Ball Hog’s Weekly Report S05E39 “Αντίστροφες πορείες στο L.A.”

Posted on Mar 10 2019 - 4:15pm by Gus Chr
Categorized as
1123
Tagged as
Related

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 13

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 12

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 11

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 10

Fantastic Beasts and Where to Find Them: Season VIII, Chapter 9

Μάρτης. Ο πιο βαρετός ΝΒΑικά μήνας. Η ήρα έχει ξεχωρίσει από το στάρι, μικρά subplots έχουν απομείνει αναφορικά με την τελική κατάταξη για τα Playoffs, παίχτες παρκάρονται και ομάδες δοκιμάζουν σχήματα για την post season ή την επόμενη σεζόν, σποραδικές νίκες περίεργων ομάδων -όπως οι τελευταίες των Suns- δημιουργούν ψευδαισθήσεις για την πραγματική δυναμική των ομάδων. Ουσιαστικά όλη η προσοχή στρέφεται σιγά-σιγά στην March Madness στα τέλη του μήνα, ως ενδιαμέσο σφηνάκι ως την έναρξη των Playoffs στα μέσα του Απρίλη. Ωστόσο, όσα ενδιαφέροντα λαμβάνουν χώρα εν μέσω των συγκεκριμένων συνθηκών καταγράφονται σε ένα ακόμα Ball Hog’s Weekly Report από τους Gus, Χάτσιο και τον -παραμένοντα σε ice baths- Ραδικόπουλο. 

Η Ελπίδα αυτή να είναι η τελευταία φορά φέτος που πρέπει να μιλήσουμε για τον LeBron και τους Lakers (που δεν θα είναι…)

Σίγουρα όταν ο LeBron υπέγραφε στους Lakers πλάι στον Magic και τον Pelinka, κανείς δεν πίστευε ότι τον Μάρτιο η ομάδα θα κοιτάει ήδη από το παράθυρο τα Playoffs και μάλιστα με μάλλον ένα αβέβαιο μέλλον. Και κανείς δεν θα πίστευε ότι η ημέρα που ο LeBron James θα ξεπερνούσε το είδωλό του, και κατά γενική ομολογία (;) καλύτερο παίκτη όλων των εποχών, στη λίστα των scorers του NBA, θα ήταν και η ημέρα που θα δεχόταν αρχικά τη γιούχα του κοινού του Staples Center και το παιχνίδι που θα έβαζε ουσιαστικά ταφόπλακα στην προοπτική μιας παρουσίας στα Playoffs στην πρώτη του χρονιά στην “Πόλη των Αγγέλων”. Η πρώτη φορά που τα Playoffs θα γίνουν χωρίς τον LeBron μετά από πάνω από μια δεκαετία. Την τελευταία που έλειψε, για την Ιστορία, ο Steve Nash ήταν MVP, o Emeka Okafor Rookie of the Υear, οι Pistons έφταναν στους Tελικούς και οι Sonics όχι μόνο υπήρχαν, αλλά έφταναν και στα ημιτελικά της Δύσης όπου θα αποκλείονταν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Spurs.

https://twitter.com/juniuer/status/1104281168143372288?fbclid=IwAR07yLCqoc3Aso5-nBcLHoD6bNg57ldbPkRtb7Khgd9qz3C2vXI-jbzEIXE

Τα γράφω αυτά για να συνειδητοποιήσουμε πόσο τρομακτικό είναι το σερί του James, αλλά και πόσο διασκεδαστικό είναι το προφανές, ότι ανοίγει επιτέλους ο χώρος να μιλήσουμε και για καινούριους “ήρωες” στο υψηλότερο επίπεδο και στις δύο περιφέρειες.

