Τόσα και τόσα καλοκαίρια οι Knicks κάνουν κακές κινήσεις και δίνουν πάτημα στο κάθε ένα να τους αρχίσει το δούλεμα, όμως φέτος η τύχη τους γύρισε την πλάτη και τα όνειρα έμειναν στο χαρτί. Θα καταφέρουν να βγουν από ακόμα μια δύσκολη κατάσταση, ή πιο σωστά από την συνεχόμενη δύσκολη κατάσταση που βρίσκονται τα τελευταία 20 χρόνια; αναμένουμε καμία βελτίωση στο αγωνιστικό κομμάτι την φετινή σεζόν; Ερωτήματα που θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στις επόμενες παραγράφους.
Offseason Moves
Οι Knicks τερμάτισαν την περσινή χρονιά, έχοντας το χειρότερο ρεκόρ στο ΝΒΑ, ισοφαρίζοντας ταυτόχρονα το χειρότερο ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου. Γιατί λοιπόν επικρατούσε ενθουσιασμός; Επειδή η τελευταία θέση τους έδινε τις περισσότερες πιθανότητες να φέρουν στο “Μεγάλο Μήλο” έναν Generational όπως λένε και στο Αμέρικα παίκτη, και ταυτόχρονα είχαν το μεγαλύτερο cap space στη λίγκα, με αρκετό χώρο να προσθέσουν δυο max συμβόλαια, αλλάζοντας σε λίγε βδομάδες το μέλλον τη ομάδας. Τα banners ήταν ήδη έτοιμα.
Αντ’ αυτού, το lottery τους έδωσε την τρίτη επιλογή στο draft και οι Durant, Irving που ονειρευόντουσαν δεν ήρθαν ποτέ. Κι όχι απλά δεν πήγαν στην Νέα Υόρκη, αλλά πήγαν στον μέχρι πρότινος “φτωχό συγγενή” της πολιτείας, κάτι που βέβαια τα τελευταία χρόνια απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα.
Προσγείωση στην πραγματικότητα λοιπόν και το εναλλακτικό σχέδιο ήταν το εξής απλό. Ο RJ Barrett από το draft και περίπου τρεις ντουζίνες τεσσάρια από την ελεύθερη αγορά.. Στο draft εκτός του Barrett ήρθε με trade, το pick των Kings, Ignas Brazdeikis που είχε ένα εξαιρετικό summer league και κατά τα άλλα έχουμε και λέμε. Julius Randle, Bobby Portis, Taj Gibson, Marcus Morris (ο οποίος έκανε πίσω στην αρχική συμφωνία με τους Spurs), Reggie Bullock, Wayne Ellington και Elfrid Payton.
Σε ένα γενικό σχόλιο, μπορεί ο πήχης να έπεσε πολύ από τις αρχικές επιθυμίες και να κοροϊδέψαμε λίγο το γεγονός ότι φάνηκε να υπέγραψαν όποιο PF ήταν ελεύθερο, θα πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι οι Knicks προσπάθησαν και σε μεγάλο βαθμό κατάφεραν να κάνουν το καλύτερο από αυτό που μπορούσαν, χωρίς να σπαταλήσουν τεράστια ποσά σε άκυρους παίκτες όπως τους άρεσε να κάνουν, και πήραν καλούς παίκτες με καλά συμβόλαια μικρής διάρκειας, οι οποίοι θα βελτιώσουν την ομάδα, χωρίς να δεσμεύσουν το cap για πολλά χρόνια.
Depth Chart
PG: Elfrid Payton, Dennis Smith Jr., Frank Ntilikina
SG: R.J. Barrett, Alonzo Trier, Damyean Dotson, Reggie Bullock
SF: Marcus Morris, Kevin Knox, Wayne Ellington
PF: Julius Randle, Bobby Portis
C: Mitchell Robinson, Taj Gibson
Κορυφαία Προσθήκη
Την περσινή χρονιά, 10 παίκτες όλοι κι όλοι έγραψαν 20/8/3. Οι εννιά έγιναν All Stars. O δέκατος ήταν ο Julius Randle. Ο μόνος από τους εννιά που είχε αυτά τα νούμερα και ταυτόχρονα σούταρε και με τουλάχιστον 52%, ήταν ο Γιάννης. Αν ρωτάτε εμένα, πιστεύω ότι φέτος θα έρθει η πρώτη κλήση του στο ASG στο Σικάγο. Ανεξάρτητα αν αυτό γίνει η όχι, ο 24χρονος forward είναι ο πιο ποιοτικός παίκτης της ομάδας και αν και μπαίνει μόλις στην έκτη σεζόν της καριέρας του είναι από τους πιο έμπειρους στην νεανική ομάδα της Νέας Υόρκης. Έχει αποδείξει ότι μπορεί να παίξει και στις δυο θέσεις των ψηλών, ενώ η ικανότητά του στην οργάνωση του παιχνιδιού θα βοηθήσει πολύ και τον Mitchell Robinson.
