Ο Τελικός που η συντριπτική πλειοψηφία μας θεωρούσε, λίγο ως πολύ, δεδομένο από τον Οκτώβρη και την έναρξη της σεζόν είναι πράγματι ο Τελικός που θα έχουμε και φέτος. Η διαδικασία, ωστόσο, για να φτάσουμε ως εδώ κάθε άλλο παρά η πιθανολογούμενη ήταν. Οι Cavaliers χρειάστηκε να πατήσουν τρεις-τέσσερις φορές “restart button”, και εν τέλει, αφού σε καμία επανεκκίνηση η ομάδα δεν απέδωσε ως τέτοια, να πει ο LeBron ένα εμφατικό “screw this” και απλά να τους πάρει στις πλάτες τους. Από την άλλη, “η καλύτερη ομάδα του κόσμου” ήταν ως τώρα τέτοια αποκλειστικά στα χαρτιά (και στα δικά μας κείμενα) και αν τους βρίσκουμε στους Τελικούς και πάλι, ίσως για πρώτη φορά αυτό δεν οφείλεται τόσο στο ταλέντο τους, όσο στην τύχη τους, ή, σωστότερα, στην ατυχία και στα λάθη των Rockets.
Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού, μετά τα Ball Hog’s Walkarounds των NBA Playoffs 2018, σας πάνε ακολούθως βόλτα και στα NBA Finals 2018.
Στη Regular Season
25/12/2017: Cleveland Cavaliers @ Golden State Warriors 92 -99
15/01/2018: Golden State Warriors @ Cleveland Cavaliers 118 – 108
Οι Warriors πέτυχαν και στις δύο συναντήσεις του Cavaliers σε μία (από τις αρκετές) πολύ κακή περίοδο που είχαν μες στη σεζόν και δεν δυσκολεύτηκαν να σκουπίσουν τη σειρά. Ήταν δε τόσο διαφορετικό το roster τους σε εκείνα τα παιχνίδια, με τους Cavs να είναι στην προ-deadline σύνθεσή τους, που δύσκολα μπορεί να γίνει η οποιαδήποτε προβολή στο σήμερα για εξαγωγή των όποιων συμπερασμάτων. Οπότε αρκούμαστε στην επιγραμματικη παρουσίαση των κάτωθι στοιχείων:
Αντίθετα, ίσως έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να θυμηθούμε -όχι πως χρειάζεται μάλλον- την προϊστορία των ομάδων σε Τελικούς Τέταρτη φορά που συναντιούνται οι δυο τους, όλες σε Τελικούς και σε κολλητές χρονιές. Το περσινό ματσάρισμα δημιούργησε Ιστορία, καθώς ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τρεις σερί χρονιές το ίδιο ζευγάρι στους Τελικούς, οπότε εύκολα καταλαβαίνει κάποιος ότι φέτος απλά γίνεται απλά εντυπωσιακότερο.
Για όποιον δεν θυμάται τις περασμένες χρονιές, ορίστε οι Τελικοί συμπυκνωμένοι σε τρία υψηλής αισθητικής ποιότητας videos:
Και τώρα πάμε για το τρίτο sequel.
"Season 4 of Cavs vs. Warriors was recorded in front of a live studio audience." pic.twitter.com/xQJOdJAHSl
— CBS Sports (@CBSSports) May 29, 2018
Τι έκαναν στους Τελικούς Περιφέρειας
Golden State Warriors (4-3 vs Houston Rockets)
Οι Warriors κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους και τους τέσσερις συνεχόμενους Τελικούς, με τις δύο (και πιθανότατα σύντομα τρεις) κατακτήσεις έχουν γράψει 14-1 στις post seasons από τον Απρίλη του 2015 ως τώρα. Η μόνη τους ήττα είναι στους Τελικούς του 2016. Η μόνη τους, όχι απλά μη εμφατική πρόκριση, αλλά μάλλον τυχερή, είναι αυτή κόντρα στους Rockets στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας που μόλις προηγήθηκε. Και το “τυχερή” ίσως να είναι λίγο για να προσδώσει αυτό που πραγματικά συνέβη. Οι Warriors βρίσκονται στους Τελικούς του ΝΒΑ 2018, για πρώτη φορά όχι επειδή ήταν εμφατικά καλύτεροι, αλλά γιατί α) ο Chris Paul τραυματίστηκε και δεν έπαιξε στα δύο τελευταία παιχνίδια, β) ο Harden ήταν και πάλι συνεπής -στα πλην των Game-1s- non-show του, γ) ο D’Antoni και πάλι ακολούθησε σκληρό rotation σε όλη τη regular και ακόμα σκληρότερο στην post season, με αποτέλεσμα την κούραση των παιχτών του στα τελευταία κρίσιμα παιχνίδια και την απρόσμενη αστοχία ως αποτέλεσμα αυτής (αλλά και της ενέργειας που η άμυνα κατανάλωνε).
