Από την πρώτη στιγμή που ο Stan van Gundy ανέλαβε τους Pistons άπαντες σκεφτήκαμε πως αυτή θα ήταν και η μπασκετική αναγέννηση της Motor City. Και πράγματι, το Detroit που εμφανίστηκε φέτος ήταν στην ουσία ένα Orlando 2.0, με τον 56χρονο προπονητή να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα: Να χτίζει ομάδες που εκτελούν από την περιφέρεια. Η ύπαρξη του Drummond κάτω από τα καλάθια σε συνδυασμό με τον ανελέητο βομβαρδισμό έξω από την γραμμή του τριπόντου, έφερε τους Pistons εκεί που είχαν να βρεθούν από το 2008 – 09: στην post season.
Grade: Επί Πτυχίω
Με τον Van Gundy στον πάγκο αυτή είναι η εντύπωση. Πως oι Pistons έχουν περάσει με επιτυχία όλα τα μαθήματα των τριών πρώτων ετών και πλέον πάνε για το πτυχίο τους. Και έχουν μπροστά τους 82 παιχνίδια για να δουν αν η μελέτη και η καθοδήγηση του SVG θα τους βγάλει ένα βήμα παραπάνω από την φετινή χρονιά. Ακόμα κι αν αυτό είναι μια νίκη στην post season. Σημειωτέον, η τελευταία νίκη του Detroit στα playoffs, ήταν στις 26 Μαΐου του 2008, όταν ο Antonio McDyess διέλυε τους Celtics με μια εμφάνιση “δεύτερης νιότης”, με 21 πόντους και 16 rebounds1)Πηγή: realgm.com. Συνεπώς αυτό που λείπει πρωτίστως από το Detroit, είναι μια νίκη στα playoffs, η οποία δεν θα αργήσει να έρθει. Ο SVG έχει δώσει ήδη τα κλειδιά στον Andre Drummond που, μαζί με τον Reggie Jackson, αποτελούν εχέγγυο για το μέλλον.
Θα μάθει να σουτάρει βολές ο Dre;
Βεβαίως και είναι burning question κύριοι. Ένας από τους πιο πληθωρικούς centers που έχουμε δει τα τελευταία πολλά χρόνια θα πρέπει κάποια στιγμή να βάλει το κεφάλι κάτω και να ασχοληθεί με το κομμάτι της φιλανθρωπίας. Σύμφωνοι, πως αυτοί οι άνθρωποι πιάνουν την μπάλα σαν ένα πορτοκάλι, όμως αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Πληρώνεσαι για αυτό, δεν κάνεις τίποτα άλλο στην ζωή σου, μάθε να εκτελείς βολές. Με αυτόν τον τρόπο, ούτε εσύ θα βγαίνεις στα τέταρτα δωδεκάλεπτα των ματς που καίνε, ούτε θα αναγκάζεται να δίνει ο προπονητής σου $ 6,5 εκατομμύρια στον – κατά τα άλλα τίμιο – Aron Baynes για να σε καλύπτει όποτε σε hackάρουν. Επιπλέον, αγαπητέ Andre, θα πρέπει να σκέφτεσαι και την μεγαλύτερη εικόνα: φαντάσου όχι ένα διαστημικό ποσοστό, αλλά εκεί γύρω στο 60%. Αυτό θα σημαίνει και άλλους πόντους στο ενεργητικό σου, ενώ παράλληλα θα σταματήσουν οι αντίπαλοι να σου κάνουν hack. Ακόμα, όμως και να έρθει εκείνη η μαγική – για το ίδιο το άθλημα – στιγμή, θα είσαι πάντα ο παίχτης με το χειρότερο ποσοστό στην ιστορία της λίγκας (38%).
