Eurobasket Shootaround: Quarter Finals – Day 1

Οι ομάδες-φαβορί πριν την έναρξη της διοργάνωσης επικράτησαν τελικά στις μάχες των προημιτελικών και θα συναντηθούν μεταξύ τους στους 4. Γαλλία και Ισπανία ακολούθησαν την πορεία που έμοιαζε προδιαγεγραμμένη πριν από την έναρξη του τουρνουά, προσπερνώντας τα εμπόδια της Λετονίας και της Ελλάδας. Ας δούμε όπως τί έγινε στα παιχνίδια τους για τα προημητελικά αναλυτικότερα, σε ένα ακόμη Ball Hog Eurobasket 2015 Shootaround.

Ισπανία 73-71 Ελλάδα

Δυστυχώς η νίκη δεν ήρθε και η πίκρα είναι μεγάλη για εμάς που αγαπάμε αυτή την ομάδα. Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε την ανασκόπηση του παιχνιδιού με τα γνωστά ‘’αν’’ και τις κραυγές καταδίκης που ακολουθούν κάθε αποτυχία αλλά, ως site, έχουμε επιλέξει μια κάπως διαφορετική προσέγγιση.

Μπορούμε να το λέμε μέχρι να το πιστέψουμε, πως η Εθνική ηττήθηκε από την Ισπανία στις λεπτομέρειες και πως η νίκη δεν ήρθε για λίγο. Αλλά όχι, η Εθνική δεν μπορούσε να κερδίσει ποτέ ένα τέτοιο κρίσιμο παιχνίδι απέναντι σε μια ισχυρή αντίπαλο, όπως η Ισπανία, παίζοντας με αυτή τη φιλοσοφία στην επίθεση. Μια επιθετική τακτική που είδαμε σε ολόκληρη τη διοργάνωση, όχι μόνο χτες, αλλά χτες υπήρχαν στιγμές που πραγματικά τα μάτια μας πόνεσαν από το θέαμα. Δεν κυνηγήσαμε σχεδόν καμία ευκαιρία να τρέξουμε το γήπεδο και να πετύχουμε εύκολα καλάθια, με αποτέλεσμα να παγιδευτούμε σε ένα ρυθμό που δεν μας βόλευε καθόλου. Κάθε προσπάθεια επίθεσης μας απέναντι στη σετ άμυνα των Ισπανών ήταν μια δοκιμασία για νεύρα και την αισθητική κάθε φίλου του μπάσκετ.

It was Katsikaris match to lose and he lost it #Eurobasket2015

— NothingButNet (@NothingButNet8) September 15, 2015

Στα του παιχνιδιού, πιο αναλυτικά, η Ισπανία με αιχμή του δόρατος φυσικά τον Pau Gasol, έκανε ξεκίνημα και οι Σπανούλης και Αντετοκούνμπο κατάφεραν, ο πρώτος με ατομικές ενέργειες και ο δεύτερος με το above the rim παιχνίδι του, να μας κρατήσουν κοντά στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο. Στο δεύτερο δεκάλεπτο, η Εθνική κατάφερε να πάρει το προβάδισμα, αλλά δεν κράτησε σχεδόν καθόλου. Δύο τρίποντα και δύο εύστοχες βολές του Mirotic έδωσαν αέρα οκτώ πόντων στους Ισπανούς και κάπου εκεί φάνηκε πως όλο το βράδυ θα κυλούσε κάπως έτσι. Με τους Ισπανούς να έχουν ένα προβάδισμα 6-8 πόντων, την Εθνική να επανακάμπτει και να πλησιάζει στο σκορ, αλλά αμέσως πάλι να ανοίγει η διαφορά από τους Ισπανούς.

