Ball Hog’s NBA Weekly Report S05E22: “Playoff Nights”

Posted on Jan 5 2019 - 1:06am by Gus Chr

Τρεις αναμετρήσεις τις τελευταίες ημέρες μας έκαναν προβολή του πως θα είναι τα πράγματα από τον Απρίλη ως τον Ιούνη που προς ώρας απέχει αρκετά από το σήμερα. Τι έλαβε χώρα σε αυτά, καθώς και ό,τι άλλο άξιο αναφοράς έλαβε χώρα στη Λίγκα τις τελευταίες ημέρες καταγράφουμε σε ένα ακόμα Ball Hog’s -kind of- Weekly Report, το οποίο επιμελήθηκαν οι Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού. 

 

Spurs – Raptors

Κάθε φορά που ξεκινάει η σεζόν, υπάρχουν κάποιες ημερομηνίες που σημειώνονται με λίγο πιο έντονο χρώμα. Η πρώτη συνάντηση μεταξύ Raptors και Spurs στην έδρα των δεύτερων ήταν μία εξ αυτών, καθώς αποτελούσε μια πρώτης τάξης ευκαιρία για εκδίκηση. Εκδίκηση τόσο για τον DeMar DeRozan που διεμήνυε αριστερά και δεξιά πως ένιωσε προδομένος από τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκαν οι Raptors, όσο και για τον Kawhi Leonard που θα επέστρεφε στο μέρος από το οποίο ζητούσε διακαώς να φύγει. Kαι ενώ η υποδοχή του κοινού για τον έτερο πρώην Spur, Danny Green ήταν ενθουσιώδης, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον “Klaw”.

Παρ’όλα αυτά, ο Leonard είχε ένα εξαιρετικό παιχνίδι κόντρα στην παλιά του ομάδα, δείχνοντας για μια ακόμα φορά πως αποτελεί τον καλύτερο two-way παίχτης της λίγκας: 21 πόντοι, 8/13 σουτ, πέντε assists, δύο κλεψίματα και -παραδόξως- μόνο ένα rebound. Αυτό που κόστισε στους Raptors ήταν πως δεν υπήρξε κάποιος άλλος που να μπορέσει να ακολουθήσει τον Kawhi. Ναι μεν το σκοράρισμα απλώθηκε μεταξύ των Siakam, VanVleet, Ibaka, Powell, Wright και Monroe που τελείωσαν το παιχνίδι με διψήφιο αριθμό πόντων, αλλά ενδεχομένως αυτό το 0/7 σουτ του Green, να σκότωσε πολύ περισσότερο τους Raptors, προς τέρψη φυσικά των φίλων των Spurs, οι οποίοι δεν σταμάτησαν να γιουχάρουν τον Leonard σε κάθε ευκαιρία. Τόσο πολύ, που ίσως η φανατικότερη οπαδός του ανέλαβε δράση:

Πέραν των ατομικών ιστοριών πάντως, το San Antonio νίκησε κατά κράτος το Toronto σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες. Η διαφορά των ομάδων ήταν πάνω από 10% σε ποσοστό ευστοχίας (44,8% έναντι 55,3%), στο τρίποντο οι Raptors σούταραν με το πενιχρό 20%, κόντρα στο 48,1% των Spurs, ενώ στις βολές η διαφορά ήταν 90% – 79,3%. Παράλληλα, οι Spurs μοίρασαν 11 παραπάνω assists και πήραν πέντε παραπάνω rebounds. Και ποιος ήταν ο μπροστάρης σε όλη αυτή την προσπάθεια; Ο “προδομένος”. Ο DeRozan, ο οποίος μετά από μετά από εννιά σεζόν στο NBA και τους Raptors, αποφάσισε να “γράψει” το πρώτο triple-double της καριέρας του (21/14/11) κόντρα στην παλιά του ομάδα. Ωστόσο, είχε δίπλα του αυτό που δεν είχαν οι Raptors: Συμπαραστάτες να τον ακολουθήσουν. Ο LaMarcus Aldridge τελείωσε το ματς με 23 πόντους, ο Bryn Forbes με 20 και ο Derrick White με 19.

