BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #16

Posted on May 25 2018 - 12:31pm by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Eastern Conference Finals

Boston Celtics vs Cleveland Cavaliers
Game 5:

Ήταν η παρακολούθηση του συγκεκριμένου αγώνα η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής του Νίκου αναφορικά με τους φετινούς τελικούς περιφερειών.
Και αυτό καθώς πριν την έναρξη του αγώνα όλα έδειχναν σε απόλυτη ισορροπία, αλλά μέσα από την πιο παράλογη διαδρομή.

Και το παράλογο συνεχίστηκε και σε αυτόν τον αγώνα. Καθώς, σαν να μην είχαν προηγηθεί οι δύο τελικοί στο Cleveland, οι ομάδες παρουσιάστηκαν όπως στην αρχή της σειράς: οι Celtics καταιγιστικοί και ο LeBron απελπιστικά μόνος.

Ωστόσο, υπήρχε μια σημαντική, όπως αποδείχθηκε διαφορά: ο coach Stevens ξεκίνησε στον αγώνα τον Baynes, τον οποίον εμπιστεύτηκε, μάλιστα για 29′. Συγκομιδή: έξι ποντάκια, εφτά rebounds, τρία κοψίματα, ένα πενιχρό +2 στο plus/minus, αλλά ουσιαστικότατη συμβολή στον αφοπλισμό του Tristan Thompson, ενός Thompson που τέλειωσε τον αγώνα με μόλις έναν πόντο και έξι rebounds (και -15 στο plus/minus).

Το ακατανόητο της όλης υπόθεσης είναι γιατί ο Lue δεν απάντησε σε αυτήν την κίνηση με το να χαμηλώσει εκ νέου το σχήμα, αφήνοντας τον Love στο center.

Η εύκολη απάντηση είναι “επειδή είναι ο Lue”1)Όπως έχουμε γράψει κάμποσες φορές -ειδικά εδώ– δεν τον έχουμε και σε μεγάλη εκτίμηση σαν coach….

Γενικά, οι ισορροπίες του συγκεκριμένου match up έχουν βρεθεί: “”Kονταίνει” η Βοστόνη με Horford στο center; Πρέπει να “ψηλώσει” με τον Thompson το Cleveland”. “”Ψηλώνει” η Βοστόνη με Baynes στο center; Πρέπει να “χαμηλώσει” με Love στο center το Cleveland”. Και θα περίμενε κανείς να βλέπει αυτή την αέναη εναλλαγή μεταξύ των δύο καταστάσεων, σαν μια εκβιασμένη ισοπαλία στο σκάκι.

Παρόλα αυτά, και μάλιστα μέσα στη Βοστόνη, ο Lue επέλεξε να μην το κάνει.

Και μαντέψτε τι έγινε!

Οι Celtics πάτησαν το γκάζι από το πρώτο δωδεκάλεπτο και (το είδατε να έρχεται…) “δεν ξανακοίταξαν πίσω”.

Συγκεκριμένα, από το 9-12 των Cavs, έτρεξαν ένα σερί 15-3 αρχικά, ενώ με 6/13 τρίποντα στην πρώτη περίοδο και εννιά αναπάντητους πόντους στα κλεισίματα αυτής, έκαναν το σκορ 36-17, και καληνύχτα σας.

Το πιο ενδιαφέρον σημείο του αγώνα έκτοτε ήταν μάλλον στις αρχές του δευτέρου δωδεκαλέπτου, όταν ο Morris έκανε ένα σκληρό foul στον Nance και μετά “he gave him the look” όντας από πάνω του, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας μικρός χαμούλης.
Οι Rozier, Nance και Morris  έφαγαν τις τεχνικές τους και πήγαμε παρακάτω.

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/999458928177106945

Πού παρακάτω, δηλαδή, που ποτέ ουσιαστικά οι Cavaliers δεν απείλησαν τους Celtics σε ό,τι ακολούθησε…

Και πως να απειλήσουν, εδώ που τα λέμε, που, πέραν του LeBron ήταν όλοι οι υπόλοιποι να τους λυπάσαι. Ο Love έβαλε 10 πόντους στην πρώτη περίοδο και τέσσερις σε όλον τον υπόλοιπο αγώνα. Για τον Thompson τα είπαμε, ενώ το βασικό backcourt τους ήταν για ακόμα έναν αγώνα στη Βοστόνη για κλάματα.

Γενικά, χάλια:

Κι αν θέλετε να δώσουμε έμφαση στο πόσο χάλια, το εύκολο νούμερο να επιδείξουμε είναι πως σε όλον τον αγώνα οι Cavs είχαν όλα κι όλα τρία επιθετικά rebounds. Με τις υγείες σας.