Κοινώς, οι Warriors έφτασαν στους Τελικούς γιατί οι Rockets “λιποθύμησαν” στην τελευταία στροφή. Και αν μέσα από τις γραμμές του Ball Hog έχουμε γράψει πάμπολλες φορές τη φράση “οι Warriors είναι η καλύτερη ομάδα μπάσκετ στην Ιστορία του αθλήματος” μόνοι τους φέτος μας αναγκάζουν να την τροποποιήσουμε. Πλέον η σωστή απόδοση οφείλει να λέει πως “οι Warriors έπαιξαν το καλύτερο μπάσκετ που η ανθρωπότητα έχει ποτέ δει την περίοδο Φλεβάρης – Ιούνης 2017”. Οι φετινοί Warriors είναι μια καρικατούρα του εαυτού τους. Ένας αυτάρεσκος αλλαζονικός οργανισμός, που ξέρει ότι είναι ο καλύτερος -και μάλιστα εύκολα- και δεν μπαίνει ποτέ στη διαδικασία να το αποδείξει, αλλά αρκείται τραμπουκίζοντας σε μικρά διαστήματα (βλέπε τρίτα δωδεκάλεπτα) να παίρνει αυτό που θέλει (νίκες ή/και προκρίσεις).
Warriors plus/minus by quarter this season (regular season and playoffs)
First quarter: -3
Second quarter: +130
Third quarter: +501
Fourth quarter: +6— Anthony Slater (@anthonyVslater) May 29, 2018
Κι ακόμα κι αν δεν χρειάστηκε ως τώρα να παίξουν στο ανώτατο επίπεδο τους, η επιλογή τους να μην το κάνουν, να πηγαίνουν διαρκώς τόσο-όσο, να περιορίσουν την motion offense τους, να περιορίσουν το ball movement τους, να γίνουν μια απλά βελτιωμένη έκδοση των Thunder ’16 σε μεγάλα διαστήματα των δυτικών τελικών, είναι μια επιλογή μη σεβασμού του αθλήματος. Οι Warriors θα έπρεπε να είναι συνεπείς στο άθλημα, στην αισθητική τους, στο ball movement τους, στις με χορογραφική αρτιότητα εκτελεσμένες επιθέσεις τους. Η επιλογή τους μια ολόκληρη σεζόν να είναι απόμακροι από αυτές τις αρχές οφείλει να τους στερεί τον τίτλο “της καλύτερης ομάδας μπάσκετ στην Ιστορία”, περιορίζοντάς τους στον τίτλο της “εν δυνάμει” σχετικής.
Για να μην μακρηγορούμε περισσότερο, οι Warriors είναι εδώ γιατί απλά η χελώνα έμεινε από δυνάμεις και ήταν άτυχη λίγο πριν τον τερματισμό, με αποτέλεσμα ο υπερόπτης λαγός να τερματίσει πρώτος. Παρότι πήγαινε με την όπισθεν.
Cleveland Cavaliers (4-3 vs Boston Celtics)
Eίναι εντυπωσιακό το στατιστικό πως καμία ομάδα που είχε τερματίσει με την 29η άμυνα στις 30 της Λίγκας δεν είχε ποτέ περάσει καν έναν γύρο Playoffs. Κι όμως, οι φετινοί Cavs, με την 29η άμυνα της λίγκας είναι στον Τελικό. Και όσο και αν στα Playoffs βελτιώθηκαν στην έβδομη άμυνα μεταξύ των ομάδων της post season, η άμυνά τους παραμένει κακιά. Συνεπώς, προφανώς και η απάντηση, και σε αυτήν την ερώτηση, το “πώς έφτασαν ως εδώ;” είναι “LeBron”.
Αλλά ας το δούμε λιγάκι παραπάνω. Τα πιτσιρίκια του Brad Stevens έβαλαν δύσκολα στον LeBron και έφτασαν πολύ κοντά να βρεθούν αυτά στον Tελικό. Έδωσαν μια πολύ μικρή γεύση του τι θα δούμε από τους Celtics τα επόμενα χρόνια, αλλά φέτος, σε αγωνιστικό επίπεδο, αυτά που έκαναν δεν ήταν αρκετά για να εκθρονίσουν τον James. Έναν James που φέτος έχει αγωνιστεί σε 743 λεπτά στην post season (από τα maximum 864 που έχουν διαρκέσει οι αγώνες των Cavs), ενώ ας μην ξεχνάμε πως προέρχεται από 82 παιχνίδια στη regular. Συνολικά στην καριέρα του έχει αγωνιστεί 54.168 λεπτά και είναι 33 ετών. Kαι είχε όλη την εμπειρία του κόσμου προφανώς για να μην “πανικοβληθεί” μετά το 2-0 ή το 3-2 που βρέθηκαν πίσω οι Cavs, τους τράβηξε μόνος του (όσο κι αν βγαίνει και λέει πως ήταν ομαδική προσπάθεια) και έφτασε για όγδοη συνεχόμενη χρονιά στους Tελικούς. Και ενώ προφανώς η πορεία των Celtics και η εμφάνισή τους στους τελικούς της περιφέρειας ήταν αξιοθαύμαστες, όλη η σειρά τους μπορεί να περιγραφεί από το έβδομο παιχνίδι με τις λέξεις – κλειδιά να είναι: Απειρία και Πίεση.