Ειδικά στην περίπτωση του τελευταίο, εκτιμούμε πως πρέπει να γίνει μια ειδική μνεία, καθώς φαίνεται να λειτουργεί καλύτερα όντας βασικός, παρά να έρχεται από τον πάγκο. Kαι για κάποιο περίεργο λόγο, το να είναι βασικός τον επηρεάζει στο πως θα παίξει άμυνα:

Παρεμπιπτόντως, στα 22 χρόνια που ο Pop κοουτσάρει του Spurs, μόνο τέσσερις παίχτες έχουν σημειώσει triple double: Tim Duncan, Tony Parker, Pau Gasol και ο προαναφερθείς. Ωστόσο, το χθεσινό αποτέλεσμα είναι μια νίκη-δήλωση για τους Spurs, οι οποίοι παρά το γεγονός πως αντάλλαξαν τον Leonard, έκαναν αυτό που κάνουν πάντα: Προσαρμόστηκαν και -προς ώρας- τα πηγαίνουν μια χαρά. Κατέχουν το πέμπτο καλύτερο offensive rating της λίγκας, ενώ σε μια εποχή που άπαντες εγκαταλείπουν παντελώς τα mid-range shots για το τρίποντο, εκείνοι σουτάρουν τα λιγότερα τρίποντα και τα περισσότερα mid-range shots από κάθε ομάδα. Για περισσότερες λεπτομέρειες, σας παραπέμπουμε στο εξαιρετικό άρθρο του Kevin O’Connor στο Ringer.

Και ενώ, όπως είπαμε πιο πάνω, οι αποδοκιμασίες δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό προς το πρόσωπο του Leonard, η λήξη του παιχνιδιού έφερε την πιο όμορφη εικόνα, εκείνη που κρατάμε πάνω από νίκες και στατιστικά:

Ένας παραπάνω λόγος να μείνουμε στην εικόνα αυτή, αποτελούν και τα λόγια του Popovich σχετικά με τις αποδοκιμασίες προς τον Leonard, καθώς δήλωσε πως “ένιωσε άσχημα και δεν υπήρχε λόγος για κάτι τέτοιο”. Η επόμενη αναμέτρηση των δύο ομάδων είναι στις 22/2 στο Toronto και πλέον περιμένουμε ανυπόμονα την δεύτερη πράξη.

Lakers – Thunder

Ωστόσο έντονες αποδοκιμασίες δεν είχαμε μόνο στο Texas τις μέρες που προηγήθηκαν. Για κάποιον περίεργο λόγο οι οπαδοί των Lakers αποφάσισαν να αποδοκιμάσουν έντονα τον Paul George που δεν τους επέλεξε, τόσο κατά την προθέρμανση, όσο και κάθε φορά που έπιανε την μπάλα.

Αν αυτό τον ενόχλησε;

Καθόλου. 37 τους έβαλε και πήρε και τη νίκη.

Ωστόσο οι Lakers fans δεν σταμάτησαν εκεί!

Αποδοκίμασαν και τον δικό τους παίχτη, τον Ball, για την αστοχία του σε κρίσιμες βολές.

Και αν με ρωτάτε, καθόλου παράλογα. Ο Lonzo είναι σουτέρ 45% βολών στο NBA, τόσο πέρσι, όσο και φέτος.

Αν και οι βολές είναι ένα θέμα που πρέπει οι Lakers να το δουν συνολικότερα, μιας και σουτάρουν σαν ομάδα 69% στη σεζόν ως τώρα, εύκολα το χειρότερο της Λίγκας, και αποτέλεσαν και τον βασικό λόγο που έχασαν και το συγκεκριμένο παιχνίδι, όπου είχαν 19/32 βολές για ένα 59%, και όχι η απουσία των LeBron, Kuzma και Rondo.

Χωρίς αυτή η ήττα να αποτελεί κάποιο ανησυχητικό νέο για τους Lakers. Αυτοί παίζουν σαν μία ομάδα 35 νικών χωρίς των LeBron, ό,τι ακριβώς ήταν και πέρσι, δηλαδή, μία ομάδα που τελείωσε στις 35 νίκες. Με τον καλύτερο παίχτη μπάσκετ του κόσμου, μετατρέπονται σε μία ομάδα 50 νικών, γεγονός από μόνο του που δίνει μία σειρά από επιχειρήματα για το αν πρέπει να είναι ψηλά στην κουβέντα για τον MVP o James.