Δύο ερωτήματα ψάχνουν απάντηση
1. Θα μπορέσει ο RJ Barrett να σηκώσει στις πλάτες του το βάρος των απαιτήσεων;
Οι Νεοϋορκέζοι είναι τόσο απελπισμένοι, που αποθέωσαν την επιλογή στο draft, σε αντίθεση με την αντίδραση που είχαν λίγα χρόνια πριν με τον Κώστα Παπανικολάου Κristaps Porziņģis. Ο freshman του Duke είναι το πρώτο top-3 pick που έρχεται στην ομάδα μετά τον Ewing, πάνω από τρεις δεκαετίες πριν κι αυτό από μόνο του λέει πολλά για το τι περιμένουν από αυτόν οι ηλίθιοι απαιτητικοί φίλοι των Knicks. O Barrett πέρσι έγραψε ιστορία, σαν ο πρωτοετής με τους περισσότερους πόντους στην ιστορία του Duke αλλά και της ACC περιφέρειας και συνολικά τελείωσε τη χρονιά με 22,6/7,6/4,3. Στους Knicks θα έχει θέση βασικού, πολλά λεπτά και πιθανότατα θα έχει από την αρχή αυξημένα οργανωτικά καθήκοντα. Η στατιστική θα γράψει καλά νούμερα και πιθανότατα λάθη και παιχνίδια με άσχημα ποσοστά. Αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Ο Barrett είναι ένα πολύ καλό prospect, μέχρι την εκτόξευση του Zion προοριζόταν αυτός για το #1 στο draft και παρόλο που το βασικό του προσόν είναι το σκοράρισμα, είναι ένας πολυδιάστατος παίκτης, έχοντας καταφέρει ως τώρα (στα ανεπίσημα βέβαια ακόμα παιχνίδια) να έχει παιχνίδια με διψήφιο αριθμό τόσο rebounds, όσο και assists.
Όπως όμως επίσης είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν ΝΒΑ, στην Νέα Υόρκη υπάρχει ένας τεράστιος μεγεθυντικός φακός και οι απαιτήσεις όλων από τους παίκτες είναι τρομερά δυσανάλογες της ομάδας που έχουν, σε σχέση με την ομάδα που πιστεύουν ότι έχουν, πόσο μάλλον με αυτήν που πιστεύουν ότι αξίζουν. Κι αυτή είναι η πραγματική πρόκληση του Barrett. Αφενός, μέσα στο γήπεδο να δείξει ότι όντως έχει το ταλέντο να γίνει ο franchise player μιας ομάδας και δευτερευόντως να μπορέσει να το κάνει στη Νέα Υόρκη. Στα πρώτα δείγματα γραφής, στην ερώτηση σε ποιανού τα μούτρα θα ψάξει να καρφώσει, πούλησε Νεοϋορκέζικα αισθήματα διαλέγοντας τον Porzi.
2. Τι ισορροπία θα υπάρξει ανάμεσα σε “βετεράνους” και νεανικό κορμό;
Οι Knicks έχουν πέντε παίκτες που είναι κάτω από 21 ετών (DSJ, Barrett, Knox, Ntilikina, Robinson) και η προσήλωση της ομάδας θα πρέπει να είναι σαφώς η βελτίωσή τους με στόχο την επόμενη μέρα. O Knox έρχεται από μια από τις χειρότερες στατιστικά rookie χρονιές η αστάθεια και τα ποσοστά του ήταν άθλια αλλά ήταν από τους νεότερους παίκτες του draft, κι έρχεται από τα χέρια του Calipari στο Kentucky οπότε θα τον περιμένουμε άλλη μια χρονιά, αλλά οι δικαιολογίες τελειώνουν. Ο Mitchell Robinson είχε 2,5 blocks και 70% ευστοχία σε μόλις 20 λεπτά συμμετοχής και φέτος η θέση του βασικού center είναι ολοδική του. Ο Ntilikina από την άλλη δεν έχει ακόμα δικαιώσει τις προσδοκίες, αλλά είναι ακόμα μικρός και το κυριότερο, έρχεται από ένα καλό καλοκαίρι με την εθνική Γαλλίας.