Απειρία του συνόλου του Stevens σε crunch time καταστάσεις και πίεση όταν έχεις απέναντί σου τον LeBron. Δείτε για παράδειγμα τον θαυμάσιο φέτος Terry Rozier. Κλήθηκε να καλύψει το κενό του Kyrie Irving, το έκανε με τεράστια επιτυχία, αλλά στο έβδομο παιχνίδι είχε 2/14 σουτ, με τα 0/10 να είναι τρίποντα. Ανάλογη επίδοση και από τον Jaylen Brown που μέτρησε 5/18 και 3/12, αντίστοιχα, ενώ ο Marcus Smart είχε 1/10 με 0/4 τρίποντα. Κοινώς οι τρεις τους είχαν 8/42 σουτ, δηλαδή 19%. Για τους Cavs ο LeBron έπαιρνε βοήθειες με εκλάμψεις. Πότε από τον George Hill (μόνο στα εντός έδρας παιχνίδια), όπως στο έκτο παιχνίδι που σημείωσε 20 πόντους, πότε από τον Kyle Korver (14 πόντους στο τέταρτο ματς) και η πιο καθοριστική απ’όλες τις βοήθειες αυτή του του Jeff Green στο τελευταίο παιχνίδι (19/8). Παρά το γεγονός της τέταρτης σερί παρουσίας των Cavs στους Tελικούς, και η σειρά με τους Celtics έδειξε πως ο Lue είναι “λίγος” για να διαχειριστεί ένα ματς, να βγάλει ένα game plan, να καθοδηγήσει τους παίχτες του από τον πάγκο. Αν κάτι πρέπει να του πιστώσουμε σώνει και ντε, είναι η ενεργοποίηση του Tristan Thompson και η σίγαση του Horford με αυτόν τον τρόπο. Αλλά όσο κι αν γράφουμε για την απειρία των Celtics και την κούρασή τους από τα μέσα της σειράς κι ύστερα, οι Cavs κατόρθωσαν να περάσουν τη Βοστόνη με -τρόπον τινά- ατομικά “Hail Marys” και με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του LeBron. Συνολικά ο James “έγραψε” στην σειρά αυτή 235 πόντους, 63 rebounds, 59 assists, οχτώ κλεψίματα και οχτώ τάπες. Αν τα θέλετε και σε μέσους όρους, ορίστε: 33,5 πόντοι, 9,0 rebounds, 8,4 assists, 1,1 κλέψιμο, 1,1 κοψίματα, επιδόσεις που υποδεικνύουν και τα όρια της ατομικής συνεισφοράς σε ένα ομαδικό άθλημα.
Το αποτέλεσμα είναι πως οι Cavs βρέθηκαν για μια ακόμα χρονιά στους Τελικούς, γεγονός που μάλλον στοιχηματίζουμε πως θα κάνουμε καιρό να ξαναδούμε.
Γιατί θα το πάρουν οι Warriors
Πρώτα και πάνω από όλα, ακόμα και στα φετινά Playoffs που δεν είχαν για κάποια παιχνίδια τον Iggy, για ένα ολόκληρο γύρο τον Curry, που δεν έφτασαν τόσο τρένο στον Τελικό όπως τις άλλες χρονιές, που υπήρξαν παιχνίδια που ήταν αφύσικα άστοχοι, καταφέρνουν να και πάλι δεύτεροι σε ΟffRtg και πρώτοι σε DefRtg στην post season! Έχουν τρεις παίκτες που επιθετικά είναι από μόνοι τους ικανοί να τραβήξουν οποιαδήποτε ομάδα, αλλά αν συνδυαστούν “στο σύστημα Warriors” είναι πρακτικά ανίκητοι. Ενώ έχουν δυο από τους πέντε καλύτερους σουτέρ τριών πόντων στην Ιστορία και τουλάχιστον δύο ακόμα που μπορούν, όχι απλά να σουτάρουν τρίποντα, αλλά να απειλήσουν σοβαρά από εκεί, χωρίς να εξαρτούν το παιχνίδι τους εκεί, όπως σχεδόν ψυχαναγκαστικά κάνουν οι Rockets, αλλά μπορούν κάλλιστα να βάλουν την μπάλα στη ρακέτα. Επιθετικά οι Warriors είναι μια μπασκετική Λερναία Ύδρα, καθώς δεν μπορείς να επικεντρωθείς και να εξουδετερώσεις ένα μέτωπο, μιας και αυτόματα θα βρεθείς εκτεθειμένος σε κοντά τέσσερα πάνοπλα παρόμοια.
Ταυτόχρονα, όμως, έχουν τα κορμιά να ρίξουν στον LeBron. Ο Iguodala έχει στο σπίτι του ένα Finals MVP έχοντας κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα, ο Draymond είναι από τους καλύτερους αμυντικούς του κόσμου κι ο undersized center Jordan Bell μπορεί να ακολουθήσει τον LeBron -κι έχοντας το ρόλο του αναλώσιμου να μην φοβηθεί τα fouls που θα φορτωθεί. Νομίζω πως οι Warriors δεν θα μπούνε στη διαδικασία να βάλουν έναν μόνο παίκτη με μοναδική αποστολή να παίζει άμυνα στον King, αλλά θα πετάνε συνεχώς διαφορετικούς αμυντικούς πάνω του. Το ζητούμενο δεν είναι να περιοριστεί ο James, αυτό δεν γίνεται. Το θέμα είναι να εξαντληθεί και να νιώσει την άμυνα των Dubs στο κορμί του.
