Όπως κάθε Δευτέρα, ένα νέο match up ξεκινάει στις fantasy λίγκες μας, και ένα σωρό νέα ερωτήματα έρχονται για να μας προκαλέσουν πονοκέφαλο σχετικά με το ποιους παίκτες πρέπει να στοχεύσουμε από τη λίστα των free agents, σε ποιους πρέπει να κουνήσουμε μαντήλι, ευχαριστώντας τους για τις υπηρεσίες τους, ποιους να ξεκινήσουμε, αλλά και ποιους να αφήσουμε να πάρουν δυνάμεις στον φαντασιακό μας πάγκο. Δυστυχώς, αυτά είναι ερωτήματα που μέσα σε όλη την τυχαιότητα και την απροβλεπτότητα που διαπνέει το παιχνίδι του fantasy, δεν επιδέχονται προγενέστερης σωστής απάντησης. Ευτυχώς, όμως, το Ball Hog έρχεται να προσπαθήσει να σπάσει αυτήν την τυχαιότητα, καταφεύγοντας σε επιστημονικές αναλύσεις, που στο τέλος θα αποδειχθούν λάθος, αλλά θα έχουμε περάσει καλά προσπαθώντας να καταλάβουμε το γιατί.
Στα decks για σήμερα, ο Johnny Koutsourakis.
The Hardens
Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε ότι ο τραυματισμός του Kyrie Irving θα δώσει την ευκαιρία για step up στον Caris LeVert. Το παλικάρι μας άκουσε, πέταξε και προσγειώθηκε στους Hardens. Έχουμε και λέμε 30/3.5/5 και 1 κλέψιμο μέσο όρο με ποσοστά 52/69/100. Μπορεί να έκανε 3μησι λάθη, αλλά ήταν πραγματικά καταπληκτικός συνολικά.
Την φετινή χρονιά ο Jayson Tatum ίσως δεν έχει κάνει τα βήματα προόδου που πολλοί θα περίμεναν, ωστόσο την εβδομάδα που μας πέρασε ήταν απολαυστικός. Δεν ήταν μόνο οι 30 πόντοι κάθε βράδυ, ούτε τα 7μησι ριμπάουντ, ούτε οι 4 ασίστ. Ήταν τα καταπληκτικά ποσοστά του, της τάξης του 50/80/53. Ήταν τα συνολικά 21 τρίποντα που πέτυχε. Ήταν η τουλάχιστον 1 τάπα και το 1 κλέψιμο κατά μέσο όρο. Ήταν μια πλήρης εμφάνιση από όλες τις απόψεις.
Βρήκε χώρο και ξεδίπλωσε τα ταλέντα του ο Christian Wood. Ο ψηλός των Pistons σημείωνε περισσότερους από 20 πόντους κάθε βράδυ, ενώ μάζευε και 9 ριμπάουντ, πολλά εκ των οποίων επιθετικά. Καλά ποσοστά στα εντός πεδιάς (53%), έδωσε τρίποντα (9), ενώ προσέφερε από 1 κλέψιμο και 1 τάπα σε κάθε αγώνα. Πόσα να ζητήσει κανείς από έναν Wood?
Δεύτερη φορά εντός της χρονιάς ο Domantas Sabonis μπαίνει στους Hardens, καθώς είχε μια εξαιρετική all around παρουσία. Μπορεί να μην έβγαλε μάτια στο σκοράρισμα, αλλά με 19 πόντους δεν άφησε και πολλούς παραπονεμένους. Πήρε τα ριμπάουντ του (12), έδωσε τις ασίστ του (7.5), σούταρε και καταπληκτικά (60%). Παρουσιάστηκε αξιοπρεπής στις βολές με 78%. Γενικά ήταν μια καλή εβδομάδα για τον Λιθουανό.
Σφηνάκια
- Τα 5 μπλοκ του Dedmon κόντρα στη Minnesota
- Οι 15 ασίστ του Elfrid Payton με αντίπαλο το Cleveland
- Τα 21 ριμπάουντ του Nikola Jokic απέναντι στους Jazz
- Οι 12/12 βολές του Kristaps Porzingis κόντρα στους Pacers
- Τα 7 κλεψίματα του Elfrid Payton με αντίπαλο το Orlando
- Τα 23 ριμπάουντ του Hassan Whiteside απέναντι στους Spurs
- Τα 5 μπλοκ του Myles Turner απέναντι στη Νέα Ορλεάνη
- Τα 9/10 τρίποντα του Buddy Hield κόντρα στους Spurs
The Bennets
Το τελευταίο διάστημα ο Maxi Kleber μας είχε συνηθίσει σε εξαιρετικές εμφανίσεις, ιδιαίτερα κατά το διάστημα της απουσίας του Kristaps Porzingis. Αυτή την εβδομάδα ωστόσο η κατάσταση ήταν λίγο διαφορετική. Λίγοι πόντοι (7.5), λίγα ριμπάουντ (6.5), λίγα μπλοκ (0.8), λίγος γενικά. Τα άσχημα ποσοστά του (36%) ήταν το κερασάκι στην τούρτα μιας εβδομάδας που θέλει να ξεχάσει γρήγορα.