Bull to Bull. https://t.co/YjUqK59sTE

— HoopsHype (@hoopshype) September 15, 2015

Με την επιστροφή από την ανάπαυλα, η Εθνική έδειχνε να μπαίνει περισσότερο δυναμικά στο παιχνίδι και με Καλάθη, Σπανούλη και Αντετοκούνμπο να πλησιάζει στο σκορ για να περάσει τελικά μπροστά με 42-46 με καλάθια των Πρίντεζη και Κουφού. Εκεί η Ισπανία έδειξε τι παραπάνω από τις άλλες ομάδες διαθέτει σε αυτή τη διοργάνωση: τον Gasol. Εκμεταλλευόμενος τις υπερπολύτιμες ανάσες που του είχε δώσει ο Reyes, ο οποίος τον αντικατέστησε επάξια όσο ήταν στον πάγκο, ο Gasol με 11 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο δεν άφησε την Εθνική να ξεφύγει στο σκορ, τη στιγμή που είχε βρει ένα σωστό ρυθμό. Το τρίτο δεκάλεπτο έληξε με 25-16 επιμέρους σκορ υπέρ της Εθνικής αλλά τους 11 από τους 16 πόντους της Ισπανίας τους πέτυχε ο Gasol.

With Spain making it to the semifinals, hard not to picture Pau Gasol winning MVP of the tournament.

— HoopsHype (@hoopshype) September 15, 2015

Στην τελευταία περίοδο, οι Reyes και Mirotic πήραν τη σκυτάλη από τον Gasol, που έκατσε για ανάσες στον πάγκο, οδήγησαν την Ισπανία στην ανατροπή και με ένα σερί 9-0 της έδωσαν προβάδισμα 5 πόντων. H επιλογή Περπέρογλου στο 4, σε μια προσπάθεια να ανακοπεί το ισπανικό πικερό, όχι μόνο δεν βοήθησε, αλλά μάλλον απέβη καταστροφική. Από εκεί και πέρα η Ισπανία δεν ξανακοίταξε ποτέ πίσω¹⁾η αγαπημένη φράση κλισέ αυτού του τουρνουά για το Ball Hog!! και η δική μας ομάδα άρχισε να εκτελεί επιθέσεις πέρα από κάθε προπονητική λογική με την ελπίδα να τις μπουν κάποια καλάθια ηρωισμού για να γυρίσει το παιχνίδι. Το κακό είναι πως σε αυτές τις περιπτώσεις, αν κάποια από αυτά μπουν, δίνουν ένα εσφαλμένο δικαίωμα στην πλευρά του ηττημένου να μιλάει για ήττα στις λεπτομέρειες. Τα τρίποντα των Αντετοκούνμπο, Σπανούλη και Σλούκα προς το τέλος, ναι μεν μας κράτησαν μέσα στο παιχνίδι αλλά δεν μπορούσαν να καταργήσουν τη λογική. Την μπασκετική λογική που χτες έλεγε πως αφού δεν έχεις Plan B και βλέπεις το Plan A σου να ναυαγεί, δεν δικαιούσαι τη νίκη. Και, το ακόμα χειρότερο είναι πως το Plan A περιοριζόταν στο “δώστε την μπάλα στον Σπανούλη να κάνει μαγικά”. Πλάνο πολύ μακριά από αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ωραίο μπάσκετ, και που, εύλογα, είναι και αναποτελεσματικό.

Μπορούμε να αναλύσουμε λίγο περισσότερο τα όσα κόστισαν στην Εθνική την ήττα χτες, ειδικά στο δεύτερο και στο τέταρτο δεκάλεπτο. Τα περισσότερα για την τεχνική ανάλυση του παιχνιδιού είχαν γραφτεί ωστόσο από το preview.

Η Εθνική ξεκίνησε το παιχνίδι μαρκάροντας σωστά με man to man τον Gasol, μην στέλνοντας βοήθειες πάνω του, πράγμα που θα έδινε πολλά ανοιχτά περιφερειακά σουτ στους εύστοχους guards των Ισπανών. Ο Ισπανός center πέτυχε μόνο 4 πόντους και βρήκαμε ευκαιρία για transition παιχνίδι με κύριο εκφραστή τον Πρίντεζη. Το γιατί σταματήσαμε να χρησιμοποιούμε επιθετικά αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού, οφείλεται κυρίως στο ότι οι Ισπανοί μπαίνανε πιο δυναμικά στις διεκδικήσεις των rebounds και ότι άρχισαν να γίνονται πιο εύστοχοι, οπότε και μειώθηκαν οι ευκαιρίες μας.