Γιατί θα το πάρουν οι Cavaliers
Στο “Γιατί θα περάσουν οι Cavs” τους Raptors, αλλά και τους Celtics στη συνέχεια, γράφαμε μεταξύ σοβαρού κι αστείου, ότι θα περάσουν επειδή έχουν τον LeBron. Όχι ότι δεν ίσχυε με το φετινό χάλι των Cavs, αλλά τώρα όσο ποτέ αν πάρουν τον Τίτλο οι Cavaliers θα το πάρουν “επειδή LeBron James”. Για να το απλώσουμε πάντως, θα το πάρουν γιατί κάποια στιγμή θα πρέπει να εμφανιστούν με μεγάλες εμφανίσεις οι γύρω του. Ο Kevin Love πρέπει α) να είναι υγιής και να παίξει, β) να κάνει παιχνίδια όπως στη regular πριν τον τραυματισμό του, ο JR Smith πρέπει να μπει σε mode 2016 και ο Korver πρέπει να σουτάρει κοντά στο 40%. Επίσης, αν ο Jeff Green κάνει δύο ή τρία παιχνίδια όπως το Game-7 στην Βοστόνη, θα είναι ένα μεγάλο επιπλέον bonus. Παράλληλα, γιατί δεν θα γίνει και φέτος το λάθος να κουράσουν τον LeBron με το μαρκάρισμα του Durant. Ο James θα επωμιστεί όλη την επίθεση των Cavs, όπως έχει κάνει μέχρι στιγμής και αν καταναλώσει και ενέργεια για να σταματήσει τον Durant, τότε οι Cavs θα κινδυνεύσουν με sweep. Στο κομμάτι αυτό ο (όποιος coach) Lue θα πρέπει να βρει μια αλχημεία για το μαρκάρισμα του KD.
Kαι τώρα που γράψαμε τις παραπάνω γραμμές “επειδή έπρεπε”, να γράψουμε και τι πραγματικά πιστεύουμε: οι Cavaliers θα το πάρουν μόνο αν τραυματιστούν οι Curry και Durant, δεν γυρίσει ο Iguodala και ίσως χρήσιμο θα ήταν να τραυματιστεί και ένας εκ των Green/Thompson (των Warriors, όχι των Cavs!). Ή να κλωνοποιηθεί ο LeBron, και να κατέβουν τρεις-τέσσερις κόπιες του. Αλλιώς δεν γίνεται παιδιά, οι “Hamptons Five” είναι πολύ καλύτεροι από την μικτή ομάδα των όσων ως τώρα απέκλεισαν οι Cavaliers, συγγνώμη.
X-Factors
Λουκάς Μοσχούλας: Νομίζω πως ένας κρίσιμος παράγοντας θα είναι να καταφέρουν κάπου να κρύψουν στην άμυνα οι Cavaliers τον Korver. Γιατί θα χρειαστούν τους πόντους του στην επίθεση. Αλλά αν στην προηγούμενη σειρά ο σαΐνης ο Lue δήλωνε πως δεν τον χρησιμοποιούσε πολύ γιατί δεν έπαιζε το match-up του ο Ojeleye, τότε με τους Warriors ενδέχεται να έχουν σοβαρό πρόβλημα και στην επίθεση οι Cavs, μιας και εκτός του LeBron δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος άλλος να μπορεί να προσφέρει σταθερά.
Επίσης, ο πάγκος των Cavs θα είναι ένας ενδιαφέρον παράγοντας. Στο έβδομο παιχνίδι κόντρα στους Celtics οι αναπληρωματικοί των Cavaliers αγωνίστηκαν αθροιστικά 35 λεπτά όλο κι όλα. Κόντρα στους Warriors δεν έχεις τη δυνατότητα να παίζεις τους βασικούς σου τόσα λεπτά γιατί από το τρίτο κιόλας παιχνίδι θα έχουν σκάσει. Βέβαια, το να περιμένεις να σου προσφέρουν σημαντική βοήθεια οι Nance, Clarkson και Calderon, ξέρω’γω, μάλλον δεν είναι και το πιο αισιόδοξο πράγμα εν όψει των Τελικών.
Τέλος, δεν ξέρω γιατί, αλλά νομίζω θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τον LeBron στο “C” για διαστήματα. Ματσάρει όμορφα με τον πολύ κακό εκτελεστικά στα φετινά Playoffs Draymond Green, ενώ επιθετικά, αν πλαισιώνεται από τους Hill, Smith, Green και Korver, έχει το σουτ γύρω του που θα του ανοίγει τους χώρους για να εκτελέσει ο ίδιος.
Νίκος Ραδικόπουλος: Και σε αυτήν τη σειρά δεν πιστεύω πως “x-factor” μπορεί να είναι κάποιος Osman ή Bell, κάποιος άλλος παίχτης, δηλαδή, πέρα από τους εφτά σημαντικότερους της κάθε ομάδας, και ενδεχομένως για τους Warriors o έβδομος τέτοιος είναι ο Nick Young, οπότε δεν κάνω ειδική αναφορά. Ακόμα κι έτσι, όμως, είναι τόσο κακοί οι πάγκοι των δύο ομάδων, που στα λεπτά που τα second units βρίσκονται στο παρκέ (παρέα με δύο All Stars των Warriors από τη μία και τον δεν-βγαίνει-ποτέ LeBron από την άλλη) ίσως παίξουν κάποιον ρόλο, όπως είπε κι ο Λουκάς αμέσως προηγουμένως.
