BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #13

Posted on May 17 2018 - 3:24pm by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Eastern Conference Finals

Boston Celtics vs Cleveland Cavaliers
Game 2:

Η γενική αίσθηση μετά το πρώτο παιχνίδι ήταν “εξαιρετική η δουλειά των Celtics πάνω στον LeBron, αλλά ο “Βασιλιάς” δεν θα ξαναέχει τόσο κακό παιχνίδι, οπότε τι θα κάνουν τότε;”.

Kαι το ερώτημα αυτό το έθεσε, όχι υποθετικά, αλλά σε πραγματικό χρόνο με την έναρξη του αγώνα ο ίδιος ο LeBron. Πέτυχε τους 21 από τους 27 πόντους της ομάδας του στο πρώτο δωδεκάλεπτο, δίνοντας ένα προβάδισμα τεσσάρων πόντων στους Cavs στο τέλος της εναρκτήριας περιόδου.

Για να βοηθήσει σε αυτό το καλό ξεκίνημα, ο coach Lue είχε ξεκινήσει τον Tristan Thompson στη θέση του Korver στον αγώνα, μιας και οι Celtics τους είχαν κερδίσει κατά κράτος στις ρακέτες στον πρώτο αγώνα, ενώ ο Thompson παρείχε και σαφώς καλύτερη αμυντική κάλυψη.

(Παρένθεση: Θεωρητικά πάντα. Γιατί στην πράξη ο Τhompson τέλειωσε τον αγώνα με 123,1 defensive rating, το χειρότερο από κάθε παίχτη των Cavaliers. Τέλος παρένθεσης, συνεχίζουμε από εκεί που το αφήσαμε.)

Στο ίδιο μοτίβο συνεχίστηκε, λοιπόν, και το δεύτερο δωδεκάλεπτο, με τους Cavs να ελέγχουν τον ρυθμό και το σκορ και τον LeBron να κυριαρχεί. Οι Cavs ήταν μπροστά με δέκα. Ώσπου 3:50 πριν το ημίχρονο ο πιτσιρικάς που του ζητούσε να τον κάνει follow στο twitter, θυμήθηκε πως ποτέ δεν τον έκανε και του έδωσε μια γερή στο σαγόνι.

Εμφανώς όχι εσκεμμένα, αλλά ακόμα κι έτσι το κτήνος LeBron χρειάστηκε να πάει ως τα αποδυτήρια για να ελεγχθεί η κατάσταση του (κυρίως για να μην είχε πάθει διάσειση).

Εκμεταλλευόμενοι την, έστω ολιγόλεπτη, απουσία του, οι Celtics επωφελήθηκαν και έκλεισαν το ημίχρονο στο 48-55.

Πριν γράψουμε μια αγαπημένη φράση-κλισέ όπως “τίποτα δεν ήταν ίδιο στη συνέχεια”, σας χρωστάμε μια απάντηση στο ερώτημα της πρώτης πρότασης του κειμένου “και τι θα κάνετε όταν ο LeBron αγριέψει”;
Η εμφατική απάντηση που έδωσε τακτικά -και αποτελεσματικά σε αυτό το ερώτημα ο σατανάς Stevens ήταν απλή: “αλλαγές σε κάθε screen στον LeBron και δίνουμε τα καλύτερά μας στο μαρκάρισμά του, αλλά κλείνουμε όλους τους υπόλοιπους, και ιδίως τους σουτέρ του Cleveland”.
Και -προοικονομία- το σχέδιο λειτούργησε στην εντέλεια!

Στο τρίτο δωδεκάλεπτο, θέτε από το χτύπημα, θέτε από την κούραση ο LeBron ήταν οριακά ανθρώπινος. Ενώ είχε πάρει 13 σουτ σε 11,5 λεπτά στο πρώτο δωδεκάλεπτο, στο τρίτο -και στα 12 λεπτά αυτού που αγωνίστηκε- πήρε μόλις εφτά.