Υπάρχει μια ειδική κατηγορία παικτών που πηγαινοέρχεται στο παρκέ χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα, βλέποντας τον αγώνα από την καλύτερη θέση. Ο καλύτερος παίκτης αυτής της κατηγορίας είναι μακράν ο Tony Snell και αυτή την εβδομάδα έδειξε τον δρόμο. Αγωνιζόμενος για 33 λεπτά σε 4 αναμετρήσεις, είχε τους παρακάτω φανταστικούς αριθμούς: 7.5 πόντοι, 0.75 (ναι, δεν τρολλάρω) ριμπάουντ, 3.5 ασίστ, μισό κλέψιμο. Σούταρε με 37% εντός πεδιάς και με 25% από το τρίποντο. Σας κάλυψα;
Η απόδοση του Jarrett Allen είναι σαν roller coaster και θυμίζει rookie. Τη μια εβδομάδα καταπληκτικός, την άλλη μετριότατος. Για να μιλήσουμε και με αριθμούς, ο νεαρός σέντερ ολοκλήρωσε την εβδομάδα με 5 πόντους, 9 ριμπάουντ, 1 μπλοκ και 47% ποσοστό ευστοχίας. Αυτά είναι τα νούμερα που αξίζει να αναφερθούν. Οι συνεχόμενες διακυμάνσεις δυστυχώς επηρεάζουν αρκετά την αξία του.
Χαμηλές πτήσεις αυτή την εβδομάδα για τον Ricky Rubio. Οι 8 πόντοι που είχε ως μέσο όρο δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κατόρθωμα, ούτε τα λιγότερα από 3 ριμπάουντ και τα 3 λάθη κάθε βράδυ. Σούταρε χαμηλά με μόλις 36% και είχε μόλις ένα εύστοχο τρίποντο (16%). Οι 7.5 ασίστ και οι 13/13 βολές μετρίασαν κάπως τις εντυπώσεις, οι οποίες συνολικά όμως ήταν ξεκάθαρα αρνητικές.
Σφηνάκια
- Όλη η ομάδα των Sixers μαζί είχε 3 κλεψίματα και 1 τάπα κόντρα στο Miami
- Τα 9 λάθη του Trae Young απέναντι στους Celtics και του Zach LaVine κόντρα στους 76ers
- To -48 στο +/- του D’Angelo Russell στον αγώνα με τους Nets
- Τα 0/13 σουτ του Garry Harris απέναντι στους Jazz
- Οι 3/8 βολές του De’Aaron Fox κόντρα στο Miami
One night stands
Την φετινή χρονιά δεν έχει ενθουσιάσει με την απόδοσή του. Τις περισσότερες φορές υπάρχει στο παρκέ απλά για να παίζει άμυνα και να παίρνει ριμπάουντ. Απέναντι στους Blazers ωστόσο ο ψηλός των Spurs έκανε πράγματα και θαύματα, τελειώνοντας το παιχνίδι με 23 πόντους, 10 ριμπάουντ και 2 κλεψίματα, ευστοχώντας στις 9 από τις 11 προσπάθειες που επιχείρησε. Ένα μεγάλο μπράβο στον Trey Lyles!
Παιχνίδι καριέρας από τον Kelly Oubre Jr απέναντι στο Houston. Για να ακριβολογούμε, στον διασυρμό των Rockets από τους Suns. Η κυριότερη αιτία αυτού του διασυρμού ήταν ο 24χρονος forward και οι 39 πόντοι που σημείωσε. Αυτοί προήλθαν από 14/19 σουτ, μεταξύ των οποίων και 7 τρίποντα. Παράλληλα, μάζεψε 9 ριμπάουντ, έκλεψε μία μπάλα κι έκοψε άλλες δύο. Πλήρης εμφάνιση.