Ρόλο σημαντικό θα παίξει και η κούραση του “Βασιλιά”. Δύο φορές στη σειρά με τους Celtics εμφανίστηκε σκασμένος. Πόση βενζίνη μπορεί να έχει ακόμα το ντεπόζιτο ακόμα κι αυτού του υπεραθλητή μετά από 100 αγώνες και σχεδόν 3.700 αγωνιστικά λεπτά μέσα σε εξήμισι μήνες1)Για να μπει σε ένα μέτρο σύγκρισης, σε σχέση με τον Durant που έχει κάτω από 3.000 αγωνιστικά λεπτά ως τώρα, ο LeBron έχει παίξει 16 ολόκληρα παραπάνω 48λεπτα!;
Και η κούραση, όχι μόνο του LeBron, αλλά και των Cavs συνολικά, που έχουν ήδη τέσσερα playoff παιχνίδια περισσότερα από τους Warriors στη φετινή post season, θα παίξει τον ρόλο της, ιδίως λόγω της έντασης που απαιτείται στην άμυνα για να σταματήσεις αυτούς τους Warriors. Κι αν οι Rockets έδειξαν τον δρόμο, πως για να αναχαιτιστούν οι Warriors δεν μπορείς να τους παίξεις στο παιχνίδι τους, αλλά, αντίθετα, να τους το κόψεις, οι Cavs δεν φαίνεται να διαθέτουν, ούτε τα κορμιά, ούτε τα πνευμόνια, και -κυρίως- ούτε την άμυνα για να το κάνουν αυτό. Στην παρούσα δομή του roster τους δε, δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε παίχτης να μαρκάρει τον Durant, αλλά πια ούτε και τον Curry.
Και η κούραση είναι σημαντικότερος παράγοντας απέναντι στους Warriors για έναν ακόμη λόγο. Καθώς όσο μετριότατοι (σε σχέση με το ταλέντο τους πάντα) και αν παρουσιάζονται οι τελευταίοι καθ’όλη τη διάρκεια της σεζόν, το γεγονός πως ο Kerr συνεχίζει να προσέχει τα λεπτά που αγωνίζονται οι αστέρες τους είναι από τους βασικούς λόγους που αυτοί είναι φρέσκοι όταν οι γύρω τους δείχνουν στυμμένοι. Και καθώς καμία ομάδα δεν μπορεί να πάρει τέσσερις νίκες από αυτούς, ακόμα και τους underperforming, Warriors σε λιγότερα από εφτά παιχνίδια, η δυνατότητα και οι αντοχές που θα έχουν οι Cavs να πάνε τη σειρά σε εφτά είναι κρίσιμες. Φοβάμαι πως δεν τις έχουν.
Gus Χρυσοχού: Για το Cleveland η κούραση του LeBron θα παίξει σαφώς τον ρόλο της. Τα ξημερώματα της Παρασκευής ο “Βασιλιάς” θα αγωνιστεί στο 101ο παιχνίδι του για φέτος, σε μια χρονιά που παίζει με “σπασμένα τα φρένα”. Το πόσο φρέσκος θα εμφανιστεί, λοιπόν, σε αυτούς τους Τελικούς είναι το “α” και το “ω” τους Cavs. Με δεδομένο ότι ο Love θα εμφανιστεί ως ο παίχτης που είδαμε στην regular (γιατί έχω πολύ καλή θέληση προς τον Καλιφορνέζο), έχει μεγάλη σημασία πως θα εμφανιστεί ο Kyle Korver. Ο βετεράνος guard είναι ο μόνος consistent shooter στην ομάδα και η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει πως είναι “λες και έχει ξεχάσει να σουτάρει”. Πρέπει να πάρει τα σουτ που του αναλογούν και να φανεί αποτελεσματικός. Άρα σημαντικό και το να βρουν πως θα τον “κρύβουν” στην άμυνα που είπε κι ο Λουκάς.
Επίσης, θα παίξει τον ρόλο του το κατά πόσο οι Cavs θα ενοχλήσουν τους Warriors στο επιθετικό rebound. Στα παιχνίδια με τους Rockets, είδαμε έναν P.J. Tucker να κυνηγάει το επιθετικό rebound λες και εξαρτιόταν η ζωή του από αυτό, με το Houston να κερδίζει εξτρά επιθέσεις τις οποίες κατά μεγάλο ποσοστό, μέχρι και το ημίχρονο του έβδομου παιχνιδιού τις εκμεταλλευόταν. Αν οι Thompson και Love (ή και ο Green) πάρουν μερικά επιθετικά και καθυστερούν τις τρομακτικά γρήγορες επιθέσεις των Warriors, ίσως να τους βγάλουν εκτός ρυθμού.
Το Golden State, από την άλλη, έχει όλα τα x-factors με το μέρος του. Κανείς από τους τέσσερις All-Stars του δεν είναι τόσο επιβαρυμένος όσο ο LeBron, ενώ το πιθανότερο είναι πως θα επιστρέψει και ο MVP των Tελικών του 2015 και glue guy της ομάδας, Andre Iguodala, ακόμα ένας γρίφος που θα κληθεί να λύσει το επιτελείο των Cavs.