Παραδόξως πως, φαίνεται μέχρι στιγμής πως ο Marcus Morris “put his money, where his mouth was” και, παρά τα όργια του James στον δεύτερο αγώνα, αυτός την τίμια τη δουλίτσα του την έκανε:

Kαι μιας και μιλάμε για τον Morris:

Βέβαια, πέρα από την πτώση του ρυθμού του LeBron, το χεράκι τους το έβαλαν κι οι παίχτες των Celtics. Και μάλιστα εντυπωσιακά. Ο Rozier άρχισε τους γνωστούς playoffικούς του παπάδες, ο Marcus Smart τα -πλέον σήμα κατατεθέν του- hustle plays, ο Morris ήταν εξαιρετικός, με τη Βοστόνη να κερδίζει το τρίτο δωδεκάλεπτο με 36-22, έχοντας γυρίσει πλήρως τον ρυθμό και το momentum.

Αθροιστικά οι Jaylen Brown, Jayson Tatum, Marcus Smart και “Scary Terry” είχαν 63 πόντους με 24/55 σουτ, ο Horfort είχε το σύνηθες double-double του, με 15 πόντους και 10 rebs (αλλά και τέσσερις assists), και κάπως έτσι όλοι οι βασικοί των Celtics σκόραραν διψήφια, ενώ αμυντικά κατάφεραν να περιορίσουν τους Cavs σε μόλις 39 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο.

Ωστόσο, αν πρέπει να ξεχωρίσουμε έναν παίχτη από τους “Κέλτες” αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Marcus Smart στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Ακολουθεί -μικρό- σχετικό αφιέρωμα:

Παρ’όλα αυτά, η φάση που σημάδεψε το δεύτερο ημίχρονο έλαβε χώρα κοντά στα μερεμέτια του αγώνα και ήταν άκρως αντιαθλητική, με τον J.R. Smith να κάνει ένα εγκληματικό foul πάνω στον Horford ενώ ο τελευταίος ήταν στον αέρα, με αποτέλεσμα τον τσαμπουκά του Smart και την τιμωρία του αυτουργού με flagrant-1 (που εντύπωση μας έκανε που δεν το επανεξέτεσαν για να τον αποβάλλουν από το τρίτο παιχνίδι).

Η φάση ήταν τέτοια που προκάλεσε και την -εύλογη- αντίδραση της αδερφής του Al:

Ενώ σε μία εντυπωσιακή συνέχιση του ρεσιτάλ βλακείας του, ο J.R. Smith δήλωσε “πως δεν είναι στο παρκέ για να γίνεται αρεστός στους αντίπαλους φιλάθλους”.

Μεγάλε, με τέσσερις πόντους στα δύο παιχνίδια, και 2/16 σουτ, πραγματικά τους έχεις βουλώσει τα στόματα!

Βέβαια το πρόβλημα για τους Cavs δεν είναι αποκλειστικά ο Smith. Το βασικό backcourt τους, αποτελούμενο από τον Smith και τον George Hill συνδυάστηκε για τρεις πόντους συνολικά και 1/11 σουτ! Οι εννέα Cavaliers που αγωνίστηκαν και δεν τους έλεγαν LeBron ή Love είχαν συνολικά 30 πόντους με 36,4% ποσοστό ευστοχίας.

Κάτι, βέβαια, που δεν πρέπει να πιστωθεί στους παίχτες αποκλειστικά, αλλά τόσο στο front office της ομάδας για τις επιλογές του τον τελευταίο χρόνο, όσο -και ιδίως- στον κουστουμαρισμένο τύπο στην άκρη του πάγκου τους, τον Tyronn Lue, o οποίος, πέρα από το να ανακατεύει τη βασική του πεντάδα, τις περισσότερες φορές είτε δεν κάνει τίποτα, είτε τα κάνει ρόιδο. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή στις αρχές του τέταρτου δωδεκαλέπτου, με το ματς να είναι στο όριο να χαθεί οριστικά για τους Cavs όταν καλεί time out για να κόψει τον ρυθμό των Celtics και να ηρεμήσει την ομάδα του. Και στα καπάκια βάζει στον αγώνα πεντάδα χωρίς ούτε τον LeBron, ούτε καν τον Love! Περιμένοντας ποιος ακριβώς να τραβήξει στην επίθεση;! Ο Jeff o Green ή o Kyle o Korver από μόνοι τους;!

Για την δε αμυντική τους λειτουργία δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω, τα γράφουμε δύο χρόνια τώρα, κι εμείς κι ο κόσμος όλος.