Το ρίσκο που πήρε ο coach Κατσικάρης με το να κλείνει η άμυνα, ώστε να μπλοκάρει τους διαδρόμους προς το καλάθι μας, του γύρισε μπούμερανγκ όταν ο Scariolo έστησε συστήματα που με διπλά σκριν μέσα στη ρακέτα μας, οδηγούσαν παίκτες στις γωνίες για 2 εναντίον 2, πλάγιο pick ‘n’ roll, με εκφραστές τους Gasol και Mirotic. Στόχευσε δηλαδή στις δύο χτυπητές αδυναμίες της άμυνας της Εθνικής, που είχε δείξει από τα φιλικά προετοιμασίας ακόμη. Αργά πόδια στην άμυνα pick ‘n’ roll κακή περιφερειακή άμυνα λόγω αργών περιστροφών.

In all seriousness: Scariolo coached a very good game.

— rodhig (@rodhig7) September 15, 2015

@rafael_uehara he made the most out of limited depth, exploited Greece's spacing issues, worked the pnr well. Not Pop-level, but solid.

— rodhig (@rodhig7) September 15, 2015

Όλοι σχεδόν οι πόντοι των Ισπανών μπήκαν με αυτόν τον τρόπο στο δεύτερο δεκάλεπτο με τους Ισπανούς να ανοίγουν το σκορ. Ίσως σε εκείνο το σημείο θα μπορούσε η άμυνα να γυρίσει σε βοήθειες πάνω στον Gasol και ας άφηνε παίκτες ελεύθερους στην αδύναμη πλευρά. Ήταν ένα ρίσκο που θα μπορούσε να πάρει ο coach Κατσικάρης, αλλά όχι με τον Αντετοκούνμπο στον πάγκο.

Οι Ισπανοί έπαιξαν άμυνα με τέτοιον τρόπο ώστε να προστατέψουν τον Gasol από τα fouls: ο περιφερειακός τους παίκτης δεν άλλαζε στο pick ‘n’ roll και ο Gasol έμενε στη ρακέτα, δίχως να ακολουθεί τον παίκτη. Αυτό έδωσε στην Εθνική αρκετά ελεύθερα σουτ, αλλά εκεί φάνηκε μια ακόμα χτυπητή αδυναμία της εθνικής: το κακό περιφερειακό σουτ. Η ανατροπή στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε με τον Καλάθη να δίνει λύσεις απέναντι σε αυτή την άμυνα, είτε εκτελώντας από μέση απόσταση, εκμεταλλευόμενος τον κενό χώρο που έμενε με την οπισθοχώρηση του Gasol, είτε με πάσες προς τον Κουφό κάτω από το καλάθι.

Η απάντηση του Scariolo ήρθε μέσα από δύο παίκτες των Ισπανών που κατάφεραν να αλλάξουν το ρυθμό του παιχνιδιού: τον Claver που με την αθλητικότητα του περιόρισε κάπως τον εκπληκτικό Αντετοκούνμπο και τον κράτησε μακριά από καλάθι, κλείνοντας του και τους διαδρόμους για τα επιθετικά rebounds. Ο άλλος παίκτης ήταν ο Reyes, που με την εμπειρία του έδωσε βοήθειες στην επίθεση, πήρε τις επαφές που τόσο πολύ λατρεύουν και αποζητάνε οι Ισπανοί, φόρτωσε τους ψηλούς μας με fouls και έδωσε σκορ κυρίως από τις βολές.

Το παιχνίδι, όπως αναφέραμε και παραπάνω, χάθηκε κυρίως των κακών επιλογών των guards μας στην επίθεση. Η μπάλα κολλούσε απέναντι στις οργανωμένες άμυνες των Ισπανών και η μόνη επιλογή ήταν μακρινά σουτ κάτω από κακές προϋποθέσεις, που δεν ήταν απλά κακές, αλλά τραβηγμένα από τα μαλλιά. Σε αυτές τις επιλογές μας οδήγησε η άμυνα των Ισπανών που άλλαξε, με τον Gasol να κάνει ένα βήμα μέσα στη ρακέτα ώστε να μπλοκάρει τον κενό χώρο στον Καλάθη, που σωστά έδινε την μπάλα στην αδύναμη πλευρά αλλά τα περιφερειακά σουτ μας συνέχιζαν να είναι άστοχα.