Κοσμάς Καψάλης: Λοιπόν, δεν είναι ακριβώς αγωνιστικό x-factor, αλλά μερικά ιστορικο-στατιστικά στοιχεία που ελπίζω να ενδιαφέρουν κι άλλους: Εκτός, λοιπόν, από την τέταρτη σερί φορά που θα δούμε τις ίδιες ομάδες στους Τελικούς, είναι η πρώτη χρονιά από το 2012 και το Heat-Thunder που στους Τελικούς δεν φτάνει το πρώτο seed ούτε της Ανατολής, ούτε της Δύσης. Οι Warriors έχουν το δεύτερο seed της Δύσης και δέκα φορές ομάδες από τη δεύτερη θέση κατέκτησαν το Πρωτάθλημα, ενώ η μοναδική ομάδα που κατέκτησε τον Τίτλο έχοντας την 4η θέση σε κάποια περιφέρεια ήταν οι Celtics το 1969, σε μια σειρά στην οποία έχουμε αναφερθεί αναλυτικά παλαιότερα.
Warriors και Cavaliers γίνονται η 4η και 5η ομάδα που θα παίξουν σε 4ο σερί τελικό μετά τους Boston Celtics (1957-66 και 1984-87), Los Angeles Lakers (1982-85) και Miami Heat (2011-14), ενώ ο LeBron γίνεται ο πρώτος παίκτης εδώ και 52 (!) χρόνια που παίζει σε 8ο σερί Τελικό.
Τέλος, το βράδυ του jumpball θα μετράμε 2.905 ημέρες από τις 17 Ιουνίου 2010. Τι έγινε τότε; Το 7ο παιχνίδι μεταξύ Lakers-Celtics, την τελευταία φορά, με απλά λόγια, που ο Βασιλιάς δεν αγωνίστηκε σε Τελικό ΝΒΑ. Κι όπως καταλαβαίνεται το ίντερνετ έχει βγάλει γούστα με το τι γινόταν και τι όχι όταν ο James δεν είχε ξεκινήσει το σερί του.
Κλείνοντας, θα πάω στην αντίπερα όχθη με τους υπόλοιπους, καθώς νομίζω ότι αν η σειρά πάει σε περισσότερα του αναμενόμενου παιχνίδια αυτό θα κάνει καλό στους Cavs. Σίγουρα είναι και πιο κουρασμένοι και πολύ χειρότεροι. Όμως, σειρά που θα πάει σε 6ο ή -ακόμα χειρότερα- 7ο παιχνίδι, θα φέρει κούραση στους Cavs, αλλά στους Dubs κάτι χειρότερο. Αμφιβολία και ερωτηματικά. Κι αν οι Thunder πριν δυο χρόνια και οι Rockets φέτος όταν βρέθηκαν να οδηγούν τη σειρά, δεν άντεξαν την πίεση2)Οκ, για τις Ρουκέτες υπάρχει το ελαφρυντικό του Paul., o LeBron σε αυτό το στάδιο της καριέρας του δεν θα το κάνει.
Πρόγραμμα
Game 1: Cleveland Cavaliers @ Golden State Warriors, Παρασκευή, 01/06, 04:00
Game 2: Cleveland Cavaliers @ Golden State Warriors, Δευτέρα, 04/06, 03:00
Game 3: Golden State Warriors @ Cleveland Cavaliers, Πέμπτη 07/06, 04:00
Game 4: Golden State Warriors @ Cleveland Cavaliers, Σάββατο 09/06, 04:00
Game 5 (μακάρι να χρειαστεί): Cleveland Cavaliers @ Golden State Warriors, Τρίτη, 12/06, 04:00
Game 6 (μακάρι να χρειαστεί): Golden State Warriors @ Cleveland Cavaliers, Παρασκευή 15/06, 04:00
Game 7 (μακάρι να χρειαστεί): Cleveland Cavaliers @ Golden State Warriors, 18/06, 03:00
Τι θέλουμε να γίνει
Κοσμάς Καψάλης: Θέλω να δούμε πολλά παιχνίδια. Κυρίως γιατί πολλά παιχνίδια σημαίνει ότι οι Cavs θα προβάλλουν αντίσταση. Για τελικό νικητή έχω μια προτίμηση, αλλά δεν θα χαλαστώ όποιος και να το πάρει. Θα δούμε μια από τις καλύτερες -και σίγουρα την στατιστικά καλύτερη- ομάδα όλων εποχών και από την άλλη ένα παίκτη που ήδη πριν αποσυρθεί είναι στο βάθρο των καλύτερων ever, ενώ δεδομένα είναι ήδη ο πιο πλήρης μπασκετμπολίστας όλων των εποχών.
Τέλος, ένα τέταρτο Πρωτάθλημα για το LeBron, εκτός από το ότι θα λήξει τα όποια -έτσι κι αλλιώς γραφικά- επιχειρήματα των απανταχού haters, θα είναι ίσως μια καλή ευκαιρία για όσους δεν έχουν “θεία από το Σικάγο” να αποκτήσουν φανέλα από τον νέο παίκτη των Cleveland Browns, τον Damarious Randall, που καλοκαιριάτικα την είδε Άγιος Βασίλης.