Θα δούμε κάτι διαφορετικό από τον Van Gundy;
Δύσκολα. Μάλλον ακατόρθωτα. Ο SVG έχει ζήσει με ένα quote στην ζωή του και αυτό είναι το “θα ζήσω και θα πεθάνω από τα τρίποντα”. Mέχρι στιγμής έχει ζήσει και μάλιστα με επιτυχία, ειδικά αν σκεφτεί κανείς, παράλληλα, πως το mid range shot είναι το λιγότερα αποτελεσματικό σουτ που υπάρχει. Δεν το λέμε εμείς, αλλά η έρευνα του MIT Sloan School. Τώρα αν οι ντόπιοι plagiarism experts έχουν κάποια άλλη άποψη επί του θέματος, να το συζητήσουμε για να τους πετάξουμε από κανέναν γκρεμό. Η παρουσία των Jackson, Pope, Morris, Harris, Johnson, Tolliver, Blake και για όσο ήταν εκεί οι Ilyasova και Jennings, έκανε το πλάνο σαφές: τρίποντα μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Για να το κάνουμε πιο σαφές, κανείς από τους προαναφερθέντες δεν εκτελούσε κάτω από 2,6 τρίποντα ανά παιχνίδι, με τον Pope να φτάνει τα 4,9. Παράλληλα, κανείς εξ αυτών δεν έπεσε κάτω από το 30%, ποσοστό, που σαφώς δεν είναι και ό,τι καλύτερο, αλλά ας μην ξεχνάμε και το νεαρό της ηλικίας της ομάδας. Που να ήταν υγιής και ο Jodie Meeks δηλαδή (παύση αναστεναγμού για fantasy-ακούς λόγους).
Ο Van Gundy έχει αποδείξει πως δεν είναι προπονητής που αλλάζει εύκολα συνήθειες. Κι αν το κάνει θα πρέπει να έχει κάποιον παίχτη που να μην μπορεί ή να μην θέλει να τον βάλει σε κάποιο καλούπι. Κρίνοντας την μέχρι τώρα πορεία του, μάλλον θα συνεχίσει να φορτώνει το ρόστερ του με παίχτες που θα μπορούν να εκτελούν με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, οπότε εφόσον κινηθούν στην free agency, τσεκάρετε παίχτες με αυτά.
Eίναι ο Stanley Johnson ένα μελλοντικό All Around Sensation;
Παραδέχομαι πως ίσως είναι λίγο υπερβολική η παραπάνω φράση. Ωστόσο, τα δείγματα του νεαρού μέσα στην σεζόν, μάλλον κάνουν το All Around Sensation κάπως πιο λογικό. Ξεκινώντας από την άμυνα, στις μονομαχίες του με τον LeBron, έδειξε πως δεν φοβάται κανέναν. Έβαζε το κορμί του στο 100%, δυσκολεύοντας αρκετά τον “Βασιλιά”. Και προσοχή, δεν εννοώ ότι τον περιόρισε, αλλά στέκομαι στo γεγονός της διάθεσής του απέναντι στον καλύτερο παίχτη του κόσμου. Γενικώς ο SVG χρησιμοποίησε τον Johnson σε όλα τα δύσκολα μαρκαρίσματα της σεζόν. LeBron, Durant και Anthony βίωσαν στο πετσί τους τον σκληροτράχηλο Stanley, ο οποίος ίσως αποτελεί έναν άξιο διάδοχο της σχολής των Bad Boys.
Στο απέναντι κομμάτι, αυτό της επίθεσης, ο Johnson είχε τις εκλάμψεις του, όπως ο κάθε rookie. Είχε 26 παιχνίδια με διψήφιο αριθμό πόντων, τρία double – doubles, ενώ το ποσοστό ευστοχίας του έφτασε το 37,5%2)Πηγή: basketball-reference.com.. Καθόλου άσχημα για πρώτη χρονιά στους big dogs. Mε τον SVG πάνω από το κεφάλι του, είναι δεδομένο πως θα δουλέψει το σουτ του, αλλιώς δεν θα έχει τύχη στο ρόστερ. Έχοντας αυτό ως κρατούμενο, και με δεδομένη την διάθεσή του για την άμυνα, και την εκρηκτικότητά του, o Johnson έχει την δυνατότητα να γίνει μια πιο lite – και κατ’ επέκταση πιο οικονομική – έκδοση του Kawhi Leonard. Και πέσε να με φας Ραδικόπουλε!