Στα του αγώνα πάλι, οι τρεις φάσεις που σημάδεψαν, ωστόσο, τον αγώνα ήταν η κοροϊδία του Westbrook στον Lance Stephenson όταν ο George του το κόλλησε, καθώς και οι δύο φάσεις με τον Ferguson, όπου στην πρώτη πηδάει στον θεό για να γκρεμίσει τον Josh Hart, με μερικές φάσεις μετά ο CChandler να τον κατεδαφίζει με τη σειρά του, παίρνοντας εκδίκηση για τον συμπαίκτη του, μαζί με ένα flagrant-1, που έληξε το παιχνίδι.

Γενικά η ατμόσφαιρα και η ένταση και του συγκεκριμένου αγώνα είναι μια αύρα Playoffs και με χαρά περιμένουμε και τις επόμενες μεταξύ του αναμετρήσεις.

Στα άξια λόγου, το εξωφρενικό 3/22 σουτ του Westbrook, που παρόλα αυτά κατάφερε να γράψει ένα ακόμα triple double…

Αυτό προς επίρρωση όσων δύο χρόνια τώρα μιλάνε για το ανούσιο αυτών όταν δεν συνδυάζονται.

Φωτογραφία του αγώνα, αυτή της “διοικητικής επιτροπής των Lakers” μαζεμένης:

Warriors – Rockets

Kαι κάπως έτσι φτάνουμε στο πιο “playoff” match από όλα, την πρώτη φετινή συνάντηση των περσινών φιναλίστ της Δύσης.

Με τους Rockets κάθε άλλο παρά να θυμίζουν τον περσινό τους εαυτό, να έχουν τις απουσίες των Chris Paul και Eric Gordon, όταν βρέθηκαν 17 πίσω στο ημίχρονο όλοι μας (ο Κοσμάς και εγώ βασικά που το κουβεντιάζαμε) είπαμε “τέλειωσε”.

Αμ δε!

Και δεν ήταν το γεγονός ότι ο Durant δεν πρέπει να ακούμπησε καν την μπάλα για κάνα εξάλεπτο στο τρίτο 12λεπτο. Ήταν…

Μα τον όποιον, δεν ξέρω πως να σας το περιγράψω.

Στην ενήλικη ζωή μου, που συμπίπτει χρονικά απόλυτα με την τρέχουσα χιλιετία, έχω μείνει άφωνος μπασκετικά με τον LeBron του Miami, τον Curry του 2015, τον LeBron κάθε Απρίλη ως Ιούνη τα τελευταία τέσσερα χρόνια και με αυτόν τον Harden.

Και αυτά που κάνει δεν περιγράφονται παιδιά.

Δεν είναι ότι έβαλε 10 τρίποντα (στα 23 που σούταρε), δεν είναι ένα ακόμα triple double, δεν είναι ότι τα εννιά από τα 13 του εύστοχα σουτ τα δημιούργησε μόνος του (unassisted). Είναι ο τρόπος. Το αναμενόμενο αλλά αναπόφευκτο του παιχνιδιού του.

Το παλικάρι έβαλε 44 ποντούς και έδωσε και 15 assists, συνεισφέροντας τους 79 από τους 135 πόντους της ομάδας του (ήτοι το 59% αυτών).

Και δεν είναι ότι στα τελευταία 12 παιχνίδια, που οι Rockets τρέχουν σερί 11-1 ο Harden έχει μέσους όρους 40,1 πόντων, εννέα assists, 6,6 rebounds, με το αδιανόητο 64% TS%, είναι πως και πριν από αυτό, θεωρούσαμε “γήινα” τα νούμερα των 30 πόντων, 8,3 assists, 5,5 rebounds με 61,2% TS%!

Χωρίς πολλά λοιπά λόγια, όλο το ζουμί του παιχνιδιού κατέληξε να κρίνεται σε δύο φάσεις, που όλοι/ες σας έχετε ήδη δει.