If the Cleveland Cavaliers win the 2018 NBA finals I’ll buy everyone who retweet’s this a jersey…
— Damarious Randall (@RandallTime) May 29, 2018
Λουκάς Μοσχούλας:
Μα φυσικά θα ήταν ιδανικό για πρώτη φορά στην ιστορία των best of seven (που καθιερώθηκαν το 1958) να δούμε την ίδια χρονιά και οι τελικοί περιφερειών, αλλά και η σειρά των Τελικών του NBA να βγάζουν νικητή σε έβδομο παιχνίδι. Αλλά και να δούμε τον LeBron μαζί με τους Splash Brothers και τον KD να προσπαθούν να κλέψουν λίγο από το μεγαλείο των δύο παρακάτω κυρίων:
The Finals are set. Greatness meets Greatness. pic.twitter.com/2Dtn4V6tgh
— Rodger Sherman (@rodger_sherman) May 29, 2018
Γενικότερα, μιας και θέλω να είμαι δίκαιος, αφού είναι η τέταρτη συνεχόμενη σειρά και οι Warriors προηγούνται με 2-1 στα Πρωταθλήματα, θα ήθελα να ισοφαρίσουν οι Cavs, γιατί ίσως έτσι σκυλιάσουν και οι δύο πλευρές και δούμε και του χρόνου τον ίδιο Τελικό( (στο -μικρών πιθανοτήτων- σενάριο, φυσικά, που συνεχίζει στο Cleveland ο LeBron James για έστω έναν ακόμα χρόνο).
Νίκος Ραδικόπουλος: Όπως γράφαμε και ανωτέρω οι Warriors θα μπορούσαν να αποδίδουν το καλύτερο μπάσκετ που ποτέ έχει παιχτεί. Αλλά δεν το κάνουν. Θα θέλαμε, έστω για τέσσερις παραστάσεις (μιας και αν το κάνουν δεν θα χρειαστεί πέμπτη…) να το κάνουν. Από την άλλη ο LeBron, παρότι στα 33 του, παρότι στη 15η σεζόν του, μάλιστα μετά από 100 παιχνίδια σε αυτήν, και συνολικά πάνω από 54.000 αγωνιστικά λεπτά στο κορυφαίο επίπεδο, όπως επίσης ανωτέρω γράφτηκε, συνεχίζει να το κάνει. Να δείχνει απεριόριστο σεβασμό και στο άθλημα, και στους αντιπάλους, και στους συμπαίκτες του. Συγκεκριμένα, όταν όλοι όσοι ξεκίνησαν μαζί του το 2003 είναι είτε σε τεράστια αγωνιστική πτώση (Wade, Melo), είτε έχουν εγκαταλείψει το άθλημα (Bosh, Milicic -αναφορά for the fun-), αυτός εξακολουθεί να είναι ο κορυφαίος παίχτης του κόσμου. Και δεν παραμένει ο κορυφαίος παίχτης του κόσμου αλλάζοντας το παιχνίδι του, αλλά το κάνει αλλάζοντας το ίδιο το παιχνίδι, δείχνοντας τα νέα όρια αυτού, τις νέες δυνατότητες, όπως μια σειρά από παίχτες αποδεικνύουν. Οι Giannis, Simmons, Tatum, κάθε multitasker wing, είναι η σφραγίδα και η παρακαταθήκη του LeBron στο άθλημα. Το εύκολο για τον LeBron και το κορμί του θα ήταν σε κάθε επίθεση να παίζει ένα πικερό και μετά από ένα give and go, να παίρνει την μπάλα στο post και με το κορμί και τον κώλο του να τραμπουκίζει όποιον κι αν έχει πλάτη. Να έχει γίνει ένας βελτιωμένος Barkley. Θα έγραφε έτσι εύκολα το υψηλότερο EFG% που έχει καταγραφεί στην Ιστορία. Ή, εναλλακτικά, να παίζει αλλά Giannis: “Παίρνω φόρα κι έρχομαι, προσευχηθείτε”. Αντ’ αυτού ο σεβασμός του για το παιχνίδι, η υψηλή αισθητική του γύρω από αυτό, τον κάνουν διαρκώς να εξελίσσει το παιχνίδι του. Δεν τραμπουκίζει αγωνιστικά αντιπάλους, παρά πολύ σπάνια. Δεν παίζει bullyball. Έφτιαξε το σουτ του μετά τα 26 του. Μετά τα 30 του κι ακόμα αναπτύσσει το παιχνίδι του, όπως με τα fadeaway jump shots με το ένα πόδι. Φτιάχνει step back three σουτάκι “γιατί μπορεί”. Έχει οχτώ και παραπάνω assists μέσο όρο ανά αγώνα, ακόμα κι αν αυτοί που πρέπει να δώσει την μπάλα και να ευστοχήσουν για να μετρήσει η assist πολλές φορές δυσκολεύονται να βάλουν τα ψώνια στο καροτσάκι του super, όχι την μπάλα στο καλάθι. Ε, για αυτούς τους λόγους, αισθητικής και σεβασμού του παιχνιδιού, για πρώτη φορά στην τρέχουσα τετραετία θα ήθελα να το σηκώσει ο LeBron. He is The Game3)Κι ας μας λέτε “Bron Hog” μετά, κλάιν. Όποιος έχει μάτια βλέπει, κι όποιος έχει αντίληψη καταλαβαίνει, πόσο μοναδικό και σπάνιο είναι αυτό που ο συγκεκριμένος αθλητής μας παρουσιάζει night in, night out..