Mitchell Robinson shows off his athleticism as he swats the corner three out of bounds! #NBABreakdown #NBABlockWeek pic.twitter.com/jZHTk866qI
— NBA (@NBA) August 25, 2019
Από την άλλη, όσοι free agents ήρθαν, το έκαναν με μικρά συμβόλαια, βλέποντας ακριβώς τον μικρό ανταγωνισμό που θα είχαν, ελπίζοντας σε μπόλικα λεπτά συμμετοχής, με σκοπό να ανεβάσουν τις μετοχές τους για το επόμενο καλοκαίρι -ή και νωρίτερα. Πως θα συμβιβαστούν αυτά τα δυο αντικρουόμενα σενάρια; Εκτός της δυσαρέσκειας που θα φέρει, θα ανακατέψει και τις ανάγκες της ομάδας. Οι πιο έμπειροι παίκτες θα φέρουν και περισσότερες νίκες. Το υλικό παρόλα αυτά είναι τέτοιο που δύσκολα μπορεί να φέρει την ομάδα στην πρώτη οκτάδα. Ποιο το νόημα να παλέψεις για μια μετριότητα που ούτε στους νεαρούς θα επιτρέψει να βρουν χρόνο και εξέλιξη, και ταυτόχρονα να απομακρυνθείς από τα καλά lottery picks;
Quo Vadis?
Οι Knicks απέχουν πλέον έξι χρόνια από τα playoffs, το μεγαλύτερο σερί αυτή τη στιγμή στην Ανατολική Περιφέρεια. Αριθμός που πιθανότατα θα συνεχίσει να ανεβαίνει την Άνοιξη. Παρόλα αυτά η ομάδα θα είναι βελτιωμένη. Οι βετεράνοι που ήρθαν θα προσθέσουν νίκες, με απώτερο στόχο να προσθέσουν μηδενικά στο επόμενο συμβόλαιό τους και ένα νούμερο κοντά στο 35 θα πρέπει να φαντάζει ταβάνι.
Από εκεί και πέρα, το αληθινό quo vadis είναι άλλο. Για άλλη μια φορά, οι Knicks απέτυχαν να προσελκύσουν τους πρωτοκλασσάτους free agents. Και προφανώς, αυτό δεν έγινε επειδή χάθηκε το #1 και ο Zion. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Kevin Durant, “ο κόσμος βλέπει τους Knicks σαν φίρμα και περιμένει οι παίκτες να θέλουν να παίξουν εκεί. Οι παίκτες όμως έχουν περάσει όλοι τους τη ζωή με τους Knicks να είναι χάλια. Οι Knicks δεν είναι cool.” Αυτή είναι η μεγαλύτερη αποστολή του front-office. Να αλλάξει το αφήγημα που έχει πνίξει την ομάδα. Ο Dolan δεν δείχνει να ενδιαφέρεται και ίσως αν κάποιος δεχόταν να αγοράσει την ομάδα χωρίς το γήπεδο στη συμφωνία, να είχε ήδη πουλήσει. Η αλήθεια είναι ότι φέτος η αντίδραση μετά τα άκυρα των Durant, Kyrie κλπ ήταν ψύχραιμη και όχι 5ετές $180 εκατ. στον Chandler Parsons. Φέτος ίσως και κόντρα στην ανάγκη ενός ακόμα καλού lottery pick, η ομάδα πρέπει να κερδίσει παιχνίδια. Μόνο έτσι θα δείξει στους ελεύθερους παίκτες του 2020 και κυρίως του 2021 ότι έχει αλλάξει νοοτροπία. Αν γίνει αυτό κι έρθει η αναμενόμενη βελτίωση του νεανικού κορμού, η Νέα Υόρκη ίσως ξαναγίνει δέλεαρ για τους free agents.
Latest posts by Kosmas Kapsalis (see all)
- 2019-20 Previews: Phoenix Suns - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: Philadelphia 76ers - October 20, 2019
- 2019-20 Previews: New York Knicks - October 18, 2019
- 2019-20 Previews: New Orleans Pelicans - October 18, 2019
- Τα Βραβεία της Χρονιάς όπως εσείς τα Ψηφίσατε - June 24, 2019