Τον γνωρίσαμε σαν έναν αμυντικό που δεν αφήνει τον επιτιθέμενο να πάρει ανάσα. Σαν «σκυλί του πολέμου» που λέει και μια ψυχή. Ο Josh Okogie ωστόσο απέδειξε κόντρα στην Atlanta ότι μπορεί να ματώσει και τα διχτάκια άμα λάχει. 23 ποντάκια με 8/11 σουτ και 7/8 βολές, ενώ δεν παρέλειψε τα αμυντικά του καθήκοντα, κλέβοντας 3 μπάλες και κάνοντας μία τάπα. Καθόλου τυχαίο γεγονός πως ήταν ο μοναδικός παίκτης της βασικής πεντάδας της ομάδας του με θετικό συντελεστή στο +/-.
Την Παρασκευή το βράδυ η Philadelphia πήρε μία εν τέλει εύκολη νίκη απέναντι στους νεανικούς Grizzlies. Πρώτος σκόρερ της αναμέτρησης και καλύτερος παίκτης αναδείχθηκε ένας συνήθως αφανής ήρωας: ο Furkan Korkmaz. Ο νεαρός shooting guard έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι, έχοντας 13/17 σουτ και 7 τρίποντα, για να πετύχει συνολικά 34 πόντους. Ναι, προφανώς και είναι career high. Ακόμη, 6 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 1 τάπα συμπλήρωσαν μια εξαιρετική εμφάνιση.
Πούλα και φύγαμε για Βραζιλία
Στις περισσότερες λίγκες η regular season τελειώνει κι ετοιμαζόμαστε για τα playoffs. Εκεί είναι και το σημείο που μπαίνει η trade deadline. Υπάρχει λοιπόν, το ενδεχόμενο τη στιγμή που διαβάζετε αυτό το κείμενο να μην μπορείτε να κάνετε άλλες ανταλλαγές στη λίγκα σας. Για όσους τυχερούς όμως ακόμη μπορούν, έχουμε τη λύση και αυτή την εβδομάδα. Τον παίχτη που έχει ξεσκιστεί βρίσκεται σε καταπληκτική αγωνιστική κατάσταση και σε λίγο θα ξαναπέσει. Εσείς όμως, γνωρίζοντάς το, θα προσπαθήσετε να ληστέψετε τον ανυποψίαστο ενδιαφερόμενο μάνατζερ. Κυρίες και κύριοι, ας μιλήσουμε για τον Elfrid Payton.
Οι Knicks το τελευταίο διάστημα αποφάσισαν να του δώσουν τη θέση του βασικού point guard και πολύ χρόνο συμμετοχής. Και μπορεί στην πραγματική ζωή να μην μεταμόρφωσε τη Νέα Υόρκη (ποιος θα μπορούσε να το κάνει άλλωστε;), αλλά στην φαντασιακή πραγματικότητα αποτέλεσε έναν από τους ήρωες των τελευταίων εβδομάδων για αρκετούς ιδιοκτήτες. Τίμια ποσοστά ευστοχίας, πολλά ριμπάουντ για την θέση του, αρκετές ασίστ και κλεψίματα, σχετικά λίγα λάθη. Με λίγα λόγια ένας πολύ καλός οργανωτής, με την εξαίρεση των τριπόντων και του ποσοστού στις βολές. Ούτως ή άλλως όμως δεν σουτάρει πολλές, οπότε μικρό το κακό. Αφού τα κάνει όλα αυτά όμως γιατί να τον πουλήσετε;
Για τρεις λόγους. Αρχικά, γιατί παίζει στην Νέα Υόρκη. Και ως γνωστόν, τους Knicks σήμερα είσαι και αύριο δεν είσαι. Όσο εύκολα πήρε την θέση βασικού, άλλο τόσο εύκολο είναι να ξαναχρίσουν βασικό τον Dennis Smith Jr ή τον Ntilikina. Knicks είναι αυτοί και δεν υπάρχει ποτέ λογική.
Δεύτερον και ίσως σημαντικότερο, ο RJ Barrett επέστρεψε ξανά μετά τον τραυματισμό του. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των Knicks, ο Barrett και ο Robinson είναι οι δύο παίκτες που θέλουν να χτίσουν πάνω τους και άρα θα ήθελαν πολύ να τους εξελίξουν. Όπως όλοι γνωρίζουμε, o Barrett είναι ένας point forward που δημιουργεί για τους συμπαίκτες του (ένα από τα δυνατά του στοιχεία). Παράλληλα, είναι ένας παίκτης που θέλει τη μπάλα στα χέρια του. Όπως το σκέφτομαι, μου φαίνεται κομματάκι δύσκολο οι Knicks να συνεχίζουν να δίνουν 30+ λεπτά στον Payton και μαζί την μπάλα στα χέρια του και να την πάρουν από τα χέρια του παίκτη που υποτίθεται ότι θέλουν να εξελίξουν. Βέβαια ποτέ οι κινήσεις των Knicks δεν έβγαζαν λογική, αλλά αυτή παραπάει.