Βέβαια, αν και ενδεχομένως ακουστεί ακραία μεσογειακό, θα πρέπει να γράψουμε -για να τα έχουμε καλά με τη συνείδησή μας- πως όσο εξαιρετική κι αν είναι γενικά η άμυνα των Celtics, πολλές φορές άγγιζε τα όρια του αντιαθλητικού

Και η διαιτησία στον συγκεκριμένο αγώνα ήταν κακή. Σοβαρά κακή.

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/999457021190660102

Με απλά λόγια, δεν γίνεται κόντρα σε τόσο επιθετική άμυνα ο LeBron να πηγαίνει μόλις τέσσερις φορές στη γραμμή των βολών…

[Ωστόσο ένας “κυριούλης” ήθελε παραπάνω:

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/999476634167205888

Τέλος παρένθεσης]

Κι αν αναρωτιέστε γιατί τόση ώρα γράφουμε για τους Cavs και δεν έχουμε ακόμα αναφερθεί στον δεύτερο καλύτερο παίχτη τους στα φετινά Playoffs, τον Kyle Korver, ο λόγος είναι η μικρή συμμετοχή στον αγώνα του Ojeleye.

Mπερδευτήκατε;
Ο coach Lue να δείτε!

Και με αυτά και με εκείνα, οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε πως:

Ένας LeBron, βέβαια, που ενώ “σβηστός” έγραψε 26/10/5, είχε έξι λάθη, στην τέταρτη περίοδο είχε μόλις δύο πόντους σε τέσσερα σουτ, και, γενικά, η εικόνα που έβγαζε ήταν πως τα είχε φτύσει.

Γεγονός απόλυτα λογικό, αν αναλογιστεί πως είναι ο μόνος παίχτης των Cavs που μπορεί να συνεισφέρει και στις δύο πλευρές του παρκέ. Το ρόστερ των Cavaliers είναι τόσο κακοστημένο, που πέρα του Hill -τις μέρες που είναι και υγιής και το θυμάται- κανείς άλλος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “two-way player” και το ιδανικό για αυτούς θα ήταν να είναι ομάδα american football και να αλλάζουν σύνθεση από άμυνα σε επίθεση.

Από την άλλη, οι Celtics ήταν οι συνήθεις εξαιρετικοί εντός έδρας Celtics, που παρασυρόμενοι και από το διαρκώς ενθουσιώδες κοινό τους, μετατρέπονται από άβγαλτα νεούδια σε αυτό το επίπεδο, σε πολύπειρους βετεράνους.

Κι όσο κι αν μπορούμε να γράψουμε πολλά για το πόσο καλοί ήταν οι Brown, Horford, Baynes και Smart, και πως, ενώ ήταν μέτριος εκτελεστικά, ήταν πολύ καλός οργανωτικά Rozier,  γραμμές που θα θύμιζαν copy-paste τις αντίστοιχες των δύο πρώτων αγώνων της σειράς, αυτός που τράβηξε πάνω του όλα τα βλέμματα ήταν ο εξαιρετικός -για έναν ακόμα αγώνα- rookie Tatum.
Ακολουθεί μικρό σχετικό αφιέρωμα:

Πέρα από τον Tatum, η άμυνα των Cs, παρότι ενίοτε αμφιλεγόμενη, ήταν αποτελεσματικότατη,

και χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι Celtics σκόραραν 18 πόντους στον αιφνιδιασμό, ενώ οι Cavs μόλις δύο!

Χαρακτηριστικό δε, ήταν και το γεγονός πως είχαν επιλέξει να τρέχουν το γήπεδο μετά από κάθε χαμένο σουτ του LeBron, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις έτρεχαν και μετά από εύστοχο lay up του.

Κλείνοντας, με τους Cavs να είναι πλέον μια ήττα μακριά από τον αποκλεισμό, τα βλέμματα όλων δεν μπορεί να στραμμένα πουθενά αλλού, παρά στον Κορυφαίο. Για να δούμε. Θα καταφέρει μία ακόμα υπέρβαση;

Western Conference Finals

Houston Rockets vs Golden State Warriors
Game 5:

