα μούσια του Harden.
4. Ποιος είναι ο MVP του πρωταθλήματος μέχρι τώρα;
Gus Χρυσοχού: O Curry, και δείχνει αποφασισμένος να μην αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Καταπληκτικά ποσοστά, μοιράζει τη μπάλα, παίζει άμυνα, στην καλύτερη ομάδα του ΝΒΑ μέχρι τώρα. Τι άλλο να ζητήσεις για κάποιον MVP; Και ο μούσιας είναι γερή υποψηφιότητα σαφώς, αλλά ο τρομοκράτης έχει προβάδισμα.
Billy Hoyle: Ο Steph Curry είναι η κινητήριος δύναμη μιας καλοφτιαγμένης και από ποιοτικά υλικά μηχανής. Ο Harden όμως διατηρούσε τους Rockets στο top-5 του NBA παίζοντας στους περισσότερους αγώνες με δίδυμο ψηλών τον Donatas Motiejunas και τον Tarik Black, ενώ πλέον είναι καθοριστικός και στην άμυνα. Παράλληλα οι Warriors είναι σαφώς πιο well-coached από τους Rockets. Οι μέσοι όροι του Harden (27,5pts, 6reb, 7ast, 2stl, 1blk) αρμόζουν σε έναν MVP.
Νίκος Ραδικόπουλος: Όπως τα λέει ο Gus. Για την κουβέντα να κάνω ένα long, long shot; O Jimmy Butler, αν συνεχίσει στο επίπεδο του τελευταίου διμήνου, μήπως να μην μας κάνει εντύπωση αν πάρει κάποιες ψήφους και για το βραβείο του MVP;
Πέτρος Καούνης: Μέχρι τώρα ο Gasol είναι στην κορυφή της κούρσας για τον MVP της χρονιάς με την εκπληκτική season που κάνει. Από’δω και πέρα όμως, πιστεύω πως ο Westbrook θα πάρει κεφάλι στην κούρσα για το βραβείο. Κουβαλάει την ομάδα μόνος του και αν καταφέρει να πάει τους Thunder παραπάνω από την 6η θέση της Δύσης, συνεχίζοντας να έχει αυτά τα εξωπραγματικά νούμερα, δικαιωματικά θα είναι ο MVP.
Κοσμάς Καψάλης: Θα συμφωνήσω με τον Πέτρο. Ο Curry κι ο Harden είναι η εύκολες και ασφαλείς επιλογές, αλλά το μεγάλο πουλέν είναι ο Westbrook. Μπορεί να έχασε έδαφος στην αρχή λόγω τραυματισμού (όπως συνολικά οι Thunder), αλλά από τη στιγμή που επέστρεψε, δίνει νόημα σε όλες τις κλισέ εκφράσεις. Είναι αδιανόητος, συγκλονιστικός, εξωπραγματικός, οι μέσοι όροι του είναι στο 28-6-7,5 και είναι πραγματικά απόλαυση να τον βλέπεις.
Λουκάς Μοσχούλας: Πολλοί θα που ότι είναι εύκολη επιλογή και θα έχουν δίκιο. Όμως η προσήλωση του Μούσια στην άμυνα (όπως έγραψε ο Σταύρος στην ανάλυση του για τον Κώστα Παπανικολάου) είναι για μένα ο βασικός λόγος που του δίνει προβάδισμα στην κούρσα.
Μήτσος Μαυράκης: Πρώτος σκόρερ, μέσα στην δεκάδα σε assist, κλεψίματα και μέσα στους 50 καλύτερους στα block! Ο Harden είναι παίκτης-ορχήστρα και έχει φθάσει στο σημείο να παίζει μέχρι και άμυνα! Όχι απλά MVP και Most Improved μην σου πω.
Σταύρος Μαρίνος: Ο James Harden μέχρι τα Χριστούγεννα, ήταν ο μόνος πρωταγωνιστής καλής ομάδας, με τόσο βάρος στις πλάτες του (λόγω τραυματισμού του Howard), για αυτό και θα τον προτιμήσω.
Δημήτρης Μαντζούκας: Συμφωνώντας με τα όσα ειπώθηκαν υπέρ του Harden. Έχει κάνει μαγικά πράγματα τραβώντας μόνος του μία ομάδα ως τώρα. Με αυτό ακριβώς το κριτήριο όμως, αν και σε μικρό δείγμα, o πραγματικός MVP είναι ο Westbrook. Απλά θέλει ακόμα μερικά παιχνίδια για να φανεί αν μπορεί να συνεχίσει στον ρυθμό που κινείται αυτόν τον μήνα και όταν επιστρέψει ο Durant στα κανονικά του standards. Αν μείνει κοντά σε αυτά τα επίπεδα, είναι ένα one man show ανώτερο από αυτό του Harden.
