BallHog’s Playoffs 2018 Walkaround #17

Posted on May 27 2018 - 1:06pm by The Ball Hog

Τα NBA Playoffs 2018 βρίσκονται σε εξέλιξη και το Ball Hog βρίσκεται αντίστοιχα πιστό στο ετήσιο ραντεβού του. Οι Κοσμάς Καψάλης, Λουκάς Μοσχούλας, Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού σχολιάζουν ανάλαφρα τι είδαν, τι τους άρεσε -και τι όχι- στα παιχνίδια της κάθε σειράς. 

Αντί Εισαγωγής:

Eastern Conference Finals

Boston Celtics vs Cleveland Cavaliers
Game 6:

Αν δεν μας χαρακτήριζε η πολυλογία και είχαμε απλά ένα page στο facebook για να ποστάρουμε κάνα videάκι από το twitter ή το reddit, η σύνοψη του έκτου αγώνα της σειράς μεταξύ Cavaliers και Celtics θα ήταν απλά το ακόλουθο tweet, με το βαθυστόχαστο “Αυτό.” να το συνοδεύει.

Αλλά καθώς “Ball Hog διαβάζεις”, και εμείς “φτερνιζόμαστε στις 200 λέξεις1)Στις 500 λέει το εσωτερικό αστείο στα hq μας, αλλά δεν θέμε να σας αγχώσουμε τόσο.”, ας δούμε λίγο αναλυτικότερα τι έγινε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο Ohio.

Πριν την έναρξη του αγώνα, λοιπόν, και ο LeBron έμπαινε σε αυτόν με μέσους όρους 33,5 πόντους, 10,8 rebs, 7,3 assists και 57,6% στα παιχνίδια που κινδύνευε με αποκλεισμό/απώλεια Τίτλου. Επιπλέον, μετρούσε ρεκόρ 10 στα 13 σε τέτοια παιχνίδια από το 2012 κι ύστερα.

Για να μην σας κρατάμε σε αγωνία, τα έκανε 11/14.

Γεγονός που μας θυμίζει όλες εκείνες τις ιστορίες προ ετών που έλεγαν πως “ο LeBron δεν το’χει στα κρίσιμα”2)Τρομακτικά ενδιαφέρον άρθρο σχετικά αυτό εδώ του Ringer. και μας προκαλούν μια ένα μεγάλο ειρωνικό χαμόγελο.

Μάλιστα, εσχάτως το παλικάρι το κάνει ακόμα εντυπωσιακότερο:

Στην συγκεκριμένη νίκη επί των αξιόμαχων Celtics, ωστόσο, είχε τόσο απροσδόκητες απουσίες, όσο και παρουσίες.

Η σημαντική απουσία, που ωστόσο δεν επηρέασε όσο περιμέναμε τον αγώνα όταν συνέβη, ήταν αυτή του Kevin Love, o οποίος μόλις πέντε λεπτά μέσα μετά την έναρξη του ματς, και σε screen κουτούλησε με τον Tatum και αποχώρησε χωρίς να ξαναεπιστρέψει.

Δυστυχώς για τους Cavs, ο Love θα απουσιάσει και από τον έβδομο αγώνα μέσα στην Βοστόνη, αλλά κατά την στιγμή της αποχώρησής του το σημαντικότερο ήταν να φτάσουν ως εκεί.

Και για να το καταφέρουν αυτό, σημαντική βοήθεια έδωσαν τόσο οι βασικοί αντικαταστάτες των λεπτών του, οι Jeff Green και Nance Jr., με 14 και 10 πόντους, αντίστοιχα, με τον δεύτερο μάλιστα να προσθέτει και εφτά rebounds. Την έκπληξη, παρ’όλ’αυτά, την έκανε ο George Hill, που σε ένα εντυπωσιακό “παρών” στη σειρά, έγραψε 20 πόντους, με 7/12 σουτ, και με κανένα από αυτά να μην προέρχεται από assist του “Βασιλιά”, αλλά, αντίθετα, στην πλειοψηφία τους, να είναι καλάθια από ατομικές ενέργειες.

https://twitter.com/haralabob/status/1000215678593286145?s=19

Ωστόσο, στην έναρξη του αγώνα, κάτι ο τραυματισμός του Love, κάτι το δυναμικό ξεκίνημα των Celtics, τίποτα δεν προμήνυε τη νίκη των Cavaliers. Το ακριβώς αντίθετα μάλιστα. Οι 15 πόντοι του Jaylen Brown στο πρώτο δωδεκάλεπτο, σε συνδυασμό με το 61% της ευστοχίας της ομάδας στην ίδια περίοδο, έδινε ένα προβάδισμα 25-20 στους Βοστονέζους.

Αλλά μετά… LeBron.