Η εμμονή/επιμονή στην επιλογή Σπανούλη στα δύσκολα, δεν έδειχνε να αποτελεί λύση και περισσότερο εξέθετε τον παίκτη παρά τον βοηθούσε ψυχολογικά στο να βάλει τα δύσκολα σουτ που συνηθίζει να παίρνει σε τέτοιες καταστάσεις. Από την άλλη, δεν είχαμε τη δυνατότητα να τρέξουμε το γήπεδο για να βρούμε εύκολα καλάθια, από τη στιγμή που οι Reyes – Clavier είχαν δυναμώσει πολύ τους Ισπανούς στον τομέα των rebounds.

Το παιχνίδι στη γενικότερη εικόνα του κρίθηκε από το καλύτερο κοουτσάρισμα του Scariolo και από την αδυναμία του Κατσικάρη να βρει εναλλακτικές λύσεις. Επί του ειδικότερου, σε όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες που αναφέραμε παραπάνω, θα πρέπει να προσθέσουμε και τις χαμένες βολές και τα βεβιασμένα λάθη, που δεν βοηθάνε καθόλου σε παιχνίδια με κλειστό σκορ.

Κάπως έτσι συνεχίστηκε κι η πελατειακή παράδοση της χώρας μας έναντι των Ιβήρων…

9/9 wins for Spain in the quarterfinal games in Eurobaskets since '99! 74-71 vs Greece thanks to the Great @paugasol http://t.co/WaBVTGDpB3

— Eurohoops.net (@Eurohoopsnet) September 15, 2015

Το μεγάλο στοίχημα του προπονητικού team της Εθνικής, για το υπόλοιπο της διοργάνωσης, θα είναι να καταφέρει να διαχειριστεί ψυχολογικά την ήττα η ομάδα και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στο προ Ολυμπιακό τουρνουά του επόμενου καλοκαιριού, στόχος που θα θέλαμε να πιστεύουμε πως φαντάζει εύκολος, μιας και αντίπαλος για μια θέση στην 6άδα είναι η Λετονία.

Υ.Γ.: Ένα σχόλιο για τις ‘’δηλώσεις’’ του Γ.Γ. της Ε.Ο.Κ., Παναγιώτη Τσαγκρώνη, για τους διαιτητές της χτεσινής αναμέτρησης. Φαίνεται πως η ομοσπονδία συνεχίζει στον ίδιο στραβό δρόμο που βαδίζει εδώ και χρόνια. Κρίμα γιατί στην αρχή φάνηκε πως δεν θα έχουμε τα ίδια και σε αυτή τη διοργάνωση.

Υ.Γ. 1: Δια χειρός Νίκου Γκάλη λοιπόν το τελικό συμπέρασμα: “Αποτυχία ήταν αλλά ας μην μιλάμε για καταστροφή”.

Υ.Γ. 2: Όπως είχαμε υποσχεθεί ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος οπότε τη Δευτέρα θα επανέρθουμε με άρθρο γνώμης και απολογισμού για την Εθνική. Αρχή του The Ball Hog είναι να ασκεί μπασκετική κριτική σε οτιδήποτε συμβαίνει και να μη μπαίνει στο χορό της ανθρωποφαγίας που γίνεται εν βρασμώ την επομένη κάθε αποτυχίας.

 

Προσθέτοντας δύο σχόλια στο κύριο μέρος ανάλυσης του παιχνιδιού από τον Πέτρο Καούνη, ένα πρώτο από τον Μήτσο τον Μαυράκη:

Μου αρέσει ο κινηματογράφος. Πραγματικά πολύ. Σχεδόν όσο το μπάσκετ. Αν και δεν θα το παραδεχτώ δημοσίως, μιας και προτιμώ να με περνάνε για κάγκουρα, παρά για κουλτουριάρη. Ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης πρέπει να είναι ο Lars von Trier. Έχω δει ενδελεχώς όλη τη φιλμογραφία του, ακόμη και τα παλαιότερα απαίσια του φιλμ²⁾μέχρι και το Στοιχείο του Εγκλήματος. Σίγουρα πρέπει να έχω κάποιο κουσούρι. Κάθε φορά που βγάζει κάποια ταινία μετράω αντίστροφα μέχρι την πρεμιέρα της στον κινηματογράφο και μόλις αυτή βγαίνει πηγαίνω πάραυτα να τη δω. Ο von Trier μου έχει προκαλέσει μια πληθώρα συναισθημάτων, αλλά το ισχυρότερο από όλα είναι αυτές οι φορές που σιχαίνομαι τον εαυτό μου, καθώς βασανίστηκα για τρεις ώρες προκειμένου να παρακολουθήσω την πιο πρόσφατη παπάτζα που έχει γυρίσει ο Δανός auteur. Κι έχω, ειλικρινά, υποφέρει βλέποντας άθλια φιλμ, περιμένοντας τις στιγμές μαγείας του σκηνοθέτη που στο παρελθόν έχει γυρίσει αριστουργήματα.