Τέλος, ο Payton είναι γνωστό πως δεν διαθέτει καλό σουτ, ένα απαραίτητο συστατικό για να αγωνιστεί κάποιος σήμερα στο ΝΒΑ. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που απέτυχε να καθιερωθεί στις δύο προηγούμενες ομάδες του, οι οποίες μάλιστα δεν διέθεταν point guard. Άρα ίσως δεν είναι καλή ιδέα να κρατήσετε στο ρόστερ σας έναν παίκτη που δεν μπορεί να έχει σταθερή θέση στο ΝΒΑ.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω, οι καλές εμφανίσεις του ήρθαν σαν «μάννα εξ ουρανού». Αποτελούν δε μια καταπληκτική ευκαιρία να τον δώσετε και να αποκομίσετε το οτιδήποτε από αυτόν από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν όλα τα παραπάνω. Κάντε μια καλή διαφήμιση στα στατιστικά που δίνει και ληστέψτε δίχως τύψεις.
Να πανικοβληθώ;!;!;!;
O Marcus Morris αποτέλεσε ένα από τα κελεπούρια που θα έβγαιναν στην αγορά, καθώς είναι ένας εν δυνάμει LeBron stopper. Φέτος σχεδόν από το πουθενά κατάφερε να γίνει εξαιρετικά παραγωγικός στο τσίρκο των Knicks και να ξεχωρίσει από τα άλλα 12 power forward και όχι μόνο που διαθέτει η ομάδα της Νέας Υόρκης. Οι ιδιοκτήτες του μάταια είχαν σταυρώσει τα χέρια και προσεύχονταν σε μία ακόμη γκάφα της διοίκησης των Knicks. Εν τέλει, ο Morris δόθηκε ίσως στον χειρότερο φαντασιακό προορισμό που θα μπορούσε: τους Clippers.
Μπορεί να μην είναι τόσο σίγουρο αν ο Morris θα αγωνίζεται βασικός ή θα έρχεται από τον πάγκο, είναι όμως σίγουρο ένα πράγμα: θα ματώσει για τα σουτ που θα πάρει. Αν είναι στην βασική 5δα θα πρέπει να κόψει σουτ από τον Kawhi και τον George, ενώ αν είναι στον πάγκο από τους Lou Williams και Harrell. Το δεύτερο είναι σαφώς ευκολότερο σαν σενάριο, αλλά και πάλι όχι εύκολο. Με δεδομένο πάντως ότι η φαντασιακή συνεισφορά του να επικεντρώνεται στα επιθετικά στατιστικά, ο νέος ρόλος του δεν φαντάζει ιδανικός. Βέβαια με τους Clippers να θυμίζουν νοσοκομείο από την αρχή της χρονιάς, ίσως βρει περισσότερα σουτ απ’ όσο αναμένεται.
Σε κάθε περίπτωση, ένας μικρός πανικός θα πρέπει να κυριεύσει τους ιδιοκτήτες του. Όσοι πρόλαβαν να τον δώσουν όσο έγραφε νούμερα στους Νικς, είναι μάλλον οι μεγαλύτεροι κερδισμένοι. Φαίνεται αρκετά δύσκολο η φαντασιακή του απόδοση να παραμείνει στα ίδια επίπεδα με τα τωρινά δεδομένα. Υπομονή όμως, μέχρι να έχουμε περισσότερα δεδομένα για τον νέο του ρόλο.
Thinking Ahead
Μετά τους Warriors, οι Pistons φαίνεται πως είναι η δεύτερη φετινή ομάδα που σκοπεύει να παρατάσσεται στους αγώνες της με ρόστερ που δεν θα πέρναγε ούτε στα νοκ άουτ του FIBA Champions League. O Drummond δόθηκε για μισή σακούλα πατάτες, ο Rose τραυματίστηκε και πλέον όλοι μπορούν να ονειρεύονται ότι θα γίνουν πρωταγωνιστές. Αυτό φυσικά ανοίγει και πολλές ευκαιρίες. Δύο από αυτές θα εξετάσουμε εδώ.