Τι κι αν οι Warriors έχασαν δεύτερο σερί παιχνίδι από τους Rockets και αντιμετωπίζουν σοβαρά πλέον το ενδεχόμενο αποκλεισμού τους από τους Tελικούς του NBA. Tι κι αν σε αυτά τα δύο παιχνίδια έμειναν κάτω από τους 100 πόντους. Tι κι αν τους λείπει (πολύ, πάρα πολύ) ο Andre Iguodala. Παρά όλα αυτά, o Draymond Green τόνισε μετά το πέμπτο παιχνίδι πως “Θα κερδίσουμε τη σειρά“. Με αυτά που έχουμε δει από τους Warriors τα τελευταία χρόνια, τίποτα δεν θα μας εκπλήξει. Έχουν βρεθεί σε τρεις σερί Τελικούς, έχουν κατακτήσει δύο Πρωταθλήματα και έχουν κερδίσει -και με το παραπάνω- το δικαίωμα να εμφανίζονται όσο πεπεισμένοι και “αλαζόνες” θέλουν.

Στο παιχνίδι που τελείωσε πριν μερικές ώρες, ωστόσο, παρά την ήττα του, η αλήθεια είναι πως το Golden State έπαιξε καλύτερα. Αυτό το δείχνουν τόσο τα plays σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, όπως για παράδειγμα το ότι κυνηγούσαν συνέχεια τα miss-matches που δημιουργούνταν από τα screens, όσο και τα στατιστικά. Το 44,4% του ποσοστού ευστοχίας που είχαν, έναντι του 37,2% του Houston, καταδεικνύει αυτό που γράφουμε παραπάνω, ενώ, πιο συγκεκριμένα, στα τρίποντα η διαφορά ήταν 38,5% έναντι 30,2%. για τους Warriors.

Πώς, λοιπόν, μια ομάδα σαν το Golden State, που μας έχει συνηθίσει σε νίκες όποτε σουτάρει πολύ καλύτερα, έχασε;
Το Houston κέρδισε όλες τις μικρές λεπτομέρειες, έκανε εκείνα τα πράγματα που σου δίνουν momentum και ενέργεια να συνεχίσεις μέχρι τέλους και ήταν η ομάδα που έκανε τις μεγάλες φάσεις.
Φάσεις όπως το φυστίκι2)Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί! του Capela στον Green, με τον Hakeem να δίνει τις ευλογίες του:

Ή το φυστίκι του Ελβετού3)Δηλαδή πόσα ακόμα να γίνουν για βγει ανέκδοτο κάπου εδώ; πάνω στον Durant:

Kαι δεν έχει σημασία που αυτές οι φάσεις γίνονται στην αρχή του παιχνιδιού, είναι φάσεις που σου ανεβάζουν την ψυχολογία και κάνουν τον αντίπαλο να σκεφτεί διπλά αν θα επιχειρήσει εκ νέου κάτι ανάλογο. Μιλώντας για μεγάλες φάσεις πάντως, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε εκτός κουβέντας τον Chris Paul, ο οποίος στα 33 του εμφανίζεται πιο “ασσασίνος” από ποτέ και με αυτοπεποίθηση που ξεχειλίζει. Στο πέμπτο ματς “έγραψε” ένα 20/7/6/3 και έκανε τον Steph Curry να γευθεί το ίδιο του το δηλητήριο. Με άλλα λόγια, “unleash the shimmy”!

Ωστόσο, η εμφάνιση του CP3 και η νίκη αυτή των Rockets ήρθε και με ένα μεγάλο τίμημα, καθώς ο παίχτης τελείωσε το ματς έχοντας τραυματισμένο μηρό και -εύλογα- οι ανησυχίες των φίλων της ομάδας είναι μεγάλες, όσον αφορά την συμμετοχή του στο έκτο παιχνίδι της σειράς στην Oracle Arena. Ο ίδιος πάντως, έσπευσε να καθησυχάσει τους πάντες, σύμφωνα με τον Marc J. Spears:

Ένας Paul που έπαιξε και για τον -κλασσικά σε τέτοια παιχνίδια πια απόντα- Harden, έναν Harden που είχε 0/11 τρίποντα, ισοφαρίζοντας το σχετικό απαράδεκτο record του John του Starks από το μακρινό 1994. Μάλιστα, ακόμα εντυπωσιακότερο είναι το γεγονός πως ο “Μούσιας” έχει χάσει 20 σερί τρίποντα σε αυτή τη σειρά, και παρόλα αυτά οι Rockets έχουν outscores τους Warriors κατά 12 πόντους αυτό το διάστημα!