Για να συνδέσω τα δύο μου χόμπι, θέλω να δηλώσω πως θεωρώ τον Βασίλη Σπανούλη τον Lars von Trier του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έχει στο παρελθόν κάνει αριστουργήματα μέσα στο παρκέ, με έναν αργόσυρτο, ανιαρό, ολότελα μη θεαματικό, και ειλικρινά μη παραγωγικό τρόπο. Ο τελικός του Λονδίνου, όπου ο Λαρισαίος guard παίζει απόλυτα προβλέψιμα το ένα pick’n’roll μετά από το άλλο για να εκτελέσει κάτι τρελά τρίποντα από την κορυφή πάνω σε άμυνα είναι το μπασκετικό αντίστοιχο των Dogville και Manderlay. Παντέλως ανόητες ιδέες, εκτελεσμένες με έναν απλοϊκό τρόπο, που ενώ θα έπρεπε να είναι καταστροφές, λειτουργούν στην εντέλεια και είναι αριστουργήματα που αφήνουν το στόμα του θεατή να χάσκει με το σαγόνι στο πάτωμα. Ο ημιτελικός με την CSKA είναι το αντίστοιχο Melancholia. Μια δίωρη ταλαιπωρία, για να φθάσουμε στο τελευταίο τετράλεπτο, όπου και βιώσαμε ένα ανεπανάληπτο κρεσέντο αγνής μαγείας (όπως και στην ταινία που είναι δυο αργόσυρτες ώρες που κορυφώνονται σε ένα απίστευτο τελευταίο πλάνο ομορφιάς και ποίησης εφάμιλλης των μεγαλύτερων έργων τέχνης). Αλλά, όπως όλοι οι φαν του von Trier, ξέρουμε η ψυχαγωγία, όχι απλά δεν είναι εγγυημένη, αλλά κάθε φορά εμπεριέχει ένα απίστευτο ρίσκο. Αυτό το ρίσκο του να φορέσεις τα καλά σου και να βρεθείς στο σκοτάδι του κινηματογράφου μετά από μήνες ανυπομονησίας. Και εκεί να αντικρίσεις ένα αποκρουστικό ανοσιούργημα. Παρομοίως και με τον V-Span περιμέναμε το χθεσινό ημιτελικό με ανυπομονησία μόνο και μόνο για να βρεθούμε μπροστά σε ένα βασανιστικό θέαμα. Αλλά καταλαβαίνω την ατολμία του coach Κατσικάρη, ο οποίος παρέμεινε παγωμένος μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή. Περίμενε κι αυτός με την σειρά του, όπως όλοι μας, την στιγμή μαγείας που ποτέ δεν ήρθε. Όλοι οι μεγάλοι έρωτες έχουν στιγμές αυτοκαταστροφής που οδηγούν στην αναπόφευκτη τραγωδία. Και αυτό είδαμε στο χτεσινό έργο.

Κι ένα δεύτερο από τον Νίκο Ραδικόπουλο:

Κλείνοντας την αναφορά στο χτεσινό παιχνίδι δεν μπορεί να μην γίνει ιδιαίτερη μνεία στον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Ένα παιδί, άκλειστα 21 χρόνων, που χτες έκανε την μεγαλύτερη κατάθεση ψυχής και ταλέντου για την ελληνική ομάδα. Ένα μπασκετικό ταλέντο που δεν χρειάζεται να είσαι βαθύς γνώστης του αθλήματος για να το διακρίνεις, μιας και ξεχώριζε σαν την μύγα μες στο γάλα (και) στο χτεσινό παιχνίδι της ομάδας με τα μπλε. Κι όμως το προπονητικό team της εθνικής το μόνο play που είχε σχεδιάσει για αυτόν ήταν ένα iso ποστάρισμα στον Rudy, το οποίο μάλιστα δοκιμάστηκε μόλις δύο φορές, από μία στην αρχή κάθε ημιχρόνου (ανεπιτυχώς, μάλιστα, αμφότερες). Το γεγονός πως δεν υπήρχαν plays για τον Giannis οδηγεί στο εύλογο συμπέρασμα πως το προπονητικό επιτελείο δεν είχε καταλάβει ή δεν ήξερε να διαχειριστεί το ταλέντο του παίχτη που είχε στα χέρια του. Το συνολικό χτεσινό performance του Αντετοκούνμπο, όμως, ήταν τέτοιο που θα μνημονεύεται στα χρόνια που έρχονται. Και δεν θα μνημονεύεται μόνο για το ρεκόρ καριέρας, αλλά και ρεκόρ εθνικής Ελλάδος, με τα 17 rebounds που πήρε στο χτεσινό παιχνίδι³⁾ξεπερνώντας τα 15 του Φασούλα. Ούτε για τις εκστασιασμένες δηλώσεις του Batum ότι ο Giannis διαθέτει χειρισμό μπάλας που του θυμίζει τον Tony Parker. Δεν θα τον θυμόμαστε καν αποκλειστικά για αυτό:

Giannis Antetokounmpo blocks the hell out of Pau Gasol. https://t.co/hU2GGktVTX

— HoopsHype (@hoopshype) September 15, 2015

Θα μνημονεύεται ως η πρώτη μεγαλειώδης και ηγετική εμφάνιση αυτού του παίχτη με τα χρώματα της εθνικής της χώρας που τον κυνήγαγε σαν παράνομο πωλητή και τον χαρακτήριζε ως “λαθρομετανάστη” στον αγώνα του για μια καλύτερη ζωή. Κυνήγι και χαρακτηρισμός που κράτησαν τουλάχιστον μέχρι να συνειδητοποιήσει η χώρα πόσο ταλέντο διαθέτει. Και, για να το πάμε λίγο παρακάτω, χτες ήταν η πρώτη μεγαλειώδης εμφάνιση του πιο ταλαντούχου παίχτη που έχει φορέσει ποτέ στην ιστορία την φανέλα της Εθνικής μπάσκετ⁴⁾ναι, μεγάλωσα βλέποντας Γκάλη και μάλιστα άλλαξα ομάδα όταν ο “Θεός” κατηφόρισε από Θεσσαλονίκη Αθήνα, ακολουθώντας τον. Έχω πλήρη συναίσθηση του τί γράφω.. Το μέλλον είναι δικαιωματικά δικό του και η μόνη ευχή είναι να συνεχίσει να δουλεύει στον ίδιο ρυθμό, αλλά και να τύχει να συναντηθεί με προπονητές που θα μπορούν να αξιοποιήσουν το ταλέντο του.

Και μιας και αναφερθήκαμε στο προπονητικό επιτελείο, ένα τελευταίο σχόλιο για τη διαχείριση από αυτό του “βαθύτερου roster της διοργάνωσης”:

Ντίπ ρόστερ

— Giorgos P. (@b_ballguru) September 15, 2015

 

Γαλλία 84 – 70 Λετονία

Το φυσιολογικό έγινε στο ζευγάρι αυτό, αλλά θα πρέπει να δοθούν τα εύσημα στην ομάδα του Bagatskis. Με τον “αέρα” του underdog, οι Λετονοί μπήκαν στο παρκέ με σκοπό να αγχώσουν την παρέα του Parker και μέχρι το ημίχρονο το κατάφεραν μια χαρά. Το προβάδισμα δύο πόντων της Γαλλίας (40-38), μαρτυράει τα άνωθεν λεγόμενα. Ωστόσο, προφανώς στην ανάπαυλα το μενού περιείχε κατσάδα από τον coach Collet και οι Γάλλοι μπήκαν στην 3η περίοδο έτοιμοι να λιώσουν σίδερα στην άμυνα. Τελικός απολογισμός της Λετονίας στο τρίτο δεκάλεπτο; Μόλις 7 πόντοι, την στιγμή που η Γαλλία πέτυχε 16 και πια η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει υπέρ των γηπεδούχων. Οι Γάλλοι κατέληξαν να υπερέχουν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες και επήλθαν τα λογικά. Πλέον η Γαλλία ετοιμάζεται για το showdown κόντρα στην Ισπανία, σε μια επανάληψη του ημιτελικού της Arena Stozice το ’13, ενώ η Λετονία θα αντιμετωπίσει την Ελλάδα στα παιχνίδια κατάταξης, για τις θέσεις 5 – 8.