Να θυμίσουμε σε αυτό το σημείο, πως τίμιο κράξιμο στον Lue είχε ρίξει από τις γραμμές του Ball Hog ο Ραδικόπουλος, λίγο μετά το trade deadline, σκιαγραφώντας πάνω-κάτω και τα τωρινά. Το δε κλίμα στην ομάδα, όσο κι αν αρχικά έδειχνε να έχει βελτιωθεί με τα trades του deadline, πλέον δεν το λες και τόσο καλό.

Ειδικά αν αναλογιστείς πως την όποια ανεπάρκεια του Lue προπονητικά την αναγνωρίζουν ευθέως πια και οι ίδιοι οι παίχτες των Cavs.

Μια ανεπάρκεια που εκτίθεται γεωμετρικά απέναντι στον Stevens, έναν Stevens που, με τους δύο καλύτερους του παίχτες τραυματίες, και μόλις τέσσερις παίχτες συνολικά από το περσινό του roster, έχει πείσει τον κόσμο πως και με αποφάγια θα σου φτιάξει πιάτο για τρία αστέρια Michelin, αναδεικνύοντας απίθανες γεύσεις/παραστάσεις από εκεί που κανείς δεν το περίμενε.

Γεγονός που μας οδηγεί και σε μία μεγάλη στατιστική αλήθεια:

Κλείνοντας, δεν μπορούμε να μην επιστρέψουμε στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε, και αυτό δεν είναι άλλο από το μεγαλείο του LeBron James. Ενός James που με 42 πόντους, 10 rebounds και 12 assists, έγραψε το τρίτο +40 pts triple double του, ξεπερνώντας στην κορυφή της σχετικής λίστας τον Oscar Robetson, ενώ, ταυτόχρονα, όντας το πέμπτο γενικά triple-double του σε Conference Finals, πέρασε στη σχετική λίστα τον Bird, υπολειπόμενος πλέον μόνο των εννέα του Magic. Είναι κρίμα για αυτόν τον παίχτη, να έχει τόσο φτωχή προπονητική καθοδήγηση και τόσο φτωχό supporting cast (και, ναι, είναι τεράστιες και οι δικές του ευθύνες και για τα δύο αυτά).

Κάπως έτσι, μ’αυτά και μ’εκείνα, ο LeBron βρίσκεται για πρώτη φορά από το 2008 να είναι πίσω σε σειρά Playoffs με 2-0.

με τη στατιστική να είναι σαφώς υπέρ των Celtics για τη συνέχεια.

Αλλά καθώς, όμως, η νεανική ομάδα των Celtics δεν δείχνει ως τώρα να τα πηγαίνει ιδιαίτερα καλά εκτός έδρας, δεν θα μας κάνει εντύπωση να χρειαστεί να γίνουν και οι δύο επόμενοι αγώνες που προβλέπονται στην έδρα τους.

Western Conference Finals

Houston Rockets vs Golden State Warriors
Game 2:

“Αυτή θα είναι η εικόνα της σειράς”, “Αν βάζει 41 ο Harden και δεν μπορούν να κερδίσουν, τελείωσε” ήταν μερικά από τα σχόλια που είδαμε μετά το πρώτο παιχνίδι μεταξύ των Rockets και των Warriors. Όσοι πάντως τάχθηκαν υπέρ της πρώτης φράσης, για το δεύτερο παιχνίδι έπεσαν μέσα, απλά για διαφορετική ομάδα. Οι Rockets πάτησαν στο παρκέ με σκοπό να θυμίσουν σε όλους την ομάδα που άφηνε πίσω της καμμένη γη κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, κάτι που συνέβη απέναντι στους Πρωταθλητές και μάλιστα με πολύ εμφατικό τρόπο.