Δίπλα στον αποκλεισμό ήρθαν και δύο ανακοινώσεις: Τα δύο μεγαλύτερα assets της ομάδας δεν θα ξαναπαίξουν φέτος. Ο Brandon Ingram υποφέρει από θρομβώσεις στο χέρι, ξυπνώντας άσχημες μνήμες από την αναγκαστική αποχώρηση του Chris Bosh από την ενεργό δράση, ενώ ο Lonzo Ball θα καθίσει εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν λόγω του προβλήματός του στον αστράγαλο. Και ίσως αυτές οι δύο εξελίξεις να είναι ακόμη σημαντικότερες για το μέλλον των Lakers από τα ερωτηματικά για το αν ο LeBron παραμένει ο καλύτερος παίκτης του αθλήματος αυτή την στιγμή. Ο Ingram για δεύτερη σερί χρονιά χάνει περισσότερα από 20 παιχνίδια, και δεν έχει διατηρήσει σταθερά υψηλό επίπεδο απόδοσης για περισσότερα από 15 συνεχόμενα, άλλοτε μοιάζοντας με all-star και άλλοτε με έναν καλό τριτοτέταρτο παίκτη σε καλή ομάδα. Ο Ball, επίσης, χάνει περισσότερα από 30 και στις δύο πρώτες σεζόν του και παραμένει το ίδιο μεγάλο ερωτηματικό με μια διετία πριν, όταν ακόμη ασχολιόμασταν με τον πατέρα του. Ο LeBron δεν μοιάζει αποφασισμένος να προσπαθήσει να προσαρμοστεί και να βοηθήσει τους νέους του συμπαίκτες, αλλά ταυτόχρονα και η αξία τους στην αγορά πέφτει όσο βρίσκονται σε αυτή την limbo και η συμπεριφορά της ομάδας προς αυτούς διαλύει τη διαπραγματευτική δύναμη των Lakers.

Still, Playoffs χωρίς LeBron!

https://gph.is/2JYisch

On the other hand…

Η κίνηση που για τους περισσότερους δημιούργησε την ψευδεπίγραφη βεβαιότητα για την παρουσία των Lakers στα Playoffs δεν ήταν άλλη από την μετακίνηση του Tobias Harris στην Philadelphia, που αναλύθηκε περίπου ως πολιτική απόφαση των Clippers να κάνουν μια βόλτα στη λοταρία για το χτίσιμο της επόμενης ομάδας τους, μαζί με τα assets που μάζεψαν από τα mid-season trades της τελευταίας διετίας.

Ο Doc Rivers όμως είναι καταπληκτικός motivator, και την τελευταία διετία έχει σβήσει από πάνω του τη θεωρία ότι τον έκαναν μάγκα οι παιχταράδες που προπονούσε. Οι Clippers έχουν τρέξει 8-4 χωρίς τον Harris, και 7-2 με την καινούρια τους πεντάδα με τους Gilgeous-Alexander – Beverly – Shamet – Gallinari – Zubac, για τον τελευταίο μάλιστα είμαι απολύτως σίγουρος ότι του δίνουν έξτρα λεπτά μόνο και μόνο για να στρίψουν το μαχαίρι στην πληγή των Lakers, που για κάποιον ακατανόητο λόγο τον αντάλλαξαν με τον Muscala. Α, ναι, και για να εξοργίσουν όλους εμάς που ακούμε στα podcasts, κατά τα άλλα μορφωμένους ανθρώπους, να επαναλαμβάνουν ανηλεώς “Ιβίκα Ζούμπακ”.

Η βασική πεντάδα με τους δύο rookies και τον άπειρο Zubac κατεβαίνει με το μαχαίρι στα δόντια και επιθετικές αιχμές τους Gallinari και Shamet, ώσπου να έρθει το ιππικό από τον πάγκο. Williams και Harrell συνεισφέρουν 41 πόντους ανά αγώνα στα τελευταία 12 παιχνίδια, καθώς ο Rivers δημιουργεί ένα νέο παράδειγμα για τη διαχείριση του rotation που πολύ θα ήθελα να δω και από άλλες ομάδες1)Αν και ο Popovich πάντως, έχει κάνει όπλο τον πάγκο του -και- φέτος.. Δεν ξέρω σε μια τέτοια χρονιά αν θα είναι στους υποψήφιους για τον τίτλο του “Προπονητή της Χρονιάς”, ωστόσο η δουλειά του φέτος είναι θαυμάσια.