Απλά για την καταγραφή, λοιπόν, οι διαιτητές στην προτελευταία και κρισιμότατη επίθεση, δεν είδαν τον Durant να επιστρέφει την μπάλα στον Curry, πατώντας ολόκληρος εκτός παρκέ, με τον Curry να σκοράρει και να δίνει προβάδισμα νίκης στους Warriors

Προφανώς και οι αντιδράσεις των Rockets ήταν άμεσες και εύλογες:

Και επειδή κάθε ύβρις, ακολουθείτε από μία Νέμεση, ο Harden μας χάρισε ένα από τα Ιστορικότερα σουτ της Λίγκας, από αυτά που θα δείχνουμε στα παιδιά μας και ακόμα και τότε, χρόνια πολλά μετά, θα δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε πως μπήκε.

(Εδώ εναλλακτική λήψη)

Με τους Klay και Draymond, τους δύο καλύτερους αμυντικούς των Warriors, κρεμασμένους πάνω του, ο απίθανος Harden το κόλλησε, γύρισε και έβρισε τον Draymond και πήγε στον πάγκο των Rockets φωνάζοντας “two time MVP“.

Και εμείς μαζεύαμε τα σαγόνια μας από το πάτωμα.

Για την Ιστορία, μόλις μία μέρα πριν τον συγκεκριμένο αγώνα είχε κυκλοφορήσει αυτό:

Αγαπάω τον Giannis, αλλά πραγματικά, τι να πω, δικό σου…

Κι όλα αυτά, απλά μας οδηγούν για ακόμα μία φορά στο συμπέρασμα:

Το trade του Harden έναντι του pick που έγινε Steven Adams, του εκτός Λίγκας Kevin Martin και του Jeremy Lamb, ειδικά όταν οι λόγοι που το επέβαλαν ήταν οικονομικοί, για να μην πληρώσει η Oklahoma το luxury tax (που πληρώνει παρόλα αυτά την τελευταία διετία, όντας η ακριβότερη ομάδα της Λίγκας!), είναι ένα από τα χειρότερα trades στην Ιστορία του NBA.

Η γωνιά του LeBron

Περνώντας από τους Lakers που μιλήσαμε ανωτέρω στον LeBron καθαρά, πρέπει να πούμε για τον αντίκτυπο στη Λίγκα που είχαν οι δηλώσεις του (που παρουσιάσαμε και εμείς στο προηγούμενο Weekly) πως μετά την νίκη κόντρα στους Warriors στους Τελικούς του 2016 θεωρεί τον εαυτό του τον Greatest of All Time.

Το πρώτο “καρφί” ήρθε από τον Πρωταθλητή με τους Pistons του 2004, Chauncey Billups, να δηλώνει “πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το πει αν είχε βάλεις εκείνος το νικητήριο τρίποντο στους έβδομο Τελικό και όχι ο Kyrie”. Άουτς!

Ακόμα πιο “άουτς!”, όμως, ήταν το σχόλιο του GM των Celtics, Danny Ainge ο οποίος δήλωσε:

“His career’s not over. I’d just like to (know) why he’s saying that, I don’t know. Maybe he thinks that that sells. Maybe he’s taking the Donald Trump approach and trying to sell himself. I don’t know.”

Η αναφορά στον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Trump και ο παραλληλισμός με αυτόν, έναν Πρόεδρο στον οποίο με κάθε ευκαιρία ο LeBron επιτίθεται για την πολιτική του, πρέπει “να πόνεσε” αρκετά τον “Βασιλιά”.

Με αφορμή την συγκεκριμένη δήλωση του LeBron ξαναπαίχτηκε πολύ μία συνέντευξη του Jordan από το 2009, όπου δεν δεχόταν τον τίτλο της Κατσίκας, καθώς δεν έχει αντιμετωπίσει όλους τους υπόλοιπους κορυφαίους του παιχνιδιού.