Mε την ομάδα του πίσω 30-24 δέκα και κάτι λεπτά πριν το ημίχρονο, οι Cavs έτρεξαν ένα σερί 30-13 για να κλείσουν το ημίχρονο με 54-43. Ο LeBron είχε σε αυτό το διάστημα 17 πόντους, τρία rebounds, και δύο assists, συνεπικουρούμενος κυρίως από τον Jeff Green, που είχε εφτά πόντους στο ίδιο διάστημα. Οι Cavs συνολικά είχαν 10/18, με 3/6 τρίποντα, την ώρα που η Βοστόνη είχε μόλις 4/17.

Με το αγαπημένο κλισέ να ακολουθεί: “Οι Cavs έκτοτε δεν ξανακοίταξαν ποτέ πίσω”.

Κι όχι απλά δεν ξανακοίταξαν, αλλά ανέβασαν τη διαφορά στους 16, στο 77-61, με τους Celtics να την ρίχνουν σε μονοψήφιο κάποια στιγμή στο τέταρτο, χωρίς, όμως, να δημιουργούν σε κανένα σημείο την εντύπωση πως θα μπορούσαν να γυρίσουν το παιχνίδι.

Κι αν κάτι έχουν να καταλογίσουν στους εαυτούς τους για αυτό, είναι η αδυναμία τους να μαζέψουν τα αμυντικά rebounds, με τους Cavs να μαζεύουν πίσω πάνω από ένα στα τρία άστοχα σουτ τους (36,6% ποσοστό για την ακρίβεια), την ίδια στιγμή που δεν είχαν συγκέντρωση ούτε από τη γραμμή των βολών, με εννέα χαμένες.

Οι Celtics ευτύχησαν να δουν τον Rozier να κάνει την μεγάλη εκτός έδρας εμφάνιση που χρωστούσε, κλείνοντας τον αγώνα με 28 πόντους και εφτά assists, ενώ άξιος συμπαραστάτης του ήταν κι ο Brown με 27. Ωστόσο, ωσεί παρών στον συγκεκριμένο αγώνα ήταν ο Horford, ο οποίος είχε μόλις έξι πόντους με 2/8. Συνεισέφερε, βέβαια, εννέα rebounds και τέσσερις assists, οι “Κέλτες” ωστόσο ήταν στο -14 με αυτόν στον παρκέ. Εντυπωσιακά απαρατήρητος πέρασε και ο καθοριστικός στον πέμπτο αγώνα Baynes, που σε αυτόν δεν σκόραρε καθόλου, έχοντας μόλις τέσσερα rebs και δύο assists.

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα, και τα μόλις τρία λάθη του “Βασιλιά”, όταν στα πέντε προηγούμενα είχε κοντά τα διπλάσια μέσο όρο (29 σε πέντε παιχνίδια). Ένας LeBron που τέλειωσε με τα εξωπραγματικά νούμερα των 46 πόντων σε 33 σουτ (τα 17 εύστοχα), εκ των οποίων 5/7 τρίποντα (και τι τρίποντα!), καθώς και 11 rebounds, εννέα assists, τρία κλεψίματα κι ένα κόψιμο. Είπαμε κάτι;

Και κάπου εδώ ακολουθεί μία mini-LeBronιάδα (ελάχιστη σε σχέση με το μεγαλείο του παίχτη).

Η συγκεκριμένη ήταν η 26η playoff 40άρα στην καριέρα του James.

Μάλιστα, ήταν η τέταρτη φορά που ο LeBron γράφει 40+ σε πόντους και 10+ σε rebounds σε παιχνίδι που κινδυνεύει με αποκλεισμό στα Playoffs, όντας ο μόνος παίχτης που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο μαζί με τον Wilt Chamberlain.

Στη συνέχεια, όμως, ξεκινούν “οι μοναξιές”:

Και είναι κάποια νούμερα που κάνουν τις εμφανίσεις του ακόμα εντυπωσιακότερες. Συγκεκριμένα, αν εξετάσει κανείς τους καλύτερους μέσους όρους σε πόντους και assists για παίχτες στην 15η σεζόν τους στο ΝΒΑ, θα βρει κάτι κοινό στην κορυφή:

Κι αν το HoopsHype “ξεμένει από λόγια” μπροστά στο Μεγαλείο Του, ας πούμε εμείς ένα-δυο πραγματάκια ακόμα.
Αρχικά από το ίδιο το HoopsHype:

Αλλά και κάτι εξίσου -αν όχι ακόμα περισσότερο- εντυπωσιακό:

Κι αν ο Nietzsche στο βιβλίο του “Τάδε έφη Ζαρατούστρα” περιγράφει τον Υπεράνθρωπο, τον Άνθρωπο που θα δημιουργηθεί μετά τον θάνατο του Θεού και θα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ιδέα προσφιλής στους ναζί κατά την ανάπτυξη και στήριξη της θεωρίας της αρίας φυλής, δυστυχώς για τους τελευταίους ο Υπεράνθρωπος αποδεικνύεται πως είναι ένας Αράπης ύψους 2,03 μέτρων και βάρους 103 κιλών, που δεδομένα πληρεί όλα τα χαρακτηριστικά της θεωρίας3)Αυτά των δημιουργικότητας, αυτoλατρείας, λατρείας προς τη ζωή, αυτοπεποίθησης, δύναμης της θέλησης, θάρρους, στυγνότητας και αδιαλλακτικότητας. Sorry φασιστάκια 🙂 .