Δεν πιστεύω αυτό που θα γράψω, αλλά θα αφιερώσω μερικές λέξεις για τον Reggie Jackson. Έναν παίκτη που θα έπρεπε κανονικά να παίζει στην Κίνα, αλλά δεν έχει βρεθεί κάποιος να του κάνει buy out κι έτσι ταλαιπωρεί τον εαυτό του και τα μάτια μας αγωνιζόμενος στο ΝΒΑ. Ο Jackson τον τελευταίο καιρό έχει εκμεταλλευτεί την απουσία οποιουδήποτε θυμίζει παίκτη ΝΒΑ του Derrick Rose από το ρόστερ των Pistons και ρίχνει την μία 20ρα μετά την άλλη. Παραδόξως μοιράζει και ασίστ, κάτι αρκετά εντυπωσιακό αν αναλογιστούμε πως εκτός από το να πασάρει την μπάλα, πρέπει και κάποιος άλλος από αυτό το ρόστερ να το βάλει. Εν πάσει περιπτώσει, για όποιον λόγο κι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, καλό θα είναι να έχετε τον νου σας, καθώς μπορεί να επωφεληθείτε με καλά νούμερα τουλάχιστον για όσο διάστημα λείπει ο Rose.
Επίσης, με την ανταλλαγή του Drummond στους Cavaliers, έχει μείνει όλος ο χώρος του κόσμου στην frontline των Pistons και δεδομένα όλο και κάτι ενδιαφέρον θα ξεπηδήσει εκεί. Το πιο πιθανόν είναι αυτό το «ενδιαφέρον» να είναι ο Christian Wood. Ένας παίκτης που έχει εντυπωσιάσει από πέρυσι με την απόδοσή του, ειδικά αν μπει κάποιος στον κόπο να τσεκάρει τα per minute στατιστικά του. Πλέον με 30λεπτα αναμένεται να είναι σταθερά στο όριο του double double με συνεισφορά σχεδόν σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες. Αν μπορείτε, να τον πάρετε. Είναι αρκετά φθηνός, καθώς την επόμενη χρονιά μπορεί να μην βρίσκεται καν σε κάποιο ρόστερ, και γενικά αποτελεί σχεδόν σίγουρο ρίσκο.
Η γωνιά του Blake
Ο Will Barton αντιμετωπίζει μία φλεγμονή στο δεξί του γόνατο κι έχει χάσει ήδη 2 παιχνίδια. Οι Nuggets τον δίνουν ως day to day. Ωστόσο, μην εκπλαγείτε αν είναι υπεπροστατευτικοί και χρειαστεί να χάσει επιπλέον παιχνίδια.
Πρόβλημα στον αστράγαλο για τον Tyler Herro, ο οποίος ήδη δεν αγωνίστηκε στα προηγούμενα 3 παιχνίδια. Δεν φαίνεται να είναι κάτι σοβαρό, όμως πλέον τα «φτερά» των Heat είναι γεμάτα με τις νέες προσθήκες, οπότε δεν αποκλείεται να αγωνιστεί όταν θα έχει ξεπεράσει πλήρως το πρόβλημα.
Το ίδιο πρόβλημα στο πόδι που του στέρησε 1μησι μήνα αγώνων επανεμφανίστηκε κι έτσι ο Thomas Bryant βρίσκεται και πάλι στα πιτς. Με δεδομένο πως το πρόβλημα προκαλείται από την επίπονη και συστηματική προπόνηση και πως οι Wizards ενδιαφέρονται για την μελλοντική υγεία του παίκτη, το πιθανότερο είναι πως θα απουσιάσει για καιρό.
Οχτώ αγώνες πρόλαβε να παίξει ο Zion Williamson, προτού τον ματιάσουν και ξανατραυματιστεί. Αυτή τη φορά πρόκειται για πρόβλημα στον αστράγαλο κι έχει χάσει ήδη ένα παιχνίδι. Κανείς δεν ξέρει πόσο προστατευτικοί θα είναι οι Pelicans. Το ενδεχόμενο να χάσει κι άλλα παιχνίδια είναι υπαρκτό.
*Οι επόμενες δύο εβδομάδες δεν είναι ολοκληρωμένες, λόγω του All Star Game. Γι’ αυτό το λόγο, τόσο η επόμενη, όσο και η παραεπόμενη είτε αποτελούν μία ενιαία αγωνιστική, είτε χωρίζονται στη μέση και ουσιαστικά έχουμε δύο αγωνιστικές 2 εβδομάδων.
Επομένως, τις επόμενες δύο εβδομάδες οι περισσότερες ομάδες παίζουν 4 φορές. Το Cleveland, το Houston, οι Clippers, το Memphis, το Orlando και η Philadelphia θα αγωνιστούν 3 φορές. Τέλος, οι Knicks θα δώσουν μόνο 2 αγώνες.