Δύο σχόλια δικά μου επί του όλου θέματος: Πρώτον, είναι τρομακτικά humble και politically correct η δήλωση Jordan για Jordan. Δεύτερον, μάλλον βλέπω στη δήλωση LeBron την επιρροή της συζήτησής του με τον Draymond Green στο πρώτο επεισόδιο της εκπομπής του BarberShop στο HBO, όταν ο Draymond του είπε πως για εκείνον έγινε ο κορυφαίος της γενιάς του όταν βγήκε και δημόσια διεκδίκησε τον συγκεκριμένο τίτλο.

H Γωνιά του Doncic

Οι Mavericks βλέπουν μάλλον μπροστά. Πολύ μπροστά.

Καναπεδάκια

1/ Στο προηγούμενο Weekly είχα κάνει αναφορά πως ο τραυματισμός του Wall τους βρίσκει ακριβώς στο ρεκόρ της αποβολής από την ομάδα του Arenas, χρονιά που τους οδήγησε στο #1 του επόμενου draft. Σε δεύτερη σκέψη, ωστόσο, τις μέρες που ακολούθησαν το συγκεκριμένο “σφηνάκι”, η απορία γινόταν όλο και πιο έντονη: “Πως θα τανκάρουν όταν παίζουν καλύτερα χωρίς αυτόν;!”. Και τούτο καθώς, στις τελευταίες δύο μεγάλες απουσίες του Wall, Γενάρη με Μάρτη του 2017 και στον τραυματισμό του το 2018, οι Warriors είχαν θετικό ρεκόρ σε αμφότερες, με 12-7 την πρώτη και 15-12 τη δεύτερη!

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίεργα αν αναλογιστεί κανείς πως η εγχείρηση που θα χρειαστεί ο Wall στο αριστερό πέλμα, θα του περιορίσει κατά μεγάλο διάστημα τις όποιες αθλητικές δραστηριότητες. Και αυτό είναι πρόβλημα γιατί μιλάμε για έναν παίχτη που σταθερά εδώ και δύο χρόνια βρίσκεται out of (NBA) shape, και έχει δηλώσει ανοιχτά πως προτιμά να παρτάρει από το να γυμνάζεται.

Φοβάμαι, συνεπώς, πως ο Wall και το συμβόλαιό του παρουσιάζονται διαρκώς ως το μεγαλύτερο πρόβλημα του franchise των Wizards. Και αυτό, το νέο του συμβόλαιο, είναι ένα πρόβλημα που αντί να τελειώνει, τώρα ξεκινά…

2/ Μένοντας στους Wizards, μεγάλο θέμα έχει γίνει τις τελευταίες μέρες στις ΗΠΑ, το γεγονός ότι η Kristi Tolliver που είναι βοηθός στην ομάδα της Washington, θα αμειφθεί με μόλις $10.000 για τη δουλειά της. Ή. για να το βάλουμε σε ένα διαφορετικό πρίσμα -όπως σωστά αναφέρει o δημοσιογράφος Howard Megdal που ανέδειξε το θέμα– θα αμειφθεί με $5.000 λιγότερα από το πρόστιμο που κλήθηκε να πληρώσει ο προπονητής των Raptors, Nick Nurse, μετά από δηλώσεις/παράπονα για την διαιτησία. Κι ενώ οι περισσότεροι έσπευσαν να μιλήσουν για “διάκριση φύλων” το θέμα πάει ακόμα βαθύτερα και φτάνει μέχρι τις κορυφές της διοίκησης της Λίγκας. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από το άρθρο του Megdal, οι ομάδες του WNBA έχουν σαν κανόνα πως κατά την διάρκεια της off-season μπορούν να διαθέσουν μέχρι $50.000 για τις παίκτριες τους. Για όσους δεν γνωρίζουν, η σεζόν στο WNBA ξεκινάει περί τα τέλη Μαΐου και φτάνει μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, οπότε και γίνονται οι Τελικοί. Γι’αυτό και οι περισσότερες παίκτριες αναζητούν την τύχη τους εκτός ΗΠΑ, κατά την διάρκεια των μηνών Οκτώβρη-Απρίλη, καθώς μπορούν να βρουν αρκετά μεγάλα συμβόλαια, συνήθως στην Ευρώπη και δη τη Ρωσία.