Ενδεικτικά, δεν ήταν παρά λίγα λεπτά μετά τον παρολίγον τραυματισμό του, όταν ξεκίνησε και πάλι μια σειρά από “σουτ επίδειξης”, αντίστοιχα του δεύτερου παιχνιδιού κόντρα στους Raptors στον προηγούμενο γύρο.

Απλά για να ακολουθήσει το κερασάκι στην τούρτα:

https://twitter.com/TheRenderNBA/status/1000209709499125760

Κλείνοντας, πριν πούμε τις “δύο καλύτερες λέξεις στον αθλητισμό”, να αφήσουμε και αυτό το στατιστικό σε μια γωνίτσα:

Και τώρα οι “δύο μαγικές λέξεις”:

Όπου, για την Ιστορία, το έβδομο παιχνίδι της σειράς θα είναι το 100ο (!!) του LeBron στη σεζόν!
Και δεν έχουμε καν φτάσει στους Τελικούς, ε;!

Κλείνοντας με δύο ακόμα σχόλια (τρίτων) για το έβδομο παιχνίδι:

P.S.:

 

Western Conference Finals

Houston Rockets vs Golden State Warriors
Game 6:

Με τον Chris Paul, λόγω του τραυματισμού του στην τελευταία φάση του πέμπτου παιχνιδιού, να μην παίζει, πολλοί ήταν αυτοί που δεν περίμεναν από το Houston να διεκδικήσει κάτι από το έκτο ματς. Αν κάποιος δει μόνο το τελικό αποτέλεσμα ίσως νιώσει δικαιωμένος από την σχετική πρόβλεψη. Όμως το πρώτο ημίχρονο, και ειδικότερα το πρώτο δωδεκάλεπτο, δεν μας προϊδέαζε για κάτι τέτοιο.

Οι Rockets ξεκίνησαν άστοχα το παιχνίδι, με 0/4 σουτ και τρία λάθη στα πρώτα 2:30 λεπτά, όμως οι Warriors δεν εκμεταλλεύτηκαν την αστοχία των φιλοξενουμένων σκοράροντας μόνο τέσσερις πόντους. Το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο με τις δύο ομάδες να πηγαίνουν χέρι-χέρι και το σκορ να είναι στο 15-15 στο 4:20 πριν τη λήξη της πρώτης περιόδου.

Κάπου εκεί ο Harden παίρνει την κουτάλα του και ξεκινά να κυνηγά τους πολεμιστές χωρίς οίκτο. Με μπροστάρη τον “Μούσια”, που έχει 3/3 σουτ (τα δύο τρίποντα), 5/5 βολές, τρεις ass, δύο rebs και ένα κλέψιμο μέχρι το τέλος του δωδεκαλέπτου, οι Rockets έτρεξαν ένα σερί 24-7 και έβαλαν τους Πρωταθλητές για πρώτη φορά φέτος να σκεφτούν ότι είναι δύσκολη υπόθεση η υπεράσπιση του Τίτλου.

Η δεύτερη περίοδος ξεκίνησε νευρικά, με τους Rockets να μην φαίνεται να πιστεύουν στη νίκη, με συνέπεια να κάνουν μερικά παιδικά λάθη στην επίθεση, αστοχώντας σε αρκετά τρίποντα που, η αλήθεια είναι, ότι δεν πήραν υπό καλές προϋποθέσεις. Οι Warriors δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και επέστρεψαν στη διεκδίκηση της νίκης, με τον Thompson να παίρνει το κουμάντο στην επίθεση, και τρέχοντας ένα σερί 23-11.

Η διαφορά των 10 πόντων του ημιχρόνου για τους Rockets προήλθε κυρίως από την αστοχία των Warriors στα τρίποντα καθώς σούταραν με 4/18. Ενώ από την άλλη, οι Rockets, είχαν σκοράρει 21 πόντους σε αιφνιδιασμούς, σε σχέση με τους 10 των γηπεδούχων. Είναι τρομερό το στατιστικό ότι σε κανένα από τα προηγούμενα πέντε παιχνίδια της σειρά οι Rockets δεν είχαν πάνω από 12 πόντους από παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, και πως χωρίς τον Paul έδειξαν διάθεση να τρέξουν. Όμως το αδύναμο σημείο των φιλοξενούμενων, σημείο που θα έπρεπε να δώσουν βάση στην ανάπαυλα του αγώνα, ήταν τα 11 λάθη, έναντι μόλις έξι των Warriors.