5. Με τόσους τραυματισμούς και άλλες τόσες μετακινήσεις παικτών έχουν ανοίξει ρήγματα στα rosters για νέους πρωταγωνιστές. Ποιος είναι ο breakout star της σεζόν;
Gus Χρυσοχού: 12,1 πόντοι, 8 rebounds, 1,4 κλεψίματα, 1,4 τάπες, 52,1% στα δίποντα και 44,3% σύνολο, 3,4 ασίστ, 33,1 λεπτά συμμετοχής, ένα όνομα: Draymond Green.
Billy Hoyle: Ο Draymond δεν είναι breakout player, είναι mancrush. O Tobias Harris έχει μέσους όρους 19/7/2 με 40% στα τρίποντα, έχει απαντήσει στο ερώτημα αν είναι 3άρι ή 4άρι, κάνει ίσως τα πιο έξυπνα κοψίματα στο ΝΒΑ για εύκολα καλάθια και έχει πετύχει διψήφιο αριθμό πόντων και στα 31 παιχνίδια που έχει παίξει φέτος. Επίσης είπε στον LeΒron να κόψει το flopping. Αγάπη. Μόνο αγάπη.
Νίκος Ραδικόπουλος: Και εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, χωρίς δυνατότητα διαφοροποίησης με Gus: Draymond Green.
Πέτρος Καούνης: Δεν νομίζω πως μπορώ να πω κάποιον άλλον από τον Draymond Green. Εκπληκτική άνοδος στην απόδοση του σε σχέση με πέρυσι. Όποιος δεν έχει διαβάσει το άρθρο στο Grantland για τη φετινή season του Green που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη βδομάδα, να παρατήσει τώρα το Rountable και να τρέξει να το διαβάσει. Θα τον συγχωρέσουμε.
Κοσμάς Καψάλης: Εεεε προφανώς ο Draymond κάνει πολύ καλή χρονιά, αλλά ρε παιδιά: Jimmy Butler. Όχι επειδή πιο πριν ήταν στην αφάνεια, αλλά φέτος είναι εκπληκτικός. Τον γνωρίσαμε κυρίως σαν αμυντικογενή παίκτη, αλλά μέχρι τώρα είναι 4ος σκόρερ ανάμεσα στους SGs. Έχει αυξήσει τους μέσους όρους του σε όλες τις κατηγορίες, κάνοντας μάλιστα και λιγότερα λάθη σε σχέση με πέρσι που ήταν η πρώτη χρονιά με πάνω από 30mpg. ‘Eχει ήδη 5 τριαντάρες ενώ είναι πρώτος σε σκοράρισμα και κλεψίματα στους Bulls.
Λουκάς Μοσχούλας: Θα έχετε καταλάβει ότι είμαστε λίγο αυστηροί με τα δικά μας παιδιά (και καλά κάνουμε). Όμως ο τραυματισμός του Jabari Parker θα δώσει ακόμα μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στον Γιάννη και αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό βελτίωσης τότε το καλοκαίρι ίσως μιλάμε και για τον βασικό υποψήφιο για το βραβείο του MIP.
Μήτσος Μαυράκης: Οι breakout players είναι μπόλικοι και είναι γεγονός πως ο Draymond Green είναι ονείρωξη, αλλά breakout star είναι μονάχα ο Jimmy ο Butler.
Σταύρος Μαρίνος: Derrick, κάνε χώρο στον Jimmy Butler παρακαλώ. Είναι πλέον ο καλύτερος παίκτης της ομάδας.
Δημήτρης Μαντζούκας: Ο Ραδικόπουλος προτείνει πιο πριν ως λογικό το να πάρει ψήφους για MVP ο Butler (και δεν έχει άδικο), ένας μέχρι φέτος αξιόλογος ρολίστας, αλλά ψηφίζει για most improved τον Draymond Green που έκανε την μετάβαση από τον πάγκο στον ρόλο του υπερχρήσιμου πολυεργαλείου. Μας κοροιδεύει; Η ιστορία του Jimmy Butler είναι με διαφορά η πιο εντυπωσιακή ιστορία αυτού του χρόνου. Νέος All-Star από το -σχεδόν- πουθενά, και μετά από την περσινή μέτρια χρονιά του όπου φάνηκε πως έχασε την ευκαιρία για το ξεπέταγμα. Κατευθείαν για ταινία. (σ.σ. τελικά ο Ραδικόπουλος δεν μας κοροϊδεύει, απλά αφού προτείνει τον Butler για MVP, δεν τον βάζει στην κουβέντα για most improved, από θέση αρχής).