Αυτό παράλληλα σημαίνει πως οι παίκτριες του WNBA δεν έχουν επί της ουσίας, off-season. Και ερχόμαστε στο προκείμενο, που είναι και λίγο πιο μπλεγμένο: Δεν υπήρξε ποτέ στην Ιστορία παίκτρια που κατά την διάρκεια της off-season εργάστηκε ως βοηθός σε ομάδα του NBA, η οποία ανήκει στο ίδιο ιδιοκτησιακό καθεστώς. Γι’αυτό και η απόφαση της διοίκησης του WNBA ήταν πως ο μισθός της Tolliver θα πρέπει να βγει από το cap των $50.000 που διατίθεται για την off-season. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων έχουν ταχθεί στην Elena Delle Donne, η οποία περνάει την off-season στις ΗΠΑ, έχοντας ρόλο πρέσβειρας για τις Mystics. Έτσι, για πρώτη φορά από καταβολής της Λίγκας τίθεται θέμα αλλαγής των κανονισμών, όσον αφορά το χρηματικό ποσό που θα διατίθεται για τις παίκτριες, με τον εκτελεστικό διευθυντή της Monumental Sports & Entertainment1)Η εταιρία που έχει στην κατοχή της Wizards και Mystics, μεταξύ άλλων., Ted Leonsis, να αναφέρει με σχετικό tweet:

Παρεμπιπτόντως, ο σύλλογος των παικτριών έχει ήδη ανακοινώσει πως μετά το 2019 θα κάνουν opt out από την τρέχουσα CBA, κάτι που θα σημάνει και πολλές αλλαγές στο οικονομικό κομμάτι. Αναμένουμε με ενδιαφέρον.

3/ Στις ειδήσεις των τελευταίων ημερών θυμηθήκαμε και τον Chandler Parsons, ο οποίος ενώ έχει λάβει το πράσινο φως του επιτελείου των Grizzles για να αγωνιστεί, παραμένει σε πλήρη αδράνεια, γεγονός που έχει επιφέρει εύλογα τον εκνευρισμό του. Σε σχετική ερώτηση που δέχθηκε ο προπονητής των Grizzles, J.B. Bickerstaff, αρνήθηκε να απαντήσει, αφήνοντάς μας να καταλάβουμε πως μάλλον είναι διοικητική η σχετική απόφαση.

“I’m medically cleared by the people I work with every single day, that are experts at this kind of stuff, so it’s frustrating to watch a team struggle and I’m sitting there on the bench healthy, dying to play”  δήλωσε ο Parsons, ο οποίος καταφέρθηκε εναντίον του general manager Chris Wallace, για την κατάστασή του και ιδίως για την μη ύπαρξη κανενός καναλιού επικοινωνίας με τη διοίκηση αναφορικά γιατί βρίσκεται στο συγκεκριμένο καθεστώς. Με έναν ακόμα χρόνο να μένει στο τετραετές max συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τους Grizzles, παρακολουθούμε την συγκεκριμένη ιστορία με σχετικό ενδιαφέρον.

Σφηνάκια

1/ Μένοντας στους Grizzles, η ομάδα αντιμετώπισε και σημαντικότερα προβλήματα από τον Parsons, με τους Temple και Casspi να έρχονται στα χέρια μετά την ήττα από τους Celtics, στην εντυπωσιακή ανατροπή των τελευταίων μέσα στο Memphis, την 10η ήττα τους στα τελευταία 13 παιχνίδια τους. Kαι αυτό που; Στο team meeting που έκαναν για να δουν τι φταίει!

2/ Απλά μαθήματα κακοδιοίκησης ενός franchise. Τόμος 1ος, Σελίδα 48, Κεφάλαιο “Chicago Bulls”:

Οι Bulls, που λέτε, είχαν δώσει δύο picks πρώτου γύρου στο draft του 2014, το #16 και το #19 στους Nuggets για να πάρουν από αυτούς το #11 και να διαλέξουν τον Doug McDermott. Tα picks που έδωσαν έγιναν από τους Nuggets οι Jusuf Nurkic και Gary Harris αντίστοιχα.
Το 2017, τυλίγουν τονMcDermott μαζί με τον Taj Gibson και ένα 2nd round pick και τον στέλνουν στην Oklahoma για τον Cameron Payne.
Προχτές, ανταλλάσσουν τον Justin Holliday στο Memphis, έναντι των Marshon Brooks, Wayne Selden Jr. και δύο 2nd round picks, και για ανοίξουν θέση στο ρόστερ αφήνουν ελεύθερο -σωστά το μαντέψατε- τον Cameron Payne!