Το ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου βρήκε τους Splash Brothers να παίρνουν τα όπλα τους και με 11-0 σερί σε μόλις τρία λεπτά να αποκτούν το momentum του αγώνα και να σηκώνουν στο πόδι την Oracle arena. Το σερί τους έδωσε το πρώτο προβάδισμα, μετά το 2-0, με 62-61. Οι Rockets για έναν αδιευκρίνιστο λόγο, έκαναν τρομερά βιαστικές επιθέσεις υπό κακές προϋποθέσεις. Παρά την μέτρια επιθετική τους εικόνα βέβαια, κατάφεραν να παραμείνουν μέσα στο παιχνίδι χάρη στην ελαφριά βελτίωση της αμυντικής τους λειτουργίας. Η κατάρρευση, όμως, ήρθε μερικά λεπτά αργότερα, και για την ακρίβεια με το σκορ στο 74-70, σκορ που διαμορφώθηκε με τρίποντο του Gerald Green στα πέντε λεπτά πριν τη λήξη της περιόδου. Σε εκείνο το σημείο οι Τεξανοί έσβησαν τους διακόπτες, άρχισαν να χάνουν μπάλες, να αμύνονται χωρίς βοήθειες και να μην μπορούν να πετύχουν καλάθι.

Οι Rockets αστόχησαν σε επτά συνεχόμενα τρίποντα, έκαναν έξι λάθη, και σταμάτησαν να γυρίζουν την μπάλα, τερματίζοντας το isolation, Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα σχετικά το στατιστικό των assists σε αυτό το διάστημα, με τέσσερις για τους παίκτες του D’Antoni και 13 για τους Πρωταθλητές. Αποτέλεσμα ήταν να μην δείξουν έκτοτε καμία διάθεση να κυνηγήσουν τη νίκη που θα τους έδινε την πρόκριση. Από την άλλη, η ομάδα του Oakland, με διάθεση που άντλησε από την άμυνα της, κατάφερε να βρει εύκολα σουτ, και ο Klay Thompson να συνεχίσει την καλή του προϊστορία σε έκτα παιχνίδια τελικών περιφέρειας.

Ασταμάτητος, με την μοναδική του μηχανική στο σουτ να αποδεικνύει και πάλι ότι αν ζεσταθεί δεν μπορείς να τον σταματήσεις με τίποτα. Και το σημαντικότερο για αυτή την ομάδα είναι ότι ο Klay Thompson θεωρείται, και σωστά νομίζουμε, ο τρίτος καλύτερος σκόρερ της.

Όμως εκτός από σκόρερ οι Warriors είναι τυχεροί που έχουν στις τάξεις τους έναν πραγματικά All Star “χαμάλη” που κάνει όλα τα υπόλοιπα εκτός από το να σκοράρει. Άλλωστε δεν τον χρειάζονται για αυτό. Ο -για ένα ακόμα παιχνίδι γεμίζω της στατιστική μου με όλα εκτός από πόντους- Draymond Green είχε 10 rebounds,  εννιά assists, τέσσερα κλεψίματα και πέντε κοψίματα. Ε, και τέσσερις πόντους για τον χαβά.

Όμως πλέον όλη η προσοχή μας πέφτει στο έβδομο παιχνίδι που θα γίνει ξημερώματα Τρίτης στο Toyota Center του Houston και στις απουσίες που θα έχουν οι ομάδες.

Δυστυχώς για τους Πρωταθλητές, όσο και αν πολλοί το αμφισβητούν, ο Iggy είναι πολύ σημαντικός.

https://www.instagram.com/p/BjQWmzXl6a4/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1j0777aeg1zrm

Από την μεριά των Τεξανών τώρα, το μεγάλο ερώτημα σε ότι έχει να κάνει με την συμμετοχή του Chris Paul δεν αναμένεται να απαντηθεί τις επόμενες ώρες. Οι του Houston θα εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα. Όμως φαντάζει δύσκολο προς στιγμήν.

Κλείνοντας, να ευχαριστήσουμε τον όποιο για αυτά που μας προσφέρει.

References
1 Στις 500 λέει το εσωτερικό αστείο στα hq μας, αλλά δεν θέμε να σας αγχώσουμε τόσο.
2 Τρομακτικά ενδιαφέρον άρθρο σχετικά αυτό εδώ του Ringer.
3 Αυτά των δημιουργικότητας, αυτoλατρείας, λατρείας προς τη ζωή, αυτοπεποίθησης, δύναμης της θέλησης, θάρρους, στυγνότητας και αδιαλλακτικότητας. Sorry φασιστάκια 🙂