Η Γωνιά του Big Penguin

Εξαιρετική περίοδος για τους Pistons. Στρογγυλοκάθονται στην έκτη θέση της ανατολικής περιφέρειας, με ρεκόρ 33-31 (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τουλάχιστον), η άμυνά τους είναι σεμιναριακή, ο Dwane Casey φαίνεται να βρίσκει πια το πως πρέπει να μοιράζει τους ρόλους στην ομάδα και ο Andre Drummond αποτελεί φόβητρο. Ίσως το φόβητρο. Το Detroit μετράει επί μέρους ρεκόρ 6-1 από το All-Star break και έπειτα και ο “Big Penguin” έχει σαφώς μεγάλο μερίδιο για την εξέλιξη αυτή. Από τις 25 Ιανουαρίου, μέχρι και σήμερα, ο Drummond μετράει 16 συνεχόμενα doube-doubles και πλέον απειλεί το δικό του ρεκόρ το οποίο σταμάτησε στα 18. Παράλληλα, όπως μπορείτε να δείτε στο σχετικό πινακάκι, στην πρώτη 20άδα των παικτών των Pistons, ο Drummond είναι εκείνος με τα περισσότερα double-doubles στην ιστορία τους. Και μιας και βρισκόμαστε στα ιστορικά στοιχεία, αξίζει να αναφέρουμε πως ο Drummond είναι ο πρώτος παίκτης μετά τον Grant Hill την σεζόν 1996-97, που καταγράφει τουλάχιστον δύο παιχνίδια με τουλάχιστον 30 πόντους και 15 rebounds. Ωστόσο, η μεταμόρφωση του Drummond από πολύ καλού σε επίπεδα “κτήνους”, ξεκίνησε ήδη από τον Φεβρουάριο.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει, φυσικά, η παρουσία του rookie Mitchell Robinson στη σχετική λίστα. Μέχρι στιγμής η χρονιά φέρνει τον Drummond πρώτο στην λίστα των rebounds και επιθετικών rebounds, 20ό σε ποσοστό ευστοχίας και 10ο στα blocks. Και όταν βλέπουμε και αυτού του είδους τα plays, καταλαβαίνουμε πως ίσως ήρθε η ώρα να το κλείσουμε το μαγαζί:

Σε κάθε περίπτωση, η άνοδος του Drummond (και η ενεργοποίηση του Kennard) ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό και για την άνοδο των Pistons. Αναμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον το που θα σταματήσει. Κι ως τότε, τα step backs του θα είναι η ένοχη απόλαυσή μας…

Ας μιλήσουμε για τον Derrick

Στην αρχή της σεζόν ήμασταν περίεργοι να δούμε την backcourt των Spurs, παρόντος του DeMar DeRozan. Όλα έδειχναν πως ο Dejounte Murray θα ήταν εκείνος που θα έπαιρνε τη θέση βασικού. Ωστόσο, τραυματίστηκε χάνοντας όλη τη χρονιά και όλοι στράφηκαν στον Derrick White, ο οποίος τραυματίστηκε και εκείνος, μένοντας εκτός δράσης για περίπου πέντε βδομάδες. Και σαν να μην έφταναν οι δυο τους, ο περονόσπορος “χτύπησε” και τον Lonnie Walker. Τα πάντα, λοιπόν, μέχρι να επιστρέψει κάποιος εκ των τριών, έπεφταν στον Patty Mills και στα αυξημένα λεπτά του Bryn Forbes. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, όμως, ο White επέστρεψε. Και από τότε δεν έχει κοιτάξει πίσω του, όντας ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία στα χέρια του Gregg Popovich. Αναμφίβολα, εκμεταλλεύθηκε το γεγονός του τραυματισμού του Murray, αλλά οι μέχρι τώρα εμφανίσεις του δείχνουν πως ο νεαρός point guard έχει μέλλον στους Spurs.

Kαι ενώ έχει πραγματοποιήσει αρκετά καλά παιχνίδια μέσα στη χρονιά, αυτό κόντρα στους Hawks ήταν το καλύτερο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα. Το statline του; Αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό: 18 πόντοι, έξι rebounds, έξι assists και έξι (!!) blocks. Σημειωτέον, όλα αυτά έχοντας 8/11 σουτ (72,7%), ένα εκ των οποίων ήταν αυτό:

Το εντυπωσιακό είναι πως η επίδοση αυτή τον έφερε να πλαισιώνει μια πολύ ελίτ παρέα του αθλήματος:

Και όπως μπορείτε να δείτε μαζί με τον Tracy McGrady είναι οι μόνοι δύο guards στην Ιστορία που έχουν πετύχει κάτι τέτοιο. Ακόμα κι έτσι, όμως, ο White έχει την δική του πρωτιά στο συγκεκριμένο statline, μιας και είναι ο πρώτος guard που το πετυχαίνει, όντας -αρκετά- κάτω των δύο μέτρων, αφού βλέπει στέκεται στο 1,93. Και ενώ οι αμυντικές ικανότητες του White αποθεώνονται συχνά-πυκνά από προπονητές και συμπαίκτες, υπάρχουν δύο στατιστικά που κάνουν ακόμα πιο εντυπωσιακή την παρουσία του: 1) Το γεγονός ότι είναι ο δεύτερος point guard στην λίγκα με το υψηλότερο defensive real plus-minus και 2) ας αφήσουμε την εικόνα να μιλήσει από μόνη της:

Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η ιεραρχία στην backcourt με το που θα επιστρέψει ο Murray, ωστόσο η παρουσία του White αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ολοένα και πολυτιμότερη.

#TankForZion

Τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης, έλαβε χώρα ένα από τα παιχνίδια που ίσως ορίσουν τον πρώτο προορισμό του Zion Williamson στο NBA. Knicks και Suns αναμετρήθηκαν στο Phoenix με τους γηπεδούχους να κερδίζουν το ματς και τους φιλοξενούμενους να γνωρίζουν ακόμα μια ήττα στον δρόμο του tankathon. Και ενώ προφανώς το παιχνίδι αυτό είχε σαν απώτερο σκοπό να αυξήσει τις πιθανότητες των δύο ομάδων για την διεκδίκηση του #1 του ερχόμενου Ιουνίου, η αλήθεια είναι πως μας προσέφερε και μάθαμε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα, με αφορμή αυτό το παιχνίδι. Πρώτα απ’ όλα, ότι ο Devin Booker απολαμβάνει να παίζει εναντίον των Knicks:

Και δεύτερον, με αυτούς του 41 πόντους του o Booker μπήκε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα λίστα:

Επιπλέον την λίστα με το PER, την είδατε παραπάνω; Ε δείτε τώρα την σχετική λίστα για τους rookies, μετά το All-Star break:

Και ενώ ναι μεν Doncic και Ayton είναι μακράν οι δύο καλύτεροι rookies σε μια πολύ γεμάτη class, με τον δεύτερο να έχει τα περισσότερα double-doubles μεταξύ των πρωτοετών, η παραπάνω λίστα μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν ο Robinson έπαιρνε εξ αρχής έναν σταθερό χρόνο συμμετοχής, κοντά στα 25 λεπτά. Το παρατσούκλι που του δόθηκε πάντως (Block Ness Monster) βγαίνει ταιριαστό προς ώρας.

Διορθώσαμε όντως το tanking?

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις στα HogQuarters αυτή την περίοδο είναι αναφορικά με το αν η Λίγκα με την αλλαγή των ποσοστών των τελευταίων ομάδων της κατάταξης στο lottery κατάφερε να διορθώσει το πρόβλημα του tanking ή, ακριβώς αντίθετα, να το επιδεινώσει. Σίγουρα θα επανέλθουμε αναλυτικότερα στο θέμα μέσα από την στήλη Moneyball, αφού έχουμε συγκεκριμένα δείγματα γραφής στα χέρια μας, αλλά προς ώρας παραθέτουμε και εδώ τον προβληματισμό μας, όπως τον έγραψε ο Νίκος στο group Greek NBA Fantasy Community (powered by Ball Hog) τις προάλλες:

“Αν και θα κριθεί μέσα στην επόμενη τριετία στα σίγουρα, η αρχική αίσθηση που μου δίνουν τα νέα ποσοστά για το lottery, είναι πως όχι μόνο δεν κατάφεραν να αποτρέψουν το tanking, αλλά, αντίθετα, δείχνουν να το έχουν διευρύνει για κάθε ομάδα που δεν είναι στα Playoffs ή δεν διεκδικεί με σημαντικές πιθανότητες την παρουσία της εκεί.

Σαν να δημιούργησε ένα δεύτερο επίπεδο tanking, δηλαδή, πολύ πιο διευρυμένο, που δεν πάνε για το #1 του draft απαραίτητα, αλλά για τις over 20% πιθανότητες για top-4, top-5 pick.

Και με το ταλέντο να είναι τέτοιο που κάθε σεζόν θα υπάρχουν πέντε τρομακτικά αξιόλογα prospects, νομίζω δεν μου αρέσει η κατάσταση που πάει να δημιουργηθεί.

Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως το όλο σύστημα είχε σκοπό να ενισχύσει τις αδύναμες ομάδες να βελτιωθούν, μπορεί να έχουμε ξαφνικά μία κατάσταση που ομάδες που υπήρξαν οριακά άτυχες σε μία σεζόν, να βρίσκονται με κάποια ταλεντάρα στα χέρια τους.

Θα φανεί βέβαια εκ του αποτελέσματος και σε βάθος τριετίας-πενταετίας, αλλά το πρώτο δείγμα περισσότερο ανησυχητικό δείχνει θα έλεγα, παρά ότι λύνει τα όποια θέματα αναφορικά με το tanking είχε σκοπό να λύσει.”

Η Γωνιά της Αγνής Σλοβένικης Καύλας

Αρχίζουμε και στερεύουμε από λόγια:

Σφηνάκια

1/ Jonas Valanciunas χωρίς χαλινάρι. Σε εννέα παιχνίδια με τη φανέλα των Grizzlies έχει μέσους όρους 19/9/2/1, μετά από μια πενταετία στους Raptors όπου ήταν σταθεράς μεταξύ 12 και 13 πόντων. Οι Grizzlies είναι ένας οργανισμός και ένα κοινό που ξέρουν να εκτιμούν το παλιό το καλό το center, και ο Jonas είναι ακριβώς αυτό. Μπορεί να μην κυνηγάνε τίποτα φέτος, αλλά είναι ό,τι πρέπει για όποιον ψάχνει λίγο throwback basketball.

2/ Οι Bucks είναι η πρώτη ομάδα που έφτασε τις 50 νίκες, κι όπως όλα δείχνουν θα φτάσουν τις 60 για πέμπτη φορά στην ιστορία τους και πρώτη τα τελευταία 39 χρόνια. Ο Γιάννης πειραματίζεται, και η λίγκα χλωμιάζει.

Giannis knocks down two pullup threes in a row
byu/ReverendGames innba

3/ Well, that’s a first…

4/ Καλός ο Drummond, αλλά αν έχεις Robin, δεν φοβάσαι…

Robin Lopez does his best Hakeem Olajuwon impersonation and makes Drummond look silly
byu/ImRBJ innba

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε
#AskTheHog

Στο Μπασκετικό Γουρούνι περιμένουμε και τις επόμενες ερωτήσεις σας, τις οποίες μπορείτε να στείλετε μέσω των comments στα Weekly, στο mail μας, theballhogsite@gmail.com και με μήνυμα, είτε στη σελίδα μας στο facebook, The Ball Hog, είτε στον λογαριασμό μας στο twitter, @TheBallHogNet, ώστε να αρχίσουμε από το επόμενο Weekly Report την απάντηση αυτών.

The following two tabs change content below.

Gus Chr

Κώστα το λένε το παιδί, αλλά γυρνάει σπανίως όταν τον αποκαλούν με το κανονικό του όνομα. Φανατικός του twitter, λάτρης των guards και, όσο και αν δεν το παραδέχεται, κυρίως αυτών που ανήκουν στην κατηγορία “Vernon Maxwell”. Θα ήθελε να έχει διαρκείας στο Anfield, αλλά αφού δεν του έκατσε, έπιασε στασίδι στο Ball Hog. Εδώ θα τον βρείτε στην regular αρθρογραφία, λόγω του ένοχου παρελθόντος του με την αθλητική δημοσιογραφία. Σταμάτησε να αρθρογραφεί στο Hog τον Ιούνη του 2019.

 

References
↑1 Αν και ο Popovich πάντως, έχει κάνει όπλο τον πάγκο του -και- φέτος.

1 Comment so far. Feel free to join this conversation.

  1. CeZn March 10, 2019 at 22:47 -

    Παντως το θεμα με την θρομβωση του Ινγκραμ σηκωνει ψαξιμο. 3ος με προβλημα θρομβωσης μεσα σε πολυ λιγα χρονια.
    Η αθλιοτητα του επαγγελματικου αθλητισμου ξαναχτυπα.. Ντοπαρονται σαν αλογα κουρσας και δεν ασχολειται κανεις…
    Παραλληλα προπερσι ειχε βγει οτι αθλητες επιπεδου σερενα ουιλιαμς και biles παιρνουν νομιμα στεροειδη καθοτι ασθματικοι.. φανταζομαι δεν θα περιοριζεται εκει μονο η επιδημια ασθματος