Ευτυχώς που υπάρχει και ο Charles και μας ανοίγει τα μάτια δηλαδή. Οι Rockets, λοιπόν, σημείωσαν 127 πόντους στο δεύτερο παιχνίδι, πετυχαίνοντας 16 τρίποντα, 11 εκ των οποίων πέτυχαν οι Gordon και Tucker. Συνολικά, οι γηπεδούχοι τελείωσαν το ματς με 51,1%, έναντι 45,9% των Warriors, στα τρίποντα το ποσοστό ήταν 38,1% έναντι 30%, ενώ μεγάλη διαφορά έκαναν και τα rebounds με το Houston να μαζεύει 11 παραπάνω (47-36). Στο προηγούμενο Walkaround γράφαμε πως οι Rockets πρέπει να βρουν τον τέταρτο παίχτη που θα έρθει να πλαισιώσει την τριάδα Harden/Paul/Gordon στο σκοράρισμα, αν θέλουν να έχουν τύχη στη σειρά αυτή. Στο δεύτερο παιχνίδι, ο τέταρτος παίχτες ήταν ο P.J. Tucker, ο οποίος “ρέφαρε” και με το παραπάνω για την κάκιστη εμφάνιση που είχε στο πρώτο παιχνίδι.

Κρατιέστε; 22/7/4/1 ήταν η statline του, έχοντας 8/9 σουτ και 5/6 τρίποντα. Κοινώς, παραλίγο να κάνει outscore τους Thompson και Curry (σημείωσαν 24 αθροιστικά). Ο Gordon από την πλευρά του πάντως, τους έκανε outscore, μιας και έβαλε 27. Επιστρέφοντας στον Tucker, έχει χτίσει ένα πολύ ενδιαφέρον στατιστικό για την ομάδα του που είναι άξιο αναφοράς:

Δώστε σουτ στον P.J., λοιπόν. Γενικά, πάντως η εικόνα των Rockets, πέρα από τα αστρονομικά ποσοστά, ήταν καταπληκτική. Box outs του θανάτου, τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, πολλά ελεύθερα σουτ, καταπληκτικό ball movement, το οποίο και “άνοιγε” την άμυνα των Warriors, οι οποίοι δεν μπορούσαν να αντιδράσουν. Θα τολμήσουμε να πούμε πως σε ορισμένα σημεία, η κίνηση της μπάλας θύμιζε Spurs, που ακόμα κι αν δεν υπήρχε το ελεύθερο σουτ, δημιουργούνταν ο διάδρομος για ένα εύκολο -πολύ εύκολο- καλάθι.

Το body language των Warriors στην παραπάνω φάση είναι αποκαρδιωτικό, όπως και η απόδοση των βασικών τους, πέραν του Durant. Ο KD, ο οποίος είναι στον δρόμο για να πάρει την σκυτάλη από τον LeBron για τον τίτλο του “καλύτερου παίχτη στον κόσμο”, τελείωσε το ματς με 38 πόντους, έχοντας 13/22 σουτ, αλλά ήταν μόνος. Υπερβολικά μόνος.

Το οποίο, ειδικά σε εμάς στο Ball Hog, μας δημιουργεί έναν προβληματισμό. Όπως πολλές φορές έχουμε γράψει “η ομάδα είναι του Curry”. Για να λειτουργήσει το σύστημα Warriors, πρέπει ο “Currry to be doing Curry things”. Διαφορετικά γίνονται Thunder. Και έχουν τα αποτελέσματα των Thunder, όπως στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Επιπλέον, δεν θυμόμαστε πότε ήταν η τελευταία φορά που όλοι οι βασικοί των Warriors, βρέθηκαν στην μείον πλευρά του plus/minus. Κυρίως όμως, δεν θυμόμαστε πότε ήταν η τελευταία φορά που Thompson και Curry έκαναν τόσο κακό παιχνίδι ταυτόχρονα. Ειδικά ο Thompson, σούταρε με το άθλιο 27,3%, την στιγμή που ο Curry επιδιδόταν σε ένα 36,8%, έχοντας 1/8 τρίποντα. Το δεδομένο που έχουμε μπροστά μας, πάντως, μετά από δύο παιχνίδια, δείχνει να είναι το εξής: Οι δύο ομάδες αποδεικνύονται να είναι alter egos και όποια καταφέρει να κερδίσει τον διαγωνισμό τριπόντων που έχει στηθεί, θα πάρει και τη σειρά. Η σειρά μεταφέρεται πια στην Καλιφόρνια και οι Rockets έχουν μπροστά το δύσκολο έργο να υποχρεώσουν τους Warriors στην πρώτη τους ήττα εντός έδρας σε post season, από to έβδομο παιχνίδι με τους Cavaliers το 2016.