Επιπλέον, το καλό για τον Johnson είναι το ότι στην θέση του small forward δεν έχει συναγωνισμό με τα ως τώρα δεδομένα, μιας και ο Marcus Morris χρησιμοποιήθηκε αρκετά ως stretch four στις πεντάδες του SVG. Αν ο coach δεν θελήσει να πάει για κάποιον πιο έμπειρο small forward τότε ο νεαρός έχει την κατάσταση στα χέρια του για να γίνει το βασικό τριάρι του Detroit.
Πού σημαίνει τί;
Η ενδεχόμενη παρουσία του Johnson στην πεντάδα δίνει στο Detroit περισσότερο mobility, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Ο Van Gundy μπορεί να παίξει ένα ανελέητο small ball, ακόμα και με τον Morris στο “5” και να κυνηγήσει το γρήγορο σουτ, όπως ακριβώς κάνουν και οι Warriors. Στεκόμαστε στον Johnson, γιατί μπορεί μεν οι Jackson και Drummond να είναι οι δύο παίχτες που να αρχίζουν και να τελειώνουν τα πάντα στους Pistons, όμως ο νεαρός δείχνει να είναι ένα κομμάτι που λείπει εδώ και καιρό από την Motor City. Ένα κομμάτι που να κάνει ευχαρίστως το χαμαλίκι στην άμυνα και να βοηθάει με την εκρηκτικότητά του στην επίθεση.
Επιπλέον, πέρα από τα αγωνιστικά, ο Johnson έδειξε ψήγματα φαφλατά. Ωστόσο τα mind games ήταν, είναι, και θα είναι μέρος του παιχνιδιού στον αιώνα τον άπαντα. Και ειλικρινά δεν ξέρω αν στην προσωπική του ζωή πρόκειται περί φαφλατά, όμως η κίνησή του να αλλάξει νούμερο στην φανέλα του δείχνει, αν μη τι άλλο, πως ξέρει και που βρίσκεται και που πατάει.
RESPECT. Stanley Johnson is changing his number, and hints that the #Pistons will retire #3 for Ben Wallace… pic.twitter.com/B5MW3y0VqX
— Dime Magazine (@DimeMag) June 29, 2016
Αν ήταν τραγούδι:
Αφιερωμένο στον SVG που δεν θα αλλάξει ποτέ. Once beyond the arc, always beyond the arc.
Τα λέμε παραλία σε κάποιο shooting camp
Δεν είμαι σίγουρος πως οι Pistons θα κάνουν κάπου διακοπές φέτος. Ακόμα και να κάνουν, είναι δεδομένο πως θα περάσουν αρκετές ώρες είτε σε κάποιο κλειστό είτε σε courts από άμμο, προκειμένου να φτιάξουν το σουτ τους. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ο SVG ψάχνει για το σταθερά καλό σουτ από το τρίποντο και ενώ το περίπου 35% είναι αξιοπρεπές για μια νεαρή ομάδα, ο ίδιος γνωρίζει πως αν θέλει το βήμα παραπάνω τόσο στην regular, όσο και στην post season, θα πρέπει αυτό το ποσοστό να πάει στο 40%. Τόσο απλά.
ΥΓ: Όχι δεν ξεχάσαμε τον Tobias Harris. Απλά υπάρχει ένα gut feeling πως θα έρχεται από τον πάγκο για να αλλάζει τον ρυθμό των Pistons. Βέβαια επειδή το γράφω εγώ δεν θα γίνει, αλλά κάνουμε τα πάντα για την καζούρα, για μετά από οχτώ – εννιά μήνες…
Gus Chr
Latest posts by Gus Chr (see all)
- Utah Jazz: The World Took Note - July 2, 2019
- Farewell to Arms 2019: #4 Portland Trail Blazers - June 16, 2019
- Farewell to Arms 2019: #6 Denver Nuggets - June 15, 2019
- Farewell to Arms 2019: #9 Utah Jazz - June 12, 2019
- Farewell to Arms 2019: #13 Los Angeles Clippers - June 9, 2019
){kind=link}
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΡΕΛΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ FREE AGENTS.ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΣΟΥΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!
Φυσικά και θα γραφτεί άρθρο για αυτό, μόλις μαζέψουμε και εμείς τις πεσμένες μας τρίχες από τα πατώματα. Προς το παρόν παρακολουθούμε με το στόμα ανοιχτό και περιμένουμε να καταλαγιάσει το όλο πράγμα.