Όρθιος χειροκροτάω!

3/ Μιας και μιλάμε για trades και δη για αστεία τέτοια, κυκλοφόρησε η φήμη πως οι Hornets ψάχνουν απεγνωσμένα να δώσουν τον πιο καλοπληρωμένο βετεράνο κάτω των 30, περιπατητή των γηπέδων του NBA, Nicolas Batum, και για να πείσουν κάποια ομάδα να τον πάρει σκοπεύουν να την δελεάσουν με τον Frank Kaminsky. Πως το είχε πει ο άλλος, ο εγχώριος ο αστειάτορας στην Ελληνική Βουλή: “Γελάτε; Γελάτε;! Γιατί γελάτε;;;” 

Έλα ντε. Γιατί να γελάμε;!

4/ Οι Kings φέτος όχι μόνο βλέπονται, αλλά είναι και τρομακτικά ενδιαφέροντες με το πόδι στο γκάζι μονίμως!

(αναλυτικότερα σχετικά στο άρθρο του Herring που σας προτείνουμε στην σχετική παράγραφο του Weekly)

5/ Όλη η ιστορία της κόντρας μεταξύ Chris Paul και Rajon Rondo στο κάτωθι αναλυτικότατο video του SB Nation:

6/ Οι Sixers εξελίσσονται σε μία από τις πιο διασκεδαστικές ομάδες, δυστυχώς, κυρίως για μη αγωνιστικούς λόγους.

Ενίοτε για το χιούμορ τους, όπως βγαίνει μέσα από τις δηλώσεις του Embiid, όταν μετά το χτύπημα που δέχθηκε από τον Simmons δηλώνει πως “με χτύπησε στο πρόσωπο, το ίδιο πρόσωπο που είχα χτυπήσει και πέρσι”, ή στο κάτωθι σχόλιο του Redick:

Ωστόσο γελάσαμε και μόλις διαβάσαμε την είδηση το βράδυ της Παρασκευής πως ο Butler άρχισε να τα χώνει στον coach Brown για τον ρόλο του στην επίθεση!

Μιλάμε για τον ίδιο οργανισμό που δεν είχε 1,5 χρόνο ιδέα τι τρέχει με τον παίχτη που διάλεξε στο #1 του draft και που εδώ και 1,5 μήνα όλοι συζητάνε για το που πρέπει να ανταλλάξει το #1 του προηγούμενου draft, επειδή δεν ταιριάζει με τους Embiid και Butler!

Βάλαμε το καλαμπόκι να γίνεται pop-corn και περιμένουμε τα νέα επεισόδια από τη Philadelphia με αγωνία!!

7/ Και μιας και αναφερθήκαμε τόσο στον Fultz, αμέσως παραπάνω, όσο και στον Westbrook, αρκετά νωρίτερα, ας τους συνδυάσουμε για κλείσιμο:

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Πολλά και εξαιρετικά τα άρθρα των τελευταίων ημερών, τα προτείνουμε όλα ανεξαιρέτως, προεξάρχοντος, ωστόσο, αυτό του Tjarks για τον Harden, που αν έχετε χρόνο μόνο για ένα, αυτό το ένα πρέπει να είναι το συγκεκριμένο.

#AskTheHog

Με την ερώτηση αναφορικά με τους Pau Gasol και Dirk Nowitzki να έχει φτάσει στα HogQuarters και να δουλεύεται από τον Λουκά ώστε να απαντηθεί την επόμενη εβδομάδα, στο Μπασκετικό Γουρούνι περιμένουμε και τις επόμενες ερωτήσεις σας, τις οποίες μπορείτε να στείλετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

References
1 Η εταιρία που έχει στην κατοχή της Wizards και Mystics, μεταξύ άλλων.