Κι οι παραπάνω γραμμές είναι μια απάντηση και προς όλους εμάς που αναρωτιόμασταν πως θα συνυπάρξουν οι δυο τους στο Houston…

Η πλευρά των Warriors, πάντως, πρέπει να βρει τι φταίει και πρέπει να το κάνει γρήγορα. Όπως είπαμε στην αρχή, αυτό ήταν το δεύτερο σερί παιχνίδι που το Houston τους κράτησε κάτω από τους 100 πόντους4)Μήπως ο D’Antoni ξέρει να παίζει και άμυνα ΆΠΙΣΤΟΙ;;;, ενώ για επίσης δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι τους υποχρέωσε σε χαμηλό Ast/TO (18/16 στο πέμπτο παιχνίδι, 14/16 στο τέταρτο), χαλώντας στην πράξη το flow του ball movement παιχνιδιού τους.

Στην ουσία, έπαιξαν μεν καλύτερα, αλλά δεν έπαιξαν σαν τους Warriors που τους έχουμε συνηθίσει.

Η κυκλοφορία της μπάλας δεν ήταν καλή, ο Durant ήταν εξαφανισμένος στην τέταρτη περίοδο, καθώς πήρε μόλις τέσσερα σουτ τα οποία και έχασε (σκόραρε δύο πόντους από βολές), ο Curry έχασε ένα ελεύθερο σουτ, το ίδιο και ο Quinn Cook. Στην τελευταία, δε, επίθεση των Warriors που ήταν δύο πόντους κάτω με 6,7 δευτερόλεπτα να απομένουν για το τέλος είδαμε τον Curry να δίνει τη μπάλα -που σπαρταρούσε- στον Green που είχε σαν αποτέλεσμα αυτό:

Εν τω μεταξύ, δευτερόλεπτα νωρίτερα είχε προηγηθεί αυτό:

Και για να απλώσουμε λίγο την συζήτηση, είναι εκπληκτικό το πόσο πολύ λείπει ο Iguodala από μια ομάδα που διαθέτει τέσσερις All-Stars και δύο MVPs, κάνοντας τα $16 εκατ. που παίρνει τον χρόνο και -αναρωτιόταν πολύς κόσμος μες στη σεζόν αν τα αξίζει- να δικαιολογούνται απολύτως. Παράλληλα, οι δύο αυτές ήττες από το Houston, έδειξαν και το πόσο άξιζε εκείνο το MVP των Τελικών του 2015. Παρεπιμπτόντως, αυτό ήταν το τέταρτο ματς για φέτος, με αυτά της regular στο μέτρημα, που οι Warriors έπαιξαν χωρίς τον Iggy απέναντι στους Rockets. Ποιο είναι το ρεκόρ του Golden State σε αυτά τα τέσσερα ματς; 0-4.

Αντίθετα, ένας εξαιρετικός ρολίστας, που γέρνει με την παρουσία του -και τα rebounds του- προς ώρας τη σειρά, είναι το τίμιο πρώην αρειανόπουλο, ο P.J. Tucker.

Η ομάδα του D’Antoni πάντως, ουδόλως απασχολείται από αυτό και προφανώς εύχεται για την εκ νέου απουσία του βετεράνου forward από το έκτο παιχνίδι. Το θέμα είναι πως στα τελευταία δύο παιχνίδια, οι Rockets έχουν καταφέρει με ένα πολύ σφιχτό rotation επτά παιχτών να βγάλουν εκτός ρυθμού τους Πρωταθλητές, με έναν Capela να αποδεικνύεται ο αμυντικός x-factor και με την θεά τύχη να ξεπληρώνει στον Eric Gordon όλα όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια εξαιτίας των τραυματισμών του. Ένας Gordon που έσυρε το κάρο στην επίθεση, αλλά ήταν και βράχος στην άμυνα παράλληλα. Ό,τι κι αν συμβεί στο επόμενο -ή στα επόμενα- παιχνίδια αυτής της σειράς το δεδομένο είναι πως οι Rockets απέδειξαν στην πράξη πως οι Warriors δεν αποτελούν ένα άλυτο πρόβλημα.

Κλείνοντας, μερικά “χάτσκικα συστατικά”:

Επίσης, στα μικρά-μικρά (αλλά ουσιαστικότα) του παιχνιδιού, να καταγράψουμε και αυτήν τη φάση:

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/999844620241723394

Κλείνοντας:

Αντί Επιλόγου

References
1 Όπως έχουμε γράψει κάμποσες φορές -ειδικά εδώ– δεν τον έχουμε και σε μεγάλη εκτίμηση σαν coach…
2 Μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί!
3 Δηλαδή πόσα ακόμα να γίνουν για βγει ανέκδοτο κάπου εδώ;
4 Μήπως ο D’Antoni ξέρει να παίζει και άμυνα ΆΠΙΣΤΟΙ;;;