Magnifique Parker

Παρά τους 18 πόντους, ο point guard των Γάλλων δεν είχε καλά ποσοστά (3/13 2p., 2/4 3p. 6/6 FT), ωστόσο ένας παίχτης τύπου Parker χρειάζεται μια – δύο φάσεις για να αλλάξει το momentum του παιχνιδιού. Οι 5 συνεχόμενοι πόντοι του λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου, έκαναν ακριβώς αυτό.

Κατά τα άλλα, ο MVP αυτού του παιχνιδιού, είχε και 6 assists στο ενεργητικό του, μία εκ των οποίων, ήταν αυτή εδώ στον Rudy Gobert (προσοχή, σκληρές εικόνες, RIP Martins Meiers):

Πέραν του Te-Pe, οι Γάλλοι είχαν πλουραλισμό στην επίθεση, καθώς είδαν τους Diaw, Gobert, De Colo και Lauvergne να τελειώνουν το ματς με διψήφιο αριθμό πόντων. Οι δε Gobert, De Colo και Lauvergne μάζεψαν 20 rebounds⁵⁾41 είχε συνολικά η Γαλλία, ενώ στον τομέα αυτό βοήθησε σε μεγάλο βαθμό ο Kahudi, o oποίος κατέβασε 8. Ωστόσο, το highlight της βραδιάς μας το έδωσε ο Diaw, καθώς επιδόθηκε σε κάτι που θα έκανε ακόμα και τον Gregg Popovich να τρίβει τα μάτια του:

Ναι, αυτό είναι block του Diaw εν κινήσει στον Janicenoks.

Αν ήταν σε μέρα ο Blums

Έχουμε γράψει πάμπολλες φορές κάτι που βγαίνει από την “πανεμπειρία”⁶⁾Ιάκωβε Φιλιππούση, ΤΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙ έριξες πάλι στην μετάδοσή σου; μας: Με τα αν δεν φτιάχνεις ιστορία, αλλά προσφέρονται για ίντριγκα. Αυτά είναι το αλατοπίπερο του αθλητισμού. Οι Λετονοί, λοιπόν, είχαν σε εξαιρετική μέρα τους Strelnieks και Janicenoks. Ο μεν πρώτος σημείωσε 14 πόντους (4/8 2p., 2/5 3p.), ενώ μοίρασε 7 assists. O δε Janicenoks, παρά το ότι δέχθηκε τάπα από τα πιο αργά πόδια της Γαλλίας⁷⁾Οκ, ίσως όχι, αλλά καταλαβαίνεται τι εννοούμε, τελείωσε με 16 πόντους πυροβολώντας από παντού (3/4 2p., 3/3 3p., 1/2 FT). Tο κακό για τον coach Bagatskis ήταν ότι δεν ήταν σε καλή μέρα ο Blums. Ο βετεράνος guard αγωνίστηκε μόλις 16 λεπτά, έχοντας 0/1 δίποντα και 0/3 τρίποντα. Αν μη τι άλλο, περιμέναμε κατιτίς περισσότερο. Εύφημος μνεία στον Freimanis, ο οποίος ήταν ο μόνος από τους Λετονούς που κοίταξε στα μάτια τα θεριά των Γάλλων, κατεβάζοντας 8 rebounds (3 επιθετικά).

Κλείνοντας την ανασκόπηση της πρώτης ημέρας των προημητελικών να σταθούμε στην καλύτερη 5άδα της ημέρας, έτσι για να μας πιάσει μια θλίψη παραπάνω…

#EuroBasket2015 Top Performers of 15/09: @paugasol, @G_ante34, @Nick_Calathes15, @rudygobert27 & @NandoDeColo ! pic.twitter.com/e8UFqcqbVw

— FIBA (@FIBA) September 16, 2015