Gus Χρυσοχού: Αφού άκουσα με έκπληξη τον Νίκο να λέει πως θέλει να το σηκώσει ο LeBron και με τέτοια ανάλυση, δεν έχω λόγια. Για τον όποιον, δεν είναι hater του LeBron, αλλά πάντα προτιμούσε τους Warriors και το συγκλονιστικό μπάσκετ τους o Νίκος, εξ ου κι η μεγάλη μου έκπληξη. Αφού την έκανα την εισαγωγή μου, θα πω κι εγώ πως θέλω να το σηκώσει ο LeBron. Ούτε εγώ είμαι hater των Warriors, ίσα-ίσα. Με δεδομένο το πως έχει εξελιχθεί το άθλημα, είναι η καλύτερη ομάδα που έχει πατήσει παρκέ, αλλά πως να το κάνουμε, έχει πάντα την ίντριγκά του ο ένας να κερδίζει τους τέσσερις. Όπως είχε ίντριγκα να κερδίσει ο Iverson τους Lakers του 2001 ή ο Nowitzki τους Heat του 2011. Από εκεί και πέρα, μακάρι να δούμε τη σειρά να πηγαίνει όσο πιο μακρυά γίνεται, μέχρι και Game-7 ιδανικά, να το ευχαριστηθούμε όσο πιο πολύ γίνεται, να δούμε ρεκόρ να καταρρίπτονται, να δούμε τεράστιες εμφανίσεις εκατέρωθεν. Και αν το πάρουν οι Warriors (που αυτό θα γίνει δηλαδή), θα ήθελα να δω MVP των Τελικών τον Klay Thompson.
Τι θα γίνει
Κοσμάς Καψάλης: Αφού οι Warriors θα το πάρουν, ας βγει τουλάχιστον MVP o Klay. Κυρίως επειδή για να βγει θα έχει κάνει κάτι τόσο φανταστικό -και κυρίως τόσο yolo- αλλά και για να ακούσουμε τις δηλώσεις του μόλις πάρει το βραβείο από τα χέρια του Bill Russell: “Α, εγώ βγήκα; Οκ, cool!”.
Νίκος Ραδικόπουλος: Όσο κι αν θα ήθελα φέτος LeBron, αυτό δεν βλέπω τρόπο να συμβεί. Αντίθετα βλέπω αρκετά καθαρά Warriors, με το σκορ να πηγαίνει 3-0, 3-1, 4-1 και πανηγύρια “στο σπίτι τους”. Και εύκολα. Ακόμα και στην “βαριεστημένη”, “ξινισμένη”, έκδοσή τους που μας παρουσιάζουν όλη τη φετινή σεζόν, είναι πολύ-πολύ καλύτεροι από αυτούς τους Cavs. Θα ήθελα MVP τον Curry ωστόσο. Για το “γαμώτο”.
Gus Χρυσοχού: Και πάλι με προλαβαίνει ο Νίκος εδώ. Δεν βλέπω κανέναν τρόπο να το χάνουν οι Warriors. Είναι η (πολύ) καλύτερη ομάδα εκ των δύο, έχει τις περισσότερες και πιο αξιόπιστες λύσεις και όποτε βρουν ρυθμό οι Curry, Durant και Thompson οι Cavs θα μείνουν πίσω, χωρίς τρόπο να αντιδράσουν, φοβάμαι. Με βρίσκει σύμφωνο, μάλιστα, και ως προς και το πως θα πάει το σκορ. Στο μυαλό μου έχω κι εγώ το 3-0, 3-1, 4-1. Ο Durant δεν μπορεί να ματσαριστεί από κανέναν παίχτη του Cleveland και εκτιμώ πως θα είναι και πάλι ο MVP των Τελικών, ενώ τo pace and space του Golden State θα εμφανιστεί και πάλι στα καλύτερά του, ειδικά απέναντι σε αυτήν την άμυνα αυτών των Cavaliers. Οτιδήποτε πάνω του 4-1 για το Golden State (και προφανώς αν το πάρει το Cleveland) θα μου είναι μεγάλη έκπληξη.
Λουκάς Μοσχούλας: Δεν θα πρωτοτυπήσω και εγώ καθώς δεν βλέπω, αν και πολύ θα το ήθελα, πως οι Cavs θα πάρουν το φετινό Πρωτάθλημα. Ίσως ήρθε η ώρα, όπως είπε και ο Νικόλας, ο Stephen Curry να πάρει επιτέλους το πρώτο του Bill Russell NBA Finals MVP Award. Και για μένα η σειρά φαίνεται πως θα τελειώσει στα πέντε παιχνίδια.
| ↑1 | Για να μπει σε ένα μέτρο σύγκρισης, σε σχέση με τον Durant που έχει κάτω από 3.000 αγωνιστικά λεπτά ως τώρα, ο LeBron έχει παίξει 16 ολόκληρα παραπάνω 48λεπτα! |
|---|---|
| ↑2 | Οκ, για τις Ρουκέτες υπάρχει το ελαφρυντικό του Paul. |
| ↑3 | Κι ας μας λέτε “Bron Hog” μετά, κλάιν. Όποιος έχει μάτια βλέπει, κι όποιος έχει αντίληψη καταλαβαίνει, πόσο μοναδικό και σπάνιο είναι αυτό που ο συγκεκριμένος αθλητής μας παρουσιάζει night in, night out. |
